گروه پروژه‌ی صفر گوگل وظیفه‌ای مشخص دارد و آن پیدا کردن ایرادات امنیتی گوشی‌های مختلف اندرویدی است. این گروه به تازگی به مدت یک هفته فرصت بررسی گلکسی اس ۶ اج را داشتند و توانسته‌اند در این مدت ۱۱ ایراد عمده برای امنیت این گوشی پیدا کنند.

روش کار این گروه بسیار واضح است. تیم پروژه صفر بر روی سه مورد کار می‌کنند:

۱. توانایی دسترسی به تصاویر، مخاطبان و پیام‌های کوتاه از راه دور

۲. بدست آوردن تصاویر، مخاطبان و موقعیت جغرافیایی از طریق اپلیکیشنی که از جایی غیر از پلی استور گوگل دانلود و نصب شده است

۳. خالی کردن اطلاعات ابزار مورد آزمایش با استفاده از روش‌های بیان شده در قسمت ۱ و ۲.

۱۱ ایراد کشف و به سامسونگ گزارش شده و این شرکت تا به امروز با بروزرسانی‌های جدید ۸ مورد از آن‌ها را برطرف کرده است. سامسونگ اعلام کرده که در هفته‌های آینده سایر موارد را نیر برطرف خواهد کرد.

 براساس اطلاعات ارائه شده توسط محققان، روشی نوین برای درمان سرطان کشف شده که می‌تواند روند درمان این بیماری را بصورت کامل دگرگون کند. با در پیش گرفتن روش جدید دیگر خبری از عوارض جانبی روش‌های پیشین نظیر رادیودرمانی یا شیمی درمانی نیست و بیماران می‌توانند به سادگی به درمان بیماری خود بپردازند.

روش‌های معمول مورد استفاده توسط بیماران مبتلا به سرطان آسیب بسیاری را به آنها وارد می‌کند. برای مثال شیمی‌ درمانی کل بدن بیمار را تحت تاثیر قرار داده و در واقع انتقام وجود بیماری را از تمام سلول‌های بدن می‌گیرند. برای مثال می‌توان به ضعف شدید، ریزش مو، خونریزی داخلی، حالت تهوع مزمن و در برخی موارد به مرگ بیمار در اثر تجربه‌ی شیمی‌درمانی‌های سنگین اشاره کرد.

اما به نظر می‌رسد در آینده‌ی نزدیک شاهد پایانی بر تمام مشکلات موجود برای بیماران سرطانی خواهیم بود. سازمان غذا و داروی ایالات متحده‌ی آمریکا برای اولین بار روشی را برای درمان سرطان تایید کرده که می‌تواند بصورت هوشمندانه سلول‌های سرطانی را مورد هدف قرار داده و سایر سلول‌های سالم موجود در بدن انسان را به حال خود رها کند. در این روش بصورت همزمان سیستم دفاعی بدن نیز برای مبارزه با سرطان تقویت می‌شود. اطلاعات ارائه شده حکایت از این دارد که در این روش از یک ویروس بهبود یافته به منظور حمله به سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود.

اطلاعات ارائه شده حکایت از این دارد که محققان در این روش از یک ویروس برگرفته شده از تبخال استفاده کرده‌اند. این ویروس مستقیما به درون تومور در حال رشد تزریق شده و از این طریق فرآیند درمان انجام می‌شود. دانشمندان از دیرباز در پی یافتن راهی بودند تا با استفاده از آن تنها سلول‌های سرطانی را مورد حمله قرار داده و بدن را بدون آسیب رساندن به سایر بخش‌ها، از شر سرطان خلاص کنند. هدف اصلی استفاده از این روش در گام اول زدودن بدن از شر سلول‌های سرطانی و سپس تقویت سیستم ایمنی است تا رفته رفته خود بدن کنترل را در دست گرفته و به مبارزه با ویروس‌ها و مشکلات موجود بپردازد.

هرچند هنوز این روش درمان در حال آزمایش روی موش‌های آزمایشگاهی است، اما دانشمندان تایید این روش درمان توسط FDA را قدم بزرگی برای تحقیقات خود خوانده‌اند. نتایج نشان از اهمیت و موفقیت بزرگ این روش برای درمان سرطان دارد.

بیش از ۶ دهه است که راه خود را به فضای بیرون زمین باز کرده‌ایم و در این مدت شاهد اتفاقاتی بودیم که بسیار ترسناک بوده و تار مویی تا وقوع یک فاجعه فاصله داشته‌اند. در ادامه به بررسی ۵ مورد از ترسناک‌ترین اتفاقات در تاریخ فضانوردی خواهیم پرداخت.

خارج از کنترل در مدار زمین

در ۱۶ مارس سال ۱۹۶۶، نیل آرمسترانگ به همراه دیوید اسکات در اولین تجربه‌ی فضانوردی خود در فضاپیمای جمینی ۸، که نسل پیشین آپولو نیز به شما می‌رفت، به فضا فرستاده شدند. هدف از این ماموریت، تمرین تکنیک‌های مختلف در مدار اطراف زمین بود. اما اندکی پس از شروع ماموریت، شرایط از روند پیش‌بینی شده خارج شد.

ساعاتی پس از ارسال به فضا، جمینی ۸ با دستگاهی به نام آگنا چفت شد و اولین چفت شدن موفق در فضا به وقوع پیوست. اما نیم ساعت پس از این اتفاق، هر دو دستگاه شروع به چرخش عجیبی کردند. آرمسترانگ که کنترل فضاپیما را بر عهده داشت توانست جیمنی ۸ را از آگنا جدا کند؛ اما اثرات چرخش همچنان پابرجا بود و فضاپیمای آن‌ها با سرعت یک دور در هر ثانیه می‌چرخید. اسکات با اتاق کنترل زمین ارتباط برقرار کرد و گفت:

ما با مشکلی جدی مواجه شده‌ایم. ما به طرز عجیبی در حال چرخش هستیم و به این دلیل خود را ازآگنا جدا کردیم.

در نهایت آرمسترانگ توانست این مشکل را پس از ۳۰ ثانیه و با استفاده از رانشگرهای فضاپیما حل کند. البته استفاده از این رانشگرها به معنای این بود که باید ماموریت دو روز زودتر از زمان مقرر به اتمام می‌رسید. آرمسترانگ و اسکات تنها ۱۱ ساعت پس از شروع ماموریت مراحل بازگشت را شروع کرده و در نهایت خود را درون اقیانوس آرام پرتاب کردند.

این واکنش آرمسترانگ در شرایط بحرانی بسیار حیاتی بود و باعث نجات جان آن‌ها شد. پس از این واقعه، آرمسترانگ در جولای سال ۱۹۶۹ به اولین فردی تبدیل شد که قدم بر روی ماه گذاشت. اسکات نیز در جریان ماموریت آپولو ۱۵ به ماه سفر کرد. نگاهی به گذشته نشان می‌دهد که اگر این دو از آن واقعه جان سالم به در نمی‌بردند، مسیر اتفاقات بسیار دگرگون می‌شد.

هفت دقیقه مرگبار فضاپیمای Curiosity

تا سال ۲۰۱۲ میلادی تمامی فرودها در مریخ توسط کیسه‌ی هوا انجام می‌شد. اما این روش با پرتاب فضاپیمای Curiosity تغییر کرد که تجربه‌ی اول آن برای افرادی که کنترل ماموریت را برعهده داشتند، بسیار ترسناک بود.

این فضاپیما بسیار بزرگ بود و برای فرود آوردن آن امکان استفاده از کیسه‌های هوا وجود نداشت؛ به این دلیل ناسا رو به استفاده از روشی جدید برای فرود آوردن Curisoity بر روی مریخ آورد. روش این گونه بود که پس از گذر فضاپیما از جو مریخ، چهار پیشران فعال می‌شدند و فضاپیما را به ۲۰ متری سطح مریخ می‌بردند. سپس فضاپیمای کوچک توسط کابلی به روی سطح مریخ فرود آورده می‌شد. این روش فروآمدن قبلا در هیچ جایی غیر از زمین انجام نگرفته بود.

زمان بین گذر از جو مریخ و فرو آمدن فضاپیما در حدود ۷ دقیقه بود. با توجه به تاخیر در ارتباط بین زمین و مریخ، مهندسان ناسا در زمین تصمیم گرفتند که سیستم را به حالت خودکار قرار داده و امیدوار باشند که به درستی عمل کند. ناسا این هفت دقیقه را هفت دقیقه‌ی مرگبار نامیده است.

خوشبختانه فرود آمدن خودکار با توجه به اینکه یکی از ترسناک‌ترین تصمیمات ناسا بود، بدون مشکل انجام شد. این فضاپیما امروزه نیز در سلامت کامل به سر می‌برد و فرود موفقیت‌آمیز آن باعث شده است تا متوجه شویم که زمانی مریخ، قابل سکونت بوده و دارای آب نیز بوده است.

ماموریت نحس آپولو ۱۳

آپولو ۱۳ قرار بود سومین گروه از انسان‌ها برای فرود آمدن بر فراز ماه را با خود حمل کند. به جز اشکالی کوچک در زمان پرتاب در روز ۱۱ آوریل سال ۱۹۷۰ میلادی، ماموریت برای سه فضانورد فضاپیما با نام‌های جان سویگرت، فرد هایز و جیمز لول، به خوبی پیش می‌رفت.

اما با گذشت ۵۵ ساعت از ماموریت در فاصله‌ی ۳۲۰ هزار کیلومتری زمین، در روز ۱۳ آوریل ۱۹۷۰، یکی از تانک‌های اکسیژن این فضاپیما منفجر شد. این گروه با مشکلی بزرگ با نام گرفتار شدن در فضا مواجه بودند. سویگرت در پیامی معروف به مرکز کنترل ماموریت این گونه پیغام داد:

ما اینجا به مشکل خورده‌ایم.

با از دست رفتن اکسیژن و الکتریسیته، این گروه مجبور به استفاده از اکسیژنی شدند که قرار بود زمان فرود از آن بهره ببرند. با این کار فرود آمدن منتفی شده بود. این گروه مجبور به چرخش به دور ماه بودند و نگرانی و اضطراب زیادی برای بازگشت به خانه‌ی خود داشتند.

تلاش‌های تیم آپولو ۱۳ و مهندسان ناسا نتیجه بخش بود و آپولو ۱۳ توانست در ۱۷ آوریل سال ۱۹۷۰ و پس از ۴ روز در اقیانوس آرام فرود بیاید. مدیر پرواز وقت، جرالد گریفین در این خصوص، بعدها این گونه سخن گفته است:

مدتی بعد از این واقعه به یادداشت‌های خود در آن زمان نگاه کرده و به مرور حادثه پرداختم. از یادداشت‌ها کاملا مشخص بود که استرس زیادی را متحمل شده بودم.

فضانوردی که خطر غرق شدن در فضا از بیخ گوش وی رد شد

در ۱۶ جولای سال ۲۰۱۳، فضانورد ایتالیایی، لوکا پارمیتانو، از ایستگاه فضایی بین‌المللی برای انجام یک گردش فضایی ساده بیرون آمد؛ اما این گردش ساده برای وی به یک اتفاق بسیار خطرناک تبدیل شد.

پارمیتانو ماموریت خود را با منجمی دیگر، کریس کاسیدی در ساعت ۱۵:۲۷ دقیقه آغاز کرد. هدف از این ماموریت آماده‌سازی ایستگاه برای ورود یک ماژول آزمایشگاهی چندمنظوره با نام نائوکا، بود.

یک ساعت و نه دقیقه پس از شروع این گردش فضایی، پارمیتانو اعلام کرد کلاه فضایی وی در حال پر شدن از آب است. آب شروع به بالا آمدن تا دماغ او کرده و نفس کشیدن برای وی بسیار دشوار شده بود.

پارمیتانو که دیدش توسط آب بسیار کم شده بود، از کابل ایمنی برای بازگشت به ایستگاه کمک گرفت. با کمک کاسیدی وی به ایستگاه بازگشت و عملیات احیا بر روی وی انجام شد. کاسیدی می‌گوید گوش‌های پارمیتانو پر از آب شده و او تا دم مرگ نیز پیش رفته بود.

بعدها مشخص شد که این مشکل در اثر ایراد پیدا کردن فیلتر بوجود آمده است. پس از این اتفاق کلاه‌های فضایی اصلاح شدند تا بار دیگر این اتفاق رخ ندهد.

زمانی که ایستگاه فضایی میر باید به سرعت تخلیه می‌شد

قبل از ایستگاه فضایی بین‌المللی، ایستگاه بزرگ ساخت مسکو، بزرگ‌ترین ایستگاه فضایی ساخت بشر بود. ایستگاه فضایی که از سال ۱۹۸۶ تا سال ۲۰۰۱ در فضا بود و در سال ۱۹۹۷ نزدیک بود که در طی یک اتفاقی عجیب از بین برود.

در آن زمان کیهان شناسان روسی، واسیلی سیبلیف و الکساندر لازوتکین و منجم آٰمریکایی مایکل فوآل، در حال کار بر روی ماموریتی مشترک بین روسیه و آمریکا بودند که در نهایت منجر به ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز شد.

در روز ۲۵ ژوئن سال ۱۹۹۷ روس‌ها برای آزمایش عملی بودن فرود به صورت دستی تصمیم به جدا کردن و بازنشاندن فضاپیمای باربری پراگرس کردند. سیبلیف، فضاپیما را کنترل می‌کرد، اما وی در تخمین سرعت مناسب اشتباه کرده بود و پراگرش به سرعت در حال حرکت به سمت میر بود. با این که سیستم ترمز فعال شده بود، اما به نظر می‌رسید توقف فضاپیما غیرممکن است.

پراگرس با برخورد به یکی از پنل‌های خورشیدی میر، سوراخی بزرگ در آن ایجاد کرده و این سوراخ باعث چرخش غیرقابل کنترل میر شده بود. فوآل به همراه دیگر افراد حاضر در تلاش برای بازگرداندن میر به حالت قابل کنترل بودند. جریان برق در حال افت بود و نشتی در جایی از ایستگاه وجود داشت که باید به سرعت جلوی آن گرفته می‌شد. باتری‌های یدکی نیز شاٰرژ خود را از دست داده بودند و ایستگاه فضایی تنها توسط نیروی خورشیدی انرژی خود را تامین می‌کرد. این اتفاق باعث شده بود که میر در زمان قرار گرفتن در بخش شب زمین، برق نداشته باشد.

در نهایت فوآل با همکاری روس‌ها و با استفاده از پیشران‌های موجود بر روی فضاپیمایی که روی ایستگاه فضایی وجود داشت، توانست میر را بار دیگر تحت کنترل درآورد. در حالی که به نظر می‌رسید ترک این ایستگاه فضایی اجتناب ناپذیر است، این گروه توانستند بار دیگر آن را تحت کنترل خود در آورند و پس از این اتفاق میر ۴ سال دیگر نیز به حیات خود ادامه داد.

 از سرزمین پهناور و کهن دیار ایران، افراد بزرگ و نامداری برخاسته‌اند که نام‌شان نه فقط در تاریخ ایران بلکه در صحیفه تاریخ جهان ثبت و ضبط شده است. آرامگاه‌های بسیاری از آنان شناخته شده نیست یا در کمال گمنامی‌باقی مانده است. 

بعضی آرامگاه‌ها نیز مانند آرامگاه ابن سینا، خیام، عطار، باباطاهر و حافظ در دوران جدید ساخته شده‌اند، زیرا این بزرگان تا حدود 70 سال پیش آرامگاه‌هایی درخور شأن و مقام خود نداشتند و این وظیفه ایرانیان معاصر بود که با ساختن آرامگاه‌های باشکوه، به مقام بلند آنان در تاریخ و فرهنگ ایران زمین، ادای احترام کنند.

 در کنار این دسته، آرامگاه‌های دیگری هستند که در زمان حیات یا اندکی پس از مرگ صاحبان‌شان ساخته شده‌اند. این آرامگاه‌هامعمولا به شاهان و مردان اهل دنیا تعلق دارند که خود یا اعقابشان گمان می‌بردند، خانه آخرت‌شان نیز باید همچون کاخ‌های دنیوی‌شان زیبا و سترگ باشد. 

برخلاف آرامگاه‌های اهل فضل و دانش که همواره زیارتگاه مردم بوده‌اند، این نوع آرامگاه‌ها بیشتر به عنوان اماکن گردشگری مورد توجه قرار دارند و واقعیت هم این است که بعضی از آنها از نظر هنری و معماری جزو مهم‌ترین مواریث فرهنگی ایران و جهان هستند. 

در این مطلب سراغ شماری از آرامگاه‌های تاریخی ایران رفته‌ایم که بعضی‌شان بسیار معروف و تعدادی‌شان کمابیش گمنام هستند.

پاسارگاد

آرامگاه کورش کبیر

کورش و آرامگاه او در پاسارگاد معروف‌تر از آنی است که نیاز به معرفی داشته باشد اما می‌توان درباره ویژگی‌های معماری و پیشینه تاریخی آرامگاه او – که در فهرست میراث فرهنگی جهان ثبت شده است- به اجمال حرف زد.

 پاسارگاد به معنای اردوگاه پارسیان است و خیلی از مورخان معتقدند، اینجا همان جایی است که کورش در نبردی  سرنوشت‌ساز، آخرین شاه دولت ماد را شکست داد و امپراتوری هخامنشی را بنیان نهاد. او این نقطه را به عنوان پایتخت خود برگزید و کاخ‌هایش را در آن بنا کرد.

 البته پس از درگذشت کورش و جانشینش(کمبوجیه)پایتخت هخامنشیان به شوش و همدان و تخت جمشید منتقل شد اما پاسارگاد که آرامگاه کورش را دربرگرفته بود، اهمیت آیینی پیدا کرد و همواره مورد احترام شاهان هخامنشی بود.

امروزه آرامگاه کورش میان زمینی وسیع و مسطح قرار گرفته اما در زمان خود، باغ‌های بزرگی آن را فراگرفته بودند. این آرامگاه که از تخته سنگ‌های بزرگ آهکی ساخته شده، بیش از 11 متر بلندا دارد و از دو قسمت تشکیل شده است.

 قسمت اول مرکب از یک سکوی پلکانی با شش ردیف سنگ است و قسمت دوم اتاق مقبره کورش است که با سقفی سنگی و شیروانی مانند روی این سکوی پلکانی استوار شده است. 

بنابراین، کورش قطعا درون خاک دفن نشده بود و چون پیکر او را چند متر بالاتر از سطح زمین قرار داده بودند، عده‌ای این طور نتیجه گرفته‌اند که کورش همچون زرتشتیان به تقدس عناصر چهارگانه آب و باد و خاک و آتش اعتقاد داشته است و پیکرش را مانند زرتشتیان بیرون از خاک در معرض هوا قرار داده‌اند تا در گذر زمان تجزیه شود.

 البته بعدها یکی از سرداران اسکندر مقدونی که مامور فتح پاسارگاد و دسترسی به خزانه‌های آن شده بود، نقل کرده که تابوت طلایی و پیکر مومیایی شده کورش را به چشم خود دیده است. 

در این زمان، 200 سال از مرگ کورش می‌گذشت و اتاق آرامگاه او مملو از جواهرات و دیگر اشیای گرانبها بود که گویا همگی توسط سپاهیان اسکندر به غارت رفتند. گفته می‌شود که اسکندر از این عمل آنان رنجید و دستور مرمت آرامگاه را صادر کرد؛ دستوری که البته هیچ گاه اجرا نشد.  

نکته جالب اینکه بعدها در گذر زمان، مردم ایران و منطقه فارس ماهیت آرامگاه کورش را از یاد بردند و این بنای سنگی بزرگ را قبر مادر سلیمان نبی دانستند. این تصور تا دوره قاجار وجود داشت تا اینکه پژوهش‌های جدید و رجوع به آثار مورخان یونانی نشان داد که اینجا آرامگاه کورش کبیر است.

اصفهان

آرامگاه خواجه نظام‌الملک طوسی و سلاطین سلجوقی

خواجه نظام‌الملک طوسی، بزرگ‌ترین دیوان‌سالار تاریخ ایران پس از اسلام و یکی از دانشمندان سده پنجم هجری قمری است. 

هنگامی‌که ترکان سلجوقی از آسیای مرکزی به ایران یورش آوردند و سراسر این سرزمین پهناور را تحت سلطه خود گرفتند، خواجه نظام‌الملک به دستگاه دیوانی آنان پیوست و وزارت «ملکشاه سلجوقی» را برعهده گرفت و دولت سلجوقیان را به اوج قدرت رساند. 

خواجه نظام‌الملک نویسنده کتاب «سیاست نامه» و از آن مهم‌تر بنیانگذار مدارس معروف نظامیه است که بسیاری از بزرگان تاریخ ایران مانند امام احمد غزالی و سعدی شیرازی یا در آن درس می‌داده‌اند یا درس می‌خوانده‌اند.

او در اواخر عمر با ملکشاه سلجوقی دچار اختلاف نظر شد و مدتی پس از آنکه به صورت غــیررسمی ‌از وزارت برکنار شد، به وسیله فداییان اسماعیلی به قتل رسید و در شهر اصفهان ( پایتخت سلجوقیان ) به خاک سپرده شد.

اکنون در محله احمدآباد شهر اصفهان مقبره کوچکی متشکل از یک حیاط و ایوان وجود دارد که پیکر خواجه نظام‌الملک و ملکشاه سلجوقی و همسر او که رقیب سرسخت خواجه بود و جمعی دیگر از شاهان و شاهزادگان سلجوقی در آن به خاک سپرده شده اند.

 اینجا بازمانده یک محوطه بسیار بزرگ بوده که فقط همین مقدارش باقی مانده و از زرق و برق ظاهری هم خالی است. با این حال، سنگ مزارهای موجود در مقبره بسیارگران‌قیمت هستند. متاسفانه در سالیان نسبتا دور، سنگ قبر خواجه نظام الملک مورد سرقت قرار گرفت و سنگ کنونی، بدلی از سنگ اصلی است.

نقش رستم

آرامگاه داریوش و اعقاب او

روبه‌روی کوه مهر – که تخت جمشید در پای آن ساخته شده است – کوهی به نام «کوه حسین» قرار دارد که آرامگاه یا بهتر بگوییم گور دخمه‌های چهار تن از شاهان هخامنشی را در خود جای داده است. این چهار تن عبارتند از: داریوش اول، خشایارشاه، اردشیر اول و داریوش دوم. این چهار آرامگاه تحت تاثیر الگوهای هنری و معماری مصر و آسیای صغیر ساخته شده اند.

شکل بیرونی آنها که حدود21 متر از سطح زمین بالاتر است و در دل صخره‌های کوه حسین کنده شده، به شکل یک صلیب بزرگ است. در محور عرضی این صلیب، ورودی آرامگاه قرار دارد که با چهار نیم ستون زیبا شبیه ستون‌های تخت جمشید تزیین شده است.

 در بالای محور طولی یا عمودی نیز، حجاری‌ها و نقوش جالب توجهی خودنمایی می‌کنند. در اینجا پادشاهی را به حالت ایستاده می‌بینیم که در دست چپ کمان دارد و دست راست خود را به نشانه سوگند یا سپاسگزاری بالا برده است. او روی تختی ایستاده که 28ملت تحت فرمان هخامنشیان آن را روی سر و دستان خود حمل می‌کنند.

 شاه روبه‌روی آتشدان مقدس ایستاده است‌ که شعله‌های آتش از آن زبانه می‌کشد و بالای سر او نماد فروهر که نماد فره ایزدی و اقبال شاهانه است به چشم می‌خورد. در دو سوی تختی که پادشاه بر آن ایستاده است، سربازان گارد جاویدان و درباریان ایستاده‌اند.

 فضای پایین محور عمودی آرامگاه‌ها خالی است و این سبک و سیاق و نقوش با اندکی تفاوت در هر چهار آرامگاه نقش رستم دیده می‌شوند.

درون آرامگاه‌ها حفره‌ای قرار دارد که مکان قرار دادن تابوت پادشاه بوده است، این تابوت را از سنگ تراشیده‌اند و نکته جالب توجه این است که آرامگاه داریوش اول برخلاف سه آرامگاه دیگر چندین تابوت دارد که دقیقا نمی‌دانیم به چه کسانی تعلق داشته است؟

نقش رستم آثار دیگری از قبیل نقش برجسته‌های ساسانی و ایلامی‌و بنایی موسوم به کعبه زرتشت دارد که شرح آنها بیرون از موضوع گفتار ماست اما وجود این نقش برجسته‌ها موجب شده بود که در دوران اسلامی‌آنها را به رستم، پهلوان اسطوره‌ای ایران نسبت دهند و این مجموعه را نقش رستم بنامند.

تخت جمشید

آرامگاه اردشیر دوم و سوم

آرامگاه دو تن از شاهان هخامنشی در کوه مهر (رحمت) و مشرف به مجموعه کاخ‌های تخت جمشید ساخته شده است. پژوهشگران این دو مقبره را که در ارتفاع 40 متری کوه مهر قرار دارند، متعلق به اردشیر دوم و اردشیر سوم می‌دانند اما نتوانسته‌اند تشخیص دهند که هر آرامگاه متعلق به کدام یک از این دو پادشاه است. 

یک آرامگاه دیگر هم مشرف به تخت جمشید وجود دارد که چون نیمه کاره است احتمالا به داریوش سوم، آخرین شاه هخامنشی اختصاص داشته اما با سقوط دولت هخامنشی به حال خود رها شده است. از محوطه جلوی این آرامگاه‌ها می‌توان منظره کاملی از تمام مجموعه تخت جمشید و مجاور آن را نظاره کرد.

مشهد

آرامگاه بانی سی و سه پل

در مجموعه آستان حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) و میان رواق‌های پیرامون حرم، بنای هشت گوش بسیار نفیسی با گنبدی کم خیز وجود دارد که از بالا تا پایین پوشیده از کاشی‌های معرق صفوی است.

 اینجا را رواق یا گنبد «الله‌وردیخان» می‌خوانند؛ زیرا زیر آن الله‌وردیخان گرجی، یکی از فرماندهان بزرگ سپاه ایران در دوره شاه عباس اول به خاک سپرده شده است. 

او همان کسی است که پل معروف سی و سه پل اصفهان را ساخته و چنان که می‌دانیم نام اصلی این پل، «پل الله‌وردیخان» است. پسر او نیز، امامقلی خان از پرافتخارترین سرداران سپاه صفوی و کسی است که موفق شد جزیره هرمز را از استعمارگران پرتغالی پس بگیرد. 

الله‌وردیخان زمانی که حاکم فارس بود، معماری را به مشهد فرستاد تا آرامگاهی را در جوار حرم امام هشتم(ع) برایش بسازد. او تنها یک سال پس از ساخت آرامگاه درگذشت و در آن به خاک سپرده شد. 

متاسفانه متولیان آستان قدس رضوی در زمانی نامعلوم نشانه‌های مزار الله‌وردیخان را محو کرده‌اند اما می‌توان حدس زد که او درست در نقطه مرکزی زیر گنبد به خاک سپرده شده است.

محمد حسین جهان پناه، جلال افشار: این روزها انتخاب یک گوشی جدید خیلی خوب، خیلی راحت می تواند به یک دردسر بزرگ تبدیل شود. آنقدر برندها و مدل های مختلف در بازار زیاد شده اند که انتخاب از میان آنها ساده نیست.

با این حال اگر دنبال پرچمداران یا به زبان خودمان غول های دنیای موبایل باشید، کار ساده تر است. حداقل انتخاب ها محدودتر می شوند؛ هر چند قیمت هم به تناسب امکانات آنها بالا می رود.

در این مطلب، چهار گوشی داغ این روزهای بازار کشور را با هم مقایسه کرده ایم. این گوشی ها همگی پرچمداران جدید یا نسبتا جدید موجود در بازار هستند. این یعنی در این فهرست جای گوشی هایی مثل LGV10، نکسوس و سونی Z5 خالی است چون هیچ کدام هنوز رسما وارد بازار ایران نشده اند. نکته دیگر این که حتما به انتخاب جایگزین کنار هر گوشی هم نگاهی بیندازید تا به نتیجه گیری بهتری برسید.

iPhone 6s: پرچمدار اپل

iPhone6S و البته برادر بزرگترش Plus این روزها رسما گران ترین گوشی های تلفن همراه در بازار کشور هستند. قیمتی که طبیعتا اگر چند ماه منتظر بمانید، تا حد معقولی کاهش پیدا خواهد کرد اما حتی همان زمان هم گران تر از اکثر رقبای اندرویدی خود با سخت افزاری مشابه یا حتی بهتر خواهند بود.

چند هفته پیش وقتی اپل نسل جدید آیفون را رونمایی کرد، هیچ کس واقعا منتظر تحولی انقلابی نبود اما حداقل انتظاراتی هم که می توانست برآورده شود، نشد. آیفون از نظر باتری یا سخت افزار بهترین گوشی بازار نیست اما قطعا انتظاری که از آن دارید و حتی بیشتر از آن را هم به خوبی برآورده می کند.

نمایشگر

نمایشگر 4.7 اینچی رتینای گوشی (صفحه نمایش تولید اپل) با کیفیت اچ دی (720P) و تراکم پیکسلی 326 همانی است که روی آیفون 6 هم وجود داشت.

رزولوشن پایین تر این نمایشگر طبیعتا با هیچ کدام از پرچمداران این روزهای بازار قابل قیاس نیست. در واقع همین حالا بسیاری از گوشی های ارزان و میان قیمت بازار با قیمتی کمتر از آیفون 6، رزولوشن و تراکم پیکسلی به مراتب بیشتری ارائه می دهند. 

با همه اینها، نمایشگر 6 اس همچنان می تواند نمره قبولی را از شما بگیرد. به علاوه نمایشگر بهتری می خواهید، به برادر بزرگتر آن (آیفون 6 اس پلاس) سری بزنید.

سخت افزار

اپل مدعی است A9 پردازنده دو گیگاهرتز دو هسته ای جدیدش تا دو برابر سریع تر از پردازنده آیفون 6 است. علاوه بر این، رم گوشی هم با رسیدن به دو گیگابایت، دو برابر افزایش یافته که همین ها خبر از ارتقای کیفیت و سرعت پردازشی بهتری دارد.

خبر بد این که در مقابل این ارتقا، باتری گوشی که مهمترین پاشنه آشیل آیفون 6 نیز بود، به جای بزرگتر شدن، عملا کوچکتر هم شده است. آیفون 6 اس از باتری 715mAh استفاده می کند که در مقام مقایسه، ظرفیتش 95mAh هم از آیفون 6 کمتر شده است.

این یعنی در یک روز پر مصرف ممکن است کمتر از شش ساعت دوام بیاورد؛ در نتیجه همچنان توصیه می شود یک پاوربانک هم دم دست داشته باشید.

طراحی

طراحی آیفون 6 اس نسبت به آیفون 6 هیچ تغییری نکرده است. در واقع اگر هر دو گوشی را کنار هم بگذارید و لوگوی iPhone6S را هم لحاظ نکنید، بعید است از روی ظاهر بتوانید تفاوت را تشخیص بدهید.

با این حال اندک تفاوت های نامحسوسی وجود دارد. مثلا آیفون 6 اس قدری ضخیم تر است و جنس بدنه آن هم از آلومینیوم مقاوم تری ساخته شده است؛ موضوعی که احتمالا به انبوه انتقادات درباره امکان خم شدن بدنه آیفون در نسخه قبلی بازمی گردد هر چند اپل این موضوع را تایید نمی کند.

به علاوه روی گوشی نیز این بار با شیشه ای مقاوم تر پوشیده شده که نسبت به خش مقاومت بهتری دارد، هر چند برای آنهایی که دست به انداختن گوشی دارند، قطعا ضد گلوله نیست!

دوربین

دوربین از خیلی جهات مهمترین ارتقای آیفون جدید شمرده می شود. دوربین اصلی گوشی (iSight) از هشت به 12 و دوربین سلفی (جلو) هم از 1.2 به 5 مگاپیکسل ارتقا یافته است.

ارتقای دوربین جلویی که حالا کیفیت آن با کیفیت دوربین اصلی گوشی های ارزان بازار رقابت می کند، قابل توجه است. تصاویر دوربین آیفون همیشه جزو بهترین ها بوده و دوربین گوشی جدید هم دست کمی ندارد. با این حال نمی شود گفت کیفیت تصاویر دوربین 12 مگاپیکسلی جدید بهتر از دوربین هشت مگاپیکسلی آیفون 6 است. ضمنا آیفون حالا دیگر امکان ضبط تصاویر 4K هم دارد که البته فعلا چندان کاربردی نیست.

رابط کاربری

3D Touch مهمترین وجه تمایز رابط کاربری آیفون 6 اس با نسخه های قبلی آیفون است. تکنولوژی که در اصل دو سال پیش نوکیا اولین بار آن را روی گوشی های خود آزمایش کرده بود.

3D Touch باعث می شود گوشی نسبت به میزان فشار شما روی نمایشگر و اکنش نشان بدهد. عملکرد این سیستم تا حد زیادی مثل کلیک راست در کامپیوتر است. مثلا کافی است کمی روی تصویری فشار دهید تا منوی تنظیمات و انتقال تصویر ظاهر شود. به علاوه 3D Touch در نرم افزارها و بازی های مختلف هم می تواند کارکرد متفاوتی داشته باشد.

جمع بندی

آیفون 6 اس مثل تمام آیفون های قبلی یکی از دوست داشتنی ترین های بازار است. بدنه فلزی، طراحی زیبا و سیستم عاملی دوست داشتنی دارد که قطعا از آن راضی خواهید بود. این وسط اگر کاربر آیفون 5 یا 6 هستید، آیفون جدید برایتان آنقدرها ارتقای مهم و با صرفه ای نیست اما اگر قصد کوچ از اندروید به آی او اس را دارید کمی صبر کنید تا قیمت آیفون در بازار به تعادل برسد. ضمنا با وجود تفاوت 300 هزار تومانی سعی کنید حتما سراغ نسخه 64 گیگابایتی آیفون بروید. آیفون نسخه 32 گیگابایتی ندارد و نسخه 16 گیگابایتی هم در دراز مدت اصلا برای نیازهای شما کافی نیست.

* قیمت: 2 میلیون و 600 هزار تومان

انتخاب جایگزین

اگر پول و اندازه گوشی برای تان مسئله نیست و ویژگی های جدیدی مثل 3D Touch برای شما متر اهمیت دارد، آیفون 6 اس پلاس نسبت به 6 اس انتخاب بهتری است. 6 اس پلاس، دوربین، باتری و نمایشگر بهتری دارد. دوربین گوشی به یک فوکوس اپتیکال مجهز است که کیفیت تصاویر بهتری به شما می دهد. به علاوه نمایشگر آن هم 1080 است و عمر باتری بهتری هم دارد.

---

LG G4: پرچمدار ال جی

همین چند سال پیش وقتی ال جی، جی 2 را عرضه کرد، خیلی زود به یکی از بهترین گوشی های سال بدل شد اما تغییر سیاست گوگل در نکسوس و سامسونگ در گلکسی عرصه را بر محصولات بعدی ال جی تنگ تر کرد، خصوصا که برخلاف رقبا، ال جی ترجیح داده بود تا به روزرسانی سالانه گوشی هایش را محتاطانه تر پیش ببرد. همین موضوع هم باعث شد تا گوشی های جدید ال جی آنقدرها با هم متفاوت نباشند. با این حال ال جی «جی 4» وارث مستقیم جی 3 و با کمی ارفاق یکی از بهترین های امسال بود.

طراحی

جی 4 از روبرو تفاوت چندانی با جی 3 ندارد، هر چند بزرگتر است و گوشه های تیزتری هم دارد. مهمترین ویژگی این طراحی، قرار گرفتن کلیدها زیر دوربین است که حس کنترل بهتری نسبت به کلیدهای قرار گرفته در لبه های گوشی به شما می دهد. بدنه گوشی همچنان پلاستیکی است اما طرح پشتی آن انتخاب های متنوعی دارد که در این میان طرح چرمی آن نسبت به دیگر مدل ها جذاب تر است.

نمایشگر

نمایشگر 5.5 اینچی دستگاه رزولوشن فوق العاده ای معادل 2560 در 1440 پیکسل با تراکم 534 پیکسل در هر نقطه دارد که حتی از آیفون 6 پلاس هم اندکی بیشتر است. در زمان عرضه گوشی، ال جی مدعی بود که نمایشگر این گوشی 25 درصد روشن تر و از نظر رنگی 20 درصد غنی تر از جی 3 است. با این حال رنگ ها همچنان ممکن است کمی غیرواقعی به نظر برسند.

سخت افزار

یک پردازنده شش هسته ای اسنپ داراگون 808 با سرعت 1.8 گیگاهرتز، 3 گیگابایت حافظه رم و یک باتری 3000mAh قابل تعویض، قلب سخت افزاری جی 4 را تشکیل می دهند.
گوشی با حافظه داخلی 32 گیگابایت عرضه می شود اما درگاه SD آن اجازه افزایش حافظه را هم می دهد. در این بین باتری مهمترین نقطه ضعف جی 4 محسوب می شود.

دوربین

دوربین 16 مگاپیکسلی جی 4 با دیافراگم f/1/8 تصاویر بسیار خوبی می گیرد، البته ممکن است در نور کم تصاویر گاهی اندکی تاریک تر از آیفون یا گلکسی اس 6 باشند اما خصوصیت مهم دوربین، امکان تنظیم دستی ازو، روشنایی و تعادل بالانس فوکوس تصویر و گرفتن تصاویر با فرمت Raw است. علاوه بر این می توانید با دو بار فشار دادن کلید کاهش صدا، دوربین را سریع باز کنید.

جمع بندی

جی 4 این روزها بهترین و قوی ترین گوشی بازار نیست اما قیمت نسبتا مناسبی دارد و از تجربه کار کردن با آن هم پشیمان نخواهید شد، ضمن این که این یکی از آخرین غول های بازار با باتری تعویض شونده و درگاه اس دی است.

* قیمت: یک میلیون و 789 هزار تومان

---

Sony Xperia Z3Plus: پرچمدار سونی

از زمانی که سونی با سری Z خود قصد تحول در بازار موبایل هایش را داشت، مدت کمی نگذشته است. حالا کم کم غول خسته ژاپنی که این روزها دیگر مانند سابق رمق مبارزه با رقبای آمریکایی و کره ای و چینی را ندارد، سعی می کند با مدل های جدیدیش سری Z را به بلوغ برساند تا شاید با این کار بازار را به سمت خودش بکشاند.

این محصول سونی همانطور که از اسمش پیداست، مکمل پرچمدار قبلی یعنی سونی Z3 است و درست مثل قبلی از همان زبان طراحی یعنی «اومنی - بالانس» استفاده می کند؛ یعنی برای دیدن تفاوت های ظاهری Z3 با Z3Plus باید نهایت دقت را داشته باشید و البته از کاربران همیشگی سونی باشید وگرنه اگر برای اولین بار سراغ این دو گوشی بروید احتمال قریب به یقین این دو را اشتباه خواهید گرفت.

سونی پس از Z3 موبایل دیگری را به بازار عرضه کرد، البته با نام Z4 ولی نه برای بازار جهانی، صرفا برای بازار داخلی ژاپن. شاید به همین دلیل بود که Z3Plus بین فروشندگان موبایل هم Z4 لقب گرفت!

نمایشگر

محصولات سونی با این که در مقابل کهکشانی های سامسونگ و سیب های اپل در حوزه نمایشگر ضعیف ظاهر می شوند ولی در این یکی کارشان بد نبوده. تراکم پیکسل 424 و رزولوشن 1080 در مقابل بزرگترهای بازار هنوز کار دارد، با این حال سونی یکی دو ویژگی خاص به آن اضافه کرده؛ مثل این که صفحه نمایش Z3Plus حتی در حالت کاملا خیس هم کار می کند، چیزی که در نمونه های ضد آب پیشین هم اینطور نبود و برای عکاسی باید از دکمه های فیزیکی استفاده می شد.

دوربین

جایی که سونی حرف های زیادی برای گفتن دارد؛ یک دوربین 20.7 مگاپیکسلی با گشادگی دهانه لنز f2.0 تصاویری را برای شما ثبت می کند که فوق العاده خواهند بود. البته برخلاف دوربین رقبایی مثل سامسونگ یا اپل که در حالت اتوماتیک عکس هایشان بهتر از گوشی سونی از آب درمی آیند، سونی امکانات متعددی در اپ عکاسی موبایل خود قرار داده تا این ضعف را جبران کند. در واقع عکاسی خودکار سونی احتمالا یک تصویر معمولی خوب است ولی با کمی تلاش در قسمت عکاسی دستی می توانید عکس های فوق العاده ای بگیرید.

سخت افزار

سونی از چیپ ست های جنجالی اسنپدراگون 810 کوالکام استفاده کرد؛ چیپ ست های 64 بیتی هشت هسته ای که با وجود کارآیی بالا، نگرانی هایی درباره گرم شدن نیز داشتند. با این حال به نظر می رسد سونی سعی کرده بهبودهایی در عملکرد این چیپ ست ها در موبایلش ایجاد کند.

گزارش هایی که در تست های Z3Plus وجود دارد نشان می دهد با وجود این که گاهی حرارت نسبتا زیادی تولید می شده اما هرگز گوشی هنگ نکرده یا سرعت آن کاهشی نداشته. تنها مورد نقص عملکرد دوربین هنگام بالا رفتن حرارت بوده که ظاهرا سونی قول بهبود آن را داده است.

باتری

همیشه سونی یک یاز بهترین باتری ها را داشته؛ این بار هم همین طور است. خودشان مدعی هستند که با یک بار شارژ سونی Z3Plus دو روز در خدمت شماست، هر چند که استفاده از اینترنت یا بازی های سنگین تاثیر زیادی در مصرف باتری دارد. اتفاقا سونی این بار باتری 3100 میلی آمپری را به 2930 میلی آمپری کاهش داده شده و به جای آن بهبودهای نرم افزاری را در موبایل بالا برده است.

جانشین

اگر کمی صبر کنید، سونی Z5 با خیلی از اتفاقات جدید و خوب تا پایان اوکتبر (اواخر مهر، اوایل آبان) به بازارهای جهانی می آید و احتمالا چند هفته بعد در ایران است.
با هر متر و معیاری Z5 گوشی فوق العاده ای است چون این موبایل اولین موبایل با نمایشگر 4k به دنیاست که یک رم 4 گیگ و 200 گیگابایت هم حافظه SD به آن می خورد؛ این اعداد و ارقام نجومی باعث شده خیلی ها منتظر واکنش بازار به این محصول جالب باشند. در ضمن دوربین Z5 به 23 مگاپیکسل افزایش پیدا کرده و به جرأت می توان گفت بهترین دوربین را در موبایل ها دارد.

جمع بندی

سونی Z3Plus موبایل خوبی است و طراحی زیبایی دارد اما شاید هواداران سونی را به خاطر یکنواختی در طراحی دلزده کرده باشد. همین طور وقتی موقع عکاسی با پیغام خطای داغ شدن دستگاه و از کار افتادن موقتی دوربین مواجه می شوید، حس ناخوشایندی به شما دست می دهد با این تفاسیر شاید بد نباشد منتظر پرچمدار بعدی باشید.

* قیمت: حدود 2 میلیون تومان

---

Huawei P8: پرچمدار هوآوی

این که روزی اژدهای چینی تبدیل شود به غول تلفن همراه اصلا قابل پیش بینی نبود ولی امروز هوآوی چینی با قدرت در حال جدال برای به دست گرفتن جایگاه سوم بزرگترین فروشنده و تولیدکننده تلفن همراه دنیاست. هر چند هوآوی پیش از این در صنعت تجهیزات سخت افزار مخابرات برای خود اسم و رسمی داشت ولی حالا با ساخت سری P - که پرچمدار موبایل های هوآوی هستند - با قیمت رقابتی اش در بازار کشورهای در حال توسعه (به خصوص آسیا) به شدت یکه تازی می کند.

P8 در ادامه دو گوشی قبلی یعنی P6 و P7 به بازار آمد؛ هر دو از نظر طراحی بی نهایت به اصول طراحی آیفون های فلزی اپل پایبند بودند. چینی ها از همان ابتدا هر آنچه را اپل انجام می داد، در موبایل هایشان کپی کردند. نمونه اش استفاده 9از رنگ صورتی بود که هوآوی خیلی بهتر از اپل از آن استفاده کرد و ابزاری شد برای طعنه زدن های تبلیغاتی به اپلی ها.

 با این حال در سری جدید هوآوی یعنی P8 به نظر می رسد آنها کم کم به یک شخصیت و استقلال قابل قبولی رسیده اند. مثلا ضخامت P8 با پهنای 6.4 میلیمتر از پرچمداران آیفون و سامسونگ هم کمتر است. از دیگر ویژگی های خوب طراحی P8 بیرون نبودن لنز دوربین از پشت آن است؛ درست شبیه سونی، اتفاقی که طراحان سامسونگ و اپل موفق به انجام آن نشدند.

نمایشگر

یک نمایشگر 5.2 اینچی با تراکم پیکسل 424. همه چیز ظاهرا عالی است اما مشکل اینجاست که وقتی P8 زیر نور آفتاب قرار می گیرد، ضعف هایش را نشان می دهد. هر چند که ما در P8 با یک رزولوشن فول اچ دی طرف هستیم اما شفافیت صفحه از نقاط ضعف آن است.

با این وجود حاشیه های بسیار باریک و لبه های اندک آن یکی دیگر از ویژگی های برتر طراحی P8 است. به هر حال بهتر است نمایشگر P8 را با سامسونگ و اپل مقایسه نکنیم و رقیب آن را اچ تی سی و سونی بدانیم.

دوربین

هوآوی برای ساخت دوربین از لنزهای ExmorRGB ساخت سونی استفاده کرده. این لنزها طبق گفته سونی بهترین لنز دوربین های موبایل برای عکاسی در شرایط کم نور است.

دوربین هوآوی 13 مگاپیکسل است که لرزش گیر اپتیکال نیز دارد. البته نرم افزار دوربین قابلیت ضبط 4k را ندارد ولی توانایی فیلمبرداری تا 30 فریم بر ثانیه را دارد. هر چند نمی توان از دوربین جلوی ضعیف آن مخصوصا حالا که تب سلفی گرفتن داغ است، گذشت.

سخت افزار

هوآوی در سخت افزار توانایی های زیادی دارد؛ از جمله این که می تواند به تنهایی چیپ ست های موبایل هایش را بسازد و نیازمند دیگران نباشد. پردازنده P8 از نوع Kirin 930/935، یک پردازنده 64 بیتی ساخت «های سیلیکون» است که امروز هوآوی سهامدار اصلی آن است. تا امروز که تست های کاربری گزارش هایی مثل خطاهای حرارتی اسنپدراگون 810 را در آن مشاهده نکرده اند و مشخص است کار چینی ها در این زمینه کاملا خوب بوده.

رابط کاربری

بیشترین تغییر در اندروید توسط موبایل های هوآوی داده می شود. رابط کاربری آنها موسوم به «ایموشن» یک ترکیب کامل است از اندروید و آی او اس؛ به این معنی که اندروید را کاملا به شکل آی او اس طراحی کرده اند؛ از طراحی منوها تا شکل قرارگیری آیکون ها و ... البته واقعیت این است که ایموشن در ظاهر خودش را شبیه آی او اس کرده و تلاش داشته که با شگردهایی مثل انیمیشن ها، تفاوت هایش را به رخ کاربران بکشد.

جانشین

چندی پیش بود که گوگل محصول جدیدش به نام نکسوس P6 را معرفی کرد، محصولی که ساخت هوآوی است. مسلما داشتن یک نکسوس مزایای زیادی دارد. اولا تجربه آپدیت های به روز اندروید و طراحی اختصاصی گوگل را در جیب تان خواهید داشت. دوم این که دوربین عالی هم دارد که حتی شاید بهتر از Z5 سونی باشد. 

البته نکسوس P6 برخلاف P8 یک فبلت 5.7 اینچی است، پس اگر به محصولات نکسوس و به نوع فبلت آن علاقه دارید، می توانید کمی صبر کنید چون تا قبل از پایان سال جاری میلادی در بازار خواهد بود.

جمع بندی

P8 موبایل بسیار خوبی است، حداقل ارزش قیمتی آن که این طور می گوید. طراحی آلومینیومی یکپارچه و فوق العاده نازک آن و همچنین رنگ بندی بسیار شیک، P8 را تبدیل به یک محصول جذاب کرده که در برابر قیمت آن واقعا ارزش خرید دارد.
نکات منفی مثل دوربین ضعیف جلو برای سلفی یا ضد آب نبودن یا نداشتن حسگر اثر انگشت را می توان به طراحی فوق العاده و قیمت بسیار رقابتی آن بخشید، هر چند بعضی ها هم کلا ممکن است از اسم محصول چینی راضی نباشند ولی فراموش نکنید آیفون و سامسونگ هم در چین ساخته می شوند.

* قیمت: یک میلیون و 250 تومان

---

Samsung Galaxy Note5: پرچمدار سامسونگ

نوت 5 رسما بهترین فبلت بازار است که اگر با طراحی نه چندان خاص و قیمت نسبتا بالای آن کنار بیایید، پشیمان تان نمین کند. وقتی اولین گلکسی نوت معرفی شد، سه ویژگی اصلی داشت که آن را از دیگر گوشی ها متمایز می کرد. بیش از اندازه بزرگ بود. سخت افزار قوی داشت و با معرفی فبلت تعریف تلفن های هوشمند را جابجا کرد اما حالا پنج نسل بعد از اولین نوت، دیگر تقریبا همه گوشی های اندرویدی و حتی آیفون همانقدر بزرگ و همانقدر سریع هستند. همین ها باعث شده تا سامسونگ این بار با رویکردی متفاوت وارد میدان شود.

نمایشگر

مانیتور 5.7 اینچی سوپر آمولد با پوشش محافظ «گوریلاگلس 4» گلکسی نوت 5 مثل همیشه یکی از بهترین های دنیای موبایل شمرده می شود. این نمایشگر با رزولوشن 2560 در 1440 و تراکم 515 پیکسل در هر نقطه یکی از باکیفیت ترین مانیتورهای موبایل شمرده می شود.

با این حال مثل همه نمایشگرهای سوپر آمولد، درونمایه رنگی تصاویر بیش از حد اشباع شده جلوه9 می کند. خوانایی تصویر حتی زیر نور مستقیم آفتاب عالی است. این وسط امکان تنظیم گرمی و سردی رنگ و ... به شما اجازه می دهد تا بافت رنگی مانیتور را به دلخواه خود تنظیم کنید.

دوربین

دوربین اصلی نوت را یک دوربین 16 مگاپیکسلی مجهز به سنسور IMX240 سونی تشکیل می دهد که در واقع همان سنسور استفاده شده در نوت 4 با دیافراگمی بازتر (f1.9 به جای f2.2) شمرده می شود. این دقیقا همان دوربینی است که در گلکسی اس 6 و اس 6 اچ هم استفاده شده است.

این دوربین به لطف دیافراگم بازتر، خصوصا در نور کم، عملکرد به مراتب بهتری دارد و کیفیت تصاویر آن در نور کم پس از تاریکی هوا عالی است. به علاوه نوت 5 نسبت به گلکسی اس 6 این مزیت را دارد که مجهز به لرزش گیر اوپتیکال است.

سخت افزار

نوت از یک پردازنده هشت هسته ای اگسینوس 7420 قدرت می گیرد که در واقع همان تراشه استفاده شده در گلکسی اس 6 است. به علاوه یک رم چهار گیگابایتی (یک گیگابایت بیش از گلگسی اس 6) نیز بهبود کارایی گوشی در وظایف سنگین را تضمین می کند.

نوت تنها در قالب دو نسخه 32 و 64 گیگابایتی عرضه شده و برخلاف نسخه های قبلی گلکسی نوت، اس دی کارت هم نمی خورد. ضمنا از یک باتری 3000mAh استفاده می کند که 220mAh ضعیف تر از باتری نوت 4 است.

طراحی

نوت 5 هیچ شباهتی به نوت 4 ندارد اما تا دل تان بخواهد به یک گلکسی اس 6 غول آسا شبیه است. نوت 5 نسبت به نوت 4 هم طراحی به مراتب بهتری دارد و هم بهتر ساخته 9شده است.
نکته مثبت این که پشت گوشی همانند جلو با شیشه ضد خش گوریلاگلاس 4 ساخته شده که ترکیب آن با نوار فلزی دور گوشی حس خوبی را منتقل می کند. البته شیشه ای بودن بدنه باعث می شود اثر انگشت روی آن مشهود باشد. ابعاد بزرگ گوشی به لطف حاشیه های باریک گوشی جبران شده؛ این یعنی نوت 5 نسبت به نوت 4 کمی باریک تر به نظر می رسد.

رابط کاربری

رابط کاربری تاچ وایز سامسونگ از قدیم یکی از متعادل ترن و البته بعد از ایموشن هوآوی شخصی سازی شده ترین رابط های کاربری در بین کاربرلان اندروید شمرده می شده که طرفداران و مخالفان خاص خودش را دارد.
نسخه جدید تاچ وایز روی نوت با امکانات امنیتی بیشتر عرضه شده که نمی شود گفت همه آنها لزوما همیشه به درد می خورند اما به هر حال بودن شان بهتر از نبود آنهاست. از این جمله می شود به اضافه شدن امکانات امنیتی بیشتر برای یافتن گوشی یا ارسال پایم های کوتاه و نسخه به روز شده ای از دفترچه یادداشت نوت اشاره کرد.

جمع بندی

در مجموع اگر دنبال گوشی قوی با کیفیت و خوش ساخت هستید و با ابعاد بزرگ و البته قیمت نسبتا بالاتر نوت 5 هم مشکلی ندارید، این گوشی یکی از بهترین انتخاب های موجود برای شماست؛ خصوصا اگر به استفاده از فبلت عادت داشته باشد، نوت 5 تجربه کاربردی و خوشایندی برای شما خواهد بود.