گفته‌های اخیر مدیران آئودی مبنی بر تمرکز بیشتر بر فناوری پلاگین هیبرید و احتمال پایان دوران پیشرانه‌های V8 و V12، برای عاشقان این پیشرانه‌های خوش‌صدا، نگران‌کننده است؛ اما به‌ نظر می‌رسد که لامبورگینی رویکرد کاملا متفاوتی در پیش گرفته است. در دنیای خودروهای سوپراسپرت و هایپرکارها، لامبورگینی یکی از شرکت‌هایی بوده که در مقابل روش‌های مرسوم کم کردن آلایندگی مقاومت کرده است؛ این شرکت حتی با قرار دادن توربوشارژر روی محصولات خود موافقت نمی‌کند، چه برسد به ساخت خودروی برقی یا هیبرید!

اما دلیل پافشاری لامبورگینی برای ماندن در این راه چیست؟

ماریزیو رگیانی، رئیس بخش تحقیق و توسعه‌ی این شرکت ایتالیایی در مصاحبه با مجله‌ی اتوکار، می‌گوید:

DNA لامبورگینی شامل طراحی، هیجان و عملکرد منحصربه‌فرد است؛ هر محصول جدید ما باید در این سه مورد تعریف شود. تیم مهندسی ما، حس فیزیکی این موارد را وارد یک محصول جدید می‌کند تا مقایسه‌ی مدل جدید و قدیم میسر شود. یک محصول از شرکت لامبورگینی، باید هر سه مورد طراحی، هیجان و عملکرد را در اختیار داشته باشد. اگر یک لامبورگینی زیبا با طراحی جذاب داشته باشیم اما هیجان کافی نداشته باشد و هنگام قرار گرفتن پشت فرمان آن، صدای پیشرانه یا حس تایرها هنگام حرکت بر آسفالت احساس نشود، پس حتما این مدل هنوز کامل نشده است. طراحی و مهندسی فنی، باید در کنار هم قرار بگیرند. نباید هیچ بخشی از خودرو برداشته شود؛ ما معمولا همیشه برای لذت بردن و شاید کمی جلب توجه کردن با لامبورگینی رانندگی می‌کنیم.

اگر بخواهیم فناوری فعلی پلاگین هیبرید را برای یک مدل از لامبورگینی متصور شویم، اصلا با DNA مد نظر رگیانی جور درنمی‌آید؛ چرا که چنین خودرویی بسیار سنگین‌وزن خواهد بود و این وزن، به‌شدت بر هندلینگ و عملکرد کلی تأثیر منفی می‌گذارد.

رگیانی اضافه می‌کند:

ارزش برند برای لامبورگینی بسیار مهم است. اگر لامبورگینی هیجان‌انگیز نباشد، مشتری دلیلی برای خرید آن نخواهد داشت. خودروهای آینده باید پرشور باشند؛ برند لامبورگینی در آینده باید برای مشتریان یادآور صدا، سرعت، شتاب و طراحی جذاب باشد.

اما رگیانی واقع‌گرا است و مسلما آگاه است که این شرکت نمی‌تواند برای همیشه در برابر فناوری خودروهای برقی یا توربوشارژ مقاومت کند. لامبورگینی با عرضه‌ی شاسیبل‌ند خود موسوم به اوروس (Urus) و قرار دادن آن در کنار مدل‌هایی چون هوراکان و اونتادور، آماده‌ی ورود به برنامه‌های کاهش آلایندگی و فناوری خودروهای الکتریکی خواهد شد. شاسی‌بلند اوروس به پیشرانه‌ی هشت سیلندر V شکل توئین توربو مجهز است، تا پایان سال ۲۰۱۷ رونمایی و در سال ۲۰۱۸ به بازار عرضه خواهد شد. نسخه‌ی پلاگین هیبرید اوروس در سال ۲۰۲۰ عرضه می‌شود؛ اما فناوری هیبرید درسوپراسپرت‌های لامبورگینی به این زودی‌ ورود پیدا نمی‌کند؛ پیشرانه‌های تنفس طبیعی V8 و V12، هنوز هم گزینه‌های نخست این شرکت ایتالیایی برای محصولاتش خواهند بود.

رگیانی با اشاره به عرضه‌ی شاسی‌بلند اوروس به‌عنوان مدلی پایه و اولیه برای استفاده از فناوری خودروهای برقی در مدل‌های آینده‌ی این شرکت، گفت:

ترکیب پک‌های باتری و وزن زیاد، استراتژی مناسبی برای ساخت یک خودروی سوپراسپرت نیست. ما اول با مدل اوروس شروع می‌کنیم و سپس به دنبال عملی کردن رؤیای سوپراسپرت سبک‌وزن هیبرید خواهیم رفت.

رگیانی شرکت‌های توسعه‌دهنده‌ی موتورهای الکتریکی و پک‌های باتری را به ارائه‌ی گزینه‌ای مناسب برای به‌کارگیری در لامبورگینی، به چالش دعوت کرده است:

با فناوری فعلی، قرار دادن موتور برقی در یک سوپراسپرت با عملکرد بالا، وزن کم و ترکیب کلی آن، قابل انجام نیست.

رگیانی معتقد است که استفاده از فناوری خودروهای برقی و هیبرید، تا نسل بعد مدل‌های جدید لامبورگینی، در اوایل تا اواسط یک دهه‌ی بعد، اتفاق نخواهد افتاد.

رگیانی می‌گوید:

در فناوری پلاگین هیبرید، شرکت‌های پیشرو در ساخت پک باتری باید در وزن و نحوه‌ی قرار دادن آن در خودرو، قدم بعدی را بردارند. در لامبورگینی نمی‌توان برای وزن و ترکیب اجزای خودرو سازش کرد. امیدوارم نسل بعدی سوپراسپرت‌ها، باتری‌ها و پیشرانه‌های برقی بهتری به خود ببینند.

مدل اوروس، اولین قدم لامبورگینی در مسیر خودروهای هیبرید خواهد بود؛ اما مهمتر از آن، این خودرو پس از مدل LM002 که در دهه ۸۰ میلادی عرضه شده بود، به‌عنوان بازگشت یک مدل شاسی‌بلند به خط تولید لامبورگینی است. برخلاف فناوری خودروهای برقی، لامبورگینی بازار پررونق شاسی‌بلندهای لوکس و پرقدرت را نادیده نگرفته است. رگیانی قول یک لامبورگینی واقعی داده است، البته اوروس بر فروش و محبوبیت هوراکان و اونتادور تأثیر نخواهد گذاشت.

فناوری خودروهای سبک‌وزن به دلیل خنثی کردن وزن بیشتر ناشی از پک باتری، برای مدل‌های آینده‌ی لامبورگینی اهمیت ویژه‌ای دارد؛ همچنین با توجه به عرضه‌ی مدل‌های با بدنه‌ی عریض و قوانین جدید تصادف و تردد جاده‌ای در سال ۲۰۱۹، نقش فناوری سبک‌ کردن خودروها، بیش از پیش اهمیت خواهد داشت. به همین منظور، تیم مهندسی لامبورگینی با همکاری متخصصان دانشگاه MIT واقع در بوستو، در حال تحقیق روی مواد سبک وزن جدید و جایگزین جدید در منبع انرژی و محل نصب باتری‌ هستند.

رگیانی که وزن را «دشمن» خودرو می‌داند، می‌گوید:

نگرانی عمده‌ی من، باتری‌ها و افزایش وزن خودرو با وجود آن است؛ در حال حاضر مهندسان سخت مشغول پیدا کردن راهی برای به‌کارگیری باتری‌، بدون افزایش وزن خودرو هستند. کار بسیار مشکلی خواهد بود؛ در این مورد نیازمند راه‌حل‌ها و ایده‌های هوشمندانه هستیم.

اما پیش از این، تیم مهندسی لامبورگینی با معرفی مدل هوراکان پرفرمانته، راهی برای افزایش سرعت بدون افزایش توان خروجی پیشرانه پیدا کرده است. رگیانی با اشاره به یکپارچگی مدل‌های این شرکت می‌گوید:

مدل گالاردو بسیار موفق بود؛ اما هوراکان با حفظ یکپارچگی لامبورگینی، موفق‌تر خواهد بود. همیشه در اولین تلاش، بهترین عملکرد را ارائه نخواهید داد. حفظ یکپارچگی و پیش رفتن به سوی تکامل، برای موفقیت در آینده حیاتی است.

 به‌ نظر می‌رسد پیشرانه‌های V8 و V12 تا مدت دیگری همچنان قلب تپنده‌ی محصولات لامبورگینی باشند. رگیانی آرزو می‌کند که این پیشرانه‌ها، تا جایی که امکان دارد وجود داشته باشند:

 پیشرانه‌های تنفس طبیعی بخشی از DNA خودروی سوپراسپرت هستند. هیچ پیشرانه‌ی دیگری نمی‌تواند هیجان، حساسیت و صدای یک موتور تنفس طبیعی را داشته باشد. به دلیل منحصربه‌فردی همین پیشرانه‌ها، لامبورگینی هنوز هم متفاوت است.

اما نظر رگیانی در مورد ابرخودروهای نسل جدید، مانند پروژه یک مرسدس AMG چیست؟ آیا لامبورگینی باز هم ابرخودروخواهد داشت؟ رگیانی با لبخند می‌گوید:

ما با عرضه‌ی رونتون (Reventón) وارد رقابت‌های هایپرکارها شدیم. رونتون متفاوت بود؛ ما قصد تقلید از شرکت‌های دیگر نداریم.

به‌ نظر می‌رسد که لامبورگینی همچنان به ساخت سوپراسپرت‌های تولید محدود و جذاب خود برای مشتریان خاص ادامه خواهد داد و ما هم به قرار دادن پوسترهای محصولات خاص این شرکت ایتالیایی بر دیوار اتاق خود ادامه می‌دهیم!

پیت برنارد، از مدیران برنامه‌ی مایکروسافت در جریان کنفرانس نسل پنجم کوالکام در هنگ‌کنگ، در گفتگو با وب‌سایتTrusted Reviews تأیید کرد که می‌توانیم انتظار عمر باتری بالایی از لپ‌تاپ‌های آرم داشته باشیم. با اینکه ارقام مشخصی اعلام نشد؛ اما برنارد تأکید کرد که عمر باتری این لپ‌تاپ‌ها ورای انتظارات خواهد بود:

ما سطح استانداردی [برای توسعه‌دهندگان خود] در نظر گرفته‌ایم و اکنون فراتر از آن رفته‌ایم. عمر باتری‌ها اکنون به‌گونه‌ای است که من روزانه آن‌ها را شارژ می‌کنم. اما عمر باتری این دستگاه‌ها به صورتی است که شرایط را تغییر می‌دهد و تجربه‌ی افراد از باتری کامپیوترها را متحول می‌کند. من شارژرم را همراه خود نمی‌برم و به مدت تقریبا چند روز نیازی به شارژ‌ دستگاهم نخواهم داشت.

مایکروسافت در ابتدا برنامه‌ی ساخت لپ‌تاپ‌های مجهز به پردازنده‌ی آرم را در دسامبر سال گذشته و با هدف ارائه‌ی قدرت کامل ویندوز ۱۰ روی چیپ‌ست‌ اسنپدراگون ۸۳۵ مطرح کرد. این چیپ‌ست همان مدلی است که در گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار اندروید نظیر گلکسی اس ۸ و پیکسل ۲ به کار رفته است. این برنامه روی کاغذ می‌تواند در عین حفظ قدرت پردازشی، منجر به ساخت لپ‌تاپ‌های نازک‌تر و سبک‌تر با عمر باتری بالا شود.

در ابتدا تنها سه سازنده‌ی همکار مایکروسافت (اچ‌پی، ایسوس و لنوو) به این برنامه پیوستند. اما مایکروسافت و کوالکام در جریان این رویداد اعلام کردند که به‌زودی سازندگان بیشتری به این برنامه ملحق خواهند شد. پیت برنارد تأیید کرد که آن‌ها گفتگوهایی با دیگر سازندگان، مبنی بر دستگاه‌های آینده داشته‌اند و از جذب آن‌ها به این برنامه بسیار هیجان‌زده هستند.

دان مک‌گوایر، نائب رئیس بخش بازاریابی جهانی کوالکام، اعلام کرد که استفاده از اسپندراگون ۸۳۵ تنها آغاز کار است. وی وعده‌ی عرضه‌ی کامپیوترهای همراه (Mobile PC) را به همراه چیپ‌ست‌های آتی داد:

شما نقشه‌ی راهی پیشرفته و قاطعانه‌تر از گذشته با کامپیوترهای همراه خواهید دید. شما شاهد تکاملی در سطح مختلفی از دستگاه‌ها خواهید بود.

برنارد تأیید کرد که در حال حاضر مایکروسافت در حال آزمایش صدها لپ‌تاپ مجهز به پردازنده‌ی‌ آرم است. در حال حاضر مایکروسافت و کوالکام انتظار دارند که بنا بر وعده‌ی یک‌ساله‌ی مطرح‌شده در دسامبر سال گذشته، تا پیش از پایان سال از این لپ‌تاپ‌ها رونمایی کنند. مک‌گوایر تأکید کرد که در هفته‌های پیش‌ رو، اخبار بیشتری از آن‌ها در این باره خواهیم شنید.

مایکروسافت و کوالکام؛ شرکای قدیمی

همکاری مایکروسافت و کوالکام برای ساخت لپ‌تاپ‌های آرم موضوع جدیدی نیست. زمانی که اولین نسل تبلت‌های سرفیس معرفی شد، دو نسخه‌ی کاملا مختلف از آن‌ها موجود بود. یک نسخه از سرفیس مبتنی بر سیستم‌عامل ویندوز آرتی بود؛ درحالی‌که نسخه‌ی دیگر از ویندوز کامل و پردازنده‌ی ‌x86 اینتل بهره می‌برد.

دلیلی برای صحبت درباره‌ی تاریخچه‌ی ویندوز آرتی وجود ندارد. مصرف‌کنندگان درست همانطور که اخیرا میل به استفاده از ویندوز فون را از دست داده‌اند، در آن زمان نیز تمایل چندانی به استفاده از نسخه‌ی ضعیف‌تر ویندوز نشان ندادند.

شایعات اولیه در مورد لپ‌تاپ‌های مجهز به پردازنده‌ی آرم تأکید می‌کردند که اینتل قرار است یک شبیه‌ساز x86 و ۳۲ بیتی برای آن‌ها در نظر بگیرد. اگر این شبیه‌ساز عملکرد مناسبی داشته باشد، معضل اصلی ویندوز آرتی یعنی نداشتن قابلیت اجرای نرم‌افزارهای واقعی برطرف خواهد شد. با این حال، گزارش‌های اولیه تأکید می‌کنند که این شبیه‌ساز تنها با نرم‌افزارهای ۳۲ بیتی سازگار خواهد بود و قابلیت پشتیبانی از دنیای ۶۴ بیتی را نخواهد داشت.

اپل و آرم

هنگامی که اپل در سال ۲۰۰۶ برای سخت‌افزار کامپیوترهای مکینتاش به استفاده از اینتل روی آورد، استیو جابز، مدیرعامل این شرکت مدعی شد که آن‌ها برای مدت‌ها به‌صورت موازی و هم‌زمان با پردازنده‌های پاورپی‌سی، در حال توسعه‌ی نسخه‌هایی از مک‌اواس برای سخت‌افزار اینتل بوده‌اند. هنوز هیچ مدرک محکمی برای روی آوردن اپل به پردازنده‌های سری A آرم وجود ندارد؛ اما احتمال می‌رود که کوپرتینونشین‌ها همان اقدام مشابه خود در استفاده از پردازنده‌های اینتل در سال ۲۰۰۶ را مجددا با پردازنده‌های آرم تکرار کنند.

اما آی‌اواس و مک‌اواس از بسیاری جنبه‌ها از یک کد بیس مشترک بهره می‌برند. برای مثال، فناوری متال اپل به همراه APFS در هر دو سیستم‌عامل به کار رفته است. از منظر بنچمارک، عملکرد پردازنده‌ی A11 بایونیک به‌صورت قابل توجهی مشابه لپ‌تاپ ۱۳ اینچی مک‌بوک پرو است و علاوه بر این، مصرف انرژی بسیار پایینی دارد و از اولین مرحله‌ی توسعه تا ساخت نهایی تحت نظارت اپل بوده است.

پردازنده‌ی جدید A11 بایونیک از ۶ هسته به همراه ۲ هسته با بازده بالا بهره می‌برد. برای نخستین بار، پردازنده‌ی سری A قادر به انجام پردازش چندگانه‌ی غیر متقارن است؛ بدین مفهوم که تمام ۶ هسته می‌توانند به‌صورت هم‌زمان به انجام یک وظیفه بپردازند. این موضوع باعث می‌شود این پردازنده تناسب بیشتری با محیط لپ‌تاپ یا دسکتاپ داشته باشد.

اگر اینتل موفق به ساخت پردازنده‌ای قابل قبول برای کامپیوترها و مخصوصا مدل‌های پایین‌رده نشود؛ اپل به احتمال زیاد در آینده‌ی نزدیک و در مدت کوتاهی استفاده از پردازنده‌های اینتل را کنار خواهد گذاشت.

در بین تمام اپلیکیشن‌های متعلق به فیسبوک، واتساپ مشخصا سریع‌ترین آن‌ها در دریافت قابلیت‌های جدید و رقابت با سایرین نیست؛ اما همچنان هرازچندگاهی قابلیت‌های جدیدی به آن اضافه می‌شود و امروز نوبت لایو لوکیشن است.

این قابلیت پیش‌تر در نقشه‌های گوگل و پیام‌رسان فیسبوک مشاهده شده است که البته ارائه‌ی آن در ماه مارس صورت گرفت. با گذشت هفت ماه، سرانجام این ویژگی به واتساپ نیز راه یافته است.

در هفته‌های آتی این به‌روزرسانی برای نسخه‌های iOS و اندروید این پیام‌رسان منتشر خواهد شد. لایو لوکیشن یا انتشار زنده‌ی موقعیت مکانی، ویژگی کدگذاری شده‌ای است که به واسطه‌ی آن می‌توانید گزارش زنده‌ی محل حضورتان را با شخص خاصی برای مدت تعیین‌شده‌ای به اشتراک بگذارید. همچنین این گزارش زنده هر زمان که بخواهید قابل توقف است.

برای این کار، یک صفحه‌ی گفتگوی شخصی یا گروهی را باز کنید. دکمه‌ی گیره‌مانند Attach را بزنید و Location را لمس کنید. گزینه‌ی Share Live Location را انتخاب کنید و تعیین کنید که این گزارش برای چه مدت ارائه شود و سپس send را بزنید.

اگر این کار را در یک گروه انجام می‌دهید، باید بدانید که گزارش زنده‌ی موقعیت جغرافیایی شما برای تمامی اعضای آن گروه قابل مشاهده خواهد بود. همچنین اگر بیش از یک کاربر در گروه اقدام به انتشار موقعیت جغرافیایی کند، جزئیات مکانی همه‌ی آن‌ها برای راحتی بیشتر روی یک نقشه به نمایش در خواهد آمد.

ماه گذشته، ایلان ماسک با انتشار یک توییت در شبکه‌ی اجتماعی توییتر، از پیش‌بینی خود مبنی بر نحوه‌ی آغاز جنگ جهانی سوم صحبت کرد. کمی قبل‌تر، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه نیز با سخنرانی برای دانشجویان روس تأکید کرد که کشور پیشگام در عرصه‌ی هوش مصنوعی به فرمانروای جهان تبدیل خواهد شد. مدیرعامل تسلا موتورز و اسپیس‌ایکس با تأثیرپذیری از این گفته‌ی رهبر روسیه، اعلام کرد که رقابت جهانی بر سر دستیابی به هوش مصنوعی، ممکن است به یک جنگ تمام‌عیار تبدیل شود. جنگی که احتمالا دستور اولین حمله‌ی آن به جای یک فرمانده‌ی نظامی، از سوی یک الگوریتم کامپیوتری صادر می‌شود. متعاقب آن، یکی از دنبال‌کنندگان ماسک در توییتر، وی را به خاطر این پیشگویی غم‌انگیزش مورد سرزنش قرار داد و در نهایت وی را وادار به عذرخواهی کرد.

ماسک تاحدی یک فرد جنجال‌آفرین در حوزه‌ی فناوری است. با این حال، عده‌ی زیادی با برداشت او از هوش مصنوعی هم‌نظر هستند. حتی برخی از پیش‌بینی‌های معتدل‌تر درباره‌ی آینده‌ی هوش مصنوعی نظیر کاهش معنادار سوانح جاده‌ای توسط خودروهای خودران که رؤیایی دوردست به حساب می‌آیند، معمولا در رفع نگرانی‌های ما ناتوان هستند.

در همین زمان که همگان در فکر این هستند که هوش مصنوعی چه سرنوشتی برای ما رقم می‌زند، این فناوری بیش از پیش مسیر تکامل خود را پیموده است. عبارت هوش مصنوعی برای اولین بار در سال ۱۹۵۶ و در جریان کنفرانسی در کالج دارتموث آمریکا مورد استفاده قرار گرفت. دانشمندان حاضر در آن گردهمایی پیش‌بینی کردند که تا چند سال آینده، برنامه‌نویسان قادر به شبیه‌سازی عملکرد مغز انسان خواهند بود. در حال حاضر هوش مصنوعی، به‌ویژه زمانی که از شاخه‌ای به نام یادگیری ماشینی و به‌خصوص قالب پیشرفته‌ی آن یعنی یادگیری عمیق صحبت می‌شود، تأثیری فراگیر و آشکار برجای گذاشته است. هوش مصنوعی به‌کاررفته در اپلیکیشن تصاویر گوگل (گوگل فوتوز) می‌تواند پدربزرگ شما را در دو تصویر مختلف که با فاصله‌ی ۵۰ سال از یکدیگر ثبت شده‌اند، شناسایی کند. هوش مصنوعی، مطالب موجود در فید خبری شما را انتخاب می‌کند و حتی در تعیین عمر باتری آیفون شما تأثیرگذار است.

گوشی‌های هوشمند، ابزارهای خانه‌ی هوشمند و دیگر دستگاه‌ها به نحو فزاینده‌ای در حال تکامل به سمت کاربرد در قالب سرویس‌های مبتنی بر هوش مصنوعی نظیر سیری اپل، الکسای آمازون و گوگل اسیستنت هستند. سوامی شیواسوبرمانیان، نائب رئیس بخش هوش مصنوعی آمازون می‌گوید:

اگر شما الکسا و اکو را باز کنید، تنها با یک اسپیکر معمولی مواجه نخواهید شد. این دستگاه در واقع یک دستیار دیجیتال هوشمند است که قدرت خود را از فضای ابری می‌گیرد و از تشخیص گفتار برآمده از یادگیری عمیق و درک طبیعی زبان استفاده می‌کند.

همان‌طور که هوش مصنوعی به تدریج بر جنبه‌های گوناگون کسب‌وکارها تأثیر می‌گذارد، غول‌های فناوری نیز در تلاش و رقابت برای استخدام نخبه‌های این حوزه از مراکز دانشگاهی و از شرکت‌های رقیب هستند. یان لیکان از دانشگاه نیویورک اکنون در فیسبوک مشغول به کار است. جیا لی، اسنپ‌چت را به مقصد واحد یادگیری ماشینی گوگل کلاود ترک کرده است. اسکات پنبرتی، مدیر بخش هوش مصنوعی کاربردی برای گوگل کلاود می‌گوید: «از آنجایی که این فناوری بسیار قدرتمند است، تقاضای بالایی برای جذب مغزهای متخصص این حوزه وجود دارد.»

ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا و اسپیس‌ایکس

مؤسسه‌ی تحقیقاتی پایسا، نتیجه‌ی مطالعه‌ای را در ماه آوریل منتشر کرد که برطبق آن، آمازون در حال انجام یک سرمایه‌گذاری به ارزش ۲۲۸ میلیون دلار برای کاربردهای جدید هوش مصنوعی است. به دنبال آن‌ها، گوگل و مایکروسافت نیز به ترتیب ۱۳۰ و ۷۵ میلیون دلار برای این بخش در نظر گرفته‌اند.

تنها تعداد انگشت‌شماری از شرکت‌ها قادر به رقابت در این سطح هستند. علی قدسی، مدیرعامل دیتابریکس، استارتاپی که با همکاری با کسب‌وکارها، هوش مصنوعی را برای آن‌ها کاربردی می‌کند، می‌گوید:

آمازون، اپل، فیسبوک، گوگل و مایکروسافت همگی متخصص این حوزه هستند و تنها بازیگران اصلی این عرصه نیز آن‌ها هستند و دیگر شرکت‌های برتر پشت سر آن‌ها قرار می‌گیرند.

بنا بر گفته‌ی قدسی، معضل ۱ درصدی‌ها در این حوزه در حال ظهور است. در این صورت، تنها بازیگران بزرگ توان و ظرفیت بهره‌برداری کامل از این فناوری جدید را خواهند داشت.

جنبه‌ی مثبت حوزه‌ی هوش مصنوعی این است که تمام کسب‌وکارها با هر اندازه‌ای می‌توانند از برخی از نوآوری‌های آن بهره‌مند شوند. در واقع آمازون، مایکروسافت و گوگل روی این مزیت حساب می‌کنند. پلتفرم‌های رایانش ابری آن‌ها (وب سرویس‌های آمازون، آژور و گوگل کلاود) که از هوش مصنوعی تجاری بهره می‌برند، امکاناتی نظیر تشخیص تصویر، پردازش طبیعی زبان و ترجمه‌ی زبان ارائه می‌دهند و هر سه‌ شرکت، به هوش مصنوعی به‌عنوان رمز پیشرفت پلتفرم‌های ابری خود نگاه می‌کنند. در حال حاضر، بخش وب‌سرویس‌های آمازون یک کسب‌وکار ۱۶ میلیارد دلاری است که در مقایسه با مدت مشابه پارسال رشدی ۴۲ درصدی تجربه کرده؛ هرچند با پیشرفت مایکروسافت و گوگل و کم شدن فاصله‌ی آن‌ها با آمازون، از سرعت این رشد تا حدی کاسته شده است. بازیگر بعدی آی‌بی‌ام است که دستاورد خود از هوش مصنوعی را «رایانش شناختی» می‌نامد و به نحو مؤثری کوشش کرده است تا آن را با نام تجاری «واتسون» و به‌عنوان یک سرویس به فروش برساند. با وجود آنکه فیسبوک و اپل پلتفرم ویژه‌ای مخصوص این حوزه ندارند، اما نتایج تحقیقات خود را در غالب مقاله‌های دانشگاهی منتشر می‌کنند. در این میان، فیسبوک حتی برخی از فناوری‌های ساخت خود را به‌صورت متن باز درمی‌آورد.

هوش مصنوعی، به‌عنوان یک ابزار تجاری هنوز در مراحل اولیه‌ی تکامل خود به‌سر می‌برد. مطالعات اخیر موسسه‌ی جهانیمک‌کینزی و گروه مشاور ام‌آی‌تی/ بوستون نشان می‌دهد که تنها ۲۰ درصد از شرکت‌ها این فناوری را به‌صورت معنادار به‌کار برده‌اند. اما برخلاف برخی نقاط عطف در فناوری‌های پیشین نظیر ظهور تجارت الکترونیک در دهه‌ی ۱۹۹۰، هوش مصنوعی به‌صورت طبیعی سودی برای استارتاپ‌های فعال ندارد؛ زیرا جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز آن می‌تواند سال‌ها به طول بیانجامد. دیوید کنی، نائب رئیس ارشد بخش واتسون و آی‌بی‌ام کلاود در توجیه این مسئله می‌گوید:

این موضوع در واقع یک مزیت برای این فناوری به‌حساب می‌آید؛ زیرا هرچه دانش بیشتری برای آموزش هوش مصنوعی وجود داشته باشد، ارزش آن نیز بیشتر می‌شود.

با این حال، نقطه‌ی هم‌پوشانی هوش مصنوعی با فناوری‌های مطرح پیشین، میل به بالا رفتن بیش از حد انتظارات به گونه‌ای است که ظرفیت‌های واقعی آن از نظرها پنهان می‌شود. برای مثال، در ماه سپتامبر، استات، یک وب‌سایت خبری پزشکی با انجام یک تحقیق نشان داد که محصول واتسون آی‌بی‌ام برای سرویس سرطان‌شناسی و نهادهای پزشکی، برخلاف وعده‌ی پیشین مبنی بر موفقیت در مبارزه با سرطان، در تحقق انتظارات ناکام مانده است. استیون فینلی، تحلیلگر داده و نویسنده‌ی هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی برای تجارت می‌گوید:

ما احتمالا در نقطه‌ی اوج انتظارات و توقعات قرار داریم: هوش مصنوعی قرار است همه‌ی کارها را برای ما انجام دهد؛ قرار است دنیا را تحت سلطه‌ی خود دربیاورد. اگر با هوش مصنوعی در ارتباط نباشید، [از باقی دنیا] عقب خواهید ماند.

با این وجود، هوش مصنوعی تنها یک تب زودگذر نیست. هزینه‌های صرف‌شده در بخش تحقیق و توسعه با نرخ سالیانه‌ بیش از ۳۰ میلیارد دلار، مبالغ هنگفتی هستند و انتظار می‌رود که تأثیر نهایی بر بهره‌وری و افزایش تقاضای مصرف‌کنندگان، تریلیون‌ها دلار باشد. جای تعجب نیست که هوش مصنوعی به نقطه‌ی کانونی جنگ بین بازیگران بزرگ فناوری تبدیل شده است و سازمان‌های بی‌شماری که در عرصه‌ی فناوری و حوزه‌های دیگر تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، آینده‌ی خود را در آن می‌بینند.

کسب‌و‌کارها برای درک جایگاه کنونی هوش مصنوعی و مسیر پیش‌ روی آن، باید هیجانات و تردیدها را با هم در نظر داشته باشند. در ادامه، ۶ درس کاربردی از خطوط مقدم این عرصه در صنایع مختلف از فناوری تا خرده‌فروشی و مشاور املاک به تفصیل شرح داده شده است. هوش مصنوعی رسما در همه جا حضور دارد و کاربردهای آن به گونه‌ای است که همه‌ی ما باید قدردان آن باشیم.

۱. زمینه استفاده خود را انتخاب کنید

رهبر یک کسب‌وکار مطرح مد اخیرا تصمیم گرفت که هوش مصنوعی باید به‌عنوان ابزاری در شرکتش به کار برده شود. اما از نحوه‌ی کاربرد این فناوری اطلاعی نداشت. این شرکت در گذشته با گوگل، آی‌بی‌ام و مایکروسافت همکاری کرده بود؛ اما پرسش اینجا است که آیا در حال حاضر باید با یکی از آن‌ها شریک شود؟ و دقیقا به چه منظور این کار را کند؟

حتی بازیگران فعال در حوزه‌ی هوش مصنوعی، نسبت به فریفتگی بیش از حد به این فناوری صرفا به علت مطرح بودن آن هشدار می‌دهند. مارکو کاسالاینا، مدیر محصول هوش مصنوعی کمپانی سیلزفروس که محصول آن‌ها با نام تجاریاینشتین شناخته می‌شود می‌گوید:

من گاهی اوقات با مشتریان علاقه‌مند صحبت می‌کنم. آن‌ها بدون آنکه علت واقعی استفاده یا نحوه‌ی کاربرد هوش مصنوعی را بدانند، می‌گویند: هی! ما می‌خواهیم از این فناوری استفاده کنیم.

گوردیپ سینگ پال، نائب رئیس مایکروسافت توصیه می‌کند:

انتظارات خود را بیش از حد بالا نبرید؛ زیرا شما تصور می‌کنید مشکل آسان است و هوش مصنوعی می‌تواند آن را حل کند.

وی تأکید می‌کند آن دسته از وظایفی که انسان‌ها به‌عنوان کارهای معمولی می‌شناسند، نظیر تا کردن لباس‌ها، می‌تواند به‌عنوان چالش‌هایی غیر قابل حل برای نرم‌افزار به نظر بیاید. سینگ پال در ادامه افزود «با این وجود، خود را برای غافلگیری از عملکرد بی‌نظیر هوش مصنوعی در پردازش وظایف آماده کنید.»

یک شیوه‌ی مناسب برای شروع کار، شناسایی آن دسته از مشکلات تجاری است که هوش مصنوعی توانایی حل آن‌ها را دارد. همچنین به جای رسیدگی به تمام آن‌ معضلات در یک زمان، یک پروژه‌ی اولیه‌ی کنترل‌پذیر انتخاب شود. دیپ وارما، مدیر ارشد مهندسی در مؤسسه‌ی مشاور املاک تلوریا، به تازه‌واردان عرصه‌ی هوش مصنوعی توصیه می‌کند که برای بهره‌گیری از این فناوری، مشکلات بسیار به‌خصوصی را انتخاب کنند. وارما در ادامه می‌گوید: «اگر فکر می‌کنید قرار است این مشکل را با یک حرکت حل کنید، هرگز چنین چیزی اتفاق نخواهد افتاد.»

کلید حل این مسئله، این است که فریفته‌ی توانایی هوش مصنوعی نشوید و به جای آن روی اهداف خود تمرکز کنید. اعمالی که انسان‌ها (بخوانید کارکنان) به‌عنوان وظایفی پرزحمت از آن‌ها یاد می‌کنند، معمولا بهترین نقاط شروع هستند. برای مثال، شرکت فناوری مسافرتی سیبر با بهره‌گیری از سرویس‌های پردازش طبیعی زبان از آژور مایکروسافت، در حال به‌کارگیری یک ربات چت در اپلیکیشن منسجر فیسبوک است که می‌تواند شروع به پرسیدن پرسش‌های مستقیمی درباره‌ی رزروهای موجود کند. مشتریان این شرکت در صنعت مسافرت می‌گویند: «مدیر سیبر آینده‌ای را می‌بیند که در آن نرم‌افزار هوشمند به شدت بر برنامه‌ی های پیچیده‌ی سفر متمرکز است؛ به نحوی که شما دلتان برای آن تعامل چهره به چهره‌ی واقعی تنگ می‌شود و ربات چت نیز قابلیت پشتیبانی بیشتری از درخواست‌های روزمره و عادی خواهد داشت.»

۲. کلان داده‌ی خود را معنادار کنید

اواخر دهه‌ی گذشته، برخی اصطلاحات تخصصی فناوری نظیر کلان‌داده (Big Data) رواج پیدا کردند. مارک جانسون، مدیرعامل یک استارتاپ جغرافیایی هوش مصنوعی به نام دکارت لبز در این باره می‌گوید:

رواج این اصطلاح، درک جدیدی را بازتاب داد که بر اساس آن گردآوری، سازماندهی و تحلیل اطلاعات کلان در مورد هر جنبه از یک کسب‌وکار، از شیوه‌های ساخت و تولید تا رسیدن به دست مشتری، اقدامات ارزشمندی به‌حساب می‌آیند. با این حال، گرد‌آوری و ذخیره‌ی این حجم از داده از تشخیص نحوه‌ی استفاده از آن‌ها بسیار آسان‌تر است. بسیاری از شرکت‌ها به گرد‌آوری پیوسته‌ی اطلاعات در طول سال‌ها ادامه می‌دهند و آن قدر آن‌ها را در سرورها نگه می‌دارند تا خاک بخورند.

مارکو کاسالاینا می‌گوید: «داده، خوراکی است که هوش مصنوعی را تغذیه می‌کند. هرچه بیشتر مصرف کند، هوشمند‌تر می‌شود.» در کنفرانس توسعه‌دهندگان گوگل I/O در ماه می، جان جاناندریا، سرپرست هوش مصنوعی گوگل، این مفهوم را با شرح مثالی از دختر ۴ ساله‌ی خود توضیح داد. دختر او یک دوچرخه‌ی قدیمی پنی فارتینگ با یک چرخ بسیار بلند و متعلق به قرن ۱۹ مشاهده کرده بود. زمانی که پدرش ماهیت آن وسیله را برای او توضیح داد؛ وی به‌سرعت به این شناخت دست یافت که در صورت برخورد با هر نوع دوچرخه‌ی پنی فارتینگ دیگر، قادر به تشخیص آن باشد. «با کامپیوترها، ما باید صدهزار دوچرخه‌ی پنی فارتینگ را به آن‌ها نشان دهیم و به آن‌ها بگوییم که این یک دوچرخه است. اما به محض اینکه آن‌ها صدهزار مدل از این دوچرخه را دیدند، احتمالا در شناسایی آن‌ها عملکرد بهتری از انسان خواهند داشت.»

حتی شرکت‌هایی که صاحب مقادیر عظیمی داده هستند باید پایگاه داده‌ی خود را سازماندهی و پایگاه‌های متناقض را ادغام کنند و اطلاعات را معمولا به نحوی بسازند که پردازش آن‌ها برای الگوریتم آسان‌تر باشد. ژان فرانسوا فادی، مدیر ارشد نوآوری شرکت ایرباس دیفنس اند اسپیس توصیه می‌کند: «اولین قدم، خارج کردن داده از پایگاه و در دسترس قرار دادن آن به‌صورت آزادانه است.» برای ایرباس، این اقدام شامل انتقال تصاویر ماهواره‌ای‌اش به گوگل کلاود می‌شود. در حال حاضر، این شرکت می‌تواند با بهره‌گیری از یادگیری ماشینی، تفاوت بین برف و ابر را تشخیص دهد. این موفقیتی است که ظاهرا کامپیوترها در مقایسه با انسان، دارای توانایی بیشتری در دستیابی به آن هستند.

۳. در صورت امکان از دستاوردهای دیگران استفاده کنید

این حقیقت که غول‌های فناوری در حال تبدیل هوش مصنوعی ساخت خودشان به سرویس‌های لحظه‌ای هستند، یک مزیت برای سازمان‌هایی است که نزدیکی زیادی به منابع دارند. برای مثال، کریس آدزیما، یک تحلیلگر ارشد سیستم‌های اطلاعاتی شاغل در اداره‌ی پلیس شهرستان واشنگتن در اورگان، سال گذشته مجذوب یکی از امکانات جدید وب‌سرویس‌های آمازون به نام رکاگنیشن (Rekognition) شد که قابلیت تشخیص چهره را ارائه می‌داد. در حال حاضر، حجم تصاویر ثبت‌شده در زمان دستگیری از مجرمان این شهرستان به قدری زیاد شده که حتی فیلتر کردن جستجوی آن‌ها براساس سن، جنسیت یا نژاد نتیجه‌ی ملموسی در پی ندارد. در اختیار داشتن این حجم کلان از تصاویر، هنگامی که افسران پلیس نیاز به شناسایی فرد مظنون به سرقت دارند که توسط دوربین‌های امنیتی به دام افتاده، سودمند است. آدزیما با خوشحالی می‌گوید: «من نه تحلیلگر داده هستم و نه هیچ اطلاعی از نحوه‌ی کارکرد تشخیص چهره یا هوش مصنوعی دارم.» با این حال، او در طول چند ماه توانست سیستمی را شکل دهد که با استفاده از سرویس رکاگنیشن، تصاویر تازه‌ ثبت‌شده را با نمونه‌های موجود در بایگانی تطبیق می‌دهد. این سیستم تاکنون به شناسایی ۲۰ مظنون کمک کرده است.

این موضوع همچنین یک معامله‌ی فوق‌العاده محسوب می‌شود. راه‌اندازی اولیه‌ی این سیستم برای اداره‌ی پلیس تنها در حدود ۴۰۰ دلار هزینه داشته است. صورتحساب ماهانه‌ی وب‌سرویس‌های آمازون نیز تقریبا ۶ دلار است. آدزیما می‌گوید: «با هر دلاری که خرج می‌کنم، در قبال مالیات‌دهندگان مسئول هستم. ما چنین هزینه‌ی ناچیزی را صرف می‌کنیم؛ اما در عوض بازده بالایی به‌دست می‌آوریم.

۴. اگر لازم شد خودتان بسازید

تشخیص چهره، شاخه‌ای از هوش مصنوعی است که کاربرد آن در زمینه‌های مختلف، نسخه‌ی مخصوص آمازون را به‌سرعت در حوزه‌های فراوانی قابل استفاده کرده است. با این حال، در برخی موارد شرکت‌ها نیازمند به‌کارگیری نوعی هوش مصنوعی هستند که به دقت برای هدف مشخصی سازگار شده باشد. دیوید کنی از آمازون می‌گوید:

ما برای مشاوره درباره‌ی موضوعات هنری یا بازار بورس نزد رادیولوژیست یا وکیلمان نمی‌رویم. ما برای مسائل مختلف نزد متخصص مربوطه می‌رویم.

به همین دلیل، آمازون واتسون را برای صنایع به‌خصوصی از آموزش تا مدیریت زنجیره‌ی تأمین طراحی کرده است. اشاره‌ی کنی بازتاب‌دهنده‌ی یک حقیقت اولیه‌ درباره‌ی هوش مصنوعی است: هرچه جاه‌طلبی بیشتری داشته باشید، نیازمند الگوریتم پیچیده‌تری خواهد بود.

مرکز مشاوره‌ی املاک ترولیا امیدوار بود با استفاده از هوش مصنوعی قادر به سازماندهی انبوه تصاویر خانه‌های فروشی و اجاره‌ای شود و آن‌ها را برحسب آشپزخانه، اتاق خواب، حمام و حتی برخی ویژگی‌های آشپزخانه که قیمت خانه را به شدت افزایش می‌دهند نظیر سطح گرانیتی از هم مجزا کند. در حال حاضر، چنین سطحی از هوشمندی به‌عنوان یک محصول مصرفی در دسترس نیست.

دیپ وارما، تحلیگر داده در مؤسسه‌ی ترولیا می‌گوید: «این مرکز مشاوره‌ی املاک نیاز به خلاقیت دارد.» بدین منظور، وی بدین جمع‌بندی رسید که شرکتش به جای همکاری با دیگران، خود باید صاحب هوش مصنوعی باشد. ترولیا به‌عنوان واحدی از کمپانی مشاور املاک زیلو، ارزشی به مبلغ ۵.۵ میلیارد دارد. این مؤسسه می‌تواند به‌صورت هوشمندانه‌ای به دنبال بهره‌گیری از هوش مصنوعی به‌عنوان یک ضرورت راهبردی و سرمایه‌گذاری مناسب باشد. با وجود اینکه ترولیا از مشتریان وب‌سرویس‌های آمازون محسوب می‌شود؛ اما آن‌ها تصمیم گرفته‌اند مختصصان یادگیری ماشینی خود را استخدام کنند و الگوهای اختصاصی مناسب خود را توسعه دهند.

گاهی اوقات شخصی‌سازی می‌تواند به‌صورت حداقلی باشد. ادموندز، که یک وب‌سایت فروش آنلاین خودرو است و اطلاعاتی نظیر مشخصات، قیمت و نقد و بررسی خودروها را برای خریداران احتمالی فراهم می‌کند، هوش مصنوعی را با جنبه‌های بی‌شماری از کسب‌وکار خود از پیش‌بینی سود تا تأمین امنیت وب‌سایتش یکپارچه کرده است. ادمونز، درست همانند ترولیا، می‌خواهد با بهره‌گیری از این فناوری، تصاویر انبوه خودروها را دسته‌بندی کند تا شناسایی انواع تصاویر خارجی و داخلی موجود از مدل‌ها و برندهای به‌خصوص امکان‌پذیر شود.

۵. همه را درگیر کنید و درگیر نگاه دارید

چه یک شرکت، پیگیر کمک‌های فراوانی باشد و چه اکثر کارهای سنگین را خود برعهده بگیرد، ارزش هوش مصنوعی عمیقا با چالش‌های کسب‌وکار فردی گره خورده است. این بدین معنی است که هوش مصنوعی تنها در صورتی می‌تواند مؤثر باشد که سهامداران همانند کارکنان آی‌تی درگیر و متعهد باشند.

جورد گورینگ، یکی از مدیران شرکت جانسون اند جانسون که در زمینه‌ی ارائه‌ی تجهیزات پزشکی فعالیت می‌کند، می‌گوید:

سازمان‌ها تمایل دارند تنها نظاره‌گر باشند. آن‌ها درست پس از آنکه فناوری را تصاحب کردند، انتظار دارند که فناوری تمام کارهای سخت را برای آن‌ها انجام دهد. این، یکی از چیزهایی است که به هیچ وجه با هوش مصنوعی قابل انجام نیست.

هرچند وظیفه‌ی گورینگ، تمرکز بر افراد و نه فناوری است؛ اما او از اقدام شرکتش در همکاری با گوگل کلاود و جذب جایب، یک کمپانی تأمین‌کننده‌ی نرم‌افزار برای ترکیب هوش مصنوعی به شیوه‌ای که تمام افراد از محققان پزشکی تا رانندگان کامیون درگیر آن شوند، حمایت و پشتیبانی کرده است. این شرکت می‌گوید از زمانی که استفاده از موتور جستجوی مجهز به الگوریتم‌های یادگیری ماشینی گوگل را برای تطبیق میلیون‌ها داوطلب با ۲۵ هزار شغل آغاز کرده‌اند، تعداد متقاضیان مناسب ۴۱ درصد افزایش یافته است.

پس از آن مگ ساتن، مدیر تجربه‌ی خرده‌فروشی مشتری در کمپانی اچ اند آر بلاک که در زمینه‌ی خدمات مالیاتی فعالیت می‌کند، می‌گوید: «این یک فرایند پیوسته از پالایش و آموزش به منظور بهبود مداوم و پیوسته‌ی اجرا است.» این غول مالیاتی امسال شروع به یکپارچگی واتسون آی‌بی‌ام در فعالیت‌های روزمره‌ی خود کرد. این شرکت پس از آن دریافت که این ورودی، موجب افزایش رضایت مشتری شده است. اکنون این شرکت برای فصل مالیاتی سال آینده در حال کار روی نسخه‌ی دوم است.

۶. انتظار بیش از حد و زودهنگام نداشته باشید

درس پایانی، به یکی از درس‌های ساده اما مهم انسانی یعنی صبوری بازمی‌گردد. فرصت‌های فراوانی در هوش مصنوعی وجود دارد؛ اما در عین حال ناشناخته‌های زیادی نیز پیش روی ما قرار دارد. برخلاف پیشگویی‌های مختلف از ایلان ماسک تا مارک زاکربرگ، دانستن تأثیر فرهنگی نهایی این فناوری، همچنان غیرممکن است.

سرانجام، همانطور که فناوری‌های تحول‌برانگیز پیشین نشان داده‌اند، همگان قادر به حرکت با آن‌ها نخواهند بود. یونکای ژو، کسی که سال‌ها خود را وقف ساخت فناوری‌های یادگیری ماشینی در پلتفرم تبلیغاتی گوگل کرده است، می‌گوید:

افرادی هستند که با سوار شدن بر این موج به موفقیت دست پیدا می‌کنند و افراد دیگری نیز هستند که برخلاف این موج حرکت خواهند کرد و از میدان به در خواهند شد.

سرانجام به لطف تجربه‌های جدید و برجسته‌ی شرکت‌های بزرگ و کوچک، همه‌ی ما به‌تدریج مسیر و مقصد احتمالی این فناوری را خواهیم دانست.

محققین این موسسه با استفاده از اطلاعات آماری اداره کار آمریکا و منابع دیگر دویست شغل معمول در این کشور را رتبه بندی کرده‌اند. در این رتبه بندی عواملی چون میانگین درآمد، رشد مورد انتظار شغل طی چند سال آینده، سطح رقابت، میزان فعالیت های جسمی، مشکلات بهداشتی و میزان استرس مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

این تیم با توجه به عواملی که بالاتر گفتیم امتیاز هر شغل را تعیین کرده و ده تا از برترینِ آنها را معرفی کرده‌اند.

کایل کسینگ از اعضای تیم کریرکست در گفتگویی که با سی ان بی سی انجام داده اظهار داشته که این رتبه بندی نشان می‌دهد که تحصیلات دانشگاهی برای رسیدن به شغل های در حال رشد و با درآمد بالا عاملی مهم است، اما نسبت به گذشته تاثیر کمتری در موفقیت شغلی افراد دارد.

10- آسیب شناسی گفتار و زبان، گفتار درمان‌گر

حقوق: 73410 دلار ( در سال)
رشد شغلی پیش بینی شده: 21 درصد

9- کار درمانگر

حقوق: 80150 دلار( در سال)
رشد شغلی پیش بینی شده: 27 درصد

8- مهندس نرم افزار

حقوق: 100690 دلار( در سال)
رشد شغلی پیش بینی شده: 17 درصد

7- ریاضیدان

حقوق: 111100 دلار( در سال)
رشد شغلی پیش بینی شده: 21 درصد

6- استاد دانشگاه

حقوق: 72470 دلار( در سال)
رشد شغلی پیش بینی شده: 13 درصد

5- دانشمند علم داده‌ها

حقوق: 111267 دلار( در سال)
رشد شغلی پیش بینی شده: 16 درصد

4- تحلیلگر امنیتی داده‌ها

حقوق: 90120 دلار( در سال)
رشد شغلی پیش بینی شده: 18 درصد

3- تحلیلگر تحقیقات عملیاتی

حقوق: 78630 دلار( در سال)
رشد شغلی پیش بینی شده: 30 درصد

2- مدیر خدمات پزشکی

حقوق: 94500 دلار( در سال)
رشد شغلی پیش بینی شده: 17 درصد

1-آمارشناس

حقوق: 80110 دلار( در سال)
رشد شغلی پیش بینی شده: 34 درصد

نانو ربات‌های هوش مصنوعی که در بدن کاشته می‌شوند می‌توانند ظرف 20 سال آتی موجب ایجاد ابر انسان‌ها شوند.

محققان دانشگاه "ییل" از نوعی جلبک دستکاری شده به نام "دیاتوم"(Diatom) برای بهبود کارایی سلول‌های خورشیدی استفاده کردند.

اولین رقابت فیزیکی بین دو ربات غول‌پیکر آمریکایی و ژاپنی که با هزینه شخصی ساخته شده‌اند در ژاپن برگزار خواهد شد.

دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس یک اسکنر سه بعدی قابل حمل را توسعه دادند که می‌تواند به کارکنان مراقبت‌های بهداشتی کمک کند تا بتوانند به سرعت بیماران مبتلا به الفانتیازیس را تشخیص دهند.