ما انسان‌ها دوست داریم عادلانه مورد قضاوت قرار بگیریم. می‌خواهیم ببینیم که به ما بها داده می‌شود و کاری که انجام می‌دهیم مهم است و به خاطر تلاش‌هایمان پاداشی منصفانه می‌گیریم. مفهوم عدالت و انصاف با این متغیرها تعریف می‌شود: افرادی که در یک سطح مورد قضاوت قرار می‌گیرند، منابعی که در اختیارشان قرار گرفته است و عوامل موقعیتی. ابتدا از خودتان بپرسید:

• آیا منابع لازم را در اختیار همه‌ی افراد قرار داده‌ایم؟
• آیا به همه‌ی افراد درست توجه کرده‌ایم؟
• آیا قدردانی‌مان را به شیوه‌ای صحیح نشان داده‌ایم؟
• آیا به همه‌ی افراد فرصت‌هایی یکسان برای موفقیت داده‌ایم؟

اگر می‌خواهید به‌عنوان یک رئیس، یک رهبر یا یک مدیر به شما احترامی واقعی گذاشته شود، باید در محیط کارتان چهار اصل را به‌منظور برقراری عدالت و برابری مد نظر قرار دهید. با رعایت این قوانین می‌توانید با ارتباطی پویا، ریشه‌ی مشکلات را پیدا  کنید، شرایط را کنترل کنید و به یک راه‌حل منصفانه برسید.

اصل یک: مردم به ازای پاداشی که می‌گیرند کار می‌کنند

خیلی روشن و ساده، مردم برای پاداش گرفتن کار می‌کنند. کسی نیست که به شغلی مشغول باشد و انتظار نداشته باشد در عوض خدماتش چیزی دریافت کند. بسیاری از مدیران، حقوق یا دستمزد ساعتی یا نرخ مصوب قرارداد را کافی می‌دانند؛ اما این طرز تفکر کاملاً اشتباه است. درواقع اولین دلیلی که باعث می‌شود کارمندان کار خود را رها کنند یا استعفا بدهند، حقوق ناکافی نیست، بلکه بی‌عدالتی کارفرما است.

کارمندان شما باید بدانند متناسب با ارزشی که برای شرکت ایجاد می‌کنند پاداش می‌گیرند. آن‌ها صرفاً نیازمند توجه مالی نیستند. مسئولیت‌های جدید، امکانات کاری بیشتر، بازخوردهای مداوم، پشتیبانی مدیریتی و فرصتی برای پیشرفت کردن، همه راه‌هایی برای ارج نهادن به زحمات آن‌ها هستند. در پایان هر روز کاری، کارمندان باید حس کنند همان‌قدر که انرژی صرف کرده‌اند، انرژی دریافت کرده‌اند.

برخورد عادلانه با کارمندان به این معنی نیست که پاداشی که به آن‌ها می‌دهید برای همه‌ی افراد به یک شکل باشد. یک مدیر خوب کارمندانش را به‌خوبی می‌شناسد و می‌داند هرکدام از آن‌ها ممکن است به چه چیزی علاقه داشته باشد و چه چیزی می‌تواند آن‌ها را خوشحال کند.

اصل ۲: مردم به دنبال محیطی هستند که آن‌ها را توانمند می‌کند

علاوه بر پاداش کاری، کارمندان محیطی را برای کار ایده‌آل می‌دانند که در آن فرصت بروز استعدادها و مهارت‌هایشان را داشته باشند. شما با تهیه ابزار، منابع و امکانات لازم کاری، شرایطی در اختیارشان می‌گذارید که بتوانند بهتر و بهینه‌تر کار کنند. اگر کارمندان ببینند شرکت روی نیروی آن‌ها سرمایه‌گذاری می‌کند، انگیزه پیدا می‌کنند تا بیشتر کار کنند و بهره‌وری شرکت را در تولید محصولات بالا ببرند.

فقدان فرصت‌های حرفه‌ای پیشرفت، یکی دیگر از دلایلی است که باعث دلسردی و توقف نیروی کار می‌شود. هنگامی‌که می‌خواهید نیروهای جدیدی جذب کنید هم این موضوع به چشم می‌آید و می‌تواند محیط کاری شما را جذاب یا بی‌روح نشان دهد. برای پرورش محیط کاری، باید بدانید چطور می‌توانید به هرکدام از کارکنان انگیزه‌ی بیشتری بدهید. هرکدام از آن‌ها به چه چیزی نیاز دارند تا بهتر بتوانند دانش و پتانسیل خود را اجرایی کنند؟ البته به دست آوردن چنین اطلاعاتی مستلزم ارتباطات قوی و روابطی پویا با آن‌ها است.

اصل ۳: بی‌عدالتی باعث اضطراب کارمندان می‌شود

 برخوردهای ناعادلانه، باعث ناامیدی کارمندان می‌شود و به‌ تبع ناامیدی، استرس به وجود می‌آید. اولین نتیجه‌ی استرس، کاهش بهره‌وری است. هنگامی‌ که در حق کارمندان بی‌انصافی شود، با اشتیاق کمتری کار می‌کنند و کارایی کل شرکت را پایین می‌آورند.

اگر یک کارمند متوجه شود که همکارش با حجم کاری دقیقاً یکسان، پول بیشتری دریافت می‌کند یا ایده‌های یکی از اعضای گروه به‌ناحق مورد توجه بیشتری قرار می‌گیرد، دست از کار مفید خواهد کشید. در چنین شرایطی به‌جای اینکه او روی کاری که در دست اجرا دارد متمرکز شود، غرق در عوامل استرس‌زای محیط کار می‌شود. توجه کنید: ادراک افراد مهم‌ترین فاکتور زندگی آن‌ها است. اگر آن‌ها حس کنند مورد بی‌عدالتی قرارگرفته‌اند، سعی می‌کنند این بی‌عدالتی را با کار کمتر یا ضعیف‌تر جبران کنند.

شاید از خودتان بپرسید که چطور می‌توانید متوجه شوید کارمندانتان چه حسی دارند. جواب ساده است، می‌توانید همین را از آن‌ها بپرسید! و اگر چنین کاری کردید، حتماً پاسخ آن‌ها را مبنای تصحیح رفتار خود قرار دهید.

هیچ‌کس از اینکه ببیند ایده‌هایش به‌جایی نمی‌رسند لذت نمی‌برد. یکی از اشتباهات رایج مدیران این است که افکار، نظرات و ایده‌های کارمندانشان را جویا می‌شوند ولی بعد آن‌ها را به مرحله‌ی اجرا درنمی‌آورند. اگر قصد تعامل با کارمندانتان را دارید، نه‌تنها باید به حرف آن‌ها گوش دهید بلکه باید خود را آماده کنید تا ایده‌های خوب آن‌ها را عملی کنید. اگر هم پیشنهادی دارند که در حال حاضر اجرای آن ممکن نیست، با آن‌ها صحبت کنید و با هم به یک راه‌حل میانه برسید. اگر نظری می‌دهند که کاملاً غیرمنطقی و توهمی است، برایشان توضیح دهید که چرا ایده‌ی آن‌ها مؤثر نیست و از آن‌ها بخواهید پیشنهاد دیگری ارائه کنند.

اصل ۴: اگر با مردم غیرمنصفانه برخورد کنید، آن‌ها راهی برای جبران این رفتار پیدا می‌کنند

فرض کنیم یکی از سرپرستان تیم فروش شما برای رسیدن به هدف برنامه‌ریزی‌شده‌ی خود یک سال زحمت‌کشیده و موفق شده است فروش خود را به سطحی بالاتر ازآنچه برایش تعیین کرده بودید برساند. او و تیمش این پیروزی را جشن می‌گیرند و پاداشی را که برایشان در نظر گرفته‌ شده است، دریافت می‌کنند. تا اینجا همه‌چیز عالی به نظر می‌رسد. تا اینکه او متوجه می‌شود یکی دیگر از فروشندگان با سطح فروشی مشابه، پاداشی دو برابر دریافت کرده است.   

این داستان، ماجرایی است که اغلب شاهد آن هستیم. گاهی اوقات پاداشی که شرکت برای کارمندان در نظر می‌گیرد، علاوه بر کارایی آن‌ها، به سابقه‌ی کاری آن‌ها هم بستگی دارد. بااین‌حال کارمند جدیدی که فروش بیشتری داشته است، با خود فکر می‌کند چرا؟ چرا درحالی‌که او توانسته است با ایده‌ها و نوآوری‌های خوبش فروشی بیشتر از یک کارمند قدیمی داشته باشد، باید پاداش کمتری دریافت کند؟ او حس می‌کند در حقش بی‌انصافی شده است و کسی ارزش کار او را نمی‌داند.

حتی اگر ساختار پاداش دهی در قرارداد کارمندان ذکر شده باشد، باز هم ادراک بی‌عدالتی مثل یک سیلی به‌صورت کارمند لایق‌تر فرود می‌آید. افکاری که به ذهن او هجوم می‌آورند احتمالاً از این‌ دست هستند:

• چرا من پول بیشتری دریافت نکردم؟ به نظر می‌آید جایی از کار می‌لنگد.
• ما که فروش یکسانی داشتیم، پس چرا به او پاداش بیشتری دادند؟
• کجای راه را اشتباه رفته‌ام؟ آیا دیگران بهتر از من کار کرده‌اند؟
• چرا از من قدردانی نکردند؟ واقعاً جای درستی مشغول به کار هستم؟
• به نظر می‌آید اینجا کسی ارزش کار من را نمی‌داند، بهتر نیست به فکر یک شغل دیگر باشم؟

اگر حتی حدس می‌زنید ممکن است کارمندانتان چنین حسی داشته باشند، باید پیش‌دستی کنید و اوضاع را تحت کنترل خودتان درآورید. با آن‌ها صحبت کنید و روند را برایشان توضیح دهید. حتی اگر با شما موافق نباشند، بهتر است جریان را از زبان خود شما بشنوند.

ساعاتی پیش لیستی از سایت‌های متعلق به عربستان سعودی منتشر شد که با مراجعه به آن‌ها کاربر به صفحه‌ای دیگر هدایت می‌شد که نشان از هک شدن این وب‌سایت‌ها توسط هکرهای ایرانی دارد. از جمله‌ی سایت‌های هک شده می‌توان به وب‌سایت وزارت ورزش عربستان سعودی اشاره کرد که در زمان نگارش این متن از دسترس خارج شده بود. به نظر می‌رسد اهمیت این وب‌سایت دولتی باعث شده است تا مسئولان آن هرچه سریع‌تر در صدد از دسترس خارج کردن آن برآمده و اقدامات لازم را در جهت جل مشکل به عمل آورند، حال آنکه سایر وب‌سایت‌ها همچنان صفحه‌ای را نمایش می‌دهند که صحت هک‌شدن را تایید می‌کند.

به نظر می‌رسد هک شدن این سایت‌ها در واکنش به موضع‌گیری مقامات ارشد عربستان سعودی در قبال حمله‌ی تروریستی روز گذشته باشد که گروه تروریستی داعش مسئولیت آن را گردن گرفت. طی این حمله‌ی تروریستی که حرم مطهر و مجلس شورای اسلامی را هدف قرار داده بود، شماری از هموطنانمان به شهادت رسیده و شمار دیگری نیز مجروح شدند.

آلفابت، کمپانی مادر گوگل، شهر تورنتو را برای بنای پروژه‌ی شهر هوشمند خود در نظر دارد. در نگاه اول، این انتخاب کاملا  منطقی به نظر می‌رسد؛ تورنتو بزرگ‌ترین شهر کانادا است؛ کشوری که در حال حاضر مشغول دست و پنجه نرم کردن با مشکلاتی است و تورنتو هم شلوغ‌تر از همیشه شده. شهر در حال گسترش است، بزرگ‌ترین ناحیه‌ی چندملیتی لقب گرفته و به‌تازگی یکی از قطب‌های فناوری در آمریکای شمالی شده است. اما برای درک بهتر هدف گوگل از انتخاب تورنتو، باید نگاهی به اهداف این پروژه داشته باشیم. گوگل می‌خواهد شهرها را «تعمیر» کند. قبل از اینکه خبرهای مربوط به تورنتو به بیرون درز کند، گفته می‌شد گوگل شهر دیترویت آمریکا را برای این کار در نظر دارد. شهری از دورانی متفاوت که حالا به دلیل صنعت خودروسازی زوال‌یافته، متلاشی شده است.

اگر با این دید به هدف گوگل نگاه کنیم، دلیل انتخاب تورنتو کمی تغییر می‌کند. یکی از مهم‌ترین دلایل گوگل برای انتخاب تورنتو، توانایی این شهر در توسعه‌ی زیرساخت‌هایش نیست، بلکه ناتوانی‌اش در بهره‌گیری بیشتر از آن‌ها است؛ مخصوصا ناحیه‌ی توسعه‌نیافته‌ی ساحلی این شهر. اگر تا به حال به تورنتو سفر کرده باشید، شاید حتی از وجود چنین مکانی بی‌خبر باشید؛ محله‌ای با کسب و کار انگشت‌شمار و جاذبه‌های اندک که با وجود ارتباط بین مرکز شهر و دریاچه‌ی انتاریو، افراد کمی را به سمت خود جذب می‌کند. در واقع آنجا یک محله‌ی پنج هکتاری سوت و کور است که در قلب یک کلان‌شهر در حال گسترش قرار گرفته است.

کریستوفر دی‌سوسا، رئیس دانشکده‌ی برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای دانشگاه رایرسون تورنتو، می‌گوید:

تورنتو تمام شرایط را برای تبدیل شدن به شهری نوآورانه‌ که گوگل به دنبال آن است دارد. این تصمیم گوگل می‌تواند جرقه‌ای برای شروع کار روی این منطقه‌ی غیرفعال و توسعه‌نیافته باشد. بیش از صد سال است که بحث و جدل در مورد این منطقه و اینکه کاربری مسکونی یا اداری داشته باشد، جریان دارد و یک شهر هوشمند می‌تواند هم اهداف کسب و کار و هم خانگی را با روشی آینده‌نگرانه و خلاق، کنار هم دنبال کند.

چشم‌انداز گوگل برای شهر هوشمندش جالب توجه است. شهری که از صفر ساخته شود، نه‌تنها از مزایای فناوری‌های جدید بهره خواهد برد؛ بلکه ظرفیت‌های بسیاری برای پایداری زیستی، افزایش سلامتی و حتی بهبود وضعیت مسکن و قدرت خرید مردم خواهد داشت. گوگل در نظر دارد اینترنت پرسرعت و وای‌فای رایگان را در سراسر شهر در دسترس قرار دهد، از ماشین‌های خودران استفاده کند و با کمک حسگرها در سطح شهر و بررسی تعامل مردم با محیط اطرافشان، همه‌چیز را از چراغ‌های خیابان و چهارراه‌ها گرفته تا شرایط آب و هوا هوشمندتر و بهینه‌تر کند.

اگر قرار باشد کسی شهر هوشمند بسازد، هیچ‌کس بهتر از گوگل نمی‌تواند این کار را انجام دهد. آن‌ها از یک موتور جستجو به جایی رسیده‌اند که مردم را در ارتباطات، جابه‌جایی و حتی شغل‌هایشان کمک می‌کنند. در یک سال گذشته گوگل فکر ساخت یک شهر هوشمند و اینکه در واقعیت به چه شکل خواهد بود، در سر می‌پرورانده است. با توجه به سرعت تسخیر دنیای آنلاین توسط آن‌ها، به‌محض اینکه چراغ سبز از دولت دریافت کنند، این شهر هوشمند به‌سرعت به واقعیت تبدیل خواهد شد؛ چرا که اجزای سازنده‌ی آن چندان دور از دسترس نیستند؛ ماشین‌های خودران در بازارها در دسترس‌اند، محله‌ها و مردم به دنبال شبکه‌ی گوگل فایبر خود هستند و آمازون هم با کار روی مغازه‌های خودکار بدون فروشنده با کمک حسگرها و داده‌ها، بخش زیادی از مسیر را هموار کرده است. گوگل فقط باید همه‌ی این‌ آیتم‌ها را کنار هم بگذارد.

غول جستجو در نظر دارد این شهر جدید را بر پایه‌ی اینترنت بسازد که در این صورت، تورنتو مکانی ایده‌آل برای شروع خواهد بود؛ چرا که این فرصت را به گوگل می‌دهد تا بدون دردسر و ایجاد مشکلات جدی، نشان دهد توانایی اجرایی کردن این پروژه را دارد. دی‌سوسا در این باره می‌گوید:

شما با این کار محل زندگی ساکنان کم‌درآمد را تغییر نمی‌دهید و کسب و کارهای پررونق را نیز جابه‌جا نمی‌کنید.

تورنتو هم‌اکنون در حال بررسی پیشنهادها برای بازسازی منطقه‌ی ساحلی است که می‌تواند به گوگل برای دستیابی به رؤیای شهر هوشمند خود از طریقی قانونی و با همکاری خود شهر کمک شایانی کند. در واقع چشم‌انداز گوگل فراتر از آجرها و خیابان‌ها یا حسگرهای دیجیتال است. گوگل امیدوار است زندگی شهری را به‌صورت کلی، ارزان و به‌صرفه‌تر کند. وقتی صحبت از موفقیت در برنامه‌ریزی‌های شهری به میان می‌آید، گوگل نمی‌توانست جایی بهتر از یک منطقه‌ی رهاشده پیدا کند که فقط چند دقیقه با فرودگاه مرکز شهر و ناحیه‌ی اداری آن فاصله دارد.

نزدیک به ۵۰ سال از فعالیت کاماز می‌گذرد و کیفیت بالای کامیون‌های این شرکت، شهرتی جهانی پیدا کرده است. امروزه حدود ۱۱ درصد از سهام کاماز، در اختیار گروه دایملر قرار دارد و برای کارخانه‌های آن، بیش از ۳۳ میلیارد دلار ارزش تجاری  برآورد می‌شود.

جالب است بدانید که از سال ۲۰۰۰ تا کنون، ۱۷ دوره از مسابقات مشهور رالی داکار برگزار شده است که کامیون‌های کاماز، در ۱۳ دوره به مقام قهرمانی رسیده‌اند. تیم کاماز در سال ۲۰۱۷ هم با مدل 4326 به رانندگی ادوارد نیکولایف، بر سکوی اول رالی داکار ایستاد.

پیشرانه‌ی کامیون 4326 کاماز، ۸ سیلندر دیزلی با آرایش V است که ۱۶.۲ لیتر حجم دارد و قدرت ۱۰۰۰ اسب بخار فراهم می‌کند. این مدل برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، حدود ۱۱.۵ ثانیه زمان می‌برد و نهایت سرعت ۱۴۰۰ کیلومتر بر ساعت در اختیار می‌گذارد. این آمار برای کامیونی که بیش از ۱۰.۵ تن وزن دارد، باورنکردنی است.

در ویدئویی که از چند روز پیش در شبکه‌های اجتماعی ردبول دیده می‌شود، یک دستگاه کامیون 4326 کاماز که رانندگی  آن را ادوارد نیکولایف به عهده دارد، با حرکت در برف و یخ، توانایی‌های خود را به نمایش می‌گذارد. در ادامه‌ی این فیلم کوتاه، شاهد پرش کامیون به طول ۳۵ متر و فرود آن از ارتفاعی بیش از ۳ متر روی سطح برفی هستیم. اگر علاقه‌مند صنعت خودرو هستید، پیشنهاد می‌کنیم تماشای این فیلم کوتاه را از دست ندهید.

دانلود با کیفیت 360p  720p  1080p

بر اساس دو گزارش مجزا، در برخی کشورها، شرکت اپل دارای توان بالقوه‌ی جاسوسی گسترده‌ از کاربران است و می‌تواند  اطلاعات به‌دست‌آمده از کاربران را در اختیار سازمان‌های امنیتی دولتی قرار دهد. چنین اطلاعاتی امکان انجام اقدامات فوری را برای سازمان‌های امنیتی فراهم می‌آورد. با این وجود، مدت‌ها است که شرکت اپل بر اهمیت حریم خصوصی وامنیت اطلاعاتی کاربران به‌عنوان یک اولویت تأکید می‌کند. این مسئله در سال ۲۰۱۶ و در جریان درگیری اپل با FBI بر سر رمزگشایی اطلاعات گوشی آیفون به اوج خود رسید.

اخیرا تیم کوک، مدیرعامل اپل، تأیید کرده که شرکت مطبوعش در برخورد با تهدیدهای تروریستی ماه گذشته در انگلستان همکاری‌هایی با این کشور داشته است. هرچند تیم کوک حجم این همکاری‌ها را مشخص نکرده، اما تجربه‌ی اخیرِ یک خبرنگار به نگرانی‌ها در زمینه همکاری اپل با سازمان‌های امنیتی به‌منظور جاسوسی گسترده از کاربران دامن زده است.

اتفاقی که توسط کوری گرو در نشریه‌ی رولینگ استون بازگو شده، کمی نگران‌کننده است. کوری گرو تجربه‌ی خود از  بازگشت از کنسرت خیریه منچستر را که برای کمک به قربانیان حادثه‌ی تروریستی منچستر برگزار شده بود، این‌گونه توصیف می‌کند:

در حالی که به سمت قطار شهری حرکت می‌کردم، همه چیز امن به نظر می‌رسید. در همان حال در برنامه‌ی Apple Notess نوشتم «بالگردی بالای سر من در حال پرواز است». این جمله به من یادآوری می‌کرد مردمی که برای تماشای کنسرت آمده‌اند تحت حفاظت هستند. سپس دو مأمور پلیس من را  متوقف کردند و از من پرسیدند با چه کسی آمده‌ام و اینکه در گوشی‌ام مطلبی درباره‌ی یک بالگرد نوشته‌ام یا خیر؟ جالب‌تر اینکه این مأموران در مورد نحوه‌ی دسترسی‌شان به برنامه‌ی Apple Notes گوشی من توضیحی ندادند. پس از گفتگویی دوستانه و بازرسی کیف و همچنین بررسی کارت شناسایی و کارت ویزیتم، مأموران پلیس به این نتیجه رسیدند که فرد خطرناکی نیستم. در نهایت یکی از مأموران با من دست داد و با لبخندی غم‌انگیز گفت «متوجه هستید که در وضعیتی حساسی و بحرانی قرار داریم» و سپس به من اجازه‌ی خروج داد. آن شب منچستر امن بود.

برای خبرنگاران، یادداشت ‌برداری با کمک آیفون امری رایج است؛ چرا که بعدا می‌توانند همین یادداشت‌ها را در  مک‌بوک‌شان یا دیگر کامپیوتر‌ها مرور کنند. اما هدف کوری گرو از بازگو کردن این اتفاق اشاره به این مسئله است که سرویس‌های امنیتی بریتانیا توانسته بودند تنها چند دقیقه پس از نوشتن آن یادداشت، وارد عمل شوند. در صورت صحت ماجرای فوق، می‌توان گفت این کار با همکاری شرکت اپل صورت گرفته است. در تئوری، اپل به اطلاعات کاربران در سرویس ابری خود موسوم به آی‌کلاد (iCloud) دسترسی دارد و می‌تواند با کمک هوش مصنوعی و یادگیری ماشین تهدیدات بالقوه را شناسایی کند و به سرویس‌های امنیتی گزارش دهد. شاید این مسئله ترسناک باشد، اما در حال حاضر تنها در حد یک فرضیه است.

متن ذیل نقل قولی است از تیم کوک در مصاحبه با بلومبرگ در مورد همکاری اطلاعاتی با انگلستان:

ما نه‌تنها در زمینه‌ی امور پلیسی بلکه در رابطه با حملات انجام‌شده نیز همکاری‌هایی با دولت انگلستان  داشته‌ایم. در مواردی که ما اطلاعاتی در اختیار داریم و دولت انگلستان نیز رویه‌های قانونی را طی کرده است، قطعا این اطلاعات را در اختیارشان قرار خواهیم داد.

بنا بر ادعای تیم کوک، اپل داده‌های کاربران را رمزگشایی نکرده و تنها از اطلاعات به‌دست‌آمده از متادیتا استفاده کرده است. رمزگذاری داده‌های کاربران به این معنی نیست که هیچ داده‌ای وجود ندارد؛ متادیتا همواره وجود دارد و از آن می‌توان برای ساخت پروفایل اشخاص استفاده کرد. پس می‌توان نتیجه‌گیری کرد که اپل می‌تواند بدون افشای داده‌های رمزگذاری شده، اطلاعات مکالمه‌ها و مکان افراد را در اختیار نیرو‌های امنیتی قرار دهد.

اواسط ماه می سال جاری، یک شرکت امنیتی روسی که در زمینه‌ی توسعه نرم‌افزارهای پلیسی و امنیتی فعالیت می‌کند، موفق به کشف این مسئله شده بود که یادداشت‌های حذف‌شده‌ی کاربران در برنامه‌ی Apple Notes پس از حذف شدن نیز در آی‌کلاد باقی می‌مانند. بنا بر ادعای این شرکت روسی، با وجود اینکه کاربران پس از گذشت ۳۰ روز امکان بازیابی یادداشت‌های حذف‌شده را ندارند، اپل بدون اطلاع کاربران یادداشت‌های حذف‌شده را برای مدت بیشتری در آی‌کلاد نگه‌داری می‌کند و استخراج این یادداشت‌ها پس از گذشت ۳۰ روز نیز امکان‌پذیر است. همچنین بر اساس گزارشی که اواسط ماه مارس سال ۲۰۱۶ در نشریه وال‌استریت ژورنال منتشر شد، اپل در تلاش بود ویژگی رمزگذاری آی‌کلاد را ارتقاء بخشد. جالب است که دست کم تا آن تاریخ، اپل توانایی رمزگشایی اطلاعات ذخیره‌شده در آی‌کلاد را داشت.

پژوهشگران دانشگاه صنعتی اصفهان با همکاری محققان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بهره‌گیری از فناوری نانو یک محصول غذایی فراسودمند از روغن هسته‌ انار تولید کردند.

تویوتا در حال حاضر در پروژه‌ای با همکاری دانشگاه میشیگان و به رهبری "کیوان نجاریان" محقق ایرانی، در پی تعبیه فناوری جدیدی در خودروها است که به واسطه آن بتوان از حوادثی که برای رانندگان بر اثر حملات قلبی رخ می‌دهد جلوگیری کند.

محققان دانشگاه قم با استفاده از دو نوع گیاه، "نانوکاتالیستی" برای حذف آلاینده‌های آبی عرضه کردند که قادر است در مدت یک دقیقه آلاینده‌های آب را حذف کند

پیش از هر چیز، به این نکته اشاره می‌کنیم که خبرگزاری مشهور اتوکار در انگلستان قرار دارد و انتخاب خودروهای این مطلب، با توجه به فروش بالای آن‌ها در بازار اروپا و خصوصا کشور انگلستان بوده است. با این هدف، خودروهای لندروور دیسکاوری، جیپ رانگلر، مرسدس کلاس G، وانت ایسوزو و رنو (داچیا) داستر انتخاب شده‌اند.

لندروور دیسکاوری

شکی نیست که برای بسیاری از مردم جهان و خصوصا اهالی بریتانیا، شرکت لندروور به عنوان بهترین سازنده‌ی سنتی خودروهای شاسی‌بلند شناخته می‌شود. آنچه مسلم است، برند لندروور با ساخت مدل رنجروور در سال ۱۹۶۹، اولین تولیدکننده‌ی خودروهای دو دیفرانسیل دنیا همراه با آپشن‌های رفاهی کارآمد و لوکس محسوب می‌شود. این حقیقت، انتظارها را از این برند اصیل انگلیسی افزایش می‌دهد.

مدل دیسکاوری در دو نسخه‌ی استاندارد و اسپرت عرضه می‌شود که نمونه‌ی استاندارد، گران‌تر و قدرتمندتر است. این خودرو در کلاس شاسی‌بلندهای لوکس با توانایی حمل ۵ یا ۷ سرنشین، مورد توجه بسیاری از کارشناسان صنعت خودروی جهان قرار دارد؛ چرا که علاوه بر راحتی قابل قبول و آپشن‌های رفاهی نسبتا کامل، توانایی‌های آف‌رود بسیار خوبی ارائه می‌کند. سیستم دو دیفرانسیل پیشرفته‌ی لندروور به‌صورت استاندارد روی این خودرو وجود دارد و در تیپ‌های فنی مختلف، با قیمت ۵۱ تا ۷۵ هزار دلار فروخته می‌شود.

پیشرانه‌ی دیزلی دیسکاوری مجهز به توربوشارژ و اینترکولر است. ۳ لیتر حجم دارد و در دو نسخه‌ با قدرت‌های ۲۵۵ و ۳۴۰ اسب بخار، همراه با گشتاورهای ۶۰۰ و ۴۵۰ نیوتن‌متر ارائه می‌شود که نمونه‌ی قدرتمندتر، گشتاور پایین‌تری دارد. دیسکاوری با پیشرانه‌ی ۲۵۵ اسب بخار، ظرف ۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و برای ثبت سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت، تنها ۱۵.۵ ثانیه زمان می‌برد. نهایت سرعت این خودرو به ۲۵۵ کیلومتر بر ساعت محدود خواهد بود و با میانگین مصرف سوخت ۱۱ لیتر در ۱۰۰ کیلوتر ارائه می‌شود.

تویوتا لندکروزر

از نظر ابعاد و فضای سرنشینان، برتری تویوتا لندکروزر نسبت به دیگر خودروهای این گروه، محرز است. در کلاس  شاسی‌بلندهای فول‌سایز، هیچ خودروی در جهان، محبوبیت لندکروزر را ندارد و البته از دید کارشناسان هم جزو بهترین خودروهای دنیا در کلاس خود طی ۲۰ سال گذشته بوده است.

لندکروزر با توانایی حمل ۸ سرنشین ارائه می‌شود. این خودرو در مدل پایه، با سیستم دو دیفرانسیل و جعبه‌دنده‌ی خودکار ۸ سرعته‌ که امکان تعویض دستی نیز دارد، به قیمت ۸۴ هزار دلار فروخته می‌شود.

پیشرانه‌ی لندکروزر ۲۰۱۷، با حجم ۵.۷ لیتر و به صورت تنفس طبیعی است. این مدل، با قدرت ۳۸۰ اسب بخار و گشتاور ۵۵۰ نیوتن‌متر ارائه می‌شود که رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در زمان ۶.۷ ثانیه و سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت در ۱۷.۵ ثانیه را ممکن می‌کند. نهایت سرعت لندکروزر به ۲۱۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده است و میانگین مصرف سوخت ۱۴.۵ لیتر بنزین در ۱۰۰ کیلومتر به همراه دارد.

جیپ رانگلر

اگر لندروور سازنده‌ی اولین شاسی‌بلند لوکس دنیا محسوب می‌شود و لندکروزر پرفروش‌ترین دو دیفرانسیل فول سایز دنیا در ۲۰ سال گذشته را ارائه می‌کند، جیپ مخترع خودروهای شاسی بلند جهان به حساب می‌آید. شکی نیست که حضور  خودروهای جیپ در جنگ جهانی دوم، اهمیت مدل‌هایی را که توانایی حرکت در مسیرهای سخت داشته باشند، به جهانیان ثابت کرد و زمینه‌ساز شاسی‌بلندهای امروز دنیا شد.

مدل رانگلر، قدیمی‌ترین نام در تاریخ جیپ است و حالا در تیپ‌های مختلف عرضه می‌شود. تا همین چند سال پیش، رانگلر صرفا یک خودروی جوان‌پسند و نسبتا کوچک بود که علاقه‌مندان طبیعت‌گردی خریدار آن بودند؛ اما امروزه با افزایش ابعاد، خصوصا از نظر طول بدنه، فضای مناسبی برای ۵ سرنشین به همراه دارد و با آستانه‌ی قیمت ۴۰ هزار دلار، برای استفاده‌ی روزانه هم مناسب است.

پیشرانه‌ی مدل ۲۰۱۷ از این شاسی‌بلند محبوب آمریکایی، ۳.۶ لیتری ۶ سیلندر و تنفس طبیعی است. این مدل، قدرت ۲۸۵ اسب بخار و گشتاور ۳۵۰ نیوتن‌متر فراهم می‌کند که برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، ظرف ۸.۵ ثانیه کافی خواهد بود. جیپ رانگلر، حدود ۲۷ ثانیه پس از شروع حرکت به سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت آن، ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت است. میانگین مصرف سوخت این خودرو، ۱۳ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر برآورد می‌شود.

مرسدس کلاس G

در میان خودروهای حاضر در این بررسی، ظاهر سنتی کلاس G و جذابیت‌های خاص برند مرسدس بنز، غیر قابل انکار است. این سبک طراحی بیش از ۴۰ سال قدمت دارد و همچنان مورد توجه قرار می‌گیرد. در سال‌های گذشته شرکت‌های مختلفی در سراسر جهان، به تیونینگ این خودرو پرداخته‌اند و امروزه، حتی نمونه‌های ۶ چرخ و سوپرلوکس کلاس G با قیمت‌های چند صد هزار دلاری قابل خرید است.

این خودرو حتی در نمونه‌ی پایه، یکی از گران‌ترین شاسی‌بلندهای دنیا محسوب می‌شود و با تجهیزات مختلف، قیمت متفاوتی به همراه دارد. فضای داخلی کلاس G، برای ۵ نفر مناسب است و با جعبه‌دنده‌ی ۷ سرعته‌ی اتوماتیک، سیستم دو دیفرانسیل استاندارد مرسدس بنز و آستانه‌ی قیمت ۱۲۰ هزار دلار عرضه می‌شود. نمونه‌ی ساخت AMG از خودرو با کد G63 و G65 ارائه می‌شود که همراه با پیشرانه‌ی ۶۲۰ اسب بخار و فناوری دو دیفرانسیل هوشمند 4Matic، بیش از  ۲۲۰ هزار دلار قیمت دارد.

نمونه‌ی استاندارد مرسدس کلاس G، با پیشرانه‌ی ۴ لیتری مجهز به ‌توربوی دوگانه و اینترکولر ارائه می‌شود که قدرت ۴۱۶ اسب بخار و گشتاور ۶۱۰ نیوتن‌متر ارائه می‌کند. این مدل، ظرف ۵.۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و برای ثبت سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت به زمان ۱۵.۳ ثانیه احتیاج خواهد داشت. نهایت سرعت نسخه‌ی استاندارد مرسدس کلاس G، به ۲۲۰ کیلومتر بر ساعت محدود شده است و میانگین مصرف سوخت ۱۵.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر به همراه دارد.

داچیا داستر

این خودرو که تحت نام رنو در ایران عرضه می‌شود، به جهت قیمت مناسب، فروش بسیار خوبی در بازار جهانی دارد. نسل  جدید داچیا داستر به‌زودی عرضه خواهد شد، اما نمونه‌ی مورد آزمایش در این بررسی، مشابه نسخه‌ی فول‌آپشن مدلی فعلی در ایران است.

آنچه مسلم به نظر می‌رسد، از دیدگاه توانایی‌های فنی، داستر بازنده‌ی بی‌چون و چرای مقایسه با بزرگانی همچون لندکروزر، لندروور و مرسدس بنز خواهد بود؛ اما اهمیت این خودرو، با سیستم دو دیفرانسیل و قیمت جذاب ۱۶ هزار دلار در بازار جهانی، ثابت می‌شود.

داستر در اروپا، پیشرانه‌های متنوع بنزینی و دیزل را شامل می‌شود. نمونه‌ی بنزینی این خودرو با حجم ۲ لیتر و به صورت تنفس طبیعی است که قدرت ۱۳۵ اسب بخار و گشتارو ۲۰۰ نیوتن‌متر فراهم می‌کند. این مدل از داستر، ظرف ۱۱ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت در اختیار می‌گذارد. میانگین مصرف سوخت این خودرو، ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر خواهد بود.

وانت ایسوزو D مکس

آنچه باعث جذابیت برند ایسوزو در بازار اروپا شده، آپشن‌های جالب مدل D مکس برای انجام کارهای صنعتی و کشاورزی است. برند ایسوزو، هرچند محصولات متنوعی دارد؛ با وانت‌های تجاری و خوش‌ساخت شناخته می‌شود با آستانه‌ی قیمت ۲۲ هزار دلار، قابل خرید خواهد بود.

تمامی نسخه‌های ۲۰۱۷ از وانت D مکس ایسوزو، با پیشرانه‌ی توربو دیزل ۱.۹ لیتری عرضه می‌شود که قدرت ۱۶۵ اسب بخار و گشتاور ۳۶۰ نیوتن‌متر به همراه دارند. این خودرو ظرف ۱۱ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت در اختیار می‌گذارد. میانگین مصرف سوخت ایسوزو D مکس، کمتر از ۶ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است.

جمع‌بندی و مقایسه‌ی فنی

آزمون مدل‌های حاضر در این گروه که از نظر کلاس بدنه، کاملا مستقل از یکدیگر هستند، با نکات جالبی همراه است. این تست در سه مرحله انجام شد که شامل تپه‌نوردی، عبور از صخره‌های ناهموار و تست زمان‌گیری در یک مسیر خارج جاده با عوارض متنوع طبیعی بود. در قسمت بالا رفتن از تپه، ابتدا امکان دورخیز یا اصطلاحا دور گرفتن برای خودروها فراهم بود؛ اما در ادامه‌ی آزمایش، عبور از تپه بدون دورخیز انجام شد که همه‌ی شرکت‌کنندگان (حتی داچیا داستر) موفق به اتمام موفقیت آمیز آن شدند.

در آزمون عبور از سنگ‌های ناهموار، وانت ایسوزو، مرسدس کلاس G و جیپ رانگلر تا حدودی بهتر از لندکروزر و لندروور عمل کردند؛ ضمن اینکه داستر به جهت قدرت نسبتا کم پیشرانه، چرخ‌های کوچک و ارتفاع پایین در مقایسه با دیگران، مشکلات فراوانی تجربه کرد. چرخ‌های بزرگ و پهن وانت D مکس، همراه با ارتفاع خوب بدنه نسبت به سطح، نشان داد که برای طبیعت‌گردی و حضور در مسیرهای خارج جاده، آپشن‌های ارزشمندی به همراه دارد.

در آزمایش نهایی که مربوط به زمان‌گیری در یک مسیر صعب‌العبور با عوارض متنوع بود، تنها داچیا داستر ناتوان از اتمام مسیر نشان داد و در میان گل و لای متوقف شد. در پایان این آزمون، اختلاف زمانی فاحش جیپ رانگلر با دیگر خودورهای حاضر در این گروه، ثابت کرد که همچنان می‌توان به این مدل، عنوان بهترین وسیله‌ی خارج جاده‌ی جهان را داد. پس از رانگلر، باز هم وانت ایسوزو بهترین زمان را به‌دست آورد و توانایی‌های خود را به رخ رقبا کشید.

در پایان این مقایسه‌ی هیجان‌انگیز که فیلم ۲۰ دقیقه‌ای آن، در انتهای مطلب قابل مشاهده است، جیپ رانگلر برتر از دیگران معرفی شد. به اطلاع علاقه‌مندان زومیت می‌رساند که خودروی تویوتا لندکروزر در این مقایسه، بدنه‌ی نسخه‌ی  مخصوص اروپا را به همراه داشت و از نظر تجهیزات فنی، متفاوت از نمونه‌ی اصلی این مدل نبود.

دانلود با کیفیت 360p   720p   1080p

راه‌اندازی کسب‌و‌کار معمولا با ثبت شرکت آغاز می‌شود. اما همان‌طور که می‌دانید، شرکت‌ها دارای انواع مختلفی هستند.  هرکدام از این شرکت‌ها دارای قوانین خاصی هستند و برای اینکه ثبت شوند، به مدارک مختلفی نیاز دارند. اگر شما هم قصد راه‌اندازی شرکت دارید، بهتر است قبل از انجام هر کار با یک سری مفاهیم و قوانین اولیه در این زمینه آشنا شوید تا در آینده به مشکلی برخورد نکنید. ما در این مقاله‌ی زومیت به تعریف کلی انواع شرکت‌ در ایران پرداخته‌ایم و مدارک لازم  برای ثبت هر کدام را نیز توضیح داده‌ایم.

شرکت با مسئولیت محدود 

یک شرکت با مسئولیت محدود با اشتراک ۲ یا چند نفر و به‌منظور انجام امور تجاری تأسیس می‌شود. در این نوع شرکت‌ هر یک از سهامداران فقط به میزان مبلغ سرمایه‌ی خود در مورد بدهی‌ها و تعهدات شرکت مسئول هستند. این نوع شرکت‌ با مشارکت حداقل ۲ نفر قابل ثبت است و نام هیچ کدام از آن‌ها نباید در نام شرکت استفاده شود. همچنین عبارت «با مسئولیت محدود» در کنار نام اصلی شرکت ذکر می‌شود.

همه‌ی شرکت‌ها به مبلغی جهت ثبت شدن احتیاج دارند. حداقل سرمایه‌ی لازم برای ثبت یک شرکت با مسئولیت محدود، ۱ میلیون ریال است و افزایش دادن سرمایه در آن اختیاری است. در این شرکت‌ها مبلغ سرمایه‌ی کل به مدیرعامل شرکت داده می‌شود و او باید نسبت به دریافت این مبلغ اقرار کند؛ اما ضرورتی برای ارائه‌ی گواهی بانکی نیست. انتخاب بازرس اصل و علی‌البدل در شرکت‌های با مسئولیت محدود اختیاری است.

شاید یکی از سؤال‌هایی که در مورد این نوع شرکت‌ در ذهن شما ایجاد شود این باشد که مدیران شرکت چه افرادی هستند و برای چه مدت انتخاب می‌شوند؟ مدیران این نوع شرکت‌ به‌صورت موظف یا غیر موظف از بین شرکا یا از خارج انتخاب می‌شوند و می‌توانند برای مدت نامحدود به فعالیت‌های خود ادامه دهند. آن‌ها همچنین می‌توانند این مدت‌زمان را در اساسنامه‌ی شرکت ذکر کنند.

تقسیم سود یکی دیگر از مسائلی است که پیش از تأسیس یک شرکت باید به آن توجه داشت. در شرکت‌هایی که مسئولیت محدود دارند، سود شرکت به نسب سرمایه میان شرکا تقسیم خواهد شد. البته آن‌ها می‌توانند ترتیب دیگری برای تقسیم سود در اساسنامه‌ی شرکت در نظر بگیرند. حق رأی نیز برای هر یک از شرکا به نسبت سرمایه‌ی آن‌ها خواهد بود.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود:

• فرم‌های تکمیل‌شده‌ی تقاضانامه‌ی ثبت شرکت که در سایت اصلی ثبت شرکت موجود هستند.
• پرداخت هزینه‌های لازم.
• ۲ جلد اساسنامه‌ی شرکت با مسئولیت محدود که تمام صفحات آن باید توسط تمام سهامداران امضا شود.
• ۲ نسخه صورت‌جلسه‌ی هیئت مدیره که مدیران منتخب مجمع آن را امضا کرده باشند.
• فتوکپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده‌ی کلیه‌ی سهامداران. درصورتی‌که مدیرعامل شرکت فردی خارج از اعضای هیئت‌مدیره باشد، ارائه‌ی مدارک او نیز لازم است. برابر اصل مدارک در مراجع قضایی یا دفاتر اسناد رسمی انجام می‌شود.
• فتوکپی شناسنامه و کارت ملی بازرس‌ها.
• گواهی عدم سوءپیشینه.
• ارائه‌ی تصویر روزنامه رسمی آگهی تأسیس یا آخرین تغییرات آن. درصورتی‌که سهامداران و اعضای هیئت مدیره‌ی شرکت از میان اشخاص حقوقی باشند باید معرفی‌نامه نمایندگان داشته باشند.
• تأییدیه‌ی هیئت مدیره‌ی اشخاص حقوقی سهامدار مبنی بر غیر دولتی بودن شرکت.
• جدول مبانی اخذ مجوز فعالیت شرکت‌ها و مؤسسات غیر تجاری را مطالعه کنید و در صوت نیاز، بنا به تشخیص کارشناس اداره‌ی ثبت شرکت‌ها مجوز آن را اخذ کنید.
• اگر بخشی از سرمایه‌ی شرکت شما به‌صورت غیر نقدی یعنی اموال منقول و غیرمنقول باشد، ارائه‌ی تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری الزامی است و درصورتی‌که اموال غیر منقول سرمایه‌ی شرکت قرار داده شوند، آنگاه ارائه‌ی مستندات مربوطه ضروری است.

شرکت‌‌ سهامی

شرکت‌ سهامی، شرکتی است که سرمایه‌ی آن‌ به سهام تقسیم می‌شود. در این شرکت‌ها مسئولیت هر یک از صاحبان سهام تنها به مبلغ اسمی سهام او محدود می‌شود. سهام در حکم مال منقول است و به‌عنوان حقوق مالی حساب می‌شود و به‌صورت قهری (به حکم قانون) یا قراردادی می‌تواند منتقل شود. اگر برایتان سؤال پیش آمده است که مال منقول به چه چیزی گفته می‌شود، باید بگوییم که مال منقول به اشیائی گفته می‌شود که انتقال آن از محلی به محل دیگر امکان‌پذیر است؛ بدون اینکه به خودش یا محلی که در آن قرار دارد خسارتی وارد شود.

شرکت‌های سهامی به ۲ دسته خاص و عام تقسیم می‌شوند:  

شرکت سهامی خاص 

شرکت سهامی خاص، نوعی از شرکت‌های سهامی است که تمام سرمایه‌ی آن توسط مؤسسان و در هنگام تأسیس شرکت تأمین می‌شود. تعداد سهامداران شرکت باید حداقل ۳ نفر باشد و حداقل سرمایه‌ی لازم برای تأسیس آن، مبلغ ۱ میلیون ریال است و افزایش دادن سرمایه در آن اختیاری است. این مبلغ به سهام مساوی تقسیم می‌شود. تعداد اعضای هیئت مدیره‌ی یک شرکت سهامی خاص نیز نباید کمتر از ۳ نفر باشند.

در شرکت‌های سهامی خاص حداقل ۳۵ درصد سرمایه باید به‌صورت نقدی در یکی از شعب بانک به امانت گذاشته و سند آن ارائه شود. ۶۵ درصد باقیمانده از این مبلغ باید در تعهد سهامداران باشد. همچنین برخلاف شرکت‌ با مسئولیت محدود، انتخاب بازرس اصل و علی‌البدل در شرکت‌های سهامی خاص اجباری است. بازرس به فردی گفته می‌شود که وظیفه‌ی نظارت بر اعمال و تصمیم‌گیری مدیران را بر عهده دارد. بازرس علی‌البدل نیز یک بازرس جایگزین است که در صورت فوت، استعفا یا سلب شرایط بازرس اصلی، وظایف او را انجام می‌دهد.

مدت مدیریت در این شرکت‌ها حداکثر ۲ سال و البته قابل تمدید است. مدیران شرکت باید الزاما از میان سهامداران انتخاب شوند یا تعداد سهام وثیقه‌ی مقررشده در اساسنامه‌ی شرکت را تهیه کنند و به صندوق شرکت بدهند. همچنین انتخاب روزنامه‌ی کثیرالانتشار برای درج آگهی‌های دعوت شرکت اجباری است.

سود در شرکت‌های سهامی خاص به نسبت تعداد سهام سهامداران تقسیم‌ می‌شود و حق رأی نیز به تعداد سهام هر فرد در شرکت بستگی دارد.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص:

• ۲ نسخه فرم اظهارنامه و اساسنامه تکمیل‌شده به همراه امضای مؤسسین شرکت.
• تکمیل فرم تعیین نام همراه با فهرستی از نام‌های پیشنهادی به ترتیب اولویت.
• پرداخت هزینه‌های مربوطه و ارائه‌ی فیش بانکی.
• در مواردی که نیاز به ثبت مجوز باشد، باید اصل مجوز لازم اخذ و ارائه شود.
• فتوکپی برابر اصل صفحه‌ی اول شناسنامه و کارت ملی سهامداران، مدیران و بازرسان شرکت.
• گواهی عدم سوءپیشینه‌ی برای تمام افراد عضو هیئت مدیره، مدیرعامل و بازرس‌ها.
• ۲ نسخه از صورت‌جلسه‌ی مجمع عمومی مؤسسان همراه با امضای آن‌ها.
• ۲ نسخه صورت‌جلسه هیئت مدیره که تمامی اعضا آن را امضا کرده‌اند.
• اگر ثبت شرکت توسط وکیل صورت می‌گیرد، ارائه‌ی اصل وکالت‌نامه‌ی وکیل دادگستری ضروری است.

شرکت‌‌ سهامی عام

شرکت سهامی عام نوع دیگری از شرکت‌ سهامی است که قسمتی از سرمایه‌ی آن توسط فروش سهام به افرادی غیر از مؤسسان شرکت تأمین می‌شود. اعضای هیئت مدیره در شرکت‌ سهامی عام تنها از میان سهامداران انتخاب می‌شوند و نباید ممنوعیت قانونی برای تجارت داشته باشند و همچنین تعداد اعضای آن‌ باید حداقل ۳ نفر باشد. مدت‌زمان مدیریت در شرکت‌های سهامی عام حداکثر ۲ سال است و بعد از آن می‌تواند تمدید شود. البته ناگفته نماند که اعضای هیئت مدیره یا هریک از مدیران می‌توانند توسط مجمع عمومی عادی عزل شوند.

برای انتخاب مدیران در شرکت‌های سهامی عام قوانینی وجود دارد. اشخاص حقوقی می‌توانند برای مدیریت شرکت انتخاب شوند که در این صورت باید یک نفر را به‌عنوان نماینده‌ی دائمی خود انتخاب کنند. اعضای علی‌البدل در صورت فوت، استعفا یا سلب شرایط مدیران جای آن‌ها را می‌گیرند.

همچنین اعضای هیئت مدیره باید در اولین جلسه‌ی خود فردی را به‌عنوان رئیس و فرد دیگری را به‌عنوان نایب‌رئیس شرکت انتخاب کنند.

برای نام‌گذاری شرکت‌های سهامی عام و خاص یک قانون وجود دارد. طبق این قانون، در شرکت‌های سهامی عام عبارت «شرکت سهامی عام» و در شرکت‌های سهامی خاص عبارت «شرکت سهامی خاص» باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله ذکر شود.

مدارک لازم جهت ثبت شرکت سهامی عام

• ۲ نسخه طرح اعلامیه‌ی پذیره‌نویسی که توسط تمام مؤسسان امضا شده باشد. پذیره‌نویسی یک عمل خصوصی است که فرد متقاضی تعهد می‌کند که قسمتی از سرمایه‌ی شرکت را با پرداخت کردن مبلغ تعیین‌شده تأمین کند. اعلامیه‌ی پذیره‌نویسی توسط شرکت در روزنامه‌ها آگهی می‌شود و در بانکی که تعهد سهام نزد آن انجام می‌شود نیز در معرض دید علاقه‌مندان قرار می‌گیرد. افراد متقاضی باید در مدت‌زمان تعیین‌شده به بانک مراجعه کنند و بعد از پرداخت مبلغ به‌صورت نقدی و امضای تعهدنامه تأییدیه و رسید مربوطه را دریافت کنند.
• ۲ نسخه فرم اظهارنامه و اساسنامه تکمیل‌شده به همراه امضای مؤسسین شرکت.
• فتوکپی برابر اصل مدارک احراز هویت.
• پرداخت مبالغ تعیین‌شده مانند حق ثبت و حقوق دولتی به همراه فیش بانکی.
• اصل مجوز اولیه سازمان بورس و اوراق بهادار و دیگر مجوزهای لازم.
• تکمیل فرم تعیین نام همراه با فهرستی از نام‌های پیشنهادی به ترتیب اولویت.
• ۲ نسخه اساسنامه و صورت‌جلسه که به تصویب مجمع عمومی مؤسسان رسیده و امضا شده است.
• ۲ نسخه صورت‌جلسه هیئت مدیره.

شرکت‌ تضامنی

شرکت‌ تضامنی، شرکتی است که بین ۲ یا چند نفر به‌منظور امور تجاری و با نام مخصوص تأسیس می‌شود. در این‌گونه شرکت‌ها اگر دارایی شرکت برای پرداخت بدهی‌های آن کافی نباشد، هر یک از شرکا باید تمام قروض را پرداخت کنند. در نام این شرکت‌ها عبارت «شرکت تضامنی» به همراه نام یکی از شرکا ذکر می‌شود.

شرکت‌ تعاونی 

شرکت تعاونی، شرکتی است که از افراد حقیقی و حقوقی تشکیل شده است. درواقع عده‌ای از افراد هم‌صنف یا تناسبی مانند دوست‌ها، همسایه‌ها و خویشاوندان برای رسیدن به منافع مشترک دور هم جمع می‌شوند و برای مواردی مانند تهیه‌ی مسکن باهم همکاری می‌کنند. هدف از راه‌اندازی چنین شرکت‌هایی رفع نیازمندی‌های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق همکاری و کمک متقابل به یکدیگر است. این شرکت‌ها به اعضای خود متکی هستند و نه به سرمایه. اعضایی که در این شرکت‌ها سرمایه‌گذاری کرده‌اند سهم یکسانی از سود ندارند؛ اما همه‌ی آن‌ها به واسطه‌ی عضویتشان دارای یک حق رأی هستند. این حق رأی با افزایش مقدار سهام افزایش پیدا نمی‌کند.

عضویت برای همه‌ی افرادی که محل فعالیت یا سکونتشان به شرکت نزدیک است و به خدمات شرکت احتیاج دارند آزاد است. تعداد اعضای این شرکت‌ها نباید کمتر از ۷ نفر باشد و شرط عضویت در آن‌ها خریدن حداقل یک سهام است.

شرکت‌ نسبی

شرکت نسبی، شرکتی است که بین ۲ یا چند نفر و به‌منظور امور تجاری تأسیس می‌شود. مسئولیت هریک از مؤسسان شرکت یکسان نیست و به‌اندازه‌ی سرمایه‌ای است که در شرکت گذاشته‌اند. نام‌گذاری این شرکت‌ها از قانون خاصی تبعیت می‌کند. در اسم این شرکت‌ها عبارت «شرکت نسبی» باید با نام حداقل یکی از شرکا ذکر شود. در صورت آورده نشدن اسم همه‌ی شرکا، باید عبارت‌هایی مانند «شرکا» و «برادران» حتما در نام شرکت آورده شود.

شرکت‌ مختلط غیر سهامی

این شرکت‌ها بین ۱ یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند شریک با مسئولیت محدود، بدون انتشار سهام و به‌منظور امور تجاری تأسیس می‌شوند. در این شرکت‌ها فرد ضامن مسئول بدهی‌هایی است که ممکن است علاوه بر دارایی‌های شرکت پیدا شوند. شریکان با مسئولیت محدود فقط به‌اندازه‌ی سرمایه‌ی خود مسئولیت دارند. در نام چنین شرکت‌های عبارت «شرکت مختلط» همراه با نام حداقل یکی از شرکای ضامن آورده می‌شود.

شرکت‌ مختلط سهامی

این شرکت‌ها با همکاری بین شرکای سهامی و ۱ یا چند نفر شریک ضامن تأسیس می‌شوند. شرکای سهامی دارای سهامی با ارزش یکسان هستند و مسئولیتشان نیز به‌اندازه‌ی میزان سرمایه‌شان است. افراد ضامن دارای سرمایه به شکل سهام نیستند و مسئولیت بدهی‌های شرکت را بر عهده دارند. در نام این‌گونه شرکت‌ها نیز عبارت «شرکت مختلط» همراه با نام حداقل یکی از شرکای ضامن آورده می‌شود.