محققان پژوهشگاه زلزله با بیان اینکه از آخرین سونامی منطقه مکران 69 سال می‌گذرد، گفت: همچنان انتظار می‌رود یک زلزله ابرراندگی در این منطقه با بزرگای حدود 8 احتمالا در دهه آینده رخ دهد.

امام زمان (عج) در همه حال، از احوال شیعیان خود آگاه‌اند که در این خبر، داستان کمک امام زمان (عج) به فردی تازه مسلمان را بخوانید.

یکی از هم‌وطنان ایرانی یک سال در ایام محرم به انگلستان سفر کرده بود. یک روز که به منزل یکی از دوستان دعوت شده بود وقتی وارد حیاط منزل شد، با تعجب دید که آنجا نیز بساط دیگ و آتش و نذری امام حسین (علیه‌السلام) برپاست، همه پیراهن مشکی بر تن کرده و شال عزا به گردن آویخته و عزادار حضرت سید الشهداء اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) هستند. در این میان متوجه یک زوج جوان که خیلی عاشقانه در مجلس امام حسین (علیه‌السلام) فعالیت می‌کردند، شد و وقتی از حال آن‌ها جویا شد، متوجه شد که آن دو مسیحی بوده‌اند و مسلمان شده‌اند و هر دو پزشک هستند. مرد متخصص قلب و عروق و زن هم فوق تخصص زنان.

برایش جالب بود که در انگلستان، برخی از مردم این طور عاشق اهل بیت (علیه‌السلام) باشند و مخصوصاً دو پزشک مسیحی، مسلمان شوند و با این شور و حال و با کمال تواضع در مجلس امام حسین (علیه‌السلام) نوکری کنند. کمی نزدیک‌تر رفت، با آن زن تازه مسلمان شروع به صحبت کردن نمود و از او پرسید که به چه علت مسلمان شده و علت این همه شور و هیجان و عشق و محبت چیست؟، او گفت: «درست است، شاید عادی نباشد، اما من دلم ربوده شده، عاشق شدم و این شور و حال هم که می‌بینی به خاطر محبت قلبی من است.» از او پرسید: «دلربای تو کیست؟ چه عشقی و چه محبتی!؟»

پاسخ داد: «من وقتی مسلمان شدم، همه چیز این دین را پذیرفتم، به خصوص این که به شوهرم خیلی اطمینان داشتم و می‌دانستم بی‌جهت به دین دیگری رو نمی‌آورد. نماز و روزه و تمام برنامه‌ها و اعمال اسلام را پذیرفتم و دیگر هیچ شکی نداشتم. فقط در یک چیز شک داشتم و هر چه می‌کردم دلم آرام نمی‌گرفت و آن مسئله آخرین امام و منجی این دین مقدس بود که هرچه فکر می‌کردم برایم قابل هضم نبود که شخصی بیش از هزار سال عمر کرده باشد و باز در همان طراوت و جوانی ظهور کند و اصلاً پیر نشود. در همین سرگردانی به سر می‌بردم تا اینکه ایام حج رسید و ما هم رهسپار خانه خدا شدیم. شاید شما حج را به اندازه ما قدر ندانید. چون ما تازه مسلمانیم و برای یک تازه مسلمان خیلی جالب و دیدنی است که باشکوه‌ترین مظاهر دین جدیدش را از نزدیک ببیند.

وقتی اولین بار خانه کعبه را دیدم، به طوری متحول شدم که تا به آن موقع این طور منقلب نشده بودم. تمام وجودم می‌لرزید و بی‌اختیار اشک می‌ریختم و گریه می‌کردم. روز عرفه که به صحرای عرفات رفتیم، تراکم جمعیت آن چنان بود که گویا قیامت برپا شده و مردم در صحرای محشر جمع شده بودند. ناگهان در آن شلوغی جمعیت متوجه شدم که کاروانم را گم کرده‌ام، هوا خیلی گرم بود و من طاقت آن همه گرما را نداشتم، سیل جمعیت مرا به این سو و آن سو می‌برد، حیران و سرگردان، کسی هم زبانم را نمی‌فهمید، از دور چادرهایی را شبیه به چادرهای کاروان لندن می‌دیدم، با سرعت به طرف آن‌ها می‌رفتم، ولی وقتی نزدیک می‌شدم متوجه می‌شدم که اشتباه کرده‌ام. خیلی خسته شدم، واقعاً نمی‌دانستم چه کنم. دیگر نزدیک غروب بود که گوشه ای نشستم و شروع کردم به گریه کردن، گفتم خدایا خودت به فریادم برس! در همین لحظه دیدم جوانی خوش سیما به طرف من می‌آید. جمعیت را کنار زد و به من رسید. چهره‌اش چنان جذاب و دلربا بود که تمام غم و ناراحتی خود را فراموش کردم. وقتی به من رسید با جملاتی شمرده و با لهجه انگلیسی فصیح به من گفت: «راه را گم کرده ای؟ بیا تا من قافله‌ات را به تو نشان دهم.» او مرا راهنمایی کرد و چند قدمی بر نداشته بودیم که با چشم خود «کاروان لندن» را دیدم! خیلی تعجب کردم که به این زودی مرا به کاروانم رسانده است. از او حسابی تشکر کردم و موقع خداحافظی به من گفت : «به شوهرت سلام مرا برسان». من بی اختیار پرسیدم: «بگویم چه کسی سلام رسانده؟» او گفت : «بگو آن آخرین امام و آن منجی آخرالزمان که تو در رمز و راز عمر بلندش سرگردانی! من همانم که تو سرگشته او شده ای!» تا به خودم آمدم دیگر آن آقا را ندیدم و هر چه جستجو کردم، پیدایش نکردم. آنجا بود که متوجه شدم امام زمان عزیزم را ملاقات کرده‌ام و به این وسیله طول عمر حضرت نیز برایم یقینی شد.

از آن سال به بعد ایام محرم، روز عرفه، نیمه شعبان و یا هر مناسبت دیگری که می‌رسید من و شوهرم عاشقانه و به عشق آن حضرت خدمتش را می‌کنیم و آرزوی ما دیدن دوباره اوست.»

منبع: کتاب ملاقات با امام زمان در عصر حاضر، ابوالفضل سبزی

در روزهای اخیر بحث بسیار داغی که محافل سیاسی را پر کرده؛ اظهارات جنجالی دونالد ترامپ مبنی بر برجام و بحث موشکی ایران است. کاخ‌نشینان واشنگتن معتقدند که تسلیحات نظامی فقط برای خود و دار و دسته خودشان است و سایر کشورها حق استقاده از آنها را ندارند، حتی اگر تسلیحات تولید داخلی خودشان باشد.

از زمان ورود موشک‌های بالستیک در جنگ جهانی دوم تا امروز؛ اولین چالش درباره این موشک‌ها حفظ آنها در برابر حمله پیش‌دستانه و متقابل موشکی و هوایی دشمن بود که این امر موجب پیشرفت شگرف تکنولوژی و به وجود آمدن خلاقیت‌ها در حوزه‌های مختلف شد. گزارش‌ها نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران نیز در رتبه‌بندی قدرت‌های موشکی دنیا  در رده سوم قرار دارد.

طبق همه مقررات بین‌المللی نظام جمهوری اسلامی ایران حق دارد که تسلیحات دفاعی مورد نظر خود را تولید کند و بر همین اساس هم ایران به تولید تسلیحات دفاعی خود ادامه می دهد، بدیهی است هر چه قدر تهدید علیه ایران بیشتر باشد، ایران نیز به نوبه خود اقدام به تولید و تهیه تسلیحات دفاعی مدرن تر و پیشرفته تر خواهد کرد.

بعد از برجام و طبق توافق هسته‌ای؛ جمهوری اسلامی ایران هیچ تعهدی برای توقف برنامه دفاعی موشکی خود نداشته و ندارد، ولی برای تنش‌زدایی تلاش داشت کارهایی که منجر به ایجاد تنش با طرف های مقابل می شود را انجام ندهد. در مقابل هم توقع بود که طرف‌های مقابل ایران همه تحریم‌های مالی و اقتصادی بر ضد ایران را لغو کنند و از سنگ اندازی در اجرای توافقات اقتصادی بین المللی با ایران دست بردارند که اینگونه نشد. اما وقتی امریکا  حاضر نیست به تعهدات خود عمل کند نباید از ایران توقع داشت که به اموری که اصلا در متن برجام هم به آن اشاره نشده عمل کند.

سپاه پاسداران در سال‌های گذشته توان و قدرت  موشکی خود را به صورت شگرفی افزایش داده که تعجب ابرقدرت‌های جهان را برانگیخته است و همین امر سبب شده تا این یگان مورد تحریم‌های کشورهای غربی قرار بگیرد؛ ولی فرماندهان و مسئولان کشوری به افزایش روزازافزون این قدرت بازدارنده تاکید کرده‌اند و در هر زمان که توانسته‌اند با بازدید از روند ساخت انواع موشک و رونمایی از موشک‌های جدید توجه ویژه خود به این بخش را نشان داده‌اند. در این بازدیدها که آخرین آن توسط علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی از توان موشکی و یکی از شهرهای موشکی سپاه صورت گرفت علاوه بر تقدیر و تشکر از فرماندهان سپاه برای افزایش امنیت؛ به افزایش توان موشکی ایران نیز تاکید کرد. 

سردار حسین سلامی جانشین فرمانده کل سپاه با اشاره به قدرت روزافزون سپاه در صنعت موشکی گفت: امروزه آمریکایی‌ها درباره قدرت موشکی ما بحث می‌کنند و می‌خواهند آن را تحریم کنند و ما نیز در پاسخ به آنها می‌گوییم تا زمانی که تجاوزات و غارت‌گری‌های شما ادامه دارد و تا زمانی که از رژیم صهیونیستی حمایت می‌کنید ما نیز توان موشکی خود را افزایش می‌دهیم و ملت غیور ایران بدانند که ما امروز انبارهای موشکی و تونل‌های طویلی از موشک‌های آماده پرتاب داریم و برای مابقی موشک‌هایی که تولید می‌کنیم دچار کمبود فضا هستیم؛ ولی با این وجود توان موشکی خود را افزایش می‌دهیم.

مهم‌ترین ویژگی‌های برنامه موشکی ایران چیست

١- قدرتمندترین قابلیت ضد دسترسی ایران در مقابل تهاجم خارجی و عاملی بازدارنده
٢- خودکفایی کامل در همه اجزا (بدنه، پیشران، سوخت، و سیستم‌های هدایت و کنترل)
٣- انعطاف پذیری بسیار بالا در برد
٤- هزینه پایین به دلیل بومی و بهینه سازی فرآیند‌های تولید
٥- تعداد بسیار بالا و غیر قابل تخمین
٦- استفاده پیشرفته و خلاقانه از مکانیسم‌های پدافندغیر عامل برای مصون سازی در مقابل هر نوع حمله خارجی
٧- گستردگی در طیف بسیار بزرگی از انواع مدل‌ها به منظور استفاده در ماموریت‌های مختلف نظامی و علیه اهداف متنوع
٨- دقت بسیار بالا
٩- قدرت تخریب بی سابقه در میان سلاح‌های متعارف
١٠- نبود هرگونه ممنوعیت حقوقی بین المللی برای توسعه برنامه موشکی
١١- دسترس‌پذیرکردن همه اهداف دشوار منطقه‌ای (بویژه اسراییل و پایگاه‌های نظامی امریکا) برای ایران در هرگونه درگیری احتمالی
١٢- ایجاد یک روش سریع و کارآمد برای توانمندسازی متحدان منطقه ایران در محور مقاومت
١٣- ایجاد توان و امکان عملیات از راه دور برای ایران با آسیب پذیری کم نیروی عمل کننده

برنامه موشکی ایران بخشی از تحولات ناخوشایند آمریکا در منطقه است که بر منافع ایالات متحده تاثیر منفی می‌گذارد. این منطقه در وضعی قرار دارد که برخی از فوری‌ترین مسایل مطرح در حوزه امنیت ملی ایالات متحده در آن رخ داده است. در عراق و سوریه شاهد جنگ‌های نیابتی هستیم. این جنگ ها سبب شده است تروریسم تقویت شود که مشکلی جهانی به شمار می رود و برای همه  تهدید به شمار می رود. ایران نیز در بی ثباتی و منازعه ای که در منطقه در جریان است، نقش مستقیم دارد و به کمک مردم و دولت‌های . در مجموع، تلاش های جمهوری اسلامی ایران برای این منظور این است که به قدرت‌های جهان نشلن داهد که قدرت بازدارندگی در مقابل تهدیدات آنها را دارد.

 بر اساس برآوردهای صورت‌گرفته در سال 2016، واشنگتن 450 موشک بالستیک بین‌قاره‌ای (ICBM) را در پایگاه‌هایی در مونتانا، داکوتای شمالی و وایومینگ مستقر کرده است. نیروی دریایی نیز 288 موشک‌های سه‌کاره بالستیک زیردریایی (SLBM) را در 14 زیردریایی‌های موشکی بالستیک هسته‌ای اوهایو استقرار داده است. نیروی هوایی آمریکا 16 جنگنده B-2A خود را با 16 بمب هسته‌ای و 44 بمب‌افکن B-52H خود را با 20 موشک کروز هوایی مسلح کرده است و با این شزایط این کشور تا دندان مسلح دایه مهربانتر از مادر شده و به برنامه موشکی شوری همچون ایران حساسیت نشان می‌دهد.

ماجرا آنجایی جالب‌تر می‌شود که کشورهایی چون جمهوری اسلامی ایران که دشمن درجه یک تفکر آمریکایی هستند حق ندارند موشک داشته باشند، حتی از نوع داخلی آن، اما کشورهای متحجری که حاکمان آنها تفکر آمریکایی دارند مثل عربستان سعودی، امارات و اسرائیل سنگین‌ترین خرج‌های خود را برای خرید تسلیحات نظامی انجام می‌دهند و آب هم از آب تکان نمی‌خورد.

تجربه جنگ هشت ساله با عراق نشان داد که جمهوری اسلامی ایران باید فقط و فقط به خود و خدای خود تکیه کند. جنگی که اگر ما در آن، توان موشکی امروز خود را داشتیم، شاید کمتر از یک سال به طول می‌انجامید و صدام خیلی زودتر از سال 2006 میلادی به زباله‌دان تاریخ پیوند می‌خورد.در هر حال موشک‌های جمهوری اسلامی ایران سال‌هاست که آماده شلیک است و قطعا آمریکا نیز این موضوع را به خوبی می‌داند که فقط خط مشی تهدید بدون عمل را در پیش گرفته است.

راه‌اندازی یک کسب و کار جدید که استارتاپ خوانده می‌شود، این روزها یکی از ترندهای دنیای فناوری و حوزه‌ی کسب و کار است. هرچند اصطلاح استارتاپ را می‌توان به تمام کسب و کارهای نوپایی که با یک روش جدید در پی حل مشکل هستند، تعمیم داد، اما اغلب این نام به کسب و کارهایی نوپای حوزه‌ی فناوری اطلاق می‌شود که با استفاده از روش‌های نوین بر بستر فناوری‌ در پی رفع مشکلات حاصل از روش‌های قدیمی بوده یا به طور کلی روشی نوین را برای حل معضلاتی که در مدرنیته ایجاد شده، ارائه می‌کنند. موفقیت استارتاپ‌ها در کنار ایجاد فضایی برای داشتن استقلال کاری و راه‌انداختن یک بنگاه اقتصادی موفق که اشتغال‌زایی را نیز به همراه دارد، بسیاری را بر آن داشته تا این مسیر حرکت کنند.

این روزها علاوه بر اینکه در اغلب کلان شهرهای کشورمان نیز شاهد داغ بودن تب راه‌اندازی استارتاپ هستیم، این موضوع در مورد سایر شهرهای جهان نیز صادق است. پس از آنکه استارتاپ‌ها با حضور خود در کالیفرنیا و منطقه‌ای به نام سیلیکون ولی، این ناحیه را به قطب فناوری جهان تبدیل کردند، بسیاری از شهرها در پی الگو قراردادن این منطقه و رشد در حوزه‌ی فناوری از طریق بها دادن به استارتاپ‌ها هستند. این موضوع در کشورمان نیز کم و بیش صادق است، هرچند کارآمد بودن این رویکرد خود جای بحث دارد.

وب‌سایت تک‌کرانچ با انتشار گزارشی به بررسی این موضوع پرداخته و به این نکته اشاره کرده که استارتاپ‌های دیروز که امروزه به غول‌های فناوری دنیا تبدیل شده‌اند در حال پایان دادن به تب استارتاپی هستند. همانطور که اشاره کردیم، تمام کلان‌ شهرهای جهان این روزها توجه ویژه‌ای معطوف استارتاپ‌ها کرده‌اند، بطوریکه هر یک در پی تبدیل شدن به یک قطب بزرگ فناوری هستند، حال آنکه خورشید دوران طلایی استارتاپی در خود سیلیکون ولی در حال غروب است.

به جرات می‌توان گفت که رویای بسیاری از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در حوزه‌های مهندسی یا مدیریت، خلق یک کسب و کار خلاقانه نظیر اوبر، فیسبوک یا موارد دیگر است که در کشورمان نیز می‌توان این پدیده را به روشنی در دانشگاه‌ها و مخصوصا گردهمایی‌هایی نظیر استارتاپ ویکند‌ها مشاهده کرد. تقریبا این روزها کلان شهری نیست که یک سرمایه‌گذار در آن وجود نداشته باشد. تغییر بازیگران بزرگ اقتصاد غیردولتی از شرکت‌های فعال در حوزه‌ی انرژی یا ساختمانی به سمت شرکت‌های فناوری نیز اشتیاق برای ورود به این حوزه را بیش از پیش افزایش می‌دهد؛ اما نکته‌ای که باید به آن توجه داشت، تبدیل شدن استارتاپ‌های دیروز به غول‌هایی است که در حال بلعیدن کسب و کارهای کوچک‌تر از خود هستند. این شرکت‌ها واهمه‌ای از خرید‌ ندارند و برای رشد بیشتر، به راحتی سایر استارتاپ‌ها را در خود حل می‌کنند.

دنیای امروز تغییر کرده است؛ دنیای امروز نه در پی بازیگران کوچک، بلکه به دنبال بازیگرانی بزرگ در حوزه‌ی کسب و کار است. دهه‌ی بعدی برخلاف یک دهه‌ی پیش در اختیار شرکت‌های بزرگ و متخصصانی است که در این حوزه‌ها فعالیت می‌کنند. آینده در اختیار تازه‌کاران و استارتاپ‌ها نیست.

تولد اینترنت و ایجاد بستری تازه بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۶ میلادی باعث شد تا شرکت‌هایی نظیر آمازون، فیسبوک، گوگل، سیلس‌فورس، ایر بی‌اَن‌بی و سایر غول‌های کنونی حوزه‌ی فناوری متولد شوند. اینترنت در آن سال‌ها یک پدیده‌ی جدید بود و بسیاری از دانشجویان و کارآفرینان جوان، ایده‌های خود را در فضای بکر اینترنت در یک گاراژ کوچک پیش بردند. در آن‌ سال‌ها یک متخصص جوان قادر بود تا با راه‌انداختن یک وب‌سایت و دریافت چندین میلیون دلار در پی استقبال از ایده‌ی خود، در سطح جهانی تبدیل به یک سرویس بزرگ شود. پس از شکوفایی کسب و کارهای مبتنی بر اینترنت، انقلاب گوشی‌های هوشمند بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۶ طیف جدیدی از کسب و کارهای نوپا را معرفی کرد که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان اینستاگرام، توییتر، اوبر، لیفت و سایر سرویس‌های مبتنی بر اینترنت و گجت‌های هوشمند همراه اشاره کرد.

با توجه به اینکه در طول ۲۰ سال اخیر شاهد وقوع پی در پی تغییرات بنیادی در حوزه‌ی فناوری بوده‌ایم، از این‌رو باز هم انتظار داریم تا پس از تحولات ایجاد شده توسط اینترنت و گوشی‌های هوشمند، دوباره یک تغییر دیگر یک تحول بزرگ را کلید زده و از دل آن استارتاپ‌ها و کسب و کارهای دیگری متولد شوند.

اما انتظار داشتن برای وقوع یک تحول دیگر بیشتر شبیه چشم دوختن به سراب است. اینترنت توسط شرکت‌های بزرگ تسخیر شده، بازار گوشی‌های هوشمند اشباع شده و شرکت‌های بزرگ فروشگاه‌های فروش و عرضه‌ی اپلیکیشن‌ها را نیز تصرف کرده‌اند.

بسیاری از فناوری‌های جدیدی که امید می‌رود منجر به ایجاد تغییر و انقلاب شوند، بسیار پیچیده و گران هستند و از این‌رو شرکت‌های بزرگ به آن‌ها علاقمند شده و روی این حوزه‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند.

در مقایسه با نیمه‌های سال ۲۰۱۵ میلادی سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌ها بسیار کاهش پیدا کرده است. به گزارش رویترز حجم سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها در مقایسه با ۲ سال گذشته بیش از ۴۰ درصد کاهش پیدا کرده است و این کاهش دلیلی جز پایان دوران استارتاپی نیست. شاید تبدیل شدن ۵ شرکت بزرگ حوزه‌ی فناوری (که شامل آلفابت، آمازون، اپل، فیسبوک و مایکروسافت هستند) به ۵ شرکت با ارزش دنیا نیز دلیلی بر این ادعا باشد که دنیا بیشتر در پی شرکت‌های بزرگ حرکت می‌کند.

به جرات می‌توان ادعا کرد که بزرگ‌ترین فناوری‌های مورد انتظاری که احتمالا در آینده‌ی نزدیک تجاری خواهند شد، شامل هوش مصنوعی، پهپاد، واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، پول رمزنگاری شده، اینترنت اشیا و خودروهای هوشمند هستند. هرچند تمام این فناوری‌ها بسیار مهم بوده و برای آینده‌ی بشر حیاتی هستند، اما این فناوری‌ها و توسعه‌ی آن‌ها به شکلی که توسعه در زمان انقلاب گوشی‌های هوشمند و اینترنت در دسترس بود، قابل بهره‌برداری توسط استارتاپ‌های نوپا نیستند. در ادامه به بررسی هر یک از موارد فوق به تفکیک خواهیم پرداخت:

هوش مصنوعی: برای پیشبرد هوش مصنوعی تنها نیاز به هوش و مهارت بالا لازم نیست. هوش، مهارت و توانایی با در دست نداشتن اطلاعات مورد نیاز کاربردی نیست. به طور حتم هیچ یک از شرکت‌ها به اندازه‌ی ۵ غول بزرگی که به آن‌ها اشاره کردیم، از وجود کلان داده بهره نمی‌برند. البته باید به شرکت‌های چینی نظیر تنسنت، علی‌بابا و بیدو نیز اشاره کرد.

سخت‌افزار: توسعه‌ی گجت‌هایی نظیر پهپادها یا گجت‌های مورد استفاده در اینترنت اشیا حاشیه‌ی سود بسیار پایینی داشته و در عین حال بسیار گران قیمت نیز هستند. بنابراین ظهور استارتاپ‌ها در این حوزه به جز در موارد بسیار استثنایی غیرممکن است. برای مثال می‌توان به پبل اشاره کرد که پس از موفقیت توسط فیت‌بیت تصاحب شد.

خودروهای خودران و هوشمند: صنعت خودروسازی به خودی خود بسیار گران قیمت است، حال آنکه اضافه شدن ویژگی‌های هوشمندی به این حوزه می‌تواند هزینه‌ها را بیش از پیش افزایش دهد. این روزها تقریبا شرکت‌های بزرگ در این حوزه فعالیت می‌کنند و به غیر از چند استارتاپ که توسط غول‌های بزرگ خریداری شده‌اند، فعالیت در این حوزه برای استارتاپ‌ها بسیار سخت است.

واقعیت مجازی و واقعیت افزوده: واقعیت مجازی و واقعیت افزوده را نیز باید جزو گران‌ترین حوزه‌های فناوری خواند. برای مثال می‌توان به استارتاپی با عنوان مجیک‌لیپ اشاره کرد که در طول سال‌های گذشته تنها اخباری در رابطه با توسعه‌ی فناوری واقعیت افزوده توسط آن منتشر شده و هنوز خبری از یک محصول واقعی و تجاری شده نیست. با این وجود مجیک لیپ‌ در طول سال‌های گذشته برای پیشبرد اهداف خود سرمایه‌ای نزدیک به ۲ میلیارد دلار جذب کرده است.

در این بین استارتاپ‌ها چگونه می‌توانند در چنین فضایی حضور داشته باشند؟ بطور حتم حضور در چنین فضایی در پیروی از ۲ راه خلاصه شده است. یکی از این راه‌ها فعالیت مستقل و تحمل سختی‌ها و مشکلات است و راه دوم رفتن به زیر پرچم غول‌های بزرگ فناوری است. با دشوار شدن فعالیت در فضای استارتاپی نیز سرمایه‌گذارها شرایط پیچیده‌تری را برای حمایت از یک ایده در پی می‌گیرند. فرض کنید که سال‌ها پیش داشتن ایده‌ی اولیه برای راضی کردن سرمایه‌گذار یک امر طبیعی بود، حال آنکه امروزه طی کردن مراحل مختلف برای متقاعد کردن سرمایه‌گذار از ورود به بعضی دانشگاه‌ها برای تحصیل نیز سخت‌تر شده است.

غول‌های فناوری نظیر آمازون و گوگل علاوه بر افزایش تسلط فعالیت در حوزه‌هایی که آغاز به کار کرده‌اند، هر روز با بهره‌گیری از سرمایه‌های مادی و همچنین داشتن زیرساخت‌های مورد نیاز، حوزه‌های جدیدی را نیز به دامنه‌ی فعالیت خود اضافه می‌کنند.

البته تمام مواردی که در این مقاله ذکر شده برای کشورمان صادق نیست، چراکه فضای استارتاپی کشورمان تا حدودی به زنجیره‌ی استارتاپی جهانی وصل نیست و از این‌رو تا حدودی شبیه کشور چین است، چراکه بستری بکر برای رشد ایده‌های مختلف وجود دارد، حال آنکه بخش بزرگی از استارتاپ‌ها ایده‌ای قوی برای فعالیت نداشته یا رویکردی نمایشی را برای حضور در این حوزه در پیش گرفته‌اند.

گروه صنعتی ایران خودرو در هفته‌ای که گذشت، با ۹ شرکت پیشتاز فعال در صنعت خودروسازی جهان قرارداد همکاری امضا کرد که به‌موجب آن، پلتفرمی جدید برای این شرکت ملی خودروسازی ایران طراحی شود و نسل جدیدی از خودروهای این شرکت در آینده‌ای نه‌چندان دور به تولید رسد.

حوزه فعالیت این ۹ شرکت بخش‌های مختلف و متعددی مانند پیشرانه، شاسی، طراحی بدنه، سیستم قوای محرکه، جعبه‌دنده و در نهایت تولید محصولات جدید را در بر می‌گیرد. در زمینه‌ی طراحی بدنه، ایران خودرو با شرکت سرشناس و موفق ایتالیایی پینین فارینا به توافق رسیده است. در این پروژه دانشگاه‌های برجسته‌ی ایران یعنی دانشگاه شریف و امیرکبیر نیز مشارکت و همکاری خواهند داشت.

پیش از این تکیه اصلی ایران خودرو بر پلتفرم دیگر خودروسازان جهانی و در صدر آن‌ها پلتفرم گروه خودروسازی پژو سیتروئن فرانسه بود و تمام طراحی‌های انجام‌شده برای محصولات جدید این شرکت ایرانی بر مبنای آن انجام می‌شد. در طول سالیان گذشته همواره ایران خودرو محصولات پژو را در ایران تولید و تحت لیسانس این شرکت فرانسوی به فروش می‌رساند.

در پروژه‌ی جدید ایران‌خودرو، شرکت ایتالیایی پینین فارینا به‌عنوان سرپرست تیم و پیمانکار اصلی، طراحی و توسعه پلتفرم جدید ایران خودرو را با مشارکت دیگر تیم‌ها و شرکت‌های فعال در این پروژه پیش خواهد برد. هدف نهایی این پروژه طراحی و ساخت حداقل ۴ خودروی متفاوت و جدید در کلاس خودروهاس سدان، هاچ‌بک، کراس‌اور و وانت است. همچنین بنا به اعلام مقامات رسمی، این پلتفرم جدید قابلیت طراحی و پیاده‌سازی خودروهای الکتریکی و هیبریدی خواهد داشت.

ایران خودرو امیدوار است اولین محصول پلتفرم جدید خود را تا پیش از سال ۲۰۲۰ تولید و روانه بازار ایران کند. محصولات جدید ایران خودرو در قالب این پلتفرم، در آغاز با هدف فروش در بازار داخلی ایران تولید می‌شوند و پس از آن صادرات به دیگر کشورها نیز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

کامران سپهری، معاون طراحی و توسعه محصولات ایران‌خودرو در این زمینه اعلام کرد:

طراحی و تولید خودروهای جدید بر پایه پلتفرمی متفاوت و به‌روز، تنها راهکار ما برای بقا در صنعت خودروسازی است. اگر به دنبال کسب سهم بیشتر در بازار خودروی دیگر کشورها هستیم، ایران خودرو نیاز دارد محصولاتی تولید کند که توان رقابت با محصولات خودروسازان برجسته‌ی جهانی داشته باشد.

ایران خودرو اعلام کرده است تلاش خواهد کرد تا سال ۲۰۲۵ بیش از ۳۰ درصد محصولات تولیدی خود را صادر کند.

وزیر صنعت ایتالیا طرحی ارائه کرده است که به موجب آن، تمامی نیروگاه‌های برق ایتالیا که از زغال‌سنگ استفاده می‌کنند، باید تا سال ۲۰۲۵ از مدار خارج شوند. این استراتژی در راستای تلاش جهانی برای پایان دادن به وابستگی به سوخت‌های فسیلی است.

ایتالیا بدون زغال‌سنگ

کارلو کالندا، وزیر صنعت ایتالیا، برنامه‌ای تدوین کرده است که نیروگاه‌های برق مبتنی بر زغال‌سنگ تا سال ۲۰۲۵ تعطیل شوند. این برنامه تنها جزئی از یک استراتژی گسترده‌تر است که به‌موجب آن، تا سال ۲۰۳۰، ۲۷ درصد از کل انرژی مصرفی این کشور از منابع تجدیدپذیر تأمین خواهد شد.

به‌منظور دست‌یابی به ایتالیای بدون زغال‌سنگ، حکومت این کشور با گروه ترنا، شرکت تأمین‌کننده‌ی شبکه‌ی برق ایتالیا، در مورد زیرساخت‌های لازم برای دستیابی به این هدف مشاوره می‌کند. انل بزرگ‌ترین مجموعه صنعتی این کشور، قبلا متعهد شده است که دیگر هیچ نیروگاه برق زغال‌سنگی جدیدی نخواهد ساخت.

این استراتژی جدید انرژی به تلاش‌های بیشتری نیاز خواهد داشت تا مردم ایتالیا را تشویق کند به سراغ وسایل نقلیه با سوخت‌های جایگزین بروند. این برنامه هنوز در مرحله‌ی مشاوره و بحث است؛ اما انتظار می‌رود که تا پایان ماه نوامبر امسال، طرح پیشنهادی آن امضا و تأیید نهایی شود.

پایان راه

پایان راه زغال‌سنگ کاملا مستندسازی شده است. این سوخت آلودگی هوای زیادی تولید می‌کند و هرساله تعداد زیادی از انسان‌ها را می‌کشد. شواهد بسیاری وجود دارد که نشان می‌دهد کم‌هزینه‌تر بودن زغال‌سنگ نسبت به انرژی‌های تجدیدپذیر کمتر و کمتر می‌شود.

کشورهای بسیاری در حال برنامه‌ریزی برای توقف استفاده از زغال‌سنگ هستند. هلند تا سال ۲۰۳۰ تمامی نیروگاه‌های برق زغال‌سنگ خود را تعطیل خواهد کرد. فرانسه همین کار را تا سال ۲۰۲۳ انجام خواهد داد.

هند ۳۷ معدن زغال‌سنگ خود را تعطیل کرده است. چین در حال تعطیل کردن نیروگاه‌های برق زغال‌سنگ قدیمی‌تر است و آن‌ها را با تأسیساتی که نشر آلودگی کمتری دارند، جایگزین خواهد کرد. اوایل امسال، بریتانیا ۲۴ ساعت را بدون نیاز به برق تولیدی نیروگاه‌های مبتنی بر زغال‌سنگ طی کرد؛ نشانه‌ی خوبی از اینکه بریتانیا در راه دستیابی به هدف خود برای پایان دادن به وابستگی به سوخت‌های فسیلی تا سال ۲۰۲۵ است.

زغال‌سنگ تا چند سال دیگر حذف خواهد شد و این خبر خوبی است برای هرکس که هوای پاک را قدر می‌نهد.

در هفته‌های اخیر اخباری در رابطه با استفاده از قدرت پردازشی بازدیدکنندگان از وب‌سایت‌های مختلف منتشر شده است. به عبارت دیگر، در مدت‌زمانی که شما از تارنمایی دیدن می‌کنید، از پردازنده‌ی دستگاه شما برای انجام محاسبات خاصی استفاده می‌شود که به صاحب وب‌سایت کمک می‌کند بدون اینکه شما مطلع شوید، ارز دیجیتال به دست آورد. واژه‌ی جدید برای این پدیده، «دزدی رمزنگاری شده» است. البته این نام‌گذاری صرفا برای ایجاد تشویش در اذهان کاربراناینترنت است و دزدی چندانی در کار نیست.

ممکن است بگویید چنین چیزی امکان ندارد؛ اما نباید زود قضاوت کنید. ابتدا ممکن است فکر کنید این یک خطر امنیتی است اما اینطور نیست. شاید این ذهنیت به این دلیل باشد که این کدها از پردازنده‌ی شما بدون اطلاعتان استفاده می‌کنند. اما درواقع این تمام کاری است که از این کدها برمی‌آید. کدهایی از نوع جاوا اسکریپت این کار را انجام می‌دهند. همان جاوا اسکریپتی که هنگام مشاهده‌ی یک سایت کاربردهای معمول و مفیدی مانند گرافیک یا اعتبارسنجی سایت را در کامپیوتر شما برعهده دارند. در واقع تمام کدهایی که یک سایت امروزی برای اجرا نیاز دارد بر پایه‌ی همین جاوا اسکریپت نگاشته می‌شود. به همین جهت کارهای بسیار زیادی برای ایمن‌سازی آن صورت گرفته است؛ اما از آنجایی که کد، کد است، نمی‌توان به آن گفت ماجرا چیست. در واقع کدهای مورد بحث عملیات خاصی که مشمول تهدیدات امنیتی شود مانند اسپوفینگ، رمزربایی و... انجام نمی‌دهند. همین موضوع است که تشخیص وب‌سایت‌های این‌چنینی را سخت می‌کند.

آیا نمی‌توان از پایین آمدن سرعت دستگاه متوجه موضوع شد؟

باید گفت پایین آمدن سرعت دستگاه معیار خوبی نیست؛ چرا که امروزه رایانه‌ها و تلفن‌های هوشمند قدرت اجرایی زیادی دارند که همیشه مقدار زیادی از آن اضافه است. مگر وقتی که شما مثلا در حال خواندن این مطلب هستید، پردازنده‌ی شما به‌شدت در حال فعالیت است؟ مسلما اینطور نیست. بنابراین وقتی کدها شروع به انجام محاسبات می‌کنند، ظرفیت استفاده‌نشده‌ی دستگاهتان به کار گرفته می‌شود. کاربران معمولا هیچ تفاوتی احساس نمی‌کنند. اما یک بخش وجود دارد که در صورت همه‌گیر شدن این پدیده، به‌شدت احساس ترس خواهد کرد و آن تبلیغات اینترنتی است.

آینده‌ی دزدی رمزنگاری‌شده چیست؟

چیزی که در ظاهر موضوع دیده می‌شود این است که وب‌سایت‌ها می‌توانند با اجرای کدهای خاصی که هیچ‌گونه مشکل امنیتی ندارند، برای خود درآمدزایی اینترنتی داشته باشند.
واضح است که وب‌سایت‌های پربازدید می‌توانند از این امکان سود بیشتری ببرند. صاحبان وب‌سایت از این سود برای مخارج سایت و به‌روز نگه داشتن آن استفاده می‌کنند. کاری که امروزه از طریق گرفتن تبلیغات انجام می‌شود. اما کاربران از تبلیغات تنفر دارند. تبلیغات نه‌تنها کاربران را ناخواسته به سایت‌های دیگر هدایت می‌کند؛ بلکه آن‌ها را ردیابی می‌کند، سرعت عمل آن‌ها را می‌گیرد، حجم اینترنت کاربران را هدر می‌دهد و ممکن است حتی سیستم آن‌ها را ویروسی کند. در صورت نبود تبلیغات، کاربران می‌توانند محتوای بیشتری در صفحه‌ی دستگاه خود ببینند. پس ترجیح می‌دهند از سایت‌های بدون تبلیغ بازدید کنند یا از مسدودکننده‌ی تبلیغ استفاده کنند. حالا این کدنگاری جدید راه جدیدی برای کسب درآمد وب‌سایت‌ها است. راهی که فرقی به حال کاربران ندارد؛ جز اینکه آن‌ها را از شر تبلیغات خلاص می‌کند. اگر با همه‌گیر شدن این روش قرار باشد تبلیغات آنلاین از اینترنت حذف شود چنان گسیختگی عظیمی روی خواهد داد که زبان از تشریح آن قاصر است. چیزی که در ظاهر موضوع دیده می‌شود این است که وب‌سایت‌ها می‌توانند با اجرای کدهای خاصی که هیچ‌گونه مشکل امنیتی ندارند، برای خود درآمدزایی اینترنتی داشته باشند.

گوگل با این نوع درآمدزایی مشکلی ندارد

به نظر می‌رسد گوگل نیز از عمومیت پیدا کردن این سبک از درآمدزایی بدش نمی‌آید. طبیعتا، بزرگ‌ترین دلال تبلیغات جهان و صاحب محبوب‌ترین مرورگر دنیا چه در موبایل و چه در کامپیوتر، مشتاق است که ببیند این ماجرا به چه سمت و سویی پیش می‌رود. گوگل در جایگاهی قرار دارد که خودش نیز می‌تواند در آینده‌ی این پدیده نقش داشته باشد.

هر روز گزارش‌های بیشتری در خصوص وب‌سایت‌هایی که این کار را بدون اجازه‌ی کاربر انجام می‌دهند دریافت می‌کنیم. شرم‌آور است که وب‌سایت رسمی کریستین رونالدو یکی از آن‌ها است. از دیگر موارد می‌توان به وب‌سایت کانال تلویزیونی شوتایم، سایت میزبان فایل uptobox.com و Pirate Bay اشاره کرد.

در حال حاضر، کاربران کروم می‌توانند با نصب افزونه‌هایی از این موضوع جلوگیری کنند؛ از جمله‌ افزونه‌ی Antimine که توضیح آن به شرح زیر است:

عملکردی مشابه adblock دارد. تمرکز آن روی اسکریپت‌های کسب درآمد رمزنگاری‌شده است که شاید روی و‌ب‌سایت مورد بازدید نصب باشد. این اسکریپت‌ها از پردازنده‌ی دستگاه شما برای کسب ارز دیجیتال به نفع صاحب وب‌سایت استفاده می‌کنند. در نتیجه، بازدید از این وب‌سایت‌ها بدون استفاده از مسدودکننده‌ی Antiminer ممکن است باعث کند شدن عملکرد رایانه‌ی شما شود.

 

در حال حاضر تمرکز گوگل بر ارائه‌ی سیستمی اجازه‌محور است؛ چیزی مشابه گزینه‌ی «ردیابی نکن» که به واسطه‌ی آن، وب‌سایت‌هایی که قصد اطلاع از موقعیت جغرافیایی دقیق کاربر دارند باید آن را به کاربر اطلاع دهند و سپس کاربر تصمیم بگیرد که این اجازه را بدهد یا خیر. تنها تفاوت این است که این‌ بار مستقیما پای پول در میان است.

اگر ارز دیجیتال یا رمزنگاری شده آینده‌ای داشته باشد، (که البته با توجه به ممنوعیت بیت‌کوین در چین، یک «اگر» بزرگ است) می‌تواند با این روش رونق بسیاری پیدا کند. در نتیجه ممکن است تبلیغات اینترنتی و حتی پول کاغذی نیز از رونق بیفتند.

در یک سال اخیر یکی از اتفاقات مهم دنیای فناوری رونمایی AMD از پردازنده‌های جدید این کمپانی با نام رایزن و مبتنی بر معماری جدید این کمپانی یا همان ذِن بوده است. اِی‌اِم‌دی از ابتدای سال جاری میلادی رونمایی رسمی از پردازنده‌های سری رایزن را آغاز کرده که می‌توان به جرات گفت که ستون‌های اقتدار اینتل در بازار پردازنده‌ها را لرزانده است. پردازنده‌های رایزن اِی‌اِم‌دی برای استفاده در پی‌سی‌ها از قیمت بسیار خوب در مقایسه با عملکرد مناسب برخوردار هستند که از جمله‌ی آن‌ها باید به پردازنده‌های رده بالای تردریپر در کنار پردازنده‌های رده پایین رایزن ۳ اشاره کرد. 

حال AMD نشان داده که رویاهای بلند پروزانه‌تری را در سر می‌پروراند. ساعاتی پیش این کمپانی نسل جدید تراشه‌های سری U خود را برای استفاده در لپ‌تاپ‌ها رونمایی کرده که می‌توان از دو پردازنده‌ی جدید رونمایی شده باید به عنوان رقیبی جدی برای پردازنده‌های Core i3، Core i5 و Core i7 اینتل اشاره کرد. پردازنده‌های جدید رونمایی شده توسط AMD را باید شامل Ryzen 5 2500U و Ryzen 7 2700U خواند که برای استفاده در لپ‌تاپ‌هایی با بدنه‌ی باریک توسعه یافته است. 

همانطور که AMD در ماه می میلادی نیز اشاره کرده بود، دو تراشه‌ی جدید رونمایی شده را در واقع باید APUهایی خواند که از وجود دو پردازنده اصلی یا CPU در کنار یک پردازنده‌ی گرافیکی یا GPU بهره می‌برند. تراشه‌ی Ryzen 5 2500U و Ryzen 7 2700U با یک پردازنده‌ی گرافیکی از سری رادئون وگا همراه شده‌اند که می‌توان آن را در مقایسه با پردازنده‌های اینتل یک مزیت به حساب آورد. با توجه به اینکه AMD مالکیت ATI را در اختیار دارد، از این‌رو قادر است برخلاف اینتل که به انویدیا وابسته است، پردازنده‌های گرافیکی اختصاصی خود را در تراشه‌هایش مورد استفاده قرار دهد. البته باید به این نکته اشاره کرد که اینتل در تراشه‌های خود از پردازنده‌های گرافیکی سری Iris و Intel HD بهره می‌برد، حال آنکه AMD پردازنده‌های گرافیکی مورد استفاده در تراشه‌های لپ‌تاپیش را بسیار پیشرفته خوانده است. 

هر دو تراشه‌ی جدید رونمایی شده توان حرارتی ۱۵ واتی داشته و از وجود چهار هسته و هشت ترد پردازشی بهره می‌برند. Ryzen 5 2500U فرکانسی بین ۲.۰ تا ۳.۶ گیگاهرتز دارد، حال آنکه Ryzen 7 2700U از فرکانس پردازشی ۲.۲ تا ۳.۸ گیگاهرتزی پشتیبانی می‌کند. در مورد پردازنده‌ی گرافیکی نیز باید به این نکته اشاره کنیم که 2500U از وجود یک پردازنده‌ی گرافیکی مجهز به هشت ماژول پردازشی وگا بهره می‌برد که فرکانس پردازشی آن‌ها ۱۱۰۰ مگاهرتز است. در مورد 2700U نیز از وجود پردازنده‌ی گرافیکی مجهز به ۱۰ ماژول پردازشی با فرکانس ۱٫۳۰۰ مگاهرتزی بهره می‌برد. 

با نگاهی به مشخصات تراشه‌های جدید AMD برای مورد استفاده در لپ‌تاپ می‌توان به روشنی دید که محصولات جدید اِی‌اِم‌دی رقیب مستقیمی برای پردازنده‌های نسل هشتمی Core i5 و Core i7 اینتل هستند. البته باید برای نتیجه‌گیری در مورد قدرت پردازنده‌های دو رقیب به انتظار نتایج بنچمارک بنشینیم.

اِی‌اِم‌دی مدعی است که نسل جدید پردازنده‌های لپ‌تاپ AMD در مقایسه با نسل گذشته بسیار قدرتمندتر شده است. این کمپانی مدعی است که قدرت پردازنده‌ی این تراشه در حالت چند هسته‌ای ۲۰۰ درصد بهبود یافته و همچنین عملکرد پردازنده‌ی گرافیکی نیز ۱۲۸ درصد بهتر شده است. به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین عوامل بهبود عملکرد پردازنده‌های جدید AMD استفاده از فناوری Precision Boost است. 

براساس اطلاعات ارائه شده لپ‌تاپ‌های مجهز به این پردازنده‌ها از تعطیلات سال نوی میلادی راهی بازار خواهد شد. همچنین باید اخبار بیشتری را در این رابطه طی نمایشگاه CES 2018 بشنویم.  باید دید که آیا می‌تواند با پردازنده‌های جدید و قدرتمندش، بیش از پیش اینتل را به چالش بکشد؟