مالک شرکت تسلا موتورز و اسپیس‌ایکس از پیشرفت مذاکرات خود با شهردار لس‌آنجلس برای استفاده از تونل‌های زیرزمینی شرکت جدید خود خبر داد.

پرسرعت‌ترین رایانه دنیا با قدرت محاسبه 130 کوادریلیون عملیات در هر ثانیه به سرعت محاسبه مغز انسان نزدیک شده است.

برخلاف تصور، این رایانه در کشورهای آمریکا یا چین ساخته نشده است، بلکه کشور ژاپن موفق به ساخت این رایانه قدرتمند شده است.

ژاپن با ساخت این رایانه وارد رقابت در دنیای سرعت ابررایانه‌ها شد. آنها پیش از این از اقدام به ساخت یک ابررایانه با سرعت محاسبه 130 پتافلاپ(کوادریلیون) خبر داده بود. این ابررایانه از نمونه تحت اختیار چینی‌ها با سرعت 93 پتافلاپ سریع‌تر خواهد بود.

این ابررایانه ژاپنی "ABCI)"AI Bridging Cloud infrastructure) نام‌گذاری شده است که در ماه آوریل 2018 عملیاتی خواهد شد. دولت ژاپن 173 میلیون دلار برای ساخت این ابررایانه و دو پروژه پژوهشی دیگر هزینه کرده است.

ساتوشی سِکیگوچی مدیرعامل موسسه ملی علوم صنعتی و فناوری پیشرفته ژاپن هدف اصلی از ساخت این ابررایانه را کمک به صنایع مختلف در این کشور و توسعه تولید محصولات خلاقانه و پیشرفت بیشتر در زمینه پزشکی اعلام کرد.

وی افزود: این ابررایانه در راه پیشرفت فناوری‌های هوش مصنوعی و یادگیری موثر و عمیق نیز به کار گرفته خواهد شد.

در حال حاضر سازمان‌ها و شرکت‌های ژاپنی وابسته به غول‌های فناوری آمریکایی هستند، اما با وجود "ABCI" دیگر از این وابستگی خبری نخواهد بود.

ابررایانه‌ها در مقایسه با رایانه‌های معمولی یک میلیون برابر سریع‌تر هستند. برای مثال اگر انجام یک کار مشترک برای یک رایانه معمولی 3000 روز طول بکشد، ابررایانه آن را تنها در یک روز انجام خواهد داد.

با تکمیل ساخت "ABCI" ژاپن بار دیگر صاحب عنوان دارنده سریع‌ترین رایانه دنیا خواهد بود. ژاپن این عنوان را در سال 2011 برای 6 ماه در اختیار داشت، تا اینکه چین و آمریکا با ساخت یک نمونه پرسرعت‌تر این عنوان را از ژاپن گرفتند.

حملات اخیری که توسط باج‌افزار WannaCry به سیستم بسیاری از کاربران انجام شده، اهمیت بالای به‌روزرسانی‌های امنیتی سیستم‌عامل را به‌خوبی نشان می‌دهد. اگر آپدیت‌های امنیتی را نصب نکنید، مهم نیست که شما در این زمینه چقدر مراقب باشید چراکه بدافزارها می‌توانند از طریق نقطه ضعف‌های امنیتی شبکه وارد رایانه‌ی شما شده و کنترل سیستم را به‌دست بگیرند.

اما مایکروسافت نسخه‌های مختلف ویندوز را برای همیشه پشتیبانی نمی‌کند و در واقع این کمپانی انواع مختلفی از پشتیبانی را برای نسخه‌های مختلف سیستم‌عامل دسکتاپی خود ارائه می‌دهد. به عنوان مثال هم‌اکنون پشتیبانی اصلی (mainstream support) از ویندوز ۷ به پایان رسیده؛ اما کاربران این نسخه از سیستم‌عامل یاد شده می‌توانند همچنان از پشتیبانی گسترش یافته‌ی (extended support) مایکروسافت بهره ببرند. اما پشتیبانی اصلی و پشتیبانی گسترش یافته به چه معنا است؟

تفاوت بین پشتیبانی اصلی و پشتیبانی گسترش یافته چیست؟

مایکروسافت دو سطح پشتیبانی به مشتریان خود ارائه می‌دهد: پشتیبانی اصلی و پشتیبانی گسترش یافته. هنگامی که یک سیستم‌عامل ویندوزی برای اولین بار منتشر می‌شود، مایکروسافت به مدت پنج سال پشتیبانی اصلی برای آن ارائه می‌دهد و در طی این مدت سیستم‌عامل یاد شده تمام آپدیت‌های امنیتی را دریافت کرده و کاربران می‌توانند به صورت رایگان از پشتیبانی تلفنی یا چت تحت وب نیز بهره ببرند. علاوه بر این، در طی پنج سال یاد شده به‌روزرسانی‌هایی برای رفع مشکلات سیستم‌عامل که به مسائل امنیتی مرتبط نیست، ارائه خواهد شد.

پس از پایان یافتن پشتیبانی اصلی، سیستم‌عامل وارد مرحله‌ی پشتیبانی گسترش یافته خواهد شد و این سطح از پشتیبانی نیز به مدت پنج سال ادامه خواهد داشت. در طی پنج سال دوم، سیستم‌عامل مورد نظر همچنان به‌روزرسانی‌های امنیتی را دریافت خواهد کرد؛ اما کاربران برای استفاده از پشتیبانی تلفنی یا پشتیبانی با چت تحت وب مایکروسافت باید مبلغی را پرداخت کنند. کسب‌وکارهای مختلف می‌توانند با پرداخت هزینه‌های لازم به مایکروسافت در طی پنج سال دوم نیز آپدیت‌های مربوط به رفع مشکلات سیستم‌عامل را همچنان دریافت کنند.

در هر دو دوره‌ی پشتیبانی اصلی و پشتیبانی گسترش یافته، آپدیت‌های امنیتی به صورت رایگان ارائه می‌شوند. بنابراین اگرچه ویندوز ۷ هم اکنون در مرحله‌ی پشتیبانی گسترش یافته قرار دارد؛ اما این سیستم‌عامل همچنان آپدیت‌های امنیتی را دریافت می‌کند و به همین دلیل جای نگرانی از بابت امنیت در آن وجود ندارد. در واقع ویندوز ۷ تا پایان یافتن ۵ سال پشتیبانی گسترش یافته، به صورت رایگان تمامی به‌روزرسانی‌های امنیتی را دریافت خواهد کرد. اگر شما هم از کاربرانویندوز ۷ هستید، برای دریافت آپدیت‌های امنیتی کافیست دریافت به‌روزرسانی‌ها را در سیستم‌عامل خود در حالت فعال قرار دهید تا بدین طریق سیستم‌ شما در برابر بدافزارها و باج‌افزارهایی چون WannaCryy محافظت شود.

شما باید جدیدترین سرویس‌پک ویندوز را داشته باشید (یا آن را به‌روزرسانی کنید)

اگرچه آپدیت‌های امنیتی در طی مدت پشتیبانی اصلی و گسترش یافته در کل تا ۱۰ سال برای سیستم‌عامل‌های ویندوزی ارائه می‌شود اما کاربران باید توجه داشته باشند که جدیدترین سرویس‌پک ویندوز را بر روی رایانه‌ی خود نصب کرده باشند تا بدین طریق سیستم‌عامل مورد اشاره همچنان پایدار و واجد شرایط دریافت آپدیت‌ها باشد. البته برای نصب سرویس‌پک جدید نیاز نیست عجول باشید.

در واقع مایکروسافت برای نصب جدیدترین سرویس‌پک ارائه شده برای هر نسخه از ویندوز ۲۴ ماه فرصت در اختیار کاربران قرار می‌دهد که در طی این مدت افراد می‌توانند نسبت به به‌روزرسانی سرویس‌پک اقدام کنند. بنابراین هنگامی که سرویس‌پک ۱ ویندوز ۷ منتشر شده، مایکروسافت نسخه‌ی اصلی و نسخه‌های سرویس‌پک ۱ این سیستم‌عامل را با آپدیت‌های امنیتی دوساله، به‌روزرسانی کرده است. پس از پایان یافتن این دوره، نسخه‌ی اصلی ویندوز ۷ دیگر آپدیت‌های امنیتی جدید را دریافت نخواهد کرد. هم‌اکنون که این مطلب را می‌خوانید، اگر سرویس‌پک ۱ ویندوز ۷ را نصب کرده‌ باشید این سیستم‌عامل همچنان آپدیت‌های امنیتی را دریافت می‌کند.

برای دریافت آپدیت‌های امنیتی در ویندوز ۱۰ شما حتما باید به‌روزرسانی‌های اصلی این سیستم‌عامل از جمله آپدیت Creators را نصب کنید. مایکروسافت پشتیبانی از تمام نسخه‌های ویندوز ۱۰ را برای همیشه ادامه نخواهد داد. هر به‌روزرسانی بزرگ ارائه شده برای این سیستم‌عامل از جمله آپدیت ماه نوامبر، آپدیت سالانه (Anniversary) و آپدیت سازندگان (Creators) تا دو سال آینده آپدیت‌های امنیتی را دریافت خواهند کرد. با این روش کسب‌وکارهای مختلفی که از سیستم‌عامل ویندوز ۱۰ استفاده می‌کنند، زمان کافی برای ارتقای رایانه‌های خود در اختیار خواهند داشت.

مایکروسافت اعلام کرده که نسخه‌ی اولیه‌ی ویندوز ۱۰ با شناسه‌ی ۱۵۰۷ از ماه می سال ۲۰۱۷ به بعد به‌روزرسانی‌های جدید امنیتی را دریافت نخواهد کرد.

اگر مدت پشتیبانی اصلی و پشتیبانی گسترش یافته‌ی ویندوز پایان یابد چه خواهد شد؟

برای بسیاری از کاربران پس اتمام دوره‌ی ۱۰ ساله‌ی دو سطح پشیبانی اصلی و گسترش یافته، پشتیبانی از سیستم‌عامل آن‌ها برای همیشه پایان خواهد یافت. بدین ترتیب این دسته از کاربران هیچ به‌روزرسانی امنیتی جدیدی برای ویندوز خود دریافت نخواهند کرد.

در هرحال روش‌هایی برای ادامه یافتن روند دریافت آپدیت‌ها وجود دارد. مایکروسافت یک برنامه‌ی پشتیبانی سفارشی برای سازمان‌ها در نظر گرفته که با استفاده از آن شرکت‌های مختلف می‌توانند حتی برای نسخه‌های منقضی شده‌ی ویندوز، همچنان آپدیت‌های جدیدی دریافت کنند. در واقع مایکروسافت برای این دسته از سازمان‌ها آپدیت‌های خاصی را ارائه می‌دهد. جالب است بدانید هم‌اکنون برخی از سازمان‌ها که همچنان از ویندوز اکس‌پی استفاده می‌کنند با پرداخت مبلفی به شرکت مایکروسافت، همچنان از به‌روزرسانی‌های جدید این سیستم‌عامل بهره می‌برند. اما شما به عنوان یک کاربر معمولی نمی‌توانید به این آپدیت‌ها دسترسی داشته باشید. فقط در صورتی که شما در یک سازمان با وضعیت مالی بسیار خوب حضور داشته باشید، می‌توانید با پرداخت هزینه‌ به مایکروسافت همچنان آپدیت‌های جدیدی برای ویندوز قدیمی خود از جمله ویندوز ایکس‌پی دریافت کنید. هدف بلندمدت مایکروسافت از طرح‌های ارائه شده برای پشتیبانی از نسخه‌های ویندوز این است که سازمان‌ها و افراد را تشویق کند تا دست از ویندوز اکس‌پی کشیده و این نسخه‌های جدیدتر سیستم‌عامل دسکتاپی ویندوز استفاده کنند.

لازم به ذکر است که مایکروسافت در برخی از مواقع و برای رفع مشکلات بسیار بزرگ امنیتی، به‌روزرسانی‌هایی را به صورت عمومی برای نسخه‌های قدیمی ویندوز ارائه می‌کند. البته این اتفاق به ندرت رخ می‌دهد و هیچ تضمینی وجود ندارد که مایکروسافت با کشف مشکلات امنیتی جدی در نسخه‌های قدیمی ویندوز، حتما یک به‌روزرسانی جدید عمومی برای آن منتشر کرد. به عنوان مثال مایکروسافت برای جلوگیری از آلوده شدن رایانه‌های مجهز به ویندوز اکس‌پی، ویندوز ۸ و ویندوز سرور ۲۰۰۳ به باج‌افزار  WannaCry یک وصله‌ی امنیتی برای این سیستم‌عامل ارائه کرده است. این در حالی است که زمان پشتیبانی رسمی از این سه نسخه‌ی ویندوز قبلا پایان یافته است.

البته همانطور که گفته شد، مایکروسافت فقط زمانی اقدام به انتشار به‌روزرسانی امنیتی جدید برای نسخه‌های قدیمی ویندوز می‌کند که یک بدافزار به صورت گسترده در بین بسیاری از کاربران پخش شده باشد. افرادی که از نسخه‌های جدیدتر ویندوز استفاده می‌کنند و مدت پشتیبانی سیستم‌عامل آن‌ها هنوز تمام نشده، آپدیت‌های امنیت لازم را برای جلوگیری از آلوده شدن به بدافزارهای جدید به سرعت دریافت خواهند کرد. در واقع اگر از نسخه‌های جدید ویندوز استفاده می‌کنید پیش از اینکه یک بدافزار به صورت گسترده پخش شود، سیستم‌عامل شما در برابر آن محافظت خواهد شد.

پشتیبانی مایکروسافت از ویندوز ۷، ویندوز ۸ و ویندوز ۱۰ چه زمانی پایان خواهد یافت؟

مایکروسافت همیشه تاریخ دقیق پایان یافتن دوره‌ی پشتیبانی از نسخه‌های مختلف سیستم‌عامل ویندوز را اعلام می‌کند و در واقع شما می‌توانید این تاریخ‌ها را در وب‌سایت این کمپانی مشاهده کنید.

بنا به اعلام وب‌سایت مایکروسافت:

• دوره‌ی پشتیبانی گسترش یافته‌ی ویندوز ۷ در تاریخ ۱۴ ژانویه‌ی ۲۰۲۰ (۲۴ دی‌ ماه ۱۳۹۸) پایان خواهد یافت و تا آن زمان به‌روزرسانی‌های امنیتی برای این سیستم‌عامل منتشر خواهد شد. البته برای دریافت آپدیت‌های جدید شما حتما باید سرویس‌پک ۱ را نصب کرده باشید.
• دوره‌ی پشتیبانی گسترش یافته‌ی ویندوز ۸.۱ در تاریخ ۱۰ ژانویه‌ی ۲۰۲۳ (۲۰ دی ماه ۱۴۰۱) پایان خواهد یافت و تا آن زمان به‌روزرسانی‌های امنیتی برای این سیستم‌عامل منتشر خواهد شد. البته برای دریافت آپدیت‌های جدید شما حتما باید ویندوز ۸.۱ ار به‌روزرسانی کرده باشید؛ چراکه نسخه‌ی اولیه‌ی ویندوز ۸ شامل پشتیبانی نمی‌شود.
• ویندوز ۱۰ تا تاریه ۱۴ اکتبر ۲۰۲۵ (۲۲ مهر ۱۴۰۴) تمامی آپدیت‌های امنیتی جدید را دریافت خواهد کرد. برای دریافت آپدیت‌های امنیتی جدید باید ویندوز ۱۰ خود را حتما به‌روزرسانی کرده باشید. در واقع باید اشاره کنیم که آپدیت‌های امنیتی تا سال ۲۰۲۵ فقط برای نسخه‌ی Creators ویندوز ۱۰ ارائه خواهد شد.

مایکروسافت می‌تواند دوره‌ی پشتیبانی از نسخه‌های مختلف ویندوز را افزایش دهد و تجربه نشان داده که این کمپانی گاها چنین کاری را انجام می‌دهد. اما در حال حاضر تاریخ‌های اشاره شده در بالا به صورت رسمی توسط مایکروسافت اعلام شده و هیچ تضمینی وجود ندارد که این شرکت پس از پایان یافتن دوره‌های تعیین شده، به‌روزرسانی‌های جدیدی برای این نسخه‌های ویندوز منتشر کند.

پشتیبانی گسترش یافته از نسخه‌های قدیمی‌تر از ویندوز ۷ در حال حاضر پایان یافته است و هیچ آپدیت امنیتی جدیدی برای این سیستم‌عامل‌های قدیمی ارائه نخواهد شد. دوره‌ی پشتیبانی گسترش یافته‌ی ویندوز ویستا در تاریخ ۱۱ آوریل ۲۰۱۱ پایان یافته که کمی بیش از ۱۰ سال از زمان عرضه‌ی نسخه‌ی اولیه‌ی آن است. پشتیبانی گسترش یافته‌ی ویندوز اکس‌پی نیز در تاریخ ۸ آوریل ۲۰۱۴ پایان یافته که دوازده و نیم سال پس از عرضه‌ی اولیه‌ی این سیستم‌عامل بوده است. 

نظر شما در این مورد چیست؟

شاید گرندپری موناکو فرمول یک و رقابت تاریخی ایندی 500  جزء مطرح‌ترین رقابت‌های سالیانه‌ی اتومبیلرانی باشند؛ اما هیچ رقابتی به سختی مسابقه‌ی استقامتی ۲۴ ساعته‌ی لمانز نیست. به  همین دلیل این رویداد طرفداران و علاقه‌مندان زیادی دارد و شاهد حضور رانندگان مطرح دنیای اتومبیلرانی در آن هستیم.  این رقابت به خوبی نشان می‌دهد که کدام تیم و رانندگان در کنار سرعت بالا توانایی رقابت برای ۲۴ ساعت را دارند. پورشه با ۱۸ بار قهرمانی پرافتخارترین برند در رقابت‌های لمانز است. 

مسابقاتی که در سال ۱۹۲۳ به عنوان رقابتی کوچک برای خودروسازان نوپا و رانندگان کم‌نام و نشان آغاز به کار کرد، به تدریج تبدیل به محفلی برای بزرگان شد. رقابت پورشه و بنتلی، فورد و فراری برخی از دوئل‌هایی است که در جریان رقابت  لمانز انجام شده است. لمانز تاریخچه‌ی بسیار گسترده‌ای دارد و شدید‌ترین تصادف تاریخ رقابت‌های اتومبیلرانی نیز در جریان همین رویداد و در سال ۱۹۵۵ رخ داده است که منجر به کشته شدن ۱۳۰ نفر شد. در ادامه می‌توانید ویدیوی این تصادف وحشتناک را مشاهده کنید.

دانلود با کیفیت 480p   720p

پیست ۱۳.۷ کیلومتری لاسارته بیش از ۶ کیلومتر مسیر مستقیم را در خود جای داده است که منجر به رسیدن حداکثر سرعت خودروها به بیش از ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت می‌شود. این پیست به طور میانگین ۶ برابر بزرگ‌تر از پیست ایندی 500 و ۱۸ برابر بزرگ‌تر از مشهورترین پیست‌های فرمول یک است.

 در حالی که سرعت خودروهای شرکت کننده در این رقابت بسیار بالا است، تعدد زیاد شرکت‌کننده‌ها نیز بر هیجان آن می‌افزاید. خودروهای پروتوتایپ LMP1 و LMP2 سریع‌ترین نمونه‌ها را تشکیل می‌دهند که عملکردی بسیار بالا دارند و خود را به عنوان سریع‌ترین خودروهای مسابقه‌ای با محفظه‌ی بسته‌ی راننده (برخلاف محفظه‌‌ی خودروهای فرمول یک)، معرفی می‌کنند. در کنار این خودروها نیز نمونه‌های GT قرار دارند؛ این خودروها مشابه نمونه‌های سوپراسپرت تولیدی شرکت‌های مطرح جهانی است که البته ارتقای فنی قابل توجهی را تجربه کرده‌اند. سه کلاس خودرو در چهار گروه LMP1, LMP2, LMGTE Pro و LMGTE Am به طور همزمان و در کنار یکدیگر به رقابت می‌پردازند؛ اما در نهایت هر کلاس قهرمان مخصوص به خود را دارد. 

کابوس مهندسان 

بیش از هر چیزی، لمانز منجر به استهلاک بالای خودروها می‌شود. در همین راستا راننده‌ها و تیم‌هایی که آرزوی قهرمانی در این رقایت استقامتی را دارند، باید به واسطه‌ی بهترین مهندسان جهان، محصولی با بالاترین ضریب اطمینان تولید کنند تا در ۲۴ ساعت فشار و رقابت، بدون مشکل به عملکرد خود ادامه دهد. بد نیست بدانید خودروی مسابقه‌ای پورشه که در سال ۲۰۱۵ برنده‌ی این رقابت شده بود، ۲۵٬۹۲۳ تعویض دنده را تجربه و ۱۹۰۰ لیتر بنزین مصرف کرده بود.

مجموع شرایطی که منجر به خراب شدن خودرو در طول رویداد لمانز خواهند شد، بی‌شمار است. از اشتباهات لحظه‌ای رانندگان و بروز تصادف گرفته تا بروز نقص فنی در قطعه‌ای کوچک در سیستم تعلیق که می‌تواند باعث خروج خودرو از مسابقه شود. نقص کوچکی در واشر سرسیلندر می‌تواند باعث نشت روغن شود. به همین دلیل شرکت گیبسون (Gibson)‌ تولید کننده‌ی پیشرانه‌ی هشت سیلندر و ۶۰۰ اسب بخاری تمامی خودرو‌های LMP2، نمونه‌های تولیدی خود را ۵۷ ساعت با دینامومتر تحت شرایط مسابقه‌ای آزمایش می‌کند.

کوچک‌ترین مشکل فنی می‌تواند منجر به از بین رفتن آرزو و ساعت‌ها تلاش تیمی بزرگ شود. نمونه‌ی بارز این موضوع سال گذشته برای تویوتا رخ داد. پس از سال‌ها برنامه‌ریزی برای کسب عنوان قهرمانی لمانز، در حالی که خودروی این تیم پیشتاز رقابت بود، در کمتر از ۵ دقیقه به پایان مسابقه با نقص فنی مجبور به ترک مسابقه شد و پورشه مجددا عنوان قهرمانی را بدست‌ آورد. نکته قابل توجه این است که قطعه‌‌ی معیوب در سیستم پرخوران خودروی تویوتا ارزشی کمتر از ۱۰ دلار داشت.

خودروهای پیشرفته‌ی لمانز باید توانایی رقابتی فشرده در بیش از ۴۸۰۰ کیلومتر را داشته باشند. قابلیت اطمینان این خودروها باید در حدی باشد که جز بنزین و لاستیک، هیچ قطعه‌ی دیگری از خودرو در طول این ۲۴ ساعت نیاز به تعمیر یا تعویض نداشته باشد؛ حتی لنت‌های ترمز.

نقش راننده

علاوه بر خودروها، راننده‌هایی که در طول این رویداد به رقابت می‌پردازند، باید در بالاترین سطح آمادگی جسمانی و روانی قرار داشته باشند. تمامی تیم‌ها از سه راننده به ازای هر خودرو استفاده می‌کنند که بدین ترتیب هر راننده بایستی ۸ ساعت به رقابت و تحمل فشار‌های ناشی از آن بپردازد. 

به دلیل زمان طولانی مسابقه و تغییر شرایط جوی، تیم‌ها امکان برنامه‌ریزی دقیق برای تعویض راننده‌ها را با توجه به شرایط محیطی نخواهند داشت. بدین ترتیب استراحت برای تمامی اعضای تیم و هر سه راننده در طول مسابقه ممکن نیست. البته باید در نظر داشت با توجه به شرایط پیش از مسابقه و آماده‌سازی تیم‌ها، زمان رسمی فعالیت مداوم اعضای هر تیم به بیش از ۴۰ ساعت می‌رسد. این موضوع باعث می‌شود تا در طول مسابقه شاهد خستگی شدید و خواب‌آلودگی برخی از کارکنان در گوشه و کنار گاراژ‌ها باشیم. البته مسئولین تیم‌ها نیز نیروهای خسته‌ی خود را ملزم به استراحتی کوتاه و چند دقیقه‌ای می‌کنند تا در صورت نیاز از تمام توان آن‌ها بهره‌مند باشند.

اما راننده‌ها سخت‌ترین وظیفه را در طول رقابت لمانز بر عهده دارند. در تعریف سختی وظایف این اشخاص همین بس که آن‌ها در طول این رقابت ۴۰ ساعته به طور میانگین بیش از ۵ کیلوگرم کاهش وزن را تجربه خواهند کرد. گروه بزرگی از پزشکان هر تیم را برای شناسایی دقیق رفتار ژنتیک و بدن هر راننده همراهی می‌کنند تا با تجویز رژیم مناسب از کاهش سطح آب و ضعف آن‌ها در طول مسابقه جلوگیری کنند. 

مسابقات استقامتی لمانز همواره جذابیت‌های بسیاری را به همراه دارد و از آن به عنوان یکی از مهم‌ترین و البته تماشایی‌ترین رویداد ورزشی سال نام می‌برند.

نظر شما در رابطه با لمانز چیست؟

گاز نجیب و مبهم زنون دهه‌هاست که دانشمندان را با معمای خود مشغول کرده است. معماهایی چون نحوه‌ی رسیدن آن به زمین و ناپدید شدنش از آن زمان. ژئوشیمیست‌ها دریافتند که بخشی از زنون موجود در اتمسفر، از همان جا نشات نگرفته است.

نتایج جدید کاوش‌های فضاپیمای روزتا مشخص کرده است که تقریبا یک چهارم زنون موجود در اتمسفر، از ستاره‌های دنباله‌دار نشات گرفته است.

یافته‌های جدید علاوه بر حل معمای منشا این گاز کمیاب، می‌توانند به دانشمندان کمک کنند تا ساز و کار ورود دیگر مواد مانند آب توسط ستاره‌های دنباله‌دار به سیاره‌مان را بفهمند.

برنارد مارتی، نویسنده‌ی اصلی مقاله و ژئوشیمی‌‌دان دانشگاه لوراین فرانسه می‌گوید:

ترکیبات ایزوتوپی زنون با ترکیبات اتمسفری کهن زمین مطابقت دارد. اتمسفر کنونی زمین ۲۲ درصد زنون از ستاره‌های دنباله‌دار دارد.

زنون مانند هلیوم و آرگون، گازی نجیب، بی‌بو، بی‌رنگ و از نظر شیمیایی غیر فعال است؛ اما برخی از ترکیبات آن می‌توانند انفجاری باشند. زنون در اتمسفر زمین، گازی کمیاب بوده و غلظت آن حدود یک قسمت در ۲ میلیون اندازه گیری شده است.

زنون گازی کمیاب است؛ اما شما مداوما با آن در فرم‌هایی مانند چراغ اتومبیل‌ها، پروژکتورهای دیجیتال و تلویزیون‌های پلاسمایی سر و کار دارید. زنون سنگین‌ترین گاز نجیب پایدار بوده و در حدود 4 برابر سنگین‌تر از هوا است. زنون ۹ ایزوتوپ پایدار دارد که می‌توانند به عنوان وزنه‌هایی برای بیان داستان شکل گیری منظومه شمسی استفاده شوند.

نکته‌ی عجیب در مورد زنون آن است که در مقایسه با دیگر گازهای نجیب هم خانواده‌اش، آن طور که انتظار می‌رود رفتار نمی‌کند. به عنوان مثال، در حدود ۹۰ درصد زنونی که انتظار می‌رود در اتمسفر زمین باشد، گم شده است. استدلال‌هایی در مورد مکان اختفای زنون گمشده مطرح شده است. مثلا برخی عقیده دارند که زنون مورد نظر در هسته‌ی زمین قرار گرفته است.

این معما به همین جا ختم نمی‌شود. دانشمندان برای دهه‌هاست که در تلاشند دریابند زنون موجود در اتمسفر چه خواستگاهی دارد. مشکل اینجاست که مدل‌های کنونی پیشنهاد می‌دهند که حداقل بخشی از زنون روی زمین باید از منبعی ناشناخته آمده باشد. این منبع تاکنون شناسایی نشده بود.

فضاپیمای روزتا نخستین بار برای بررسی ستاره دنباله‌دار 67P-چریاموف-گراسیمنکو در سال ۲۰۰۴ در فضا قرار گرفت. به عنوان بخشی از ماموریتش، روزتا به دور ستاره دنباله‌دار می‌چرخد تا در مورد ایزوتوپ زنون که در یخ گیر افتاده است اطلاعات بیشتری جمع کند و در مورد منشا زنون اتمسفری زمین اطلاعات بیشتری کسب کند.

مارتی و تیم او، اطلاعات طیفی‌ای که روزتا جمع‌آوری کرده بود را تحلیل کرده ودریافتند که زنون موجود در یخ ستاره دنباله‌دار پیش از تولد منظومه شمسی در آنجا وجود داشته است.

علاوه بر این، ایزوتوپ زنون ستاره دنباله‌دار با زنون موجود در اتمسفر همخوانی داشت. این تیم در مقاله‌ی خود نوشته‌اند:

گازهای نجیب ستاره‌های دنباله‌دار در یخ متمرکز هستند. منشا پیش خورشیدی زنون این مفهوم را می‌رساند که یخ ستاره دنباله‌دار هم پیش خورشیدی است.

این گروه پژوهشی، دیگر راه‌هایی را این ایزوتوپ خاص زنون به زمین رسیده است، توضیح می‌دهد. آن‌ها بررسی کردند که زنون منحصر به فردی که در  67P-چریاموف-گراسیمنکو پیدا شده است می‌تواند منشا دیگری مانند ذوب یخ ستاره دنباله‌دار یا تعامل با بادهای خورشیدی داشته باشد.

اما نتیجه‌ها فاش کردند که ایزوتوپ زنون موجود در ستاره دنباله‌دار با زنون پیدا شده در منظومه شمسی متفاوت است. بنابراین زنون ستاره دنباله‌دار خیلی کهن‌تر است.

مارتی با رد دیگر توضیح‌ها، کاملا مطمئن است که بخشی از زنون زمین از ستاره‌های دنباله‌دار آمده است. گروه در مقاله‌ی خود نوشته اند:

ترکیب ایزوتوپی زنون 67P-چریاموف-گراسیمنکو مدرکی قاطع از حضور ستاره‌های دنباله‌دار در جو زمینی است.

حال که به پاسخی برای زنون زمین رسیده‌ایم؛ این سوال مطرح می‌شود که ستاره‌های دنباله‌دار چه چیزهای دیگری را به سیاره‌ی ما آورده اند.

پژوهش این گروه تحقیقاتی در مجله ساینس منتشر شده است.

یک شرکت صنایع دفاعی در آمریکا دو پهپاد جنگی ارزان‌قیمت را در نمایشگاه‌ هوایی پاریس به نمایش می‌گذارد.

محققان در دانشگاه استنفورد موفق به توسعه یک دستگاه جدید شدند که به صورت بیسیم دستگاههایی که در نزدیکی وجود دارند را شارژ می‌کند.

مطالعات جدید نشان می‌دهد "مشتری" نه تنها بزرگ‌ترین سیاره منظومه شمسی بلکه قدیمی‌ترین سیاره هم هست.