بزرگ‌ترین گزارش دولتی ایالات متحده در مورد علوم اقلیمی، به صراحت بیان می‌کند که فعالیت‌های انسانی در تغییرات اقلیمی و افزایش دمای کره‌ی زمین مؤثر هستند. پژوهشگران ۱۳ انستیتوی پژوهشی، ارزیابی اقلیمی ملی را آماده کرده‌اند.

در ژوئن سال ۲۰۱۷، نیویورک تایمز نسخه‌ی پیش‌نویس گزارش دولتی تغییرات اقلیمی را دریافت کرد. گروهی از دانشمندان از ۱۳ انستیتوی فدرال، شامل اداره‌ی ملی اقیانوس و اتمسفر، ناسا، وزارت انرژی و تعدادی از انستیتوهای دانشگاهی این گزارش را آماده کرده‌اند. این ارزیابی، گزارش ویژه علوم اقلیمی (CSSR) نامیده شده و جلد نخست آن ۶۰۰ صفحه است.

گزارش ویژه علوم اقلیمی انسانی بودن پدیده‌ی تغییرات اقلیمی را بررسی و بیان می‌کند که به احتمال خیلی زیاد، عامل عمده گرمایش جهانی، چیزی جز فعالیت‌های انسانی نیست.

گزارش ویژه‌ی علوم اقلیمی بیان می‌کند که ۱۱۵ سال گذشته، گرم‌ترین سال‌ها در تاریخ تمدن مدرن بوده است. اگر هیچ تلاش قابل توجهی برای کاهش انتشار کربن صورت نگیرد، دمای کره‌ی زمین همچنان افزایش خواهد یافت. این گزارش بیان می‌کند که میانگین دمای کره‌ی زمین در وهله‌ی اول به مقدار انتشار گازهای گلخانه‌ای (به ویژه کربن دی‌اکسید) بستگی دارد.

گزارش ویژه علوم اقلیمی به دفتر سیاست‌گذاری علم و فناوری کاخ سفید فرستاده شده؛ اما این بخش در کابینه‌ی ترامپ، بدون سرپرست باقی مانده است. این امر بدین معنا است که گزارش اخیر با وجود تلاش ریاست جمهوری فعلی آمریکا و آژانس حفاظت محیط زیست (EPA) در حذف هرگونه اشاره به تغییرات اقلیمی، یک قدم به انتشار عمومی نزدیک‌تر شده است.

علاوه بر این، کارشناسان به گزارش ویژه‌ی علوم اقلیمی به چشم تأیید واضح تغییرات اقلیمی می‌نگرند. در ماه‌های اخیر، شاهد اظهارات متناقض دونالد ترامپ و اسکات پراتیت، رئیس آژانس حفاظت از محیط زیست بوده‌ایم. ترامپ تغییرات اقلیمی را دروغ خواند و پراتیت در ماه مارس و در مصاحبه‌ای با CNBC گفت:

اندازه‌گیری دقیق تأثیر فعالیت‌های انسانی بر تغییرات اقلیمی، کاری بسیار چالش‌برانگیز است.

ریچارد الی، متخصص علوم زمین در دانشگاه ایالتی پن، در قسمت نتیجه‌گیری گزارش ویژه‌ی علوم اقلیمی در مورد افزایش سطح آب دریاها همکاری کرده است. او می‌گوید:

این گزارش علم اقلیمی، خوب و قابل اطمینان است. این گزارش چندین بار و از نقطه‌نظرهای مختلف، بررسی شده است. ما آنچه از چندین قرن علم اقلیم‌شناسی می‌دانستیم، به کار بردیم. گزارش ویژه‌ی علوم اقلیمی، ردپای انسان را در آنچه در حال رخ دادن است به‌خوبی نشان می‌دهد.

ریچل لیکر، دانشمند اقلیم‌شناس، می‌گوید:

گزارش ویژه‌ی علوم اقلیمی مانند گزارش علائم حیاتی است که از پزشک دریافت می‌کنید. نویسندگان این گزارش، بیش از ۱۵۰۰ مقاله‌ی علمی مرتبط را پیش از نتیجه‌گیری مطالعه کرده‌اند.

آخرین گزارش اقلیمی در سال ۲۰۱۴ و در کنگره منتشر شد. اما گزارش کنونی، نخستین موردی است که رابطه‌ی قوی بین فعالیت‌های انسانی و دمای رو به افزایش کره‌ی زمین را نشان می‌دهد. الی می‌گوید هیچ نشانه‌ای مبنی بر دست کم گرفتن تغییرات یا نامحتمل نشان دادن دانش پشت این گزارش، مشاهده نشده است:

من فکر می‌کنم نویسندگان این گزارش واقعا می‌خواهند سیاست‌گذاران، آن را عاقلانه به کار ببرند و به بهبود اقتصاد و محیط زیست کمک کنند.

سومین نوع داده‌ها، بولین‌ها هستند. بولین‌ها متغیرهایی هستند که دو حالت بیشتر ندارند؛ یا درست (true) هستند یا غلط (false). از بولین‌ها برای چک کردن شرایط و تغییراتی که دو حالت بیشتر ندارند استفاده می‌شود.

بولین‌ها بسیار کاربردی هستند؛ مثلا فرض کنید می‌خواهید بگویید اگر فلانی مشتری ویژه بود این تخفیف را اضافه کن و اگر نبود این کار را نکن. این یک شرایط دومتغیره است که یا فلانی مشتری ویژه است یا نیست؛ یعنی متغیر مشتری ویژه برای وی یا true‌ است یا false. یا برای چک کردن هوای بارانی، وقتی باران نیاید فرض می‌کنیم false و اگر باران ببارد فرض می‌کنیم true.

خوبی بولین‌ این است که می‌توانید مقدار آن‌ها را به دلخواه تغییر دهید. یعنی یک‌ مقدار پیش‌فرض مثلا false برای آن‌ها تعریف کنید و بعد مثلا با یک دکمه مقدار آن را به true تغییر دهید. 

var specialCustomer = true;

var haveOffer = false;

بولین‌ها همانند دیگر متغیرهای جاوا اسکریپت قابلیت تغییر دارند. مثلا فرض کنید یک متغیر بولین داریم که در ابتدای کد، مساوی false قرار داده‌ایم. بعدا در صورت نیاز باید مقدار آن را true کنیم. بدین ترتیب از آنجای کد به بعد، متغیر ما مقدار true خواهد داشت.

مثال:

ابتدای کد//

var booleanVariable = false;

// بعد از چند خط 

var booleanVariable = true;

خواهد بود booleanVariable برابر با true از اینجا به بعد مقدار متغیر

یکی از کاربردی‌ترین امکانی که بولین‌ها در اختیار ما قرار می‌دهند آن است که وضعیت ما را در حالت‌های تکراری مشخص می‌کنند. یک مثال ابتدایی از این موضوع را با هم مرور می‌کنیم. مثلا فرض کنید ما می‌خواهیم وقتی برای بار اولی که روی یک متغیر کلیک شد، یک اتفاق بیفتد و در دفعات بعدی اتفاق دیگری رخ دهد. یعنی می‌خواهیم کلیک اول را از کلیک‌های دیگر مجزا کنیم. این موضوع را به‌راحتی می‌توانیم به کمک بولین‌ها چک کنیم. چگونه؟

ابتدا یک متغیر به نام clicked می‌سازیم. 

var clicked = false;

حالا به کمک دستورات جاوا اسکریپت، ایونت کلیک روی المان دکمه را چک می‌کنیم. (چون ما هنوز با ایونت کلیک و نحوه قرار دادن ایونت روی المان‌ها آشنا نیستیم، با کمک اتریبیوت HTML مخصوص این کار یعنی onclick این کار را می‌کنیم.)

برای مثال روی یک دکمه به شکل زیر اتریبیوت آن کلیک تعریف میکنیم:

<button id="sample-click" onclick="clickHandler()" >کلیک کنید</button>

در این اتریبیوت ما باید یک فانکشن به عنوان مقدار به اتریبیوت اضافه کنیم که در اینجا ما فانکشن clickHandler را بدان وصل کرده‌ایم. فانکشن‌ها یک جلسه کاملا اختصاصی دارند ولی برای آشنایی فعلی شما آن را مختصرا توضیح می‌دهیم. فانکشن یک سری تکه کد است که در صورت نیاز و خواسته ما در کد تکرار می‌شود. فانکشن‌ها عملکرد مخصوص خودشان را دارند و معمولا دارای نام مشخص هستند(مثلا نام فانکشن ما در اینجا clickHandler است). البته فانکشن‌های بدون نام هم وجود دارند که در بخش مخصوص به خودشان آن‌ها را به شما آموزش خواهیم داد.

برای تعریف فانکشن‌ها نیز در کد جاوا اسکریپت، کلمه کلیدی فانکشن و سپس نام فانکشن را به همراه پرانتز در جلوی آن می‌نویسیم:

در همین مثال ما یک فانکشن به اسم کلیک هندلر داریم. کار این فانکشن این است که چک کند ما کلیک اول هستیم یا خیر. 

فایل HTML :

<button id="sample-click" onclick="clickHandler()" >کلیک کنید</button>

فایل JS

// در ابتدای فایل یک متغیر تعریف می کنیم که وضعیت اینکه یوزر اولین کلیک را کرده است یا خیر را مشخص کند. مشخصا در شروع برنامه یوزر هنوز بر روی دکمه کلیک نکرده پس مقدار این متغیر را false در نظر می‌گیریم.

var firstClick = false;

function clickHandler() {

// بعد از کلیک کاربر بر روی دکمه متوجه می شویم که اولین کلیک صورت گرفته است پس مقدار آن را این بار برابر true قرار می‌دهیم. همچنین از این به بعد با چک کردن این متغیر می‌توانیم متوجه شویم که یوزر چندمین بار است که کلیک کرده است و اعمال متفاوتی را  برای وی در نظر بگیریم.

firstClick = true;

alert("user first click happend")

}

مثال‌های بسیار دیگری از کاربرد بولین‌ها در جاوا اسکریپت وجود دارند. مثلا شما میتوانید یک متغیر در ابتدای کد تعریف کنید به عنوان userStayLongTime  و مقدار آن را مساوی false قرار دهید. سپس با گذشت زمان مشخصی این متغیر را true کنید و بدین ترتیب متوجه شوید که یوزر زمان زیادی را در صفحه شما گذرانده است. سپس هر جا که خواستید می‌توانید با چک کردن این متغیر متوجه شوید که آیا یوزر مورد نظر شما زمان کافی در سایت گذرانده یا خیر و بر این اساس عملکرد متفاوتی نمایش دهید! استفاده‌های خلاقانه‌تر و جالب‌تری نیز از این موضوع وجود دارند ولی نیازمند یادگیری بخش‌های بیشتری از جاوا اسکریپت هستند! در جلسات آینده و به مرور با تکمیل شدن دانش شما روش‌های خلاقانه‌تری برای استفاده از بولین‌ها خواهیم آموخت.

دیگر انواع متغیرها:

در کنار این‌ها، دو نوع داده دیگر نیز داریم که احتمالا در حین کد زدن خیلی با آن‌ها مواجه خواهید شد: null و  undefined که در واقع هر کدام یک مقدار مشخص دارند. نال به معنای خالی است و وقتی که مقدار متغیر شما خالی باشد، استفاده می‌شود. undefined به معنای تعریف‌نشده است و وقتی متغیری مقدار نامشخصی داشته یا تعریف نشده باشد، به ما نمایش داده خواهد شد. مثلا وقتی یک متغیر هنوز تعریف نشده باشد و شما آن را در قالب پنجره alert صدا بزنید با ارور مقدار undefined مواجه خواهید شد. این موضوع را حتما به‌عنوان یک تمرین ساده امتحان کنید.

هفتمین جلسه از آموزش جاوا اسکریپت نیز با آموزش متغیرهای بولین به پایان رسید. همانطور که گفتیم، این متغیرها کاربرد بسیار زیادی در دنیای برنامه نویسی دارند؛ ولی برای استفاده کامل از آن‌ها هنوز خیلی چیزها باید یاد بگیرید. پس برای یادگیری عمیق‌ عجله نکنید! هنوز زمان زیادی تا پایان آموزش‌ها باقی است!

درحالی‌که شاهدیم شهرهای برتر جهان برای گسترش اکوسیستم استارتاپی خود تلاش می‌کنند، در این مقاله می‌خواهیم به‌طور اجمالی توضیح بدهیم که یک اکوسیستم استارتاپی، چگونه در طول زمان شکل می‌گیرد و به موفقیت می‌رسد.

مهم‌ترین عناصر تشکیل‌دهنده‌ی یک اکوسیستم

دسترسی به ایده‌های بزرگ

 ایده‌های عالی به کسب‌وکارهای عالی تبدیل می‌شوند. در این راستا باید ساخت پلتفرم‌ها را به ویژگی‌های صوری، دانش را به ویجت‌ها و داروهای مسکن را به ویتامین‌ها (به معنی رفع نیازهای فوری و ضروری جامعه)، اولویت داد. استارتاپ‌ها برای کار کردن روی ایده‌های بزرگ، باید این ساختار را در ذهن داشته باشند.

دسترسی به استعدادها

 کارآفرینان بزرگ، ترجیحاً کارآفرینان سریالی که از اشتباهات قبلی خود درس گرفته‌اند و تجربه‌ی مفیدی به دست آورده‌اند، کسب‌وکارشان را با موفقیت هدایت می‌کنند که این امر در یک سطح بالاتر، به موفقیت اکوسیستم منجر می‌شود.

دسترسی به سرمایه

 بهترین ایده‌ها و بهترین استعدادها، بدون دسترسی به سرمایه‌ی موردنیاز، راه به‌ جایی نمی‌برند. اگر استارتاپ‌ها به سرمایه‌ی محلی دست پیدا کنند، شانس بیشتری برای موفقیت خواهند داشت. به‌علاوه سرمایه‌گذاران ترجیح می‌دهندپول خود را جایی سرمایه‌گذاری کنند که به آن‌ها نزدیک باشد. اگر منابع سرمایه‌ای در شهرهای مجاور هم یافت شوند، مشکلی به وجود نمی‌آید. می‌توان از سرمایه‌گذاران دعوت کرد که برای بازدید از محصول مسافرت کوتاهی داشته باشند (که البته اغلب اوقات چند مسافرت ابتدایی، آن‌ها را قانع می‌کند.)

برای استارتاپ‌ها بسیار ضروری است که در هر مرحله از رشد و توسعه، به سرمایه موردنیازشان دسترسی داشته باشند. اگر فقط روی سرمایه بذری، یا سرمایه‌ی ابتدایی راه‌اندازی محصول تمرکز کنید ولی برای تأمین مالی مراحل بعدی برنامه‌ای نداشته باشید، پیشاپیش حکم سقوط خود را امضا کرده‌اید.

دسترسی به مشتریان

 یکی از مهم‌ترین عوامل حیات یک کسب‌وکار، مشتریان هستند. مشتریان باعث درآمدزایی استارتاپ می‌شوند و درآمد، سرمایه‌گذاران را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سرمایه‌گذاران روی رشد کسب‌وکار سرمایه‌گذاری می‌کنند و این رشد یک کسب‌وکار است که تعیین می‌کند استراتژی خروجی آن، چقدر پرمنفعت باشد. خروج‌های بزرگ، یک اکوسیستم قوی را شکل می‌دهند. این امر مستلزم شراکت و همکاری صاحبان ایده‌های نوپا و شرکت‌های بزرگ‌تری است که این خدمات روبه‌رشد را خریداری می‌کنند. درواقع این شرکت‌ها هستند که جامعه‌ی استارتاپی را زیر چتر حمایتی خود می‌گیرند.

بازیگران کلیدی

کارآفرینان

 بدیهی است که شما برای راه‌اندازی و اجرای پروسه‌های کسب‌وکار، به تیم‌های مجرب نیاز دارید. تیم‌هایی که مجموعه‌ای از مهارت‌های ضروری (از بازاریابی گرفته تا استراتژی و تکنولوژی) را دارا باشند.

منتورها یا مربیان

 کارآفرینان جدید باید بتوانند سؤالات خود را از مربیان باتجربه‌ای بپرسند که به آن‌ها کمک می‌کنند منحنی یادگیری خود را به نحو شایسته‌ای طی کنند. به‌این‌ترتیب کارآفرینان از اشتباهاتی که دیگران پیش از آن‌ها مرتکب شده‌اند، پرهیز می‌کنند.

سرمایه‌گذاران

 این گروه ممکن است در قالب سرمایه‌گذاران فردی، شبکه‌های سرمایه‌گذاری فرشته، شرکت‌های وی‌سی، بنگاه‌های خصوصی، دفاتر خانوادگی، سازمان‌ها یا سایر منابع تأمین مالی ظاهر شوند. مهم این است که استارتاپ در هر مرحله از رشد خود، بتواند منبعی برای تأمین بودجه‌ی موردنیاز خود پیدا کند.

انکوباتورها

 این گروه تمام پیش‌نیازهای رشد، از فضاهای دفاتر کاری گرفته تا برنامه‌های رسمی شتاب‌دهنده‌های استارتاپی و همچنین برنامه‌های جامع آموزشی را برای متقاضیان فراهم می‌کند. یکی دیگر از فواید انکوباتور این است که به کارآفرینان فرصت می‌دهد در مجاورت هم، نکات مهمی را از یکدیگر یاد بگیرند.

دانشگاه‌ها

 بسیاری از ایده‌های بزرگ کسب‌وکار، از پژوهش‌هایی حاصل می‌شوند که در دانشگاه‌ها صورت می‌گیرند. در این مرحله، مهم این است که پروسه‌ی تکنولوژیکی سالم و مؤثری برای انتقال این ایده‌ها به فضای کسب‌وکار وجود داشته باشد. درعین‌حال کاملاً قابل‌ قبول است که استادان دانشگاه، هم‌زمان با تلاش برای ارتقاء سطح علمی آکادمیک، از یافته‌های خود کسب درآمد کنند.

شرکت‌ها

 شرکت‌های بزرگ به روش‌های مختلف تأثیر حضور خود را اثبات می‌کنند. به‌عنوان‌ مثال آن‌ها روی پروژه‌های مختلف سرمایه‌گذاری می‌کنند، با شرکت‌های دیگر همکاری می‌کنند و گاهی هم مشتریان بالقوه‌ی استارتاپ‌ها محسوب می‌شوند؛ چراکه شرکت‌های بزرگ هم نقطه‌ضعف‌ها و نیازهای خاص خود را دارند که به کمک استارتاپ‌ها بهتر از عهده‌ی رفع آن‌ها برمی‌آیند. شرکت‌های بزرگ هستند که استراتژی‌های خروجی استارتاپ‌های برتر را محقق می‌کنند. درواقع یک اکوسیستم موفق در راستای رسیدن به اهداف خود، نیازمند یک تعامل سازنده و سالم بین استارتاپ‌ها و شرکت‌های بزرگ است.

انجمن‌ها / رویدادها

 در هر شهر، گروه‌های زیادی وجود دارند که به سازمان‌دهی و حرکت اکوسیستم کمک می‌کنند. برخی از این گروه‌ها عبارت‌اند از انجمن‌های تجاری صنعتی، انجمن‌های وی‌سی، گروه‌های شبکه‌های کارآفرینان، اتاق‌های بازرگانی و گروه‌های توسعه اقتصادی. این گروه‌ها با حضور در رویدادهای بزرگ سالانه با افراد همفکر خود دیدار می‌کنند و همچنین ابزارهایی مثل بورد مشاغل را در وب‌سایت‌های خود به نمایش می‌گذارند.

دولت

 چه در سطح شهری، چه ایالتی و چه منطقه‌ای، دولت نقش مهمی در اکوسیستم استارتاپی به عهده دارد. مثلاً متصدیان شهر یا استان، می‌توانند با تصویب تخفیف‌های ویژه‌ی مالیاتی یا بازگرداندن مالیات بر سود، به استارتاپ‌ها انگیزه‌ی بیشتری برای فعالیت بدهند. همچنین تصویب قوانین سازگار با اکوسیستم (مانند دسترسی آزاد به اینترنت) و تخصیص یک بودجه‌ی معین به صندوق‌های سرمایه‌گذاری وی‌سی، راه موفقیت اکوسیستم را تا حد زیادی هموار می‌کند.

ارائه‌دهندگان خدمات

 حسابداران، وکلا، بانکداران، استعدادیاب‌ها و مسئولین منابع انسانی، نمایندگی‌ها و مشاوران در این گروه قرار می‌گیرند. هرچه تجربه‌ی اعضای این گروه درزمینه‌ی همکاری با استارتاپ‌ها بیشتر باشد، رایزنی مؤثرتری برای تقویت اکوسیستم خواهند داشت.

مالکیت بهینه و اقتصاد

توزیع حق مالکیت

 بیشتر کارآفرینان تنها چند نفر را به‌عنوان مالکان اصلی استارتاپ معرفی می‌کنند و به آن‌ها قدرت عمل می‌دهند. بااین‌حال بهتر است که حق مالکیت استارتاپ را بین کارمندان پخش‌کنیم. چرا؟ اگر کارمندان منافع شخصی خود را در یک کسب‌وکار دنبال کنند، برای رسیدن به اهداف نهایی بیشتر تلاش می‌کنند. به‌علاوه وقتی‌که یک استارتاپ رشدیافته به قیمت بالایی فروخته شود، افراد زیادی از این فروش بهره‌مند می‌شوند که هرکدام می‌توانند با این پول استارتاپ خود را راه‌اندازی کنند. این امر اکوسیستم را به یک مرحله‌ی بالاتر ارتقا می‌دهد.

استراتژی‌های خروج

 درست است که فروش شرکت‌ها به قیمت بالا، سرمایه‌گذاران را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ ولی اغلب کارآفرینان تازه‌کار، وقتی برای اولین بار می‌خواهند استارتاپ خود را بفروشند، ارزش واقعی دستاوردهای خود را کمتر از میزان واقعی برآورد می‌کنند. در مراحل بعد، آن‌ها احتمالاً تجربه‌ی بیشتری به دست آورده‌اند و می‌توانند یک پیشنهاد خوب را به امید قراردادهای بزرگ‌تر، به تعویق بیندازند.

بازدهی سرمایه‌گذاری‌های مجدد 

پولی که در یک حساب بانکی ذخیره می‌شود یا برای دارایی‌های بی‌خطری مثل زمین و املاک هزینه می‌شود، کمکی به اکوسیستم نمی‌کند. پول جاری باید دوباره به جامعه‌ی استارتاپی بازگردد. بنابراین اگر کارآفرینی استارتاپ خود را به قیمت مناسب به فروش رساند، توصیه می‌شود درآمدش را روی پروژه‌ها یا استارتاپ‌های دیگر سرمایه‌گذاری کند.

اغلب سرمایه‌گذاران نسبت به موفقیت یک اکوسیستم استارتاپی، دید محافظه‌کارانه‌ای دارند. سیلیکون ولی یکی از افتخارات خود را استقبال از شکست‌ها می‌داند؛ زیرا درس‌هایی که یک استارتاپ بد به کارآفرینان می‌آموزد، در راه‌اندازی استارتاپ‌های بعدی بسیار مفید و مؤثر واقع می‌شوند. سرمایه‌گذاران با کنار گذاشتن ترس‌ها و تردیدها و گسترش افق دید خود، می‌توانند قدم‌های مثبت بلندتری در راستای تقویت اکوسیستم بردارند.

اصول اولیه

رهبری

توسعه و پیشرفت اکوسیستم، مستلزم رهبرانی عالی است که بتوانند سکان هدایت دیگران را در دست بگیرند و به دیگر بازیگران این صحنه کمک کنند تا به اهدافشان دست یابند. افرادی که بتوانند به سرمایه‌گذاران نشان دهند پولشان را کجا سرمایه‌گذاری کنند و همچنین روابط گسترده‌ای (شامل ارتباط با قانون‌گذاران و دولت‌های محلی) داشته باشند و برای رفع موانع موجود، راهکارهای مؤثری پیدا کنند.

مزایای منطقه‌ای

 باید بفهمید که منطقه‌ی شما، در چه اموری پتانسیل پیشرفت بیشتری دارد و تلاش‌های خود را در این صنایع یا مهارت‌ها متمرکز کنید. به‌عنوان‌ مثال شهر نیویورک با دارا بودن بازار بورس NYSE، مکان بهتری برای استارتاپ‌های مالی به شمار می‌رود. هر شهری با توجه به امکانات و پتانسیل‌های خود، در برخی صنایع خاص مزیت بیشتری خواهد داشت.

چگالی استارتاپی

 بدیهی است که نمی‌توان به‌سادگی در یک شهر کوچک، یک جامعه‌ی بزرگ و قدرتمند استارتاپی ساخت؛ چراکه در چنین شرایطی نه امکان فعالیت‌های گسترده‌ی تجاری وجود دارد و نه عمق تخصص در هر یک از صنایع به‌اندازه‌ی کافی کارآمد است. بنابراین برای حمایت از یک اکوسیستم استارتاپی، یا باید در شهری بزرگ زندگی کنید یا خودتان را برای سفرهای متعدد به مناطق مختلفی که همه زیر سایه‌ی یک اکوسیستم فعالیت می‌کنند، آماده کنید.

همکاری‌های بین منطقه‌ای

 فکر نکنید که یک اکوسیستم استارتاپی، از شهر شما مجزا است. بهترین اکوسیستم‌ها، آن‌هایی هستند که یکدیگر را یاری و تقویت می‌کنند. به‌عنوان‌ مثال دیترویت و آلمان با هم پروژه‌های مشترک زیادی را پیش می‌برند و همکاری‌های وسیعی دارند؛ چراکه هر دو درزمینه‌ی صنایع و خدمات اتوماسیون فعالیت می‌کنند.

تأثیر مثبت تبلیغات

 بی‌شک سایر مناطق کشور باید از فعالیت‌ها و اهداف شما اطلاع پیدا کنند. این موضوع بیش از آنکه در ساخت اکوسیستم تأثیرگذار باشد، در جذب سرمایه‌های وی‌سی و خروجی‌های بزرگ استارتاپی مؤثر است. بنابراین، موفقیت‌های خود را جشن بگیرید و داستان پیشرفته‌ای خود را هم به‌صورت محلی و منطقه‌ای و هم به‌صورت کشوری، به اطلاع دیگران برسانید. این موضوع سرمایه‌گذاران و متخصصان کاری را مشتاق می‌کند تا توانایی‌های شما را ارزیابی کنند و در مرحله‌ی بعد تمایل خود را به همکاری با شما نشان دهند.

سنجش و اندازه‌گیری پیشرفت‌ها

 مثل همه‌ی تلاش‌های دیگر کسب‌وکار، اینجا هم باید واحدهای تعریف‌شده و مشخصی برای سنجش پیشرفت خود داشته باشید. معیارهای کلیدی کمیتی مثل میزان افزایش سرمایه، ارزش‌های ایجادشده توسط سرمایه‌گذاران، تعداد شرکت‌هایی که تأسیس‌ شده‌اند، تعداد شغل‌های جدیدی که به وجود آمده‌اند و همچنین ارزش بازاری شرکت‌ها، معیارهایی هستند که رشد اکوسیستم شما را در طول زمان نشان می‌دهند.

پرهیز از اصرار و اجبار 

 جامعه‌ی استارتاپی به یک هدف مشترک نیاز دارد. در یک جامعه‌ی قدرتمند، ممکن نیست عده‌ای این هدف را تعیین و آن را به دیگران دیکته کنند. برای موفقیت یک هدف، همه‌ی اعضای جامعه باید آن را تأیید کنند و بپذیرند.

موفقیت به زمان نیاز دارد

 انتظار نداشته باشید یک‌شبه معجزه‌ای رخ دهد. اکوسیستم‌ها در طول یک سال ساخته نمی‌شوند، بلکه در طول دهه‌ها شکل می‌گیرند. اگر می‌بینید اکوسیستم سیلیکون ولی تا این حد گسترش‌ یافته، به‌این‌ علت است که آن‌ها کار خود را از دهه‌ی ۷۰ میلادی شروع کرده‌اند و پس از ۴۰ سال، به نقطه‌ی اوج خود رسیده‌اند.

امیدواریم که حالا درک بهتری از مفهوم اکوسیستم استارتاپی داشته باشید. هیچ‌کس به‌تنهایی نمی‌تواند یک اکوسیستم را بسازد و توسعه دهد، ولی افراد با همکاری و مشارکت در راستای محقق کردن اهداف جامع، می‌توانند آینده‌ی خوبی را برای جامعه‌ی استارتاپی منطقه‌ی خود رقم بزنند.

یکی از قابلیت‌های جالب هولولنز، هدست واقعیت افزوده‌ی مایکروسافت، قراردادن اشیاء مجازی در دنیای واقعی و قابلیت دسترسی به آن‌ها در همان مکان در آینده است. این قابلیت به کاربر امکان تعامل با اشیاء مجازی در دنیای واقعی در مراجعات بعدی می‌دهد. 

مایکروسافت به کمک این قابلیت قصد دارد از مکانی که برای اولین بار وارد آن می‌شوید نقشه‌ی خاصی بسازد و سپس از اطلاعات ذخیره‌شده، برای قرار دادن اشیاء مرتبط با محیط استفاده کند. این نقشه روی ابزار ذخیره می‌شود و در مراجعه‌ی بعدی شما، مجددا مورد استفاده قرار می‌گیرد. 

مایکروسافت در سال ۲۰۱۷ پتنتی ثبت کرد که فرایند اسکن محیط و ذخیره‌ی اطلاعات پیرامون اشیاء را تسریع و نتایج را در فضای آنلاین ذخیره می‌کند تا در مراجعات بعدی، به هولولنز (HoloLens) ارسال شوند. به این ترتیب کاربر پس از مراجعه به محیط جدید نیازی به اسکن مجدد سطوح مختلف برای ساخت نقشه‌ی سه‌بعدی از اطراف ندارد؛ همچنین کاربران جدیدی که به آن محیط مشخص وارد می‌شوند، می‌توانند از نقشه‌ای که پیش‌تر توسط کاربر دیگری تهیه شده است استفاده کنند. 

احتمالا حالا می‌توانید تصور کنید که اگر این سیستم توسط انبوهی از کاربران مورد استفاده قرار گیرد، در آینده مایکروسافت قادر خواهد بود نقشه‌ی سه‌بعدی از مناطق مختلف جهان ایجاد کند. 

در این پتنت اطلاعاتی در‌باره دسترسی عمومی به این نقشه‌ها ارائه نشده است و شاید این اطلاعات تنها در سازمان مشخصی ذخیره و نگه‌داری شوند؛ اما ساخت چنین سیستمی می‌تواند بسیار مفید و گسترده باشد. 

مایکروسافت اخیرا هدست واقعیت افزوده‌ی هولولنز را در اختیار برخی از سازمان‌ها و بازارهای خاصی قرار داده است و انتظار می‌رود نسخه‌ی مخصوص کاربران نیز در آینده‌ی نزدیک آماده‌ی عرضه‌ی عمومی شود. 

آینده خودروهای پرسرعت، امروز نه در پیست‌های سرعت و نه در جاده‌های کوهستانی، بلکه در فضای دانشگاه MITایالت ماساچوست آمریکا رقم می‌خورد. شرکت خودروسازی لامبورگینی ایتالیا در راستای طراحی و ساخت محصولی جدید، از مدتی پیش شروع به همکاری با محققان دانشگاه MIT کرده و نتیجه‌ی این همکاری، خودروی مفهومی جدید، پر از خلاقیت و نوآوری با نام ترزو میلنیو (Terzo Millennio) به معنای «هزاره سوم» است. لامبورگینی در ترزو میلنیو، از پیشرانه‌ی الکتریکی بهره می‌برد و به واقع می‌توان ادعا کرد این شرکت برجسته‌ی ایتالیایی گامی بلند در زمینه‌ی طراحی و مهندسی محصولات خود برداشته است. استفانو دومنیکالی، مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره لامبورگینی، همکاری این شرکت با محققان دانشگاه MIT‌ را به انداز‌های پراهمیت می‌داند که از آن به‌عنوان «فصل جدیدی از آينده خودروهای سوپراسپرت با طراحی و ساخت میلنیو» یاد کرده است.

بگذارید همین ابتدای کار یک موضوع را درباره خودروی میلنیو مشخص کنیم. استفاده از نام هزاره‌ی سوم توسط لامبورگینی، تنها به‌عنوان نسل بعدی محصولات این شرکت نیست؛ بلکه مفهومی است عمیق که تکنولوژی و طراحی آینده را در خود جای داده است.

لامبورگینی با هدف توسعه‌ و بهبود سیستم‌های ذخیره‌ی انرژی و توسعه مهندسی آلیاژهای به‌کاررفته در یک خودرو، دست یاری به سوی دانشگاه MIT دراز کرد. در این پروژه‌ی جذاب افراد مهم و سرشناسی از دانشگاه و صنعت درکنار یکدیگر کار کردند که از جمله مهم‌ترین و تأثیرگذارترین آن‌ها می‌توان به پروفسور میرکا دینکا، مدیرگروه بخش مهندسی شیمی و پروفسور آناستازیا جان هارت از بخش مهندسی مکانیک این دانسگاه برجسته‌ اشاره کرد که در کنار مهندسان تحقیق و توسعه‌ی شرکت لامبورگینی، محصولی جدید، جذاب و نوآورانه خلق کرده‌اند.

در نگاه اول، نتیجه‌ی این همکاری و تحقیق بسیار جذاب و فوق‌العاده به نظر می‌رسد. خودروی هزاره‌ی سوم بر اساس یک خودرو با عملکرد بالا طراحی شده و در آن از ساختارها و مواد فوق سبک استفاده شده است؛ بدین ترتیب در بخش آیرودینامیک بهبودهای خارق‌العاده‌ای را شاهد هستیم. با نگاهی عمیق‌تر به این خودروی جذاب و فهمیدن این مطلب که تنها ۲ صندلی در آن تعبیه شده است، درمی‌یابیم که زبان طراحی میلنیو بسیار هدفمند و هوشمندانه بوده است؛ درست همانند استون مارتین واکری که هیچ فضای غیر ضروری در آن به کار نرفته و با ساختار مهندسی‌شده‌ی دقیق، بهترین عملکرد را در زمان رانندگی با سرعت بالا به نمایش می‌گذارد. به دلیل استفاده از پیشرانه‌ی الکتریکی در این خودرو و ایجاد فضای بیشتر جهت حذف قطعات مورد نیاز در پیشرانه‌های سنتی و بنزینی، دست طراحان و مهندسان این پروژه برای تغییر ساختار و استفاده‌ی حداکثر از فضای ایجادشده باز بوده است.

در بخش پیشرانه به‌جرئت می‌توان گفت که هیچ فرآيند سنتی و تکراری در ترزو میلنیو نسبت به پیشرانه‌های دیگر محصولات لامبورگینی دیده نمی‌شود و تنها خصیصه‌ی قابل مشاهده، خلاقیت است و نوآوری. تیم تحقیق این پروژه مانند خودروی لامبورگینی آونتادور، تصمیم گرفت از مدل پیشرفته‌ی فضای ذخیره‌سازی انرژی و جایگذاری آن در بدنه و شاسی استفاده کنند. نتیجه‌ی این اقدام نه‌تنها دستیابی به قدرتی بالا و انتقال آن به تمام چرخ‌ها است؛ بلکه شارژ پرسرعت، باز تولید انرژی ذخیره‌‌شده به گونه‌ای از انرژی جنبشی و به دنبال آن دوام و ماندگاری بیشتر باتری‌های این خودروی متفاوت را در پی دارد.

تمام این موارد تنها بخشی از طراحی این خودروی مفهومی بسیار بسیار جذاب است. به عبارت دیگر، به جای استفاده از پنل‌های بزرگ، زشت و سنگین در قسمت کف خودرو به‌عنوان منبع اصلی و باتری‌ها، این بدنه خودروی میلنیو است که خود نقش ذخیره‌کننده انرژی و باتری را ایفا می‌کند. بدنه میلنیو از ساختار نانولوله‌های فیبر کربنی طراحی شده است که به علت انعطاف‌پذیری بالا، عملا باتری‌های این خودرو به هرشکلی که طراحان بخواهند درخواهد آمد. این باتری‌ها آنقدر نازک هستند که به‌راحتی در فضای باریک بین قسمت بیرونی و درونی بدنه جای بگیرند و همچنان قادر به ذخیره‌سازی انرژی مورد نیاز یک خودروی سوپراسپرت با ۴ پیشرانه‌ی تمام الکتریکی باشند. علاوه بر اینکه بدنه‌ی خودروی میلنیو به محل ذخیره‌سازی انرژی تبدیل شده است؛ استفاده از فیبر کربن در ساختار آن کمک می‌کند تا از وزن آن به‌شدت کاسته شود و این یک تکنولوژی برد-برد است.

البته تصور استفاده‌ی گسترده از فیبر کربن در خودرو بدون نگرانی از ایجاد شکستگی و ترک، کار سختی است؛ مخصوصا حالا که می‌دانیم بدنه میلنیو تنها یک آلیاژ نیست؛ بلکه منبع اصلی تأمین نیروی حرکتی خودرو نیز محسوب می‌شود. لامبورگینی و تیم تحقیقاتی MIT به این سؤال اینگونه پاسخ می‌دهند: «بگذارید فیبر کربن خودش را بازسازی کند.»

محققان این پروژه‌ی تحقیقاتی مدعی شده‌اند که خودروی هزاره سوم به‌صورت هوشمند و خودکار ساختار فیبر کربن بدنه‌ی خود را تجزیه و تحلیل می‌کند و نقاطی که دچار ترک یا شکستگی شده‌اند تشخیص می‌دهد. در صورت وجود هرگونه شکاف و ترک بسیار ریز در بدنه، از تکنولوژی بهبود شیمیایی در جهت برطرف کردن این فضای ناهمگون استفاده خواهد شد و میلنیو خود را بازسازی می‌کند. این ایده و طرح مفهومی نه‌تنها دیوانه کننده‌است بلکه وقتی بیشتر به آن فکر می‌کنیم به اهمیت و جذابیت این تکنولوژی آینده پی می‌بریم. همانطور که لامبورگینی اعلام کرده است، این تکنولوژی فوق پیشرفته به خودروسازان اجازه خواهد داد در قسمت‌های پراسترس خودرو نیز از فیبر کربن استفاده کنند و بدین ترتیب شاهد انقلابی در وزن خودروها خواهیم بود.

ترزو میلنیو محصول همکاری برترین مهندسان، طراحان و دانشمندان علمی جهان است که موفق شدند خودروی سوپراسپرت آینده را طراحی کنند. هرچند مدل نهایی این خودرو که در آینده تولید خواهد شد، احتمالا شاهد تغییراتی نسبت به این مدل مفهومی خواهد بود.

ماوریزو رجیانی، مدیر بخش تکنولوژی لامبورگینی، در پاسخ به این سوال که چه زمانی را برای تولید و عرضه‌ی این خودرو در نظر دارید؛ اعلام کرد:

زمانی دقیق را نمی‌توان اعلام کرد؛ هرچند قسمت‌هایی از این خودرو هم‌اکنون در حال صنعتی‌سازی شدن هستند.

این جمله‌ی رجیانی به این معنا است که تمام کارهایی که در آزمایشگاه دانشگاه MIT در شهر بوستون آمریکا انجام شده است، احتمالا طی چند مرحله و در قالب چندین خودروی مختلف ساخته و به کار گرفته خواهد شد و زمانی که تمام قطعات و تکنولوژی لازم برای ترزو میلنیو فراهم شود، باید شاهد رونمایی از این خودروی برجسته باشیم.

بعد از آشنا شدن با خودروی ترزو میلنیو و تکنولوژی‌های آن، با اطمینان می‌توان ادعا کرد این محصول جدید لامبورگینی نسل آينده‌ی خودروهای سوپراسپرت الکتریکی است.

پژوهشگران دانشگاه تهران با همکاری دانشگاه تکنولوژی مالزی ایمپلنت‌هایی در فاز آزمایشگاهی تولید کردند که نیازی به جراحی ثانویه برای برداشتن از محل ایمپلنت شده ندارد و قابل جذب در بدن است و به گفته این محققان این ایمپلنت زیست سازگار و آنتی باکتریال و از جنس آلیاژ منیزیم است.

پایگاه اینترنتی QS، سالانه نتایج رتبه بندی جهانی دانشگاه‌ها را بر اساس موضوعات مختلف منتشر می‌کند. ۱۰۰ دانشگاه برتر جهان، بر اساس ارزیابی معیارهایی چون شهرت دانشگاه، شهرت کارکنان و اساتید و ارزش تحقیقات صورت گرفته در دانشگاه‌ها تایین می‌شوند. اگر برای تحصیل در خارج از کشور برنامه‌ریزی می‌کنید، در ادامه این مقاله می‌توانید با بهترین دانشگاه‌ها دنیا برای هنر و طراحی آشنا می‌شوید.

دانشگاه‌های عالی هنر و طراحی در آمریکا و کانادا

نام آمریکا نه تنها در لیست ده دانشگاه برتر دنیا می‌درخشد، بلکه حدود یک سوم (۳۲ دانشگاه) دانشگاه‌های ۱۰۰ دانشگاه برجسته‌‌ QS را تشکیل می‌دهد. خارج از لیست ۱۰ دانشگاه برتر می‌توان به دانشگاه‌هایی چون موسسه هنرهای کالیفرنیا (رتبه ۱۲)، دانشگاه کارنگی ملون (رتبه ۱۳) دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (رتبه ۱۳) و کالج طراحی هنری (۱۹) اشاره کرد.

کانادا نیز دارای دو مدرسه عالی هنر، یکی دانشگاه بریتیش کلمبیا و دیگری دانشگاه تورنتو است که هر دو در رده‌ی ۵۱ تا ۱۰۰ قرار گرفته‌اند.

دانشگاه‌های عالی هنر و طراحی در اروپا

در مجموع ۲۷ دانشگاه اروپایی در میان ۱۰۰ دانشگاه برتر جهان برای هنر و طراحی قرار دارند که از این تعداد ۱۳ تا در انگلیس هستند. دانشگاه‌های برتر اروپایی خارج از ۱۰ دانشگاه برتر عبارت‌اند از: موسسه گلد اسمیت انگلیس (رتبه ۱۱) و دانشگاه آکسفورد (رتبه ۱۵)، دانشگاه آلتوفنلاند (رتبه ۱۷) و آکادمی طراحی آیندهوون هلند (رتبه ۱۸).

کشور سوئد نیز با سه نماینده، از جمله دانشکده هنر، صنایع دستی و طراحی دانشگاه کنستفاک و دانشگاه اومئو، که هر دو در جایگاه ۴۱ این رتبه بندی قرار دارند، توانسته به خوبی در رشته هنر و طراحی کار کند. فرانسه و آلمان هر کدام دو دانشگاه در زمینه هنر و طراحی در رده ۵۱ تا ۱۰۰ قرار دارند.

دانشگاه‌های عالی هنر و طراحی در استرالیا و نیوزیلند 

استرالیا ۱۲ جایگاه را  در رتبه بندی دانشگاه‌های برتر هنر به خود اختصاص داده است، برای مثال دانشگاه RMIT، دانشگاه نیو ساوت ولز (UNSW)، دانشگاه تکنولوژی سیدنی (UTS)، دانشگاه تکنولوژی سوین برن (Swinburne) و دانشگاه ملبورن که همگی در لیست ۴۰ دانشگاه برتر قرار دارند.

همچنین، نیوزیلند دارای دو دانشگاه برتر جهان است: دانشگاه تکنولوژی اوکلند و دانشگاه اوکلند، که هر دو در رده ۵۱ تا ۱۰۰ قرار گرفته‌اند.

دانشگاه‌های عالی هنر و طراحی در آسیا

در رتبه بندی دانشگاه‌های هنر و طراحی ۱۴ دانشگاه از کشورهای آسیایی وجود دارند. چین با ۵ دانشگاه نسبت به سایر کشورهای آسیایی حضور پر رنگ‌تری در لیست دانشگاه‌های برتر دارد، اما تنها یکی از آن‌ها در لیست ۵۰ دانشگاه اول قرار دارند. دانشگاه هنر و طراحی تسینگو در چین بالاترین رتبه دانشگاهی (رتبه ۲۳) را به خود اختصاص داده است.

هنگ کنگ اگر چه تنها دو جایگاهدر این لیست دارد، اما دانشگاه پلی تکنیک هنگ کنگ با رتبه ۲۱ بالاترین رتبه را در میان دانشگاه‌‌های آسیایی برای رشته‌های هنر و طراحی دارد. 

از دیگر نقاط آسیا، دانشگاه‌ه ملی سنگاپور (رتبه ۲۷)، دانشگاه ملی سئول (رتبه ۴۰) و دانشگاه تایوان (رتبه ۴۳) در لیست ۱۰۰ دانشگاه برتر هستند.

دانشگاه‌های عالی هنر و طراحی در آمریکای لاتین 

آمریکای لاتین دارای ۱۱ مرکز عالی در لیست QS است. دانشگاه ملی مکزیک (UNAM) و دانشگاه خصوصی مونتری مکزیک هر دو در میان ۵۰ دانشگاه برتر قرار دارند. دانشگاه کاتولیکا شیلی و دانشگاه بوینس آیرس آرژانتین نیز از جمله دانشگاه‌های برتر این قاره هستند. در سایر نقاط آمریکای لاتین، برزیل و کلمبیا هر دو، ۲ جایگاه در رده‌ی ۵۱ تا ۱۰۰ را به خود اختصاص داده‌اند.

۱۰ دانشگاه برتر دنیا هنر و طراحی 

۱. کالج سلطنتی هنر انگلیس

۲. موسسه فناوری ماساچوست (MIT)

۳. دانشکده طراحی رود آیلند (RISD) آمریکا

۴. مدرسه جدید طراحی پارسونز در نیویورک

۵. دانشگاه هنر لندن

۶. موسسه پرات آمریکا

۷. مدرسه موسسه هنر شیکاگو (SAIC)

=۸. دانشگاه استنفورد

=۸. دانشگاه ییل

۱۰. دانشگاه پلی‌تکنیک میلان

سازمان فضایی آمریکا(ناسا) قصد دارد با استفاده از یک چیپ ذخیره‌سازی در اقدامی نمادین نام 2.4 میلیون نفر را در سال 2018 به همراه کاوشگر "اینسایت"(InSight) به مریخ بفرستد.

این افشانه دیجیتال به طور خودکار دارو را در اختیار شما قرار می‌دهد و این امکان را فراهم می‌کند که دوز دارو توسط گوشی هوشمند شما ردیابی شود.

انویدیا چندی پیش جدیدترین عضو خانواده‌ی کارت‌های گرافیک GTX 1000 را با نام GTX 1070 Ti معرفی کرد. اینکه چرا انویدیا تصمیم گرفته است قبل از معرفی کارت‌های گرافیک نسل آینده‌ی خود با معماری ولتا، بار دیگر یک کارت با معماری پاسکالمعرفی کند ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد؛ اما به‌ عقیده‌ی بسیاری از کارشناسان حوزه‌ی سخت‌افزار، این کارت پاسخی به کارت‌های جدید RX Vega 64 و RX Vega 56 ساخت AMD است.

با در دسترس قرار گرفتن کارت جدید انویدیا، سایت‌های معتبر بررسی سخت‌افزار طی یکی دو روز گذشته بنچمارک‌های مختلفی روی آن اجرا کرده‌اند و نتایج جالبی به‌ دست آورده‌اند. در این مطلب قصد داریم نگاهی به نتایج بررسی معتبرترین وب‌سایت‌های دنیای فناوری (با تمرکز بیش‌تر روی بررسی وب‌سایت آناندتک) بیندازیم. 

پیش از اینکه ببینیم نظر متخصصان حوزه‌ی سخت‌افزار راجع‌ به جدیدترین محصول انویدیا چیست، بد نیست بار دیگر نگاهی به جدول مقایسه‌ی مشخصات GTX 1070 Ti با دو کارت GTX 1070 و GTX 1080 داشته باشیم.

(توجه داشته باشید به‌دلیل شباهت بنچمارک‌های بازی، تنها به نتایج بنچمارک دو یا سه بازی غیر یکسان در بررسی هر سایت اشاره خواهد شد.)

آناندتک

به عقیده‌ی کارشناس آناندتک، با عرضه‌ی کارت‌های وگای AMD مشخص شد که کارت RX Vega 64 رقیبی برای GTX 1080 و کارت RX Vega 56 رقیبی برای GTX 1070 است. در این میان هرچند Vega 64 از لحاظ عملکرد در بسیاری از مواقع نمی‌توانست به GTX 1080 برسد؛ اما کارت Vega 56 حدود ۸ درصد عملکرد بهتری از رقیب انویدیایی خود داشت و بین دو کارت GTX 1070 و GTX 1080 قرار می‌گرفت. به‌ نظر می‌رسد GTX 1070 Ti آمده باشد تا این برتری عملکرد را از کارت AMD پس بگیرد.

آناندتک در ادامه برای بررسی عملکرد این کارت تعدادی از بازی‌هایی را که معمولا از آن‌ها برای بنچمارک کارت گرافیک استفاده می‌شود، روی کارت جدید انویدیا اجرا کرده است که در ادامه به آوردن نتایج دو بازی بتلفیلد ۱ و GTA V بسنده می‌کنیم.

نتایج اجرای بازی Battlefield 1 روی کارت GTX 1070 Ti

نتایج اجرای بازی Grand Theft Auto V روی کارت GTX 1070 Ti

از میان بنچمارک‌های مصنوعی نیز نتایج بنچمارک VRMark از بقیه قابل توجه‌تر است؛ چرا که به‌نوعی عملکرد کارت هنگام اجرای بازی‌های واقعیت مجازی را پیش‌بینی می‌کند.

آناندتک سپس به بررسی مصرف انرژی، دما و صدای تولیدشده توسط کارت در حالت آماده‌به‌کار (Idle) و در حال اجرای بازی پرداخته است که نتاج به‌دست‌آمده را در ادامه مشاهده می‌کنید.

صدا، دما و مصرف انرژی کارت GTX 1070 Ti در حالت آماده‌به‌کار (Idle) و تحت بار

قسمت بعدی مورد بررسی آناندتک، قابلیت اورکلاک کارت است. به‌ عقیده‌ی آناندتک GTX 1070 Ti کارت جذابی برای اورکلاکرهای حرفه‌ای نیست و کاربران عادی نیز با توجه به بهبود اندک عملکرد و افزایش زیاد دما، صدا و مصرف انرژی کارت، بهتر است از اورکلاک کردن این کارت صرف‌ نظر کنند.

جمع‌بندی: آناندتک در انتهای بررسی خود نتیجه‌گیری می‌کند که اگرچه AMD با کارت‌های وگای خود نتوانست بسیاری از کاربران را تحت تأثیر قرار بدهد، اما کارت Vega 56 آن با نسبت «کارایی به قیمت» بهتر در مقایسه با GTX 1070، توانست حداقل انویدیا را تحت تأثیر قرار بدهد و به واکنش وادار کند.

به‌ عقیده‌ی آناندتک، مهم‌ترین نکته در رابطه با GTX 1070 Ti قیمت‌گذاری آن توسط انویدیا است. از آنجایی که قیمت کارت Vega 56 به ۳۹۹ دلار کاهش پیدا کرده است و از طرفی قیمت GTX 1070 باید همواره بین قیمت حدودا ۴۱۰ دلاری GTX 1070 و ۵۱۰ دلاری GTX 1080 باشد، شاید انویدیا نتواند بسیاری از افراد را به خرید این کارت مجاب کند؛ چراکه اگر کسی قصد خرید کارتی حدودا ۴۰۰ دلاری داشته باشد، احتمالا کارت Vega 56 را انتخاب خواهد کرد. کسانی که بودجه‌ی ۴۵۰ دلاری برای کارت گرافیک در نظر گرفته باشند نیز ممکن است از بین مدل‌های بسیار ارزان GTX 1080 یا مدل‌های اورکلاک شده‌ی GTX 1070 به انتخاب بپردازند و درنهایت کسی که بخواهد حدود ۵۰۰ دلار هزینه کند، به احتمال زیاد به‌جز GTX 1080 به گزینه‌ی دیگری فکر نخواهد کرد.

آناندتک در انتها نتیجه‌گیری می‌کند که شاید هدف از ارائه‌ی این کارت برهم زدن معادلات بین انویدیا و AMD نباشد وGTX 1070 Ti صرفا آمده باشد تا از لحاظ کارایی و قیمت، خلأ بین دو کارت GTX 1070 و GTX 1080 را پر کند.

Tom's Hardware

Tom's Hardware در ابتدای بررسی خود بلافاصله به این نکته اشاره می‌کند که کارت GeForce GTX 1070 Ti به‌جای اینکه به برادر کوچک‌تر خود یعنی کارت GTX 1070 شبیه باشد، از بسیاری جهات به GTX 1080 نزدیک‌تر است. Tom's Hardware برای اثبات این مدعا به استفاده از سیستم خنک‌کننده‌ی Vapor Chamber و سیستم تأمین انرژی ۵ فازی (که تا پیش از این تنها مختص کارت GTX 1080 بود) اشاره می‌کند.

برخلاف آناندتک، Tom's Hardware عقیده دارد هدف از عرضه‌ی GTX 1070 Ti صرفا پاسخی به کارت Vega 56 AMD است، نه پر کردن خلأ بین دو کارت GTX 1070 و GTX 1080 انویدیا. Tom's Hardware اینگونه استدلال می‌کند که تنوع کارت‌های معمولی و اورکلاک شده‌ی GTX 1070 و GTX 1080 تولیدشده توسط شرکای سخت‌افزاری انویدیا به‌قدری بالا است که عملا فاصله‌ی بین این دو کارت (هم از لحاظ عملکرد و هم از لحاظ قیمت) پر شده است.

Tom's Hardware سپس در قسمتی با نام «نگاه نزدیک به GTX 1070 Ti» جدیدترین کارت انویدیا را از تمامی زوایای ممکن مورد بررسی ظاهری قرار داده است که مجموعه‌ی این تصاویر را در ادامه مشاهده می‌کنید.

پس از بررسی ظاهری کارت، Tom's Hardware هم به‌سراغ بنچمارک بازی رفته است که در ادامه به آوردن نتایج دو بازی دستینی ۲ و رایز آو تومب ریدر بسنده می‌کنیم.

نتایج اجرای بازی Destiny 2 در دو رزولوشن 1440p و 4K

نتایج اجرای بازی Rise of Tomb Raider در دو رزولوشن 1440p و 4K

جمع‌بندی: به‌ نظر Tom's Hardware، انویدیا با کارت GTX 1070 Ti چیز جدیدی برای ارائه به کاربران ندارد. هرچند Tom's Hardware فریم‌ریت به‌دست‌آمده توسط کارت جدید انویدیا در رزولوشن 1440p را می‌ستاید؛ اما عقیده دارد عملکرد GTX 1070 و Vega 56 نیز در این رزولوشن خوب است. در نهایت Tom's Hardware در قسمت مزایا و معایب، تنها عیب GTX 1070 Ti را قیمت آن می‌داند.

PC Gamer

پی‌سی گیمر در همان ابتدای بررسی خود با برشمردن معایت کارت‌های گرافیک وگای AMD از جمله قیمت بالاتر از حد انتظار (نسبت به قیمت‌گذاری دیگر کارت‌های AMD)، عدم تنوع در کارت‌های تولیدشده توسط شرکای سخت‌افزاری AMD، مصرف بالا و کمبود موجودی، کارت GTX 1070 Ti انویدیا را «نمکی بر زخم AMD» می‌نامد.

نکته‌ی جالب توجه در بررسی پی‌سی گیمر، ترکیب نتایج بنچمارک ۱۵ بازی است.

پی‌سی گیمر همچنین تأکید می‌کند که هنگام مقایسه‌ی نتایج بنچمارک بازی‌ها، باید به این نکته توجه داشت که بازی‌هایی که از API دایرکت ایکس ۱۲ (مانند هیتمن) و ولکان (مانند Doom) استفاده می‌کنند، معمولا روی کارت‌های AMD عملکرد بهتری نسبت به کارت‌های انویدیا از خود نشان می‌دهند.

جمع‌بندی: پی‌سی گیمر در انتهای بررسی خود نتیجه می‌گیرد که GTX 1070 Ti به‌هیچ‌وجه کارت بدی به شمار نمی‌رود؛ اما بازار هدف آن مشخص نیست. به عقیده‌ی پی‌سی گیمر، اکثر گیمرها کارت گرافیکی در بازه‌ی قیمتی ۲۰۰ تا ۳۰۰ دلار می‌خرند و GTX 1060 در این بازه کارتی ایده‌آل به‌شمار می‌رود. ازطرف دیگر، کسی که قصد داشته باشد ۴۵۰ دلار برای تهیه‌ی یک کارت گرافیک بپردازد، احتمالا ۵۰ دلار بیشتر هزینه خواهد کرد و کارت به‌مراتب بهتر GTX 1080 را تهیه می‌کند.

TechRadar

باتوجه به شباهت حافظه و کلاک بوست GTX 1070 Ti به GTX 1070 و از طرفی شباهت کلاک پایه، تعداد هسته‌های CUDA و سیستم خنک‌کننده‌ی آن به GTX 1080، تک‌رادار کارت جدید انویدیا را ترکیبی از دو کارت بالارده‌ی سال گذشته‌ی این شرکت می‌داند. درحالی‌که بسیاری از سایت‌ها GTX 1070 Ti  را با کارت RX Vega 56 مقایسه کرده‌اند، تک‌رادار تصمیم گرفته است در بررسی خود کارت جدید انویدیا را با کارت نسبتا قدرتمندتر AMD یعنی RX Vega 64 مقایسه کند. در ادامه نتایج بنچمارک‌های مصنوعی تک‌رادار را مشاهده می‌کنید.

در قسمت بنچمارک‌های بازی تک‌رادار از همان یک کارت AMD هم برای مقایسه استفاده نکرده و به آوردن نتایج دو کارت GTX 1070 و GTX 1080 برای مقایسه با GTX 1070 Ti بسنده کرده است. در ادامه نتایج اجرای دو بازیForza Motorsport 7 و Total War: Warhammer II را مشاهده می‌کنید.

جمع‌بندی: به‌ نظر تک‌رادار اگر هنوز سیستم خود را از لحاظ سخت‌افزاری به‌روزرسانی نکرده‌اید و همچنان از کارت‌های گرافیک یک یا دو نسل قبل استفاده می‌کنید، GTX 1070 Ti با توجه به قیمت ارزان‌تر خود نسبت به GTX 1080 و در عین حال ارائه‌ی عملکردی نسبتا مشابه، می‌تواند گزینه‌ی خوبی به‌عنوان یک کارت گرافیک بالارده باشد. در قسمت مزایا و معایب، تک‌رادار مصرف انرژی به‌مراتب بیشتر GTX 1070 Ti نسبت به GTX 1070 را به‌عنوان تنها عیب این کارت برشمرده است.

PC World

وب‌سایت پی‌سی ورلد در همان ابتدای بررسی خود، فلسفه‌ی وجودی «بررسی کارت GTX 1070 Ti در سایت‌های فناوری» را اینگونه توصیف می‌کند:

تنها دلیل بررسی کارت GeForce GTX 1070 Ti، وجود کارت AMD Vega 56 است.

به‌ عقیده‌ی پی‌سی ورلد سرعت کلاک GTX 1070 Ti عمدا محدود شده است تا این کارت نتواند با دیگر کارت بالارده‌ی ساخت انویدیا یعنی GTX 1080 رقابت کند. بر خلاف تمام بررسی‌هایی که تا اینجا به آن‌ها اشاره کردیم، پی‌سی ورلد تصمیم گرفته در بررسی خود به‌جای استفاده از نسخه‌ی Founder Edition این کارت که ساخت خود انویدیا است، از نسخه‌ی Black Edition ساخت EVGA استفاده کند. در ادامه، نتایج بنچمارک‌های پی‌سی ورلد از اجرای بازی‌های جدید روی کارت GTX 1070 Ti را مشاهده می‌کنید.

جمع‌بندی: پی‌سی ورلد در انتهای بررسی خود می‌نویسد:

آیا GTX 1070 Ti کارت مناسبی برای شما است؟ اگرچه ما خرید آن را نسبت به Radeon RX Vega 56 توصیه می‌کنیم، اما با توجه به افزایش غیر طبیعی قیمت کارت‌های گرافیک به دلیل تقاضای بالای استخراج‌کنندگان ارزهای رمزنگاری شده (مانند بیت‌کوین)، پاسخ به این سؤال پیچیده‌تر از آن است که به‌ نظر می‌رسد.

ArsTechnica

کارشناس وب‌سایت آرس‌تکنیکا نیز مانند بسیاری دیگر عقیده دارد علت معرفی کارت GTX 1070 Ti، عرضه‌ی کارت‌های گرافیک جدید AMD است. آرس‌تکنیکا نبود رقیبی شایسته برای کارت GTX 1070 طی یک سال و نیم گذشته و درنتیجه عدم بروزرسانی آن توسط انویدیا تا همین اواخر را شاهدی بر مدعای خود می‌داند. نتایج بنچمارک‌های این وب‌سایت را در ادامه مشاهده می‌کنید.

نتایج بنچمارک سه بازی Hitman، ،The Division و Metro Last Light در رزولوشن 1440p و 4K

جمع‌بندی: به‌ عقیده‌ی آرس‌تکنیکا، کارت GTX 1070 باتوجه به مصرف کم‌تر، خنک‌تر بودن زیر بار شدید (و درنتیجه ساکت‌تر بودن فن) و قیمت مناسب‌تر، همچنان گزینه‌ی بهتری برای گیمینگ با رزولوشن 1440p است. آرس‌تکنیکا اما بزرگ‌ترین بازنده‌ی معرفی کارت GTX 1070 Ti را AMD می‌داند؛ چرا که کارت جدید انویدیا احتمالا همان اندک مشتریان وفاداری را که بدون توجه به موجودی محدود RX Vega 56 و قیمت کاذب آن (به علت تقاضای بالای استخراج‌کنندگان ارزهای رمزنگاری شده)، قصد داشتند به‌نحوی این کارت را تهیه کنند، از تصمیم خود منصرف خواهد کرد. در انتهای این بررسی در قسمتی با نام «خوب، بد، زشت» می‌خوانیم:

خوب

• تا ۲۵ درصد عملکرد بهتر نسبت به GTX 1070 در سرعت کلاک پایه
• عملکرد برابر یا بهتر از GTX 1080 درصورت اورکلاک کردن
• بهینه بودن مصرف انرژی در معماری پاسکال

بد

• قیمت کارت GTX 1070 با معرفی GTX 1070 Ti کاهش پیدا نکرده است
• قیمت بعضی کارت‌های GTX 1070 Ti تولیدشده توسط شرکای سخت‌افزاری انویدیا به اندازه‌ی GTX 1080 گران است

زشت

• هرچند قیمت عرضه‌ی این کارت ۴۵۰ دلار است؛ اما احتمالا به دلیل هجوم استخراج‌کنندگان بیت‌کوین، این قیمت افزایش خواهد یافت

TechSpot

بررسی کارت GTX 1070 Ti توسط وب‌سایت تک‌اسپات از دو جهت قابل توجه است. اول اینکه تک‌اسپات برای بررسی خود از کارت ساخت MSI استفاده کرد و دوم اینکه در این بررسی توجه ویژه‌ای به عملکرد کارت در حالت اورکلاک شده است.

تک‌اسپات در بررسی خود با استفاده از نرم‌افزار MSI Afterburner، کلاک هسته‌ی کارت MSI GTX 1070 Ti را ۱۰ درصد و کلاک مموری آن را ۱۲ درصد افزایش داده است. این کار باعث شده است فرکانس Turbo Boost 3.0 کارت هنگام اجرای بازی‌ها تا ۲۰۰۰ مگاهرتز افزایش پیدا کند. در ادامه نتایج عملکرد کارت اورکلاک شده‌ی MSI در مقایسه با دیگر کارت‌های هم‌رده و GTX 1070 Ti اورکلاک نشده مشاهده می‌کنید. (نتایج کارت اورکلاک شده با «OC» مشخص شده است.)

جمع‌بندی: تک‌رادار باتوجه به نتایج بنچمارک‌ها نتیجه می‌گیرد برای اینکه خرید GTX 1070 Ti منطقی باشد، حتما باید آن را اورکلاک کنید. همچنین باتوجه به اینکه قیمت GTX 1080 تنها ۱۱ درصد بیش‌تر از GTX 1070 Ti است؛ ممکن است این کارت آن‌طور که باید و شاید برای گیمرهایی که قصد خرید یک کارت بالارده دارند جذاب به‌ نظر نرسد.

در نهایت نویسنده‌ی تک‌اسپات اعتراف می‌کند که انتخاب بین کارت ۴۵۰ دلاری GTX 1070 Ti و کارت ۴۲۰ دلاری Vega 56 کار دشواری است و اگر Vega 56 مانند برادر بزرگ‌تر خود به سیستم خنک‌کننده‌ی مایع مجهز بود، کارت AMD را انتخاب بهتری نسبت به GTX 1070 Ti می‌دانست.