به نقل از گیزمگ، همانطور که بازی‌های اکشن باعث افزایش توانایی افراد در تصمیم گیری سریع شده و توانایی مغز را برای یادگیری بهبود می‌بخشد، با این حال یک پژوهش جدید نشان دهنده این است که بازی‌های اکشن می‌توانند به مغز آسیب برسانند.

این پژوهش توسط تیمی از دانشگاه مونترال و بر روی گروهی متشکل از 51 مرد و 46 زن انجام شد.

در ابتدا، آنها یک بازی اول شخص(first-person game) را انجام دادند که در آن آنها مجبور بودند مسیر خود را از طریق یک راه پر پیچ و خم پیدا کنند. دانشمندان با تجزیه و تحلیل چگونگی انجام این کار متوجه شدند که شرکت کنندگان  به دو دسته "فراگیران فضاساز"(spatial learners) که با تصویرسازی و استفاده از نشانه‌های پس‌زمینه، خودشان را هدایت می‌کردند و "فراگیران واکنشی" (response learners)که مجموعه ای از چرخش‌های چپ و راست را به حافظه خود سپرده و از این طریق مسیر خود را پیدا کردند، تقسیم می‌شوند.

در این پژوهش تقریبا 85 درصد ازشرکت کنندگان فراگیران واکنشی بودند.

بعد از آن، همه شرکت کنندگان 90 ساعت بازی‌های اکشن اول شخص مانند Call of Duty، Killzone وBorderlands 2 و 90 ساعت بازی‌های سه بعدی با شدت کمتر مانند "سوپر ماریو" Super Mario)) را انجام دادند.

هنگامیکه مغز شرکت‌کنندگان پس از انجام بازی‌های اکشن اسکن شد، توجه ویژه محققان به دو ناحیه جلب شد.

یکی هیپوکامپ، که به افراد کمک می کند تا جهت خود را پیدا کنند و دیگری هسته دم‌دار (Caudate nucleus ) که در شکل‌گیری عادت‌های انسان نقش دارد. به طور کلی اگر یک شخص از یکی از این نواحی بیشتر استفاده کند، میزان استفاده از ناحیه دیگر کمتر خواهد شد.

در فراگیران واکنشی، تحریک زیاد هسته دم‌دار باعث شد که هیپوکامپ شروع به آتروفی کرده و ماده خاکستری را از دست بدهد. اگر هیپوکامپ بیش از حد آتروفی شود، شرایطی مانند افسردگی، اسکیزوفرنی،"اختلال استرس پس از سانحه"( PTSD ) و بیماری آلزایمر بروز می‌کند.

با توجه به این مطلب، مطالعه جدید نشان می‌دهد که افرادی که از چنین شرایطی رنج می‌برند بهتر است که از انجام بازی‌های ویدئویی اکشن خودداری کنند.

در مقابل، بازی کردن بازی‌هایی مانند سوپر ماریو به افزایش ماده خاکستری هیپوکامپ در هر دو گروه منجر خواهد شد.

تحقیقات نشان می‌دهد که از آنجا که "استراتژی‌های فضاسازی" (spatial strategies) با افزایش میزان ماده خاکستری هیپوکامپ در طول بازی های ویدئویی همراه است، فراگیران واکنشی می‌توانند از استراتژی های فضاسازی برای مقابله با اثرات منفی بر روی سیستم هیپوکامپ استفاده کنند.

 به نقل از گیزمگ، اغلب مواد مصنوعی طول عمر بسیار زیادی دارند که این امر در زمانی که از آنها استفاده می‌کنیم بسیار عالی و در زمانی که دیگر به آنها نیازی نداریم بسیار بد است.

اگر یک حیوان یا گیاه انرژی خود را از طریق غذا یا نور خورشید مجددا تامین نکند ، قطعا مرده و تجزیه خواهد شد. اما یک ماده مصنوعی این نوع تبادل انرژی را با محیط انجام نداده، به طوری که می‌تواند طولانی مدت در محیط زیست باقی بماند و وقتی ما در نهایت بخواهیم آن را تجزیه کرده و از بین ببریم، باید انرژی زیادی را از طریق فرآیندهای بازیافتی صرف کنیم، که این کار روندی مقرون به صرف نیست.

بسیاری از مواد ساخته دست بشر از پایداری بسیار بالایی برخوردار هستند و تجزیه آنها به اجزای تشکیل دهنده خود، نیازمند صرف انرژی بسیار زیادی است. اما این روال در طبیعت به این شکل نیست چرا که سلولهای زیستی به طور مداوم مولکول‌های جدید را از مولکول‌های بازیافتی سنتز می‌کند.

برخی از این مولکول‌ها ساختارهای بزرگی به نام "مجامع ابرمولکولی"(supramolecular) تجمیع شده که اجزای ساختاری سلول را تشکیل می‌دهد.

این گروه پویا الهام بخش محققان شده تا موادی را تولید کنند که در صورت عدم نیاز و کارآیی به خودی خود تخریب شوند.

تیم تحقیقاتی TUM، برای تقلید از این سیستم‌های طبیعی، ترکیبی از مولکول‌هایی را ایجاد کردند که آزادانه شروع به حرکت کرده، اما وقتی سوخت به آنها اضافه می‌شود، به هیدروژل تبدیل می‌شوند.

این سوخت به شکل مولکول‌های با انرژی بالا به نام carbodiimides درآمده و واکنش‌های شیمیایی تا زمان تامین انرژی پایداری این ماده را حفظ می‌کند.

اما هنگامی که انرژی آن تمام شود، به سادگی به مولکول‌های اولیه خود تجزیه خواهد شد.

در تست‌های آزمایشگاهی، این گروه موفق به ایجاد موادی با طول عمر قابل پیش‌بینی از چند دقیقه تا چند ساعت شدند و بعد از پایان عمر و تجزیه شدن، این فرایند را می‌توان با اضافه کردن سوخت دیگر مجددا راه اندازی کرد.

به گفته محققان این پژوهش، از این روش می‌توان در سیستم‌های دارورسانی هوشمند و هدفمند و در نهایت قطعات الکترونیک و بسته بندی‌هایی که در زمان دلخواه به صورت خود تخریب شونده از بین می‌روند استفاده و با اینکار از تخریب محیط زیست جلوگیری کرد.

این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شده است.

 به نقل از گیزمگ، سایه ایجاد شده توسط سیستم به جای مسدود کردن پرتوهای خورشید،  نور ستاره‌های دوردست را مسدود می‌کند و به تلسکوپی موجود بر روی ماهواره همراهش چشم‌انداز بهتری از سیاره‌های فراخورشیدی که احتمالا حول این ستاره‌ها می‌چرخند، ارائه می‌دهد.

در سال‌های اخیر هزاران سیاره فراخورشیدی کشف شده‌اند و اکثر آن‌ها با استفاده از شیوه "انسداد" (occlusion) شناسایی شده‌اند؛ در این روش تیرگی‌های مکرر در نور ستاره، نشان‌دهنده وجود سیاره‌ای است که از مقابل آن عبور می‌کند. اما در حالی که درخشندگی ستاره در چنین روشی کارآمد است، مشاهده مستقیم سیارات را برای منجمان دشوار می‌کند.

با مشاهده مستقیم این سیارات دانشمندان می‌توانند ترکیب شیمیایی آنها را مشخص و علائم فعالیت زیستی بالقوه حیات بر روی آن‌ها را شناسایی کنند. به همین منظور، تیم دانشگاه استنفورد به دنبال اجرایی کردن پروژه‌ای موسوم به "تلسکوپ/مسدودکننده توزیع‌شده مینیاتوری" (mDOT) است؛ این پروژه شامل یک میکروماهواره 100 کیلوگرمی است که سایه ایجاد می‌کند و یک نانوماهواره 10 کیلوگرمی مجهز به یک تلسکوپ کوچک است.

پس از پرتاب، میکروماهواره تا می‌شود و در مدار بالایی زمین به عرض کامل 3 متر باز می‌شود. شکل گل‌مانند این سیستم امکان انداختن تاریک‌ترین سایه‌ ممکن را بر روی نانوماهواره همراه و تلسکوپ متصل به آن که کمتر از 1000 کیلومتر دورتر از آن مدارگردی می‌کند،  فراهم می‌کند. این شکل‌ گل‌مانند موجب می‌شود که نور ستاره حول آن پراکنده شده و سایه‌ای بسیار  عمیق در مرکز ایجاد شود به طوری که نور ستاره در مشاهدات مستقیم سیاره فراخورشیدی تلسکوپ مداخله ایجاد نکند.

انداختن سایه‌ای با چنین دقتی بر روی نانوماهواره و تلسکوپ، نیازمند جای‌گیری دقیق دو ماهواره است. بهترین نما در نقطه‌ای در مدار این دو سامانه رخ می‌دهد یعنی جایی که دو ماهواره با کندترین سرعت نسبت به یکدیگر حرکت می‌کنند و این موضوع به منجمان نمایی یک ساعته از سیارات هدف ارائه می‌دهد. پس از آن دو ماهواره دوباره می‌توانند در جای اول خود آرایش یابند.

به نقل از دیلی‌میل، انیمیشنی که روند گرم شدن در 100 سال گذشته در 191 کشور دنیا را به تفکیک قاره‌ها نشان می‌دهد، توسط "آنتی لیپونن" از موسسه هواشناسی فنلاند ساخته شده است.

داده‌ها و آمار ارزشمند ثبت شده طی بیش از یک قرن که توسط ناسا در اختیار عموم قرار گرفته، به دست یک فیزیکدان فنلاندی در یک کلیپ 35 ثانیه‌ای خلاصه شده است. این ویدیو روند ثبت شده و مستند افزایش دمای جهانی را در هر کدام از این 191 کشور به نمایش می‌گذارد.

کشورها با توجه به قاره‌ای که در آن واقع شده‌اند، دسته بندی شده و در کنار هم گرفته‌اند و نمودارها روند افزایشی مستمر دمای جهانی در این کشورها را طی قرن بیستم نشان می‌دهد.

افزایش چشمگیر دمای جهانی طی 100 سال گذشته را می‌توان در یک انیمیشن جدید تکان دهنده دید، که یادآور ضربان قلب است.

در این ویدیو یک رشد ناگهانی دما در دهه 80 میلادی دیده می‌شود که با افزایش شدید و رو به رشد سطوح گرما در سال‌های بعد تاکنون همراه می‌شود.

این ویدیو به خوبی نشان می‌دهد که روند گرمایش زمین در دهه‌های اخیر به وجود آمده و رشد پیدا کرده است.

از ابتدای قرن بیستم سطوح گرما به آرامی در حال تغییر و گاها سرد شدن بوده است، تا این که به سال 1980 می‌رسیم. از سال 1980 تاکنون، نمودارها به سرعت شروع به رشد ناگهانی می‌کنند. به عنوان مثال میزان گرمای تولید و جذب شده توسط زمین به دست بشر، از سال 1997 دو برابر شده است.

در یک پژوهش که اخیرا انجام شد، محققان میزان گرمای تولید شده به دست انسان در 150 سال اخیر که از طریق اقیانوس‌ها جذب شده را مورد مطالعه قرار دادند.

براساس این پژوهش که در مجله "Nature Climate Change" منتشر شده، اقیانوس‌ها از سال 1865 تا 1997 حدود 150 زتاژول انرژی جذب کرده‌اند و سپس تنها در 18 سال بعدی، حدود 150 زتاژول دیگر جذب شده است.

برای روشن شدن موضوع این گونه باید گفت که اگر شما هر ثانیه از یک سال را یک بمب اتم به اندازه بمبی که در هیروشیما مورد استفاده قرار گرفت منفجر کنید، انرژی آزاد شده برابر با 2 زتاژول خواهد بود و 75 سال طول و انفجار دو میلیارد و 365 میلیون و 200 هزار(60*60*24*365*75) بمب اتمی لازم است تا به این رقم برسیم.

بنابراین اقیانوس‌های زمین انرژی گرمایی غیرقابل تصوری معادل انفجار دو میلیارد و 365 میلیون و 200 هزار بمب اتم منفجر شده در هیروشیما را جذب کرده‌اند.

 

 

 

 به نقل از گیزمگ، این پرواز ششمین آزمایش این سامانه هایپرسونیک مسافربری و مجهز به سیستم پیش‌رانش، بر فراز صحرای "موجاوه" در کالیفرنیا بود. این پرواز، مقدمه‌ای برای آزمایش‌هایی خواهد بود که طی آن در آینده، این هواپیما برای مدت زمان کوتاهی در مسیر زیرمداری به سمت فضا هدایت خواهد شد.

آخرین پرواز آزمایشی سامانه VSS Unity  در تاریخ 4 اوت بر پشت هواپیمای مادرش به نام VMS Eve انجام شد. "نیکلا پیسایل" (Nicola Pecile) و "مایک مازوکی" (Mike Masucci) خلبانان این هواپیمای مادر بودند و مهندس پرواز آزمایشی هم "داستین موشر" (Dustin Mosher) بود. همزمان سامانه VSS Unity تحت فرماندهی خلبانانی به نام "دیو مک‌کی" (Dave Mackay) و "سی جی استورکو" (CJ Sturckow) بود.

هواپیمای فضایی VSS Unity  در ارتفاع 12 هزار و 200 متری از هواپیمای مادر  خود جدا شد و پس از انجام پرواز آزمایشی، به پورت فضایی ویرجین گلکتیک در صحرای موهاوی بازگشت. تحلیل داده‌های این پرواز آزمایشی به زودی توسط کارشناسان ویرجین گلکتیک انجام خواهد شد.

این فناوری، نخستین نمونه اولیه جایگزین هواپیمای فضایی VSS Enterprise به شمار می‌آید و با سیستم پیش‌رانش آن پرواز کرده است. سیستم VSS Enterprise در سال 2014 دچار سانحه شد و از بین رفت؛ این سانحه در صحرای موجاوه کالیفرنیا رخ داد و «مایکل آلزبری»، خلبان آمریکایی این پرواز، کشته و خلبان دیگر به نام «پیتر سیبولد» زخمی شد. سیبولد 43 ساله توانست با چتر نجات از ارتفاع 15.24 کیلومتری پایین بیاید و به طور معجزه‌آسایی زنده بماند.

 دکتر نورالدین بختیاری، دانش آموخته دکتری بیوشیمی دانشگاه تربیت مدرس و مدیر عامل یکی از شرکت‌های دانش‌بنیان، ضمن استخراج ترکیب ضد پیری اورسولیک اسید از عصاره‌های گیاهی موفق شد کرم "جوان‌کننده و ترمیم کننده پوست"با برند SIRT را  با اخذ مجوز از سازمان غذا و داروی کشور تولید کند.

دکتر بختیاری در خصوص فعالیت تحقیقاتی خود گفت:  عمده فعالیت تحقیقاتی من در ارتباط با "مکانیسم مولکولی پیری و STACs بیولوژی" است. در همین راستا و در جهت اقدام به تولید داخلی و تبدیل علم به ثروت، شرکت دانش بنیان ما توانست از دل طبیعت و از عصاره‌های گیاهی، ترکیب مؤثره‌ای به نام «اورسولیک اسید» استخراج کند و فعالیت ضد پیری این ترکیب را با انتشار مقالات معتبر علمی و ثبت اختراع به اثبات برساند.

وی در اشاره به اهداف این شرکت دانش‌بنیان تحت مدیریت خود اظهار کرد: هدف عمده این شرکت دانش‌بنیان تولید فرآورده‌های ضد پیری با شعار "سلامت- پیری" است. در حال حاضر این شرکت با تحقیقات خود موفق به تولید کرم "جوان کننده و ترمیم‌کننده پوست"با برند SIRT شده است.

دکتر بختیاری تشریح کرد: Sirt یک پروتئین داستیلاز با فعالیت ضد پیری است که منجر به تنظیم سطح انرژی داخل سلولی می‌شود. اورسولیک اسید می‌تواند به افزایش بیان این پروتئین در اغلب بافت‌های بدن منجر شود، همچنین منجر به افزایش فعالیت این آنزیم شود.

وی در خصوص ترکیبات موجود در کرم SIRT گفت: ترکیبات مؤثره موجود در این کرم  علاوه بر اورسولیک اسید که از پوست سیب گرفته شده، حاوی ترکیبات مؤثره از سایر گیاهان است که همگی فعالیت ضد پیری یا جوان‌کننده دارند.

دکتر بختیاری افزود: شرکت دانش‌بنیان ما با همکاری شرکت دیگری توانست ترکیبات مؤثره موجود در کرم را در مقیاس نانو درآورد. این امر به قدرت جذب و توزیع سریع این مواد به داخل پوست کمک بسیاری می‌کند.

اورسولیک اسید”Ursolic acid” یک تریترپنوئید پنتاسایکلیک است که در پوست سیب یافت می‌شود. مقادیر زیاد این ماده، از سال 1920 به صورت گسترده در پوست گیاهان و ادویه‌جاتی مانند رزماری و آویشن پیدا شد. این ماده قادر است حجم توده عضلانی را افزایش و توده چربی را کاهش دهد. علاوه بر این اورسولیک اسید قندخون، کلسترول و تری گلیسیرید را نیز کاهش می‌دهد.