تیمی از پزشکان کانادایی توانسته‌اند عمل جراحی بازسازی صورت را بدون ایجاد زخم، برای نخستین بار در تاریخ جراحی پلاستیک جهان انجام دهند.

 محققان به رهبری دکتر دانیل بورسوک از بیمارستان Maisonneuve-Rosemont در مونترال طی هشت ساعت عمل جراحی بر روی یک بیمار بالغ توانستند به این دستاورد نائل بیایند.

این عمل جراحی بازسازی صورت با استفاده از جراحی مجازی و مدل‌های سه‌بعدی انجام شد که طی آن یک قطعه رگدار از استخوان لگن برداشته شده و برای انطباق با بقیه صورت تغییر شکل داده می‌شود و در نهایت از داخل دهان بدون بجا گذاشتن هیچ اثر زخمی پیوند زده می‌شود.

در گذشته، این شکل عمل‌های جراحی به چندین برش نیاز داشت که یک یا چند زخم را بجا می‌گذاشت.

بورسوک در بیانیه‌ای که توسط دانشگاه مونترال منتشر شده، اظهار کرد: این عمل جراحی که طی آن جدیدترین فناوری‌ها برای جراحی بازسازی مورد استفاده قرار گرفت، پیام واضحی از امید را برای افرادی دارد که چهره بدشکلی داشته و در اثر کمبود اعتماد به نفس خود را منزوی کرده‌اند.

محققان دانشگاه ناتینگهام در تحقیقات جدید خود دریافته‌اند که دو ابزار پیش‌بینی خطر جدید می‌تواند برای شناسایی افراد مبتلا به دیابت که در معرض خطر بالای نابینایی و قطع عضو قرار دارند، مورد استفاده قرار بگیرد.

 محققان یک الگوریتم پیش‌بینی خطر جدید را برای پیش‌بینی خطر مطلق ابتلا به این مشکلات طی یک دوره 10 ساله در مردان و زنان دیابتی طراحی و تایید کرده‌اند.

در این تحقیق، آن‌ها از داده‌های بدست آمده از سوابق الکترونیکی بیماران که شامل 455 هزار مبتلا به دیابت در سنین 25-84 سال بود، استفاده کردند.

مدل‌های ریاضیاتی سپس برای محاسبه معادلات خطر جداگانه برای خطر 10 ساله نابینایی و قطع عضو بکار گرفته شدند.

محققان همچنین یک ماشین‌حساب مبتنی بر وب‌سایت را طراحی کرده‌اند تا پزشکان بتوانند کل داده‌های بیماران خود را وارد کنند و همچنین بیماران بتوانند داده‌های خود را به سیستم ارائه دهند تا خطر 10 ساله نابینایی یا قطع‌عضو را تعیین کنند.

به گفته محققان، این نخستین ابزارها برای پیش‌بینی خطر 10 ساله نابینایی و قطع عضو است که بیشترین نگرانی مبتلایان به دیابت محسوب شده و بر کیفیت زندگی آن‌ها تاثیر می گذارد.

این مدلهای پیش‌بینی خطر جدید همچنین می‌تواند به ارائه پایه‌ای از یک روش منحصربفردتر و جامع‌تر برای مقابله با این شرایط در بیماران بپردازد.

تحقیقات جدید آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور نشان می‌دهد واکنش هیدروژن در بهبود عملکرد باتری‌های لیتیوم به میزان 40 درصد موثر است.

 محققان دریافتند که هیدروژن به میزان زیادی در بهبود ظرفیت و قابلیت رسانایی باتری‌های لیتیوم و همچنین در افزایش عمر بیشتر باتری‌ها موثر است. این تحقیق همچنین می‌تواند راه را برای ذخیره سازی بهتر گزینه‌های انرژی از جمله خود هیدروژن هموار سازد.

پیشرفت‌های جدید حول ارتقای آند‌های نانوفوم گرافن باتری‌های لیتیومی یونی با هیدروژن می‌گردد.

مواد گرافن در تولیدات تجاری برای مصارف گوناگون از جمله بسیاری از انواع دستگاه‌های ذخیره‌سازی انرژی مانند باتری‌های لیتیومی یونی ثمربخش هستند. شایع ترین نوع آن، نانو فوم گرافن سه‌بعدی است که در بسیاری از انواع رسانه‌های ذخیره‌سازی مواد شیمیایی والکتریکی از جمله مخزن‌های هیدروژن، ابرخازن‌ها، جاذب‌های انرژی و باتری‌های لیتیومی استفاده می‌شود.

آن‌ها همچنین در سیستم‌های تصفیه، عایق و آب شیرین‌کن استفاده می‌شوند. دانشمندان بر این باورند که همه اینها می تواند از طریق این تحقیق بهبود یابد.

هیدروژن اتمی در تولید گرافن به صورت پسماند باقی می‌ماند، اما نقش آن در برنامه‌های ذخیره‌سازی الکتریکی هرگز به خوبی آنچه قبلا تصور می‌شد نیست.

جاذب‌های هیدروژن به تاثیرگذای بر ساختار گرافن معروف هستند و همچنین باور عمومی بر این است که گرافنی که فاقد آلاینده‌های هیدروژن باشد، رسانا نیست و در واقع در مقابله با نیازهای باتری مانند یک عایق عمل می‌کند.

هدف آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور، درک چگونگی تعامل هیدروژن با گرافن در طول تولید است واینکه چگونه می‌توان آن را به منظور بهبود کیفیت گرافن برای رسانه‌های ذخیره‌سازی، دستکاری کرد.

آزمایش این گروه در رابطه با درمان گرافن با هیدروژن در دمای پایین است. نقایص موجود در گرافن که توسط هیدروژن صورت می‌پذیرد، باعث ایجاد دهانه‌های کوچک می‌شود و اجازه می‌دهد که لیتیوم آسان‌تر نفوذ کند. در یک باتری لیتیومی یونی، این امر به بهبود حمل و نقل قدرت باتری و همچنین ویژگی های جذب قدرت کمک می‌کند. علاوه بر این، به این دلیل که لیتیوم به راحتی می‌تواند به نزدیکی لبه‌های مواد گرافن متصل شود، به لطف اثرات هیدروژن، ظرفیت کلی بهبود یافته است.

مولفان این پژوهش خاطر نشان کردند که آزمایشات آنها نمی‌تواند پاسخگوی برخی از سوالات کلیدی ، مانند چگونگی بهینه‌سازی تراکم نقص و تعیین بهترین روش برای ترکیب هیدروژن در مواد گرافن برای رسیدن به چگالی انرژی بالاتر در باتری‌های لیتیومی یون باشند و پژوهش‌های بیشتری برای ادامه این تحقیق برنامه ریزی شده است.

مقاله این پژوهش در مجله Nature Scientific Reports منتشر شد.

تلاش‌های زیادی برای ساخت جت‌پک انجام شده، اما تمامی مدل‌های ساخته شده تا کنون کارایی لازم را نداشته و بسیار بزرگ و سنگین‌ وزن بوده‌اند.

 یک مخترع آمریکایی در اقدامی جالب ‌توجه، موفق به ساخت جت‌پک مجهز به دو موتور جت در اندازه یک کوله‌پشتی معمولی شده است.

اکثر جت‌پک‌های تولیدشده در سال‌های گذشته دارای معایبی همچون مصرف سوخت بسیار بالا، محدودیت زمان پرواز حداکثر 30 ثانیه‌ای و نصب موتورهای بزرگ و سنگین با سوخت خطرناک هیدروژن پراکسید بوده‌اند.

آخرین نسل از جت‌پک‌ها با نام تجاری JB-9 به اندازه کافی کوچک و سبک است و می‌توان آن را به حمل و از دیوار آویزان کرد.

جت‌پک JB-9 همچنین می‌تواند به صورت عمودی بلند‌ شده و تا مسافت کاربردی و در ارتفاع مورد نظر مسافر خود را حمل کند.

جت‌پک JB-9 از دو موتور جت واقعی در اندازه مناسب برای تولید نیروی رانش عمودی استفاده می‌کند.

موتورهای نصب شده بر روی این جت‌پک از نظر تولید انرژی در مقایسه با وزن از کارایی بسیار مطلوبی برخوردارند.

شرکت سازنده مدعی شده که موتورهای جت نصب شده بر روی این جت‌پک در هر دقیقه تنها چهار لیتر سوخت مصرف می‌کنند که این موضوع بر طول مدت پرواز تاثیر زیادی داشته است.

جت‌پک JB-9 قادر است تا 10 دقیقه پرواز کند و به سرعت 100 کیلومتر در ساعت نیز دست یابد.

طبق اعلام شرکت سازنده قیمت پیشنهادی برای جت‌پک و تجهیزات جانبی آن حدود 10هزار دلار است.

پژوهش جدید مرکز مستقل آموزش و پژوهش در علوم گیاهی و میکروبی John Innes می‌تواند به تولید سطح صنعتی خاصی از ترکیبات طبیعی پزشکی سودمند منجر شود.

یک گروه از مرکز John Innes در انگلستان روشی را برای تولید مقادیر زیادی از ترکیبات مفید با پرورش آنها در گوجه فرنگی توسعه دادند. هر چقدر یک محصول بازدهی بیشتری داشته باشد، می‌توان از آن برای تولید مواد در مقیاس صنعتی استفاده کرد.

ترکیبات مورد بحث در فنیل پروپانوئیدها موجود هستند. آنها شامل موادی مانند Resveratrolها هستند که باعث طول عمر حیوانات می‌شوند و نیز ماده Genistein که در دانه‌های سویا یافت می‌شود و به نظر می‌رسد برای پیشگیری از برخی سرطان‌ها مفید باشد.

محققان برای دستیابی به گوجه‌فرنگی با چنین ویژگی‌هایی و تولید این مواد به یک گیاه رایج موسوم به thaliana Arabidopsis روی آوردند. این گیاه شامل پروتئین AtMYB12 است که ژن‌های مسوول فعال‌سازی مسیرهای متابولیک را که ترکیبات طبیعی تولید می‌کنند فعال می‌کند. در حال حاضر هر چه این پروتئین‌ها بیشتر باشند، ترکیبات بیشتری تولید خواهند شد.

AtMYB12 نه تنها میزان ترکیبات تولید شده را افزایش می‌دهد، بلکه باعث افزایش میزان انرژی که این گیاه به تولید آنها اختصاص داده نیز می‌شود و آن را به یک کارخانه فنیل پروپانوئیدهای بسیار موثر تبدیل می‌کند.

با در نظر گرفتن گوجه‌فرنگی به عنوان یک محصول با بازده بسیار بالا ، تولید بیش از 500 تن در هر هکتار می‌تواند جایگزین بهتری برای سنتز مصنوعی آزمایشگاهی باشد.

دکتر یانگ ژانگ، رهبر این پژوهش اظهار کرد: پژوهش ما یک ابزار عمومی برای تولید ترکیبات ارزشمند فنیل پروپانوئیدها در مقیاس صنعتی در گیاهان را فراهم می‌کند و به طور بالقوه به تولید سایر محصولات مشتق شده از اسیدهای آمینه معطر می‌پردازد.

این گروه بر این باورند که پژوهش درباره گوجه‌فرنگی ، زمینه‌ای قوی را برای تولید سریع و آسان ترکیبات دارویی فراهم می‌کند و این روش با کمی تغییر همچنین می‌تواند برای ایجاد ترکیبات دیگر استفاده شود.

یافته‌های این پژوهش در مجله Nature Communications منتشر شده است.

دانشمندان دانشگاه نیوکلاسل توانسته‌اند گروهی از سرطان‌ها را در سنین خاص شناسایی کنند که نشان می‌دهد آن‌ها با عوامل محیطی مانند شیوع آنفلوآنزا یا آلودگی هوا مرتبط هستند.

 محققان یک تحلیل پیشگامانه را بر روی تومورهای نوروبلاستوما در کودکان و نوجوانان شمال انگلیس در سال‌های 1968 تا 2011 انجام داده و دریافتند این بیماری در سال‌های خاص افزایش داشته و سپس مجددا دچار کاهش می‌شد که نشان می‌دهد عوامل محیطی یا شیوع آنفلوآنزا و آلودگی جوی می‌تواند در پشت این نوسانات نقش داشته باشد.

تومورهای نوروبلاستوما به سرطان‌های یک نوع خاص از سلول گفته می‌شود که در توسعه سیستم عصبی خارج مغز و نخاع دخیل هستند و اغلب در کوکان کمتر از پنج سال دیده می‌شوند.

به گفته محققان، عفونت‌هایی مانند آنفلوآنزا می‌تواند به سیستم ایمنی آسیب رسانده و کودکان خاص را در معرض خطر ابتلا به تومور قرار دهد.

این دانشمندان داده‌های خود را از اداره ثبت بیماری‌های بدخیم جوانان ناحیه شمالی بدست آوردند که جزئیات همه سرطان‌های شناخته شده در شمال انگلیس را از سال 1968 تا به امروز در اختیار دارند.

سیستم ایمنی بدن بطور معمول به بررسی وجود سرطان‌ها می‌پردازد اما اگر تضعیف شود ممکن است به سلول‌های سرطانی اجازه انتشار در سراسر بدن را بدهد.

این تحقیق در مجله Environmental Health منتشر شده است.

محققان موفق به ساخت نخستین اسکنر PET جهان شدند که بر خلاف اشعه‌های ایکس و اسکن ام‌آر‌آی که فقط ساختار بدن را به تصویر می‌کشند، قادر است عملکرد بدن را در سطح مولکولی به تصویر بکشد.

 سیمون چری، استاد رادیولوژی و مهندسی پزشکی و رمزی بدوی، استاد رادیولوژی در دانشگاه دیویس، برای ساخت این اسکنر کمک مالی 15.5 میلیون دلاری را دریافت کردند.

به گفته سیمون چری به کمک این اسکنر می‌توان دریافت سلول‌ها در حال انجام چه کاری در بدن بوده یا چگونه به طور فعال در حال سوخت و ساز و تقسیم شدن هستند. بنابراین در صورت بروز سرطان، این اسکنر کاربرد بسیار فوق‌العاده‌ای دارد.

آنچه که اسکنر جدید به نام "اکسپلورر" را منحصر به فرد می‌کند، اندازه آن است که قادر است تا در یک مرحله از تمام بدن تصویربرداری کند.

رمزی بدوی، استاد رادیولوژی در دانشگاه دیویس و دیگر سازنده این اسکنر گفت: به لطف این اسکنر بی‌نظیر زمینه ارائه داروهای بهتر و نیز درمان‌های دقیق‌تر فراهم می‌شود. همچنین به کمک این دستگاه می‌توان با سرعت بیشتری تصویربرداری کرد. یعنی اسکن‌هایی که در حال حاضر 30 دقیقه طول می‌کشد را می‌توان در 30 ثانیه انجام یا در دوز مشخصی از تابش‌ها مورد استفاده قرار داد.

این گروه امیدوار است بتواند این اسکنر را طی آزمایشات سه ساله انسانی مورد بهره‌برداری کامل قرار دهد.