نرگس معماری‌زاده، مجری طرح در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا با بیان اینکه مشترک بودن غذای انسان با آفات کشاورزی از آغاز حیات انسان بر کره زمین مشکلات جدی برای تولیدات کشاورزی ایجاد کرده است، گفت: بر اساس آمار فائو سالانه بیش از 35 درصد از محصولات کشاورزی در سراسر دنیا به واسطه آفات کشاورزی از بین می‌روند.

وی یکی از کارآمدترین روش‌های مبارزه با آفات کشاورزی را کاربرد آفت‌کش‌های شیمیایی دانست و خاطرنشان کرد: این راهکار با چالش بزرگ فرمولاسیون آفت‌کشی مقابله کرده است؛ چراکه بکارگیری فرمولاسیون‌های آفت‌کش‌های ناکارآمد می‌تواند خطرات جدی و جبران‌ناپذیری چون از بین رفتن محصولات کشاورزی، افزایش هزینه‌های کنترل آفت و افزایش مصرف آفت‌کش‌ها را به همراه داشته باشد.

مجری طرح با اشاره به اجرای مطالعاتی در این زمینه، یادآور شد: در این پروژه تحقیقاتی تلاش شد تا فرمولاسیون آفت‌کش زیست‌سازگار با استفاده از فناوری نانو را ارائه دهیم، به گونه‌ای که با استفاده از این فرمولاسیون ضمن افزایش کارایی آفت‌کش‌ها برای کنترل آفات کشاورزی، آلودگی‌های زیست محیطی آن نیز کاهش یابد.

 معماری‌زاده با بیان اینکه در این مطالعات به فرمولاسیون نانوآفت‌کش زیست‌تخریب‌پذیر دست یافتیم، اظهار کرد: ما در این طرح با بهره‌برداری از فناوری نانو این آفت‌کش‌ها را به صورت نانو کپسول فرموله کردیم. به دلیل استفاده از فناوری کپسوله کردن،‌ مواد موثر به طور فیزیکی و شیمیایی در قالبی از مواد خاص پوشانده و محافظت می‌شوند؛ از این رو سمیتی برای محیط زیست ندارد.

مجری طرح، رهاسازی کنترل‌شده و آرام ماده مؤثره را از مزایای این آفت‌کش دوستدار طبیعت نام برد و یادآور شد: از آنجایی که ماده موثره این آفت‌کش آهسته‌ رهاسازی می‌شود، از این رو می‌توان با مقدار کمتر ماده موثره و دفعات سمپاشی کمتر آفات مورد نظر را کنترل کرد.

به گفته وی، این روش، کاهش هزینه‌ها و مصرف آفت کش‌ها و آلودگی زیست محیطی را به همراه دارد.

محقق دانشگاه گیلان با تاکید بر اینکه در این تحقیقات به نانوفرمولاسیونی دست یافتیم که در آن از فناوری کپسوله کردن مستقیم با کوپلیمرهای خطی دندریتیک پلی‌سیتریک، اسید پلی‌اتیلن‌گلیکول و پلی‌سیتریک‌اسید (PCA-PEG-PCA) جهت کنترل رهاسازی آفت‌کش بهره ‌بردیم، ادامه داد: پلیمری که در اطراف ذرات این آفت‌کش قرار گرفته است در منطقه UV نور خورشید دارای خاصیت جذب فوتون زیادی است؛ از این رو به مرور زمان می‌تواند باقیماند آفت‌کش در محیط زیست را حذف کند.

این دانش‌آموخته دانشگاه گیلان تاکید کرد: از این رو می‌توان اطمینان داشت که کاربرد این نوع نانو فرمولاسیون نه تنها هیچ آلودگی جدیدی به محیط زیست اضافه نخواهد کرد، بلکه به حذف باقیمانده آفت کش از محیط زیست نیز کمک خواهد کرد.

وی در خصوص اینکه این آفت‌کش برای چه محصولاتی قابل استفاده است، توضیح داد: ما در این مطالعات به فرمولاسیون کپسوله کردن آفت‌کش دست یافتیم؛ بر این اساس می‌توان این روش را برای آفت‌کش‌های مختلف به کار برد.

به گفته معماری‌زاده این قابلیت وجود دارد که از این فرمولاسیون برای انواع آفت‌کش‌های مختلف مانند انواع حشره‌کش‌ها، قارچ‌کش‌ها و علف‌کش‌ها استفاده شود و بسته به نوع آفت کش، اقدام به کنترل آفات در مزارع شود.

مجری طرح همچنین افزود: ما در این مطالعات برای دو نوع آفت‌کش تست‌های میدانی انجام دادیم که موفق به اخذ گواهینامه نانومقیاس از ستاد توسعه فناوری نانو شدیم.

وی به انجام تست‌های میدانی اشاره کرد و یادآور شد: در فاز آزمایشگاهی بر روی آفت مدل کار کردیم تا کارایی آن را بررسی کنیم، ولی وقتی به مرحله پایلوت رسیدیم، نانو کپسوله "ایمیداکلوپرید" را بر روی آفت "پسیل" پسته و "شته" یونجه و انار تست کردیم که نتایج مطلوبی را در کنترل آفت به دست آوردیم.

معماری‌زاده خاطرنشان کرد: در حال حاضر این فناوری در فاز نیمه‌صنعتی قرار دارد.

مجری طرح به اهمیت این طرح اشاره کرد و گفت: میزان تقاضا برای آفت‌کش‌های مختلف در ایران در سال جاری 70 هزار تن برآورده شده است که این میزان تقاضا، ایران را به یکی از پرمصرف‌ترین کشورهای جهان در زمینه آفت‌کش‌ها تبدیل کرده است.

وی سهم مصرف دو آفت‌کش "ایمیداکلوپرید" و "ایندوکساکارب" به عنوان پر مصرف‌ترین آفت‌کش در ایران و جهان را حداقل 1200 تن در سال ذکر کرد و یادآور شد: این حجم از تولید می‌تواند به صورت اجاره خط تولید و یا خرید خدمات در یکی از کارخانه‌های تولید آفت‌کش‌های شیمیایی تولید شوند؛ ولی با توجه به کارایی نانوفرمولاسیون این آفت‌کش‌ها، محصولات تولیدی با قیمت رقابتی قابل عرضه است.

به گزارش ایسنا، دسته‌ای از مواد با نام مواد پیزوالکتریک وجود دارند که می‌توانند تغییر شکل‌ها و فشارهای مکانیکی را به جریان الکتریکی تبدیل کنند. این مواد به عنوان حسگر تغییر شکل، نیروی مکانیکی و ارتعاشات به صورت کیفی و کمی به کار گرفته می‌شوند.

از طرف دیگر مواد پیزوالکتریک در صورت اعمال جریان الکتریسیته بر آنها، قادر به تغییر شکل و تولید نیروی مکانیکی  هستند که خاصیت عکس پیزوالکتریک است.

کاربردهای متداول این خاصیت‌ها استفاده در ساخت میکروفون و بلندگو است. علاوه بر آن این مواد خاصیت پایروالکتریک را نیز از خود نشان می‌دهند. این اثر قابلیت تبدیل گرما به جریان الکتریکی را دارد که سبب استفاده‌ این مواد در کاربردهایی مانند دوربین‌های دید در شب می‌شود.

با توجه به این خاصیت محققان پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی با استفاده از این خاصیت نانو حسگر حساس به صدا را تولید کردند.

دکتر علی اکبر یوسفی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران و از محققان این طرح در این باره گفت: در این پژوهش با استفاده از دو نانوماده‌ نانورس و نانولوله کربنی و پلیمر پلی وینیلیدین فلوراید (PVDF)، توانستیم طی فرایند الکتروریسی به نمدی از این نانوکامپوزیت هیبریدی دست پیدا کنیم که با تغییر درصد مواد نانو خواص جذب صوت آن در فرکانس‌های مختلف متفاوت می‌شود.

این محقق خاطرنشان کرد: پلیمر انتخاب شده برای ساخت این حسگر از پلیمرها به دلیل خاصیت پیزو و پایروالکتریک آنها بوده است.

وی با بیان اینکه حسگرهای پیزوالکتریک از نیازهای اصلی صنایع پیشرفته مانند حسگر تعیین کننده‌ مقدار تغییر شکل و مقدار نیرو در دستگاه‌های کشش مکانیکی و مقابله به ایجاد ارتعاش در هواپیما هستند، افزود: برای تهیه این حسگرها باید چندین مرحله فرایند اکستروژن، کشش سرد و پلاریزه کردن را به صورت جداگانه و با بازده کم انجام داد.

به گفته این محقق یکی از برتری‌های این طرح در این است که جهت ساخت این حسگر هردو عملیات مرسوم کشش و پلاریزه کردن حذف شدند و حسگر پیزوالکتریک تنها طی یک فرایند حاصل شد.

یوسفی قابلیت تنظیم حساسیت در محدوده‌های فرکانسی مختلف و حساسیت بالاتر نسبت به سایر نمونه‌های موجود را از دیگر ویژگی‌های ممتاز این حسگر نام برد.

عضو هیات علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی با بیان اینکه این محصول در صنایع الکترونیک به عنوان حسگر صوت و گرما کاربرد دارد، یادآور شد: همچنین در حسگرهای دقیق تعیین مقدار نیرو و تغییر شکل در دستگاه‌های آزمایشگاهی کشش (Tensile) و یا در بخش‌های مختلف هواپیما برای نظارت بر عملکرد آن در حین پرواز نیز کاربردی خواهد بود. در عین حال این محصول می‌تواند به میکروفون، هیدروفون و بلندگو نیز تبدیل شود.

یوسفی همچنین اظهار کرد:‌ در این پژوهش از آزمون‌های اسپکتروسکوپی زیرقرمز و WXRD و SAXS و آزمون‌های عملکردی طراحی شده جهت بررسی خواص حسگر استفاده شده است.

این تحقیقات از سوی دکتر علی اکبر یوسفی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران و مهندس سید مصطفی حسینی، دانش‌آموخته‌ پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران اجرایی و نتایج آن در مجله‌ Organic Electronics با ضریب تأثیر 3.399 منتشر شد.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، "آژانس فضایی روسیه"(روسکاسموس) قصد داشت موشک سایوز را روز پنجشنبه گذشته به فضا بفرستد اما به دلیل مشکلات فنی این پرتاب به تعویق افتاد و دیروز عصر پرتاب شد.

در این ماموریت از فضاپیمای "پروگرس"(Progress) تحت عنوان "پروگرس 68" استفاده شد و قرار است 2697 کیلوگرم مواد غذایی، آب، سوخت وتجهیزات فنی را به ایستگاه فضایی بین‌المللی ببرد که مقدار دقیق آنها به شرح زیر است:

1- 1349 کیلوگرم مواد خشک شامل قطعات یدکی و فنی

2- 879 کیلوگرم سوخت

3- 420 کیلوگرم آب

4- 24 کیلوگرم هوا

5- 23 کیلوگرم اکسیژن

طبق اعلام مقامات سازمان فضایی آمریکا(ناسا) سایوز حدود دو روز در راه خواهد بود و فردا(دوشنبه) ساعت 14:39 به ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد رسید.

قرار بود در ابتدا پرواز سایوز به ایستگاه فضایی بین‌المللی با استفاده از روش سریع و در حدود 3.5 ساعت انجام شود اما به دلیل مشکلات فنی این بار هم سایوز مجبور است با روش معمول سفر خود را انجام داده و پس از 34 بار گردش به دور زمین خود را به ایستگاه فضایی بین‌المللی برساند.

پیش از این موشک سایوز موفق شده است که طی یک پرواز شش ساعته فضانوردان را به ایستگاه فضایی بین‌المللی بفرستد.

رسیدن این فضاپیما به ایستگاه فضایی بین‌المللی به صورت زنده از سوی ناسا پخش خواهد شد.

به گزارش ایسنا و به نقل از لینکف، محققان بر این باورند که وقتی ما چربی‌های بدن خود را می‌سوزانیم، استون در تنفس ما افزایش می‌یابد. علاوه بر این، استون یک نشانگر زیستی است که با سطح قند خون ارتباط دارد و به عنوان راهی برای تشخیص و نظارت بر دیابت مفید است.

اندازه‌گیری سطح استون در تنفس دشوار است، زیرا به دلیل رطوبت بالا و سایر اجزای تنفسی که با آن همراه است، اغلب سنسورها دچار اشتباه می‌شوند.

محققان در"انستیتو تکنولوژی فدرال زوریخ" (ETH Zurich in Switzerland)  در حال حاضر موفق به توسعه یک سنسور تنفسی کوچک بسیار دقیق شده‌اند که ممکن است به زودی به عنوان یک هسته برای فناوری‌های پوشیدنی ورزشی و دستگاه‌های تشخیص دیابت مورد استفاده قرار گیرد.

این سنسور جدید که در حدود اندازه یک سکه است، به صورت انتخابی استون را از تمام مواد شیمیایی موجود در تنفس ما مجزا می‌کند.

علاوه بر این، تک مولکول‌های استون را در 100 میلیون قسمت از هر چیز دیگری تشخیص می‌دهد، که این نشان دهنده سطح قابل توجهی از دقت این فناوری است.

محققان این پژوهش فناوری جدید خود را بر روی دوچرخه سواران آزمایش کرده و به نتایج موفقیت آمیزی دست یافتند.

 به نقل از تک‌تایمز، با اینکه شرکت وسترن دیجیتال شانس و فرصت خرید فناوری فلش مموری توشیبا را از دست داد، اما این بدان معنا نیست که برای ابداع و توسعه راه‌های جدید نوآورانه برای ذخیره سازی داده‌ها سخت تلاش نکند.

این شرکت اکنون فناوری نوآورانه ذخیره‌سازی داده‌ها را به نام ضبط مغناطیسی مجهز به امواج مایکروویو یا "MAMR" ارائه داده است که راه را برای هارد دیسک‌های 40 ترابایتی، حداکثر تا سال 2025 هموار می‌کند. اما وسترن دیجیتال می‌گوید فناوری اصلی تا سال 2019 در مراکز داده اجرایی می‌شود.

این خبر فوق العاده است، به ویژه از آنجایی که کاربران در حال حاضر اطلاعات را بسیار سریع‌تر از چیزی که دستگاه‌های ذخیره سازی قادر به نگهداری آن باشند، جابجا می‌کنند. حتی تلفن‌های همراه هم، اکنون 256 گیگابایت فضای ذخیره سازی دارند و حتی گاهی اوقات به طور شگفت انگیزی می‌بینیم که این مقدار حافظه برای کاربران کافی نیست.

مردم در حال حاضر در عصر داده‌ها زندگی می‌کنند و نوآوری‌ها در سخت افزارها باید نشان‌دهنده این موضوع باشند.

جان رایدنینگ، سرپرست تحقیقات وسترن دیجیتال گفت: تجاری کردن تکنولوژی MAMR راه را برای رسیدن به تراکم ضبط بیشتر و کاهش هزینه در هر ترابایت هارد دیسک هموار خواهد کرد.

بنابراین فناوری مایکروویو با درایوهای هارد دیسک چه می‌کند؟ قضیه از این قرار است: وسترن دیجیتال تکنولوژی جدیدی به نام "نوسان‌ساز گشتاور چرخش"(spin torque oscillator) ابداع کرده است که یک میدان مایکروویو را تولید می‌کند. این امر امکان نوشتن داده‌ها را روی محتواهای مغناطیسی در یک میدان مغناطیسی پایین‌تر از هارد دیسک معمولی فراهم می‌کند که به این معنی است که می‌توان بیت‌های بیشتری را در فضای یکسان قرار داد.

طبق گفته وسترن دیجیتال بحث در مورد زیرساخت‌های این تکنولوژی برای اولین بار آماده است و می‌تواند به مشتریان راه حل ارزان‌تر و قابل اطمینان‌تر ارائه دهد. "MAMR" می‌تواند تراکم منطقه‌ای را به چهار ترابیت در هر اینچ مربع افزایش دهد و برای کاهش آشفتگی بر هلیوم متکی خواهد بود.

با این حال این چه معنی دارد؟ آیا این یک نوع کاملا جدید از هارد دیسک است؟ نه دقیقا، وسترن دیجیتال هنوز از همان هارد دیسک‌های رایج استفاده می‌کند اما آن را با MAMR ادامه خواهد داد و تلاش می‌کند فناوری جدید را برای ذخیره داده‌های بیشتر در هارد دیسک‌های رایج استفاده نماید.

اما مسئله اطمینان و اعتبار نیز در مقابل هزینه وجود دارد. SSDها به سرعت میان لپتاپ‌ها و دسکتاپ‌ها محبوبیت پیدا کردند، زیرا سریع‌تر و قابل اطمینان‌تر از HDDها هستند که دیسک‌های چرخشی و شکننده دارند. اما خب بسیار گرانتر هستند.

اگر MAMR چیزی باشد که وسترن دیجیتال توصیف می‌کند، می‌تواند برای مراکز داده و شرکت‌های ذخیره سازی فضای ابری، بسیار مهم باشد، به خصوص این که افراد خواستار استفاده، ذخیره و تقاضای فضای بیشتر هستند.

مرکز طراحی و ساخت غزال ایرانی دانشکده مهندسی مکانیک پردیس دانشکده‌های فنی دانشگاه تهران، دلایل غیبت غزال ایرانی ۴ را در مسابقات بین‌المللی استرالیا اعلام کرد.

در متن اطلاعیه مرکز طراحی و ساخت غزال ایرانی آمده است: "مرکز طراحی و ساخت غزال ایرانی طی دو سال گذشته با تلاش و کوشش فراوان دانشجویان، اعضای هیأت علمی و مدیریت دانشکده‌های مهندسی مکانیک، مهندسی برق و کامپیوتر، مهندسی صنایع پردیس دانشکده‌های فنی و دانشکده طراحی صنعتی پردیس هنر دانشگاه تهران و با حمایت حامیان مالی، خودرو غزال ایرانی ۴ را با طراحی منحصر به فرد به شکل یک خودرو نزدیک به مدل‌های تجاری طراحی کرده و ساخته است.

تیم خودرو برقی خورشیدی دانشگاه تهران نیز با ۱۹ دانشجو برای شرکت در مسابقات بین‌المللی ۲۰۱۷ به استرالیا اعزام شد. خودرو برقی خورشیدی غزال ایرانی ۴ از طریق مسیر هوایی در تاریخ ۱۵ شهریور توسط شرکت DHL به مقصد داروین استرالیا (محل شروع مسابقات) ارسال شد. شروع مسابقات نیز در تاریخ ۱۶ مهرماه و تست‌های مربوط به خودرو برای شرکت در این مسابقات از تاریخ ۱۲ مهرماه آغاز شد".

در این اطلاعیه تاکید شده است: "حمل خودرو به صورت هوایی به مقصد و انجام امور گمرکی همگی به طور معمول یک هفته تا ۱۰ روز حداکثر به طول می‌انجامد. خودرو با تأخیر زیاد در تاریخ ۲۲ شهریور به دوبی ارسال شد تا از آنجا به سیدنی و سپس به داروین حمل شود. محموله خودرو در دوبی مورد بازرسی پلیس امارات قرار گرفت که در اثر این بازرسی ناشیانه و به دلیل اینکه بسته‌بندی‌های اولیه باز و مجددا به شکل صحیحی بسته‌بندی نشده بودند، خودرو و متعلقات آن در طول مسیر تا استرالیا نیز متحمل صدمات زیادی شد. شرکت DHL مسئول این کار در دوبی بوده است".

بر اساس آنچه در این اطلاعیه عنوان شده است: "در تاریخ اول مهر ماه خودرو با پرواز امارات به سیدنی حمل شد و در تاریخ ۲ مهرماه به آنجا رسید. حمل خودرو به صورت زمینی تا داروین ۳ روز به طول انجامید، اما به سبب اینکه در فرودگاه دوبی بسته‌بندی خودرو و وسایل و متعلقات آن باز شده و مجدداً به صورت غیر اصولی بسته‌بندی شده بود مدارک ترخیص دارای اشکالات متعددی بود.

لذا زمان زیادی توسط تیم ترخیص مسابقات صرف امور گمرکی و خروج خودرو از قرنطینه استرالیا شد و در نهایت خودرو در روز جمعه ۱۴ مهرماه تحویل تیم داده شد که مشاهده شد بدنه خودرو در بخش‌های مختلف دچار آسیب شده و شیشه‌های آن در زمان بازرسی از جا کنده شده و ظاهرا چون مأمورین بازرسی اماراتی متوجه نشده بودند که درهای خودرو به صورت عمودی باز و بسته می‌شوند، سعی کرده بودند درها را به صورت افقی باز کنند و به همین دلیل لولاها صدمه خورده و علاوه بر آن داشبورد و کنسول جلو کاملا از جا کنده شده و بخش‌هایی از سیستم تعلیق نیز خسارت دیده بود.

بخش‌های دیگری مثل سلول‌های خورشیدی و وسایل دیگر خودرو که جداگانه بسته‌بندی شده بودند نیز تا روز دوشنبه ۱۷ مهرماه (یک روز پس از مسابقه) تحویل تیم نشدند. لذا با توجه به صدمات فراوانی که خودرو دیده بود و عدم دریافت قطعات و متعلقات مهم دیگر خودرو، تیم خودرو برقی خورشیدی دانشگاه تهران با مذاکره با مسئولین مسابقات تصمیم گرفت تا از مسابقات کناره‌گیری کند.

لازم به ذکر است که برای جبران خسارات وارده با شرکت DHL مذاکراتی در حال انجام است و پیگیری‌های حقوقی دنبال می‌شود".

 به نقل از فیز، پاسخ به این سوال اساسی که منشا تشکیل سیارات دقیقا چه چیزی است همواره برای دانشمندان به صورت یک چالش جدی مطرح بوده است.

تیمی از محققان بین‌المللی در دانشگاه "اکستر"(Exeter) یک بینش تازه در زمینه یکی از نظریه‌های معتبر شکل‌گیری سیارات ارائه داده اند.

روند زندگی یک ستاره جوان با انتشار حجم زیادی از غبار و گاز به محیط پیرامون آن آغاز می‌شود و محققان معتقدند غبارها در مدارهای نزدیک ستاره سیارات سنگی و گازها در مدارهای دور سیارات گازی را تشیل می‌دهند.

با این حال، دانشمندان هنوز به دنبال درک کامل از چگونگی تشکیل این تشکیلات برای تشکیل سیارک‌ها هستند.

محققان در تحقیقات خود با استفاده از تلسکوپ‌های قدرتمند به رصد ستاره جوان و گرم "اوریونیس وی1247"( V1247 Orionis) پرداخته‌اند که حجم وسیعی از گاز و غبار در مدار آن دیده می‌شود.

تیم تحقیقاتی در بررسی‌های خود موفق شدند یک عکس باکیفیت از این ستاره تهیه کنند که در آن دو بخش به وضوح دیده می‌شود. یک حلقه مرکزی که با رنگ درخشان مشخص شده و یک ساختار نیمه شفاف در اطراف آن.

به نظر می‌رسد منطقه تاریک بین حلقه مرکزی و هلال خارجی به خاطر وجود یک سیاره باشد که در حال حرکت در این قوس است.

زمانی که این سیاره در مدار خود حرکت می‌کند مناطق پرفشاری در دو طرف مسیر حرکت خود بر جای می‌گذارد که سبب می‌شود سیاره دیگری در اطراف آن تشکیل نشود.

پروفسور "کراوس"(Kraus) محقق ارشد این تحقیق گفت: تفکیک تصویری که با استفاده از تلسکوپ "آلما" به ست آمده ما را قادر می‌سازد که برای اولین بار ساختار پیچیده‌ای از این گرداب‌های فضایی را مشاهده کنیم و مطمئن شویم که حجم زیادی از سیارک‌های احتمالی در محل‌های خود قرار ندارند و احتمالا بوسیله ستاره مرکزی خود بلعیده شده‌اند.

نتایج به دست امده نشان می‌هند که شبیه‌سازی‌های کامپیوتری روند قرارگیری غبارهای کهکشانی را به درستی پیش‌بینی کرده‌اند و حجم بسیار زیادی از سیارک‌ها قبل از آنکه بتوانند به حد و اندازه‌های زمین و دیگر سیارات سنگی منظومه شمسی برسند، به درون ستاره مرکزی کشانده می‌شوند و نابود می‌شوند.

پیش از این نمونه‌ واقعی از این پدیده دیده نشده است اما این ستاره میزبان ثابت کرده است که شبیه‌سازی‌ها بسیار به واقعیت نزدیک بوده‌اند.

نتایج این تحقیق در ژورنال علمی Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.