در نگاه اول، حرکت به سمت یک جنبش نرم‌افزاری آزاد و وسیع‌تر، سنگین به نظر می‌رسد. مونیخ یکی از اولین جاهایی بود که به این جنبش نرم‌افزاری آزاد ملحق شد و مثالی درخشان در این زمینه بود. در واقع مونیخ نشان داد که یک سازمان به این بزرگی با هزاران کارمند چگونه می‌تواند با نرم‌افزار متن‌باز اداره شود.

با این وجود خبرها حاکی از آن است که شهر مونیخ از سال ۲۰۲۰، سیستم عامل بیش از ۲۰ هزار کامپیوتر را که بر اساس لینوکس کار می‌کنند به ویندوز ۱۰ تغییر خواهد داد. دنیا نسبت به سال ۲۰۰۳ که مونیخ به سمت سیستم عامل متن‌باز رفت، تغییرات زیادی کرده است.

امروزه معروف‌ترین سیستم‌عامل گوشی‌های هوشمند و همچنین قست عظیمی از سرورهای دنیا بر اساس لینوکس طراحی شده است. لینوکس اوبونتو پراستفاده‌ترین سیستم‌عامل در بزرگ‌ترین پلتفرم ابر عمومی جهان، یعنی سرویس‌های وب آمازون (AWS) است. البته سیستم‌عامل کامپیوترهای شخصی هم کم اهمیت نیستند. فروش دستگاه‌های کامپیوتری همراه (مثلا لپ‌تاپ، تلفن همراه و ...) در حال افزایش است، درحالی‌که فروش کامپیوتر‌شخصی یا پی‌سی در رکود به سر می‌برد.

با اینکه نرم‌افزارهای متن‌باز راه زیادی برای ایجاد تغییر در بازار سیستم‌عامل دسک‌تاپ پیش‌رو دارند، امروزه سازمان‌های بزرگ زیادی در حال به‌کارگیری نرم‌افزار آزاد هستند (حتی بیشتر از شهر مونیخ).

ایتالو ویگنولی، یکی از موسسان داکیومنت فاندیشن می‌گوید:

مونیخ مسلما تنها نمونه در استفاده از نرم‌افزار متن‌باز نیست، و نمونه‌های دیگری هم موجودند.

داکیومنت فاندیشن سازمان حامی سیستم‌عامل متن‌باز لیبرآفیس است. لبیرآفیس (LibreOffice) که در کنار لیموکس (LiMux) در مونیخ مورد استفاده قرار می‌گیرد، یک نسخه‌ی سفارشی از سیستم‌عامل دسکتاپ اوبونتو است.

شاید جالب باشد که بدانید ژاندارمری و نیروی پلیس فرانسه ۷۰ هزار پی‌سی را به سیستم‌عامل جندبونتو تغییر داده است.جندبونتو (Gendbuntu) نسخه‌ای سفارشی از سیستم‌عامل مبتنی‌ بر‌ لینوکس اوبونتو است. در همین کشور فرانسه ۱۵ وزارت‌خانه و در آلمان هم وزارت دفاع آلمان به سمت استفاده از لیبرآفیس رفته‌اند. وزارت دفاع ایتالیا قصد دارد ۱۰۰ هزار دسکتاپ را از مایکروسافت‌آفیس به لیبرآفیس در سال ۲۰۲۰ تغییر دهد. ۲۵هزار پی‌سی نیز در بیمارستان‌های کپنهاگن از آفیس به لیبرآفیس تغییر خواهند کرد.

ماتیاس کرشنر رئیس بنیاد نرم‌افزار آزاد اروپا (FSFE) معتقد است به تعداد افراد این لیست اضافه خواهد شد و اینکه تقریبا هر دو هفته شما یک نمونه جدید از نرم‌افزار آزاد که در ادارات عمومی استفاده مي‌شود، خواهید داشت.

چه چیزی در شهر مونیخ تغییر کرد؟

شناسایی چیزی که باعث کنار رفتن لیموکس شد، کار سختی است. سال گذشته مشاوران اکسنچر مشکلاتی در قبال آی‌تی در شورا مطرح کردند. یکی از مهم‌ترین مشکلات، طولانی بودن زمان آپدیت و بروزرسانی نرم‌افزار بود که باعث شده بود آی‌تی یا قدیمی شود یا برطرف کردن مشکلش کاری سخت شود. همه‌ی اینها باعث شد که وقت و بهره‌وری زیادی هدر رود.

اما نه لیموکس و نه لیبرآفیس منبع این مشکلات نبودند. در واقع مشاوران مشکل را جدا بودن بخش‌های آی‌تی از همدیگر می‌دانستند. مسئولیت کنترل آی‌تی در شهر مونیخ بین بیش از ۲۰ سازمان جدا از هم تقسیم شده بود. در واقع آن گروه اقلیتی هم که از دستگاه‌های بر پایه‌ی ویندوز استفاده می‌کردند با مشکل به‌روز نبودن و باگ داشتن روبه‌رو بودند و این مشکلات هم به دلیل ضعف مدیریتی بود.

کرشنر گفت اینکه تمام مشکلات را گردن نرم‌افزارهای متن‌باز بندازیم، در حالیکه مشکل به‌دلیل کوتاهی سازمان‌ها است، به‌دور از انصاف است. کرشنر اظهار می‌کند:

اگر کاربرانی وجود دارند که از وجود باگ در لیبرآفیس ناراضی هستند، این مشکل از نرم‌افزار نیست، چراکه مشکل لیبرآفیس ۵ سال است که حل شده است و آپدیتی نیز در این زمینه در دسترس است، ولی بعضی از ادارات به این آپدیت‌ها دسترسی ندارند.

مشکلات به‌وجود آمده به‌دلیل عدم کنترل مرکزی روی مدیریت آی‌تی با تغییر به سمت ویندوز حل خواهد شد. این کار بخشی از بازسازی ادارات آی‌تی مونیخ است.

دلیل دقیق مشکلات مشخص نشد. یک ارزیابی در سال ۲۰۱۵ از کارکنان گرفته شد که نشان داد مشکلات به‌وجود آمده همیشگی نبودند و گاهی اوقات پیش می‌‌‌‌آمدند. ۸۵ درصد افراد گفتند که مشکلات نرم‌افزاری حداقل یکبار در ماه آنها را اذیت می‌کند. ۵۵ درصد از افراد هم از مشکلات سخت‌افزاری گلایه داشتند. جالب است بدانید که در یک بررسی به‌عمل آمده قبل از این ارزیابی، مشکلات به‌وجود آمده تحت ویندوز بسیار بیشتر از مشکلات لیموکس بود.

بازخوردهای به دست آمده از ادارات هم نشان‌دهنده‌ی انتقادات آنها از نرم‌افزار متن‌باز بود. مثلا اداره‌ی بخش منابع انسانی معتقد بود که آنها در استفاده از لیموکس تجریه‌ی خوبی نداشته‌اند. این اداره گفت از سال ۲۰۰۶ که آنها از لیموکس و اپن‌‌آفیس و بعدا هم از لیبرآفیس استفاده کرده‌اند، کارایی و بهره وری آنها کاهش چشم‌گیری داشته است و این اداره به از کار افتادن، خطاهای نمایش و خطاهای چاپ اشاره کرد. 

این اداره همچنین گزارش کرد که مشکلاتی در استفاده از سیستم های اختصاصی مورد استفاده مجلس مثل اوراکل و اس‌آ‌پ در کار با لیموکس وجود دارد و به ناسازگاری با سیستم امنیتی اس‌آ‌پ مجلس و همچنین خطاهایی در نحوه نمایش پی‌دی‌اف‌ها در سیستم نرم‌افزار متن‌باز اشاره کرد.

اما با این وجود، مجلس به حل مشکلات برگرفته از ناسازگاری ادامه داد. قبل از وجود این مشکلات، رئیس بخش آی‌تی شهرداری مونیخ گفته بود:

دلیل فنی‌ که ما را مجبور کند به سمت ویندوز برویم، وجود ندارد و مشکل ناسازگاری و قابلیت همکاری مربوط به نرم‌افزار‌ها در لیموکس حل شده است.

یک منبع از شهر مونیخ که با آی‌تی آشنا بود گفت در مورد مشکلات فنی لیموکس اغراق شده است. او گفت راه‌حل‌هایی برای برطرف کردن این مشکلات وجود داشت و منتقدان زیاد از حد از این سیستم‌عامل انتقاد کردند. افراد دیگری نیز باور داشتند:

از نظر ما این انتقادات کاملا پوچ هستند. ما از وجود اپلیکیشن‌های ویژه ویندوز آگاه هستیم، ولی می‌توانیم با ادغام سیستم‌عامل‌های قبلی با استفاده از نرم‌افزار واین و یا اجرای اپلیکیشن‌ها در ترمینال‌سرویس مشکل را حل کنیم.

مونیخ همیشه تعداد محدودی ماشین ویندوزی داشت که برای اجرای نرم‌افزارهای تجاری ناسازگار با لیموکس مورد استفاده قرار می‌گرفتند. برای اجرای این نوع نرم‌افزارها نمی‌شد از مجازی‌سازی استفاده کرد. در سال ۲۰۱۶ کارکنان از تعداد ۲۰ هزار پی‌سی مبتنی بر لینوکس در کنار ۴۱۶۳ پی‌سی ویندوزی استفاده می‌کردند. وقتی برخی از منتقدان لیموکس ادعا کردند که ۴۰ درصد از سیستم‌عامل‌ها مبتنی بر ویندوز است، هم تعداد ماشین‌های مبتنی بر لیموکس و هم تعداد ماشین‌های ویندوزی افزایش یافت. طبق ادعای شورا، به‌کارگیری دو سیستم‌عامل متفاوت در کنار هم برای طولانی مدت امری نشدنی است. اما این در حالی بود که این سیستم‌عامل‌ها یعنی ویندوز و لیموکس سال‌ها بود که در کنار هم بودند.

اما یکی دیگر از اعضای مطلع شورا در این خصوص گفت که عدد اعلام شده پایین‌تر از ۴۰ درصد است و در واقع حدود ۲۰ درصد است. او گفت:

ما همیشه مجبور بودیم تعدادی ماشین بر اساس ویندوز داشته باشیم.

بعضی از ادارات تصمیم گرفتند که سیستم‌عامل ماشین‌های مشخصی را طبق نظر خودشان به ویندوز تغییر دهند، چراکه در کنترل مرکزی محدودیت وجود داشت. اما آنها گفتند که محدودیتی در مورد تعداد ماشین‌های ویندوزی وجود دارند، چراکه سیستم توزیع نرم‌افزار مونیخ نمی‌تواند بیش از ۶ هزار ماشین ویندوزی را کنترل کند که البته می‌توان آن را مدیریت کرد.

این که درصد حقیقی چند بوده است معلوم نیست. چیزی که مشخص است این است که مشکلات سازمانی در ادارات آی‌تی مونیخ با اجرا و به کارگیری ترکیبی از نسخه‌های مختلف لیموکس و ویندوز که تاریخ‌شان به ویندوز اکس‌پی و ۲۰۰۰ برمی‌گشت، اوضاع را بدتر از قبل کرد. کرشنر گفت:

طبق گفته یکی از اعضای شورای شهر آنها ۱۵ سیستم‌عامل و نسخه مختلف داشتند.

جواب دادن به این سوال که چرا مونیخ قصد دارد مایکروسافت‌آفیس را جایگزین لبیرآفیس کند، سخت است، چراکه صحبت‌های ضدونقیض در این مورد زیاد است.

منتقدان لیبرآفیس معتقدند که استفاده از آن منجر به مشکلاتی اساسی برای کارکنان شورا شده است. در واقع کارکنان شورا نمی‌توانند به‌راحتی مدارک و اسناد را با سایر سازمانی‌هایی که از مایکروسافت‌آفیس استفاده می‌کنند، به اشتراک بگذارند. سیساستمداران حزب اتحادیه سوسیالیست-مسیحی مونیخ که مخالف سرسخت نرم‌افزارهای متن‌باز هستند، اعلام کردند که شهر به دلیل استفاده از لیبرآفیس در ارتباط برقرار کردن با دیگران مشکلات زیادی دارد.

اما یکی از اعضای شورا گفت که این ادعا در مورد مشکلات نرم‌افزار متن‌باز اغراق‌آمیز است. این نکته نیز قابل ذکر است که زمانی که شورا از اپن‌آفیس به لیبرآفیس تغییر کرد این مشکلات خیلی کمتر شدند. او گفت:

اداراتی که مجبور بودند با احزاب خارجی به میزان زیادی ارتباط برقرار کنند، به یک نسخه‌ی ترمینال‌سرور مایکروسافت‌آفیس دسترسی داشتند. بنابراین می‌توانستند اسناد و مدارک خارجی را در مایکروسافت‌آفیس ویرایش کنند. دسته‌ی دیگری هم از ادارات بودند که مشکلاتی مقطعی با منابع خارجی داشتند. من فکر می‌کنم ما تمامی آن مشکلات را حل کردیم. بنابراین این عدد، آنقدر هم که می‌گویند بزرگ نیست.

منبع دوم از مونیخ تخمین زد که تعداد کاربرانی از شورا که در تبادل مدارک با سازمان‌های خارجی مشکل دارند، به ۶۰ نفر نمی‌رسد (این در حالی است که هزاران کاربر کامپیوتر در شورا وجود دارد). مشکلات این ۶۰ نفر هم محدود به آن‌هایی است که مدارک حاوی توضیحات را با اشخاص ثالث مبادله می‌کنند.

با این وجود هنوز آینده‌ی لیبرآفیس مبهم است. شورا رای به آزمایش مایکروسافت‌آفیس ۲۰۱۶ برای ۶ هزار کاربر داد تا ببیند که این کار برای شورا خوب است یا خیر. البته این کار بسیار هزینه‌بر است، چراکه بیش از ۱۲هزار قالب و ماکروی لیبرآفیس باید تغییر کنند.

بزرگ‌ترین تغییر از زمان شروع پروژه لیموکس در سال ۲۰۰۳ یک تغییر سیاسی بوده است. حزب سوسیالیست-مسیحی که مدت زیادی است با نرم‌افزار متن‌باز مخالف است با حزب سوسیال دموکرات ائتلاف تشکیل داده‌اند. همین ائتلاف سیاسی بود که باعث مطرح شدن موضوع تغییر از نرم‌افزار متن‌باز به ویندوز ۱۰ شد.

یکی از اعضای شورای مونیخ معتقد است که کناررفتن کریستین اوده، شهردار مونیخ و حامی اصلی پروژه لیموکس در سال ۲۰۱۴ نقشی بزرگ در این تغییر ایفا کرد. او گفت:

وقتی شما از نظر سیاسی حامی نداشته باشید، نمی‌توانید در مورد زمینه‌های فنی نظر بدهید. این تغییرات کاملا سیاسی هستند.

بدون در نظر گرفتن این نکته که این تصمیمات درست بوده است یا غلط، لیموکس روزهای آخر عمر خود را می‌گذراند، حتی اگر مونیخ نظرش را عوض کند. در واقع با آخرین عرضه لیموکس در ۲۰۱۹، بسیاری از افرادی که روی پروژه لیموکس کار می‌کنند، یا در حال ترک کردن شورا هستند و یا به چیز‌های دیگری در آینده فکر می‌کنند. یکی از منابع اظهار کرده است:

اکنون دیگر آسیب به ما وارد شده است و افراد در حال پا پس‌کشیدن هستند.

حتی اگر شورای شهر نظرش را عوض کند و بخواهد با لیموکس ادامه دهد، دیگر فایده‌ای ندارد، چراکه ادارات اکثرا آنگونه که خودشان می‌خواهند عمل می‌کنند: بعضی از آنها هنوز به لیموکس وفادارند، در حالی‌که بقیه بسیار سریع به سمت ویندوز رفتند. آنها می‌گویند:

اگر شما تنها و تنها از مایکروسافت استفاده کنید، تغییر در آینده برای شما سخت خواهد بود. تعداد سیستم‌های بک‌اند مایکروسافت (مثل سرور ایکتیو‌دایرکتوری ازول و آیدنتیتی منیجر)  بسیار زیاد هستند و این سیستم‌ها با روی کار آمدن ویندوز ۱۰ مورد استفاده قرار خواهند گرفت.

آیا استفاده از نرم‌افزار‌های متن‌باز برای مونیخ یک شکست بود؟

آیا با روی کار آمدن ویندوز، بکارگیری پروژه قبلی لیموکس یک شکست محسوب می‌شود؟

وقتی نرم‌افزارها به سمت لیموکس حرکت کردند، مشکلاتی گزارش شد، ولی معمولا قسمتی از مشکلات مربوط به آی‌تی طبیعی هستند. اینکه همه‌ی مشکلات را گردن لیموکس بیندازیم به دور از انصاف است، چراکه ارزیابی‌های قبل از تغییر به سمت لیموکس نشان داده بود که تنها بخش کمی از کارکنان خواستار بازگشت به ویندوز و آفیس هستند (آنها ابتدا از ویندوز استفاده می‌کردند، سپس در سال ۲۰۰۳ به سمت لیموکس رفتند و در ادامه تصمیم گرفتند که دوباره به سمت ویندوز بروند).

البته اینکه در مورد موفقیت یا شکست پروژه لیموکس قضاوت کنیم، هنوز زود است، چون که هنوز معلوم نیست با تغییر به سمت ویندوز مردم در مونیخ خوشحال خواهند شد یا خیر.

مایکروسافت که سال گذشته دفتر مرکزی شرکت آلمان خود را به مونیخ منتقل کرد، معتقد است که شورا باید در این تغییر به سمت ویندوز و مایکروسافت‌آفیس، بسیار سریع‌تر از تغییرات گذشته به سمت لیموکس که تا سال ۲۰۱۳ طول کشید، عمل کند. اما علی‌رغم پیشبینی‌های شورا، حرکت به سوی ویندوز و بازسازی ادارات آی‌تی، احتمالا اثر منفی کوتاه‌مدتی بر کارمندان مونیخ می‌گذارد و همچنین منابع مونیخی هنوز در مورد اینکه آیا ویندوز ۱۰ خواهد توانست پاسخگوی تمامی نیازها تا ۲۰۲۳ باشد، شک دارند. کرشنر معتقد است که:

نرم‌افزارهایی برای حل مشکلات به‌وجود خواهد آمد، ولی نخواهد توانست تمامی نیازها را برطرف کند.

او معتقد است که این تغییر به‌راحتی صورت نخواهد گرفت. او گفت:

آنها باید بر حل مشکلات سازمانی تمرکز کنند و این خود به‌تنهایی کار سختی است. چرا آنها باید خواستار تغییر فنی همزمان با حل مشکلات سازمانی باشند؟

ویگنولی می‌گوید بعضی از کارکنان شورا بیش از ۱۰ سال است که از لیموکس و آفیس متن‌باز استفاده می‌کنند. از نظر ویگنولی این ۱۰ سال استفاده مستمر از لیموکس، گواهی بر این است که این پروژه با شکست همراه نبوده است و تاییدی بر این است که هنوز هم سازمان‌هایی می‌توانند از نرم‌افزار متن‌باز استفاده کنند. او گفت:

به نظر من شما نمی‌توانید پس از ۱۲ سال استفاده از لیموکس در مونیخ، آن را بی حاصل در نظر بگیرید. این سیستم ۱۲ سال کار کرد و اکنون هم به دلایل سیاسی به ویندوز تغییر کرد. آیا شما در طول این ۱۲سال شنیدید که مونیخ به خاطر استفاده از سیستم متن‌باز فلج شود؟ نه، هرگز. برای ‌آی‌تی ۱۲ سال یک عصر کامل محسوب می‌شود و من فکر نمی‌کنم کسی بگوید که این پروژه جواب نداده است.

در بخش‌های اول و دوم از گزارش مربوط به پیامدهای اقلیمی، سعی داشتیم بیشتر به اثرات طبیعی و زیست محیطی این رویداد بر کره‌ی زمین و به‌تبع آن زندگی انسان‌ها و سایر موجودات زنده بپردازیم. در بخش پایانی گزارش پیامدهای تغییرات اقلیمی زاویه‌ی نگاهمان را تغییر می‌دهیم و سعی می‌کنیم به پیامدهای گرمایش زمین و تاثیرات مستقیم آن بر جوامع انسانی، روابط انسانی و حتی روابط بین کشورها و مناسبات سیاسی آنها اشاره کنیم. تغییرات اقلیمی در این حوزه بیشتر از آنچه که فکرش را می‌کنیم، نقش ایفا می‌کنند.

۶. جنگ‌های پیوسته و ادامه‌دار

هواشناسان وقتی می‌خواهند در مورد سوریه سخن بگویند، سعی می‌کنند با احتیاط عمل کنند. آن‌ها می‌خواهند مطمین شوند، وقتی گفته می‌شود تغییرات آب‌وهوایی باعث خشکسالی‌ای شد که از عوامل تاثیرگذار بر جنگ داخلی بود، منظور این نیست که این درگیری‌ها را باید ناشی از تاثیر مستقیم گرمایش قلمداد کنیم. این اصلا برداشت عادلانه‌ای نیست و هواشناسان نیز چنین نگرشی ندارند. برای مثال، کشور لبنان هم از مشکلات آب‌وهوایی تقریبا مشابهی رنج می‌برد. اما پژوهشگرانی مثل مارشال برک و سالومون سیانگ سعی بر مقدارسنجی برخیروابط غیرآشکار میان گرما و خشونت داشته‌اند. آن‌ها می‌گویند که جامعه‌شناسان با هر نیم‌درجه افزایش دما، بین ۱۰ تا ۲۰ درصد احتمال افزایش درگیری‌های نظامی را می‌بینند. در علم هواشناسی هیچ چیزی ساده نیست؛ اما یک حساب سرانگشتی در این زمینه می‌تواند باعث نگرانی باشد. با ۲.۷ درجه سانتی‌گراد افزایش دما در سطح زمین، جنگ‌هایی که امروز انجام می‌دهیم، دست‌کم ۱/۵ برابر خواهد شد. به‌طور کلی در این صورت، درگیری‌های اجتماعی دو برابر آن چیزی خواهد بود که در این قرن تجربه کرده‌ایم.

این یکی از دلایلی است که باعث می‌شود تقریبا همه‌ی هواشناسان متفق‌القول باشند که ارتش امریکا در تغییرات اقلیمی غرق شده است. غرق شدن ناوگان دریایی امریکا با بالا آمدن سطح دریاها به اندازه‌ی کافی مشکل بزرگی است. اما نظارت بر دنیا و مناسبات بین الملل، در شرایطی که میزان خشونت و جنایت دو برابر می‌شود، کمی سخت‌تر به نظر می‌رسد. البته، سوریه تنها جایی نیست که تغییرات آب‌وهوایی باعث ایجاد درگیری شده است. برخی گمان می‌کنند بالا رفتن سطح نزاع و درگیری در نسل اخیر در منطقه‌ی خاورمیانه نشانگر فشارهای ناشی از گرمایش جهانی است. طبق یک فرضیه، گرمایش جهانی از زمانی شتاب گرفت که کشورهای توسعه‌یافته نفت این منطقه را استخراج و سپس سوزاندند.

چه رابطه و حسابی میان شرایط آب‌وهوایی و میزان درگیری‌ها وجود دارد؟ بخشی از این‌ها به کشاورزی و اقتصادبازمی‌گردد. بسیاری از مردمان، مجبور به مهاجرت می‌شوند. در یک رکورد بی‌سابقه، ۶۵ میلیون نفر آواره در سرتاسر جهان وجود دارند. با این حال، واقعیت ساده‌ای هم در مورد تحریک‌پذیری فردی وجود دارد. گرما، میزان جرائم شهری و توهین و ناسزا در شبکه‌های اجتماعی را افزایش می‌دهد. هم‌چنین در مسابقات حرفه‌ای ورزشی، میزان درگیری‌ها در این شرایط بیش‌تر خواهد بود. ورود سیستم‌های تهویه‌ی هوا به کشورهای توسعه‌یافته در نیمه‌ی قرن گذشته تا حدودی به حل مشکل موج افزایش جرائم در تابستان‌ها، کمک کرد.

۷. فروپاشی اقتصادی پایا

زمزمه‌های سرخوشانه‌ی نئولیبرالیسم جهانی که در میان عصر جنگ سرد و دوران رکود بزرگ [اشاره به بحران نفتی ایالات متحده در سال‌های دهه‌ی هفتاد میلادی]، بر اقتصاد و سیاست غلبه کرد، حاکی از آن بود که رشد اقتصادی ما را در مقابل هر چیزی حفظ می‌کند. اما سقوط اقتصادی در سال ۲۰۰۸، جمع فزاینده‌ای از تاریخ‌دانان را بر آن داشت تا روی چیزی که سرمایه‌داری فسیلی می‌نامیدند، مطالعات بیشتری کنند. بر پایه‌ی این مطالعات، رشد سریع اقتصادی که حدودا از قرن نوزدهم آغاز شده بود، صرفا نتیجه‌ی نوآوری، تجارت و پویایی سرمایه‌داری جهانی نبوده است. کشف سوخت‌های فسیلی و قدرت خام آن‌ها، باعث تولید ارزش جدیدی شد که پیش‌تر در معیشت مردم جهان، توصیف و مشخص شده بود. قبل از سوخت‌های فسیلی، هیچ نسلی بهتر از پدران و پدربزرگان و اجدادش تا ۵۰۰ سال قبل از خود زندگی نکرده بودند. البته به‌جز استثنائاتی مثل شیوع طاعون که باعث از بین رفتن بسیاری از مردم شد و به بازماندگان این اجازه را می‌داد که پس از مرگ‌ومیر گسترده، از منابع عظیمی که در اختیار داشتند، استفاده کنند. پس از آن‌که بشر شروع به استفاده از سوخت‌های فسیلی کرد، بسیاری از اندیشمندان اظهار کرده‌اند که انسان حالا به یک نقطه‌ی ثبات رسیده است. البته این تزریق ناگهانی، در درازمدت باعث هزینه‌های مخربی هم شد: تغییرات اقلیمی!

جالب‌توجه‌ترین پژوهش پیرامون اقتصاد گرمایش، توسط سیانگ و همکارانش صورت گرفته است. آن‌ها مورخان اقتصاد فسیلی نیستند؛ اما تحلیل‌های مهمی انجام داده‌اند که برخی از این تحلیل‌ها، نگران‌کننده است. طبق تحلیل‌های آماری این گروه، هر نیم درجه افزایش دما منجر به ۱.۲ درصد تولید ناخالص داخلی می‌شود. با توجه به این‌که رشد تک‌رقمی اندک هم نشانگر اقتصاد بسیار قوی است، این رقم قابل‌توجهی در اقتصاد به شمار می‌آید. این کار روی پوند استرلینگ انجام شده است و طبق طرح‌ها و پیش‌بینی‌های متوسط، تا پایان این قرن به دلیل تغییرات شدید در کشاورزی، جرائم،طوفان‌ها، انرژی، میزان مرگ‌ومیر و نیروی کار، ما با ۲۳ درصد کاهش درآمد سرانه مواجه خواهیم بود. ترسیم نمودار احتمالات در این زمینه، می‌تواند اوضاع را ترسناک‌تر هم بکند. به احتمال ۱۲ درصد، تغییرات آب‌وهوایی تا سال ۲۱۰۰ خروجی جهانی را تا ۵۰ درصد کاهش می‌دهد. و هم‌چنین احتمال ۵۱ درصدی وجود دارد که تولید ناخالص سرانه به‌میزان ۲۰ درصد کاهش یابد. برای مقایسه، رکود بزرگ اقتصادی، در یک شوک آنی، تولید ناخالص داخلی را ۶ درصد کاهش داد. سیانگ و همکارانش احتمال یک در هشت می‌دهند که اثرات پیش‌رو و گریزناپذیر در پایان این قرن، هشت مرتبه بدتر از آن دوران باشد.

درک مقیاس نابودی اقتصادی سخت به نظر می‌آید، اما می‌توانید تصور کنید که در اقتصادی با بزرگیِ نصف نسبت به حال حاضر، که ارزش افزوده‌ای به‌میزان نصفِ امروز تولید و اشتغالی نصفِ امروز ایجاد می‌کند، چه اتفاقاتی ممکن است رخ دهد و اوضاع چگونه پیش می‌رود. ماه گذشته بسیاری از پروازهای فرودگاه فونیکس در شرایط گرمای هوا لغو شدند. شاید راهکار پیش رو این باشد که اقدامات دولتی در این زمینه به تعویق بیفتد و صرفا به رشد و پیشرفت تکنولوژی برای حل این مسئله تکیه کرد. با هر پرواز نیویورک به لندن، این را در خاطر داشته باشید که این پرواز به هزینه‌ی آب شدن سه متر مربع یخ در قطب شمال، انجام گرفته است.

۸. اقیانوس‌های سمی و کشنده

این‌که با بحران‌های گرمایی، دریاها می‌توانند عاملی خطرناک و حتی کشنده باشند، امری معلوم و مشخص است. در پایان این قرن با ده فوت افزایش در سطح آب دریاها مواجه خواهیم بود. حتی در صورت کاهش شدید و چشمگیر انتشار گازهای گلخانه‌ای و گرمایش زمین، دست‌کم چهار فوت افزایش سطح آب دریاها را خواهیم داشت. یک سوم شهرهای بزرگ دنیا در کنار سواحل بنا شده‌اند. با در نظر گرفتن پوشش گیاهی، لنگرگاه‌ها و بنادر، پایگاه‌های نظامی دریایی، مزارع، صیدگاه‌ها، دلتاهای رودخانه‌ها، صخره‌های مرجانی و مزارع بزرگ شالیکاری و کشت برنج، این ده فوت افزایش ارتفاع، خیلی راحت‌تر می‌تواند منجر به سیل شود. دست‌کم ۶۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان در ارتفاع ده متری از سطح دریا زندگی می‌کنند.

اما فرو رفتن این مناطق و سرزمین‌ها به زیر آب، تنها آغازی بر اتفاقات بعدی است. در حال حاضر، بیش از یک‌سوم کربن کره‌ی زمین، در آب اقیانوس‌ها حل شده است. این قضیه زمینه‌ساز اتفاق دیگری است که با نام اسیدی شدن اقیانوس از آن یاد می‌شود و خود می‌تواند باعث افزایش نیم درجه‌ای دمای هوای کره زمین در قرن حاضر شود. این فرآیند به دلیل افزایش کربن دی اکسید در سطح دریاها صورت گرفته است. به‌طور معمول بیش از ۳۰ درصد دی اکسید کربنی که ما تولید می‌کنیم، جذب اقیانوس‌ها می‌شود. شاید قبلا در مورد سفید شدن مرجان‌ها شنیده باشید. این عبارت در اصل بیانگر مرگ مرجان‌هاست که خبر بسیار بدی است؛ چرا که صخره‌های مرجانی عامل پشتیبان یک‌چهارم کل آبزیان هستند و به‌نوعی غذای جمعیت نیم میلیارد نفر از مردم زمین را تأمین می‌کنند. اسیدی شدن اقیانوس‌ها به‌صورت مستقیم باعث مرگ جمعیت زیادی از ماهی‌ها می‌شود. دانشمندان هنوز اثرات این قضیه را بر غذاهای دریایی‌ای که می‌خوریم بررسی نکرده‌اند. آن‌ها می‌دانند در آب‌های اسیدی، انواع مختلف صدف‌ها تا پوسته‌ی خود را ضخیم‌تر و مستحکم‌تر کنند تا از خطرات آن تا حدودی هر چند اندک در امان بمانند. در صورتی که پی‌اچ (شاخصی برای سنجش میزان اسیدی یا بازی بودن مواد) خون انسان هم مثل پی‌اچ آب اقیانوس‌ها در دوران اخیر با کاهش شدیدی مواجه شود، می‌تواند به تشنج، اغما و حتی مرگ زودهنگام منجر شود.

این تمام چیزی نیست که اسیدی شدن اقیانوس‌ها می‌تواند منجر به بروز آن شود. جذب کربن می‌تواند باعث آغاز چرخه‌ای شود که طی آن و در آب‌هایی که اکسیژن کمی دارند، انواع خاصی از میکروب‌ها پرورش یابند. ابتدا در مناطق عمیق دریاها و سپس به تدریج در مناطق سطحی‌تر. در این شرایط، ماهی‌های کوچک به دلیل کمبود اکسیژن نمی‌توانند ادامه حیات بدهند اما برخی گونه‌های باکتری به رشد خود ادامه می‌دهند. این قضیه خود به تشدید این چرخه دامن می‌زند. این فرآیند که در نقاط مرده‌ی دریاها به شکلی فزاینده رو به رشد است و حیات دریایی و هم‌چنین ماهیگیری را با مشکل مواجه کرده است، به شکل پیچیده‌ای در بخش‌هایی از خلیج مکزیک و نیز در نامیبیا در جریان است. مناطقی که در آن‌ها هیدروژن سولفید به شکل حباب از آب خارج می‌شود و منطقه‌ای که ساحل اسکلت نامیده می‌شود، مایل به مایل گسترش می‌یابد. ساحل اسکلت یکی از مناطق بسیار خطرناک در آفریقاست.

این ساحل ۵۰۰ کیلومتر خط ساحلی از جنس بیابان دارد. در قرن‌های گذشته گروه‌های دریانوردی برای شکار نهنگ به این منطقه می‌آمدند. امروزه این نام شاید بسیار بیش‌تر از قبل برای این سواحل مناسب باشد. هیدروژن سولفید بسیار سمی است و انسان در روند تکاملش برای امنیت در برابر این ماده تمایز پیدا کرده است. با این حال، این گاز مانع از جذب اکسیژن می‌شود و می‌تواند تاثیرات مخربی بر سلامت انسان داشته باشد. هیدورژن سولفید می‌تواند باعث نابودی ۹۷ درصد گونه‌های جانداران روی سطح زمین شود. با این حساب، گسترش تدریجی نقاط مرده‌ی اقیانوس‌ها، باعث نابودی بسیاری از گونه‌های آبزی‌ای می‌شود که میلیون‌ها سال بر دریاها چیره بودند. هم‌چنین گازی که در اثر یک چرخه اتفاقات ناشی از آن به جو متصاعد می‌شود، می‌تواند باعث سمی شدن تمام آن چیزهایی شود که روی زمین زندگی می‌کنند، از جمله گیاهان. بازیابی و بهبود اقیانوس‌ها از این اتفاقات ممکن است میلیون‌ها سال طول بکشد.

۹. فیلتر بزرگ

نویسنده‌ی هندی آمیتاو گوش، در کتاب جدید خود باعنوان اختلال بزرگ، ابراز تعجب کرده است که چرا گرمایش جهانی و فاجعه‌ی طبیعی موضوع اصلی داستان‌های معاصر نیستند و این که چرا این موضوعات در داستان‌های جدید به تصور کشیده نشده‌اند و چرا ما هنوز نمی‌توانیم، فجایع ناشی از گرمایش زمین را به تصویر بکشیم. در مقابل او این سوال را به این صورت مطرح می کند که دیگر وقایع، به‌خوبی در داستان‌ها و زندگی ما تاثیرگذار بوده‌اند. وقایعی همچون سقوط دیوار برلین یا ۱۱ سپتامبر. در واقع همیشه از خود سوال می‌کنیم: وقتی دیوار برلین فرو ریخت، کجا بودید؟ یا هنگامی که حادثه ۱۱ سپتامبر رخ داد، کجا بودید؟ اما جای تغییرات اقلیمی در این بین خالی است.

به نظر گوش باید سوالی این چنینی هم برای ما مطرح شود: زمانی که غلظت دی‌اکسید کربن هوا به ۴۰۰ قسمت در میلیون رسید، کجا بودیم؟ یا زمانی که صفحه‌ی یخی لارسن بی شکست، کجا بودیم؟ البته پاسخ او به این سوال، احتمالا خیر است، چرا که روایت تغییرات آب‌وهوایی به سادگی با داستان‌هایی که در ذهن داریم، متفاوت است. خصوصا در رمان‌هایی که می‌خواهند ماجرای وجدان فردی را بیشتر از سرنوشت بشری به تصویر بکشند.

 مطمئنا این چشم‌پوشی‌ها چندان طول نمی‌کشد. دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم، ذره‌ذره غیر قابل سکونت می‌شود و مجموعه‌ی این اتفاقات دیگر به ما اجازه نخواهد داد تا چشمانمان را بر  این حقیقت ببندیم. در دنیایی که شش درجه گرم‌تر شود، اکوسیستم سیاره‌ی ما با فجایع مختلفی به‌جوش خواهد آمد که به آن آب‌وهوا می‌گوییم و همان جریان مداومی از طوفان‌های کنترل‌نشده و گردبادها، سیل، خشکسالی خواهد بود. رویدادهای آب‌وهوایی که تا پیش از این نمی‌توانستند، تهدیدی برای نابودی تمدن بشری باشند، قوی‌ترین طوفان‌ها به وقوع می‌پیوندد و ما باید دسته‌بندی‌های جدیدی برای توصیف این رویدادهای مهیب ابداع کنیم. گردبادها طویل‌تر و وسیع‌تر می‌شوند و به‌طور مداوم زمین را آماج حملات خود قرار می‌دهند.

انسان‌ها برای پیشبینی اتفاقات پیش رو، چاره‌ای جز رصد آب‌وهوا نخواهند داشت. هر چه جلوتر می‌رویم، در خشم طبیعت انتقام اتفاقات گذشته را می‌بینیم. چیزی که اکنون به‌کار می‌آید، همان چیزی است که انسان‌شناسان عصر ویکتوریایی از آن به عنوان زمان رویا یا هر زمانی نام می‌بردند. تجربه‌ی نیمه‌اساطیری که توسط بومیان استرالیا شرح داده شده است. این تجربه در واقع، چگونگی مواجهه با گذشته است، یعنی زمانی که گذشتگان، اساطیر و خدایان روی صحنه ی هنرنمایی می‌کردند. اما اکنون می‌توانیم، چنین وقایع اسطوره‌ای تاریخی را در قالب ویدئویی از فروریختن یک کوه یخ مشاهده کنیم، در این حالت هم همان حس اسطوره‌ای تاریخی به ما انسان‌ها تلقین می‌شود. عده‌ی بسیاری، از تغییرات آب‌وهوایی به‌عنوان نوعی تردید اخلاقی و اقتصادی نام می برند که از آغاز انقلاب صنعتی در اذهان ما انباشته شده و اکنون پس از چندین قرن فرآیند سوزاندن کربن که از قرن هجدهم آغاز شده است، برای ما قابل درک می‌شود. اما موردی که باید ذکر کنیم، این است که بیش از نیمی از کربن که به جو زمین فرستاده شده، در طی سه دهه‌ی اخیر منتشر شده است. یعنی از زمان پایان جنگ جهانی دوم تا کنون، تقریبا حدود ۸۵ درصد از کل کربنی که انسان در کل تاریخ به جو زمین فرستاده است، منتشر شده است.

این بدان معنی است که در طول تنها یک نسل یا در طول زندگی یک فرد، گرمایش جهانی به آستانه‌ای رسیده است که توانسته چنین فجایعی را رقم بزند. به‌عنوان مثال، فردی را تصور کنید که در سال‌های اولیه‌ی جنگ جهانی متولد شده است. این فرد در حافظه‌ی خود خاطراتی از جنگ جهانی و بمب‌های اتمی دوگانه به ناکازاکی و هیروشیما را به خاطر می‌آورد و در میان آخرین خاطراتش هم، احتمالا امضای توافق‌نامه آب‌وهوایی پاریس را مشاهده کرده است. هم‌چنین فرد دیگری را در نظر بگیرید که در سال ۱۹۴۵ به دنیا آمده و از جمله یهودی‌هایی بوده که توانسته از دست آلمانی‌ها بگریزد و بستگانش را در این فاجعه از دست داده است و حالا هفتاد و دو سالگی‌اش را در جهان صنعتی و پیشرفته‌ای که توسط عرضه و تولید به بند کشیده شده جشن می‌گیرد و ۵۷ سال از عمرش را بی‌وقفه سیگار کشیده است.

بسیاری از دانشمندانی که توانستند تغییرات اقلیمی را کشف کنند، هنوز در قید حیات هستند و برخی از آن‌ها کماکان به کار مشغولند. والی بروکر اکنون ۸۴ سال سن دارد و هر روز از آپر وست ساید (یکی از محلات منهتن نیویورک) تا محل کارش در مرکز رصد لامونت دوهرتی رانندگی می‌کند. او هم به مانند بسیاری از کسانی که زنگ خطر را برای اولین بار به صدا درآوردند، معتقد است هیچ میزانی از کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای نمی‌تواند به شکل معنادار و شایان توجهی، از بروز فاجعه جلوگیری کند. در عوض، او به گرفتن کربن از جو امیدوار است. تکنولوژی‌ای که هنوز مورد آزمایش قرار نگرفته و در آن، کربن دی اکسید موجود در جو استخراج می‌شود. بروکر هزینه‌ی چنین پروژه‌ای را دست‌کم چند تریلیون دلار تخمین می‌زند. او هم‌چنین به سایر مدل‌های «مهندسی آب‌وهوا» امید دارد. مهندسی آب و هوا در حقیقت به معنای دخالت در مقیاس وسیع در سامانه آب و هوای زمین به‌منظور کاهش گرمایش آن است. بسیاری از دانشمندان این طرح‌ها را صرفا خیالبافی می‌دانند.

او مخصوصا بر  چیزی که رویکرد آیروسل نامیده می‌شود متمرکز است. در این طرح، مقادیر زیادی دی‌اکسید گوگرد در جو پخش می‌کنند. وقتی این دی اکسید گوگرد موجود، به سولفوریک اسید تبدیل می‌شود، یک‌پنجم افق را می‌پوشاند و باعث بازگشت ۲ درصد از اشعه‌های خورشید می‌شود. به این وسیله زمین ممکن است تا حدی در مقابل گرمای خورشید محفوظ بماند. او می‌گوید:

البته که چنین طرحی می‌تواند باعث بروز مشکلات زیادی از قبیل سفیدی آسمان، افزایش میزان باران‌های اسیدی شود، اما شما باید بزرگی مشکلات را در نظر بگیرید. نمی‌شود مشکل بزرگی مثل گرمایش زمین را حل‌ناشده رها کرد، صرفا به این خاطر که راه‌حل‌های آن، خود باعث بروز مشکلات کوچک‌تری می‌شوند.

جیم هانسن دیگر عضو اولین نسل از این دانشمندان است. او در ۱۹۴۱ به دنیا آمده و در دانشگاه آیووا در زمینه‌ی هواشناسی تحصیل کرده است. او نظریه‌ی پیشگامانه‌ی مدل صفر را در توضیح تغییرات اقلیمی ارائه داد و بعدتر به سمت مدیر تحقیقات تغییرات اقلیمی ناسا منصوب شد. او پس از آن‌که به‌عنوان یک کارمند دولت فدرال علیه دولت به‌علت عدم انجام اقدامات لازم در زمینه‌ی گرمایش هوا، اقامه دعوا کرد، از سمت خود کناره‌گیری کرد. او هم‌چنین چند بار به‌دلیل اعتراضات در همین موضوع بازداشت شد. دادخواست او به‌عنوان اعتماد فرزندان ما شناخته و با توضیح کودکان بر علیه تغییرات اقلیمی تشریح شد. در این دادخواست بر بند محافظت برابر در مقابل تغییرات اقلیمی تأکید شده بود و و هانسن معتقد بود دولت با نقض این مسئله، هزینه‌های زیادی را به نسل‌های آینده تحمیل می‌کند. هانسن اخیرا تلاش‌هایی هم برای طرح قانون برای وضع مالیات بر تولید کربن داشته است. مالیاتی که از طریق اندازه‌گیری کربن مازاد استخراج‌شده  از اتمسفر محاسبه می‌شود.

هانسن کار خود را با مطالعه روی سیاره‌ی زهره آغاز کرده بود. سیاره‌ای که پیش از بروز رخدادهای اقلیمی و با توجه به مقادیر زیاد آب‌های پشتیبان زندگی سیاره‌ای شبیه به زمین بود. گرچه اکنون این سیاره، مکانی غیرقابل‌سکونت با هوایی غیرقابل‌تنفس به حساب می‌آید. او بعدها حوزه‌ی مطالعاتی خود را به سیاره‌ی زمین تغییر داد. او هم‌چنین نیم‌نگاهی به منظومه‌ی شمسی داشته تا بتواند تغییرات زیست‌محیطی سریعی که در سیاره‌مان رخ می‌دهد را کشف و بررسی کند.

بسیاری از دانشمندان گرمایش جهانی را به‌عنوان راه‌حلی برای تناقض مشهور فرمی در نظر می‌گیرند. تناقض فرمی به این مسئله اشاره می‌کند که در کیهان با وجود این عظمت که سیارات و ستارگان زیادی در خود دارد و احتمالا تعداد زیادی از آن‌ها شرایط تشکیل حیات داشته‌اند، چرا ما هنوز با موجودات هوشمند فرازمینی مواجه نشده‌ایم؟ پاسخی که این دانشمندان به این پارادوکس می‌دهند این است که تاریخ طبیعی تمدن به چند هزار سال  و اما تاریخ تمدن صنعتی به تنها چند صد سال می‌رسد. در کیهانی که میلیاردها سال عمر دارد و سیستم ستاره‌ای آن به‌وسیله‌ی فضا و زمان از هم جدا شده‌اند، تمدن‌های بسیاری ممکن است پدیدار شوند، توسعه یابند و خیلی سریع‌تر از آن‌چه بتوانند یکدیگر را در مکانی دیگر بیابند، خودشان را نابود کنند. پیتر وارد، دیرینه‌شناس مشهور که کاشف عامل اصلی انقراضات بزرگ (گازهای گلخانه‌ای) بوده، با عنوان فیلتر بزرگ از این قضیه یاد می‌کند. او می‌گوید:

تمدن‌ها به‌وجود می‌آیند؛ اما فیلترهای زیست‌محیطی باعث مرگ دوباره و ناپدید شدن زودهنگام آن‌ها می‌شوند. فیلترهایی که در گذشته هم زمینه‌ساز انقراضات بزرگی بوده است.

حالا انقراض بزرگ دیگری هم در حال شکل‌گیری است و نابودی و مرگ‌های بیش‌تری به وقوع خواهد پیوست.

با این وجود کماکان وارد، بروکر، هانسن و بسیاری از دانشمندان به آینده خوشبین‌اند. ما به این قضیه به چشم یک آئین مذهبی که به ما هدفی برای جلوگیری از نابودی می‌دهد نگاه نمی‌کنیم. اما هواشناسان ایمان عجیبی دارند: ما راهی برای جلوگیری از گرمایش شدید خواهیم یافت، چرا که این امری ضروری است.

فهم این نکته که تا چه اندازه نسبت به آینده باید اطمینان داشته باشیم، اصلا ساده نیست. اما برای ارائه‌ی روایت و داستانی از گرمایش جهانی، کسی باید از این اتفاقات زنده بماند. دانشمندان هم‌چنین می‌دانند برای رسیدن به اهداف توافق‌نامه پاریس در سال ۲۰۵۰، باید میزان انتشار کربن از کارخانجات و صنایع (که روز به روز افزایش می‌یابد) هر دهه نسبت به قبل نصف شود و نیز انتشار گازها در کشاورزی و دامداری باید به صفر برسد. هم‌چنین نیاز به فناوری‌هایی داریم که کربن موجود در اتمسفر را  هر ساله استخراج کنیم. با تمام این تفاسیر، دانشمندان اعتماد زیادی به خلاقیت و نبوغ بشر دارند. آن‌ها به پروژه‌ی آپولو اشاره می‌کنند و سوراخ لایه‌ی اوزن در دهه‌ی هشتاد که حالا دیگر از حالت نگران‌کننده خارج شده است. همان‌طور که ما قرار گرفتن در این وضعیت خطرناک را مهندسی کرده‌ایم، می‌توانیم خروج از آن را هم مهندسی کنیم. سیاره‌ی ما بی‌دلیل و بدون هیچ کنشی تحریک یه چنین پاسخی نشده است. سیستم‌های آب‌وهوایی پاسخ فعالیت‌های ما در طول صد‌ها و هزار سال را می‌دهند. اما وقتی ما بلایی که بر سر جهان آورده‌ایم را می‌بینیم، مسلما راهی برای بازگرداندن آن به سیاره‌ای قابل‌ زیست خواهیم یافت.

علاقه‌مندان خودرو همیشه دوست دارند بدانند چه خودروهایی در آینده به بازار می‌آیند و چه ویژگی‌هایی دارند. گمانه‌زنی‌های زیادی درباره این موضوع وجود دارد و دلیل آن هم تعدد خودروسازهای بزرگ و تنوع محصولات است. تغییر رویه خودروسازهای بزرگ به سمت تولید خودروی خودران، خودروی الکتریکی و هیبریدی و نیز ورود غول‌های فناوری مانند اپل به عرصه‌‌ی تولید خودرو از اتفاقاتی است که در سال‌های اخیر در حوزه‌ی خودرو رخ داده و به همراه آن باعث پیشرفت بیشتر خودروسازی دنیا شد.

افراد زیادی دوست دارند بدانند خودروسازان مطرح دنیا مانند هیوندای، کادیلاک، آئودی، بی‌ام‌و و حتی اپل چه محصولاتی در دوسال آینده به بازار خودرو می‌فرستند؛ پیش از این لیست‌هایی در مقاطع مختلف به اشتراک گذاشته شده بود که در آن به برخی خودروها اشاره شد ولی این لیست‌ها همیشه در معرض تغییر هستند. در این مقاله تمام اطلاعاتی که می‌توانیم در دو سال‌ آینده در حیطه‌ی خودروها، شاسی‌بلندها و وانت‌ها پیدا کنیم، جمع‌آوری شده است. لیستی کوتاه اما جذاب که با انتخاب‌های جدید و هیجان‌انگیز برای خریداران همراه خواهد بود.

برخی از این خودروها طراحی مجدد شده‌اند، برخی مدل‌هایی کاملا جدید هستند و برخی نیز با تفاوت‌هایی نسبت به مدل‌های قبلی روانه‌ی بازار می‌شوند. اغلب این خودروها مدل سال ۲۰۲۰ هستند یا تا سال ۲۰۲۰ در تقویم اجرایی شرکت‌های مطرح برای تولید گنجانده شده‌اند. البته با وجود دسترسی به بهترین اطلاعات، این معلومات پیش‌بینی هستند و ممکن است در طول زمان تغییر کنند. به عبارت دیگر، تا زمانی که این خودروها وارد نمایشگاه فروش خودروی این شرکت‌ها نشوند هیچ کدام از پیش‌بینی‌ها رسمی نیستند. پیش‌بینی شده است که سال ۲۰۲۰ بسیار پربار و جالب خواهد بود و خودروهای جذابی در این سال به بازار وارد خواهند شد. 

رد اسپیس REDS مدل ۲۰۲۰

وضعیت: کاملا جدید

تاریخ انتشار: نامعلوم

طراح بزرگ خودرو، کریس بنگل خودروی عجیبی برای برند چینی REDS (مخفف کلمات فضای رویایی الکتریکی انقلابی) طراحی کرده که با طرح‌های قبلی‌اش در بی‌ام‌و بسیار متفاوت است. با وجود ظاهر عجیب و غریب، جذابیت و آینده محور بودن این خودرو را نمی‌توان انکار کرد. ظاهر جعبه‌ای شکل خودرو که بیشتر به یک کالسکه شباهت دارد تا خودرو، فضای زیادی در اختیار قرار می‌دهد؛ کابین را می‌توان برای تجمعات اجتماعی به شکل مشابهی با سیستم Stow 'n Go کرایسلر تنظیم کرد، درها از طریق دکمه باز می‌شوند، و سقف نیز یک پنل خورشیدی است. هیچ مشخصاتی درباره سیستم محرکه الکتریکی این خودرو منتشر نشده، و باید منتظر ماند تا در نمایشگاه‌های خودرو جزئیات بیشتری منتشر شود. با وجود گران بودن ظاهری طراحی این خودرو، ولی شرکت چینی آن را برای تولید و فروش در بازارهای آسیایی در سال ۲۰۲۰ برنامه‌ریزی کرده است. احتمال صادرات خودروی رداسپیس به ایالات متحده در هاله‌ای از ابهام قرار دارد اما REDS اشتیاق عجیبی برای برنامه‌های بلندپروازانه دارد و ممکن است چنین کاری را در هنگام آغاز فروش انجام دهد.

اپل آی‌میبی ۲۰۲۰

وضعیت: کاملا جدید

تاریخ انتشار: نامعلوم

گفته می‌شود پروژه‌ی تایتان، خودروی خودران اپل لغو شده، اما اپل گفته این فناوری هنوز هم در حال توسعه است و تا آنجا که می‌دانیم، این فناوری هنوز برای خودروی اپل آی‌میبی (Apple iMaybe) طراحی شده است. از حدود دو سال پیش اپل تاریخ انتشار این خودرو را سال ۲۰۲۰ اعلام کرد و تاکنون نیز بیش از این جزئیات بیشتری اعلام نشد. شاید اپل پروژه‌ی ساخت آی‌میبی را به طور رسمی لغو کند، یا با نامی جدید و متفاوت عرضه کند. به‌هرحال باید صبر کرد تا سال ۲۰۲۰ فرا برسد و ببینیم اپل چه برنامه‌ای برای نمایش خودروی ناشناخته‌ی آی‌میبی دارد.

آئودی اسپرت الکتریکی مدل ۲۰۲۰

وضعیت: کاملا جدید

تاریخ انتشار: اواخر سال ۲۰۲۰

آئودی اسپرت، که تحت برند تجاری آئودی فعالیت می‌کند، اخیرا برنامه‌های خود را برای تولید خودروی الکتریکی آئودی اسپرت EV تا سال ۲۰۲۰ اعلام کرده که پیشنهاد جالبی به نظر می‌رسد. اما بیش از این اطلاعاتی در مورد آئودی اسپرت الکتریکی منتشر نشده است. قطعا مدل ۲۰۲۰ آئودی اسپرت الکتریکی کراس‌اوور نیست، ولی این‌ که سدان، کوپه، یا هاچ‌بک باشد در آینده مشخص می‌شود. 

بی‌ام‌و M3 مدل ۲۰۲۰

وضعیت: طراحی مجدد

تاریخ انتشار: اوایل ۲۰۱۹

اوایل ماه دسامبر بی‌ام‌و اعلام کرد تا سال ۲۰۲۰ قصد دارد ۲۶ مدل جدید یا بازطراحی شده را روانه‌ی بازار کند. این تصمیم بیشتر شامل مدل M (طبق گفته‌ی بی‌ام‌و ترکیبی از مدل اصلی M و طرح‌های ام-پرفورمنس) خواهد شد. مدل پرطرفداربی‌ام‌و M3 اصلی‌ترین قسمت این پروژه است و مدل‌ بی‌ام‌و M4 نیز همراه آن خواهد بود. بی‌ام‌و M3 مدل ۲۰۲۰ سال آینده برای اولین بار در نمایشگاه خودروی فرانکفورت به نمایش گذاشته خواهد شد و در آن موقع می‌توان اطلاعات بیشتری از تغییرات آن ارائه کرد.

بی‌ام‌و X3e ۲۰۲۰

وضعیت: متفاوت

تاریخ انتشار: نامعلوم

اواخر سال ۲۰۱۶، بی‌ام‌و تایید کرد که قصد دارد نسخه‌ی تمام الکتریکی خودروی شاسی‌بلند بی‌ام‌و X3 را تولید کند؛ در تابستان امسال بی‌ام‌و اعلام کرد که این خودرو به عنوان مدل سال ۲۰۲۰ به بازار خواهد آمد و بیش از این اطلاعات دیگری در اختیار نیست. خودروی بی ام‌و X3e (یا iX3) از پلت‌فرم و اکثر قطعات X3e بهره می‌برد و سیستم محرکه الکتریکی احتمالا از  "بی‌ام‌و سری I" قرض گرفته خواهد شد. قیمت مدل ۲۰۲۰ خودروی شاسی‌بلند X3e احتمالا بین طرح‌های پایه و بالاترین مدل X3 قرار خواهد گرفت.

کادیلاک اسکالید ۲۰۲۰ و اسکالید ESV

وضعیت: طراحی مجدد

تاریخ انتشار: اواخر سال ۲۰۱۹

مدت‌ها پیش خودروی کادیلاک اسکالید (Escalade) به طور کامل باز طراحی شده، اما کادیلاک زمان زیادی را صرف آن کرده است. پیشرانه جدید ۴.۰ لیتری خورجینی هشت سیلندر در کاپوت جاسازی شده و نسخه پلاگین هیبریدی نیز احتمالا یکی از آپشن‌های خودروی کادیلاک اسکالید خواهد بود. شایعات فراوانی وجود دارد که کادیلاک محور عقب مستحکم و قدیمی را در نسل بعدی اسکالید کنار می‌گذارد، و جایگزین آن تعلیق عقب مستقل یا یک سیستم تعلیق هوایی است. احتمالا اسکالید از لحاظ طراحی برخی نشانه‌های ظاهر بیرونی خود را از طرح مفهومی محبوب اسکالا (Escala) بگیرد، و طراحی داخلی آن نیز برای جذب خریداران شبیه خودروهای بی ام‌و و مرسدس بنز باشد. طبق گفته‌ی وب‌سایت اتوموبیل، قیمت کادیلاک اسکالید ۲۰۲۰ از حدود ۷۸،۰۰۰ دلار شروع خواهد شد.

جنسیس GV80 مدل ۲۰۲۰ 

وضعیت: کاملا جدید

تاریخ انتشار: اوایل سال ۲۰۱۹

بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۱، جنسیس سه کراس‌اوور جدید معرفی می‌کند، که باعث دو برابر شدن خط تولید این برند لوکس کره‌ای خواهد شد. کراس‌اوور متوسط جنسیس GV80 اولین خودرویی است که وارد خط تولید خواهد شد و بسیار شبیه به خودروی مفهومی خواهد بود که سال جاری در نمایشگاه خودروی نیویورک عرضه شد. پس از آن جنسیس GV70، نیز بر اساس مدل ۲۰۱۸ سدان G70 یک خودروی کراس‌اوور خواهد بود. در حال حاضر انتظار می‌رود که همه‌ی این خودروها بخشی از محصولات سال ۲۰۲۰ باشند. خودروی کراس‌اوور GV80 هم‌اکنون روی سایت جنسیس قرار دارد، هرچند هنوز قیمت و اطلاعات بیشتری در دسترس نیست. 

جنسیس G70 کوپه ۲۰۲۰ 

وضعیت: متفاوت

تاریخ انتشار: اواخر سال ۲۰۱۹

خودروی سدان جنسیس G70 مدل سال ۲۰۱۹ در مسیر موفقیت قرار دارد. علاقه‌مندان خودروهای برند لوکس کره‌ای منتظر طراحی نسخه‌ی کوپه بعدی جنسیس هستند تا با مدل‌های لوکس دو درب از برندهای آلمانی رقابت کند. با نگاهی به پیشرانه چهار سیلندر توربو و پیشرانه خورجینی ۶ سیلندر توربو دوگانه که در مدل سدان ارائه می‌شوند، همراه با قیمت‌های خودروهای مشابه به آسانی می‌توان دریافت که جنسیس G70 وضعیت خوبی در بازار آینده خواهد داشت.

کراس‌اوورهای ۲۰۲۰ جنرال موتورز (GM)

وضعیت: کاملا جدید

تاریخ انتشار: نامعلوم

در ماه آوریل، شورولت از خودروی مفهومی FNR-X در نمایشگاه خودروی شانگهای رونمایی کرد. در ماه نوامبر ماری بارا مدیر عامل شرکت GM، به طرح‌هایی برای تولید یک کراس‌اوور الکتریکی جدید در محصولات سال ۲۰۲۰ اشاره کرد. اکنون جزئیات زیادی مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد یک یا هر دوی این خودروها ممکن است مجهز به پلت‌فرم شورولت بولت (Chevy Bolt) باشند. سیستم محرکه این پلت‌فرم قادر است با توان تولیدی ۲۰۰ اسب بخار و حدود ۲۳۸ مایل (۳۸۳ کیلومتر) محدوده رانندگی، پیشران خوبی در کراس‌اوورهای جدید جنرال موتورز باشد. تولید خودروی مفهومی شورولت FNR-X به طور رسمی تایید نشده؛، اما اگر این کراس‌اوورها تا سال ۲۰۲۰ آماده‌ی تولید شوند، باید جزئیات بیشتری در آینده‌ی نزدیک منتشر شود.

کراس‌اوورهای ۲۰۲۰ هیوندای 

وضعیت: کاملا جدید / بازطراحی شده 

تاریخ انتشار: نامعلوم

سهم فروش هیوندای از بازار خودروهای شاسی‌بلند و کراس‌اوور پایین‌تر از منحنی نرمال بود، که منجر به کاهش فروش در سال جاری شد. برای اصلاح این وضعیت، تلاش‌های زیادی انجام گرفته است و اخیرا مسئولان هیوندای اعلام کردند که تا سال ۲۰۲۰ هشت کراس‌اوور جدید معرفی خواهد شد. این خودروها شامل مدل‌هایی بازطراحی شده از محصولاتی است که قبلا دیده‌ایم مانند هیوندای کنا (Kona) و نیز ممکن است مدل‌های بازطراحی شده از خودروهای موجود توسان، سانتافه و سانتفه اسپرت باشد. خودروهای جدید در کلاس شاسی‌بلند هشت سرنشین و کراس‌اوور کوچک هستند و با آپشن‌هایی در پیشرانه مانند فناوری پیل سوختی، دیزل و پلاگین هیبریدی در دسترس خواهند بود. در نمایشگاه خودروی دیترویت که ژانویه سال آینده برگزار می‌شود، اطلاعات بیشتری از این خودروها منتشر خواهد شد. 

در بخش دوم مقاله که فردا شب منتشر خواهد شد، به بررسی دیگر خودروهایی که تا سال ۲۰۲۰ وارد بازار خواهند شد، می‌پردازیم.

شرکت‌های مطرح دنیای موبایل تمام توان خود را برای بهبود عملکرد دوربین محصولات خود به کار گرفته‌اند تا با قدرت‌نمایی در این بخش نظر خریداران بیشتری را به خود جلب کنند. این رقابت تا حدی داغ شده است که هر ساله شاهد معرفی فناوری‌ و امکانات نوینی در دوربین گوشی‌های هوشمند هستیم. زومیت طبق روال همیشگی خود در ادامه به مقایسه‌ی عملکرد دوربین مطرح‌ترین بازیگران دنیای موبایل پرداخته است.

اپل هنگام معرفی نسل جدید گوشی‌های آیفون، مانور زیادی روی دوربین به‌کاررفته و توانایی آن در جدیدترین محصولات خود داد. آیفون در طول سالیان گذشته همواره یکی از بهترین گزینه‌های موجود در بخش دوربین بوده است.آيفون ۱۰ نیز به واسطه‌ی تجهیز به بازه‌ی گسترده‌ای از امکانات و فناوری‌های متعدد، یکی از بهترین گزینه‌های موجود برای کاربران در زمینه‌ی عکاسی به شمار می‌رود.

سامسونگ نیز همواره به عنوان یکی از مطرح‌ترین بازیگران عرصه‌ی گوشی‌های هوشمند، محصولات خود را به دوربین‌های توانمندی مجهز می‌کند. گلکسی اس ۸ با سنسور ۱۲ مگاپیکسلی خود به‌خوبی توانایی‌های سامسونگ را به رخ کشید؛ اما این شرکت مطرح کره‌ای، در نوت ۸ پا را فراتر گذاشت و برای اولین بار از چیدمان دوربین دوگانه استفاده کرد. نوت ۸ نیز از چیدمان مشابهی با آیفون ۸ پلاس بهره می‌برد و دو سنسور ۱۲ مگاپیکسلی این گوشی در کنار لنز‌های استاندارد و تله قرار گرفته‌اند تا قابلیت ثبت تصاویر پرتره‌ی جذاب‌تری به ارمغان بیاید.

ال‌جی طی فعالیت خود در عرصه‌ی گوشی‌های هوشمند، توسعه‌ی دوربین‌های توانمند را همواره در دستور کار خود قرار داده است. ال‌جی یکی از اولین شرکت‌هایی بوده که از ماژول دوربین دوگانه در محصولات خود بهره برده است. ال‌جی وی ۳۰ نیز از همین سنت پیروی می‌کند و از دو سنسور ۱۳ و ۱۶ مگاپیکسلی که به لنز‌های استاندارد و واید مجهز شده‌اند، بهره می‌برد.

هواوی طی سال‌های گذشته توجه ویژه‌ای به دوربین محصولات خود داشته است و همکاری با لایکا نیز منجر به رشد قابل توجه این بخش از گوشی‌های هوشمند هواوی شده است. میت ۱۰ پرو به عنوان پرچم‌دار حال حاضر این برند، از دوربین دوگانه‌ی قدرتمندی بهره می‌برد که به لطف تراشه‌ی هوشمند کرین ۹۷۰، حرف‌های زیادی برای گفتن در بخش عکاسی دارد.

سونی به عنوان بزرگ‌ترین تولید‌کننده‌ی سنسور دوربین‌های عکاسی در جهان، نامی شناخته شده در این عرصه است. اکسپریا XZ1 نیز پیش‌ از این به‌خوبی پیشرفت‌های محسوس خود نسبت به پرچم‌داران نسل پیش سونی را نشان داد؛ اما آیا این گوشی توانایی رقابت با رقبای تازه‌نفس خود را دارد؟

نوکیا به عنوان باسابقه‌ترین نام دنیای گوشی‌های موبایل، همواره از دوربین‌های توانمندی بهره می‌برده است. همکاری با شرکت نام‌‌آشنای زایس نیز نوید دوربین توانمندی را برای نوکیا ۸ می‌دهد. اچ‌تی‌سی یو ۱۱ در زمان عرضه‌ی خود و با توجه به کسب نمره‌ی بالا از آزمایشگاه‌های DxOMark، توجه زیادی را به خود جلب کرد. اما آیا پس از گذشت نزدیک به یک سال از عرضه‌ی این گوشی، هنوز به عنوان دوربینی قابل در دنیای موبایل شناحته می‌شود؟

نکاتی که پیش از شروع مقایسه باید به آن‌ها توجه کنید:

• نام تلفن‌ها، مشخص نشده‌ است تا اگر به برند یا تلفن خاصی علاقه‌مند هستید، روی انتخاب بی‌طرفانه‌تان تأثیر نگذارد.
• تمام گوشی‌ها به آخرین نسخه به‌روزرسانی شده‌اند تا جدیدترین بهینه‌سازی‌ها در عملکرد دوربین در آن‌ها اعمال شود.
• پس از ۵ روز از انتشار این مقاله، مشخص خواهیم کرد که تصاویر، مربوط به چه تلفن‌هایی هستند.
• در پایین هر تصویر، نظرسنجی مربوط به آن وجود دارد و از طریق آن می‌توانید به گوشی که از نظر شما عکس بهتری گرفته است، رأی دهید.
• برای آنکه به جزییات تصویر نیز توجه کرده باشیم، در برخی از تصاویر، برش ۱۰۰ درصد نیز قرار داده‌ایم.
• از هر کدام از سوژه‌ها، با هر تلفن ۳ تا ۵ بار عکاسی شده و بهترین تصویر از بین‌ آن‌ها برای مقایسه انتخاب شده است.
• با توجه به کاربری Point and Shoot دوربین‌های موبایل، ثبت تصویر روی دست انجام شده است تا توانایی گوشی‌های موجود در این مقاله در حذف لرزش‌ها نیز بررسی شود.
• بررسی میزان توانایی پرچم‌داران حال حاضر دنیای موبایل، در ۱۲ آزمایش جداگانه انجام شده است. هر یک از این آزمایش‌ها معیاری برای بررسی نقاط قوت و ضعف محصولات در زمینه‌های مختلف است. دوربین کانن 5D Mark IV مجهز به لنز 70-24 با F/2.8، نیز به‌عنوان معیار به کار گرفته شده است.
• تمامی عکس‌ها در حالت اتوماتیک و بدون فعال کردن حالت HDR ثبت شده‌اند.

آزمایش اول:

در آزمایش اول به دقت ثبت رنگ در شرایط نوری مساعد و منبع طبیعی نور پرداخته شده است. در این شرایط برخی الگوریتم‌های پردازشی موبایل جهت تزریق رنگ و لعاب به تصاویر، اقدام به شفاف‌سازی (Sharpening) بیش از حد و افزایش کنتراست در مرز سوژه‌ها می‌کنند که در نتیجه منجر به تصویری مصنوعی می‌شود. ثبت طبیعی رنگ از دیگر نکات الزامی این آزمایش است که دوربین‌ موبایل‌های موجود در این مقایسه، باید جهت رسیدن به آن تلاش کنند.

آزمایش دوم:

دقت ثبت رنگ از مهم‌ترین مشخصه‌‌های دوربین‌های عکاسی است. شرکت‌های بزرگ این عرصه در جهت افزایش دقت‌ رنگ، سال‌ها الگوریتم‌های پردازش سیگنال خود را توسعه‌ می‌دهند و به‌طور پیوسته به کالیبره‌کردن آن می‌پردازند. در این آزمایش به دنبال گزینه‌ای با نزدیک‌ترین رنگ‌های ثبت شده در بخش میوه و برگ درختان نسبت به نمونه‌ی مرجع باشید.

آزمایش سوم:

گستره‌ی دینامیکی به‌صورت مستقیم به توانایی سنسور دوربین باز می‌گردد. دوربینی با گستره‌ی دینامیکی بهتر توانایی ثبت جزئیات بیشتری در بخش‌های تاریک و نورانی تصویر را دارد. در این آزمایش و در مقایسه با تصویر مرجع باید به دنبال گزینه‌ای بود که بیشتری میزان از جزئیات را در بخش تاریک قاب (سمت راست) در کنار حفظ کنتراست کلی عکس، ارائه دهد.

آزمایش چهارم:

چهارمین آزمایش نیز به گستره‌ی دینامیکی باز می‌گردد. توجه داشته باشید که ثبت جزئیات مناسب ابر در کنار کنتراست خوب تصویر و رنگ دقیق سوژه‌های موجود، وظایف دوربین‌ در این آزمایش است.

آزمایش پنجم:

با توجه به اهمیت توانایی سنسور، آزمایش پنجم نیز به بررسی گستره‌ی دینامیکی در کنار ثبت مناسب رنگ پرداخته شده است. برخی از الگوریتم‌های پردازشی جهت افزایش جزئیات در شرایط خاص، اقدام به افزایش کلی روشنایی تصویر یا کاهش کنتراست آن می‌کنند تا بخش‌های تاریک روشن شود. این موضوع منجر به تغییر رنگ سوژه‌ها، بی‌روح شدن تصویر و از بین رفتن جزئیات در بخش‌های تاریک قاب می‌شود. در نظر داشته باشید بهترین عملکرد در این آزمایش باید در کنار ثبت جزئیات مناسبی از صورت مجسمه، رنگ مناسبی از کالسکه و هم‌چنین جزئیات بیشتری از برگ درختان پس زمینه را نیز نمایش دهد.

آزمایش ششم:

آزمایش ششم به بررسی دقت رنگ‌های ثبت شده در شرایط نوری مصنوعی پرداخته شده است. دوربین‌های موبایل باید قادر به ثبت نزدیک‌ترین رنگ در مقایسه با نمونه‌ی مرجع باشند.

آزمایش هفتم:

در آزمایش هفتم به بررسی عملکرد سنسور و الگوریتم پردازش تصاویر در شرایط نوری تاریک و در نتیجه‌ی ایزو بالا پرداخته شده است. گزینه‌ای که قادر به ثبت دقیق رنگ‌ها در کنار حفظ مناسب جزئیت و حذف نویز شود، برترین عملکرد را خواهد داشت. برای کمک به مقایسه، برش ۱۰۰ درصدی از تصویر تهیه شده است که در ادامه‌ می ‌توانید مشاهده کنید.

برش ۱۰۰ درصد:

آزمایش هشتم:

ماکرو یکی از ژانرهای پرطرفدار در دنیای عکاسی است. در این سبک از عکاسی، ثبت جزئیات مناسب، حذف لرزش دست، جدا کردن سوژه از پس‌زمینه با توجه به جلوه‌ی بوکه و البته ثبت دقیق رنگ مهم‌ترین المان‌ها هستند. با توجه به موارد مذکور اقدام به مقایسه و انتخاب بهترین گزینه‌ی موجود در مقایسه با تصویر مرجع کنید.

آزمایش نهم:

با توجه به علاقه‌ی بسیار کاربران به شبکه‌های اجتماعی و در نتیجه سبک عکاسی پرتره، دوربین‌های موبایل قابلیت‌های ویژه‌ای در این زمینه معرفی کرده‌اند که می‌توان به زوم ۲ برابر و ایجاد جلوه‌ی بوکه‌ی مصنوعی اشاره کرد. در این آزمایش ثبت جزئیات مناسب، ایجاد جلوه‌ی بوکه‌ی طبیعی با توجه به تشخیص مناسب سوژه و پس‌زمینه و هم‌چنین عدم اعوجاج در تصویر، مهم‌ترین مواردی است که باید برای مقایسه در نظر داشته باشید.

آزمایش دهم:

دوربین‌های سلفی یکی از مهم‌ترین جوانب دوربین‌ گوشی‌های هوشمند را تشکیل می‌دهد. این موضوع منجر به تعبیه‌ی سنسور‌ ولنز‌های توانمندی در این بخش شده است. در همین راستا آزمایش ۱۰ و ۱۱ این مقایسه‌ی دوربین به بررسی عملکرد دوربین‌های سلفی اختصاص یافته است. در نظر داشته باشید برای ثبت بیشترین میزان از جزئیات، قابلیت زیبا شفاف‌سازی پوست در تمامی گوشی‌های غیرفعال شده است. ثبت رنگ طبیعی پوست در کنار جزئیات مناسب، معیارهای اصلی این آزمایش است که طبق آن‌ها باید توانمند‌ترین گزینه را انتخاب کنید.

برش ۱۰۰ درصد:

آزمایش یازدهم:

آخرین آزمایش به بررسی عملکرد دوربین سلفی در شرایط نوری تاریک پرداخته شده است. در این حالت کنترل مناسب نویز، در کنار حفظ جزئیات و رنگ طبیعی پوست، وظایف اصلی دوربین‌‌های است.

برش ۱۰۰ درصد:

در پایان لازم به ذکر است که در این مقایسه‌ی دوربین صرفا به بررسی توانایی سنسور و الگوریتم پردازشی دوربین پرداخته شده است. موارد دیگری همچون سرعت و دقت فوکوس در کنار قابلیت‌های افزوده‌ای مانند جلوه‌های واقعیت‌ افزوده‌ی گلکسی نوت ۸، هوش مصنوعی میت ۱۰ پرو، عکاسی پرتره با شبیه‌‌سازی نور استودیو آیفون ۱۰ و عکاسی همزمان با دوربین جلو وعقب در وی ۳۰ و نوکیا ۸، باید هنگام انتخاب بهترین دوربین موبایل بررسی شوند. 

نمایشگاه CES 2018 (مخفف Consumer Electronics Show) در ماه ژانویه برگزار خواهد شد و به همین جهت، شرکت‌های مطرح در حوزه فناوری حضور خود در این نمایشگاه برای رونمایی از محصولات جدید، اعلام می‏‌کنند. ال‌جی نیز تصمیم دارد با سری جدید لپ‌تاپ‌های Gram به لاس وگاس قدم بگذارد.

شرکت کُره‌ای در بازار رایانه‌های شخصی قابل‌حمل، شاید چندان شناخته شده نباشد اما سری لپ‌تاپ‌های Gram ال‌جی از سال ۲۰۱۴ وارد بازار شده‌اند؛ تمرکز سازندگان در هنگام توسعه‌ نسخه‌های جدید، همواره روی «قابلیت حمل» و دوام آن‌ها معطوف بوده است.

مدل‌ جدید لپ‌تاپ‌های سری Gram ال‌جی که در ماه ژانویه به صورت رسمی معرفی خواهند شد، در برخی زمینه‌ها نسبت به مدل‌های موجود ارتقا پیدا کرده‌اند؛ ال‌جی تصمیم دارد تا از نسل جدید پردازنده‌های Core اینتل استفاده کند؛ حافظه‌های SSD سریع‌تری را ارائه دهد و شارژدهی مدل‌ جدید لپ‌تاپ‌های سری Gram را نسبت به نسل قبل بهبود دهد. براساس جزئیات اعلام شده از سوی این شرکت، سری جدید لپ‏‌تاپ‌های Gram به پردازنده Core i5 یا Core i7 مجهز خواهند بود و از آنجایی‌که حمل‌پذیری در توسعه آن‌ها اهمیت زیادی داشته است، مدل ۱۳.۳ اینچی تنها ۹۶۵ گرم وزن خواهد داشت. دو مدل دیگر با صفحه‌نمایش ۱۴ اینچی و ۱۵.۶ اینچی، به ترتیب ۹۹۵ گرم و ۱۰۹۵ گرم وزن دارند.

در رابطه با شارژدهی مدل‌های جدید نیز، جزئیاتی اعلام شده است؛ مدل ۱۵ اینچی با یک‌بار شارژ، به مدت ۱۹ ساعت قابل استفاده خواهد بود و شارژدهی در دو مدل دیگر با نمایشگر ۱۴ اینچی و ۱۳.۳ اینچی به ترتیب ۲۱.۵ و ۲۲.۵ ساعت است.

شرکت کُره‌ای، به صورت کامل به مشخصات سخت‌افزاری لپ‌تاپ‌های جدید خود از سری Gram اشاره نکرده اما به صورت محدود، برخی از قابلیت‌هایی را که این سری ارائه می‌دهد؛ اعلام کرده است. ال‌جی توانسته است لپ‌تاپ ۱۴ اینچی جدیدش را به گونه‌ای توسعه دهد که ابعاد آن‌ها مشابه با لپ‌تاپ‌های ۱۳ اینچی موجود در بازار باشد؛ به‌نظر می‌رسد ال‌جی برای برای اینکه بتواند چنین محصولی را ارائه دهد، حاشیه‌های اطراف صفحه‌نمایش را به‌طور قابل‌توجهی باریک‌تر کرده است. لازم به‏‌ذکر است که تمامی مدل‌ها به صفحه‌نمایش Full HD مجهز خواهند بود.

همچنین یک اسلات مجزا برای حافظه‌های SSD در مدل جدید لپ‌تاپ‌های سری Gram ال‌جی درنظر گرفته شده است که امکان ارتقای فضای ذخیره‌سازی را فراهم خواهد آورد. بدنه تمام فلزی مدل‌های جدید، مقاومت بیشتری نسبت به نسل قبل دارد و ال‌جی توانسته است گواهی MIL-STD-810G را برای آن‌ها به‌دست آورد. صفحه‌نمایش لمسی و حسگر اثرانگشت برای احراز هویت کاربران، از دیگر قابلیت‌هایی است که لپ‌تاپ‌های جدید ال‌جی ارائه می‌دهند.

همان‌طور که در ابتدا نیز گفته شد، شرکت کُره‌ای لپ‌تاپ‌های جدید از سری Gram را در نمایشگاه CES 2018 در لاس وگاس به نمایش خواهد گذاشت؛ این نمایشگاه از ۹ ژانویه (۱۹ دی) تا ۱۲ ژانویه (۲۲ دی) برگزار می‌شود. ایالات متحده، اولین بازاری است که ال‌جی لپ‌تاپ‌های جدید خود را از اوایل ژانویه در آن به فروش خواهد رساند. باید اشاره کرد که سامسونگ، رقیب ال‌جی، نیز تصمیم دارد تا نسل جدید اولترابوک‌های Notebook 9 را در ماه آینده میلادی در نمایشگاه CES ارائه دهد؛ مشخصات اولترابوک‌های جدید این شرکت، به صورت رسمی اعلام شده است. 

منابع آب شيرين برای تمدن بشری و اکوسيستم‌های طبيعی بسيار مهم‌اند. تغييرات پوشش گياهی زمين به اندازه‌ی تغييرات آب‌و‌هوايی روي ذخاير آب تاثير می‌گذارند. پژوهشگران دانشگاه بریتیش کلمبيا و دانشگاه جنگلداری چين اخيرا مطالعه‌ای در‌ اين‌ باره منتشر کرده‌اند. آنها با استفاده از اطلاعات مربوط به چند دهه، اين موضوع را که چگونه منابع آب در پاسخ به تغيير در پوشش گياهی و تغييرات آب‌و‌هوايی دچار تغيير می‌شوند، مورد بررسی قرار دادند.

پژوهشگران دانشگاه بريتيش کلمبيای کانادا (UBC: University of British Columbia) در حال بحث در مورد نقش پوشش گياهی جنگل در حفظ ذخاير آب

آدام وی يکی از پژوهشگران اين گروه، می‌گويد:

زمانی که ما پوشش گياهی جنگل‌ها را به‌منظور شهر‌سازی و ديگر اهداف از بين می‌بريم، منابع آب ما نيز دستخوش تغيير می‌شوند. نتيجه‌ی اين مسئله، به‌وجود آمدن سيستم‌هايی است که ما اصلا به دنبال آنها نبوده‌ايم و طی آن، تمام حوضچه‌های آبی تحت‌تاثير قرار می‌گيرند.

ژیانگ لی، دیگر پژوهشگر این گروه، توضيح می‌دهد که مناطق جنگلی از مهم‌ترين منابع آب هستند. اما با توسعه‌ی شهرسازی يا تخريب پوشش گياهی اين حوضچه‌های آبی دچار آسيب جبران‌ناپذيری می‌شوند. لی می‌گويد:

ما بايد اهميت پوشش گياهی را به رسميت بشناسيم. پوشش گياهی جنگل يک عنصر مهم است و ما بايد برای آينده، آن را در نظر داشته باشيم. دانشمندان هنگامی که در حال صحبت از گرم شدن کره زمينهستند، بيشتر در مورد تاثيرات آب‌و‌هوا روی منابع آب تاکيد می‌کنند در‌حالی که بايد به پوشش گياهی نيز توجه کنند؛ پوشش گياهی شاخصی از سلامت منابع آب ما است.

جنگل‌ها بيش از ۳۰ درصد از سطح زمين را پوشش می‌دهند. حدود ۲۱ درصد از جمعيت جهان به‌طور مستقيم به اين منابع برای تامين آب خود وابسته‌اند. اين پژوهشگران با استفاده از مدل‌سازی کامپيوتری، داده‌های مربوط به سال‌های ۲۰۰۰  تا ۲۰۱۱ را مورد بررسی قرار دادند. آنها تغييرات در پوشش گياهی و توليد آب سالانه را در جنگل‌های شمالی و گرمسيری در مناطقی مانند بريتيش کلمبيا، کانادا، روسيه، برزيل، فنلاند و کنگو مورد بررسي قرار دادند. دلايل عمده‌ی از بين رفتن پوشش گياهی، تخريب جنگل‌ها توسط انسان، آتش‌سوزی و آلودگی به حشرات بود. ژیانگ وی می‌گويد:

شبيه‌سازی‌های ما نشان می‌دهد که ميانگين تغييرات جهانی در جريان سالانه‌ی آب که ناشی از تغييرات در پوشش گياهی است، معادل ۳۱ درصد است. نتايج ما همچنين نشان میدهد که به‌طور متوسط در ۵۱ درصد از مناطق تحت بررسی، عمل توام تغييرات پوشش گياهی و تغييرات اقليمی منجر به کاهش منابع آب می‌شود. نتيجه‌ی اين تاثير متقابل، افزايش احتمال بروز خشکسالی يا تجمع نامناسب ذخاير آب و وقوع سيل‌های مخرب است. اين يافته‌ها اهميت ارزيابی و مديريت منابع آبی را خاطر نشان می‌کند.

حوضچه‌های آب و مناظر طبيعي، تحت فشار قابل ملاحظه ناشی از تغييرات پوشش گياهی و تغييرات آب‌و‌هوايی است. از آنجا که تغييرات پوشش گياهی و تغييرات آب‌و‌هوايی با هم موجب تغيير منابع آب میشوند، ناديده گرفتن هر يک از اين عوامل منجر به درک ناقص مسئله و مديريت نامناسب منابع آبی آينده، به‌ويژه در مناطقی که تغييرات شديدی در پوشش گياهی جنگل رخ می‌دهد، می‌شود. ارزيابی منابع آب آينده بايد بر اساس تغيير آب‌و‌هوا و تغيير پوشش گياهی انجام شود و الگوی مديريت از تطبيق و کاهش اثرات تغييرات آب‌و‌هوايی روی ذخاير آب به مديريت تغييرات آب‌و‌هوا و پوشش گياهی زمين در جهت حفظ ذخاير آبی تغيير کند.

اخیراً گزارشی منتشر شد که رباتی انسان‌نما به نام سوفیا، کمپین کراودفاندینگ تأمین مالی پیشرفت و تکامل خودش را راه‌اندازی کرده است. اگر فکر می‌کنید این ماجرا، یک پلان ترسناک از فیلم‌های علمی تخیلی است، نفس عمیق بکشید!

واقعیت این است که شرکت تکنولوژی هنسون رباتیک، در راستای جذب سرمایه محصولات هوش مصنوعی پیشرفته‌ی خود، از یک بازار مبتنی بر توکن‌های دیجیتال به نام SingularityNet استفاده می‌کند. این کمپین‌های جدید کراودفاندینگ، عرضه‌ی اولیه‌ی سکه یا آیکو (ICO) نامیده می‌شوند. ویدیویی که در آن سوفیا بازار SingularityNet را توصیف می‌کند، درواقع یکی از همین ویدیوهای تبلیغاتی آیکو است.

شرکت‌ها به‌منظور افزایش سرمایه‌ی خود از آیکوها استفاده می‌کنند، یعنی یک توکن یا سکه‌ی مجازی را به سرمایه‌گذاران می‌فروشند و به‌این‌ترتیب آنان را در پروژه‌ی خود سهیم می‌کنند. البته بسته به شرایط آیکو، توکن‌هایی که به یک سرمایه‌گذار فروخته می‌شود، ممکن است نشانگر امنیت سرمایه‌گذاری باشند یا به ارز جاری مورد درخواست شرکت دلالت کنند. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که در آینده‌ای نزدیک، آیکوها یکی از ابزارهای کلیدی راه‌اندازی کسب‌وکار یا تلاش‌های کارآفرینی خواهند بود.

همه‌ی کارآفرینان صرف‌نظر از نوع محصولات و خدماتی که عرضه می‌کنند، در برخی مراحل پیشرفت کارشان به افزایش سرمایه نیاز پیدا می‌کنند. حتی بهترین ایده‌ها هم بدون سرمایه کافی، راه به‌جایی نمی‌برند. آیکوها آلترناتیو جدیدی برای مدل‌های سنتی جذب سرمایه‌ی استارتاپ‌ها یا راهکاری برای رشد تجارت الکترونیک به شمار می‌روند. بااین‌حال آن‌ها هم مثل همه‌ی فناوری‌های در حال ظهور، ریسک‌های خاص خودشان را دارند.

پس مزیت آیکو در برابر روش‌های سنتی افزایش سرمایه چیست؟ اول اینکه آیکوها، در دسترس طیف وسیع‌تری از سرمایه‌گذاران بالقوه قرار می‌گیرند. مایک استالیر، رئیس و مدیرعامل شرکت تیتانیوم می‌گوید:

آیکوها بدون هیچ واسطه‌ای (نظیر وی‌سی‌ها یا سرمایه‌گذاران فرشته)، بودجه‌ی موردنیاز شرکت را جمع‌آوری می‌کنند. بازیگران کراودفاندینگ سنتی، به ازای پولی که به یک شرکت یا استارتاپ می‌دادند، درصدی از سهام آن را طلب می‌کردند یا لااقل می‌خواستند در هیئت‌مدیره حضورداشته باشند. درحالی‌که آیکوها بدون چنین انتظاراتی، حتی در مراحل اولیه‌ی شروع کار استارتاپ، پول بیشتری در اختیار استارتاپ‌ها می‌گذارند.

به گزارش وب‌سایت Coin Schedule، دنیای کسب‌وکار با ظهور انفجاری آیکوها روبرو شده است. در سال ۲۰۱۶، تنها ۴۶ آیکو وجود داشت که مجموع جذب سرمایه‌ی آن‌ها معادل با ۹۶.۳ میلیون دلار بود. بزرگ‌ترین سرمایه‌گذاری هم به شرکت فعال بلاک چین یعنی Waves مربوط می‌شد که از این طریق سرمایه‌ی خود را ۱۶.۴ میلیون دلار افزایش داد.

در طول ماه نوامبر ۲۰۱۷، تعداد آیکوها پنج برابر شده و به ۲۲۸ عدد رسیده است. مجموع افزایش سرمایه‌ی این آیکوها نیز حدود ۳.۶ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود. یکی از موفق‌ترین آیکوها، توسط شرکت نرم‌افزاری Filecoin راه‌اندازی شد که ۲۰۶  میلیون دلار برای این شرکت به همراه داشت.

بیایید نگاهی داشته باشیم به مثال‌های عینی، که تائید کننده‌ی موفقیت آیکوهای راه‌اندازی شده هستند: شرکت Status.im (اپلیکیشن مرورگر و پیام‌رسان) تنها در عرض ۳ ساعت، ۱۰۰ میلیون دلار و استارتاپ Status.im تنها در ۳۰ ثانیه ۳۵ میلیون دلار از آیکوهای خود سرمایه جذب کردند.

اما آیکوها علیرغم رشد سریعشان با ریسک‌های زیادی همراه‌اند. اکثر شرکت‌های آیکو در مراحل اولیه توسعه قرار دارند و بسیاری از سرمایه‌گذاران، هنوز تضمینی برای بازگشت سرمایه‌ی خود نمی‌بینند. علاوه بر این، حباب احتمالی پول‌های رمزنگاری‌شده حضور و مشارکت در آیکوها را با تردید و نگرانی روبرو می‌کند. افزایش سریع ارزش بیت کوین، سرمایه‌گذاران زیادی را منتفع کرد، ولی همین سرمایه‌گذاران اگر حتی شک کنند که شرکت‌های آیکو سودآوری دلخواه آنان را ندارند، خودشان را از این بازار بیرون می‌کشند.

از طرف دیگر دنیای پول‌های رمزنگاری‌شده، غیرمتمرکز و عمدتاً غیرقابل تنظیم است. همین امر باعث می‌شود توکن‌های مجازی آسیب‌پذیر بوده و در معرض حملات هکرها باشند. در ماه جولای امسال کمیسیون امنیت اوراق بهادار (SEC) گزارش داد که شرکت DAO (که با استفاده از آیکو سرمایه خود را افزایش داده بود) یک‌سوم دارایی‌های خود را در حمله‌ی سایبری ازدست‌داده است. در حال حاضر این کمیسیون روی نظارت بیشتر بر آیکوها و همچنین آموزش سرمایه‌گذاران بالقوه متمرکزشده است. جی کلیتون رئیس  کمیسیون SEC در یک نشست خبری گفت:

کمیسیون SEC در حال بررسی دقیق تأثیرات دفترکل توزیع‌شده و سایر فناوری‌های نوین است و همه‌ی شرکت‌کنندگان این بازار را نیز به همکاری دعوت می‌کند. ما از روش‌های نوآورانه و سودمند جدید افزایش سرمایه استقبال می‌کنیم، ولی پیش از هر چیز باید اطمینان حاصل کنیم که امنیت سرمایه‌گذاران و بازارهای مالی، تضمین می‌شود.

ویلیام هینمن، مدیر بخش مالی این شرکت هم می‌گوید: «سرمایه‌گذاران پیش از تصمیم‌گیری‌های مهمشان، باید از پشت پرده‌ی همه‌ی فرصت‌های سرمایه‌گذاری، آگاه شوند.»

درنهایت، همان‌طور که گفتیم آیکوها می‌توانند سرمایه‌ی جاری یک شرکت را بدون تفویض سهام یا حق مدیریت به سرمایه‌گذاران، افزایش دهند. کارآفرینانی که به دنبال راه‌های جایگزین برای کراودفاندینگ سنتی و همکاری با وی‌سی‌ها هستند، اگر با تحقیقات کامل قدم به این عرصه بگذارند، رشد سریع و ترکیبی سرمایه‌ی خود را شاهد خواهند بود.

همان‌طور که در جریان قرار دارید، اپل دیروز در خبری اعلام کرد که آی‌مک‌‌ پرو‌ از ۱۴ دسامبر با قیمت پایه ۴۹۹۹ دلار در دسترس قرار خواهد گرفت. به‌مانند همیشه، اپل برای نمایش ویژگی‌های برجسته‌ی محصول جدید خود، تعدادی آی‌مک‌ پرو‌ در اختیار اصحاب‌ رسانه و یوتیوبرهای مطرح قرار داده است. حال در نخستین نتایج عملکرد نسخه‌ی ۱۰ هسته‌ای آی‌مک‌ پرو، همه‌چیز خبر از پیشرفت قابل‌ توجه در انجام وظایف سنگین می‌دهد. این مدل از پردازنده‌ای با فرکانس کاری ۳ گیگاهرتز، ۱۲۸ گیگابیت حافظه‌ی رم و ۲ ترابایت فضای ذخیره‌سازی برخوردار است. همچنین در بخش گرافیکی از تراشه‌ی وگا ۶۴ استفاده شده است.

در اولین تست، از آی‌مک‌ پرو برای محاسبه یک مطالعه‌ی داینامیکی سیال استفاده شد که توانست در مدت ۱۲۸ ثانیه پردازش را تکمیل کند؛ این زمان برای مک‌بوک پرو ۲۰۱۶ با فرکانس کاری ۲.۶ گیگاهرتز و مک‌ پرو ۲۰۱۳ با فرکانس کاری ۳.۵ گیگاهرتز، به‌ترتیب ۱۷۵ و ۲۰۹ ثانیه به‌ طول انجامید.

هنگامی که برای بررسی عملکرد آی‌مک‌ پرو در پردازش چندهسته‌ای آزمایش گرفته شد، شرایط حتی بهتر از قبل بود. در برنامه‌ی Xcode که برای توسعه‌ی اپلیکیشن‌های آی‌اواس، مک‌او‌اس، تی‌وی‌اواس و واچ‌او‌اس از آن استفاده می‌شود، زمان کامپایل کدها به‌طرز مشهودی با کاهش مواجه شد. برای نمونه، اپلیکیشنی با ۲۰ تا ۳۰ هزار خط کد، نسبت به مک‌بوک پرو ۲۰۱۶ و مک‌ پرو ۲۰۱۳ با کاهش ۳۰ تا ۶۰ درصدی در زمان کامپایل و اجرای کد روبه‌رو شد.

بر اساس گفته‌ی کارشناسان، کرنل‌ سیستم‌عامل مک که شامل کتابخانه‌های ریاضی می‌شود، برای انجام محاسبات ریاضی بهینه شده است.

عکاسی و ویرایش ویدیو

اپل برای بررسی قدرت آی‌مک‌ پرو‌ی جدید، یک دستگاه از آن را در اختیار ونسان لفورت، عکاس و فیلم‌بردار مطرح قرار داده است.

در اولین تست، ویدیویی 4K با فرمت H.264 در نرم‌افزار Final Cut Pro X پردازش شد. آی‌مک پرو توانست این پردازش را در زمان ۷ دقیقه و ۵۶ ثانیه تکمیل کند؛ این در حالی است که نسخه‌ی ۳۲ گیگابایتی آی‌مک 5K این کار را در زمان ۱۵ دقیقه و ۴۷ ثانیه تکمیل کرد.

با نگاهی به آمار بالا، همه‌چیز خبر از یک پیشرفت اساسی می‌دهد. با این وجود، تست‌های بالا از آی‌مک پرو میان‌رده که از پردازنده‌ی ۱۰ هسته‌ای بهره‌ می‌برد، گرفته شده است. مسلماً نتایج روی نسخه‌ی ۱۸ هسته‌ای بسیار بالاتر از نتایج فعلی است.

در پایان بد نیست به سرعت خواندن و نوشتن دیسک آی‌مک‌ پرو اشاره کنیم. بر طبق بررسی انجام‌شده، آی‌مک‌پرو توانست با سرعت ۲۹۹۶ مگابایت در ثانیه اقدام به نوشتن کند؛ این زمان برای خواندن به ۱۴۵۰ مگابایت در ثانیه می‌رسد.

در بخش نخست مقاله تغییرات اقلیمی به یک دورنمای اجمالی از مقوله‌ی زمین غیر قابل سکونت و همینطور مرگ‌ومیر موجودات زنده در اثر گرما پرداخته شد. به زیر آب رفتن برخی شهرها و بنادر فعلی، افزایش روزهای گرم سال و گسترش مرگ‌ومیرهای ناشی از گرمازدگی و کم‌آبی از پیامدهای اصلی طرح‌شده در آن بخش‌ها بود. در بخش دوم از گزارش مفصل نگاه نزدیک‌تر به پیامدهای تغییرات اقلیمی، به احتمال وقوع قحطی‌های خانمان‌سوز و همچنین ظهور بیماری‌های مسری جدید و ناشناخته و در نهایت، مشکلات تنفسی برای نوع بشر در پی گرم‌تر شدن جو زمین می‌پردازیم.

۳. پایان یافتن غذاها و منابع

واضح است که اقیانوس‌ها و گیاهان متفاوتند؛ اما قانونی کلی در مورد محصولات کشاورزی وجود دارد که نشان می‌دهد با هر درجه گرم‌تر شدن دما، ۱۰ درصد از رشد این گیاهان کاسته می‌شود. در این مورد، حتی برخی برآوردها نشان می‌دهند که این میزان می‌تواند تا ۱۵ و حتی ۱۷ درصد افزایش یابد. در واقع، این بدین معنا است که اگر تا پایان قرن حاضر دمای سیاره ما، ۲.۷ درجه سانتی‌گراد افزایش یابد، این امکان وجود خواهد داشت که کره‌ی خاکی با افزایش ۵۰ درصدی جمعیت و کاهش ۵۰ درصدی رشد محصولات کشاورزی، به شرایطی وخیم برسد. بحث در مورد مواد غذایی پروتئینی، فاجعه‌بارتر است. برای تولید یک کالری گوشت همبرگر، نیاز به ۱۶ کالری غله است. در واقع، این میزانی است که گاوها با رشد و زندگی خود، به تولید متان و آلوده کردن هوا ادامه می‌دهند.

اما برخی فیزیولوژیست‌ها بر این عقیده‌اند که این محاسبات ریاضیاتی در مورد غلات تنها در مناطقی صحیح است که پیش از این به اوج درجه حرارت رسیده‌اند. در واقع، با افزایش دما در گرینلند، رشد غلات در این ناحیه آسان‌تر می شود. در همین حال، همانگونه که محققان، روسموند نیلور و دیوید باتیستی در مطالعه‌ی خود نشان داده‌اند، نواحی گرمسیری اکنون هم گرم‌تر از چیزی هستند که برای رشد غلات نیاز است. از سویی مناطقی که امروزه در آن‌ها غلات کشت می‌شود، با رشد دما مواجه هستند که بدین ترتیب، حتی گرمای کوچکی هم می‌تواند رشد غلات در این نواحی را به شکل چشم‌گیری کاهش دهد.

با این حال، به این راحتی نمی‌شود زمین‌های کشاورزی را صدها کیلومتر جابه‌جا کرد؛ چرا که کیفیت خاک نواحی دورافتاده‌ی روسیه و کانادا (مناطقی که شاید با گرم‌تر شدن دمای جهانی برای رشد غلات به دمای مساعدی دست پیدا کنند) بسیار پایین است و قرن‌ها طول می کشد که خاکی حاصلخیز شود.

خشکسالی ممکن است مسئله‌ای جدی‌تر از گرمایش زمین باشد؛ چرا که برخی از نواحی قابل‌ کشت جهان، هم‌اکنون به سرعت در حال تبدیل شدن به بیابان‌هایی بایر هستند. شبیه‌سازی میزان بارش باران بسیار دشوار است؛ اما پیش‌بینی‌های پژوهشگران نشان می‌دهد که تقریبا در تمامی مناطقی که اکنون اساسا غلات کشت می‌شود، خشکسالی بی‌سابقه‌ای در طول قرن حاضر رخ می‌دهد. اگر انتشار گازهای گلخانه‌ای کاهش نیابد، تا سال ۲۰۸۰ جنوب اروپا با یک خشکسالی بی‌سابقه مواجه می‌شود. چنین خشکسالی‌های وخیمی، می‌تواند در عراق و سوریه و بسیاری دیگر از نواحی خاورمیانه هم رخ دهد. برخی از پرجمعیت‌ترین نواحی جهان نظیر استرالیا، آفریقا و آمریکای جنوبی و برخی نواحی از چینهم با چنین مشکلی دست و پنجه نرم خواهند کرد.

هیچ کدام از این نواحی که امروزه از عمده ‌تأمین‌کننده‌های مواد غذایی در جهان هستند، در آینده دیگر منابع قابل اعتمادی محسوب نمی‌شوند. خشکسالی در دشت‌های جنوب غربی آمریکا نه‌تنها از خشکسالی‌های دهه‌ی ۱۹۳۰ بدتر خواهند بود، بلکه بر اساس پیش‌بینی مطالعه‌ی سال ۲۰۱۵ ناسا، خشکسالی‌های آینده از تمامی خشکسالی‌های هزار سال اخیر فاجعه‌بارتر خواهند بود؛ حتی از خشکسالی‌های مهیبی که طی قرون ۱۲ و ۱۳ میلادی در این نواحی رخ دادند. در این خشکسالی‌ها، تمامی رودخانه‌های شرق رشته‌کوه‌ سیرا نوادا خشک شدند. حتی گفته می‌شود این خشکسالی‌ها موجب نابودی سرخ‌پوستان آناسازی هم شده‌اند.

گفته می‌شود در قرن دوازدهم، خشکسالی شدید باعث از بین رفتن غلات و کمیاب شدن گیاهان و حیوانات شد و آناسازی‌ها دچار خشکسالی و کمیابی شدند. نواحی زندگی سرخ‌پوستان آناسازی در شمال نیومکزیکو، متروک شدند. کسانی که از قحطی ناشی از خشکسالی و تهاجم قبایل رقیب جان سالم به در برده بودند، به نواحی مرکزی آریزونا مهاجرت کردند. همچنین باید به یاد داشته باشیم که ما اکنون نیز در دنیایی عاری از گرسنگی زندگی نمی‌کنیم. عمده‌ی برآوردهای پژوهشگران نشان می‌دهند که حدود ۸۰۰ میلیون نفر در جهان، در گرسنگی زندگی می‌کنند. بهار امسال، موج بی‌سابقه‌ای از گرسنگی با خود به همراه آورد. به‌طوری که سازمان ملل متحد هشدار داد که این رویداد گرسنگی جداگانه در نواحی مختلف در سومالی، سودان، نیجریه و یمن، تنها در سال جاری می‌تواند جان بیش از ۲۰ میلیون نفر را بگیرد.

۴. طاعون آب‌ و هوایی

سنگ‌ها تاریخچه‌ی سیاره‌ی ما هستند و سیر تکاملی میلیون‌ها سال را نشان می‌دهند. از سویی یخ‌ها هم همین‌طور عمل می‌کنند؛ اما با ذوب شدن یخ‌های قطبی، بخشی از تاریخچه‌ی سیاره‌ی ما هم از بین می‌رود. در این بین به جز ذوب شدن یخ‌های چند میلیون ساله و بالا رفتن سطح دریاهای جهان، برخی از بیماری‌هایی که تا میلیون‌ها سال در این نواحی منجمد به دام افتاده بودند هم در هوا پخش خواهند شد. در واقع با توجه به اینکه برخی از این باکتری‌ها باستانی محسوب می‌شوند، بدن ما انسان‌ها (اساسا سیستم ایمنی ما) هیچ‌گونه آمادگی‌ برای مبارزه با این عوامل بیماری‌زای جدید ندارد.

همچنین قطب شمال در همین دوره‌های اخیر، برخی باکتری‌های مهیب را در خود جای داده است. پژوهشگران در مطالعه‌ی خود نشان داده‌اند که در آلاسکا، بقایایی از آنفولانزای سال ۱۹۱۸ مدفون است. در آن دوره ۵۰۰ میلیون نفر به این بیماری مبتلا شدند و آنفولانزا منجر به مرگ ۱۰۰ میلیون نفر (حدود ۵ درصد از کل جمعیت جهان و شش برابر جمعیتی که در جنگ جهانی اول جان خود را از دست دادند) شد. بر اساس گزارش ماه می پایگاه BBC، دانشمندان بر این باورند که برخی باکتری‌های عظیم‌الجثه و طاعون بوبونیک در یخ‌های سیبری به دام افتاده‌اند. 

البته پژوهشگران به این نکته آگاهند که این باکتری‌ها نمی‌توانند در شرایط زیستی جدید، زنده بمانند و تمامی آزمایش‌هایی که انجام شده است، نشان می‌دهد که این باکتری‌های چند هزار ساله تنها در شرایط آزمایشگاهی امکان زنده ماندن دارند. در این مورد دو آزمایش انجام گرفته است. در یکی از این آزمایش‌ها باکتری فوق‌العاده بزرگ ۸ میلیون ساله‌ای بود که در سال ۲۰۰۵ در شرایط آزمایشگاهی دوباره احیا شد. در مورد دیگری در سال ۲۰۰۵، دانشمندان روس باکتری ۳.۵ میلیون ساله‌ای را احیا کردند.

اما سال گذشته بود که یک پسر بچه و ۲۰ تن دیگر بر اثر سیاه زخم جان خود را از دست دادند. این ویروس سیاه‌زخم در واقع با عقب‌نشینی خاک‌های منجمد سیبری به سطح زمین راه پیدا کرده بود. ویروس سیاه‌زخم که در لاشه‌های یخ‌زده گوزن‌ها وجود داشت، حداقل ۷۵ سال قدمت دارد. همچنین گفته می‌شود که بیش از ۲۰۰۰ گوزن شمالی آلوده، هم‌اکنون حامل این عامل بیماری‌زا هستند و ممکن است آن را با خود در نواحی فراتر ازتاندرا در سیبری پراکنده کرده باشند.

چیزی که بیش از عوامل بیماری‌زای باستانی اپیدمیولوژیست‌ها را نگران کرده است، حضور عوامل بیماری‌زای کنونی است که می‌توانند با وجود تغییر شرایط اقلیمی نواحی مختلف جهان به محیط‌های جدید برده شوند و خطر بالقوه‌ای برای ساکنان این نواحی محسوب می‌شوند. در دوران اولیه، کشتی‌ها و ماجراجویانی که به نواحی دور افتاده سفر می‌کردند، اشکال جدیدی از باکتری‌ها را با خود حمل می‌کردند و انسان‌ها در برابر این بیماری‌های همه‌گیر در معرض خطر بودند. اکنون با گسترش پدیده‌ی جهانی شدن و تلفیق عظیم جمعیت‌های انسانی، اکوسیستم‌های ما هم عمدتا پایدار هستند و این می‌تواند به‌نوعی یک محدودیت محسوب شود. به این ترتیب، با گرم شدن سیاره‌ی زمین، این اکوسیستم‌ها هم دستخوش تغییر می‌شوند و به بیماری‌ها برای شیوع کمک کنند؛ همچون موردی که برای بیماری کورتس رخ داد.

شاید برای بسیاری از کشورها بیماری‌هایی همچون تب دنگی یا مالاریا نگرانی مهمی به‌حساب نیاید. در بسیاری از نواحی گرمسیری، پشه‌ها با مهاجرت خود می‌توانند عامل بیماری زیکا را با خود به نواحی دیگر ببرند. در همین مورد، می‌توان به ویروس زیکا اشاره کرد که مدل خوبی برای یک نگرانی ثانویه در چنین سناریوهایی است. یکی از دلایلی که تا همین چند سال قبل در مورد زیکا، دانسته‌های چندانی نداشتیم، این است که این ویروس در اوگاندا به دام افتاده بود. مورد دیگر اینکه تا همین اواخر، دانشمندان در مورد نقصان‌های جنین ناشی از زیکا چیزی نمی‌دانستند.

 البته باید بدانیم که دانشمندان هنوز اطلاعات زیادی در مورد تأثیر تغییرات آب‌و‌هوایی روی بیماری‌ها در اختیار ندارند و بسیاری از این فرضیه‌ها، مدل‌سازی‌ها و شبیه‌سازی‌هایی است که بیشتر مبنایی آزمایشگاهی دارد. به‌عنوان مثال، بیماری مالاریا در مناطق گرمسیر شیوع پیدا می‌کند؛ این شیوع نه‌تنها به دلیل وجود پشه‌ها در این نواحی، بلکه به این دلیل است که با هر درجه گرم‌تر شدن دما، رشد پشه‌هایی که حامل عامل بیماری‌زا هستند هم ۱۰ برابر افزایش پیدا می‌کند. این یکی از دلایلی است که بانک جهانی تخمین می‌زند تا سال ۲۰۵۰، بیش از  ۵.۲ میلیارد نفر با این بیماری مواجه خواهند شد.

۵. هوای غیر قابل تنفس

ریه‌های ما به اکسیژن نیاز دارند. اما این تنها بخشی از آن چیزی است که ما تنفس می‌کنیم. میزان کربن دی‌اکسید موجود در هوا رو به رشد است. به‌تازگی این میزان از ۴۰۰ پی‌پی‌ام (قسمت در میلیون) گذر کرده است. پیش‌بینی‌هایی که بر اساس روند فعلی انجام شده، حاکی از آن است که این میزان در سال ۲۱۰۰ میلادی به هزار  قسمت در میلیون خواهد رسید. در این حجم غلظت و در قیاس با هوایی که ما اکنون تنفس می‌کنیم، توانایی‌های شناختی انسان ۲۱ درصد کاهش پیدا خواهد کرد.

سایر موادی که در هوای گرم‌تر موجود هستند، می‌توانند در صورت افزایشی اندک در میزان آلودگی هوا، طول عمر را تا ده سال کاهش دهند. زمین در صورت گرمایش بیش‌تر، با اَشکال بیش‌تری از گاز اوزون مواجه می‌شود. مرکز ملی پژوهش‌های جوی آمریکا گزارشی ارائه داده است که طی آن، این کشور در معرض ۷۰ درصد افزایش مه‌دود ناسالم اوزون قرار خواهد داشت. مه‌دود یا اسماگ اصطلاحی است که به ترکیب دود و مه اطلاق می‌شود. اسماگ ترکیبی از آلاینده‌ها است؛ اما اساساً از اوزون سطح زمین تشکیل شده است. تا سال ۲۰۹۰، جمعیتی در حدود ۲ میلیارد نفر در سطح جهان، هوایی آلوده‌تر از معیارهای سالم سازمان بهداشت جهانی تنفس خواهند کرد. پژوهشی در ماه گذشته نشان داد که علاوه بر دیگر تأثیرات، قرارگیری زنان باردار در معرض اوزون، احتمال ابتلای کودک به اوتیسم را به میزان قابل‌ توجهی افزایش می‌دهد. این میزان در ترکیب با سایر عوامل می‌تواند تا ده برابر هم باشد. این قضیه می‌تواند شما را به یاد تسری اوتیسم در سال‌های اخیر در غرب هالیوود بیندازد.

پیش از این، هر روز ۱۰ هزار نفر از انتشار ذرات ناشی از مصرف سوخت‌ فسیلی می‌میرند. هر ساله، ۳۳۹ هزار نفر به دلیل آتش‌سوزی مناطق طبیعی جان خود را از دست می‌دهند. یکی از عوامل افزایش این رقم این است که تغییرات آب‌وهوایی، فصل آتش‌سوزی جنگل‌ها را افزایش داده است. در آمریکا، از سال ۱۹۷۰ تاکنون، ۷۸ روز به این میزان افزوده شده است. طبق گزارش‌های سازمان جنگل‌داری آمریکا، تا سال ۲۰۵۰، آتش‌سوزی‌ها تخریب دوبرابری خواهند داشت و در برخی موارد، مناطقی که در آتش‌سوزی از بین خواهند رفت تا پنج برابر بیش‌تر می‌شود.آن‌چه نگرانی‌ها را در این زمینه حتی بیش‌تر می‌کند، تأثیرات انتشار گازهای ناشی از آتش‌سوزی است؛ مخصوصا در مورد آتش‌سوزی‌هایی که بر اثر سوختن تورب اتفاق می‌افتند. تورب به توده‌ی متراکم قهوه‌ای تا سیاه‌رنگ خزه‌ها و گیاهان که بطور ناقص تجزیه شده‌اند، گفته می‌شود. برای مثال آتش‌سوزی سال ۱۹۹۷ در اندونزی که بر اثر سوختن تورب جنگل‌های مرطوب شکل گرفت، انتشار دی اکسید کربن در زمین را ۴۰ درصد افزایش داد. آتش‌سوزی‌های بیش‌تر به معنای تولید بیش‌تر گرما و گرمای بیش‌تر به معنای آتش‌سوزی‌های بیش‌تر است. هم‌چنین احتمال وحشتناک دیگری که وجود دارد، این است که جنگل‌های بارانی‌ مثل آمازون (که از سال ۲۰۱۰ به‌مدت پنج سال، دومین دوران خشکی بزرگ خود را در صد سال اخیر پشت سر گذاشت) به‌اندازه‌ای به سمت خشکی حرکت کنند که زمینه‌ساز فجایع دیگری شوند؛ آتش‌سوزی‌هایی که علاوه بر کاهش حجم جنگل‌ها، باعث آزادسازی مقادیر عظیمی از کربن دی‌اکسید به جو می‌شوند. این اتفاقات مخصوصا زمانی بدتر به نظر می‌رسد که بدانیم جنگل‌های آمازون به‌تنهایی ۲۰ درصد اکسیژن ما را تأمین می‌کنند.

علاوه بر تمام این‌ها، شکل‌های دیگری از آلودگی هم وجود دارند. در سال ۲۰۱۳، آب شدن یخ‌های قطب شمال، الگوهای آب‌وهوایی آسیا را تغییر داد. طی این اتفاقات، چین از سیستم‌های طبیعی تهویه‌ی هوا محروم شد و به‌دنبال آن، شمال این کشور با مه‌دود غلیظی پوشیده شد.

کمیتی باعنوان شاخص کیفیت هوا وجود دارد که در آن رقم‌های ۳۰۱ تا ۵۰۰، نشانگر هوایی خطرناک و هشداردهنده است. در این محدوده، مشکلات ریوی و قلبی در افراد داری بیماری‌های تنفسی و قلبی عروقی و نیز سالمندان، به‌شکلی جدی تشدید می‌شود. در چنین شرایطی، همه‌ی افراد باید از انجام فعالیت‌های بدنی در خارج از خانه خودداری کنند. مشکلات آلودگی هوا در سال ۲۰۱۳ در چین، رقم این شاخص را به بالای ۸۰۰ رساند. در آن سال، این مه‌دود، بر یک سوم تمامِ مرگ‌ومیرها اثرگذار بود.

ادامه دارد...