چگونه می‌توانیم  عدسی‌های گرانشی را در سراسر جهان بیابیم؟ آیا استفاده از هوش مصنوعی می‌تواند موثر باشد؟

جست‌و‌جو برای عدسی‌ها‌ی گرانشی

عدسی گرانشی زمانی به‌وجود می‌آید که یک کهکشان، در پشت کهکشان دیگر پنهان شده باشد؛ حد‌اقل از دید ما اینگونه است. ممکن است گاهی کهکشان پشت سر از لبه‌ها‌ی کهکشان جلویی پیدا شود. ستاره‌شناسان برای این‌که بتوانند در مورد ماده‌ی تاریک به تحقیق بپردازند، به دنبال عدسی‌ها‌ی گرانشی جدید می‌گردند؛ اما جست‌و‌جو برای آن‌ها کاری خسته‌کننده و طاقت‌فرسا است. برای ساده کردن این پروژه، دانشمندان یک سیستم ستاره‌شناسی مبتنی بر هوش مصنوعی موسوم به منجم AI را مامور می‌کنند: هوش مصنوعی می‌تواند تصاویر را بسیار سریع‌تر از انسان کشف و ذخیره کند. بنابر‌این نتایج بسیار مطلوب هستند.

گروهی از منجمان از دانشگاه‌ها‌ی گرونینگن، ناپلس و بان، یک "شبکه‌ی عصبی پیچیده" را نظم و ترتیب داده‌اند که در آن از میلیون‌ها تصویر از عدسی‌ها‌ی گرانشی استفاده شده‌است. گوگل و دیپ‌مایند از این پروژه برای ساخت AlphaGo AI استفاده کردند. همچنین تسلا از آن برای به‌راه انداختن خودرو‌های بدون نیاز به راننده‌ی خود استفاده کرده است. شبکه‌ها‌ی عصبی همچنین برای شناسایی بیماری در گیاهان مختلف استفاده می‌شود.

پس از گرد‌آوری اولین دسته از تصاویر، تیم مورد نظر، میلیون‌ها تصویر از منطقه‌ی کوچکی از آسمان که معادل نیم درصد از کل سطح آسمان است را در اینترنت منتشر کرد. با اینکه این وسعت از منطقه در مقایسه با میزان گستردگی آسمان و فضا، بی‌معنی به نظر می‌رسد، تلاش‌ها سود‌مند واقع شده‌اند. در عمل هوش عملی توانست ۷۶۱ پتانسیل عدسی گرانشی را پیدا کند که پس از بازبینی توسط تیم منجمان، به ۵۶ عدسی گرانشی تقلیل یافت.

شرح کامل روش کار AI در نشریه‌ی Monthly Notices of the Royal Astronomical Society چاپ شده است.

منجم AI

یافتن عدسی‌ها‌ی گرانشی جدید، یک پروژه‌ی واقعا چالش بر‌انگیز است که دلیل عمده‌ی آن، هزاران تصویری است که منجمان باید آن‌ها را وارسی کنند که این کار هم به کمک داوطلبان این کار در سراسر جهان، کمی آسان‌تر می‌شود. به گفته‌ی خود آن‌ها، بسیار مشکل می‌توان از پس هجوم تصاویر زیادی که تلسکوپ‌ها‌ی ثابت در سراسر جهان فراهم می‌کنند بر آمد.

کارلو انریکو پتریلو از دانشگاه گرونینگن که یکی از اولین بنیان‌گذاران پروژه است، گفت:

این اولین باری است که یک شبکه‌ی عصبی پیچیده برای یافتن اجرام نجومی خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد و این روش در آینده توسط گروه‌ها‌ی نجومی برای جمع آوری و بررسی داده‌ها‌ی بسیار زیادی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. منجمان برای بر آمدن از عهده‌ی این کار، کافی نیستند.

شبکه‌ی عصبی مورد نظر، بدون نقص نیست و برای تشخیص عدسی‌ها‌ی گرانشی کوچک طراحی نشده‌است و تاکنون نتوانسته است آن‌ها را شناسایی کند. این شبکه‌ی عصبی، ۵۶ عدسی گرانشی را پیدا کرده است که هنوز هم باید توسط تلسکوپ‌ها‌یی مثل تلسکوپ فضایی هابل تایید شوند که در این مورد ممکن است برخی از آن‌ها عدسی گرانشی نباشند و رد شوند.

خوشبختانه، تیم مورد نظر هنوز هم در حال توسعه و پیشرفت دادن منجم AI خود هستند تا دیگر به بررسی داده‌ها توسط انسان نیازی نباشد. زمانی که AI کاملا توسعه داده شده و کاملا تجهیز شود، می‌توان از آن برای پیدا کردن اجرام نجومی دیگری مثل شهاب ها و ستاره‌های دور‌دست یا پیدا کردن ماده‌ی تاریک استفاده کرد.

منجمان می‌توانند به‌وسیله‌ی گرانش یک خوشه که چه جرمی از ماده را به سمت خود می‌کشد، تشخیص دهند که خوشه‌ی مورد نظر چقدر بزرگ است و چقدر جرم دارد و سپس این مقدار ماده را با مقدار ماده‌ی قابل مشاهده در کل کهکشان مقایسه می‌کنند. هر کهکشانی که گرانش آن از مقدار ماده‌ی قابل مشاهده‌ی آن کمتر باشد، می‌توان ادعا کرد که در آن ماده‌ی تاریک وجود دارد و تاثیر گرانشی خود را می‌گذارد. پس با روش پیدا کردن عدسی‌ها‌‌ی گرانشی، می‌توان نقشه‌ای از توزیع ماده‌ی تاریک و انرژی‌تاریک در کل جهان به‌دست آورد و شاید روزی بتوانیم بفهمیم که این موجودات مرموز عالم ما دقیقا چه هستند.

بحث کوچک ساختن و سبک کردن تسلیحات از جمله مسائلی است که مدتها ذهن طراحانسلاح های سبک را در جهان مشغول کرده و امروزه حتی این رقابت، به کم کردن چند گرم یا چند سانتی متر از وزن و طول یک سلاح کشیده شده که در نهایت باعث کاهش بار قابل حمل توسط یک سرباز می شود. این مسئله برای نیروهای چترباز و ویژه که بایستی در بسیاری از موارد مسافت های طولانی را در پشت خطوط دشمن با پای پیاده طی کنند، بسیار مهم تر است.

PKM در ایران کوچک شد

تیربارهای سری GPMG که می توان آنها را تیربارهایی با مصارف کلی ترجمه کرد، عمدتا سلاح هایی به شمار می آیند که در کالیبر ۵۱*۷.۶۲ یا ۵۴*۷.۶۲ میلی متری توسعه پیدا کرده و در نقش ایجاد آتش پشتیبانی برای جوخه های پیاده نظام به کار می روند که MG-۴۲ ساخت آلمان نازی ، سری پی کا ساخت شوروی سابق ، FN MAG ساخت بلژیک یا ام ۶۰ آمریکایی از جمله مشهورترین سلاح ها در رده مذکور به شمار می روند.

در تاکتیک های نیروهای عادی پیاده، این تیربارهای سنگین توسط نیروهای مجهز به انواع خودروها حمل می شوند و قطعات یدکی و مهمات لازم، عمدتا برای آنها به خط درگیری منتقل می شود ولی در مورد نیروهای ویژه و هوابرد با توجه به پرش آنها در پشت خطوط مقدم، آنها بایستی با هر آنچه که در اختیار دارند به حرکت و مبارزه ادامه دهند و اینجاست که اگر بتوان قدرت آتشی همسان یگان های پیاده عادی برای آنها فراهم کرد - با این شرط که از وزن و طول تجهیزات آنها کاست - می توان گفت که حرکت بسیار مثبتی در جهت افزایش توان رزمی این نیروها برداشته شده است.

با توجه به نیازهای نیروهای مسلح کشورمان، صنایع دفاعی ایران نیز در این مسیر گام های مهمی برداشته و اخیرا از مدل جدیدی از تیربار پی کا ام رونمایی شده که به نظر می رسد برای استفاده توسط نیروهای مخصوص توسعه پیدا کرده است. این نمونه به نسبت گونه اصلی و استاندارد این تیربار سبک تر و کوتاه تر شده است. تیربار جدید ایرانی دارای وزن ۶ کیلو و ۸۰۰ گرم و طول ۸۰ سانتی متر است. برای درک تفاوت موجود بین این سلاح و نمونه استاندارد به وزن و طول پی کا ام استاندارد توجه کنید. در تیربار پی کا ام به صورت استاندارد، وزن در حدود ۷.۵ کیلوگرم و طول آن نیز در حدود ۱ متر و ۱۹ سانتی متر است، لذا تغییرات جدید، مشخصا به شکل خاصی در نمونه ایرانی باعث حمل راحت تر این سلاح شده است.

این تیربار ارتقاء یافته از گلوله های ۵۴*۷.۶۲ میلی متری تغذیه کرده و برد آن در حدود ۷۰۰ متر و نواخت تیر آن ۶۵۰ گلوله در دقیقه است. در عقب سلاح نیز به جای قنداق های ثابت، یک قنداق پلاستیکی با قابلیت تغییر محل قرار گیری نیز نصب شده که شرایط را برای تیراندازهایی با شرایط فیزیکی متفاوت بهبود می بخشد. مشخصا سلاحی با این مشخصات برای یگان هایی مثل تیپ ۶۵ نوهد نزاجا ، یگان صابرین نیروی زمینی سپاه و البته واحدهای هوابرد سپاه و ارتش می تواند گزینه ای مطلوب برای انتخاب در بین تیربارها باشد.

سلاح کمری آگر؛ تلاش ایرانی برای رسیدن به والتر آلمانی

در بهمن ماه سال ۱۳۹۵ ، وزیر دفاع وقت کشورمان از تعدادی از دستاوردهای وزارت دفاع رونمایی کرد که یکی از آنها یک سلاح کمری بود اما به روال معرفی دستاوردهای دفاعی این وزارتخانه، در آن زمان اطلاعات لازم درباره این سلاح منتشر نشده بود. در جریان نمایشگاه ایپاس امسال، اطلاعات بیشتر و کامل تری درباره این سلاح ایرانی در اختیار بازدیدکنندگان قرار گرفت و مشخص شد سلاح کمری ملی، «آگر» نام دارد. از نظر ظاهری این اسلحه شباهت هایی به والتر پی ۹۹ آلمانی دارد و از نظر مشخصات نیز به این تفنگ آلمانی نزدیک است.

اسلحه کمری ایرانی آگر دارای وزن ۶۴۰ گرم ، طول ۱۸۱ میلی متر ، کالیبر ۹ میلی متری ، ظرفیت خشاب ۱۵ تیری و برد ۵۰ متری است. بر اساس آنچه می توان از ظاهر این سلاح فهمید، بدنه بیرونی از جنس پلمیر ساخته شده که به کم شدن وزن کمک خواهد کرد. انرژی اولیه گلوله های این سلاح ۵۰۰ ژول و سرعت اولیه گلوله ها نیز در حدود ۳۵۰ متر بر ثانیه است. ۶ عدد خان راستگرد نیز در لوله این سلاح تعبیه شده است. در سلاح آلمانی پی ۹۹ هم ما با سلاحی کمری از جنس پلیمر رو به رو هستیم. وزن پی ۹۹ آلمانی ۶۳۰ گرم ، طول آن ۱۸۰ میلی متر و برد آن هم در حدود ۶۰ متر است.

این سلاح به صورت خاص، تبدیل به انتخابی محبوب برای نیروهای پلیس و امنیتی در دنیا شده است که از آن میان می توان به پلیس آلمان ، پلیس هلند و یگان عملیات ویژه پلیس ترکیه اشاره کرد.

آنچه که حداقل از مقایسه اعداد و به صورت ظاهری می توان در باره اسلحه کمری "آگر" ایرانی گفت این است که این سلاح از نظر مشخصات، به استانداردهای روز دنیا بسیار نزدیک است. البته کاملا مشخص است که بحث اینکه کیفیت ساخت و متریال موجود در این سلاح، در سطح بالایی وجود دارد یا خیر مسئله ای است که مشخصا در صورت به خدمت گیری و استفاده از آن مشخص می شود که این موضوع نیز احتمالا با توجه به رشد کیفی تولیدات سلاح های سبک ایرانی، قابل توجه خواهد بود.

اگرچه رسما در زمان رونمایی اولیه از این سلاح در بهمن سال ۱۳۹۵ از این اسلحه کمری به عنوان "اسلحه کمری ملی" یاد شده اما هنوز مشخص نیست که آیا "آگر" می تواند به عنوان سلاح کمری سازمانی، همه نیازهای نیروهای مسلح و پلیس کشورمان را تامین کند یا خیر.

وقتی مهندسان زیراکس پارک، کامپیوتر شخصی جدیدشان با نام زیراکس آلتو را در کنفرانس جهانی شرکت در سال ۱۹۷۷ عرضه کردند، مدیران ارشد زیاد تحت تأثیر قرار نگرفتند. به نظر می‌رسید این کامپیوتر جدید با شغل و حرفه آن‌ها متناسب نیست. اما همسران آن‌ها تحت تأثیر این کامپیوتر جدید قرار گرفتند. دلیل این تناقض این بود که مدیران‌ به دنبال وسیله‌ای می‌گشتند که کار منشی‌گری را اتوماتیک کند؛ چراکه از منظر آن‌ها، این کار کم‌ارزش بود، ولی همسران آن‌ها که اکثرا منشی بودند، دنیای کاملا جدیدی از امکانات را می‌دیدند؛ زمانی که استیو جابز، مکینتاش را بر اساس آلتو طراحی کرد، این امر بیشتر به چشم آمد.

اینکه به مدیران آن زمان به دلیل کوته‌نظری‌شان بخندیم، آسان است؛ ولی شاید ما هم اگر به‌جای آن‌ها بودیم، چندان تفاوتی نداشتیم. حقیقت این است که هر کار بزرگی در ابتدا بسیار ضعیف و بی‌ارزش به نظر می‌آید؛ بنابراین درک تأثیرات آن در ابتدای کار کمی مشکل است. امروزه ما در عصری جدید قرار داریم و باید به تمامی پدیده‌های جدید توجه کنیم.

ساختمان و آناتومی یک انقلاب

اگرچه ما امروزه به‌ وجود آمدن کامپیوتر‌ شخصی را یک انقلاب می‌دانیم؛ اما اگر به همین تکنولوژی و فناوری پیاده‌شده در آن‌ به‌صورت جداگانه نگاه کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که بسیار محدود است. مکینتاش اولیه و اصلی نسبت به استانداردهای امروزی، بسیار ضعیف بود و تنها ۴۰۰ کیلوبایت ظرفیت ذخیره‌سازی داشت، به‌آسانی به کامپیوترهای دیگر متصل نمی‌شد و این امر موجب شده بود برای اشتراک‌گذاری اطلاعات مناسب نباشد.

با گذشت زمان تغییراتی پدید آمد. فناوری‌های تکمیلی، مانند پایگاه داده‌های ارتباطی که منجر به ایجاد نرم افزار ERP شد و اترنت (Ethernet) که کامپیوتر‌ها را به هم متصل می‌کند و در نهایت اینترنت، عصر اطلاعات را به وجود آوردند. با رشد و قدرت گرفتن این فناوری‌ها دنیا تغییر کرد.

یکی از مهم‌ترین فواید تکنولوژی کامپیوتری این بود که شبیه‌سازی را ممکن ساخت. زمانی که کامپیوترها به دیتابیس‌ها و پایگاه‌های عظیم داده متصل می‌شدند، اطلاعات می‌توانستند دانلود و در صفحات گسترده، تجزیه و تحلیل شوند. مدیران با استفاده از این اطلاعات، سناریوهای مختلفی بر اساس داده‌های دنیای واقعی خلق می‌کردند و با استفاده از آن‌ها تصمیمات بهتری می‌گرفتند.

اما هیچ‌کدام از این کارها برای افراد تا سال ۱۹۷۷ مشخص نبود. در حقیقت بهتر است بگوییم که این جنبه‌های تکنولوژی در دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی قابل فهم شد. البته مدیران جنبه‌های جدید را درک می‌کردند؛ ولی از آنجا که در کارشان به آن‌ها کمک نمی‌کرد، برایشان مهم نبود.

پایان قانون مور و ظهور معماری‌های جدید کامپیوتری

کامپیوترها به‌گونه‌ای همه‌گیر شده‌اند که موارد خارق‌العاده زیاد به چشم نمی‌آیند. پس از دهه‌ها پیشرفت، دستگاه‌های ما دیگر بهتر نشده‌اند. لپ‌تاپی که امروز خریداری می‌کنید، تقریبا همان کارایی را دارد که ۵ سال پیش داشت.

این امر دو دلیل دارد؛ اول اینکه، تکنولوژی تراشه محدودیت‌هایی از نظر تئوری دارد؛ بنابراین توسعه و پیشرفت اساسی آن، کند است. دوم اینکه وظایف سنگین با هزینه‌ی کم و به‌راحتی در فضای ابری انجام می‌شوند، در نتیجه دیگر نیازی به افزایش قدرت در کامپیوترهای میزی یا جیبی ما نیست.

با وجود کند بودن رشد تکنولوژی، انقلابی جدید در معماری و ساختار کامپیوتری در حال ظهور است. اولین انقلاب، مربوط به سیستم کوانتوم است که می‌تواند هر چیز غیر قابل تصوری را کنترل کند. دومین انقلاب، مربوط به تراشه‌های نئومورفیک (Neuromorphic chips) است که می‌تواند الگوها را به‌شکل مؤثرتری نسبت به معماری‌های قبلی شناسایی کند و این کار را با صرف قدرت کمتری انجام دهد.

چگونگی سرمایه‌گذاری شرکت‌های برجسته‌ی دنیا روی این تکنولوژی‌ها جالب توجه است. گوگل و IBM برنامه‌های کوانتومی پیشرفته‌ای دارند. این در حالی است که سایر شرکت‌ها از قبیل مایکروسافت و اینتل و همچنین استارتاپ‌هایی مانند Riggeti و D-Wave در حال پیشرفت هستند. کوالکام، انویدیا، اینتل و IBM همگی برنامه‌های نئومورفیک پیشرفته دارند.

ظهور یک پشته یا استک فیزیکی

بیشتر مردم در بررسی تکنولوژی دیجیتال، تنها به لایه‌ی بالایی، دستگاه و رابط کاربری آن فکر می‌کنند؛ اما این تنها بخشی جزئی از سیستم کلی آن‌ها است. پشته‌ای کلی از تکنولوژی‌ها، از دیتابیس‌ها تا میان‌افزارها و همینطور برنامه‌های کاربردی و اپلیکیشن‌ها وجود دارد که باعث می‌شود، آن‌ها همگی کار کنند.

امروزه، یک پشته‌ی مشابه برای دنیای فیزیکی ساخته شده است. دیتابیس‌های جدید از قبیل اطلس ژنوم سرطانی ونوآوری ژنوم مواد، قسمت‌های خاصی از دنیای فیزیکی را در بر می‌گیرند. این‌ها با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین قدرتمندی تحلیل می‌شوند. این انقلاب در حال وقوع، آنقدر پیچیده است که به روش‌های علمی، شکل تازه‌ای بخشیده و در حال اصلاح روش علمی است.

در سال‌های پیش رو، شاهد سیستم‌های کامپیوتری قدرتمندتر و جدید‌تری برای هدایت پشته‌های فیزیکی خواهیم بود. Simulating chemistry یکی از اولین برنامه‌هایی است که برای کامپیوتر‌های کوانتوم طراحی شده و به ما کمک می‌کند دیتابیس‌های جزئی‌تر و بزرگ‌تری بسازیم. تکنولوژی نئومورفیک ما را قادر خواهد ساخت الگوهای پیچیده را آنالیز کنیم و به دیدگاه‌های جدیدی برسیم.

نحوه‌ی برخورد ما با دنیای فیزیکی نیز در حال تغییر است. فناوری نانو به ما اجازه می‌دهد مواد را در مقیاس مولکولی دستکاری کنیم. تکنولوژی‌های جدید مانند کریسپر به ما کمک می‌کند ژن‌ها را به دلخواه اصلاح کنیم. واقعیت مجازی به ما کمک خواهد کرد به‌صورت درونی تصویرسازی کنیم؛ و تکنیک‌های تولید پیشرفته، مانند پرینت سه‌بعدی، این تصاویر را به واقعیت نزدیک‌تر خواهند کرد.

تحول بزرگ

نوآوری هرگز یک رویداد منفرد نیست؛ درعوض روندی از اکتشاف، مهندسی و دگرگونی است و ما تقریبا همیشه پیچیدگی و مدت دگرگونی را دست کم می‌گیریم. داگلاس انگلبارت، مشخصه‌های اساسی کامپیوتر‌های شخصی را در سال ۱۹۶۸ ارائه داد؛ اما تأثیرات اقتصادی آن در اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ میلادی مشخص شد. توماس ادیسون اولین نیروگاه را در سال ۱۸۸۲ ساخت؛ اما الکتریسیته در دهه‌ی ۱۹۲۰ زندگی ما را دگرگون کرد.

تغییرات و دگرگونی‌ها به دو دلیل، طولانی هستند؛ دلیل اول این است که تکنولوژی‌ها و فناوری‌های تکمیلی باید ظهور کنند. مثلا اگر کامپیوترها برنامه‌ی کاربردی مناسب نداشته باشند، کمتر به ما کمک می‌کنند یا مثلا اگر ماشینی برای استفاده از الکتریسیته طراحی نشده باشد، الکتریسیته عملا به درد نمی‌خورد. دلیل دوم این است که ما برای بهره‌مندی کامل از تکنولوژی‌های جدید، باید سازمان‌هایمان را از نو طراحی کنیم و همچنین سبک زندگی‌مان را تغییر دهیم.

به‌طور متوسط، تقریبا ۳۰ سال طول می‌کشد که اکتشافی جدید بر بازار تأثیر بگذارد و یک دهه طول می‌کشد تا تحول بزرگ بعدی رخ دهد. اگر این مدت زمان را مد نظر قرار دهیم، دقیقا می‌توانیم به جایگاه مدیران ارشد زیراکس در سال ۱۹۷۷ برسیم و درک متقابل بیشتری نسبت به آن‌ها پیدا کنیم. آن‌ها نمی‌دانستند کامپیوترهای شخصی تا چه اندازه مهم خواهند شد و اگر با خودمان صادق باشیم، ما هم نسبت به آینده همین‌گونه هستیم.

کاری که ما می‌توانیم بکنیم این است که بدانیم تحولی بزرگ درحال وقوع است و فرصت‌ها و احتمالاتی را در آینده به وجود خواهد آورد که درک آن‌ها در حال حاضر برای ما غیر ممکن است. اما نکته‌ی مهم‌تر این است که به جای پیش‌بینی کردن آینده، به فکر اکتشاف باشیم. نیازی نیست آینده را به‌گونه‌ای بفهمیم که بتوانیم از حالا خودمان را برای آن آماده کنیم.

شامگاه جمعه، 26 آبان ماه بارش شهابی اسدی به اوج بارش خواهد رسید و رصدگران می‌توانند از همه پهنه آسمان ایران نظاره‌گر این پدیده زیبای نجومی باشند.

یک پژوهش به مطالعه دلیل عدم انفجار مغز در مواقع اوج فعالیت مانند زمان یادگیری پرداخته است.

اگر در اواسط دهه‌ی ۲۰۰۰ میلادی به بقیه می‌گفتید که کاربر مرورگر موزیلا فایرفاکس هستید، احتمالا دیگران از شما به‌عنوان نرد یاد می‌کردند؛ اما حداقل شما در آن موقع، نردی بودید که تصمیمات فناوری‌محور هوشمندانه‌ای می‌گرفت.

در آن زمان‌ها درحالی که مردم منتظر بودند تا مرورگر اینترنت اکسپلوررشان یک صفحه‌ را به زحمت باز کند، شما می‌توانستید با بهره‌گیری از فایرفاکس، تب‌های متعددی را باز کرده و در سریع‌ترین زمان ممکن در فضای وب به جست‌و‌جو بپردازید. مرورگر فایرفاکس در اوایل سال ۲۰۱۰ وارد دوران اوج خودش شد؛ نزدیک به نیمی از کاربران اینترنت، برای جست‌و‌جو در فضای وب، مرورگر شرکت موزیلا را به‌عنوان مرورگر اصلی خود انتخاب کرده بودند.

اما به‌یک باره و با ورود گوگل کروم، اوضاع دست‌خوش تغییر شد. مرورگر کروم که در سپتامبر ۲۰۰۸ منتشر شده بود، در ابتدا چندان چنگی به دل نمی‌زد؛ اما گوگل به‌مرور زمان نواقص را برطرف کرد و در اواسط سال ۲۰۱۰، نسخه‌ی ۵.۰ آن را برای نخستین‌بار در دسترس کاربران سیستم‌عامل مک و لینوکس هم قرار داد. کروم در بازه‌ی زمانی چندساله، جهش بزرگی داشت و توانست ضمن تصاحب سهم فایرفاکس و IE در بازار، به پراستفاده‌ترین مرورگر بین کاربران اینترنت در سراسر دنیا تبدیل شود. امروز در سال ۲۰۱۷، مرورگر موزیلا فایرفاکس تنها توسط ۱۳ درصد از کسانی که توسط رایانه‌ها در فضای وب به جست‌و‌جو می‌پردازند، استفاده می‌شود و این‌‌رقم در گوشی‌های هوشمند کمتر از این مقدار است. از طرفی، گوگل کروم مدت‌ها است نبض بازار را در اختیار گرفته و توسط ۶۴ درصد از کاربران دسکتاپ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

موزیلا روز ۲۳ آبان‌ماه سرانجام نسخه‌ی جدید مرورگر خود را با بهبودهای بسیار عرضه کرد؛ به این امید که بتواند رقیبی جدی برای کروم باشد و دوباره خودش را در دل کاربران جا کند. مارک میو، معاون ارشد موزیلا، در رابطه با نسخه‌ی ۵۷ فایرفاکس که به نام «فایرفاکس کوانتوم» شناخته می‌شود، می‌گوید:

فایرفاکس کوانتوم تا این‌لحظه بزرگ‌ترین ریبوتی است که ما تاکنون برای مرورگر فایرفاکس منتشر کرده‌ایم.

موزیلا مدعی است که فایرفاکس کوانتوم سرعتی دو برابر بیشتر از نسخه‌ی قبلی فایرفاکس دارد و نسبت به گوگل کروم، ۳۰ درصد کمتر حافظه‌ی رم را اشغال می‌کند. این موضوع باعث می‌شود که به‌هنگام استفاده از فایرفاکس کوانتوم، هم کرش‌های کمتری را تجربه کنید و هم کمتر مجبور باشید که به دایره‌ی آزاردهنده‌ی مربوط به بارگذاری صفحات خیره شوید.

میو ادامه می‌دهد:

بسیاری از کاربران فعلی گوگل کروم، قبلا کاربر فایرفاکس بوده‌اند؛ به‌همین دلیل، یکی از اصلی‌ترین اهداف ما از انتشار کوانتوم، این است که آن‌ها را به استفاده‌ی مجدد از فایرفاکس ترغیب کنیم.

مرورگر فایرفاکس سال‌ها است که پشت سر گوگل کروم قرار گرفته است. ما به هیچ‌وجه این موضوع را انکار نمی‌کنیم و صراحتا می‌گوییم که چند سال اخیر برای ما موفقیت‌آمیز نبوده است. 

موزیلا اکنون هدف واضحی برای خود تعریف کرده است: ساخت مرورگری که آن‌قدر پرسرعت و ساده باشد که کاربران بدون فکر کردن، آن را مرورگر شماره‌ی یک خود بدانند. 

البته در نگاه اول، هدفی که موزیلا برای خود تعریف کرده، تا حدی بلندپروازانه به‌نظر می‌رسد؛ به‌هر حال موزیلا به‌عنوان یک شرکت غیرانتفاعی مجبور است برای محقق‌ساختن هدفش، مستقیما با دومین شرکت بزرگ در دنیا وارد رقابت شود. این در‌حالی است که کروم برای شرکت گوگل، مفهومی بیشتر از یک مرورگر ساده دارد. میو صحبت‌هایش را ادامه می‌دهد:

کروم در اصل برای حمایت از کسب‌و‌کار تبلیغاتی گوگل ساخته شده است و همین مورد، یک دلیل استراتژیک بزرگ برای وجود داشتن این مروگر به شمار می‌آید.

سرویس‌های مبتنی بر وب گوگل، از جمله جیمیل و داکس، طوری بهینه‌سازی شده‌اند که بهترین عملکردشان را در هنگام استفاده از کروم به نمایش بگذارند؛ بنابراین کاربران برای استفاده از کروم، انگیزه‌ی بیشتر پیدا می‌کنند.

میو ادامه می‌دهد:

گوگل به‌درستی کروم را شناسایی کرد و سپس سرمایه‌گذاری معقولی روی آن انجام داد و موفق شد نهایتا بخش اعظم سهم بازار را در دست گیرد و به موفقیت چشم‌گیری دست پیدا کند. وقتی صاحب وب‌سایت‌هایی بزرگ با آمار بازدید بالا هستید، می‌توانید از این فرصت برای بازاریابی محصولات‌تان استفاده کنید.

به‌مدت نزدیک به ۱۰ سال، مرورگر کروم توانسته با دادن فرصت‌های فراوان به کاربرانی که از آن استفاده می‌کنند، دل آن‌ها را به دست بیاورد. میو می‌گوید که نبود رقیبی قدرتمند برای کروم طی این سال‌ها، نتیجه‌ی منفی روی این مرورگر داشته است:

به عقیده‌ی من از پنج سال پیش تاکنون، تکامل مرورگرها تا حد زیادی متوقف شده است. امیدوارم که در پایان، بهترین محصول پیروز جنگ مرورگرها شود. 

بدیهی است که اگر فایرفاکس بتواند دوباره دل کاربران را به دست بیاورد و کروم را شکست دهد، شانس این را پیدا می‌کند که سهم از دست رفته‌اش را پس بگیرد.

گرچه فایرفاکس سال‌ها است تاج پادشاهی را به کروم واگذار کرده است؛ اما این مرورگر همواره طی سال‌های اخیر با تاکید ویژه روی حریم خصوصی و امنیت اطلاعات کاربران، توانسته نسبت به رقبا متفاوت باشد. فایرفاکس کوانتوم از این قاعده مسثتنی نیست و این‌بار با قدرت بیشتر، از اطلاعات خصوصی کاربران حفاظت می‌کند. البته میو می‌گوید که این موضوع نمی‌تواند به‌تنهایی کاربران را برای مهاجرت به فایرفاکس جدید، متقاعد کند. 

بسیاری از کاربران فایرفاکس ساکن قاره‌ی اروپا هستند؛ اروپایی‌ها بیشتر از هر کس دیگری در مورد مسائل مربوط به حریم خصوصی نگران‌اند و محبوبیت فایرفاکس در آن‌جا می‌تواند بیشتر به‌علت همین ماجرا باشد. موزیلا همیشه بر حفظ حریم خصوصی افراد تاکید داشته و توانسته با مرورگر فایرفاکس به‌خوبی این ادعا را عملی کند. 

فایرفاکس کوانتوم با همه‌ی ویژگی‌های جالب و جدیدش، هنوز راه سختی برای غلبه بر گوگل کروم پیش رو دارد. میو امیدوار است که مردم با در نظر گرفتن جوانب این ماجرا، خودشان بهترین انتخاب ممکن را انجام دهند و مرورگر موردنظرشان را انتخاب کنند. فراموش نکنیم که امروزه اینترنت تفاوت‌های بسیاری با قبل دارد و به‌لطف موفقیت اندروید و دیگر سرویس‌های گوگل، فایرفاکس برای زمین زدن کروم مسیر بسیار سختی پیش‌رو دارد. 

میو می‌گوید که حتی با وجود کم‌بودن شانس موزیلا برای شکست دادن گوگل در جنگ مرورگرها، به این موضوع خوش‌بین است:

رقابت با بزرگ‌ترین و قدرتمندترین شرکت‌های دنیا و حتی شکست‌دادن آن‌ها [کاری سخت و در عین‌حال] امکان‌پذیر است.

مایکروسافت به‌تازگی از اپلیکیشن جدیدی تحت عنوان مایکروسافت پی (Microsoft Pay) رونمایی کرد. این اپلیکیشن راهی سریع و بسیار امن برای انجام پرداخت‌های اینترنتی است. مایکروسافت اپلیکیشن نامبرده را به‌تازگی در فروشگاه نرم‌افزاری خود قرار داده است. هدف اصلی ردموندی‌ها از توسعه مایکروسافت پی، صرفه‌جویی در وقت و هزینه در تعطیلات کریسمس عنوان شد‌ه است.

به نظر می‌رسد مایکروسافت قصد دارد اپلیکیشن جدید خود را جایگزین مایکروسافت والت و API مربوطه را به مرورگر اجاضافه کند. این موضوع سبب می‌شود هنگام انتخاب یک آیتم از سایت فروشگاه، صورت‌حساب با تمامی جزئیات در اپلیکیشن مورد بحث ظاهر شود و همه چیز برای پرداخت توسط کاربر آماده باشد.

گفتنی است مایکروسافت از سال گذشته در حال آزمایش و بررسی این ویژگی برای اعمال آن در اپلیکیشن‌های یونیورسال موجود در مایکروسافت استور است. به نظر می‌رسد این ویژگی برای رایانه‌های شخصی و گوشی‌های برخوردار از ویندوز 10 نسخه‌ی 16299 به بعد قابل دسترسی است. شایان ذکر است سیستم پرداخت اینترنتی جدید مایکروسافت از استاندارد کنسرسیوم جهانی وب (W3C) پشتیبانی می‌کند که سبب می شود فروشگاه‌های اینترنتی بدون نیاز به فن‌آوری خاصی از این سیستم بهره‌مند شوند.

اپلیکیشن مایکروسافت پی اکنون در حالت آزمایشی است و به دلیل عدم برخورداری از رابط‌ کاربری، قابلیت نصب یا مشاهده ندارد. 

نظر شما در مورد سیستم پرداخت جدید مایکروسافت چیست؟ آیا این سیستم قادر است روند پرداخت‌های اینترنتی را سرعت ببخشد؟

صدای برند (Brand Voice)، اصطلاحی است که برای ادبیات ارتباطی یک برند و سبک گفتمان آن به کار می‌رود. به‌عبارت‌دیگر صدای برند، بیان هدفمند و واضحی از روش‌های نوشتاری و کلامی است که یک برند برای انگیزه بخشی و تعامل با مشتریان به کار می‌برد.

امروزه همه‌ی برندهای بزرگ و مطرح تلاش می‌کنند صدای منحصربه‌فرد خود را داشته باشند، چراکه صدای برند، شخصیت شرکت را تعیین می‌کند. شرکت تصمیم می‌گیرد که می‌خواهد چه جلوه‌ای در ذهن مخاطبان خود داشته باشد. یک تصویر صمیمی و عامیانه یا استعاری و پیچیده، سنتی یا مدرن، جالب و هیجان‌انگیز یا رسمی و کلاسیک؟

اغلب مردم وقتی به عبارت «صدای برند» برمی‌خوردند، به لوگوی شرکت و لحن تبلیغات آن فکر می‌کنند. اما صدای برند نقش مهم‌تری به عهده دارد و سبک کلیه‌ی روابط کسب‌وکار را شامل می‌شود.

صدای برند شما، فرم و جوهره، سبک کاری و شخصیت شرکت شما است و همچنین، زبان و ادبیات پیام‌هایی که ارسال می‌کنید و حضور رسانه‌ای شما را تعریف می‌کند.

حالا بیایید از معنی و توصیف صدای برند بگذریم. درهرصورت همه‌ی ما می‌دانیم که یک برند خوب، از ادبیاتی عالی استفاده می‌کند. کافی است نام نایک، اپل، الد اسپایس و شینولا را به یاد بیاوریم. ولی صدای برند، فقط به این موضوع که شما چگونه در رسانه‌ها ظاهر می‌شوید بستگی ندارد.

آیا کسب‌وکار شما واقعاً به صدای برند احتیاج دارد؟

ملیسا لفسکی وال، بنیان‌گذار بریک وال مدیا، در مقاله‌ای نوشته است:

روح برند شما در محتوایی که منتشر می‌کنید، دیده می‌شود. اینکه برندتان چه حال و هوایی دارد و می‌خواهد چه پیامی را به مخاطبان ارسال کند، به خود شما بستگی دارد؛ ولی اگر نتوانید راهی منحصربه‌فرد برای ابراز خودتان پیدا کنید، هرگز نمی‌توانید محتوایی را که برای آن تلاش کرده‌اید، در این بازار شلوغ و پر همهمه از سایرین متمایز کنید.

به‌عنوان یک صاحب کسب‌وکار، شما به یک صدای برند خوب و تأثیرگذاری نیاز دارید. این همان کیفیتی است که شما را از رقبا متمایز می‌کند و باعث می‌شود در ذهن مخاطبان فعلی و مشتریان بالقوه، به‌یادماندنی و ماندگار شوید. صدای برند حتی باعث می‌شود سرمایه‌گذاران بزرگ‌تری را به خود جذب کنید.

مهم‌تر از همه، صدای برند باعث می‌شود مردم به‌راحتی با شما معاشرت کنند.

مهم‌ترین اشتباه در توسعه‌ی صدای برند

بدترین حالتی که ممکن است اتفاق بیفتد، این است که شما خودتان را در چهارچوب یک سری عقاید محدود حبس کنید و شخصیتی برای برند خود خلق کنید که فکر می‌کنید مشتریان هدفتان را به ذوق می‌آورد.

رویکرد مؤثر هم این است که ابتدا شناخت خوبی از مشتریان و مخاطبان احتمالی به دست آوردید و بعد، زبان و ادبیات و پیامی را بیابید که آن‌ها را به شما نزدیک‌تر و ارتباط متقابلتان را تسهیل می‌کند. به آنچه خریداران ایده‌آلتان می‌گویند گوش دهید، با آن‌ها همدلی کنید و به چالش‌ها و مباحثاتشان احترام بگذارید. تمام ادراک خود را برای شنیدن خواسته‌های واقعی آن‌ها به کار بگیرید.

هیچ راه میانبری برای گذشتن از این نکته‌ی مهم وجود ندارد. بخشی از مسیر حرفه‌ای شما این است که ارتباطی واقعی با بازار برقرار کنید و به مشتریانتان خدمت کنید. برخی از مردم به‌اشتباه تصور می‌کنند که می‌توانند به‌راحتی تخصص یا محصولی را به‌صورت آنلاین به اشتراک بگذارند و با فروش آن به غریبه‌ها، درآمد بالایی به دست آورند. آن‌ها فکر می‌کنند بدون اینکه به صحبت و معاشرت با مردم نیازی باشد، می‌توانند یک کسب‌وکار پایدار به وجود آورند. واقعیت این است که هرگز چنین اتفاقی روی نمی‌دهد. هیچ‌کس بدون گفتمان و مکالمه با مردم و استفاده از بازخورد آن‌ها برای توسعه‌ی محصول (و صدای برند) فروش موفقی نخواهد داشت.

با حلقه‌های ارتباطی قبلی‌تان شروع کنید. با دوستان، خانواده و آشنایان و مخاطبان فعلیتان تماس بگیرید. کنار آن‌ها بنشینید و ایده‌های خود را به اشتراک بگذارید. به عکس‌العمل آن‌ها دقت کنید. اگر در حال حاضر چند مشتری دارید، با آن‌ها تماس بگیرید و ببینید چه احساسی نسبت به برند شما دارند.

در آینده، وقتی صدای برندتان را پیدا کردید و با استفاده از آن به جذب مشتریان پرداختید، همچنان گوش دادن را ادامه دهید. بازارها تکامل پیدا می‌کنند، کسب‌وکار شما پیشرفت می‌کند. همیشه باید بتوانید ارتباط مؤثری بین برند و مشتریانتان برقرار کنید. گوش دادن، عنصری است که در این راه یاری‌تان می‌کند.

تا آنجا که می‌دانیم مریخ محیط دوستانه‌ای برای زندگی نیست. با این حال، دمای استوا در مریخ در یک نیمروز تابستانی می‌تواند به ۳۵ درجه‌ی سانتی‌گراد (۹۶ درجه‌ی فارنهایت ) برسد، میانگین دمای سطح مریخ ۶۳- درجه‌ی سانتی‌گراد (۸۲- درجه‌ی فارنهایت) است و  در زمستان در قطب‌ها ممکن است تا ۱۴۳- درجه‌ی سانتی‌گراد (۲۲۶- درجه‌ی فارنهایت) هم پایین برود.

فشار جوی مریخ تقریبا نصف یک درصد فشار زمین است و سطح آن در معرض تعشعشات زیادی قرار دارد. تا کنون، هیچ کس از بقای جانداران کوچک در این محیط وسیع اطمینان پیدا نکرده است. اما به‌لطف یک بررسی جدید توسط تیمی از محققان دانشگاه ایلاتی لومونوسوف مسکو (LMSU) می‌توان محدودیت‌های مربوط به شرایط بقای جانداران کوچک بر سطح مریخ را تعریف کرد. بنابراین این بررسی به مفاهیم قابل توجهی در رابطه با جست‌وجوی زندگی در جایی غیر از منظومه‌ی شمسی و حتی فراتر از آن اشاره خواهد داشت!

اخیرا این بررسی باعنوان «اجتماعات میکروبی تحت تأثیر گاما با قدرت ۱۰۰ کیلوگری در پوسته‌ی منجمد کهنه‌ی قطبی تحت شرایط شبیه‌سازی‌شده‌ی مریخ» در مجله‌ی علمی Extremophiles ارائه شده است. تیم پژوهشی، با سرپرستی  ولادیمیر اس کپستوف از LMSU شامل  اعضای آکادمی علوم سنت پترزبورگ روسیه، دانشگاه پلی تکنیک، مؤسسه‌ی کورچاتف و دانشگاه فدرال اورال بود.

برای این بررسی، تیم پژوهش به جای دما و فشار ، تشعشع  را به عنوان عامل کاهشی در نظر گرفتند. در نتیجه تست‌های انجام شده در اجتماعات میکروبی در پوسته‌ی شبیه‌سازی‌شده‌ی مریخ صورت گرفتند. پوسته‌ی شبیه‌سازی شده شامل سنگ‌های رسوبی بود که لایه‌ی منجمد مریخ را تشکیل می‌دادند و سپس در معرض فشار و دمای کم قرار گرفتند. به گفته‌ی ولادیمیر اس چپتسوف، دانشجوی کارشناسی ارشد، MSU لومونوسوف، بخش زیست خاک و دستیار مؤلف این مقاله، در نشست مطبوعاتی LMSU:

ما به مطالعه‌ی تأثیر مشترک تعدادی از عوامل فیزیکی (تشعشعات گاما، فشار کم، دمای کم) بر  اجتماعات میکروبی در پوسته‌ی کهنه‌‌ی قطبی این سیاره پرداختیم. همچنین به مطالعه‌ی یک جرم منحصر‌به فرد طبیعی  پرداختیم؛ پوسته‌ی قدیمی که به مدت دو میلیون سال ذوب نشده است.

در پوسته به اجرای یک آزمایش شبیه‌سازی پرداختیم که  شامل شرایط بقا در هوای سرد در پوسته‌ی مریخ است. همچنین به مطالعه‌ی اثر دُزهای بالای تشعشعات گاما (۱۰۰ کیلوگری) بر حیات جانوران سلولی پرداختیم در حالی که در بررسی‌های قبلی هیچ جانداری پس از ورود دزهای بیش از ۸۰ کیلوگری کشف نشد.

برای شبیه‌سازی شرایط مریخ، تیم پژوهشی از یک محفظه‌ی آب‌و‌هوایی ثابت استفاده کرد که فشار جوی و دمای کمی را حفظ می‌کند. سپس جانداران کوچک را در معرض سطوح مختلف تشعشعات گاما قرار دادند.

نتیجه‌ی یافته‌ها این بود که  اجتماعات میکروبی نشان‌دهنده‌ی مقاومت بالا نسبت به شرایط فشار و دما در یک محیط شبیه‌سازی‌شده در مریخ هستند. با این حال، پس از قرار دادن میکروب‌ها در معرض تشعشع، شاهد تفاوت‌های بسیاری بین یک نمونه‌ی تحت تشعشع و یک نمونه‌ی کنترلی بودند.

اما  تعداد کلی سلول‌های پروکاریوتیک و تعداد سلول‌های باکتریایی فعال با سطوح کنترلی، سازگار ماندند، تعداد باکتری‌های تحت تشعشع هم به اندازه‌ی دو مرتبه دامنه کاهش یافتند در حالی که تعداد سلول‌های فعال متابولیکی هم تا سه لایه کاهش یافت.  طبق مشاهدات تیم در  یک نمونه‌ی پوسته‌ی تحت تشعشع، تنوع زیستی بالایی از باکتری‌ها وجود دارد و این باکتری‌ها پس از تشعشع دستخوش یک تغییر ساختاری بزرگ شده‌اند.

برای مثال، جمعیت  آکتینوباکتری‌هایی مثل آتروباکتر‌ها (یک دسته‌ی مشترک که در خاک پیدا می‌شود) در نمونه‌های کنترلی وجود نداشت؛ اما در اجتماعات باکتریایی در معرض تشعشع، بیشتر خود را نشان داد.

این نتایج در کوتاه‌مدت نشان دادند که جانداران زنده و کوچک روی مریخ بیش از حد تصور دوام می‌آورند. آنها علاوه بر توانایی بقا در دما و فشار جوی پائین، می‌توانند از انواع تشعشعات متداول روی سطح مریخ جان سالم به در ببرند. به گفته‌ی چپتسوف:

نتایج این بررسی نشان‌دهنده‌ی احتمال بقای طولانی‌تر جانداران  در دمای پائین پوسته‌ی مریخ است. تراکم یونش تشعشع روی سطح مریخ  بین ۰.۰۷۶ تا ۰.۰۵ گری در سال است و  بر اساس عمق کاهش می‌یابد.

با درنظر گرفتم تراکم تشعشع روی پوسته‌ی مریخ، داده‌های به دست آمده این فرضیه را ممکن می‌سازند که اکوسیستم‌های فرضی مریخ را می‌توان در یک وضعیت محرک در لایه‌ی سطحی پوسته برای حداقل ۱.۳ میلیون سال (محافظت از اشعه‌های UV)، در عمق دو متری برای ۳.۳ میلیون سال و در عمق پنج متری برای حداقل ۲۰ میلیون سال حفظ کرد.

داده‌های به دست آمده را می‌توان برای ارزیابی احتمال کشف جانداران زنده‌ی کوچک روی اجرام دیگر منظومه‌ی شمسی و در بدنه‌های کوچک فضای خارجی اعمال کرد. این بررسی به دلایل مختلف قابل توجه است.

از سویی مؤلفان برای اولین بار توانستند ثابت کنند باکتری‌های پروکاریوت می‌توانند در تشعشع بیش از ۸۰ کیلوگری هم به حیات خود ادامه دهند؛ کاری که قبلا غیرممکن بود.

همچنین نشان دادند که جانداران کوچک با وجود شرایط شخص امروزه می‌توانند به زندگی خود در مریخ ادامه داده و روی پوسته و خاک آن زندگی کنند.

این بررسی همچنین اهمیت درنظر گرفتن عوامل کیهانی و فرازمینی را هنگام بررسی موقعیت و شرایط زندگی و حیات جانداران، نشان می‌دهد.

در نهایت، این بررسی کاری را انجام داده که هیچ کدام از بررسی‌های قبلی موفق به انجام آن نشدند که همان تعریف محدودیت‌های مقاومت تشعشع جانداران زنده روی مریخ است؛ به‌ویژه مقاومت در عمق‌های مختلف و روی سطح پوسته. این اطلاعات برای مأموریت‌های آینده‌ی مریخ و موقعیت‌های دیگر در منظومه‌ی شمسی بسیار ارزشمند خواهد بود و به ما کمک می‌کنند تا بدانیم در کجا به جست و جوی علائم حیات بپردازیم. و هنگام آماده‌سازی مأموریت‌ها به محققان اجازه می‌دهد از یک سری موارد اجتناب کنند و بنابراین از  آلوده‌سازی اکوسیستم‌های بومی پیشگیری می‌شود.

اپل با ارائه‌ی نسل سوم ساعت‌های هوشمند خود موسوم به اپل واچ، مجددا خود را به عنوان پرفروش‌ترین تولیدکننده‌ی دستگاه‌های پوشیدنی مطرح کرد و شیائومی را در این حوزه پشت سر گذاشت.

دستگاه جدید اپل که بدون نیاز به اتصال به گوشی به اینترنتوصل می‌شود، موفق شد عدد فروش ۳.۹ میلیون دستگاه را در سه‌ماهه‌ی سوم ۲۰۱۷ به ثبت رساند که از این تعداد، با توجه به محدودیت عرضه، تنها ۸۰۰ هزار دستگاه نسل سوم ساعت‌های اپل بوده‌اند. این موضوع پایان سال موفقی را از لحاظ فروش برای اپل نوید می‌دهد.

آمار یاد شده نسبت به فروش ۲.۸ میلیونی سال گذشته پیشرفت بزرگی به حساب می‌آید. این میزان فروش، سهم اپل از بازار گجت‌های پوشیدنی را به ۲۳ درصد افزایش داد و باعث شد که از شیائومی که ۲۱ درصد سهم بازار را در اختیار دارد پیشی بگیرد. شرکت چینی شیائومی در سه‌ماهه‌ی گذشته برای اولین بار رتبه‌ی نخست این صنعت را به خود اختصاص داده بود.

بخش پوشیدنی‌های اپل امسال پیشرفتی انقلابی را تجربه کرد و در سه‌ماهه‌ی اول امسال برای اولین بار بعد از سه‌ماهه‌ی سوم سال ۲۰۱۵ جایگاه نخست را به دست آورد. تیم کوک، مدیر اپل، در گزارش فروش اخیر این شرکت از رشد پنجاه درصدی اپل در این حوزه خبر داد.

در خصوص سایر برندها، فیت‌بیت با تصاحب ۲۰ درصد از سهم بازار در سه‌ماهه‌ی سوم سال ۲۰۱۷ در رتبه‌ی سوم پرفروش‌ترین‌ها قرار گرفته است؛ در حالی که تولیدکنندگان مطرح موبایل مانند هواوی و سامسونگ به ترتیب با شش و پنج درصد از سهم بازار در این حوزه فاصله‌ی زیادی با پنج برند برتر دارند. به گزارش کانالیس، برندهای متفرقه مجموعا ۲۵ درصد سهم این بازار را به خود اختصاص داده‌اند.

سه‌ماهه‌ی سوم معمولا ضعیف‌ترین دوره‌ی فروش گجت‌های پوشیدنی است؛ زیرا مشتریان به امید تخفیف‌های استثنایی کریسمس، خرید نمی‌کنند؛ اما این بار تولیدکنندگان برتر فروش خوبی داشتند هرچند که فروش کلی با کاهش سه درصدی مواجه شد.

نکته‌ی قابل‌توجه اینجا است که اپل واچ ۳ در بازار چین به دلیل مشکلات امنیتی احتمالی، بدون ویژگی LTE ارائه شد. این مورد مطمئنا بر موفقیت فروش این ساعت در بازار چین تأثیر منفی گذاشته است. اپل واچ با پشتیبانی از LTE در انگلستان با استقبال زیادی روبه‌رو شد. همان‌طور که آیفون ۸ و آیفون ۱۰ نیز در این کشور خوش درخشیدند.