کم بودن آلودگی نوری، نبوغ سرشار و کنجکاوی از مهمترین عواملی هستند که منجمان قرون گذشته با استفاده از آنها موفق به کشف‌های بزرگی در زمینه فضا شدند.

در ادامه با نامورترین منجمان تاریخ آشنا می‌شویم:

1-ابن هیثم (965 – 1040 میلادی)

ابوعلی محمد بن حسن بن هیثم بصری،معروف به ابن هیثم از بزرگترین ریاضیدانان، و بنا بر دائرةالمعارف الاسلامیه بی‌گمان بهترین دانشمند مسلمان عرب بود.

 بیش از بیست اثر بازمانده از ابن هیثم ویژه مسائل نجومی است. شهرت ابن هیثم در نجوم بیشتر به سبب تألیف رساله‌ای است به نام مقاله فی هیئته العالم. ظاهراً این رساله از آثار جوانی او است، زیرا در آن از «پرتوی که از چشم خارج می‌شود» سخن گفته‌است و ماه را جسمی صیقلی توصیف کرده که نور خورشید را «باز می‌تاباند».

سیارک شماره ۵۹۲۳۹ به افتخار این دانشمند ۵۹۲۳۹ ابن هیثم نامگذاری شده‌است.

2- ابوریحان بیرونی (973 – 1048 میلادی)

بیرونی در کتاب «الاسطرلاب» روشی برای محاسبهٔ شعاع زمین ارائه می‌کند (بوسیلهٔ افتِ افق وقتی از ارتفاعات به افق نگاه می‌کنیم). بعدها در کتابِ «قانون مسعودی» ابوریحان عملی کردن این روش توسط خود را گزارش می‌دهد. اندازه گیریِ او یک درجهٔ سطح زمین را ۵۸۸ میل بدست آورده‌است که با توجه به اینکه هر میل عربی ۱۹۷۳٫۳ متر است، شعاعِ زمین ۶۵۶۰ کیلومتر (بر حسبِ واحدهایِ امروزی) به دست می‌آید که تا حدِ خوبی به مقدارِ صحیحِ آن (6371 کیلومتر) نزدیک است.

خورشیدگرفتگی هشتم آوریل سال ۱۰۱۹ را در کوه‌های لغمان در افغانستان کنونی را رصد و بررسی کرد و ماه‌گرفتگی سپتامبر همین سال را در غزنین پژوهید.

 بیرونی را بزرگ‌ترین دانشمندِ مسلمان و یکی از بزرگ‌ترین دانشمندانِ ایرانی در همهٔ اعصار می‌دانند. وی یک نویسندهٔ بی طرف در نگارشِ باورهای مردمِ کشورهای گونه‌گون بود و به‌پاسِ پژوهش‌های قابلِ توجه‌اش، با عنوانِ اُستاد شناخته شده است.

3-عمرخیام نیشابوری (1048- 1131 میلادی)

یکی از برجسته‌ترین کارهای خیام را می‌توان اصلاح گاهشماری ایران در زمان وزارت خواجه نظام‌الملک، که در دورهٔ سلطنت ملک‌شاه سلجوقی (۴۲۶–۵۹۰ هجری قمری) بود، دانست. وی بدین منظور مدار گردش کرهٔ زمین به دور خورشید را تا ۱۶ رقم اعشار محاسبه نمود. اصلاح در ۲۵ فروردین  ۴۵۸ هجری خورشیدی (۳ رمضان ۴۷۱ هجری قمری) انجام شد.

خیام در مقام ریاضی‌دان و ستاره‌شناس تحقیقات و تالیفات مهمی دارد. از جمله آن‌ها رسالة فی البراهین علی مسائل الجبر و المقابله است که در آن از جبر عمدتاً هندسی خود برای حل معادلات درجه سوم استفاده می‌کند. او معادلات درجه دوم را از روش‌های هندسی اصول اقلیدس حل می‌کند و سپس نشان می‌دهد که معادلات درجه سوم با قطع دادن مقاطع مخروطی با هم قابل حل هستند. برگن معتقد است که «هر کس که ترجمهٔ انگلیسی [جبر خیام] به توسط کثیر را بخواند استدلالات خیام را بس روشن خواهد یافت و نیز، از نکات متعدد جالب توجهی در تاریخ انواع مختلف معادلات مطلع خواهد شد. مسلم است که خیام در رساله‌هایش از وجود جواب‌های منفی و موهومی در معادلات آگاهی نداشته‌است و جواب صفر را نیز در نظر نمی‌گرفته است.

4- خواجه نصیرالدین طوسی (1201 – 1274 میلادی)

خواجه نصیرالدین طوسی «زیج ایلخانی» را از روی رصدهای انجام‌شده در رصدخانهٔ مراغه تدوین کرده‌است. زیج ایلخانی سده‌ها از اعتبار خاصی در بسیاری از سرزمین‌های آن زمان -از جمله در چین- برخوردار بوده‌است و در سال ۱۳۵۶ میلادی (۳۰۰ سال پس از مرگ طوسی) ترجمه و در اروپا منتشر شد. قدیمی‌ترین نسخهٔ این زیج در کتابخانهٔ ملی پاریس نگهداری می‌شود.

وی رصدخانه مراغه را ساخت و در کنار آن کتابخانه‌ای بوجود آورد که نزدیک به چهل هزار جلد کتاب در آن بوده است. او با پرورش شاگردانی (همچون قطب الدین شیرازی) و گردآوری دانشمندان ایرانی عامل انتقال تمدن و دانش‌های ایران پیش از مغول به آیندگان شد.

5-غیاث‌الدین جمشید کاشانی (1380- 1429 میلادی)

جمشید بن مسعود بن محمود طبیب کاشانی ملقب به غیاث‌الدین که در غرب به الکاشی (al-kashi) مشهور است. او در عمر کوتاه خود آلات رصدی دقیقی اختراع کرد و در دوران فعالیت علمی‌اش کتاب‌های گوناگونی در زمینهٔ ریاضیات و نجوم نگاشت.

غیاث‌الدین جمشید کاشانی هر چند فیزیکدان بود، ولی علاقهٔ اصلی‌اش متوجه ریاضیات واخترشناسی بود؛ پس از دورهٔ طولانی بی‌نوایی و سرگردانی، سرانجام در سایهٔ حمایت سلطان الغ‌بیگ، که خود دانشمند بزرگی بود، موقعیت شغلی مطمئنی در سمرقند به‌دست‌آورد.

وی  به تکمیل وتصحیح روش‌های قدیمی انجام چهار عمل اصلی حساب پرداخت و روش‌های جدید و ساده‌تری برای آن‌ها اختراع کرد. در واقع، کاشانی را باید مخترع روش‌های کنونی انجام چهار عمل اصلی حساب (به ویژه ضرب و تقسیم) دانست.

اختراع ابزار اخترشناسی دقیق از جمله وسیله‌ای به نام «طَبَق المناطق» برای محاسبهٔ طول ستارگان که کتاب نزهة الحدایق در شرح آن است.

از دیگر اقدامات او تصحیح  زیج ایلخانی است. کاشانی زیج خاقانی را نیز در تصحیح اشکالات زیج ایلخانی نوشت.

6- نیکلاس کوپرنیک (1473-1543 میلادی)

کوپرنیک ستاره‌شناس، ریاضیدان و اقتصاددانی لهستانی بود که نظریه خورشید مرکزی منظومه شمسی را گسترش داد و  به صورت علمی درآورد. وی پس از سال‌ها مطالعه و مشاهده اجرام آسمانی به این نتیجه رسید که بر خلاف تصور پیشینیان زمین در مرکز کائنات قرار ندارد، بلکه این خورشید است که در مرکز منظومه شمسی است و سایرسیارات از جمله زمین به دور آن در حال گردشند.

نظریه انقلابی کپرنیک یکی آز درخشان‌ترین کشفیات عصر رنسانس است که نه فقط آغازگر ستاره‌شناسی نوین بود،  بلکه دیدگاه بشر را دربارهٔ جهان هستی دگرگون کرد.

7- یوهانس کپلر (1571-1630 میلادی)

کپلر را پدر علم ستاره‌شناسی جدید می‌دانند. وی با تحقیق دربارهٔ ستارگان و سیارات، توانست قوانین معروف کپلر راارائه دهد که امروزه به عنوان قوانین سه‌گانهٔ کپلر در ستاره‌شناسی بکار می‌رود، او وقتی ادعا کرد که سیارههادر مدارهای بیضوی بدور خورشید می‌چرخند و خورشید تنها  نیروی اداره کنندهٔ مدارهای سیارات است، مورد اعتراض سنت‌ها وباورهایی که قرن‌ها پایدار بود قرار گرفت.
کپلر یکی از طرفداران سرسخت نظریه خورشید مرکزی یامنظومهٔ شمسی بود.

کپلر در ۱۵ نوامبر سال ۱۶۳۱ درحالی که از ضعف بینایی وصرع رنج می‌برد از دنیا رفت. پس از او عده‌ای از شاگردانش  نوشته‌ها و مقالات او را به صورت کتاب جمع‌آوری کردند. اما هیچ‌کس آثار او را مطالعه نمی‌کرد و درنتیجه پس از مرگ خیلی زود فراموش شد، او خود قبلاً در این خصوص چنین نوشته بود:

«من کتاب خود را می‌نویسم، خواه خوانندگان آن مردان فعلی یا آیندگان باشند تفاوتی ندارد. این کتاب می‌تواند سالها انتظار خوانندگان واقعی خود را بکشد، مگر نه خداوند نیز شش هزار سال انتظار کشید تا تماشاگری برای آثار او پیدا شد.»

دوران افتخار کپلر زمانی آغاز گردید که نیوتن و لاپلاس شناخته شدند. امروزه بسیاری از دست‌نوشته‌های کپلر درموزهٔ وایل موجود است.

8- گالیلئو گلیله (1564- 1642 میلادی)

 گالیله درفیزیک، نجوم، ریاضیات و فلسفه علم تبحر داشت و یکی از پایه‌گذاران تحول علمی و گذار به دوران دانش نوین بود.

بخشی به شهرت وی به دلیل تأیید نظریه کوپرنیک مبنی بر  مرکزیت نداشتن زمین در جهان است که منجر به محاکمه وی در دادگاه تفتیش عقاید شد. گالیله با تلسکوپی که  خود ساخته بود به رصد آسمان‌ها پرداخت و توانست جزئیات سطح ماه را مشاهده کند.

گالیله نخستین کسی بود که چهار ماه سیاره مشتری را رصد کرد. با رصد راه شیری گالیله دریافت که تعداد ستارگان این  مجموعه بیشتر از آن است که قابل شمارش باشد.

در سال ۱۶۱۰ انتشار یافته‌های علمی وی در تأیید نظر کوپرنیک مبنی  بر ثابت نبودن زمین و گردش آن به دور خورشید باعث شد تا وی از سوی کلیسا مورد بازجویی و تفتیش عقاید قرار گیرد. این نظریه مخالف نص کتاب مقدس بود و از سویی با نظریات ارسطو که کلیسا حامی آن بود همخوانی  نداشت. وی مجبور به امضای توبه نامه‌ای با این مضمون شد:

"در هفتادمین سال زندگی در مقابل شما به زانو درآمده‌ام و در حالی که کتاب مقدس را پیش چشم دارم و با دستهای خود لمس می‌کنم توبه می‌کنم و ادعای واهی حرکت زمین را انکار می‌کنم و آنرا منفور و مطرود می‌نمایم."

وی شش سال بعد رسماً از تدریس نظریه کوپرنیک در دانشگاه منع شد و تا سالها بعد مرتب مورد بازخواست کلیسا قرار می‌گرفت. سرانجام گالیله علی‌رغم اعتقاد درونی اش، مجبور شد اعتراف کند که نظریه ارسطو درست است و زمین مرکز جهان است.

در متون تاریخی در رابطه با دادگاه وی آمده است: آن هنگام که او را آزاد کردند نگاهی به آسمان و سپس به زمین افکند، پایی بر زمین کوفت و در حالتی متفکرانه گفت: اپور سی مو، یعنی (زمین) هنوز هم در حرکت است.

 در سال ۱۹۷۹، سال پس از فرود انسان بر سطح ماه بود که پاپ ژان پل دوم دستور به بررسی دوباره پرونده گالیله را داد و در سال ۱۹۹۲، ۱۳ سال پس از ملاقات فضاپیماهای ریجر با سیارات خارجی منظومه شمسی بود که کلیسای کاتولیک سر انجام او را بخشید (توجه کنید که او تبرئه نشد) بدون اینکه اذعان کند که سیارات واقعاً دور خورشید می‌گردند.

 به نقل از ناسا، پروژه ساخت گلخانه ماه-مریخی برای پرورش سبزیجات، مواد غذایی و کشت گیاهان به منظور حفظ حیات توسط محققان ناسا در حال انجام است.

محققان ناسا طی یک همکاری مشترک با محققان دانشگاه آریزونا در حال توسعه یک سیستم استوانه‌ای بسته هستند که در آن گیاهان دی‌اکسید کربن را گرفته و مواد غذایی و اکسیژن تولید می‌کنند و توانایی استقرار در ماه و مریخ را دارد.

این نمونه اولیه، یک گلخانه باد شدنی برای حمایت از گیاهان و نباتات و تولید محصولات غذایی، تهویه هوا، بازیافت آب و دفع زباله‌ها است.

به این سیستم که عملکردهای فراوانی داشته و از حیات فضانوردان در فضا پشتیبانی می‌کند، احیاکننده زیستی (bioregenerative) گفته می‌شود.

 به نقل از گیزمگ، NTT Docomo که  یک اپراتور موبایل در کشور ژاپن است، در طرحی نوآورانه از ال‌ای‌دی‌های کروی در یک وسیله هوایی استفاده کرده است.

این دستگاه شامل یک کوادکوپتر است که در یک فضای کروی محصور شده که قطر آن 88 سانتی‌متر است.

دستگاه جدید از طریق هشت نوار منحنی عمودی از LED که به سرعت و به صورت افقی در حال چرخش هستند،  تصاویری را تولید می‌کند.

همانطور که این صفحات می‌چرخند، چراغ های ال‌ای‌دی روشن و خاموش شده و یک صفحه نمایش بزرگتر در خط استوای قاب ال‌ای‌دی تشکیل می‌دهند.

وزن این فناوری جدید 3.4 کیلوگرم بوده و شرکت سازنده آن ادعا می‌کند که دارای قدرت مانور بسیار بالایی بوده و می‌توان از آن برای ارائه اطلاعات و یا تبلیغات استفاده کرد.

پروفسور کوروش کلانترزاده، دانش‌آموخته دانشگاه‌های تهران و صنعتی شریف و تیمش در استرالیا، این کپسول را در آن زمان بر روی خوک‌ها آزمایش کردند و در حال حاضر، RMIT اعلام کرده که  موفق شدند تا برای اولین بار آن را بر روی انسان آزمایش کنند.

این دستگاه پزشکی یکبار مصرف شامل یک سنسور گاز، ریز پردازنده، باتری و یک فرستنده بی سیم با فرکانس بالا است.

این تکنولوژی به پزشکان اجازه تشخیص اختلالات دستگاه گوارش را بر اساس میزان غلظت گازهای موجود می‌دهد.

موقعیت و محل قرارگیری کپسول می‌تواند از طریق اشعه ایکس و یا سونوگرافی مشخص شود. علاوه بر این، حضور آن گازها همچنین می‌تواند نشان‌دهنده وضعیت کلی سلامت بیمار باشد.

پروفسور کوروش کلانترزاده در ماه آینده نتیجه یافته‌های خود را به طور رسمی در کنفرانسی در شیکاگو اعلام خواهد کرد.

به نقل از ازی‌نیوز، در این تماس تصویری، "پگی ویتسون" رکورددار حضور در فضا با زمین ارتباط برقرار خواهد کرد.

این تصویربرداری از ارتفاع 250 مایلی (400 کیلومتر) سطح زمین انجام خواهد گرفت.

پیش از این ناسا از فضا با این کیفیت فیلمبرداری کرده است، اما تصویربرداری زنده برای اولین بار است که انجام می‌شود.

در صورتی که نمایشگری با این رزولوشن تصویر در اختیار دارید، این فرصت را از دست ندهید؛ هر چند تماشای این برنامه با نمایشگرهای با وضوح پایین‌تر نیز خالی از لطف نخواهد بود.

"پگی ویتسون" همچنین دو روز قبل در تاریخ 24 آوریل (چهارم اردیبهشت) با "دونالد ترامپ" و دخترش و همچنین "کیت رابینز" یکی از فضانوردان ناسا تماس تصویری برقرار کرد.

"ترامپ" در این تماس ضمن تبریک به "ویتسون" بابت رکوردشکنی قابل توجه وی، سوالاتی را در رابطه با احساس این فضانورد از حضور بلندمدت در ایستگاه فضایی بین‌المللی مطرح کرد.

علاقه‌مندان به فضا می‌توانند امشب برای اولین بار مدار زمین را با بالاترین کیفیت ممکن نظاره‌گر باشند.

این برنامه در ساعت 10 شب چهارشنبه، ششم اردیبهشت ماه به وقت تهران از شبکه تلویزیونی ناسا، وبسایت این سازمان و صفحه فیسبوک ناسا پخش خواهد شد.

 به نقل از گیزمگ، این رحم مصنوعی می‌تواند شانس زنده ماندن نوزادان زودرس را افزایش داده و عوارض دیگر ناشی از تولد زودرس را نیز کاهش دهد.

محققان در بیمارستان کودکان پنسیلوانیا موفق به تولید یک رحم مصنوعی شدند که شرایط مورد نیاز برای توسعه کامل اندام‌ها را فراهم می‌کند.

آزمایشات حیوانی که بر روی یک بره نارس انجام شد دلگرم کننده بوده و این بره پس از گذشت 4 هفته دارای شرایط طبیعی است.

هر جنین برای رشد کامل باید به مدت 40 هفته در شکم مادر بماند و در علم پزشکی به جنینی که زودتر از این موعد و در 37 هفتگی به دنیا می‌آید نارس گفته می‌شود.

جنین به طور طبیعی باید بین 38 تا 42 هفته در رحم بماند ( به طور متوسط 40 هفته یعنی 280 روز). اگر نوزادی قبل از 38 هفتگی متولد شود، او را  نوزاد نارس می‌نامند. نوزاد نارس کوچک و لاغر است، زیرابافت چربی زیر پوست جنین در هفته های آخر دوران داخل رحمی به وجود می‌آید، بنابراین اگر جنین زودتر متولد شود، بافت چربی زیر جلد ندارد و لاغر می‌باشد.

هر چه مدت این زمان کمتر باشد و جنین زودتر به دنیا بیاید،عوارض بیشتری او را تهدید کرده و شانس زنده ماندنش کمتر خواهد شد و حتی اگر بتوان با تلاشهای زیاد از مرگ وی جلوگیری کرد، 90 درصد دچار معلولیت مادام العمر مانند فلج مغزی، مشکلات یادگیری و مشکلات عضو خواهد شد.

محققان این پژوهش،این رحم مصنوعی را بر روی 8 بره نارس آزمایش کردند که بعد از گذراندن دوره کامل،بره ها دارای شرایط طبیعی بودند.

این پژوهش در مجله Nature Communications به چاپ رسیده است.

 به نقل از نیواطلس، دو سال قبل محققان موفق شدند با انجام آزمایش‌هایی بر روی 150 ژن فعال در خون سن بیولوژیک را اندازه بگیرند و در همان مقطع انجام این کار با انجام آزمایش بر روی نمونه ادرار امکان‌پذیر شد.

حال محققان دانشگاه انگلیسی موفق شدند با استفاده از اسکن‌های ام.آر.آی و الگوریتم‌های یادگیرنده سن بیولوژیک را محاسبه کنند. روشی که در صورت تایید می‌تواند کار را بسیار ساده‌تر و سریع‌تر کند.

این روش در اصل از سال 2010 آغاز شده و در طی این سال‌ها تکمیل و به روز شده است. الگوریتم‌ مورد استفاده در این تحقیق، با استفاده از بررسی غشای مغز می‌تواند میزان کلی از دست رفتن ماده سفید و خاکستری مغز را که با بالارفتن سن افزایش می‌یابد، پیش‌بینی کند.

با توجه به گزارش منتشر شده از تیم تحقیقاتی چالش موجود در این تحقیق، ایجاد یک استاندارد برای اندازه‌گیری کاهش حجم غشای مغز در ام.آر.آی بوده است.

برای این کار مغز بیش از دو هزار فرد سالم اسکن شده تا محققان بتوانند با انجام مقایسه بین این تصاویر و داده‌های موجود، نرخ تحلیل رفتن مغز را محاسبه کنند.

برای تایید نتایج این تحقیق، دانشمندان  از تصاویر مغز افرادی که در 73 سالگی از مغز آنها اسکن گرفته شده‌ بود استفاده کردند.

محققان به این موضوع پی بردند که مغز بیمارانی که میزان تحلیل رفتن ماده سفید و خاکستری آنها بیشتر باشد پیرتر از سن بیولوژیک خواهد بود و به همین دلیل آنها در ظاهر مسن‌تر بوده و توانایی‌های کمتری نسبت به دیگر همسالان خود دارند.‌ به علاوه در صورتی که سن مغز از سن تقویمی افراد بیشتر باشد، فرد به احتمال زیاد تا پیش از رسیدن به 80 سالگی جان خود را از دست خواهد داد.

در حال حاضر این روش در مواردی در محاسبه سن بیولوژیک حدود پنج سال خطا دارد و محققان در حال بهبود دادن این روش هستند که در صورتی که دقت آن افزایش یابد می‌تواند به عنوان روشی بسیار دقیق‌تر برای بررسی وضعیت سلامتی نسبت به روش محاسبه شاخص توده بدن (BMI) باشد.

جیمز کول، مسؤول این تحقیق گفت: این روش می‌تواند تغییرات بزرگی در علم پزشکی ایجاد کند.

وی افزود: با استفاده از این روش پزشک می‌تواند با بررسی اسکن مغزی بیمار متوجه شود وضعیت سلامت وی چگونه است و به وی دستوراتی در رابطه با رژیم غذایی، تغییر سبک زندگی و قرار گرفتن تحت درمان تجویز کند.

نتایج این تحقیق در مجله علمی Molecular Psychiatry منتشر شده است.

 به نقل از ایندین اکسپرس، ماموریت این فضاپیما ثبت تصاویری از حلقه‌های زحل است.

گوگل برای بزرگداشت این رویداد یک انیمیشن از کاسینی را در حال تصویربرداری از حلقه‌های زحل و تیتان نشان داده است.

کاوشگر فضایی تحقیقاتی کاسینی-هویگنس به همراه فضاپیمای جستجوگر هویگنس بطور مشترک توسط ناسا و سازمان فضایی اروپا برای کاوش به فضا فرستاده شد. به طوری که کاسینی به دور زحل گشته و اطلاعاتی از آن به زمین مخابره می‌کند؛ ولی هویگنس یک فضاپیمای کوچک بود که از کاسینی به سمت قمر زحل یعنی تیتان فرستاده شد و اطلاعاتی از سطح آن کسب و به زمین مخابره کرد.

کاسینی در سال 2004 از پایگاه فضایی کیپ کاناورال آمریکا به فضا پرتاب شد و وارد مدار زحل شد و تاکنون در حال بررسی این سیاره و قمر آن است.

 نام این دو فضاپیما از دو منجم شهیر جیوانی کاسینی و کریستین هویگنس گرفته شده‌ است.