تبادل لینک هوشمند اپیدرمولیزیس بولوسا (Epidermolysis bullosa) یا سندرم پوست پروانه‌ای، یک بیماری ژنتیکی در بافت پوست است که انواع مختلفی دارد. بیماران ژنتیکی EB به دو دسته‌ی غالب و مغلوب دسته‌بندی می‌شوند. آن دسته از افراد که دارای بیماری ژنتیک مغلوب هستند ممکن است در خانواده‌هایی متولد شوند که ازدواج‌های فامیلی در آنها زیاد صورت می‌گیرد. نوع غالب این بیماری در افرادی که حتی نسبت فامیلی با یکدیگر ندارند نیز دیده شده است.
محققان با استفاده از نمونه‌برداری، سلول‌های اپیدرم را از سلول‌های بنیادی جدا کردند و سپس از یک رترو ویروس(Retrovirus) برای قرار دادن یک کپی سالم از ژن LAMB3 استفاده کردند که برای کمک به اتصال لایه‌های پوستی به DNA سلول‌های بنیادی، لازم بود. آنها سپس ژن‌های این بیماری را دستکاری و ژن سالم را جایگزن کردند. در مرحله‌ی بعدی این ژن‌های سالم را در آزمایشگاه رشد دادند و این پوست سالم را به بدن بیمار پیوند زدند؛ اندازه‌ی این پوست تغییریافته‌ی ژنتیکی. ۰.۹۴ متر مربع است.
در بیماران مبتلا به RDEB (شدیدترین نوع بیماری EB)، پروتئین کلاژن C7 عملکرد درستی ندارد و ژن COL7A1 که پروتئین C7 را کد می‌کند، دچار جهش می‌شود. این پروتئین جزء اصلی فیبرهای متصل به اپیدرم است. بیماران EB در طول زندگی خود از درد شدیدی رنج می‌برند و درمان مؤثری برای کاهش شدت علائم آنها وجود ندارد. ژن درمانی خطرات بالقوه‌ای به همراه خود دارد. یک ژن به‌راحتی نمی‌تواند داخل سلول قرار گیرد؛ بلکه لازم است به کمک یک حامل که به آن وکتور گفته می‌شود به درون سلول فرد انتقال یابد. معمول‌ترین وکتور ژن درمانی، ویروس‌ها هستند. در بیماری ژنتیکی اپیدرمولیز بولوسا، لایه بیرونی پوست از بین می‌رود و به دلیل ضعیف و شکننده بودن، به بیماری «پروانه‌ای» نیز معروف است.
درمانی برای این بیماری وجود ندارد و از هر ۲۰ هزار کودک متولدشده در ایالات متحده آمریکا، یک نفر به این بیماری دچار می‌شود که تقریبا ۴۰ درصد آنها قبل از رسیدن به نوجوانی می‌میرند. این پسربچه مقدار زیادی از لایه بیرونی پوست خود را از دست داده بود و دکترها امید چندانی به زنده ماندنش نداشتند. دانشمندان برای نجات جان پسر ۷ ساله‌ی سوریه‌ای، از سلول‌های بنیادی و ژندرمانی برای جایگزینی حدود ۸۰ درصد پوست استفاده کردند.
آنها می‌توانند سلول‌های خاص را شناسایی و مواد ژنتیکی را به داخل ژن آن حمل کنند. زمانی که وکتور در آزمایشگاه وارد سلول‌ها می‌شود، این سلول‌ها از طریق تزریق به داخل سیاهرگ یا بافت به داخل بدن بازگردانده می‌شوند؛ در این حالت سلول حامل وکتور و ژن، نوترکیب است. محققان ژن‌های عامل بیماری را حذف و با ژن‌های لازم برای توقف بیماری جایگزین می‌کنند. سلول‌های بنیادی، منشأ تولید سایر سلول‌های بدن هستند. در ژن درمانی، این سلول‌ها در شرایط آزمایشگاه به گونه‌ای کشت داده می‌شوند که بتوانند به مبارزه در برابر بیماری‌ها کمک کنند.
در ژندرمانی برای درمان یا بهبود مبارزات بدن علیه بیماری، ژن معیوب حذف یا ژنی جدید به بدن اضافه می‌شود. ژندرمانی برای درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند لوسمی، سرطان، سیستیک فیبروزیس، بیماری‌های قلبی، دیابت، هموفیلی و ایدز استفاده می‌شود. در حال حاضر، ژندرمانی تنها به‌عنوان بخشی از یک آزمایش بالینی در ایالت متحده در دسترس است. درمان بیماری این پسر، اولین روش ترانس‌ژنیک موفقیت‌آمیز برای درمان بیماری‌ها محسوب می‌شود و محققان امیدوارند از این روش برای درمان سایر بیماری‌های ژنتیکی نیز استفاده کنند.
سازمان فضایی آمریکا(ناسا) از سیستم جداسازی اضطراری فضاپیمای "اوریون"(Orion) رونمایی کرد.
به نقل از دیلی‌میل، ناسا اعلام کرده است که این تست آخرین تست کامل قبل از انجام ماموریت انسانی است که قرار است در آوریل 2019 انجام شود.
ماموریت EM-1 یک ماموریت فرازمینی انسانی متعلق به ناسا است که طی آن قرار است فضانوردان به ماه و مریخ فرستاده شوند. پیش از این ناسا این ماموریت را SLS-1 نامیده بود.
قرار است در این ماموریت فضاپیمای اوریون 64 هزار کیلومتر فراتر از مدار ماه برود و در این پرواز بسیاری از قابلیت‌های پروازی و سامانه‌های جزئی‌تر که در ماموریت‌های سرنشین‌دار مورد نیاز هستند، تست شوند.
طبق اعلام ناسا قرار است EM-1 در دسامبر 2019 یک ماموریت بدون سرنشین را انجام داده و در ابتدای دهه 2020 برای ماموریت انسانی آماده خواهد شد.
در طرح اضطراری جداسازی کپسول اوریون از پیشران موشک، پس از رسیدن موشک به ارتفاع 32 هزار پایی، کپسول اوریون با سرعت 1600 کیلومتر بر ساعت از موشک جدا می‌شود.
این فرایند باید با دقت بسیار بالایی انجام شود تا داده‌های آن قابل استفاده باشد.
"دون رید"(Don Reed) یکی از مدیران این پروژه گفت: این تست تنها یک بار انجام می‌شود و به همین دلیل می‌بایست تمام داده‌ها دقیق و قابل استناد باشد.
کپسول اوریون حدودا 10 تن وزن دارد و باید بتواند در صورت وقوع مشکل به خوبی از موشک جدا شده و جان فضانوردان را نجات دهد.
مطمئنا در یک پرتاب بدون مشکل نیازی به این سامانه نخواهد بود اما نمی‌توان جان فضانوردان را به خطر انداخت.
ناسا کپسول فضایی اوریون را برای پروازهای فضایی به ماه و مریخ با بودجه ۲۳ میلیارد دلاری طراحی کرده است. اوریون می‌تواند حداکثر شش فضانورد را در خود جای دهد. در سال ۲۰۱۴ اوریون نخستین پرواز آزمایشی بدون سرنشین خود را با موفقیت پشت سر گذاشت.
منجمان با استفاده از تلسکوپ "آلما" در شیلی موفق به رصد یک ستاره از نوع غول سرخ شده‌اند که وضعیت مشابه خورشید در چند میلیارد سال آینده را نشان می‌دهد.
به نقل از دیلی‌میل، منجمان دانشگاه صنعتی "چالمرز"(Chalmers) با استفاده از تلسکوپ "آلما"(ALMA) موفق شدند یک "غول سرخ" موسوم به W Hydrae را که در فاصله 320 سال نوری از زمین قرار دارد، رصد کنند.
غول سرخ یک ستاره بزرگ و درخشان است که در مرحله دوم عمرش به سر می‌برد همجوشی هسته‌ای در لایه بیرونی مرکز این ستاره اتفاق می‌افتد.
هسته این ستارگان بسیار فشرده از جنس هلیوم است و دمای سطح آنها کمتر از ستارگانی که مرحله اول عمرشان را می‌گذرانند بوده و در حدود ۵۰۰۰ درجه سانتی‌گراد است.
یک ستاره بعد از چند میلیارد سال برای واکنش‌های همجوشی هسته‌ای هیدروژن کافی در هسته اش ندارد. در عوض هلیوم‌های باقی‌مانده از واکنش‌های قبلی در هسته ستاره مانده، در لایه‌های بیرونی ستاره هنوز مقداری هیدروژن موجود است ولی به مقدار کافی گرم نیستند تا در واکنش هسته‌ای شرکت کنند.
بنابراین به دلیل عدم سوخت ستاره شروع به سرد شدن و کوچک شدن می‌کند. لایه‌های بیرونی ستاره بر اثر جاذبه به سمت هسته کشیده می‌شوند و همین‌طور گرم‌تر می‌شوند. بخش بیرونی ستاره به قدر کافی گرم می‌شود تا فرایند همجوشی هسته‌ای را شروع کند. ستاره منبع انرژی جدیدی می‌یابد سپس پوسته ستاره شروع به سوختن می‌کند و گرمای تولید شده باعث منبسط شدن ستاره می‌شود که غول سرخ نامیده می‌شود.
در پنج الی شش میلیارد سال آینده، خورشید تمام سوخت هیدروژن موجود در هسته خود را مصرف می‌کند و شروع به منبسط شدن می‌کند. در بزرگترین حالت، سطح آن به حدود مدار فعلی زمین خواهد رسید. سپس خورشید اتمسفر خود را به طور کامل از دست می‌دهد؛ لایه‌های بیرونی یک سحابی سیاره‌ای و هسته آن یک کوتوله سفید را تشکیل می‌دهد.
تکامل خورشید در مرحله "غول سرخ" به طور کامل مدل سازی شده است، اما هنوز مشخص نیست که آیاخورشید زمین را خواهد بلعید یا اینکه زمین در مدار خود باقی خواهد ماند. عدم اطمینان در این مورد به این دلیل است که خورشید درحالی که هیدروژن را می‌سوزاند، جرم خود را به تدریج از دست می‌دهد و در نتیجه گرانش آن نیز کمتر شده و باعث می‌شود طی چند میلیارد سال آینده مدار زمین (و بقیه سیارات منظومه شمسی) به مدار دورتری منتقل شود و زمین از خورشید فاصله بیشتری بگیرد. همچنین عدم قطعیتی در مورد محاسبه مدار سیارات در ۵ الی ۶ میلیارد سال آینده وجود دارد، بنابراین سرنوشت زمین به خوبی مشخص نیست.
در درخشان‌ترین حالت، خورشید غول سرخ چند هزار بار درخشان‌تر از امروز خواهد بود اما دمای سطح آن حدود نیمی از دمای فعلی خواهد بود. در فاز غول سرخ، خورشید به قدری درخشنده خواهد شد که تمام آب موجود روی زمین را به درون فضا تبخیر می‌کند و زمین دیگر قادر به پشتیبانی از حیات نخواهد بود.
محققان سوئدی موفق شده‌اند با استفاده از تسکوپ آلما با جزئیات‌ترین عکس ممکن را از این ستاره بگیرند.
"ووتر ولمینگز"(Wouter Vlemmings) محقق ارشد این تحقیق گفت: این ستاره یک غول سرخ سرد و درخشان است.
براساس گفته‌های محققان یک لایه گاز داغ بر بالای سطح این ستاره وجود دارد و امواج ارسال شده از این ستاره به خاطر این فعالیت‌ها بوده است.
آنها اعلام کرده‌اند که قصد دارند با ابزارهای رصدی مختلف به بررسی کامل‌تر این ستاره بپردازند.
پیشرفتهای روزافزون در عرصه فناوری و صنعت، موجب گسترش شهرنشینی و کاهش فعالیت بدنی شده و به دنبال این‌ها، چاقی و عوارض متعدد آن رو به فزونی گذاشته است. در تحقیقی که توسط محققان ایرانی انجام شده، تأثیر هشت هفته تمرین هوازی در مردان چاق و غیرفعال، موجب کاهش عمده ریسک فاکتورهای قلبی در آنان شده است.
چاقی به‌طور آشکار با بروز بیماری‌های مختلفی همچون بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت، اختلال در چربی خون، فشارخون بالا و کبد چرب ارتباط دارد و به‌عنوان یکی از علل مرگ‌ومیر در جوامع امروزی شناخته می‌شود.
هورمون «لپتین» یکی از عوامل چاقی است ک از آن با ژن چاقی نیز یاد می‌شود. این هورمون از بافت کبد ترشح می‌شود و کار آن، تنظیم وزن بدن و تعادل انرژی است و همچنین نمایانگر میزان چربی در بدن است. علاوه بر این، در افراد چاق تمایل به غذا خوردن را کاهش می‌دهد. غلظت لپتین با چاقی افزایش و با از دست دادن وزن کاهش می‌یابد، اما اختلالات لپتین سبب افزایش استعداد چاقی شده و افزایش آن، عامل شروع زودهنگام چاقی در جوندگان و انسان است.
از آنجایی‌که فعالیت‌های ورزشی، روشی مناسب برای کاهش درصد چربی بدن، کاهش وزن و چاقی و تنظیم بلندمدت وزن بدن هستند، محققانی از دانشگاه خوارزمی و دانشگاه فردوسی مشهد تأثیر این‌گونه فعالیت‌ها را بر سطوح لپتین سرم خون، شاخص‌های آنتروپومتریک نظیر قد و وزن و بالاخره حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان چاق غیرفعال مورد بررسی قرار داده‌اند.
در این تحقیق نیمه‌تجربی، 20 نفر مرد چاق با دامنه سنی 20 تا 24 سال شرکت داشته‌اند. این افراد به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (10 نفر) و شاهد (10 نفر) دسته‌بندی شدند. سپس سطح فعالیت جسمانی آنها با استفاده از پرسشنامه ارزیابی فعالیت جسمانی «کیزر» مشخص شد. بعدازاین مرحله، شرکت‌کنندگان گروه آزمایش، به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه تمرینات هوازی را انجام دادند. سپس ویژگی‌های آنتروپومتریک و درصد چربی بدن افراد و همچنین سطح اکسیژن مصرفی بیشینه آنها برآورد شد.
به‌علاوه نمونه‌های خونی افراد، 48 ساعت قبل از شروع تمرین و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین جمع‌آوری شد. در پایان دوره، مجددا و مشابه با شرایط پیش‌آزمون، تمام اندازه‌گیری‌ها انجام و داده‌ها ثبت شد. این داده‌ها با روش‌ها و نرم‌افزارهای آماری تجزیه‌وتحلیل شدند.
نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش نشان داد در پایان دوره ورزش هوازی، حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان چاق غیرفعال به‌طور قابل‌توجهی افزایش یافته و سطوح سرمی لپتین، وزن، نمایه توده بدن، درصد چربی بدن و نسبت دور کمر به باسن به طور معنی‌داری کاهش پیدا می‌کنند.
همچنین مقایسه دو گروه آزمایش و شاهد با یکدیگر نشان داد که بین وزن، نمایه توده بدن، درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به باسن و حداکثر اکسیژن مصرفی آنها تفاوت‌های معنی‌داری وجود داشته است، هرچند در خصوص سطح هورمون لپتین سرمی، تفاوتی بین دو گروه مشاهده نشد.
بنا بر این نتایج که در «مجله ارگونومی» وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان انتشار یافته، معتمدی و همکارانش، مجریان پژوهش فوق می‌گویند: « به‌طورکلی می‌توان گفت که هشت هفته تمرین هوازی از طریق افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی مردان چاق و کاهش معنی‌دار ریسک فاکتورهای قلبی عروقی همچون لپتین در بهبود سلامت قلب و عروق و کاهش خطر بیماری آتروسکلروز مؤثر است».
این محققان پیشنهاد کرده‌اند که از تمرینات هوازی در جهت پیشگیری از اثرات سوء ناشی از افزایش بروز بیماری آترواسکروزیس یا تصلب شرایین استفاده شود.
تحقیقات نشان می‌دهد تنها حدود ۲۰ درصد از کسب‌و‌کارهای نوپا یک سال بعد از زمان راه‌اندازی دوام می‌آورند و بیش از نیمی از آنها به دلیل کمبود بودجه و نرسیدن به سوددهی نمی‌توانند به فعالیت‌های خود ادامه دهند. مطمئنا همه‌ی بنیان‌گذاران دوست دارند کسب‌و‌کار پایداری داشته باشند و این موضوع تنها با جذب مشتری، فروش و سود زیاد امکان‌پذیر می‌شود. یک کسب‌و‌کار باید در طول زمان توسعه یابد و از مراحل زیادی عبور کند تا رشد یکنواخت داشته باشد. اما تعداد کمی از صاحبان کسب‌و‌کار قادر به انجام چنین کاری هستند. دلایل زیادی باعث به وجود آمدن چنین مشکلاتی می‌شوند. ما در این مقاله‌ی زومیت به بررسی ۴ اشتباه عمومی می‌پردازیم که منجر به شکست استارتاپ می‌شوند.
۱- پایین آوردن ارزش کسب‌و‌کار
بسیاری از کارآفرینان هنگام صحبت کردن با مشتری‌ها، ارزش‌های خود را پایین می‌آورند؛ مخصوصا زمانی که کسب‌و‌کارشان در مرحله‌ی استارتاپ قرار دارد. گاهی اوقات نرسیدن به سوددهی باعث قبول کردن هر نوع قراردادی می‌شود و این موضوع چیزی جز پشیمانی به همراه نخواهد داشت. بسیاری از شرکت‌ها موقعیت‌ها و قراردادهای بسیاری خوبی را رد می‌کنند تا از مسیر اصلی منحرف نشوند. زمانی که شما استانداردهای کسب‌و‌کار خود را پایین نمی‌آورید، درواقع در حال جذب فرصت‌ها هستید. اما زمانی که احساس درماندگی می‌کنید، مشتری‌هایتان نیز این موضوع را متوجه می‌شوند و در نهایت مجبور می‌شوید به شرایطی پایین‌تر از حد تصورتان قانع شوید.
۲- استفاده از نام نامناسب
نام کسب‌و‌کار، اولین چیزی است که به مشتری‌ها، شرکا و سرمایه‌گذاران شناخت ضمنی از کسب‌و‌کارتان می‌دهد. نام شرکت شما دارای مفاهیم بازاریابی است و بنابراین باید با دقت انتخاب شود. نام شرکت، نماینده‌ی شما است و باید در ذهن‌ها ماندگار باشد. همچنین فراموش نکنید که کسب‌و‌کار شما به وب‌سایت و اپلیکیشن نیاز دارد. پس، از نام مناسب برای تبلیغ و معرفی کردن برند خود استفاده کنید.
انتخاب نام مناسب برای کسب‌و‌کار چالش بزرگی است. ابزارهایی مانند Namobot به شما کمک می‌کنند که یک نام مناسب، خاص و مرتبط با برند خود پیدا کنید. اگر می‌خواهید مردم عاشق کسب‌و‌کارتان شوند، یک نام کوتاه، با معنی و جذاب برای برند خود انتخاب کنید.
۳- دیدن رقبا به چشم دشمن
برخی کارآفرینان به‌طور طبیعی، رقبای خود را به چشم دشمن نگاه می‌کنند. این افراد به اندازه‌ای روی رقابت‌های تجاری تمرکز می‌کنند که نمی‌توانند از مزایای رقابتی برای وارد شدن به مراحل بعدی استفاده کنند. بعضی از مردم واقعا به کمک رقبای خود احتیاج دارند تا بتوانند در کارشان حرفه‌ای شوند. حتی بسیاری از شرکت‌های بزرگ، رویدادی برگزار می‌کنند و برخی خدمات خود را در اختیار رقبای کوچک‌تر قرار می‌دهند تا همه برای یک هدف واحد تلاش کنند. البته این به این معنا نیست که رقبا را نادیده بگیرید و با همه روابط دوستانه برقرار کنید. باید ببینید که کدام تیم از شما پشتیبانی می‌کند و کدام تیم می‌خواهد شما را تخریب کند. اگر یک رقیب خوب داشته باشید می‌توانید در کنار هم به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کنید. مخصوصا استارتاپ‌ها که به یک نقش سوم برای معاملات تجاری و به رسمیت شناخته شدن نیاز دارند.
۴- عدم آمادگی برای روبه‌رویی با بدترین اتفاق‌ها
ریسک کردن عضو جدایی‌ناپذیر همه‌ی کسب‌و‌کارها است. گاهی اوقات همه چیز عالی پیش می‌رود و گاهی اوقات این طور نیست. برخی کسب‌و‌کارها شکست می‌خورند و برخی دیگر دوام می‌آورند و به موفقیت‌های بزرگ می‌رسند. لازمه‌ی موفقیت یک کسب‌و‌کار این است که رهبر آن باید خودش را برای روبه‌رو شدن با بدترین شرایط آماده کند. آماده شدن برای بدترین شرایط در‌حالی‌که تلاش می‌کنید بهترین خروجی را داشته باشید، کمک می‌کند که یک نقشه‌ی دوم برای نجات پیدا کردن از شرایط بحرانی تهیه کنید.
دنیس ویلدینگ، مدیرعامل شرکت Wilding Wallbeds می‌گوید: «ما شرکتمان را در حیاط پشتی منزل راه‌اندازی کردیم و بعد از گذشت مدتی برای توسعه کسب‌و‌کارمان احتیاج به فضای تولیدی داشتیم. بنابراین فضایی حدود ۲۷۰۰ مترمربع تهیه کردیم. متأسفانه بعد از نقل مکان به فضای جدید متوجه شدیم که این محیط برای ما بسیار کوچک است. بنابراین مجبور شدیم ۹ ماه ساخت‌و‌ساز را در محیط کار جدیدمان تحمل کنیم تا بتوانیم به شرایط مطلوب برسیم. این اتفاق باعث شد در کارمان اختلال ایجاد شود و همچنین مجبور شدیم هزینه‌ی اضافه‌ای بابت آن پرداخت کنیم اما توانستیم این دوران را پشت سر بگذاریم و دوباره به مسیر اصلی بازگردیم.»
ابرخودروی ۵۰۰۰ اسب بخاری دویل 16 (Devel Sixteen) محصول یک شرکت نوپای اماراتی، برای اولین بار در سال ۲۰۱۳ معرفی شد. نمونه‌ی نمایش داده‌شده در آن زمان، قابلیت حرکت نداشت؛ ولی بر اساس ادعای تیم مهندسی دویل، ابرخودروی آنها به لطف پیشرانه‌ی ۱۶ سیلندر V شکل به همراه چهار توربوشارژ، توانایی رسیدن به سرعت‌های بالای ۴۸۲ کیلومتر بر ساعت (۳۰۰ مایل بر ساعت) خواهد داشت.
بیشتر خبرگزاری‌ها دویل 16 را چیزی بیشتر از یک نمونه‌ی نمایشی نمی‌دانستند؛ اما بر اساس اطلاعات منتشرشده، پس از چهار سال اولین پروتوتایپ این هایپرکار پرقدرت در نمایشگاه خودروی دوبی، تا چند روز دیگر به نمایش گذاشته خواهد شد. بر اساس گزارش مجله‌ی آمریکایی Road & Track، نسخه‌ی پروتوتایپ دویل 16 که قابلیت حرکت و رانندگی دارد، در تاریخ ۲۳ آبان به‌طور رسمی رونمایی می‌شود؛ پیشرانه‌ی ۱۶ سیلندر V شکل آن که با چهار توربوشارژ همراهی می‌شود، حدود ۵۰۰۰ هزار اسب بخار قدرت تولید می‌کند.
مدیران شرکت دویل اعلام کردند که برای ساخت این ابرخودرو، با شرکت مانیفاتورا اتومبیلی تورینو (Manifattura Automobili Torino) همکاری می‌کنند. این شرکت ایتالیایی در ساخت خودروهایی چون سوپراسپرت جیمز گلیکنهاوس موسوم به SCG 003 و ابرخودروی گامپرت آپولو اینتنسا اموزیونه (IntensaEmozione) نقش داشته اشت.
بر اساس گفته‌ی مقامات دویل، رانندگی با دویل 16 راحت است و تمام تجهیزات و قابلیت‌های کلاس ابرخودروها را به همراه دارد. با توجه به شایعات، قدرت ۵۰۰۰ اسب بخاری و حداکثر سرعت بیش از ۴۸۲ کیلومتر بر ساعت، دویل 16 را فراتر از هر خودروی جاده‌ای در تاریخ نشان می‌دهد. در مقایسه با ابرخودروهای مشهور، قدرت دویل 16، پنج برابر قدرت مک‌لارن P1 خواهد بود.
پیشرانه‌ی V16 و ۱۲.۳ لیتری آن، توسط مهندسان شرکت آمریکایی استیو موریس (Steve Morris Engines) ساخته شده است که البته برای خودروهای مخصوص مسابقات درگ طراحی شده بود. بر اساس ویدئوی منتشرشده از تست داینو (نیروسنج)، قدرت ۴۵۱۵ هزار اسب بخاری دویل ۱۶ در دور موتور ۶۹۰۰، تأیید می‌شود که البته این رقم حداکثر مقداری بود که دستگاه می‌توانست نمایش دهد.
نمایشگاه خودروی دوبی ۲۰۱۷، از ۲۳ آبان آغاز به کار می‌کند که البته، دویل ۱۶ تنها خودروی پرقدرت موجود در این نمایشگاه نخواهد بود. مدل جدید شورولت کوروت ZR1 با پیشرانه‌ی هشت سیلندر V شکل به قدرت ۷۵۰ اسب بخار، برای اولین بار در این نمایشگاه به‌طور رسمی رونمایی خواهد شد.
در پایان می‌توانید ویدئوی منتشرشده از تست دویل 16 روی دستگاه دینو (اندازه‌گیری کننده‌ی قدرت و گشتاور) را تماشا کنید.
امروزه فایل زیپ به‌عنوان یکی از فرمت‌های اصلی اشتراک‌گذاری اطلاعات در اینترنت شناخته می‌شند و در کنار فرمت‌هایی مانند PDF، بسیار محبوب است. برای خارج کردن فایل‌ها از حالت زیپ در محیط دسکتاپ، ابزارهایی مانندWinZip و 7Zip بسیار شناخته‌شده هستند. اما اگر این نوع فایل روی گوگل درایو قرار داشته باشد، چگونه آن را بازگشایی کنیم؟
فرض کنید مجموعه‌ای اسناد و تصاویر به ایمیل شما ارسال شده یا یک فایل زیپ حاوی فایل‌های یک فولدر روی کلاد به اشتراک گذاشته شده است. در روش معمولی، برای مشاهده و استفاده از محتوای فایل زیپ، ابتدا باید آن را دانلود و بعد اطلاعات مورد نظر را استخراج کنید. اما برای استخراج آسان‌تر فایل‌ها در گوگل درایو، می‌توانید از افزونه Zip Extractor بهره بگیرید.
Zip Extractor افزونه‌ای برای مرورگر کروم است که امکان استخراج محتوای فایل‌های زیپ در محیط گوگل درایو را به کاربر می‌دهد. اگر سروکار زیادی با فایل‌های موجود روی گوگل درایو خود دارید، این افزونه می‌تواند به مقدار چشمگیری در وقت شما صرفه‌جویی کند.
برای نصب این افزونه می‌توانید از وب استور کروم استفاده کنید؛ یا با ورود به محیط گوگل درایو، روی گزینه New کلیک و سپس More را انتخاب کنید. در آخر با انتخاب گزینه Connect More apps و جستجو در میان برنامه‌ها می‌توانید افزونه مورد نظر را دریافت کنید.
با نصب این افزونه قادر خواهید بود تمامی فایل‌های زیپ موجود در گوگل درایو خود را استخراج کنید. کافی است روی فایل مورد نظر راست کلیک و Open with the ZIP Extractor را انتخاب کنید. برای اولین بار گوگل از شما درباره مجوز دسترسی این افزونه به فایل‌ها سؤال خواهد کرد و دیگر نیازی به تعیین سطح دسترسی افزونه نخواهد بود. پس از انتخاب گزینه استخراج، چندین قدم دیگر برای تکمیل شدن فرایند لازم است.
افزونه ZIP Extractor به کاربر امکان انتخاب فایل‌های مورد نیاز برای استخراج را می‌دهد. به‌صورت پیش‌فرض تمامی محتوای موجود در داخل فایل زیپ استخراج خواهد شد. با انتخاب گزینه Extract Now، محتوای استخراج‌شده در پوشه‌ای جدید داخل پوشه فعلی قرار خواهد گرفت. نام پوشه مورد نظر همانند نام فایل زیپ انتخاب‌شده خواهد بود. گزینه‌های دیگری مانند اشتراک‌گذاری فایل‌های استخراج‌شده نیز توسط این افزونه در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. به یاد داشته باشید که فرایند بازگشایی فایل‌ها روی سرور صورت می‌گیرد و سرعت اینترنت کاربر تعیین‌کننده سرعت نمایش فایل‌ها خواهد بود.
در پایان باید گفت افزونه ZIP Extractor می‌تواند در مواقع بسیاری، کاربردی ظاهر شود و در وقت کاربران صرفه‌جویی کند. با این حال کمبود برخی ویژگی‌ها در آن حس می‌شود. به‌طور مثال وجود گزینه‌ای برای بازگشایی فایل‌ها قبل از دانلود مستقیم روی گوگل درایو، می‌تواند موجب بهبود عملکرد این افزونه در نسخه‌های بعدی شود. ولی کاستی‌های افزونه مورد نظر باعث نمی‌شود که قابلیت‌های کاربردی آن کمرنگ شود.
اخیرا یک نوع جدید از تغییر اپی‌ژنتیکی در سلول‌های مغزی پستانداران کشف شده است ، این تغییر زمانی رخ می‌دهد که جاندار استرس داشته باشد و در عملکرد عصبی بنیادی جاندار خود را نشان می‌دهد.
پژوهشگرها هنوز کاملا از نتیجه‌بخش بودن این تغییر مشخص اپی‌ژنتیکی مطمئن نیستند؛ اما وجود آن در موش‌هایی که از شرایط سخت رنج می‌برند نشان می‌دهد که این تغییر می‌تواند در بعضی مشکلات روانی عصبی، نقش اصلی را ایفا کند. در سطح وسیع‌تر، اپی‌ژنتیک به توصیف انواع تغییراتی می‌پردازد که نحوه‌ی خوانش کد ژنتیکی را تغییر می‌دهند.
یکی از انواع متداول تغییرهای اپی‌ژنتیکی شامل اضافه کردن یا حذف یک گروه متیلیک به یک پایه است که از کربن به علاوه‌ی سه هیدروژن تشکیل شده است.
با اضافه کردن این مواد به پایه، یک توالی اسید نوکلئیک به وجود می‌آید، این گروه می‌تواند یک ژن را ناخوانا کند و یک روش مناسب برای تعویض ژن بدون تغییر کد آن است.
در اغلب نمونه‌ها، به ویژه در میان پستاندار‌ها، سیتوزین پایه (C) با متیل ترکیب می‌شود. متیلاسیون پایه‌ی آدنوزین (A)، بیشتر در جاندارهای ساده‌تر مثل باکتری‌ها مشاهده شده است.
تمام این فرآیندها در سال‌های اخیر با کشف 6 methyl A در جنین موش‌ها تغییر کرده‌اند. با اینکه به نظر می‌رسد این نوع متیلاسیون نقش مهمی در تنظیم توسعه‌ی سلول‌های مغزی ایفا می‌کند؛ اما در مرحله‌ی اولیه‌ی بررسی اختلاف‌های بیوشیمیایی به سر می‌برد که شامل دو روش متفاوت در اپی‌ژنتیک است.
در یک اقدام دیگر برای درک بهتر روش تنظیم ژنتیکی مبتنی بر آدنوزین ، یک تیم بین‌المللی از محققان با رهبری محققان دانشکده‌ی پزشکی ایموری در ایالات متحده به مطالعه‌ی مغز موش‌ها تحت شرایط استرس‌زا پرداختند.
معیارهای محیطی نقش قابل توجهی در متیلاسیون DNA سلول‌ها دارند. این یعنی حوادثی که در طول توسعه رخ می‌دهند می‌توانند پیامدهای طولانی‌مدت ژنتیکی داشته باشند. این تعویض‌ها قابلیت ارث‌بری هم دارند؛ به این معنی که زمان استرس برای یک جاندار می‌تواند بر نسل‌های بعدی آن نیز تأثیر بگذارد.
پژوهشگرها برای قرار دادن موش‌ها در شرایط استرس‌زا بدون تحریک خشم زیاد، آنها را وادار به شنا کردند و از دم بلند کردند؛ این عمل برای انسان، هم‌ارز با یک روز سخت در دفتر است.
سپس به تحلیل بخش کورتکس پیشین مغز آنها پرداختند و سطوحی از آدنوزین متیل‌دار‌شده را پیدا کردند که در مقایسه با موش‌های کماسترس‌تر، چهار برابر بیشتر بودند.
پژوهشگر، پنگ جین می‌گوید:
به این نتیجه رسیدیم که 6 methyl A که یک نقش عملکردی ایفا می‌کند، عملکردی پویا دارد. آنزیم‌هایی که این نوع متیلاسیون DNA را تشخیص می‌دهند یا اضافه و حذف می‌کنند، هنوز هم مرموز هستند.
طبق یافته‌های جین و همکاران، مبنای تغییریافته در بخش‌های بین ژن‌ها، بیشتر از ژن‌هایی است که برای پروتئین‌ها کدگذاری شدند. به بیان دیگر، عاملی ناشناخته گروه‌های متیلی را از آدنوزین داخل ژن‌های مشخص حذف می‌کرد که برای مقابله با استرس ضروری بودند. بسیاری از ژن‌های متیل‌دار با ژن‌هایی تطبیق یافتند که با اختلال‌های روانی عصبی مثل اوتیسم و اسکیزوفرنی در ارتباط بود.
تحقیقات بیشتری برای اتصال نقاط بین استرس، آدنوزین و متیلاسیون و شرایط عصبی لازم است؛ اما تعریف تفاوت‌های دقیق در رفتار ژن‌ها نسبت به تغییرات محیطی، اولین گام برای یافتن خطاهای احتمالی است.
چندی پیش، اعضای تحریریه‌ی مجله‌ی آلمانی اتو بیلد در شهر پاپنبورگ، چندین خودرو را مورد آزمایش سرعت قرار دادند که مرسدس AMG S65 هم در این تست حضور داشت.خودروی S65 این تست، نسخه‌ی معمولی آن نبود، بلکه راکت 900 برابوس را شامل می‌شد. بر اساس ویدئوی منتشرشده، این سدان لوکس و بزرگ، با نمایش شتاب فوق‌العاده و رسیدن به سرعت ۳۴۰.۴ کیلومتر بر ساعت در مسافت ۳ کیلومتر، بار دیگر توانایی محصولات برابوس را یادآوری کرد.
شاید وقتی عملکرد راکت 900 را با یک ابرخودروی فوق سبک مقایسه می‌کنیم، چندان هیجان‌انگیز نباشد؛ ولی باید به خاطر داشته باشیم که S65 یک سدان بزرگ لوکس و سنگین است. در واقع راکت 900 برابوس که در این تست شرکت داده شد، ۲.۳ تن وزن داشت که تقریبا ۹۰۵ کیلوگرم از هایپرکار محبوب و رکوردشکن کونیگزگ آگرا RS که این روزها در صدر اخبار قرار دارد، سنگین‌تر است.
سدان S65 همانند یک سوپراسپرت، محور عقب است و در تست انجام‌شده، پس از دو مدل پورشه 911 توربو در مقام سوم قرار گرفت؛ البته پورشه 911 توربو به سیستم تمام چرخ محرک مجهز شده و با وزن ۱.۶ تن، بسیار سبک‌تری است.
راکت 900 برابوس که نسخه‌ی بهینه‌شده‌ی سدان مرسدس AMG S65 است، در نیمه‌ی اول سال ۲۰۱۵ به بازار عرضه شد؛ این سدان لوکس با استفاده از پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر V شکل توئین توربو با حجم ۶.۳ لیتر، ۹۰۰ اسب بخار قدرت و ۱۵۰۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند که البته به دلیل استهلاک بالا، گشتاور آن به ۱۲۰۰ نیوتن‌متر محدود شده است. سدان S65 در زمان ۳.۷ ثانیه بر سرعت ۱۰۰ و در زمان ۹.۱ ثانیه به سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و حداکثر سرعت آن بیش از ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت است.
در ویدئوی منتشرشده، برابوس راکت 900 به سرعت ۳۴۷ کیلومتر بر ساعت می‌رسد که احتمالا با توجه به نوع شتاب گرفتن آن، دست یافتن به سرعت‌های بالاتر هم برای محصول برابوس امکان پذیر است. اما این سرعت و قدرت بهای خودش را دارد. فقط به مصرف بنزین راکت 900 در ویدئو توجه کنید که در عرض چند ثانیه از ۴۰ درصد به ۳۵ درصد می‌رسد؛ ضمن اینکه قیمت هر دستگاه برابوس راکت 900 S65، حدود ۴۰۰ هزار دلار است.
در پایان از شما دعوت می‌کنیم که تست سرعت برابوس راکت 900 را تماشا کنید.
سازمان فضایی آمریکا (ناسا) فردا فضاپیمای سیگنوس را برای رساندن تجهیزات به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب خواهد کرد.
به نقل از اسپیس، ناسا در این پرتاب از موشک "آنتاریس" (Athares) که بوسیله شرکت اوربیتال ای.تی.کی (Orbital ATK) ساخته شده است، استفاده خواهد کرد تا تجهیزات فنی و تدارکاتی را برای ایستگاه فضایی بین‌المللی ارسال کند.
فضاپیمای سیگنوس حدود 3.5 تن مواد غذایی و تجهیزات تخصصی و آزمایشگاهی را به ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد رساند.
این فضاپیما در روز دوشنبه، ساعت 14:10 به وقت تهران به ایستگاه فضایی می‌رسد و به ایستگاه متصل می‌شود.
"رندی برسنیک"(Randy Bresnik) و "پائولو نسپولی"(Paolo Nespoli) فضانوردان مستقر در ایستگاه وظیفه هدایت بازوی رباتیک و اتصال سیگنوس به ایستگاه را بر عهده دارند.
فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی عبارتند از:
1-"الکساندر الکساندرویچ میسورکین" (Alexander Alexanderovich Misurkin) خلبان و مهندس پرواز ۳۹ ساله روسی و عضو آژانس فضایی روسیه است. وی فعالیت‌های فضایی خود را از سال ۲۰۰۶ آغاز کرده است و در ماموریت‌های ناوگروه اعزامی ۳۵/۳۶ حضور داشته است و اولین پرواز کمتر از 6 ساعت را به ایستگاه فضایی تجربه کرده است. پیش از آن رسیدن فضاپیماها به ایستگاه فضایی حدود دو روز طول می‌کشید.
۲-"مارک توماس وانده‌هی"(Mark Thomas Vande Hei) سرهنگ دوم سابق ارتش آمریکا و استادیار فیزیک در آکادمی علوم نظامی ارتش آمریکا بوده است.
وی اکنون ۵۰ ساله بوده و حدود ۱۱ سال است که در "سازمان فضایی آمریکا" (ناسا) به عنوان مسئول برقراری ارتباط با ایستگاه فضایی بین‌المللی مشغول به کار بوده است و این اولین ماموریت فضایی وی محسوب می‌شود.
۳- "جوزف مایکل آکابا" (Joseph Michael Acaba) فضانورد ۵۰ ساله عضو ناسا است که اولین فضانورد این سازمان با اصالت پورتوریکویی محسوب می‌شود.
وی یک معلم و متخصص در حوزه زمین‌شناسی است و با ۵۰ سال سن سابقه ۶ سال خدمت در نیروی تفنگداران دریایی آمریکا با درجه سرجوخگی را در کارنامه خود دارد.
وی در سال ۲۰۱۲ در قالب ناوگروه اعزامی ۳۱/۳۲ به مدت چهار ماه به عنوان مهندس پرواز در ایستگاه فضایی بین‌المللی مشغول به خدمت بوده است.
4- "سرگی ریازانسکی" که عضو آژانس فضایی روسیه است و پیش از این در چند ماموریت فضایی از جمله ماموریت "ناوگروه اعزامی ۳۷/۳۸" در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور داشته است که مربوط به سال ۲۰۱۳ بوده و در آن به راهپیمایی فضایی نیز پرداخته است. وی ۴۳ ساله است و در بیوشیمی نیز متخصص است.
5- "پائولو نسپولی" که عضو "آژانس فضایی اروپا" (ایسا) است و پیش از این در ماموریت "ناوگروه اعزامی ۲۷/۲۸" در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور داشته است. وی ۶۰ ساله است و عضو ارتش ایتالیا نیز بوده است.
6- "راندالف برسنیک" که عضو "سازمان فضایی آمریکا" (ناسا) است و تجربه انجام ماموریت با شاتل "آتلانتیس" را در سال ۲۰۰۹ در کارنامه خود دارد. وی همچنین سرهنگ خلبان نیروی دریایی آمریکاست و ۴۹ سال سن دارد. "برسنیک" با آغاز ماموریت "ناوگروه اعزامی ۵۳" به عنوان فرمانده ایستگاه فضایی بین‌المللی در حال فعالیت است.
"سیگنوس" تا تاریخ 4 دسامبر به ایستگاه متصل می‌ماند و پس از رهاسازی چندین ماهواره مکعبی کوچک در مدار زمین، وارد جو شده و نابود می‌شود.
این پرتاب قرار است فردا در ساعت 16:07 دقیقه به وقت تهران از پایگاه فضایی "والوپس"(Wallops) در ویرجینیا انجام شود و صفحه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در اینستاگرام آن را به صورت زنده پوشش خواهد داد.
ناسا اعلام کرده است در صورتی که این پرتاب انجام نشود، در روز یکشنبه ساعت 15:44 به وقت تهران مجددا برای پرتاب تلاش خواهد کرد.
.: Weblog Themes By Pichak :.