جهان ما در حال گسترش است، چگالی آن رو به کاهش است و دمای آن روز به روز پایین می‌آید، بنابراین از این روند می‌توان نتیجه گرفت که در گذشته‌های دور دما و چگالی آن بالاتر بوده است. اگر به گذشته بازگردیم، به دوره‌هایی خواهیم رسید که در آن‌ها:

• گرانش هنوز باعث سقوط ماده به داخل خوشه‌ها، کهکشان‌ها یا حتی ستاره‌ها را نداشته است.
• درجه حرارت بالای جهان مانع از شکل‌گیری اتم‌های خنثی شده و بلافاصله آن‌ها را یونیزه می‌کرده است.
• سطح انرژی ذرات بسیار بالا بوده است بطوری که حتی هسته‌های اتمی ناپایدار بودند و بلافاصله متلاشی شده و به ذرات جداگانه‌ی پروتون و نوترون تقسیم می‌شدند.
• و حتی در مقاطعی از زمان، به سبب چگالی بسیار بالای انرژی، جفت ماده/پادماده بصورت خود به خود از انرژی خالص ایجاد می‌شد.

ممکن است با خود فکر کنید که می‌توانیم به لحظه‌ی تولد خودِ فضا و زمان بازگردیم. در حقیقت این موضوع در ابتدا ایده‌ی اولیه‌ی نظریه‌ی انفجار بزرگ بود، اما به لطف مشاهدات صورت گرفته، اکنون می‌دانیم که جهان ما اینگونه آغاز نشده است.

در تصویر بالا شاهد نمایی از دوران ابتدایی جهان هستید که از آن با نام "تصویر کودکی جهان" یاد می‌شود. زمانی که جهان به اندازه‌ی کافی برای شکل‌گیری پایدار اتم‌های خنثی سرد شد، تمام تشعشعات بجا مانده از دوران ابتدایی می‌توانند به طور ناگهانی از طریق فضا و در راستای یک خط مستقیم، بدون جذب شدن، دوباره ساطع شدن یا پراکنده شدن توسط ذرات باردار، حرکت کنند. طول موج این تشعشعات بعدها بدلیل انبساط جهان، افزایش پیدا کرد. در حال حاضر تشعشعات یاد شده در دو نوع تابش زمینه‌ی کیهانی (CMB) یا تابش‌های بجا مانده از انفجار بزرگ و با فرکانس مایکروویو یافت می شوند. با مشاهده‌ی نوسانات موجود در CMB یا انحراف جزئی از یک دمای کاملا یکنواخت را در موقعیت‌های مختلف در سراسر آسمان، می‌توانیم با استفاده از ابزارهایی که علم فیزیک و اخترفیزیک در اختیارمان قرار می‌دهند، به نکات بسیار مهمی پی ببریم.

یکی از نکاتی که با توجه به این مشاهدات پی می‌بریم، آن است که جهان ما از حدود ۵ درصد ماده‌ی طبیعی (اتمی)، ۲۷ درصد ماده‌ی تاریک و ۶۸ درصد انرژی تاریک تشکیل شده است. اما مورد مهم دیگر این است که این انحرافات در بدو امر و در تمام مقیاس‌ها یکسان بودند و مقدار آن‌ها به اندازه‌ای کوچک بوده است که جهان در گذشته‌های دور امکان دستیابی به دماهای بالا را نداشته است. در عوض، مرحله‌ای قبل از آنکه جهان داغ و متراکم بوده و مملو از ماده و تشعشع باشد، وجود داشته که منجر به شکل‌گیری آن شده است. ایده‌ی اصلی وجود این فاز که امروزه با نام تورم کیهانی شناخته می‌شود، در ابتدا توسط آلن گاث در سال ۱۹۷۹ مطرح شد. تورم کیهانی باعث تخت شدن جهان شده، درجه‌ی حرارت را در تمام نقاط آن یکسان کرده، آثار و عیوب بجا مانده از انرژی سطح بالا (مانند تک قطبی‌های مغناطیسی) را از جهان کرده و مکانیزمی را برای تولید نوسانات مورد نیاز فراهم کرده است.

نوسانات یاد شده بسیار جالب توجه هستند، چرا که وجود دو نوع متمایز از آنها - نوسانات چگالی (اسکالر) و نوسانات امواج گرانشی (تانسور) - قبل از آنکه شواهدی مبنی بر وجود آن‌ها وجود داشته باشد، به کمک تورم کیهانی پیش‌بینی شده بود. امروزه علاوه بر مشاهده‌ی مستقیم نوسانات اسکالر و اعمال حد و مرز دقیق و مشخص بر نوسانات تانسوری، طیف نوسانات اولیه را نیز اندازه‌گیری کرده‌ایم، این طیف می‌تواند اطلاعات مفیدی را در مورد انواع مختلف تورم‌های کیهانی که احتمال رخداد آن‌ها وجود داشت، ارائه دهد. به طور کلی می‌توان تورم را به صورت توپی که بر روی تپه‌ای به سمت یک دره می‌غلتد، تجسم کرد.

به منظور آنکه تورم به اندازه‌ای باشد که منجر به بازتولید جهان کنونی شود، توپ یاد شده باید به حدی آرام بر روی تپه بغلتد تا جهان تخت شده و درجه‌ی حرارت در تمامی نقاط یکسان شود تا نوسانات کوانتومی (که نوسانات چگالی را ایجاد می‌کنند) در سراسر جهان کشیده شوند. به منظور تعیین نوع مدل تورمی جهان یا به عبارت دیگر شکل "تپه"ی یاد شده، است دو مورد زیر را باید در نظر گرفت:

1.  ممکن است اهمیت نوسانات در مقیاس‌های کوچک یا بزرگ متفاوت باشد و با اندازه‌گیری طیف کامل آنها، می‌توانیم شیب آن تپه را در زمان به پایان رسیدن تورم مشخص کنیم.
2.  اگر بتوانیم نوسانات امواج گرانشی را اندازه‌گیری کرده و آنها را با نوسانات چگالی مقایسه کنیم، قادر خواهیم بود تا چگونگی تغییرات شیب را در زمان به پایان رسیدن تورم، باسازی کنیم.

به عبارت دیگر می‌توان هر مدل دلخواهی را برای تورم ایجاد کرد، اما تنها برخی از آنها نتایجی سازگار با جهان را در خصوص این دو نوع مختلف از نوسانات بدست می‌دهند.

به لطف وجود فضاپیمای پلانک، در حال حاضر محدودیت‌های بسیار دقیقی را در خصوص نوسانات چگالی در اختیار داریم که باعث نقض شدن تعداد بسیار زیادی از ساده‌ترین مدل‌ها شده است. با حصول نتایج و داده‌های دقیق‌ از پروژه‌هایی نظیر پلانک، BICEP و POLARBEAR، امیدواری‌ها برای شناسایی آثاری از امواج گرانشی یا تعیین محدودیت‌های دقیق‌تر از قبل، در حال افزایش است. مدت‌ها است که دانشمندان در خصوص وجود راه‌حل‌های فراوان برای تورم کیهانی در حال بحث هستند، اما به مرور با بالا رفتن دقت اندازه‌گیری‌ها، احتمال رسیدن به یک راه‌حل منحصربفرد در این رابطه، در حال افزایش است.

جهان هستی به تناسب درک ما، در بطن خود داستانی حیرت‌انگیز را در مورد منشاء خودش دارد. هر چه ما عملکرد بهتری در سنجش و اندازه‌گیری‌های خود داشته باشیم، درک بهتری هم در خصوص چگونگی پیدایش جهان خواهیم داشت. قطع به یقین، تورم کیهانی پاسخی برای اتفاقات قبل از انفجار بزرگ است. اما تورم کیهانی به چه شکلی بوده است؟ ما به پاسخ این سوال بسیار نزدیک‌تر از قبل هستیم.

 روسیه یکی از زیباترین و پهناورترین کشورهای جهان است که جاذبه های تاریخی و طبیعی دیدنی زیادی را در خود جای داده است. از این میان هفت نمونه از جاذبه های گردشگری روسیه به عنوان عجایب هفتگانه روسیه شناخته می شوند.

در این مطلب شما را با عجایب هفتگانه روسیه آشنا می کنیم.

دریاچه بایکال (Lake Baikal):

دریاچه بایکال دریاچه ‌ای در جنوب سیبری در کشور روسیه، میان استان ایرکوتسک و بوریاتیا است که از عجایب هفتگانه روسیه محسوب می شود. این دریاچه در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. بایکال قدیمی‌ ترین و عمیق‌ ترین دریاچه ی آب شیرین جهان است که در روسیه قرار دارد. از آنجایی که این دریاچه خیلی قدیمی و دور افتاده‌ است، دارای جانورانی است که فقط در این دریاچه یافت می‌شود این جانوران شامل تعداد زیادی از بی‌ مهرگان، چندین گونه از ماهی‌ها و فک آب شیرین دریاچه بایکال می‌باشند. فک آب شیرین بایکال تنها فک آب شیرین جهان است و دائما در آب شیرین زندگی می‌کند؛ دانشمندان بر این عقیده هستند که خوک‌های آبی این دریاچه در زمان های قدیم از اقیانوس شمالی (شمالگان) آمده و بعد از سفر به سمت بالای رودخانه، به این دریاچه رسیده‌ اند. دریاچه بایکال بزرگترین منبع آب شیرین جهان به شمار می‌آید. تقریبا ۲۰ درصد تمام آب شیرین روی کره زمین در این دریاچه قرار دارد. این دریاچه ۳۱۵۰۰ کیلومتر مربع پهناوری دارد.

دره آب فشان‌ها (Valley of Geysers):

دره آب فشان‌ها یکی دیگر از عجایب هفتگانه روسیه است که دارای آب ‌فشان‌های متعدد در شبه ‌جزیره کامچاتکا در خاور دور روسیه است. این دره تنها دشت آب‌ فشانی در اوراسیا (در کنار دشت آب‌فشانی موتنوفسکی) و دومین آب ‌فشانستان بزرگ در جهان است. حوزه ی آبخیز این دره ۶ کیلومتر درازا دارد و در حدود ۹۰ آب‌ فشان و شمار زیادی چشمه آب گرم در این دره موجود است. دسترسی به این دره دشوار است و راه اصلی رسیدن به آن با بالگرد است. آب‌فشان‌های این دره در سال ۱۹۴۱ میلادی توسط یک دانشمند محلی به نام تاتیانا اوستینووا کشف شد.

مجسمه یادبود مادر میهن روسیه (Mamayev Kurgan):

این مجسمه غول‌آسا در اواخر دهه ۵۰ میلادی به یادبود کشته ‌شدگان جنگ جهانی دوم ساخته شد. نام این مجسمه به عنوان بلندترین تندیس یادبود در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رسیده‌است. زن نماد روسیه بعد از مجسمه آزادی با اختلاف ۸۵ متر بلندترین بنای یادبود دنیاست.

کاخ پترگوف (Peterhof):

پترگوف یکی از شهرهای منطقه ی فدرال سن پترزبورگ در شمال روسیه و ساحل جنوبی خلیج فنلاند است. جمعیت این شهر در سرشماری سال ۱۹۸۹ بالغ بر ۸۱٬۵۲۵ نفر بوده که در سرشماری سال ۲۰۰۲ به ۶۴٬۷۹۱ نفر کاهش یافته‌است. این مکان در اوایل قرن هفدهم به دستور پتر کبیر پادشاه روسیه در نزدیکی سنت پترزبورگ ساخته شد. این کاخ در کل روسیه پرطرفدارترین مکان‌ برای توریست‌ها است.

کلیسای جامع سنت باسیل (Saint Basil’s Cathedral):

کلیسای جامع سنت باسیل یکی از برجسته ترین و قابل توجه ترین بناهای تاریخی روسیه کهن و از عجایب هفتگانه روسیه است. از قرن شانزدهم تا به امروز زیبایی این کلیسا تحسین کلیه جهانگردان را برانگیخته و امروزه به عنوان نمادی از فرهنگ و تاریخ روسیه به شمار می رود. این بنا در میدان سرخ – مهمترین میدان مسکو – واقع شده و نمادی است نمایانگر موقعیت جغرافیایی بی نظیر روسیه مابین اروپا و آسیا. کلیسای جامع سنت باسیل بین سال های ۱۵۵۵ تا ۱۵۶۱ ساخته شده و نام آن برگرفته از یکی از قدیسان ارتدکس و بسیار محبوب روسیه است. این کلیسا به دستور ایوان مخوف به عنوان بنایی به منظور بزرگداشت و یادبود تصرف شهر قازان ساخته شد. گنبدهای این کلیسا از نوع پیازی شکل است و با چوب ساخته شده‌. رنگ ‌آمیزی و طراحی آن در میان تمام کلیساهای سراسر دنیا منحصر به فرد است. شایان ذکر است که این کلیسا بارها در طعمه آتش‌سوزی شده‌است اما به سرعت مورد بازسازی قرار گرفته است.

ستون های سنگی (Manpupuner rock formations):

ستون های سنگی یکی از عجایب طبیعی روسیه است که در منطقه ی کومی واقع شده است. هیچ‌کس نمی‌داند این ستون های سنگی دقیقا چه زمانی به وجود آمدند، تنها چیزی که دانشمندان از آن مطمئن هستند این است که تنها دست طبیعت قادر به ساختن چنین چیزی‌ است. سن برآورد شده برای این ستون ها ۲۰۰ میلیون است و بلندترین آن ها ۴۲ متر ارتفاع دارد.

کوه البروس (Mount Elbrus):

کوه البروس ، قله‌ای در غرب رشته کوه قفقاز در کاباردینو- بالکاریا و کاراچای- چرکسیا در شمال فلات ایران در روسیه و نزدیک به گرجستان است. نام این قله، با نام قله ی البرز هم‌ ریشه است و هر دو شکلی از یک واژه ی ایرانی هستند. این کوه بلندترین نقطه در روسیه است و برخی از مردم معتقدند که بلندترین نقطه در اروپا است. این کوه با راتفاع ۵۶۰۰ متر هر ساله میزبان توریست‌های زیادی است که برای اسکی و اسنوبرد به آنجا می‌روند.

روان شناسان معتقدند کسانی که عاشق زندگی کردن هستند، آدم های شادتر و سالم تری هم هستند. کسانی که از روزمرگی زندگی برای خود شادی های کوچک می سازند. البته کسانی هم هستند که با کارهای اشتباهی که انجام می دهند، فرصت تجربه شادی را از خودشان می گیرند. این آدم ها کم نیستند. این اشتباهات هم کم نیستند. اگر دلتان می خواهد با این اشتباه های رایج که جلوی شادی را می گیرند آشنا شوید، ما 10 مورد از مهم ترین ها را که «جیمز پاک» روان شناس رفتاری گردآوری کرده است، در این مطلب آورده ایم که آن ها را می خوانید:

1- خودداری از ارتباط عمیق و معنی دار (مانند ازدواج، دوستی نزدیک و در تماس بودن با خانواده)

روان شناسان معتقدند افراد دارای روابط اجتماعی قوی با دیگران کمتر در معرض خطر مرگ قرار می گیرند. تحقیقات نشان داده کسانی که روابط اجتماعی قوی تری دارند، میل به زندگی و شادی در آن ها بیشتر از دیگران است. آن ها معتقدند حتی دوستی های قدیم به کسی که سرطان دارد خیلی کمک می کند و باعث می شود فردی با بیماری بجنگد و دلش می خواهد بیشتر زنده بماند.

یک مطالعه علمی نشان داده؛ بودن در یک رابطه عشقی ماندگار و یک ازدواج موفق، خطر ابتلا به افسردگی، سوء مصرف مواد و بعضی سرطان ها را کاهش می دهد. مردم اوکیناوای ژاپن جزو فقیرترین مردم این کشور هستند اما طول عمر آن ها از بقیه ژاپنی ها بیشتر است. محققان معتقدند مردم این منطقه به دلیل داشتن روابط خانوادگی قوی طول عمری باورنکردنی دارند. همه این مطالعات نشان می دهد اتصال و تعلق خاطر داشتن برای یک زندگی سالم و شاد ضروری است. محققان بعد از آزمایش روی شش هزار نفر مرد مجر به این نتیجه رسیدند که مردان متاهل زندگی شادتر و سالم تری از مردان مجرد دارند.

2- نشستن در تمام روز

کسانی که تمام روز رو به روی تلویزیون یا مانیتور کامپیوتر می نشینند. نشستن جلوی تلویزیون برای ساعت های طولانی یا کارکردن با کامپیوتر هیچ فرقی با هم ندارند و هر دو می توانند باعث ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و مرگ زودرس شوند. نتایج یک پژوهش روی 240 هزار نفر نشان می دهد کسانی که در روز، ساعت های طولانی روی مبل یا صندلی می نشینند از بقیه غمگین تر و بیمارتر هستند.

3- نداشتن آرامش و پیوسته تند نفس کشیدن

محققان معتقدند یوگا و مدیتیشن به شادی آدم ها کمک زیادی می کند. آن ها معتقدند آرامش و آرام نفس کشیدن و رها کردن مغز از روزمرگی ها بهترین غذای سلطان بدن است. وقتی مغز احساس رهایی و سلامت بکند، مطمئنا بدن سالم تر و روان شادتر می شود. 

وقتی صبح از خواب بیدار می شوید و بی امان و بدون توقف از مغزتان کار می کشید، باعث می شوید استرس و اضطراب مهمان هر روزه شما باشد. استراحت دادن به مغز و تنفس عمیق و آرام در روز به کاهش خشم و بهبود خواب کمک می کند. کسی که خوب بخوابد و کمتر خشمگین شود، آدم شادتر و سالم تری هم هست.

4- نداشتن اعتقاد دینی و ایمان

تحقیقات پزشکی نشان داده است که اثرات درمانی که دین و معنویت در بدن دارد کاملا انکارپذیر است. افراد باایمان و اعتقاد قوی کمتر دچار استرس و اضطراب و دل شوره و البته ناامیدی می شوند. مذهب باعث به وجودآمدن حس نوع دوستی و جامعه دوستی در فرد می شود. تحقیقات نشان داده است که همه ما به یک حس تعلق معنوی احتیاج داریم. اینکه به منبع بزرگ معنوی و ذات یگانه خدا متصل باشیم، از ترس و ناامیدی دور می شویم و همیشه به یک منبع بزرگ و بی پایان امیدواریم.

محققان معتقدند افراد دارای اعتقاد قوی و با ایمان از بقیه کسانی که خود را بدون دین معرفی می کنند، شادتر و سالم تر هستند. آن ها با ایمان قوی ای که دارند هر اندوه و غمی را گذرا و زودگذر می دانند و معتقدند پایان هر شب سیه، سپید است.

5- نادیده گرفتن توانایی ها و خلاقیت ها

محققان معتقدند پرداختن به خلاقیت ها باعث کاهش بیماری و تقویت سلامتی و تندرستی بدن می شود. مطالعات دانشکده بهداشت عمومی هاروارد «Harvard University» نشان داده است که هنر و خلاقیت باعث کاهش استرس و اضطراب و افزایش احساسات مثبت و پایین آوردن احتمال ابتلا به افسردگی می شود. مطالعه دیگری که در مجله «health» منتشر شده است، ثابت کرده که خلاقیت در بیماران مبتلا به ایدز، روند بهبود آن ها بهتر می کند؛ یعنی هرچه در زندگی ایده های بیشتری دارند، سلامتی شان هم بالاتر می رود. همچنین نقاشی کردن بیماری هایی که به افسردگی مبتلا هستند به روند بهبودی آن ها کمک زیادی می کند.

6- نشستن در خانه و هیچ جا نرفتن

سفر کردن به این معنی نیست که دور دنیا را بگردید یا با هواپیمای شخصی به جزیره اختصاصی تان بروید. گاهی سفر کردن یعنی گردش در دشت و دمن نزدیک خانه تان هم می شود. سفر و پیاده روی یک روزه در بیابان و جنگل و راه رفتن زیر نور آفتاب به بهبود اعتماد به نفس و کاهش ابتلا به بیماری های افسردگی و روانی کمک می کند. پیاده روی و کوهنوردی و ورزش در پارک به بهبود توانایی تعامل با دیگران، اعتماد به نفس و حتی کم کردن وزن و سلامتی و شادی هم کمک می کند.

 گفتیم کم کردن وزن؛ نشستن در خانه و نداشتن فعالیت باعث چاقی و اضافه وزن می شود. خود اضافه وزن باعث ناراحتی و غم و اندوه و البته خداحافظی با شادی می شود.

7- نپرداختن سهم زندگی اجتماعی

هر انسانی در زندگی اجتماعی سهمی دارد. زندگی پویا و فعال یعنی اینکه به عنوان یک فرد در جامعه بتوانی در زمانی که به تو نیاز دارند، کارت را انجام بدهی. زندگی با خوردن و خوابیدن و لباس خریدن و فیلم دیدن و بی اعتنا از کنار یکدیگر گذشتن هم می گذرد؛ اما زندگی وقتی شاد و سالم و معنی دار می شود که منفعلانه و هرچه پیش آید خوش آید، نشود. مثلا به جای خریدن یک لباس که خیلی هم به آن نیازی ندارید، می توانید یک وعده غذا برای چند بی خانمان درست کنید یا در مشارکت های بزرگ اجتماعی مثل خیریه ها و... شرکت کنید. 

آدم های شاد، آدم های بخشنده و فعال هستند و کسانی که سهمشان را در جامعه به خوبی می پردازند. پرداختن به خود و خود را دیدن در طولانی مدت باعث بیماری روانی و افسردگی و دوری هرچه بیشتر با شادی می شود.

8- ماندن در کاری که دوست ندارید

فعالیت در کاری که به آن هیچ علاقه ای ندارید، بلاهایی سر سلامت قلبتان می تواند بیاورد که باورتان نمی شود. «Karoshi» در ژاپن به معنی مرگ با کار زیاد و پراسترس است. اگر دلتان نمی خواهد «کاروشی» شوید و با حمله قلبی از دار فانی خداحافظی کنید، هرچه زودتر در مورد کار و شغلی که دارید، تجدیدنظر کنید.

تحقیقات نشان داده افرادی که کارشان را دوست دارند و در محل کار استرس کمتری از طرف رئیس و مسئول مستقیم و همکارانشان دریافت می کنند زندگی شادتر و البته بدن سالم تری دارند و البته کسانی که با رغبت کمتری به محل کار می روند و روزشان را با استرس می گذرانند، احتمال اینکه مرگ زودرسی هم داشته باشند، بیشتر است.

9- غذا خوردن تنهایی

«برایان وانسینک» استاد دانشگاه کرنل «Cornell University» معتقد است کسانی که همیشه تنها غذا می خورند، غمگین تر و مریض تر هستند. تحقیقات نشان داده زمانی که مردم به تنهایی غذا می خورند، کمتر به سالم بودن غذا فکر می کنند و بیشتر غذاهای سیرکننده و ناسالم می خورند. آن ها معتقدند آدم های تنها بیشتر به این فکر می کنند که غذایی بخورند تا سیر شوند و هیچ وقت به این موضوع فکر نمی کنند که غذایی بخورند که شاد و سالم شوند. 

عادت نخوردن صبحانه و ناهار و خوردن وعده های شام سنگین باعث به وجود آمدن بیماری های قلبی و عروقی و سکته های مغزی می شود. آدم های تنهاخور بیشتر شیرینی می خورند و بیشتر در معرض ابتلا به مرض قند هستند.

10- اعتقاد به اینکه شما لایق سلامتی، شادی و عشق نیستید

همه آدم ها سزاوار زندگی شاد و سالم هستند. محققان دانشگاه هیوستون «University of Houston»  آمریکا بعد از یک مطالعه ده ساله به این نتیجه رسیده اند که کسانی که در زندگی خود را سزاوار شادی و عشق می دانند از کسانی که این احساس را ندارند، سالم تر هستند. آدم های خود کم بین و بدون اعتماد به نفس همیشه خود را لایق چیزی که می توانند داشته باشند، نمی بینند. مثلا در هر شرایطی که هستند، می گویند ما لایق همین شرایط هستیم و برای بهبود وضعیت خود هیچ تلاشی نمی کنند.

محققان می گویند اگر شما در زندگی تان همیشه از قضاوت دیگران بترسید و به خودتان اعتماد نداشته باشید، هیچ وقت نمی توانید شرایطی را که لایق آن هستید، تجربه کنید. یک بار برای همیشه باید تصمیم بگیرید که شرایطی که در آن هستید، اگر بد است و راضی کننده نیست، هیچ وقت نباید ابدی و دائمی باشد. شما می توانید کنترل زندگی تان را در دست بگیرید و شرایط را عوض کنید. ماندن و سوختن باعث می شود ریسک بیماری های روانی و افسردگی بالا برود و البته شادی برای همیشه از زندگی تان رخت بر می بندد و می رود به جایی که ممکن است دیگر هیچ وقت دستتان به آن نرسد.