سالیان سال از جنگ جهانی دوم با آن همه خسارات عظیم می گذرد و دنیا به جای دیگری نسبت به آن زمان تبدیل شده است. امروزه در اطراف ما پر شده است.


از وسایل الکترونیکی که هر روزه وقت بسیاری را صرف آن ها می کنیم و این سازندگان وسایل الکترونیکی سخت در پی ساخت و توسعه خودروهای الکتریکی و حتی تمام خودکار هستند تا سبد محصولاتشان را روز به روز گسترش دهند همچنین شرکت های دیگری هم وجود دارند تا انرژی لازم برای به حرکت درآوردن خودروهای ما را با نوعی به جز سوخت های معمول و متداول عوض کنند. بلکه دنیا به جای بهتری تبدیل شود و انسان از آلودگی های تولید شده توسط وسایل نقلیه کمتر متضرر شود.


این که چنین وسایل نقلیه ای می توانند به روش دیگری منابع و محیط زیست را آلوده و نابود سازند خود بحث دیگری است و قرار نیست به آن بپردازیم.

اما در نقاطی از تاریخ بزنگاه های مهمی وجود دارد و حال که بحث خودروهای غیر فسیلی و خودکار بسیار داغ است و احتمال می رود که دیگر شاهد عرضه خودروهایی که امروزه تولید می شوند نباشیم به سراغ دو شرکت بزرگ خودروسازی و مهم در تاریخ این صنعت رفتیم که در طی سال های پس از جنگ همچنان در تقابل با یکدیگر به خصوص در کلاس خودروهای اسپرت هستند.

هر کدام با ارائه طرز تفکر خاصشان طرفداران بسیاری در سطح جهان و حتی ایران خودمان دارند. بی ام و M2 و فورد شلبی موستانگ GT350R را می توان از بهترین خودروهایی که با هدف لذت از رانندگی خالص ساخته شده اند نام گذاری کرد.

در هر صورت بحث امروز تست و بررسی ما به این دو ماسل اروپایی و آمریکایی خواهد پرداخت که شاید در آینده ای نچندان دور تنها برگی از خاطرات و تاریخ باشند.


شلبی GT350R همانند اصلاف گذشته اش یک ماسل کار به تمام معنا است و اصلا نمی خواهد با قواعد اصلی بازی کند. اما این نسل از شلبی آمده تا کمی متفاوت از قبل بازی کند.

همچنان هر کسی می تواند با آن burnouts (هرزگردی چرخ های عقب در زمان فشردن گاز و ترمز به صورت هم زمان) کند و لاستیک-آسفالت را در کسری از ثانیه تبدیل به دود سفیدی در هوا کند. 519 اسب بخار آمریکایی در زیر کاپوت این خودرو قرار داده شده اما همانطور که عنوان کردیم موستانگ آمده تا بازی را به گونه ای جدید ادامه دهد…


در همین حال بی ام و M2 با وجود سامانه لانچ کنترل، شلیک می شود و جیغ لاستیک های عقبی را به مرز بنفش می رساند.

پس از انجام این کار پرستار الکترونیکی خودرو برای دقایقی به شما اجازه استفاده از این سامانه را نمی دهد و شما را با کاری که انجام داده اید تنها می گذارد، البته برای دقایقی کوتاه.

بی ام  M2 یک مدل محور متحرک عقب، 365 اسب بخاری است که به دلیل حضور سیستم های الکترونیکی به شما اجازه نمی دهد تا با آن burnouts (تیکاف و دود کردن تایرها) کنید، امری که برای یک ماشین اسپرت واقعا شرم آور است.

گرچه اگر خودرویی توانایی انجام این حرکت را نداشته باشد دلیل بر بد بودنش نیست، ولی نشان دهنده فلسفه کاملا متفاوتی است که بین این دو رقیب وجود دارد.


البته شباهت هایی بین این دو را می توان یافت. هر دو کوپه سه درب هستند، هر دو دارای موتورهای بسیار قدرتمندی هستند(گرچه موتور سوار شده بر روی مدل آمریکایی بسیار بزرگ تر از رقیب آلمانی اش است) و هر دو به صورت مستقیم انرژی تولید شده توسط احتراق موتورهایشان را تنها با هدف شکنجه کردن لاستیک های عقب تولید می کنند.

وقتی که بحث صدای تولیدی این دو مطرح می شود، موستانگ خشم و اشتهای بی پایانی برای دود کردن لاستیک های میشلین اش دارد. M2 آرام تر است، دائم در حال محاسبه است و به صورت آرامی در حال تمرکز کردن است.

هنگامی که موستانگ شروع به حرکت می کند، هیچ کس  به M2 توجه نمی کند. حتی اگر ما در حیاط خلوت شلبی و در جاده های کالیفرنیا باشیم.


در واقع مقایسه این دو همانند آن است که یک دانشجو عینکی آلمانی را به رینگ مبارزه UFC (مسابقات مبارزه آزاد) ببریم و بگوییم با قهرمان این رشته کمی دست به یقه شود.

گرچه باید عرض کنم که هر دوی این ها به عنوان بهترین خودروی عرضه شده در سال 2016 میلادی از سمت ما معرفی شده اند و باید دید خود را کمی گسترده تر کنیم تا بتوانیم این دو را در حال رقابت با یکدیگر ببینیم.

در سمتی از میدان بهترین ماسل کار آمریکایی برای چندین دهه حضور دارد و در سمتی دیگر یک نماینده رژیم گرفته اروپایی وجود دارد که می خواهد نشان دهد، یک پونی کار اروپایی به چه معنا است.


یک خودروی ماسل باید سر و صدا تولید کند، هرچه بیشتر بهتر، البته منظورم افراط در تولید صدا نیست.

موستانگ GT350R بهترین صدایی را تولید می کند که در چند دهه گذشته توسط این گونه خودروها تولید شده است. زمانی که موستانگ را در حالت اسپرت قرار می دهید، انگیزه جدیدی برای دریچه گاز آن تعریف می کنید و حجم صدای تولیدی و لرزشی که تولید می کند به راحتی سنگ ریزه های اطراف کوهستانی که در آن حضور داریم را وادار به سقوط می کند.


در زیر کاپوت GT350R یک موتور نیمه فورد-فراری حضور دارد. موتور 5.2 لیتری که با نام Voodoo خوانده می شود و مجهز به میل لنگ تخت همانند فراری ها است (میل لنگ تخت به این معنا است که هر بخش از لنگ ها با زاویه 180 درجه نسبت به هم چیده شده اند، در باقی خودروها این زاویه 90 درجه است) این موتور تا 8250 rpm دور می خورد که معمولا در میان آمریکایی بی سابقه است.

GT350R بهترین موستانگ در تاریخ است که می تواند در پیست حضور پیدا کند. به گونه ای که حاضر به رقابت با مدل های GT3 پورشه هم می شود. اما باید قبول کرد که هدف ساخت موستانگ ثبت بهترین زمان در پیست مسابقه نبوده است و همچنان مشکل اضافه وزن و ابعاد در این ماسل آمریکایی وجود دارد که با توجه به قیمت و کلاس متفاوت آن طبیعی است.


بر روی صندوق عقب از یک اسپویلر تمام فیبرکربنی استفاده شده، اسپیلیتر و دیفیوزرهای تهاجمی هم به میزان ثبات خودرو و تولید بیشتر نیروی رو به پایین کمک می کنند و هر چهار چرخ این خودرو از الیاف فیبر کربن ساخته شده است.

GT350R نسبت به M2 در حدود 95 کیلوگرم سنگین تر است و این رقم با وجود حذف صندلی های عقبی و دیگر امکانات رفاهی بدست آمده.

خودروی مورد بررسی ما به دلیل دارا بودن آپشن های اضافی به راحتی از مرز 1700 کیلوگرم رد می شود و از لحاظ وزنی از M2 بسیار سنگین تر است.


اما M2 همانند دیگر خودورهای مدرن مجهز به یک موتور توربوشارژر شده است. موتور 3 لیتری 6 سیلندر خطی که توانایی تولید 365 اسب بخار قدرت را دارا است و با جعبه دنده های 6 سرعته دستی و 7 سرعته دوال کلاچ اتومات عرضه می شود.

M2 بازتابی از دقت مهندسی آلمانی است. در پیچ ها به اندازه کافی می توانید با آن سر بخورید نه بیشتر و نه کمتر اما در موستانگ همه چیز بار دراماتیک بیشتری دارد. هم صدا هم قدرت هم سرعت.

M2 در زمینه های دیگری هم بازی را به موستانگ واگذار می کند. در حالی که موستانگ از 5 حالت مختلف رانندگی بهره می برد و می توان میزان سفتی و ارتفاع فنر ها، سختی فرمان و اگزوز را تنظیم کرد. M2 همه این ها را در 3 حالت رانندگی آرام، اسپرت و اسپرت پلاس عرضه می کند.


موستانگ به دلیل این که در حدود 154 اسب بخار قدرت بیشتری دارد می تواند به راحتی در مسیرهای مستقیم M2 را جا بگذارد و جعبه دنده 6 سرعته دستی آن هم حس مکانیکی بسیار قوی را ارائه می کند.

با قرار دادن در دنده دوم به راحتی از سرعت 120 کیلومتر در ساعت عبور می کنید و به مرز 8250 rpm می رسید. موتور به شما اجازه می دهد تا به لایه استراتوسفر آن برسید و سپس محدود کننده وارد عمل می شود. حداکثر گشتاور در دور 4750 rpm  بدست می آید.

موستانگ به دلیل حس بسیار واقعی که فرمان به راننده می دهد و چسبندگی بسیار عالی محور جلو، با سرعت های بسیار بالایی به پیچ وارد و خارج می شود اما در هر صورت سایز آن را نمی توان پنهان کرد و در پیچ های باریک نیازمند تمام مسیر هستید تا در بهترین شرایط از پیچ خارج شوید.

رانندگی با GT350R همیشه با یک لبخند بسیار بزرگ همراه است. تقریبا غیر ممکن است  که از این خودرو خسته شوید.


در زمان رانندگی با M2 هم مسیر مستقیم و هم پیچ هابرای آن همانند یک لقمه چرب است و با این که جعبه دنده آن از نوع دستی نیست اما به شما اجازه می دهد در هر زمان و مکان دنده را تغییر دهید بدون این که لرزشی به اتاق وارد شود و تعادل خودرو بهم بخورد.

موتور M2 آن ستاره درخشانی نبوده است که ما انتظارش را داشتیم در واقع این موتور به خوبی تولید انرژی می کند و تقریبا هیچ گونه تاخیری به دلیل حضور توربوشارژر در آن دیده نمی شود. اما این موتور توانایی آتش بازی که در موستانگ دیده می شود را ندارد.


در صبح تست همه به دنبال کلید موستانگ و رانندگی با آن بودند ولی در عصر وقتی پاها کمی خسته تر شد و با این که می توان صدای اگزوز ها را بسیار کم کرد کسی آنچنان حاضر به ادامه بازی با موستانگ نبود.

زمانی که پشت فورد قرار دارید تحت هیچ شرایطی راضی به تعویض دنده در زیر دور 4000 rpm نمی شوید. اما M2 به راحتی تبدیل به یک خودروی معمول شهری می شود زمانی که نمی خواهید به آتش بازی با آن ادامه دهید.


به نظر می رسد که نسخه حرفه ای تر از M2 تحت نام CSL هم قرار است عرضه شود و بی ام و تمام چیزی که در چنته داشته را رو نکرده است. اما فورد به راحتی با حذف صندلی های عقب و تغییرات بسیار نسبت به نسخه معمولی وارد کارزار شده است.

قیمت پایه موستانگ در حدود 61.295 دلار است و M2 نسخه دنده دستی هم قیمت پایه ای برابر 52.695 دلار دارد.


نتیجه گیری برای من راحت تر از آب خوردن است. اگر به دنبال یک شریک بلند مدت هستید به نظر M2 با دارا بودن شخصیت چند وجهی اش انتخاب مناسب تری است.

اما من اگر قرار باشد که یک خودرو برای رانندگی قبل از مرگم انتخاب کنم قطعا به سراغ موستانگ می رفتم. موستانگ با شاسی بی نظیرش و استعداد ذاتی که دارد برنده این رقابت از دید ما است.


در واقع هر دوی خودرو سزاوار ستایش هستند و به سختی می توان در حین رانندگی با آن ها، لذت ناب رانندگی با یک کوپه محور عقب را نچشید ولی موستانگ جوری به اعماق قلب من نفوذ کرده است که اجازه نمی دهد چشم از آن بردارم.

صنعت تلفن همراه از جمله صنایعی به شمار می رود که کوچک ترین اشتباه و تاخیر در خواندن دست رقبا و ذائقه مردم، می تواند عوارض طولانی و جبران ناپذیر برای فعالان این عرصه به همراه داشته باشد. پس گوشی سازان خوب می دانند که این صنعت اصلا با کسی شوخی ندارد و سابقه کار طولانی و چند نوآوری به تنهایی نمی تواند کسی را در این صنعت سرپا نگه دارد.

از دیگر سختی های کار در صنعت موبایل، وجود رقبای متعدد و نوظهور از شرق و غرب دنیا است. این روزها چندان اغراق نیست اگر بگوییم در چین هفته ای دو برند اعلام وجود می کنند و اتفاقا در حدود یک هفته بعد اسم و رسمی هم در دنیا به هم می زنند. البته واقعیت این است که فروش بالای این شرکت های نوپا بیشتر در داخل خاک چین اتفاق افتاده و خبر آن به دنیا می رسد و ما قبل از آنکه یکی از این گوشی ها را از نزدیک ببینیم، خبر می رسد که برند مذکور به همان سرعت که رشد کرد، افت کرد و تمام.

قیمت نیز عنصری کلیدی در این بازار پرتلاطم است و کسی نمی تواند با گران فروشی خیلی خود را بالا نگه دارد. چون دیر یا زود رقبا با همان امکانات گوشی های ارزان تری می سازند و جایی برای یکه تازی نمی گذارند. اپل نمونه این ماجرا است و حالا رقبا توانسته اند کاری کنند که خریداران تا حدودی باور کنند که پول زیادی برای گوشی های این برند آمریکایی می پردازند.

خریداران جوان و آشنا به موبایل هم در عین مزیت، آفتی برای صنعت موبایل به شمار می روند. خریداران موبایل که عمدتا جوان هستند، خوب می دانند از یک گوشی چه می خواهند حتی بزرگ ترها نیز برای خرید گوشی های جدید و هوشمند از جوان ترها استفاده می کنند که چند گوشی بیشتر از آنها داغان کرده اند.

به این ترتیب جوان ترها می دانند که برای خرید روزانه یک کیلو سبزی نیاز به یک کامیون نبوده و برای بزرگ ترهای خود یک دوچرخه را کافی می دانند. پس دیگر امکان فروش گوشی با تبلیغ آن در کنار یک بازیکن فوتبال و هنرپیشه چندان کارآمد نیست. چون کسی به خاطر قیافه مسی گوشی نمی خرد، طرف گوشی می خرد که بتواند از امکانات آن استفاده کند.
 
به مواردی که گفته شد، امکانات، خدمات پس از فروش، زیبایی، طراحی، قابلیت های متنوع نرم افزاری، امکانات جانبی، سرگرمی و چندین و چند پارامتر دیگر را که اضافه کنید، درخواهید یافت که باز کردن جای پا در چنین بازاری بسیار سخت و ناممکن است.

برخی از بازیگران فعلی بازار موبایل

شاید تکراری باشد اما این مقدمه برای رسیدن به اصل مطلب لازم است. این روزها برندهای زیادی در دنیای موبایل اعلام حضور کرده اند، اما تمام آن برندها را که روی هم بگذارید، متوجه می شوید که شاید یک درصد از فروش جهانی را هم به خود اختصاص نداده اند و اصلا در آمار به حساب نمی آیند. اما سهم بازیگران موبایل در بزرگ ترین بازار این صنعت یعنی چین، نشان می دهد برندهای اپل، سامسونگ، هواوی، شیائومی، کول پد، اچ تی سی، لنوو، سونی، نوکیا، نوبیا، میژو، زد تی ئوی، وان پلاس و ال جی به ترتیب در این کشور رتبه های فروش را داشته و به دنبال آنها سایر برندهایی همچون ایسر، ایسوس، مایکروسافت، موتورولا، بلک بری، اوپو، آلکاتل و غیره قرار دارند.

به نظر شما تمام این اسامی آشنا نیستند و هرکدام نیز برای خود یال و کوپالی ندارند؟ در میان 21 برندی که از آنها نام برده شده و البته اضافه کنید برندهایی که تنها در محدوده برخی کشورها شناخته شده هستند، آیا حتی فکر ورود به چنین بازاری تن هر تازه واردی را نمی لرزاند؟

ورود بی هدف غول های غیرموبایلی

اما بد نیست بدانید تمام این موانع، عاملی برای بازدارندگی ورود رقبای جدید به این عرصه نشده است. هراس نداشتن از ورود به این بازار  پرتلاطم و ترسناک زمانی جالب تر می شود که برخی از تازه واردها به دنیای موبایل هیچ تخصص و سابقه کار فنی در هیچ عرصه ای را نداشته و صرفا در کار مد یا مواد غذایی بوده اند.

این موضوع ابهامات زیادی را درخصوص علت ورود غول های غیرمتخصص به صنعت موبایل ایجاد می کند که هیچگاه به درستی هم تشریح نمی شود که چگونه بازار موبایل به یکی از بازارهای هدف این شرکت ها تبدیل می شود. این نکته وقتی پرسش برانگیزتر می شود که بدانیم سرنوشت ساخت گوشی از سوی برخی از این برندها در هاله ای از ابهام باقی مانده و چیزی بیش از خبر تولید گوشی از آنها یافت نمی شود.

در این گزارش به ترتیب تاریخی مروری خواهیم داشت به ماجرای عجیب ورود شرکت های بزرگ به عرصه موبایل در سال های اخیر و سرنوشت مبهم گوشی هایی که آنها تولید کردند و نکردند. 

Guccii هم گوشی می سازد

اواخر سال 86 بود که اعلام شد شرکت بزرگ ایتالیایی گوچی (Gucci) گوشی تلفن همراه جدید خود موسوم به Fake را به بازار داد.

«Gucci» اعلام کرد که این شرکت مانند شرکت های «Prada»و «Armani» در پی ساخت تلفن همراه با مارک Gucci است.

در خبر آن زمان آمده بود، گوشی Fake Gucci دارای قابلیت های چند رسانه ای مختلفی است که از جمله این قابلیت ها می توان به نمایشگر 2.1 اینچی با نمایش 16 میلیون رنگ، دوربین دو مگاپیکسلی و رادیوی FM اشاره کرد. این تلفن همراه همچنین مجهز به بلندگوهای استریو و شکاف حافظه میکرو SD است. هنوز نمی دانیم گوچی چندگوشی فروخته و آیا همچنان سودای ادامه فعالیت در این عرصه پرشتاب را دارد یا نه؟

Vizio هم گوشی می سازد

اواخر سال 89 بود که در خبر یکی از سایت های داخلی آمد، کمپانی Vizio که در کار ساخت پنل تلویزیون های ال سی دی است اعلام کرد برنامه ای را آغاز کرده تا خود را وارد بازار تبلت ها و گوشی هوشمند مبتنی بر سیستم عامل اندروید در سال 2011 بکند. آغاز این ماجرا تا دو روز دیگر در نمایشگاه ces2011 خواهدبود. از آن موقع تاکنون اگر خبری از گوشی های این شرکت شد یا شما جایی نمونه گوشی هایش را دیدید، ما هم دیدیم!

آمازون هم گوشی می سازد

اوایل سال 91 بود که در اخبار سایت های داخلی آمد، گزارش برخی منابع خبری نشان می دهد آمازون، شرکت سازنده کیندل فایر در حال طراحی یک گوشی هوشمند است. ظاهرا شرکت آمازون برای ساخت این گوشی با شرکت فاکس کان همکاری می کند. در این گزارش آمده بود، برخی منابع آگاه به سایت بلومبرگ گفته اند شرکت فاکس کان در حال همکاری با شرکت آمازون است که می کوشد با ساخت یک گوشی هوشمند با سازندگان گوشی های تحت سیستم عامل اندروید رقابت کند. این اولین بار نیست که خبر ساخت گوشی هوشمند توسط آمازون بر سر زبان ها می افتد. در نوامبر سال گذشته نیز خبر مشابهی از برخی منابع نقل شده بود.

اگر کسی اطلاعی از سرنوشت تولید گوشی توسط غول بی شاخ و دم آمازون دارد ما را هم بی اطلاع نگذارد.

موزیلا هم گوشی می سازد

اردیبهشت سال 92 بود که یک سایت خبر داد، مهندسان شرکت موزیلا سازنده محصولات متن باز و مرورگر فایرفاکس هم برای پیوستن به جمع سازندگان گوشی های همراه اعلام آمادگی کرده اند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه؛ این شرکت اولین گوشی هوشمند خود را در پایان سال 2010 عرضه می کند و به عنوان اولین مقصد برای عرضه کشور برزیل را انتخاب کرده است. قرار بود موزیلا گوشی همراه خود را با همکاری اپراتور محلی برزیل عرضه کند و از سیستم عامل خاصی در استفاده کرده بود تا با گوشی های رقیب که عموما مجهز به سیستم عامل اندروید هستند رقابت کند. اکنون که رد سال 2016 هستیم تنها خبری که از ساخت این گوشی در دست داریم شکست آن است. واقعا موزیلا با خود چه فکری کرده بود که از آن زمان تاکنون نیست و نابود شده است، ما نیز بی خبریم.

نیکون هم گوشی می سازد.

اواسط سال 92 بود که در خبرها آمد، شایع شده که شرکت نیکون در حال برنامه ریزی برای ساخت و عرضه گوشی دوربین دار هوشمند است.

گزارش ها حاکی است که میزان فروش دوربین های کوچک  جیبی به شدت با کاهش همراه شده و کارشناسان این میزان کاهش را ناشی از افزایش عرضه گوشی های هوشمند با دوربین های پیشرفته می دانند. تعداد زیادی از مردم با استفاده از گوشی های هوشمندشان عکاسی می کنند.

در سال گذشته 750 میلیون دستگاه گوشی هوشمند در سراسر دنیا به فروش رسید و انتظار می رود این میزان با رشد بیشتری همراه شود. به گفته ماکوتو کیمورا، مدیر شرکت نیکون، تمرکز اصلی نیکون روی ساخت دوربین است، اما احتمال تغییر استراتژی این شرکت و تمرکز روی بازار بزرگ تر وجود دارد. آیا نیکون نگون بخت توانست در صنعت موبایل به جایی برسد یا نه، اطلاع چندانی در دست نیست، اما در ایران که نمونه ای از گوشی نیکون رویت نشده است.

پپسی هم گوشی می سازد

اوایل سال 94 بود که در خبرها آمد، به نظر شما نوشابه و گوشی موبایل چه وجه اشتراکی دارند؟ واقعا نمی دانیم که یک برند نوشابه چه ربطی به گوشی دارد، اما به نظر می رسد شرکت پپسی که در زمینه تولید مواد غذایی، میان وعده و نوشیدنی فعالیت دارد، اکنون در حال آماده شدن برای ساخت گوشی موبایل است. در ادامه این خبر آمده بود، حساب کاربری معتبری به نام پپسی فون اخیرا در یک سایت میکروبلاکینگ محبوب در چین کشف شده است. این حساب کاربری در زیر بخش محصولات الکترونیکی ذکر شده است. این حساب کاربری در زیر بخش محصولات الکترونیکی ذکر شده است. در این دنیای عجیب و رقابتی تولیدکنندگان تلفن همراه، اینکه پپسی برای راه اندازی یک گوشی، آماده می شود شگفت آور است. اما اکنون نمی دانیم پپسی گوشی ساخت یا نساخت، اما می دانیم که قطعا فعلا در فکر و کار ساخت گوشی نیست.

اواسط سال گذشته هم خبر رسید شرکت Marshal که یک شرکت صاحب نام در صنعت موسیقی به شمار می رود یک گوشی هوشمند ساخته است. در خبرها آمده بود این شرکت برای رونمایی از گوشی اش که London نام دارد کنفرانس خبری خوبی راه انداخت و این کنفرانس را با چهره های بزرگ و اجرای موسیقی پر کرد.

گوشی Marshall London، صفحه نمایشی 4.7 اینچی با وضوح تصویر 720p دارد. دوربین این گوشی 8 مگاپیکسل است. این گوشی 500 دلاری با سخت افزار نه چندان قوی ظاهرا تنها بخش خاصی از مخاطبان را هدف گرفته بود و گفته شد، این گوشی برای افرادی است که به مگابایت و مگاهرتز یک گوشی کاری ندارند، بلکه به قابلیت های موسیقایی آن می اندیشند.

در مورد مارشال هم باید گفت خبری از سرنوشت توفیق این گوشی در دست نیست و ما نیز تنها می توانیم برای این شرکت آرزوی موفقیت کنیم!

وایو هم گوشی می سازد

بهمن ماه سال 94 بود که در خبری دیگر آمد، شرکت وایو که سال 2014 از مالکیت سونی خارج شد حالا قصد دارد گوشی هوشمندی مبتنی بر ویندوز 10 موبایل تولید و راهی بازار کند.

سونی که سال 2014 وایو را به شرکت Japan Industrial Partners واگذار کرد تا مدت ها بعد گوشی هوشمندی با برند وایو به بازار عرضه نشد، اما بعدها وایو وارد بازار گوشی های اندرویدی شد. حالا خبرها حاکی از عرضه گوشی هوشمندی با برند وایو مبتنی بر ویندوز 10 موبایل است. براساس اطلاعاتی که درباره این گوشی منتشر شده ظاهرا تا یکی دو روز آینده عرضه خواهدشد. ما در مورد مشخصات سخت افزاری آن هیچ اطلاعاتی در دست نیست و حتی مشخص نشده است که وایو این گوشی را در چه بازارهایی عرضه خواهدکرد. در این خبر اعلام شده اطلاعاتی از مشخصات گوشی در دست نیست اما اکنون باید گفت از سرنوشت کل گوشی خبری در دست نیست.»

تی پی لینک هم گوشی می سازد

بهمن ماه سال گذشته بود که کمپانی تولیدکننده تجهیزات شبکه بی سیم، ورود به بازار تلفن همراه را با تولید گوشی هوشمند اعلام کرد.

تولیدکننده تجهیزات شبکه بی سیم تی پی لینک با تولید گوشی Neffos به بازار گوشی تلفن همراه وارد شد. Neffos در زبان یونانی به معنی ابر است. این شرکت با انتخاب شعار ساده و هوشمند برای محصولات تلفن همراه خود، هدف سبک زندگی هوشمند و تسهیل زندگی کاربران را دنبال می کند.

تاکنون دو مدل Neffos C5 و  Neffos C5L توسط این کمپانی تولید شده که مدل Neffos C5 پرچمدار آن در عرصه تلفن همراه است. البته در این مورد هم مشخص نیست این شرکت معروف شبکه ای، چه دستاوردی از ساخت گوشی های مذکور داشته است.

بوگاتی هم گوشی می سازد

اما در همین هفته گذشته نیز اعلام شد، شایعات حاکی از آن است که شرکت بوگاتی یکی از غول های صنعت خودرو قصد دارد گوشی هوشمندی راهی بازار کند. به تازگی تصاویری از یک گوشی هوشمند منتشر شده که لوگو و طراحی آن نشان از ساخت این محصول توسط بوگاتی دارد. ظاهرا نام این دستگاه Bugatti Chronos است.

بنا بر اطلاعاتی که در کنار مطرح مفهومی Bugatti Chronos اعلام شده، این محصول صفحه نمایش 5.5 اینچی از نوع IPSLCD خواهد داشت که از وضوح تصویر HD برخوردار است. دوربین اصلی دستگاه 23 مگاپیکسلی و دوربین دوم آن نیز 16 مگاپیکسلی است.

این مورد یاد ما و شما باشد تا ببینیم این گوشی اصلا به بازار خواهدآمد یا مثل بسیاری از اخبار جنبه سرگرمی و یا جمع آوری کلیک دارد.