تبادل لینک هوشمند شرکت سامسونگ به‌صورت رسمی از اعضای جدید سری گلکسی ای (Galaxy A) رونمایی کرد. گوشی‌های جدید سامسونگ که پیش‌تر با نام گلکسی ای ۵ و گلکسی ای ۷ فاش شده بودند، با نام تجاری گلکسی ای ۸ و گلکسی ای ۸ پلاس وارد بازار خواهند شد. همانطور که انتظار می‌رفت، میان‌رده‌های جدید سامسونگ به نمایشگر بزرگ اینفینیتی دیسپلی مجهز خواهند شد و از دوربین دوگانه بهره می‌گیرند.
در سال جاری میلادی، شرکت کُره‌ای گوشی‌های گلکسی اس ۸ و گلکسی نوت ۸ را با صفحه‌نمایش اینفینیتی دیسپلی ارائه داد؛ تا پیش از رونمایی از سری جدید گلکسی ای، این نمایشگر به گوشی‌های رده‌بالای سامسونگ محدود بود. گلکسی ای ۸ و گلکسی ای ۸ پلاس، اولین محصولات سامسونگ هستند که با دوربین سلفی دوگانه با قابلیت فوکوس زنده (Live Focus) ارائه می‌شوند.
گلکسی ای ۸ و گلکسی ای ۸ پلاس با قابلیت‌های گوشی‌های پرچم‌دار
با توجه به اینکه گوشی‌های جدید سامسونگ به نمایشگر بزرگ اینفینیتی دیسپلی مجهز شده‌اند؛ خبری از دکمه فیزیکی هوم نیست. حسگر اثر انگشت گلکسی ای ۸ به پنل پشتی منتقل شده است و برای دسترسی ساده‌تر نسبت به گلکسی اس ۸ و گلکسی نوت ۸، در زیر دوربین قرار دارد. روی پنل پشتی و جلوی گوشی، لایه‌ای از جنس شیشه با انحنا وجود دارد؛ ضمن اینکه فریم گوشی از جنس فلز است.
گوشی گلکسی ای ۸ به صفحه‌نمایش ۵.۶ اینچی +FHD با رزولوشن ۱۰۸۰ در ۲۲۲۰ پیکسل مجهز شده است؛ نسخه «پلاس» نیز با نمایشگر ۶ اینچی +FHD عرضه خواهد شد که رزولوشن مشابهی برای صفحه‌نمایش آن در نظر گرفته شده است. ابعاد گلکسی ای ۸ پلاس، ۱۵۶.۹ در ۷۵.۷ در ۸.۳ میلی‌تر است و این گوشی ۱۹۱ گرم وزن دارد؛ وزن نسخه کوچک‌تر آن به ۱۷۲ گرم می‌رسد و ابعاد آن، ۱۴۹.۲ در ۷۰.۶ در ۸.۴ میلی‌متر است.
جانشین مدل ۲۰۱۷ گوشی گلکسی ای ۵ و گلکسی ای ۷ سامسونگ، اولین محصولات از سری گلکسی ای محسوب می‌شوند که از هدست Gear VR شرکت سازنده پشتیبانی خواهند کرد. در پنل جلوی گوشی از ترکیب دو سنسور ۱۶ و ۸ مگاپیکسلی استفاده شده است که لنزی با دیافراگم F1.9 دارند. در پشت گوشی سنسور ۱۶ مگاپیکسلی با F1.7 جای گرفته است که از لرزش‌گیر دیجیتال برای فیلم‌برداری و قابلیت Hyperlapse برای ثبت ویدیوهای Time-Lapse بهره می‌گیرد.
دوربین سلفی دوگانه، یکی از بزرگترین مزایای گلکسی ای ۸ و گلکسی ای ۸ پلاس در هنگام فروش آنها محسوب خواهد شد؛ همانطور که سنسور۱۶ مگاپیکسلی مدل ۲۰۱۷ گلکسی ای ۵ و گلکسی ای ۷ نیز نقطه‌ی قوت برای این گوشی‌ها بود. برای عکاسی سلفی از دو دوربین مجزا استفاده شده است که کاربر می‌تواند برای ثبت تصاویر معمولی یا تصاویری با افکت بوکه (در این تصاویر، پس‌زمینه تار می‌شود و دوربین روی سوژه فوکوس می‌کند) از آن استفاده کند. قابلیت فوکوس زنده (Live Focus) به کاربران اجازه می‌دهد میزان مات بودن پس‌زمینه را در هنگام عکاسی یا پس از آن، تنظیم کنند.
گلکسی ای ۸ سامسونگ به ۴ گیگابایت رم مجهز شده است و در دو مدل با ۳۲ و ۶۴ گیگابایت حافظه داخلی عرضه خواهد شد. این مدل از باتری با ظرفیت ۳۰۰۰ میلی‌آمپر ساعت استفاده می‌کند. گلکسی ای ۸ پلاس با ۴ یا ۶ گیگابایت رم ارائه می‌شود و می‌توانید آن را در دو نسخه با ۳۲ و ۶۴ گیگابایت حافظه خریداری کنید. باتری ۳۵۰۰ میلی‌آمپر ساعت، انرژی لازم برای پردازنده و نمایشگر ۶ اینچی +FHD گوشی را تأمین می‌کند. البته باید توجه داشته باشید که نسخه ۶ گیگابایتی گوشی گلکسی ای ۸ پلاس، عرضه محدودی خواهد داشت و فروش آن به چین و چندین کشور دیگر در آسیا محدود شده است.
امکان ارتقاء فضای ذخیره‌سازی با استفاده از کارت حافظه میکرو اس‌دی نیز وجود دارد. گوشی‌های جدید سامسونگ از سری گلکسی ای، گواهی IP68 دارند که معنای مقاومت در برابر آب و گردوغبار است؛ مانند مدل‌هایی که در سال ۲۰۱۷ عرضه شده‌اند. تراشه اکسینوس ۷۸۸۵ با دو هسته پردازشی Cortex A73 و ۶ هسته کم‌مصرف Cortex A53 قدرت پردازشی میان‌رده‌های ۲۰۱۸ سامسونگ را تأمین خواهد کرد.
گلکسی ای ۸ و گلکسی ای ۸ پلاس از پورت USB نوع C بهره می‌گیرند و از شارژ سریع پشتیبانی خواهند کرد. سیستم‌عامل اندروید نوقا ۷.۱.۱ روی میان‌رده‌های جدید سامسونگ نصب شده است؛ بااین‌حال شرکت کُره‌ای به‌زودی این دو مدل را به اندروید اوریو و احتمالاً اندروید P به‌روزرسانی خواهد کرد. پشتیبانی از LTE Cat.11، سرویس پرداخت Samsung Pay، بلوتوث ۵.۰ و وای‌فای ac دیگر مشخصات اعضای جدید سری گلکسی ای را تکمیل خواهد کرد.
سامسونگ گلکسی ای ۸ و گلکسی ای ۸ پلاس را در چهار رنگ مشکی، خاکستری ارکیده (Orchid Gray)، طلایی و آبی عرضه خواهد کرد. گوشی‌های جدید این شرکت در اوایل ژانویه عرضه خواهند شد و قیمت و زمان فروش آنها بسته به محل عرضه، متفاوت است. بااین‌حال اعلام شده است که گلکسی ای ۸ با قیمت ۴۹۹ یورو و گلکسی ای ۸ پلاس با قیمت ۵۹۹ یورو عرضه می‌شود.
طی چند ماه اخیر پتنت‌هایی در فضای اینترنت منتشر شده که شایعات در مورد گوشی موبایل مایکروسافت را بر سر زبان‌ها انداخته است؛ برخی معتقدند که پتنت‌ها همان سرفیس فون جدید مایکروسافت را نشان می‌دهند.
هیچ نشانه‌ای از اینکه این دستگاه حقیقتا یک موبایل باشد در دست نیست؛ با این حال شایعات حاکی از آن هستند که مایکروسافت موبایلی با قابلیت‌های LTE و سیستم عامل ویندوز ۱۰ در دست ساخت دارد. این گوشی احتمالا با ویژگی‌های پیشرفته‌ی سرفیس پن همراه خواهد بود.
این مدل که بیشتر به یک نوت‌بوک شباهت دارد، نشان می‌دهد که مایکروسافت از صفحه نمایش تاشو و لولاهای جالبی استفاده خواهد کرد که نقشی اساسی در طراحی کلی دستگاه دارند.
این دستگاه که احتمالا همان سرفیس فون مایکروسافت خواهد بود، از دو صفحه نمایش مختلف تشکیل شده است که می‌توان به‌صورت مجزا از آنها استفاده کرد؛ البته در صورت باز شدن کامل، مانند یک نمایشگر کامل عمل می‌کند. این دو صفحه نمایش با یک لولا به هم متصل می‌شوند که ظاهری شبیه به تبلت دارد و هیچ فاصله‌ای بین دو نمایشگر وجود ندارد.
به گزارش WindowsCentral، این طراحی برای ارائه‌ی کاربردهای مختلف ایده‌پردازی شده است که به زاویه‌ی قرارگیری صفحه نمایش‌ها بستگی دارد. برای مثال، در صورت باز بودن کامل نمایشگرها، کاربردی شبیه به تبلت خواهد داشت. با اتصال صفحه کلید مجازی یا حقیقی می‌توان از آن به‌عنوان لپ‌تاپ استفاده کرد یا اینکه برای تماشای ویدیو یا هر محتوای دیگر، آن را در حالت تنت (شبیه به چادر مسافرتی) قرار داد.
فراموش نکنید که پتنت‌ها هرگز به معنای طرح نهایی و تولیدی نیستند؛ بنابراین نمی‌توان انتظار داشت مایکروسافت این طراحی را به‌زودی در بازار عرضه کند.
از طرف دیگر، اخبار و شایعات مدعی هستند که مایکروسافت به دنبال چنین پروژه‌هایی است. شاید در اولین ماه از سال ۲۰۱۸ اخبار بیشتری در این باره بشنویم.
چند ماه قبل گزارش شده بود که سامسونگ تلاش می‌کند فناوری‌های پیشرفته‌ای برای نسل بعدی تلویزیون‌ها توسعه دهد. به نظر می‌رسد سامسونگ به تلاش‌های خود سرعت بخشیده است تا هرچه سریع‌تر تلویزیون میکرو LED را تولید کند. سامسونگ اوایل امسال یک شرکت تایوانی را خریداری کرد تا بتواند از تکنولوژی Micro LED در نسل بعدی تلویزیون‌ها استفاده کند.
منابع خبری کره جنوبی مدعی شدند که سامسونگ قصد دارد در نمایشگاه لوازم الکترونیکی مصرفی ۲۰۱۸ (CES 2018) از تلویزیون ۱۵۰ اینچی میکرو LED خود رونمایی کند. از آنجایی که سامسونگ روند تولید تلویزیون‌های اولد را متوقف کرده است، به نظر می‌رسد که تلویزیون‌های آینده خود را تحت فناوری میکرو LED تولید کند.
سامسونگ در نمایشگاه CES 2018
سامسونگ همیشه در این نمایشگاه از یک تلویزیون پرچم‌دار رونمایی کرده است؛ بنابراین CES 2018 فرصت مناسبی برای معرفی تلویزیون ۱۵۰ اینچی Micro LED خواهد بود.
میکرو LED در برخی جزئیات به فناوری اولد شباهت دارد. هر دو با استفاده از دیودهای متصاعدکننده‌ی نور ساخته شده‌اند و از خود نور ساطع می‌کنند. این بدان معنا است که هرکدام از ساب پیکسل‌ها نور خود را تولید می‌کند و مثل LCD به نور پس‌زمینه مجزا نیاز ندارد.
همین مسئله باعث می‌شود که پنل میکرو LED رنگ مشکی عمیق‌تری ایجاد کند و نسبت کنتراست بالایی داشته باشد؛ اما نسبت به پنل‌های اولد، روند تولید آسان‌تری دارد. این پنل‌ها همچنین در مقایسه با پنل‌های اولد باریک‌تر هستند.
قیمت بالای این پنل‌ها باعث شده است که تبلیغات گسترده‌ای برای تلویزیون‌های میکرو LED صورت نگیرد. سامسونگ قصد دارد تا سال آینده و با توسعه بیشتر این فناوری، نمونه‌های به‌صرفه‌تری وارد بازار کند.
از آنجا که ربات‌ها در برخی نقاط جهان به شخصیت بالقوه و شهروندی دست پیدا کرده‌اند، پس مسلما باید حقوقی هم برای آنها در نظر گرفته شود. به‌گفته‌ی پروفسور وودرو هارتزوک با تمرکز بر فناوری‌های خودکار و رباتیک:
به‌سختی می‌توان گفت به نقطه‌ای رسیده‌ایم که ربات‌ها دارای درک و خودآگاهی کاملی نسبت به خود هستند؛ و نمی‌توان گفت بدون نیاز به برنامه‌ی افراد دیگر متکی به خود هستند. اما برخورداری از حق و حقوق، یک مسئله‌ی جالب است و اغلب به موقعیت‌های بسط داده می‌شود که کلمه‌ی حقوق در آنها کاربردی ندارد.
در دیدگاه هارتزوگ، واگذاری حقوق منفی به ربات‌ها، یعنی حقوقی که منجر به بیهودگی یا نبود فعالیت در آنها شود، افزایش می‌یابد. او با تأکید بر پژوهش‌های کیت دارلینگ، متخصص مؤسسه‌ی فناوری ماساچوست نشان می‌دهد که مردم به ربات‌های انسانی نسبت به ربات‌هایی با ویژگی‌های کمتر انسانی، تمایل بیشتری دارند. هارتزوگ می‌گوید:
وقتی به حقوق فکر می‌کنید این سؤال مطرح می‌شود: «آیا می‌خواهیم افراد را از انجام کارهایی روی ربات‌ها منع کنیم و دلیل آن محافظت از ربات‌ها نیست؛ بلکه به‌دلیل خشونت ربات علیه انسان این کار را انجام می‌دهیم.
به بیان دیگر، با اینکه محافظت از یک ربات شبه‌انسان در مقابل زخمی شدن زیاد مهم نیست، اما زخمی کردن یک ربات شبیه به انسان می‌تواند تأثیری منفی بر انسانیت داشته باشد. و در نتیجه به گفته‌ی هارتزوگ، حقوق ربات‌ها لازم خواهد بود.
یک دلیل دیگر برای در نظر گرفتن حقوق برای ربات‌ها وجود دارد و آن محدوده‌ی کنترل ربات‌ها روی انسان است.
هنوز به مرحله‌ی ربات‌های با‌احساس نرسیدیم؛ اما در حال نزدیک شدن به آن هستیم. ربات‌هایی مثل سوفیا، به‌عنوان یک ربات انسانی که امسال در عربستان سعودی به درجه‌ی شهروندی رسید، ما را در این مسیر قرار می‌دهد.
سوفیا یکی از پروژه‌های شرکت Hanson Robatics دارای چهره‌ای انسانی است که با الهام از آدری هیپورن مدلسازی شده و از هوش مصنوعی پیشرفته استفاده می‌کند که امکان درک و واکنش به گفتار و ابراز احساسات به او می‌دهد. به‌گفته‌ی هارتزوگ:
سوفیا یک نمونه از ربات‌های آینده است. به نظر می‌رسد او در مرحله‌ای زندگی می‌کند که در آن تأثیر کامل انسان‌نگاری درک نمی‌شود؛ اما ما در این مسیر قرار داریم. پیشرفت او باعث شده است به قوانین جدید در رابطه با نحوه‌ی رفتار با ربات‌ها و همین‌طور مرزهای ارتباط ربات‌ها با خود فکر کنیم.
هارتزوگ و همکاران وی، ربات اشغال‌کننده‌ی فضا را در گروه دره‌ی وهمی قرار دادند. این اصطلاح به ربات‌هایی اشاره می‌کند که به‌طور ترسناکی شبیه انسان هستند؛ اما آن‌قدر نزدیک نیستند که طبیعی به نظر برسند. به‌باور هارتزوگ، نزدیک اما کمی ناخوشایند.
هارتزوگ می‌گوید در رابطه با ارتباط ربات و انسان، بهتر است یک شکل جذاب اما بی‌عاطفه و غیر انسانی را تصور کنید. کاراکتر اصلی فیلم Wall-E یا یک مدل جالب‌تر یعنی ربات مکنده‌ی رومبا را درنظر بگیرید.
حالا در یک آزمایش فرض کنید رومبا مجهز به دستیار AI و خطوطی از الکسای آمازون یا سیری اپل باشد. رومبا باید برای ایجاد یک رابطه با مالک خود، جوک بگوید، سلام کند و از روز او بپرسد. هارتزوگ می‌گوید:
من خیلی تحت تأثیر رومبا قرار گرفتم. فرض کنید یک روز رومبا شروع به سرفه کردن کند، یک چرخ او از کار بیفتد و به‌سختی به سمت من حرکت کند و بگوید پدر اگر من را ارتقاء ندهی، می‌میرم.
اگر این اتفاق رخ دهد، آیا تغییر انسان بر اساس وابستگی او به ربات‌های شبه انسان ناعادلانه است؟ این سؤال می‌خواهد ما با محدودیت‌های مقایسه ای خود روبه‌رو شویم؛ ولی قانون هنوز درگیر این محدودیت‌ها است. سناریوی تخیلی هارتزوگ زیاد هم دور از ذهن نیست. او با معرفی دستیارهای مجازی مثل سیری و الکسا می‌گوید:
ربات‌های خانگی دسترسی زیادی به صمیمی‌ترین بخش‌های زندگی ما دارند. وقتی ربات‌ها به نقطه‌ای می‌رسند که به آنها اعتماد می‌کنیم و با آنها دوست می‌شویم، مرزهای قابل تعریف برای سرمایه‌گذاری احساسی ما بر یک ربات مجاز هستند؟ حالا ما در نیمه‌ی راه قرار داریم.
حدود بیست سال است که شایعاتی در مورد جسمی سنگی، به نام نیبیرو یا سیاره‌ی ایکس پخش شده است؛ سیاره‌ای که می‌تواند پایان کره‌ی زمین را رقم بزند. این شایعه حقیقت ندارد.
تئوری‌های مختلفی در مورد تهدید نیبیرو برای کره‌ی زمین وجود دارد. گفته می‌شود که این جسم سنگی ممکن است با ما برخورد کند، کره‌ی زمین را از مدارش خارج کند یا جریانی از فوران‌های آتشفشانی، زمین‌لرزه و امواج جزرومدی را ایجاد کند. با این حال هیچ یک از این رویدادها محتمل به نظر نمی‌رسد؛ چرا که چیزی به نام سیاره‌ی نیبیرو وجود ندارد. دیوید موریسون، از دانشمندان ناسا، تلاش کرد در پادکستی این موضوع را توضیح دهد. طولی نکشید که دیگر دانشمندان نیز برای اثبات این ادعا به او پیوستند.
سث شاستاک، ستاره‌شناس ارشد انستیتوی SETI، می‌گوید:
من هیچ دانشمند یا ستاره‌شناسی را نمی‌شناسم که داستان سیاره‌ی نیبیرو را جدی گرفته باشد. اگر واقعا چنین سیاره‌ای وجود داشته باشد، ما باید شواهدی در دست می‌داشتیم. هیچ شاهدی دال بر وجود چنین سیاره‌ای وجود ندارد.
برایان کوبرلین، استاد اخترفیزیک و فیزیک در انستیتوی فناوری روچستر، می‌گوید:
نه‌تنها هیچ شاهدی دال بر وجود چنین سیاره‌ای وجود ندارد؛ بلکه برعکس شواهدی علیه این ادعا وجود دارد. ما بررسی‌های زیادی انجام داده‌ایم؛ چنین سیاره‌ای وجود ندارد.
شاستاک می‌گوید:
اثبات نادرستی این ایده که سیاره‌ای بزرگ (به‌اندازه‌ی زمین یا حتی بزرگ‌تر) وجود دارد که هر چند هزار سال یکبار از داخل منظومه‌ی شمسی عبور می‌کند، بسیار آسان است. اگر واقعا چنین سیاره‌ای از منظومه شمسی عبور کرده باشد، حتی اگر میلیاردها سال پیش بوده باشد، در مدار سیارات اختلال ایجاد می‌شد؛ اختلالی که تا زمان حال ادامه می‌یافت. در صورت عبور چنین جسمی، ما هنوز باید اثرات آن را می‌دیدیم. علاوه بر این، چنین جسم بزرگی، قابل ردیابی و مشاهده است که تاکنون کسی چیزی مشاهده نکرده است.
کوبرلین، ایده‌ی وجود سیاره‌ای به نام نیبیرو را مانند نظریه‌های زمین صاف می‌داند:
جنبشی در راستای رد ایده‌های علمی به وجود آمده است.
کوبرلین باور دارد که بخشی از مشکل به نحوه‌ی ارائه‌ی یافته‌های علمی بازمی‌گردد؛ گاهی این اطلاعات با ایجاد حساسیت یا تفسیر نادرست منتشر می‌شوند. کوبرلین می‌گوید:
به نظر می‌رسد که صحبت‌هایی از این نوع، بیشتر نوعی نخبه‌پروری ضد علم باشد. من فکر می‌کنم که اشاعه‌ی چنین تفکراتی، به این منظور است که مردم مالیات خود را کمتر صرف پژوهش‌های علمی کنند. چنین اتفاقی بر ما اثر خواهد گذاشت.
انسان مدام نگران سناریوهای پایان دنیا است؛ سناریوهایی که لزوما شامل جسمی سنگی مانند نیبیرو که تخریب فراوانی به بار خواهد آورد، نیستند. اطلاعات ما از کیهان نشانگر آن است که نیبیرو اندکی بیشتر از یک داستان ترسناک است. کوبرلین اظهار می‌کند:
در حال حاضر، هیچ یک از سناریوهای آخرالزمانی که از آسمان نازل می‌شوند، صحت ندارند. هیچ جسمی مانند نیبیرو یا سنگی آسمانی که بتواند تأثیری جهانی و گسترده بر کره‌ی زمین داشته باشد، در این نزدیکی نیست.
البته کوبرلین اذعان می‌کند که غافل شدن از سیارک یا سنگی آسمانی که بتواند شهری کوچک را نابود کند، محتمل است. به‌عنوان مثال، اگر شهاب سنگ چلیابینسک با زاویه‌ای تندتر با زمین برخورد می‌کرد، آسیب‌های جدی تری وارد می‌شد. با این حال، احتمال بروز چنین رخدادهایی بسیار پایین است؛ چرا که این جسم‌های سنگی معمولا با نواحی بدون جمعیت برخورد می‌کنند و به‌ندرت به زمین می‌رسند. کوبرلین می‌گوید:
ما همه چیز نیافته‌ایم؛ اما می‌دانیم که برخوردهایی با تأثیرات شدید رخ خواهند داد. این اتفاق محتمل است. از نظر اندازه، هیچ جسم بزرگی وجود ندارد که با کره‌ی زمین برخورد کند. هیچ ابرنواختری نزدیک به زمین وجود ندارد که ما را بسوزاند. ما هیچ برخورد ستاره‌ای نخواهیم داشت و امواج گرانشی که بتواند ما را از بین ببرد، وجود ندارد. تا آنجا که می‌دانیم، جایمان امن است.
البته باید اشاره کرد که خطرهای بسیار جدی کره‌ی زمین را تهدید می‌کنند؛ رویدادی مانند گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی، نسل بشر را تهدید می‌کند. انسان‌ها باید نگران چنین اتفاق‌هایی باشند.
به نظر می‌رسد رقبای کامیون برقی تسلا سمی (Semi) به‌تدریج در حال ظهور هستند. پس از معرفی کامیون برقی کامینز (Cummins)، حالا شرکت کامیون‌سازی تازه‌تأسیس ثور (Thor Trucks) که دفتر اصلی آن در لس‌آنجلس قرار دارد، نمونه‌ی تمام برقی و مستقل خود موسوم به ET-One را با توانایی کشش ۳۶ هزار و ۲۸۷ کیلوگرم، همراه پیشرانه‌ی گشتاور آنی حاصل از پک باتری لیتیوم-یون و طی کردن ۴۸۲ کیلومتر مسافت با یک بار شارژ، رونمایی کرد.
کامیون برقی ET-One حاصل تفکر دو مؤسس شرکت کامیون‌سازی ثور، داکوتا سملر و جیو سردونی است که بودجه‌ی توسعه و ساخت آن کاملاً به‌صورت شخصی تأمین شده است. البته مقامات این شرک نوپا برای عرضه‌ی این کامیون برقی به بازار، به دنبال شرکای تجاری هستند.
ET-One با داشتن ترمزهای مجهز به سیستم بازیابی انرژی، تا نهایت سرعت ۱۱۳ کیلومتر بر ساعت پیش می‌رود. با توجه به ظرفیت باتری، شعاع حرکتی این کامیون برقی و البته زمان ۹۰ دقیقه‌ای برای شارژ کامل، استفاده‌ی اصلی آن در ترددهای متوسط خواهد بود. مدل پایه‌ی کامیون برقی تسلا سمی نیز با توانایی کشش و شعاع حرکتی برابر با ET-One، مناسب مسیرهای کوتاه است.
البته بر اساس گفته‌های ایلان ماسک، مدیرعامل تسلا، مدلی از کامیون برقی سمی با توانایی طی کردن مسافت ۸۰۵ کیلومتری، در آینده عرضه می‌شود که البته مقامات شرکت کامیون‌سازی ثور هم در نظر دارند مدلی با شعاع حرکتی بیشتر عرضه کنند.
تیم مهندسی این شرکت ادعا می‌کند که ET-One در مقایسه با کامیون‌های دیزل، در هر مایل (۱.۶ کیلومتر) تا ۶۰ درصد هزینه‌ی تعمیر و نگه‌داری کمتری دارد و سوخت‌رسانی به آن تا ۷۰ درصد کمتر خواهد بود. البته منظور از سوخت‌رسانی همان انرژی برق است که طبیعتا آلایندگی کامیون‌های دیزل را به همراه نخواهد داشت.
هنوز جزئیات فنی بیشتری از ET-One در دسترس نیست؛ ولی پیش‌بینی می‌شود که این کامیون برقی با قیمت احتمالی ۱۵۰ تا ۲۵۰ هزار دلار بر اساس مدل‌های مختلف آن، در سال ۲۰۱۹ عرضه شود. قیمت کامیون برقی تسلا سمی نیز از ۱۵۰ تا ۱۸۰ هزار دلار در نظر گرفته شده است.
تصویر کاوشگر فضایی جونو از فاصله ۱۸۹۰۴.۹۶۴ کیلومتری (۱۱۷۴۷ مایل) به ثبت رسیده که معادل با فاصله نیویورک آمریکا و پرت در استرالیا است. این تصویر، سیستم ابری در نیمکره شمالی سیاره مشتری را نشان می‌دهد.
ناسا در توضیح این تصویر گفت: «زمانی که فضاپیما این تصویر را به ثبت رساند، به دلیل زاویه‌ی جونو، مشتری و خورشید، سایه‌ی ابرهای بالایی روی نواحی اطراف افتاده است که نتیجه‌ی آن در قسمت‌های سفیدتر، بهتر دیده می‌شود.»
در ادامه تصاویر بیشتری از نمای نزدیک و رنگی این سیاره مشاهده خواهید کرد.
می‌توانید با مراجعه به گالری عکس NASA Juno Image Gallery تصاویر بیشتری از این سیاره مشاهده کنید.
بوئینگ ۷۷۷ و ۷۸۷ دو هواپیمای پهن‌پیکر پرفروش بوئینگ هستند که جهت سفرهای دوربرد عملا جایگزین بوئینگ ۷۴۷ افسانه‌ای شده‌اند. این دو هواپیما در کنار یکدیگر و در تأسیسات بوئینگ در اورت تولید می‌شوند. البته کارخانه‌ی اورت تنها کارخانه‌ی شرکت بوئینگ نیست؛ برای مثال، بوئینگ ۷۳۷ در تأسیسات این شرکت در رنتون ایالت واشنگتن تولید می‌شود و تولید سری ۱۰ بوئینگ ۷۸۷، به‌طور اختصاصی در کارخانه‌ی این شرکت در کارولینای جنوبی انجام می‌شود.
هرچند کارخانه‌ی اورت تنها تأسیسات تولیدی بوئینگ نیست؛ اما همچنان از آن به‌عنوان معروف‌ترین کارخانه‌ی بوئینگ یاد می‌شود. تأسیسات اورت در سال ۱۹۶۷ برای ساخت بوئینگ ۷۴۷ بنا شد. این تأسیسات از نظر حجم به‌عنوان بزرگترین کارخانه‌ی جهان شناخته می‌شودو طبق ادعای بوئینگ، می‌تواند یک دیزنی‌لند را به‌طور کامل در خود جای دهد؛ درحالی‌که فضایی به مساحت ۴۸۵۰۰ متر مربع به‌عنوان پارکینگ باقی خواهد ماند.
وقتی از دور به این تأسیسات نگاهی می‌اندازید، چندان بزرگ به‌نظر نمی‌رسند؛ اما وقتی به کارخانه نزدیک می‌شوید، عظمت آن پیش چشمان شما خودنمایی می‌کند. حجم فضای داخلی ساختمان اصلی مونتاژ هواپیما بیش از ۱۳ میلیون و ۳۶۰ هزار متر مکعب است که در زمینی به مساحت تقریبی ۳۹۷ هزار متر مربع واقع شده است. طبق آمار ارائه‌شده توسط بوئینگ، تاکنون بیش از ۳۶۰۰ فروند هواپیما در این کارخانه تولید و به مشتریان تحویل داده شده‌اند؛ این هواپیماها شامل مدل‌های ۷۴۷، ۷۶۷، ۷۷۷ و ۷۸۷ می‌شود. در سال جاری، تاکنون بوئینگ ۶۶ فروند بوئینگ ۷۷۷ و ۱۲۵ فروند بوئینگ ۷۸۷ به مشتریان تحویل داده است؛ البته این عدد شامل ۷۸۷ های تولیدشده در کارولینای جنوبی نیز می‌شود. ۳۰ هزار نفر در این تأسیسات مشغول به کار هستند و جالب اینجا است که این کارخانه هیچ‌گاه تعطیل نمی‌شود؛ حتی آخر هفته‌ها نیز کارکنان در این کارخانه مشغول به کار هستند.
در ادامه با تصاویری از خط تولید بوئینگ ۷۷۷ و ۷۸۷ که توسط بنیامین ژنگ از وب‌سایت بیزنس اینسایدر تهیه شده‌اند، ما را همراهی کنید.
اینستاگرام از زمان راه‌اندازی رشد بی‌سابقه‌ای داشته است و امروزه تعداد کاربران فعال آن به بیش از ۸۰۰ میلیون نفر می‌رسد. این یعنی اینستاگرام یکی از شبکه‌های اجتماعی اصلی به شمار می‌آید. این شبکه‌ی اجتماعی شاید برای عده‌ی زیادی جنبه‌ی سرگرمی داشته باشد؛ اما بازاریابان دیجیتال این‌طور فکر نمی‌کنند و اینستاگرام را محصولی فراتر از یک وسیله‌ی سرگرمی می‌دانند. درواقع این پلتفرم فرصت جدیدی برای کسب‌و‌کارهای امروزی فراهم کرده است و به برندها اجازه می‌دهد که با روش جدیدی با مخاطبان خود ارتباط برقرار کنند. ابزارهای تولید محتوای اینستاگرام به بازاریابان اجازه می‌دهد که محتوای خود را در اختیار تعداد زیادی از مخاطبان قرار دهند. اکنون بیش از نیمی از برندها در اینستاگرام فعالیت می‌کنند و بازار رقابت آن داغ است. همین موضوع باعث شده بسیاری از آنها نتوانند خودشان را از دیگران متمایز کنند. خوشبختانه ابزارهای جانبی زیادی به بازار عرضه شده‌اند و به متخصصان شبکه‌های اجتماعی کمک می‌کنند بسیاری از کارهای ضروری را به‌صورت خودکار انجام دهند. در ادامه‌ی این مقاله‌ی زومیت به معرفی پنج مورد از آنها می‌پردازیم.
۱- SocialDrift
این ابزار به هزاران بازاریاب برند کمک می‌کند که با استفاده از روش‌های طبیعی و تکنیک‌های خودکارسازی، تعداد مخاطبان اینستاگرام را افزایش دهند. این پلتفرم تمام هفت روز هفته و ۲۴ ساعت کار می‌کند تا برند شما به نهایت رشد ممکن برسد. این ابزار گزارش هفتگی و ماهانه دارد و شما را در جریان آخرین پیشرفت‌ها قرار می‌دهد. فیلترهای هوشمند و هوش مصنوعی این ابزار با استفاده از هشتگ، نام کاربری، مکان جغرافیایی و سایر مشخصات، مخاطبان هدف را پیدا می‌کند. موتور ارتقاءدهنده‌ی این ابزار با رعایت تمام شرایط استفاده از خدمات اینستاگرام، امنیت حساب کاربری را تضمین می‌کند.
۲- ViralUpgrade
این ابزار به‌عنوان یکی از قدرتمندترین و محبوب‌ترین ابزارهای رشد اینستاگرام شناخته می‌شود. پلتفرم این ابزار بسیار ساده است و طوری طراحی شده که اینستاگرام را به شکلی طبیعی رشد می‌دهد. برای استفاده از ViralUpgrade نیازی به دانلود و نصب هیچ برنامه‌ای نیست. کافی است در سایت آن عضو شوید و مشخصات حساب کاربری خود را وارد کنید. این ابزار با استفاده از تکنیک‌هایی که دارد، کمک می‌کند برند شما توسط کاربران مرتبط مورد توجه قرار بگیرد. مهم نیست دنبال عکاسان، اینفلوئنسرها، کارآفرینان یا موسیقی‌دانان باشید، این پلتفرم کاربران مورد نظر را پیدا و آنها را تبدیل به فالوئرهای برند می‌کند.
۳- Combin
Combin یک سرویس تحت دسکتاپ هوشمند است که برای بازاریابی اینستاگرام مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از هشتگ و موقعیت جغرافیایی در این پلتفرم کمک می‌کند که مرتبط‌ترین مخاطبان هدف قرار بگیرند. همچنین به کمک این ابزار می‌توانید در بحث‌های مربوطه شرکت کنید و فعالیت‌های روزانه‌ای به‌صورت لایک و کامنت داشته باشید. ویژگی دیگر این ابزار می‌تواند حساب‌های کاربری عمومی مشابه را تشخیص بدهد و فعالیت‌های رقبا را تحت نظر داشته باشد.
۴- Kickstagram
اگر می‌خواهید با راه‌اندازی کمپین تبلیغاتی فاصله‌ی میان برند و مخاطبان را کاهش بدهید، می‌توانید از Kickstagram استفاده کنید. این ابزار کارهایی مانند تحقیق، شناسایی لید و توسعه دادن برند را انجام می‌دهد و افرادی که بیشترین شانس تبدیل شدن به مشتری دائم را داشته باشند شناسایی می‌کند. Kickstagram پیش از انتخاب مناسب‌ترین استراتژی برای رشد برند در اینستاگرام، با مدتی تحقیق ارزش‌های برند را به‌خوبی شناسایی می‌کند. بعد از این کار مخاطبان مورد نظر را هدف قرار می‌دهد و با حفظ یکپارچگی برند، تلاش می‌کند بهترین نتیجه را بگیرد.
۵- SocialUpgrade
این ابزار در ابتدای کار تعدادی سؤال می‌پرسد و سپس با توجه به پاسخی که می‌گیرد، بهترین تکنیک را برای رشد برند انتخاب می‌کند. SocialUpgrade یک سرویس همه‌کاره ارائه می‌دهد و نیازی به تنظیم‌های پیچیده ندارد. این ابزار برای تنظیمات خودکارسازی به شما مشاوره می‌دهد و فیلترهای هوشمند آن کمک می‌کنند که تنها با چند کلیک ساده، مخاطبان هدف را انتخاب کنید.
مهندسان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) موفق به ابداع گیاهان درخشانی شده‌اند که ممکن است جایگزین چراغ‌ها شوند.
به نقل از تک‌تایمز، دانشمندان با استفاده از همان ترکیبی که موجب درخشش کرم شب‌تاب می‌شود، توانستند گیاهانی تولید کنند که در تاریکی بدرخشند.
گیاهان درخشان می‌توانند کارهایی را که در حال حاضر توسط دستگاه‌های الکتریکی مانند لامپ‌ها و چراغ‌های خیابانی انجام می‌شود، عهده دار شوند.
گروهی از محققان از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) گیاهان درخشان را به لیست پروژه‌های نانوبیونیک گیاهی خود اضافه کردند که در حال حاضر شامل گیاهانی است که می‌توانند مواد منفجره را شناسایی و گیاهانی که می‌توانند شرایط خشکی و کم‌آبی را کنترل کنند.
تیم تولید گیاهان درخشان، با هدف مهندسی کردن گیاهانی که یک روز بتوانند وظایف دستگاه‌های الکتریکی فعلی انجام دهند، پرمصرف‌ترین انرژی در جهان، یعنی روشنایی را هدف قرار داده است.
محققان برای ایجاد گیاهان درخشان خود از "لوسیفراز"(luciferase) استفاده کرده‌اند. لوسیفراز آنزیمی است که باعث می‌شود که کرم شب‌تاب بدرخشد و کوآنزیم A مولکولی است که واکنش یک محصول جانبی را از بین می‌برد و می‌تواند مانع فعالیت لوسیفراز شود.
لوسیفراز یک اصطلاح عمومی برای کلاس آنزیم‌های اکسیداتیو است که بیولومینسنس(زیست‌تابی) تولید می‌کنند و معمولا از یک فوتوپروتئین متمایز می‌شود. این نام برای اولین بار توسط "رافائل دوبویس" استفاده شده است که به ترتیب لوسیفرین و لوسیفراز را به ترتیب برای سوبسترا(بستر) و آنزیم به کار برده است. هر دو کلمه از واژه لاتین لوسیفر به معنی آورنده نور مشتق می‌شوند.
به تولید و انتشار نور توسط موجودات زنده که در اثر واکنش‌های شیمیایی در بدن آنها صورت گرفته باشد، زیست‌تابی(bioluminescence) گفته می‌شود.
در بیشتر زیست‌تابی‌ها ماده‌ای به نام آدنوزین تری‌فسفات (ATP) واکنش دارد. در این واکنش نور فرابنفش و فروسرخ ایجاد نمی‌شود، بلکه فقط نور سرد تابیده می‌شود. این واکنش شیمیایی ممکن است درون یاخته یا بیرون از آن صورت بگیرد.
کوآنزیم‌ها مولکول‌های غیر پروتئینی و آلی هستند که از اجزای برخی آنزیم‌ها می‌باشند. کوآنزیم‌ها شامل ویتامین‌های فسفوریله شده محلول در آب و برخی مولکول‌های غیر ویتامینی و آلی دیگر مانند اس-آدنوزیل متیونین و کوآنزیم B می‌باشند.
کوآنزیم A یک کوآنزیم مهم است. اسید پانتوتنیک در ترکیب با سیستیمین و ATP ، کوآنزیم A را به وجود می‌آورد. تبدیل اسید پانتوتنیک(ویتامین ب۵) به فسفوپنتتین توسط آنزیم پنتوتنات کیناز اولین مرحله در تولید کوآنزیم A در جانداران است.
برای برانگیختن نانوذرات مولکول‌های حامل لوسیفرین، لوسیفراز و کوآنزیم A را در برگ‌های گیاه قرار می‌دهند.
محققان گیاهان را در محلول مولکول‌ها غوطه‌ور می‌کنند و سپس آن را به فشار بالا می‌رسانند تا مولکول‌ها را از طریق منافذی به نام روزنه هوایی وارد برگ کنند. هنگامی که مولکول‌ها درون گیاه قرار می‌گیرند، لوسیفراز می‌تواند باعث ایجاد نور و درخشش گیاه شود.
محققان در ابتدای پروژه موفق به ایجاد گیاهانی شدند که می‌توانستند تا 45 دقیقه درخشش داشته باشند، اما آنها قادر به بهبود آن تا سه ساعت و نیم شدند.
اکنون یک گیاه شاهی آبی 10 سانتیمتری می‌تواند مقدار کمی نور مورد نیاز برای مطالعه را ایجاد کند، اما محققان معتقدند که می‌توانند با تنظیم غلظت اجزای آنها، هم میزان روشنایی و هم مدت زمان انتشار نور را به طور قابل توجهی بهبود ببخشند.
آزمایش‌های مشابه قبلی با تلاش برای ایجاد گیاهان درخشان با استفاده از ویرایش ژن انجام شده است، اما صرف نظر از این واقعیت که این روند بسیار دشوار است، گیاهان مورد استفاده آنها محدود بودند، در حالی که روش لوسیفراز که توسط محققان MIT مورد استفاده قرار گرفته است همه انواع گیاهان را از جمله اسفناج، شابانک و کلم شامل می‌شود.
"مایکل استرانو"، استاد مهندسی شیمی در MIT و نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: هدف ما این است که کاری کنیم تا گیاه از لحظه جوانه زدن تا رسیدن به یک گیاه بالغ، تمام طول عمر خود این ویژگی را به همراه داشته باشد.
این پروژه می‌تواند یک روز برای ایجاد روشنایی پایدار در محیط داخلی یا برای توسعه درختان برای تبدیل شدن به چراغ‌های طبیعی استفاده شود.
امروزه این امر بسیار مهم است، چرا که روشنایی مصنوعی منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان در میان زنان، اختلال گرده افشانی شبانه زنبورها و آلودگی نوری می‌شود.
این مطالعه توسط وزارت انرژی ایالات متحده آمریکا تامین مالی شده و در مجله Nano Letters منتشر شده است.
.: Weblog Themes By Pichak :.