محققان مرکز ابررایانه‌ی یولیش (آلمان)، دانشگاه ووهان (چین) و دانشگاه گرونیگن (هلند) اعلام کردند که رکورد جهانی را برای شبیه‌سازی تعداد کیوبیت‌ها روی ابررایانه‌ی کلاسیک، شکسته‌اند. این تیم با قابلیت شبیه‌سازی ۴۶ کیوبیت، رکورد قبلی را که ۴۵ بود، شکست. آن‌ها هم‌چنین قادر به شبیه‌سازی ۳۲ کیوبیت روی لپ‌تاپ با رم ۱۶ گیگابایت هم بودند.

تشدید محدودیت‌های شبیه‌سازی کوانتومی روی ابررایانه‌ها

در پی ادعای توسعه‌دهندگان رایانه‌ی کوانتومی مبنی بر اینکه رایانه‌ی آن‌ها به «برتری کوانتومی» رسیده‌اند، ابتدا باید حد بیشینه‌ی ابررایانه‌های کلاسیک را بدانیم. این محدودیت قبلا ۴۵ کیوبیت بود که می‌توانست روی یک ابررایانه شبیه‌سازی شود؛ اما محققان از ووهان، یولیش و دانشگاه گرونیگن توانستند یک کیوبیت بر آن بیفزایند و با حافظه‌ی بسیار کمتر، این کار را انجام دهند. اگر چه تفاوت بین ۴۵ تا ۴۶ کیوبیت ممکن است به نظر کوچک باشد؛ اما باید به این نکته اشاره کنیم که عملکرد مورد نیاز برای شبیه‌سازی کیوبیت‌ها، به ازای هر کیوبیت اضافه‌شده به‌طور نمایی رشد می‌کند. به‌طور معمول، در شرایط یکسان به ازای هر کیوبیتی که برای شبیه‌سازی اضافه می‌شود، باید حافظه‌ی مورد نیاز دو برابر شود.

آی‌بی‌ام قبلا قادر به شبیه‌سازی ۵۶ کیوبیت در یک نوع باریک‌تر شبیه‌سازی بود که از مدارهای کوانتومی کم‌عمق استفاده می‌کرد؛ درحالی‌که رکورد جدید شبیه‌سازی در مدارهای محاسباتی کوانتومی از هر نوعی به دست آمده است.

پروفسور مایکلسن، رهبر گروه پردازش اطلاعات کوانتومی در مرکز ابررایانه‌ی یولیش آلمان، برای تامز هاردوِر تفاوت این دو را توضیح می‌دهد:

 شبیه‌ساز رایانه‌ی کوانتومی ما می‌تواند هر مدار کوانتومی را با ۴۶ کیوبیت شبیه‌سازی کند. ما با محاسبه‌ی بردار همه‌جانبه، یعنی همه‌ی دامنه‌ی (توان ۲ تا ۴۶) بردار حالت کوانتوم، رایانه‌ی کوانتوم جهانی را شبیه‌سازی کردیم.

آی‌بی‌ام، دامنه‌های حالت کوانتوم را فقط برای خروجی‌های اندازه‌گیری شده محاسبه می‌کند و شواهدی تجربی‌ ارائه می‌دهد که نشان می‌دهند مشکل محاسبه دامنه‌های حالت کوانتومی برای نتایج اندازه‌گیری شده ممکن است به همان سرعتی که مورد انتظار است، نباشد (در عمل بسیاری از دامنه‌ها ممکن است صفر باشند). شواهد تجربی حاصل از شبیه‌سازی دو مدار جهانی کوانتومی تصادفی، از یک مورد با عمق ۲۷ برای ۴۹ کیوبیت و یک مورد با عمق ۲۳ برای ۵۶ کیوبیت، مشتق می‌شوند.

 عمق مدار، تعداد لایه‌هایی است که مدار را می‌توان به صورت زیر تقسیم کرد: دروازه‌هایی که روی کیوبیت‌ها در هر لایه‌ی داده شده بدون هیچ همپوشانی‌ای کار می‌کنند. وی هم‌چنین افزود: محدودیت‌های آی‌بی‌ام در قالب تعداد کیوبیت‌ها یا عمق مدار، هنوز مشخص نیست.

شبیه‌سازی چگونه حاصل می‌شود؟

محققان از هر دو ابررایانه‌ی یولیش (JUQUEEN) و همچنین سریع‌ترین ابررایانه در جهان، Sunway TaihuLight چین استفاده کردند.

 پروفسور مایکلسن خاطرنشان کرد که تنها چند ابررایانه وجود دارند که‌ تاکنون یک شبیه‌سازی با ۴۵ کیوبیت انجام داده‌اند؛ زیرا تعداد کمی از آن‌ها حافظه‌ی مورد نیاز، گره‌های محاسباتی و اتصالات شبکه‌ی به اندازه کافی سریع برای انجام شبیه‌سازی دارند.وی افزود:

نرم‌افزار نیز بسیار مهم است؛ چرا که باید قادر باشد شبیه‌سازی را به‌صورت مؤثر اجرا کند.

 به گفته‌ی مایکلسن، تیمش نرم‌افزاری را توسعه می‌دهد که تقریبا به‌طور کامل روی میلیون‌ها گره‌ی محاسباتی کار می‌کند و هیچ گونه نقصانی در عملکرد ندارد. وی اولین کسی بود که ۴۲ کیوبیت را در سال ۲۰۱۰ روی ابررایانه‌های نسل قبلی یولیش شبیه‌سازی کرد و توانست در سال ۲۰۱۲ با یک شبیه‌سازی ۴۳ کیوبیتی، رکوردش را بهبود بخشد.

 علاوه بر استفاده از یک ابررایانه‌ی قوی‌تر برای شبیه‌سازی ۴۶ کیوبیت، محققان هم‌چنین قادر به استفاده از تنها ۲ بایت اطلاعات برای نشان دادن حالت کیوبیت بودند که از ۱۶ بایتی که قبلا مورد نیاز بود کمتر است. این همان چیزی است که اکنون به ۳۲ کیوبیت اجازه نمی‌دهد در یک لپ‌تاپ با تنها ۱۶ گیگابایت حافظه شبیه‌سازی شوند.

 در مقایسه، Rigetti (یکی از استارت‌آپ‌های محاسبات کوانتومی) در ابتدا قادر به شبیه‌سازی تنها ۳۰ کیوبیت بود؛ اما اکنون می‌تواند ۳۶ کیوبیت را شبیه‌سازی کند. مایکروسافت در ابتدا ۳۰  کیوبیت شبیه‌سازی ارائه داد؛ اما اکنون می‌تواند ۴۰ شبیه‌سازی کیوبیت ارائه کند. آخرین کشف یولیش ممکن است این شرکت‌ها را مجبور کند تعداد کیوبیت‌های شبیه‌سازی‌شده‌شان را حتی بالاتر ببرند.

 محققان یولیش هم‌چنین معتقدند که توانایی شبیه‌سازی تعداد نسبتا زیادی کیوبیت‌ را دارند که در حال حاضر اجرا می‌شوند؛ به این معنی که توسعه‌دهندگان می‌توانند از لحظه‌ای که در کوانتوم به برتری می‌رسند، آن را با الگوریتم‌هایی که روی رایانه‌های کوانتومی کار می‌کنند آزمایش کنند و ثابت کنند که می‌توانند کاربردی‌تر هم باشند.       

تردیدی نیست که دنیای پی‌سی‌های مخصوصِ بازی بر خلاف پی‌سی‌های اداری همچنان قدرتمند و پویا به پیش می‌رود و هر سال هم سازندگانِ قطعات و لوازمِ جانبی سعی می‌کنند با خلق ایده‌های جدید و ابداعاتِ نوآورانه، کاربران را بیش از پیش به خریدِ محصولاتشان ترغیب کنند. بازار پی‌سی گیمینگ فقط به پی‌سی‌های رومیزی محدود نمی‌شود و چند سالی است که لپ‌تاپ‌های گیمینگ هم با استقبالِ روز افزونِ گروهی از کاربران مواجه است. کاربرانی که قابلیت جابجایی دستگاهشان مثل کنسول‌های بازی اولویتِ اول را دارا است و می‌خواهند بازی‌های محبوبشان را در هر کجا که هستند در کنار خود داشته باشند و بتوانند با دوستانشان به صورت آنلاین به رقابت بپردازند.

از طرف دیگر لپ‌تاپ‌ها در ازای قابلیتِ جابجایی، ویژگی‌هایی دارند که در پی‌سی‌ها وجود ندارد یا در صورت وجود از اهمیتِ کمتری برخوردار است. یکپارچه بودنِ نمایشگر، صفحه کلید و خنک‌کننده با شاسیِ دستگاه در فضایی محدود، از بارزترین تفاوت‌های لپ‌تاپ با پی‌سی‌های رومیزی است که چالش‌های جدیدی را پیش‌ روی آن می‌گذارد و در نتیجه معیار‌های جدیدی را برای خرید و انتخابِ بهترین مدل‌ها به فاکتورهای کیفی و راندمانیِ موجود برای قطعات پی‌سی اضافه می‌کند. میزانِ حرارتِ تولیدی، نویزِ تولید شده از سیستم خنک کننده، راندمانِ دستگاه در صورتِ کار مداوم، کیفیتِ ساخت و دوامِ نمایشگر و بدنه، ارگونومی صفحه کلید و تاچ‌پد همگی برخی از ملاک‌های اختصاصی مدنظر در بررسی لپ‌تاپ‌ها هستند. استفاده از باتری در لپ‌تاپ هم خصوصیتِ دیگری است که مدت زمانِ قابل استفاده بودن دستگاه در هنگامِ عدم دسترسی به برق شهری را تعیین می‌کند.

اما از آنجایی که مثل تمام پلتفرم‌های مخصوصِ بازی، راندمانِ خروجی دستگاه در بازی‌ها اولویتِ اصلی لپ‌تاپ‌های گیمینگ محسوب می‌شود، در این مطلب هم سعی خواهیم کرد شیوه‌ی تحقیق و گزینشِ مدل‌های برتر بر اساس پردازنده و تراشه‌ی گرافیکی را در کنارِ برخی از خصوصیاتِ منحصر به فرد در لپ‌تاپ‌های گیمینگ بررسی و بازگو کنیم تا بتوانیم محصولی را بخریم که توقعی که از بازی‌ها داریم را به بهترین نحو برآورده کند.

تراشه‌ی گرافیک: اولویت انتخاب

همان طور که در مقاله‌ی قبلی در تشریحِ بهترین ترکیب پردازنده و کارت گرافیک برای بازی های امروزی تکرار کردیم، روشن است که اولین اقدام پس از تعیین بودجه باید تمرکز روی گزینشِ مدلِ تراشه‌ی گرافیکی باشد. تراشه‌ی گرافیکی در هر رده‌ی بودجه‌ای معمولا گران‌ترین قطعه‌ی بکار رفته در لپ‌تاپِ مخصوص بازی است و بعد از آن پردازنده در جایگاهِ بعدی قرار دارد.

تا مدتی پیش و هنگامی که تراشه‌های نسلِ نهم انویدیا رایج بود، تراشه‌های گرافیکیِ موبایلی با تراشه‌های دسکتاپی تفاوت‌های اساسی داشتند و با وجود داشتنِ اسامیِ مشترک و رده بندی‌های یکسان، از نظر توان و راندمانِ خروجی دو شاخه‌ی مجزا محسوب می‌شدند. مثلا تراشه‌ی GTX 970m با فناوریِ ساخت ۲۸ نانومتری برای لپ‌تاپ‌ها تولید می‌شد و از ۱۲۸۰ هسته‌ی پردازشی برخوردار بود، اما تراشه‌ی دسکتاپی GTX 970 از ۱۶۶۴ واحدِ پردازشیِ سایه زن استفاده می‌کرد و به وضوح قوی‌تر بود. مشخصات دیگرِ آنها مثل عرضِ باند حافظه و سرعت ساعتِ کاری نیز بین آنها متفاوت بود. اما در نسلِ پاسکال اتفاقِ جدیدی افتاد و انویدیا با بهبودِ فناوریِ ساخت و کاهشِ مصرف توان و حرارت در تراشه‌های خود موفق شد که تفاوت ساختاریِ تراشه‌های موبایلی و دسکتاپیِ خود را از میان بردارد و قادر شود تراشه‌های دسکتاپیِ خود را برای استفاده در لپ‌تاپ‌ها به محدوده‌ی استانداردهای قابل قبول برساند (مدل GTX 1070 در این میان یک استثنا محسوب می‌شود و تعداد هسته‌های گونه‌ی موبایلی ۱۲۸ واحد بیشتر از گونه‌ی دسکتاپی است). تنها تفاوت در لپ‌تاپ‌های مجهز شده به گرافیکِ نسل دهم در استفاده از فرکانس‌های کاری متفاوت در بینِ سازندگانِ مختلف است که با توجه به سیستم تهویه و راندمانِ هدف در هر مدل متغیر است، اما همچنان در بازه‌ی راندمانیِ مشخصی نزدیک به تراشه‌های دسکتاپی باقی می‌ماند.

در سالِ ۲۰۱۷ میلادی برترین تراشه‌های گرافیکیِ موبایلی از نسلِ دهم انویدیا بودند و شامل تراشه‌های GTX 1050 تا GTX 1080 می‌شوند و به تازگی فناوری اختصاصیِ Max-Q هم به کمکِ سازندگان آمده که در ادامه‌ی مقاله به آن خواهیم پرداخت. در اینجا بر اساس آزمون‌های انجام شده بر روی مدل‌های مختلف در طولِ یک سالِ گذشته، مشخصاتِ تراشه‌های گرافیکی، دقتِ نمایشگرِ متناسب و همین‌طور تنظیماتِ گرافیکی پاسخ‌گو در بازی‌های امروزی را توصیه می‌کنیم:

در این جدول رزولوشن یا دقت نمایشگر در ترکیب با نرخِ فریمِ هدف توصیه شده است. در اینجا ملاک، متوسطِ نرخ فریمِ تولیدی و الگوی کلی در اجرای بازی‌های جدید است و ممکن است تراشه‌ای بتواند یک بازی خاص را در تنظیمات و نرخِ فریمِ بالاتری اجرا کند و در یک بازی سنگین و غیر بهینه هم در تنظیماتِ پایین‌تر و نرخ فریمی کمتر از مقداری که توصیه شده ظاهر شود.

ترکیب واحدِ گرافیکی و پردازنده

بسیاری از لپ‌تاپ‌های فعلی به دلیل تراکمِ قطعات در محفظه‌ی شاسی، از طراحی فشرده‌ای برخوردار هستند که بخشِ قابل توجهی از فضای داخلی دستگاه را اشغال می‌کند. بخشی از فضای داخلی هم به سیستم خنک کننده، لوله‌های ناقل حرارتِ مسی و فن‌های دفع کننده‌ی حرارت برای تهویه‌ اختصاص پیدا می‌کند. در این میان لپ‌تاپ یک برد یا مدارِ چاپی اصلی دارد که پردازنده یکی از بزرگ‌ترین تراشه‌ها‌ی آن است و تراشه‌ی گرافیکی بسته به تصمیم سازنده به دو شکل پیاده سازی شده است:

۱- از واحدِ گرافیکی مجتمع در داخل پردازنده استفاده می‌شود که در واقع همان گرافیک آنبردِ سابق و یکپارچه‌ی فعلی است و خروجی‌های تصویر و نمایشگر هم به پردازنده متصل است. این ترکیب، قیمتِ تمام شده‌ی پایینی دارد و معمولا برای بازی‌های سبکِ دو بعدی یا بازی‌های قدیمی در دقتِ پایین مناسب است. دستگاه‌های مشمولِ این حالت به گرافیک اینتلی مشهور هستند.

۲- به جز واحدِ گرافیکیِ پردازنده، از تراشه‌ی گرافیکیِ مجزایی هم استفاده شده که یا به صورت BGA روی برد اصلی لحیم می‌شود و یا به صورت خشابی با بردِ مجزا و استانداردِ MXM به برد اصلی قابل اتصال است. تراشه‌های گرافیکی مجزا در لپ‌تاپ‌های امروزی در بیشترِ موارد ساخت شرکت Nvidia و برخی موارد هم ساخت AMD هستند. تراشه‌ی گرافیکیِ پردازنده‌ی اینتل از طریق نرم افزار یا درایورِ مربوطه با تراشه‌ی گرافیکی مجزا ارتباط برقرار می‌کند و سپس در حین کاربری بسته به نوع نرم افزار و سنگینی بار پردازش، وظیفه‌ی اجرای دستوراتِ گرافیکی بین این دو تراشه جابجا می‌شود. بروز رسانیِ درایورهای گرافیکی و تشخیصِ اجرای بازی‌ها و استفاده‌ی بهینه از توان‌ تراشه‌ی گرافیکیِ متناسب با برنامه‌‌ی در حال اجرا در این دستگاه‌ها از اهمیت بسیار بالایی در راندمانِ نهایی برخوردار است.

در اینجا قصد داریم قطعات توصیه شده در هر رده‌ی بودجه‌ای را با چیدمانی تازه و بر اساس تراشه‌ی گرافیک و پردازنده‌‌ی متناسب با آن فهرست کنیم تا همان اطلاعات در قالبی متفاوت و با تمرکز بر پیوندِ دو قطعه‌ی اصلی و تاثیرگذار در لپ‌تاپ‌های مخصوص بازی قابل گزینش و ارزیابی باشند:

در هر رده‌ی بودجه‌ای ابتدا بهترین تراشه‌ی گرافیک گزینش می‌شود و در قدمِ بعدی هم حداقل پردازنده‌ی متناسب با توجه به قیمت و راندمان  انتخاب و توصیه می‌شود. پردازنده به گونه‌ای انتخاب شده که برای کارتِ گرافیکِ توصیه شده گلوگاه نشود یا کمترین تاثیر را در نرخِ فریمِ خروجی آن در آزمون‌ها داشته باشد. البته پردازنده در لپ‌تاپ‌های گیمینگ معمولا از سری‌های قوی انتخاب می‌شوند و کمتر مدلِ گیمینگی را می‌توان پیدا کرد که پردازنده‌ی ضعیفی در آن بکار رفته باشد.

امکاناتِ جانبی

• کیفیت پنل نمایشگر

کیفیت نمایشگر در لپ‌تاپ‌ها یکی از ملاک‌های مهم در هنگامِ خرید برای کاربران است و مشخصا برای گیمرها هم از اهمیت بالایی برخوردار است. اولویتِ انتخاب برای گیمرها دارا بودنِ یک پنل با زمان پاسخ‌گویی سریع و تاخیرِ پایین است. هنوز هم برخی از محصولات از پنل‌هایTN برای مدل‌های رده میانی و رده بالای خود استفاده می‌کنند که نسبت به پنل‌های IPS کیفیت رنگ پایین‌تر و زاویه دیدِ کمتری دارند و به همین دلیل اگر مدلی با پنل TN را انتخاب کرده‌اید، باید در بررسی شاخصه‌های کیفیِ آن نهایتِ دقت را به خرج دهید. پنل‌های TN هم در بسیاری جوانب پیشرفت داشته‌اند، ولی هم مدل‌های عالی دارند و هم مدل‌های معمولی و کم کیفیت با زاویه‌ی دید محدود. پنل‌های IPS و VA هم در ابتدا تاخیرِ بالایی داشتند و در حرکاتِ سریع باعثِ ایجاد دنباله در اشیای متحرک یا اثرِ Ghosting می‌شدند، اما امروزه کمتر مدلی را می‌توان یافت که دارای این عارضه باشد و زمانِ تاخیرِ مناسبی نداشته باشد.

برای استفاده‌های گیمینگ هم خرید دستگاه‌های دارای پنلِ 4K را فراموش کنید. این نوع پنل‌ها کاری جز اتلاف منابعِ سخت افزاری و راندمانِ پایین و ناسازگاری در بازی‌ها انجام نمی‌دهند. توصیه‌ی ما برای لپ‌تاپ‌های ۱۵ و ۱۷ اینچی، انتخابِ پنل‌های با دقتِ Full HD و نهایتا 2K است.

• نرخ بازسازی تصویر یا Refresh Rate

نرخِ بازسازی تصویر در پنل‌های معمولی ۶۰ هرتز است و کاربرانِ عادی هم نیازی نیست به آن توجه کنند، اما گیمرها به این شاخصه هم به عنوان یکی از ملاک‌های انتخاب در خرید توجه دارند. نرخ بازسازیِ تصویرِ نمایشگر هر چقدر بالاتر باشد، بازیکن قادر خواهد بود تا نرخِ فریمِ بالاتری را در بازی تنظیم کند و صحنه‌های بازی را روان‌تر و با تاخیرِ کمتر شاهد باشد. این قضیه به خصوص در بازی‌های رقابتی و آنلاین اهمیتِ دوچندانی دارد و می‌تواند یکی از عواملِ تصمیم‌گیریِ سریع و برتری بر حریفان محسوب شود.

امروزه برخی لپ‌تاپ‌های مخصوصِ بازی به پنل‌های ۱۲۰ هرتزی مجهز می‌شوند که در کنار واحد‌های گرافیکی رده بالا قادر خواهند بود نرخِ فریمِ بالاتر و تصاویرِ طبیعی‌تری را در بازی‌ها به نمایش گذارند. دستگاه‌های واجدِ این شرایط در واقع از امتیازِ بیشتری برای انتخاب شدن برخوردار بوده و به مدل‌های دیگر ارجح هستند.

• فناوری G-Sync

یک فناوری همسان سازیِ اختصاصی ساخت انویدیا است که نرخ بازسازی تصویر در نمایشگر را به صورت خودکار با نرخِ فریمِ خروجی واحدِ گرافیکی مطابقت می‌دهد. در این حالت دیگر نیازی به استفاده از Vsync در تنظیماتِ بازی نخواهد بود و در نتیجه افتِ فریم ناشی از آن را هم در بازی نخواهیم دید. هدفِ اصلی از بکارگیری G-Sync پرهیز از بریده شدنِ صحنه‌های متحرک در بازی‌ها یا اصطلاحا Screen Tearing بوده که با این فناوری کاملا حذف می‌شود و تصاویرِ روانی را مخصوصا در نرخِ فریمِ بالا شاهد خواهیم بود. فناوری رقیب همFreeSync ساختِ ای‌ام‌دی است که قابلیت‌های مشابهی دارد، اما در لپ‌تاپ‌ها قابل استفاده نیست چون تراشه‌ی گرافیکی اکثرا ساخت انویدیا است.

• فناوری Max-Q

مجموعه‌ای از راهکارها در جنبه‌های طراحی، سیستم خنک کننده، قطعات الکترونیکی و نرم افزار است که اجازه می‌دهد لپ‌تاپ‌های مخصوصِ بازی در عینِ داشتنِ ابعادِ کم و باریک بودن، به تراشه‌های گرافیکیِ قدرتمندی مثل GTX 1080 مجهز شوند. تراشه‌های پشتیبانی شده در این فناوری شامل GTX 1060، GTX1070 و GTX 1080 می‌شوند. در حال حاضر دستگاه‌های معدودی به این فناوری مجهز هستند که از برخی مدل‌های مذکور می‌توان ASUS ROG Zephyrus و MSI GS63 Stealth Pro را نام برد. نویزِ تولیدی ناشی از کارکردِ این محصولات حینِ پردازش‌های سنگین بسیار کمتر از مدل‌های مشابه بدون بهره‌گیری از این فناوری است.

• ذخیره‌سازِ SSD

برخورداری از یک ذخیره‌سازِ جامد از نوع Nand-Flash مدتی است که به یکی از ارکانِ اصلی و ضروری برای هر سیستمِ گیمینگ تبدیل شده است. چه خریدارِ پی‌سی باشید و چه یک لپ‌تاپِ قابل حمل، بررسی دارا بودن یک SSD پر سرعت و ترجیحا از نوع سریع‌ترِ M.2 در انتخاب‌های مدنظرِ خود را هرگز فراموش نکنید. از SSD برای نصبِ سیستم عامل استفاده خواهد شد و به همین دلیل ظرفیت‌های ۱۲۰ و ۲۵۰ گیگابایتی هم برای آن کفایت خواهد کرد.

جمع بندی

در این مطلب سعی کردیم با یادآوری محدودیت‌های یک دستگاهِ لپ‌تاپ، ملاک‌های بررسی و انتخابِ محصولِ مطلوب را به ترتیبِ اولویت بازگو کنیم. همچنین پیشنهادهایی را در موردِ انتخابِ تراشه‌ی گرافیکی و ترکیبِ آن با پردازنده‌های مناسب بر اساس تجربیات کسب شده از بررسی‌های قبلی ارائه کردیم که احتمالا کارِ گیمرها را برای انتخابِ مدل‌های مطلوب در ماه‌های آتی آسان‌تر خواهد کرد.

همچنین در مورد واحدهای گرافیکیِ مدرن در لپ‌تاپ‌های امروزی هم عنوان شد که راندمان تراشه‌های جدید به همرده‌های دسکتاپیِ آنها بیش از گذشته نزدیک شده و در بسیاری موارد بنچمارک‌های اجرا شده بر روی کارت‌های گرافیکی پی‌سی را می‌توان به عنوانِ معیارِ خوبی از راندمانِ تراشه‌های همرده‌ی موبایلی در دستگاه‌های قابل حمل قلمداد کرد. البته در نظر داشته باشید که این عامل دلیلی بر یکسان بودنِ راندمانِ مدل‌های مشابه از برندهای مختلف در بازی‌ها نیست، چرا که فرکانسِ کاری همچنان در مدل‌های مختلف متغیر است و بر اساس شاخصه‌‌های مختلفِ بازدهی و حرارتی تعیین می‌شود، اما در بازه‌ی مشخصی نوسان دارد.

وقتی از انتخابِ درست واحدِ گرافیکی و پردازنده در خریدِ آینده مطمئن شدیم، نوبت به گزینه‌های مهمِ دیگری مثل انتخابِ نمایشگر و فناوری‌های مرتبط با آن و ذخیره‌سازِ مناسب می‌رسد. در اختیار داشتنِ فناوری‌های نوینی مثل G-Sync و Max-Q در ابزاری که قرار است مدتِ زیادی را در آینده با آن سپری کنیم، تجربه‌ای لذت بخش‌تر از همیشه را در بازی‌ها فرآهم خواهد کرد، اما از طرفی قیمتِ تمام شده‌ی محصول نهایی را هم تا حدِ زیادی افزایش خواهد داد و شاید موردِ تاییدِ تمامِ کاربران نباشد. با این توضیح می‌توان در انتخاب پنل‌های مناسبِ بازی گزینه‌های مهمی مثل کیفیتِ بصری پنل و نرخ بازسازی تصویرِ ۱۲۰ هرتزی را ملاکِ برتری در نظر گرفت و بعد از آن در صورتِ باقی ماندنِ بودجه به سراغ مدل‌هایی با G-Sync یا Max-Q رفت که البته تاثیری کمتر از داشتنِ ذخیره‌سازِ SSD در یک محصولِ مخصوصِ بازی ایجاد نمی‌کنند.

بر اساس مطالعات جدید دانشمندان زمین‌شناسی دانشگاه مک‌گیل، قدیمی‌ترین فسیل‌های جلبک در جهان به حدود یک میلیارد سال پیش بازمی‌گردد. این پژوهش که در مجله Geology منتشر شده، می‌تواند رموزی که سال‌ها است در مورد فسیل جلبک‌ها وجود دارد حل کند. فسیل جلبک Bangiomorpha pubescens برای اولین بار در سال ۱۹۹۰ در سنگ‌های شمالگان کانادا کشف شد. اعتقاد بر این است که جانداران میکروسکوپی، قدیمی‌ترین اجداد شناخته‌شده گیاهان و حیوانات هستند. تخمین دقیق پیدایش آن‌ها مشکل است و حدس زده می‌شود در محدوده بین ۷۲۰ میلیون تا ۱.۲ میلیارد سال پیش شکل گرفته‌اند.

یافته‌های جدید، شواهدی نشان می‌دهند که دوره‌ای از تاریخ زمین که به آن بورینگ بیلیون گفته می‌شود، چندان هم ساده و یکنواخت نبوده است. بلکه بین ۰.۸ تا ۱.۸ میلیارد سال پیش، آرکیاها، باکتری‌ها و تعداد انگشت‌شماری موجودات پیچیده به خاطر تغییرات ناچیز محیطی یا زیستی، در اقیانوس‌ها منقرض شده‌اند. در حقیقت حدود ۵۴۱ میلیون سال پیش که به‌اصطلاح عصر انفجار کامبرین شناخته می‌شود، ممکن است این دوران مرحله‌ای برای تکثیر اشکال پیچیده‌تر فراهم شده باشد. شواهد نشان می‌دهد که شکل‌گیری بیوسفر زمین و محیط اطراف آن در اواخر دوره بورینگ بیلیون، فعالیت‌های زیستی پویاتر از آنچه قبلا می‌پنداشتند بوده است.

تعیین سن فسیل‌ها

پژوهشگران فسیل‌های Bangiomorpha pubescens را در یک منطقه دور از دسترس و ناهموار در جزیره بافین یافتند. با وجود آنکه فسیل کشف‌شده در ماه آگوست و در شرایط برف و بوران شدید رخ داد، دانشمندان توانستند نمونه فسیل‌های جلبک را از سنگ‌های شیل که در لایه‌ای از دیگر سنگ‌ها قرار گرفته بود، جمع‌آوری کنند. با استفاده از روش تخمین روتنیوم- اوسمیم که در سال‌های اخیر به‌طور گسترده برای تعیین سن سنگ‌های رسوبی استفاده می‌شود، سن دقیق سنگ‌ها ۱.۰۴۷ میلیارد سال محاسبه شد. پروفسور گالن هالورسون از بخش علوم سیاره‌ای و زمین دانشگاه مک‌گیل، در مورد این کشف فسیل‌ها می‌گوید:

این‌که فسیل‌ها ۱۵۰ میلیون سال قدیمی‌تر از آن هستند که قبلا تصور می‌شد، تأییدی بر جذاب و بی‌نظیر بودن این فسیل‌ها است. این اتفاق، دانشمندان را قادر می‌سازد که ارزیابی دقیق‌تری بر تکامل اولیه یوکاریوت‌ها داشته باشند.

ازآنجاکه Bangiomorpha pubescens به جلبک‌های قرمز امروزی بسیار نزدیک هستند، دانشمندان تعیین کرده بودند جلبک‌های باستانی، مانند گیاهان از نور خورشید، دی‌اکسید کربن و آب برای تولید مواد مغذی استفاده می‌کردند. دانشمندان حدس می‌زنند کلروپلاست که بخش فتوسنتز در سلول گیاهان است، زمانی شکل گرفت که یوکاریوت‌ها، باکتری‌های ساده فتوسنتز کننده را به درون سلول خود انتقال دادند. در نهایت، یوکاریوت‌ها DNA جدید خود را به نسل‌های بعد منتقل کردند که گیاهان و درختان امروزی در سراسر جهان در خود دارند.

منشأ کلروپلاست‌

بعد از آن‌که دانشمندان زمان فسیل‌ها را ۱.۰۴۷ میلیارد سال پیش به دست آوردند، در مرحله بعد با استفاده از یک مدل از محاسبات کامپیوتری که به آن ساعت مولکولی گفته می‌شود، رویداد‌های تکاملی را بر اساس نرخ جهش ژنتیکی محاسبه کردند. نتایج محاسبات نشان دادن که زمان ترکیب کلروپلاست در سلول یوکاریوت‌ها به ۱.۲۵ میلیارد سال قبل بازمی‌گردد. دکتر گیبسون از دیگر دانشمندان این تیم تحقیقاتی می‌گوید:

انتظار داریم و امیدواریم که دیگر دانشمندان نیز با تمرکز بر فسیل تازه کشف‌شده، محاسبات مربوط به ساعت مولکولی خود را جهت تعیین زمان وقایع تکاملی به کار گیرند و با محاسبات ما مقایسه کنند. اگر دیگر دانشمندان بتوانند روش‌های دقیق‌تری برای محاسبات تشکیل کلروپلاست ارائه کنند، در نهایت می‌توان تصمیم گرفت چه محاسباتی دقیق‌تر است و مناسب‌ترین روش را جهت تعیین زمان به دست آورد.

امروزه وای‌فای تقریبا همه‌جا در دسترس است. برای کارهایی که به اینترنت نیاز دارد مثل وب‌گردی، بازی‌های اینترنتی، شبکه‌های اجتماعی و... وای‌فای حکم اکسیژن را دارد! به‌عبارتی وای‌فای همیشه باید در اختیارمان باشد. اگر در حد متوسط و معمول هم با گوشی‌، لپ‌تاپ یا هر دستگاه دیگری به وای‌فای متصل می‌شوید، می‌دانید که وقتی وای‌فای قطع شود، می‌تواند اعصاب شما را به هم بریزد.

در این مقاله به برخی از مسائلی که باعث بروز مشکل در وای‌فای می‌شود و راه‌های حل آن‌ها می‌پردازیم، فرقی نمی‌کند که به شبکه‌ی خودتان وصل شده‌اید یا سعی دارید به شبکه‌ی دیگری متصل شوید، این راه حل‌ها به دردتان خواهد خورد.

پایه و اساس وای‌فای

قبل از شروع، یک سری اصطلاحات و کلماتی که در طول این مقاله از آن‌ها استفاده خواهد شد، به‌طور مختصر توضیح می‌دهیم:

802.11: نام مجموعه‌ای از پروتکل‌های استاندارد برای شبکه‌های محلی بی‌سیم (WLAN) است که توسط مؤسسه‌ی مهندسان برق و الکتریک معروف به IEEE (آی تریپل ای) مدیریت می‌شود. شبکه‌های محلی بی‌سیم در سال ۱۹۹۹ به‌طور جدی با تصویب استاندارد 802.11b کار خود را شروع کرد. از مزیت‌های این استاندارد هزینه‌ی کم و برد مناسب آن است. استاندارد 802.11a نیز در همان سال تصویب شد؛ اما کمتر مورد توجه قرار گرفت. با توجه به هزینه‌ی بالاتر، 802.11a عموما مصارف تجاری داشت؛ این در حالی است که 802.11b بازار مصارف خانگی را بهتر پوشش می‌داد. این گروه بعد از آن به استانداردهای بالاتر 802.11ac و 802.11ad که امروزه وجود دارد دست یافت. انتظار می‌رود که به‌زودی استاندارد 802.11ax را هم در نمایشگاه بین‌المللی CES ببینیم. 

وای‌فای: نامی تجاری است که برای پوشش آداپتور‌های شبکه‌ای به کار برده می‌شود که یک سری تأییدیه‌های خاص را گذرانده‌اند تا بتوانند با استفاده از زیرمجموعه‌های پروتکل 802.11 با یکدیگر کار کنند.

باند فرکانس: شبکه‌های وای‌فای از دو باند فرکانس استفاده می‌کند: ۲/۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز. بسیاری از روترها و موبایل‌های جدید و لپ‌تاپ‌ها می‌توانند با هردو باند کار کنند که به آن‌ها اصطلاحا دو بانده (Dual-band) می‌گویند. استاندارد 802.11b تنها از فرکانس ۲.۴ گیگاهرتزی استفاده می‌کند و 802.11a تنها از فرکانس ۵ گیگاهرتز. 802.11n نیز دوبانده محسوب می‌شود.

کانال‌ها: باند‌های فرکانس به دو دسته‌ کانال شماره‌گذاری شده تقسیم شده‌اند. در آمریکا برای باند ۲.۴ گیگاهرتز، تا ۱۱ کانال موجود است که بین این کانال‌ها هم‌پوشانی وجود دارد؛ این در حالی است که برای باند ۵ گیگاهرتز تعداد بیشتری کانال وجود دارد که عموما هم‌پوشانی ندارند و محدوده‌ی وسیع‌تری از ۳۶ تا ۱۶۵ را در بر می‌گیرد.

اکنون باید سراغ مشکلاتی برویم که ممکن است با آن‌ها مواجه شوید!

می‌دانید که یک شبکه در دسترس است؛ اما برای شما قابل مشاهده نیست

حتما برایتان پیش آمده است که گاهی اوقات با این‌که می‌دانید در جایی که هستید یک شبکه‌ی وای‌فای در دسترس است؛ اما آن شبکه روی دستگاه شما قابل مشاهده نیست. در این صورت این موارد را امتحان کنید:

• در این مواقع بهتر است ببینید و بررسی کنید که مبادا وای‌فای را غیر فعال کرده‌اید و خودتان متوجه نشده‌اید! در برخی لپ‌تاپ‌های ویندوزی و دیگر دستگاه‌ها، ‌دکمه‌هایی وجود دارد که می‌توان با زدن آن‌ها به‌راحتی وای‌فای را فعال و غیر فعال کرد؛ ممکن است گاهی این دکمه‌ها را اتفاقی زده و باعث غیر فعال کردن وای فای شده‌ باشید. در این صورت مثلا در ویندوز ۱۰، روی آیکون مربوط به شبکه در نوار وظیفه (تسک بار) یک ضربدر قرمز خواهید دید.
• در بسیاری از دستگاه‌ها، با یک سری ترفندهای سریع می‌توان وای‌فای را غیر فعال کرد. Airplane Mode یا حالت پرواز ساده‌ترین راهی است که با فعال کردن آن می‌توان تمامی امواج رادیویی، امواج بلوتوث و وای‌فای را غیر فعال کرد. کافی است این گزینه را در حالت on قرار دهید تا تمامی این اتفاق‌ها رخ دهد!
• خارج از محدوده؛ گاهی پیش می‌آید که در یک نقطه به‌خوبی به وای‌فای دسترسی دارید؛ اما چند لحظه بعد نه. علت این است که سیگنال‌های رادیویی از دیوارها عبور می‌کند و می‌تواند توسط آدم‌ها و مواد و وسایل جذب شود. کمی جا‌به‌جا شوید تا مجددا به وای‌فای متصل شوید.
• باند فرکانس را چک کنید. فرکانس ۲.۴ گیگاهرتزی رایج‌تر است و بیشتر وسایل از این باند بهره می‌گیرند؛ بنابراین ممکن است تداخل بیشتری وجود داشته باشد. در عین حال این باند راحت‌تر از وسایل و دیوار عبور می‌کند و برد بیشتری دارد؛ در‌حالی‌که فرکانس ۵ گیگاهرتزی، برد کمتر ولی سرعت بیشتری دارد. برای این فرکانس از مشکل تداخل نیز خبری نیست. همانطور که دیدید هرکدام از این باندها مزیت‌ها و محدودیت‌های خاص خودشان را دارند بنابراین باتوجه به شرایط باید تصمیم بگیرید که از کدام استفاده کنید. البته باید بدانید که اگر مودم شما ۵ گیگاهرتزی است، باید تقویت‌کننده‌، گوشی و لپتاپ شما هم از این فرکانس پشتیبانی کنند و دارای همان استانداری باشند که مودم از آن بهره می‌‌گیرد تا از نهایت سرعت لذت ببرید. با این حال تمام گوشی‌ها و لپ‌تاپ‌ها از فرکانس ۵ گیگاهرتزی پشتیبانی نمی‌کنند. پس هنگام خرید باید به این مسائل توجه کرد. برخی دستگاه‌ها فقط در یکی از این دو باند کار می‌کنند؛ در این صورت باید انتخاب کنید که کدام فرکانس را ترجیح می‌دهید. برخی دستگاه‌ها هم هستند که می‌توانند روی هردو باند به‌طور همزمان کار کنند و به‌اصطلاح دوبانده هستند که در این صورت مشکلی نخواهید داشت.
• شبکه‌های مسدودشده؛ اگر شبکه‌ای مسدود شده باشد نام آن را روی دستگاهتان مشاهده نخواهید کرد. مسدود کردن یا مخفی کردن نام وای‌فای روش امنیتی خیلی معتبری هم نیست؛ ولی می‌تواند دزدان وای‌فای را کمی عقب براند. در صورتی که نام یک شبکه مخفی شده باشد، برای اتصال به آن لازم است که به‌صورت دستی نام کامل ESSID و رمز را وارد کنید و در یک کلام، کمی سختی بکشید.
• شبکه غیر فعال شده؛ دستگاه‌های دیگر را چک کنید یا از افراد دیگر که به آن شبکه متصل‌اند سؤال کنید. شاید روتر به راه‌اندازی یا بوت مجدد یا حتی تعویض شدن نیاز داشته باشد.

به شبکه متصل هستید اما به اینترنت دسترسی ندارید، همان عبارت No Internet access معروف!

وای‌فای یک تکنولوژی رادیویی است، یعنی این‌که ممکن است به شبکه متصل باشید و سیگنال هم قوی باشد؛ ولی باز هم نتوانید از اینترنت بهره ببرید. برای حل این مشکل اول باید از درست بودن تنظیمات شبکه‌ی خود اطمینان حاصل کنید و آدرس شبکه‌ی خود را چک کنید و ببینید در رنج APIPA است یا خیر. اگر مشکلی در دادن آدرس از سوی شبکه‌های محلی به دستگاهتان پیش آید، کامپیوتر یا موبایلتان یک آدرس به خودش اختصاص می‌دهد و در این صورت نمی‌تواند داده‌ها را رد و بدل و مسیریابی کند.

برخی سیستم‌‌عامل‌ها در صورت بروز مشکل اینترنت با علائمی مثل یک علامت تعجب زردرنگ روی آنتن وای‌فای به شما می‌گویند که مشکلی وجود دارد. در این صورت سراغ تنظیمات زیر بروید :

• در اندروید: Settings > About Phone > Status
• در آی‌او‌اس: Settings > Wi-Fi و کلید روی گزینه i
• در ویندوز: Settings > Network & Internet و سپس Wi-Fi adapter را انتخاب کنید.
• در مک‌اواس‌ (macOS): پنجره‌ی Network system preference را باز کنید، Wi-Fi adapter را انتخاب کنید، روی گزینه Advanced کلیک کنید و در نهایت روی تب TCP/IP کلیک کنید.

اگر آدرس IP دستگاه شما برای IPv4 با 169.254 شروع می‌شود، این یک آدرس APIPA است؛ یعنی سیستم عاملتان نمی‌تواند از طریق DHCP به‌صورت اتوماتیک IP بگیرد.

قبل از این‌که ببینید شبکه دچار مشکل شده است یا نه، تنظیمات فایروال‌ خود (Firewall) را چک کنید. برخی فایروال‌ها از اتصال به شبکه‌های جدید و ردو بدل کردن ترافیک بین آن‌ها جلوگیری می‌کند. در بسیاری از موارد باید علایمی مبنی بر دریافت شبکه‌های جدید دریافت کنید که از شما تأیید یا عدم تأیید آن را می خواهند. اما گاهی اوقات ممکن است بدون این‌که به شما اطلاع داده شود، شبکه جدید مسدود شود.

به‌محض این‌که فایروال یا دیگر فیلترها را حذف کردید، دیگر اطمینان حاصل می‌کنید که مشکل حتما از شبکه شما است. در این شرایط اگر از آن دسته آدم‌هایی نیستید که وقتی از کوره درمی‌روند مشت و لگد حواله‌ی روترشان می‌کنند، باید حتما کسی را بیابید که این کار را برایتان انجام دهد!

آدرس IP معتبر است اما هیچ چیزی لود نمی‌شود!

اگر دارید از یک هات‌اسپات عمومی در کافی‌شاپ، فرودگاه، مرکز کنفرانس یا هر جای دیگری استفاده می‌کنید، ممکن است بدون این‌که متوجه شوید با یک پورتال یا یک صفحه‌ی ورود برخورد کنید. بسیاری از ورژن‌های اخیر سیستم‌عامل‌ها متوجه می‌شوند که ممکن است با یک پورتال مواجه شده باشید و در این صورت دستور‌العمل‌های خاصی به‌ کار خواهند برد. تا زمانی که سؤالات درست را جواب ندهید یا روی دکمه‌هایی که باید کلید نکنید، دسترسی به اینترنت قطع خواهد شد.

با صفحه‌ی پورتال، هات‌اسپات از جستجوهای سامانه نام دامنه (DNS) به‌نفع خود استفاده می‌کند؛ درنتیجه هرجا که تلاش کنید بروید شما را مجددا به پورتال هدایت می‌کند. مک‌او‌اس و آ‌ی‌او‌اس اپل این رفتار را شناسایی و پنجره‌یModal Dialog را باز می‌کنند که وب پیج پورتال را نشان می‌دهد. به‌محض این‌که دسترسی با موفقیت شروع شد، سیستم عامل می‌تواند بگوید که DNS به‌درستی عمل می‌کند و یک دکمه‌ی Done را نشان می‌دهد که می‌توان روی آن کلیک کرد.

گاهی به علت این‌که پورتال‌ها آنقدرها حرفه‌ای نیستند یا در اثر فایروال یا دیگر نرم‌افزارهای فیلترینگ، سیستمتان به این تغییر آدرس‌ها اطمینان نمی‌کند و در نتیجه از نمایش این صفحات پورتال جلوگیری می‌شود. مرورگری را باز و صفحه‌ای را بارگیری کنید مثل cnn.com و ببینید چه اتفاقی می‌افتد. به بخش Location مرورگرتان نگاه کنید و ببینید آیا دامنه یا آدرس‌های IP تغییر می‌کند یا خیر. این احتمالا برنامه‌ای در سیستمتان هست که دارد فرایند بلاک کردن را تکمیل می‌کند.

اگر هیچ‌چیزی در مرورگرتان بارگیری نمی‌شود با یک متخصص در میان بگذارید. ممکن است لازم باشد که پسورد دریافت کنید، هزینه‌ای بپردازید یا از یک پیکربندی خاص استفاده کنید.

اینترنت‌ شما مدام قطع و وصل می‌شود

در مورد این مشکل چهار مقصر داریم: اتصالات نامنظم پهنای باند، فاصله از ایستگاه پایه، انتخاب ایستگاه اشتباه و شبکه‌ی محلی پرترافیک.

برود باند (Broadband): در برودباند می‌توان چندین سیگنال مختلف را به‌طور همزمان روی رسانه ارسال کرد و هرکدام از سیگنال‌ها دارای پهنای باند مشخصی است. تست این‌که ببینید مشکل از این مورد است یا نه کمی سخت است؛ مگر این‌که بتوانید یک کابل اترنت به روتر وصل کنید و از یک نرم‌افزار تست پهنای باند استفاده کنید؛ مثل Ookla یا یک نرم‌افزار نظارت بر شبکه. اگر توانستید، این مورد را از فهرست عاملان مشکل قطع و وصل شدن اینترنتتان حذف کنید!

فاصله: به نظر رفع این مشکل راحت به نظر می‌رسد. به ایستگاه‌تان نزدیک‌تر شوید! اما اگر ندانید که این ایستگاه‌های پایه‌ی وای‌فای دقیقا در کجا واقع شده‌اند یا اتاق شما یعنی جایی که دارید از اینترنت استفاده می‌کنید از محل ایستگاه دور است هضم عبارت نزدیک‌تر شوید کمی سخت می‌شود! به‌ علت انعکاس سیگنال و جذب آن توسط دیوار و وسایل و حتی انسان‌ها، همیشه برایمان واضح نخواهد بود که ایستگاه‌های پایه‌مان را کجا قرار دهیم تا پوشش‌دهی بهتری داشته باشد. برنامه‌ی NetSpot می‌تواند با ایجاد یک نقشه‌ی حرارتی، ناحیه پوششی وای‌فایتان را آنالیز کند. ورژن رایگانی نیز از Ekehau’s Heatmapper نیز هست که تقریبا همین ویژگی‌ها را دارد.

ایستگاه پایه اشتباه: ایستگاه پایه هر نودی که قابلیت وای فای دارد مثل روتر با همان تنظیمات امنیتی که به شما امکان پرسه زدن در اینترنت می‌دهد؛ چه روی یک برج بلند باشد چه در یکی از اتاق‌های خانه شما. وسایل شما مثل موبایلتان همیشه درمورد قوی‌ترین سیگنال انتخاب درستی ندارند. مثلا ممکن است در خانه‌ها‌ی کوچک به‌خاطر دیوارهای قطور چند ایستگاه داشته باشید. در این حالت ممکن است لپ‌تاپ و موبایلتان به‌صورت روتین به یک ایستگاه وصل شوند؛ درحالی‌که شاید ایستگاه دیگری که در خانه هست قوی‌تر باشد. وقتی این ایستگاه‌ها تمام نام یکسانی دارند هم می‌توانید انتخاب کنید که به کدام وصل شوید؛ اما خاموش و روشن کردن آداپتور وای‌فای‌ خودتان می‌تواند در یک انتخاب بهتر کمک کند.

شبکه‌های محلی شلوغ: خارج از شبکه‌های توری می‌توانید به یک روتر وصل شوید و در هر باند حالت تعیین خودکار کانال را عوض و خودتان یک کانال را انتخاب کنید. راز کوچکی که در مورد وای‌فای وجود دارد این است که درحالی‌که سطوح سیگنال در فرکانس ۲.۴ گیگاهرتز برای تمام کانال‌ها تنها یک ماکسیمم دارد، اما فرکانس ۵ گیگاهرتز به سه بخش بزرگ تقسیم می‌شود و تا سال ۲۰۱۴ هرکدام از آن‌ها ماکسیمم‌های مختلفی داشتند.

پایین‌ترین رنج کانال (36،40،44،48) نمی‌توانند در میزان بیشتر از پنج درصد از ماکسیمم بالاترین رنج کانال (149،153،157،161) کار کند. چنانچه ابزاری دارید که برای اعلام قوانین جدید بازبینی نشده بود (ابزاری که اکثریت قریب به اتفاق، ایستگاه‌های پایه‌ای با عمر حداقل دو سال هستند)، اگر باند ۵ گیگاهرتز را در کانال ۱۴۹ تنظیم کنید مشکل حل می‌شود یا با استفاده از ابزارهایی چون WiFi Explorer می‌توانید بفهمید چه وسایلی دور و برتان در حال استفاده‌اند.

پسوردتان صحیح است اما به اینترنت وصل نمی‌شوید

برای وارد شدن به یک شبکه به نام کاربری و رمز عبور نیاز دارید و اگر رمز عبور را اشتباه وارد کنید نمی‌توانید به آن شبکه وارد شوید. اما اگر رمز عبور را هم درست وارد کنید و باز نتوانید وارد شبکه شوید چه؟

• چک کنید که حروف کوچک و بزرگ را در پسوردتان رعایت کرده‌اید و همنیطور فاصله‌ها. مطمئن باشید که حتی یک فاصله را هم جا نینداخته‌اید.
• مطمئن شوید که شبکه درست را انتخاب کرده‌اید. در بعضی جاها با چندین و چند شبکه مواجه می شوید و احتمال دارد شبکه‌ای را انتخاب کرده باشید که تشابه اسمی با شبکه‌ای دارد که شما می خواستید آن را انتخاب کنید.
• ممکن است مشکل از فرم‌ور یا سفت‌افزار روتر باشد که باعث می‌شود به‌خوبی کار نکند و نشود به آن متصل شد؛ حتی وقتی که پسورد درست را وارد کرده‌اید. در این صورت با یک متخصص مشورت کنید یا اگر خودتان تخصص کافی دارید روترتان را مجددا راه‌اندازی یا اصطلاحا Reboot کنید.

دستگاهتان مرتب به همان شبکه اشتباه وصل می‌شود

اکثر سیستم‌عامل‌های امروزی لیستی از شبکه‌هایی به آن‌ها وصل شده‌اید (حتی برای یک بار) در خود دارند. امروزه اگر با یک مثلا موبایل به شبکه‌ای متصل شوید، می‌توانید با دیگر موبایل‌ها، تبلت‌ها و کامپیوترهایتان به‌راحتی به آن شبکه وصل شوید. اگر شبکه‌ای باشد که یک بار به آن وصل شده‌اید و حالا هرقدر تلاش کرده‌اید که این شبکه فراموش شود و دیگر در لیستتان نباشد و نشده است، باید چه‌ کرد؟ شاید شما هم شنیده باشید که حذف اتصال به یک شبکه آن‌ را کاملا پاک نمی‌کند چون اگر با یک دستگاه دیگرتان به آن شبکه وصل شوید، مجددا آن شبکه به دستگاه‌های دیگرتان نیز کپی می‌شود. راه حلش تسلیم نشدن است: به پاک کردن آن شبکه از تمام وسایل و دستگاه‌هایتان ادامه دهید!

 برای مدیریت شبکه‌ها کافی است این مراحل را دنبال کنید:

• در اندروید: Settings> Wi-Fi، دکمه Customize را بزنید و سپس Saved Network را انتخاب کنید.
• در iOS: در Settings> Wi-Fi می‌توانید شبکه‌هایی را که به آن‌ها متصل شده‌اید کاملا پاک کنید.
• در ویندوز: روی آیکون Network کلیک کنید، Manage Wi-Fi Settings و سپس Manage Known Networks را انتخاب کنید.
• اداپتور وای‌فایتان ممکن است عمر خود را کرده باشد. مهم نیست که از چه دستگاهی استفاده می‌کنید؛ قبل از این که تسلیم شوید سیستم‌عاملتان را مجددا نصب کنید تا ببینید مشکل از کجا بوده است!

گاهی اوقات اگر وسایلی مثل موبایل و تبلت مشکل دسترسی به اینترنت دارند، ممکن است دیگر قابل تعمیر نباشند و عمر خود را کرده باشند. پس بهتر است به‌جای تعمیر، تعویضشان کنید!

شرکت‌های نوپا چگونه مراحل رشد خود را برنامه‌ریزی می‌کنند؟ دونا لوین، کارآفرین اجتماعی و مؤسس Care.com،معتقد است بنیان‌گذاران پیش از مقیاس‌پذیری کسب‌وکارشان، باید پنج نکته‌ای را که در ادامه‌ی این مطلب ذکر می‌شود، بررسی کرده باشند. وب‌سایت Care.com یک سرویس آنلاین مراقبت‌های اجتماعی و خانوادگی است که بیش از ۲۰ میلیون عضو در ۱۶ کشور جهان دارد. دونا لوین در این شرکت، تیم‌هایی فوق‌العاده کارا ساخت و موفق شد پس از پنج دوره افزایش سرمایه، یک IPO موفق داشته باشد. لوین در حال حاضر یکی از اعضای مرکز کارآفرینی مارتین تراستدانشگاه MIT و همچنین یکی از سخنرانان دانشکده‌ی مدیریت اسلون است.

لوین اخیراً در مقاله‌ای دیدگاه خود را در مورد نکاتی که کارآفرینان پیش از مقیاس‌پذیری کسب‌وکارشان، باید مدنظر قرار دهند به اشتراک گذاشته است.

در کسب‌وکار شما مقیاس‌پذیری به چه معنا است؟

اغلب کارآفرینان، برای مقیاس‌پذیری تعاریف متفاوتی دارند. ولی لوین این مفهوم را به‌سادگی توضیح می‌دهد. او می‌گوید:

مقیاس‌پذیری یعنی رشد کسب‌وکار شما با روندی قابل‌ اطمینان افزایش می‌یابد. شرکتتان رشد می‌کند، شما عملیات مورد نیاز را اجرا می‌کنید، به این موضوع فکر می‌کنید که چه پروسه‌هایی را خودکار کنید و قطعاً می‌خواهید برنامه‌ای برای درآمدتان داشته باشید. به‌علاوه، تلاش می‌کنید پیشرفتتان را ادامه دهید.

لوین بر این باور است که بنیان‌گذاران باید بفهمند مقیاس‌پذیری واقعی کسب‌وکارشان چه معنایی دارد؛ چراکه این کیفیت در صنایع مختلف، نمودهای متفاوتی دارد. بنابراین شما باید بدانید انتظارات صنعتتان چیست.

لوین همچنین به بنیان‌گذاران یادآوری می‌کند:

زمانی که ما از مقیاس صحبت می‌کنیم، منظور مقیاسی است که قابل پیش‌بینی باشد. شما نمی‌توانید بگویید که روی یک استراتژی PR محور متمرکز شده‌اید، زیرا پارامترهای این استراتژی قابل پیش‌بینی و تحت کنترل شما نیستند؛ درحالی‌که برای اثبات رشد شرکت، باید از متریک‌ها و معیارهای قابل‌سنجش استفاده کنید.

سرمایه‌گذاران می‌خواهند بدانند که اگر به شما ۱۰۰ دلار بدهند، آن را به شیوه‌ای کارآمد خرج می‌کنید. شما بعداً می‌توانید بگویید: «ما این ۱۰۰ دلار را به‌این‌ترتیب خرج کردیم و ۵۰ دلار درآمد داشتیم که با توجه به ارزشی که در بلندمدت برای مشتریان تولید می‌کند، فرایند خوبی است.»

مشخص کنید که چگونه می‌خواهید مشتریان جدیدی جذب کنید

زمانی که کسب‌وکارتان را مقیاس دهی می‌کنید، به راهکارهای جدیدی برای جذب مشتریان بیشتر نیاز دارید و نمی‌توانید از همان روش‌های مراحل اولیه استفاده کنید. همان‌طور که لوین می‌گوید، وقتی تازه کسب‌وکارتان را راه‌اندازی کرده‌اید مشتریان اولیه‌ی شما افرادی هستند که مزایای محصول شما را باور دارند؛ یا از دوستانشان تعریف کارهایتان را شنیده‌اند. زمانی که کسب‌وکارتان رشد می‌کند، باید به این موضوع توجه کنید که در یک بازار بزرگ‌تر، مردم به چه ویژگی‌هایی بیشتر اهمیت می‌دهند و برای چه خدماتی حاضرند پول بیشتری پرداخت کنند.

لوین این موضوع را با همان مثال همیشگی ویتامین‌ها و داروهای مسکن توضیح می‌دهد. به گفته‌ی او برخی از کسب‌وکارها داروهای مسکن خوبی هستند و زمانی که مردم از موضوعی در رنجند، تلاش می‌کنند راهکاری برای رفع این درد پیدا کنند.

ولی ویتامین‌ها، داروهایی هستند که مردم خودشان را ملزم به خرید آن‌ها نمی‌دانند؛ هرچند واقف باشند که ویتامین برای سلامتی‌شان خوب است. پس اگر یک کسب‌وکار مسکن و آرام‌بخش دارید، این مردم هستند که برای درمان دردشان به شما مراجعه می‌کنند؛ ولی اگر یک کسب‌وکار ویتامین داشته باشید، خودتان برای فروش محصولاتتان باید به دنبال مشتریان بروید.

تیم و هم‌بنیانگذاران خود را بشناسید

آیا تیمتان هم برای رشد آمادگی دارد؟ آیا افراد مناسب و مورد نیاز در تیمتان حضور دارند؟ نقاط ضعف و قوت تیم را می‌شناسید؟ به چه افرادی برای پوشش این نقاط ضعف نیاز دارید؟

 بنیان‌گذاران پیش از آماده شدن برای مقیاس‌پذیری شرکت، باید به همه‌ی این سؤالات پاسخ دهند. به‌علاوه آن‌ها باید همیشه با هم‌بنیانگذاران خود در ارتباط باشند. لوین می‌گوید:

فرهنگ، استراتژی را پشت سر می‌گذارد. ممکن است بهترین طرح و برنامه را در دست داشته باشید؛ ولی اگر اعضای تیم ناراضی و بی‌انگیزه باشند، کسب‌وکارتان را نابود می‌کنند و متأسفانه شما مقصرید.

به‌علاوه، بنیان‌گذاران قبل از مقیاس‌پذیری شرکت، باید با یکدیگر هماهنگ باشند؛ زیرا هر موضوع مهمی که در زندگی آن‌ها رخ می‌دهد، به نحوی کسب‌وکار را تحت تأثیر قرار خواهد داد.

نکته‌ی مهم دیگر این است که شرایط مالی خود را تحت کنترل داشته باشید و برای  خودتان و اعضای تیم حقوق و دستمزد قابل قبولی در نظر بگیرید. اگر افرادتان با مشکلات ملی مواجه باشند، نمی‌توانند انرژی زیادی صرف رشد شرکت کنند.

سبک رهبری شما چیست؟

برخی از ما، یک کسب‌وکار را شروع می‌کنیم زیرا می‌خواهیم بقیه‌ی زندگی‌مان را به این کار بپردازیم. برخی دیگر، از یک مشکل خسته شده‌ایم و قصدمان این است که راهی برای حل و رفع یک مسئله پیدا کنیم و بعد به سراغ مشکل بعدی برویم. برخی از افراد هم می‌خواهند کسب‌وکاری را تا یک مرحله‌ی خاص پیش ببرند و بعد آن را به یک شرکت بزرگ بفروشند و به‌این‌ترتیب به درآمد خوبی دست پیدا کنند. به عقیده‌ی لوین، فرقی ندارد که هدف اصلی شما چیست؛ مهم این است که در مورد این هدف، با خودتان صادق باشید.

انگیزه‌های مختلف، مستلزم سبک‌های رهبری متفاوتی هستند و بنیان‌گذاران باید بدانند در کدام گروه قرار می‌گیرند.

گروه اول، رهبرانی هستند که مشتاق نوآوری و خلق خدمات جدید هستند. آن‌ها می‌توانند بی‌نظمی و آشفتگی را اداره کنند، نقش‌های مختلفی را در کسب‌وکار به عهده بگیرند و شرایط مختلفی را تجربه کنند.

گروه دوم، رهبران مقیاس گرا هستند که در بهینه‌سازی مهارت دارند. آن‌ها با اعداد و کمیت‌ها خوب کار می‌کنند و به نتایج تغییرات جزئی توجه می‌کنند. شما باید بفهمید چه نوع رهبری هستید (ممکن است ویژگی‌های هر دو گروه را داشته باشید) و نقش خودتان را به‌خوبی ایفا کنید.

در اجرای عملیات، انعطاف‌پذیر باشید

هنگامی‌که کسب‌وکارتان به مقیاس‌پذیری می‌رسد، بهتر است تا حد ممکن، عملیات را ساده و منعطف نگه‌دارید. به‌این‌ترتیب فرصت‌های بهتری برای رشد در اختیار خواهید داشت. به‌علاوه باید واقع‌بین باشید. ممکن است به برخی از پروژه‌ها بیشتر علاقه داشته باشید یا سرمایه‌گذاران از فرایندهای خاصی بیشتر استقبال کنند؛ ولی آنچه مهم است، کارایی و نتایج نهایی این فرایندها است. در مرحله‌ی مقیاس‌پذیری، نمی‌توانید روی پولتان ریسک کنید. از منابعی که در دسترس دارید، جایی استفاده کنید که بیشترین بازدهی را خواهند داشت.  

سیدمحمد میرعابدینی ، دبیر انجمن واردکنندگان لاستیک با استناد به آمار هشت‌ماهه ابتدای سال گمرک، چین را به‌عنوان دومین تأمین‌کننده تایر در بازار ایران معرفی کرد و گفت:

با توجه به تردد ۲۰ میلیون خودرو در ایران، نیاز هر یک از این خودروها متفاوت است.‌ به‌عنوان مثال با توجه به نیاز یک خودروی سواری در سال به یک حلقه تایر، بازار تایر در ایران سالانه به ۴۰۰ هزار تن تایر نیاز دارد که با توجه به فعالیت چند شرکت تولیدکننده داخلی،‌ ۲۵۰ هزار تن از این میزان توسط تولیدات داخلی و مابقی نیاز کشور یعنی ۱۵۰ هزار تن توسط واردکنندگان یعنی واردات رسمی و مابقی از طریق قاچاق تأمین‌ می‌شود. بر‌ اساس اطلاعات و آمار چند سال گذشته، ۱۱۰ هزار تن تایر وارداتی به‌وسیله واردکنندگان رسمی به کشور وارد و ۴۰ هزار تن دیگر نیز به‌صورت قاچاق راهی بازار ایران می‌شوند.

دبیر انجمن واردکنندگان لاستیک، چین را بزرگ‌ترین صادر‌کننده تایر به ایران معرفی کرد و گفت:

بر‌ اساس آمارهای موجود، ۴۰ درصد از سهم بازار تایرهای وارداتی دراختیار تایرسازان چینی است و پس از آن کره با در اختیار داشتن ۱۰ درصد از سهم بازار وارداتی‌ها در رتبه دوم قرار دارد. این البته بدین معنا نیست کره‌ای‌ها ظرفیت تأمین‌ ۱۰‌ درصد از نیاز بازار را دارند؛ بلکه بر‌ اساس آمارهای ‌سال‌های گذشته، تایرسازان کره‌ای همواره حدود ۲۰ درصد از نیاز بازار را تأمین‌ می‌کرده‌اند که متأسفانه به‌ دلیل برخی مشکلات به‌وجود‌آمده در یک‌سال گذشته، سهم بازارشان به ۱۰ درصد کاهش یافته است.

میرعابدینی با تأکید‌ بر اینکه برندهای کره‌ای در سال‌های آتی علاوه‌ بر به‌ دست آوردن سهم بازار ازدست‌رفته، حضور خود را در بازار ایران را به ۲۰ درصد از واردات خواهند رساند، گفت:

هانکوک، کومهو، رودستون و نکسن چهار برند کره‌ای هستند که از مقبولیت بسیار خوبی در بین مصرف‌کنندگان ایرانی برخوردارند. میزان واردات تایر در هشت ماهه اول امسال، ۷۷ هزار و ۱۳۲ تن و ارزش دلاری واردات ۸ ماهه ابتدایی سال جاری ۲۶۰میلیون‌ و ۲۵۳ هزار و ۵۴۸ دلار بوده است.

در موضوع واردات، بیشترین آمارها همان‌طور که انتظار می‌رود با‌توجه به اینکه از حدود ۲۰ میلیون خودروی موجود در کشور، ۱۵ میلیون دستگاه خودروهای سواری هستند، سهم واردات تایرهای رادیال سواری بیشتر از واردات تایرهای اتوبوسی کامیونی رادیال است. تا جایی‌که ۴۳ هزار تن از واردات انجام‌شده مربوط به تایرهای رادیال سواری و حجم واردات تایرهای اتوبوسی کامیونی نزدیک‌ به ۲۰ هزار تن است.

دبیر انجمن واردکنندگان لاستیک بیشترین حجم واردات تایر را به‌ ترتیب از کشورهای تولیدکننده چین، کره‌جنوبی، تایلند، هند، ترکیه، تایوان، ژاپن، اسپانیا و آلمان دانست و گفت:

چین با در اختیار داشتن ۴۰ درصد از سهم بازار وارداتی‌ها در رتبه اول قرار دارد و پس از آن کره، ترکیه، ‌تایلند، هند و حتی ژاپن هر یک سهمی نزدیک‌ به ۶ درصد از بازار دارند.

سرفیس‌ فون مایکروسافت مدتی است که موج جدیدی در دنیای موبایل به راه انداخته است. درحالی‌که سال گذشته شاهد مرگ ویندوز ۱۰ موبایل بودیم، اخبار و پتنت‌های افشاشده‌ی اخیر از بقای ردموندی‌ها در عرضه‌ی موبایل خبر می‌دهند. بر اساس شایعات اخیر، مایکروسافت در حال ساخت دستگاهی به نام سرفیس‌ فون است که شاید چشم‌انداز فناوری موبایل را دگرگون کند.

پتنت‌های منتشرشده نشان می‌دهند که سرفیس‌ فون دستگاهی قدرتمند، کامپکت و با قابلیت تا شدن مثل کتاب است که می‌تواند نقش گوشی هوشمند، تبلت و لپ‌تاپ کوچک را داشته باشد. بر اساس پتنت‌هایی که به‌تازگی منتشر شده، دستگاه مورد بحث به‌ نوعی لولا مجهز است که امکان تغییر شکل آن از یک حالت به حالت دیگر را فراهم می‌کند. در بخش نرم‌افزار نیز این دستگاه قرار است سیستم‌عامل متفاوتی باشد.

گزارش‌های اخیر از تلاش‌های مایکروسافت برای بالا بردن پشتیبانی نرم‌افزاری برای سیستم‌عامل اندرومدا (Andromeda) خبر می‌دهند. اندرومدا نسخه‌ی بهبودیافته‌ی ویندوز ۱۰ موبایل به‌حساب می‌آید. به گزارش ویندوز سنترال، دسته‌بندی جدیدی در فروشگاه مایکروسافت در کنار پلتفرم‌های PC، ایکس‌باکس، هولولنز و سایر پلتفرم‌های ویندوز به وجود آمده است که می‌تواند مربوط به اندرومدا باشد.

بر اساس اطلاعات ارائه‌‌شده، یکی دیگر از عناوینی که سیستم‌عامل اندرومدا را با آن عنوان می‌خوانند، OneCore OS است. بر اساس شواهد موجود این سیستم‌عامل را می‌توان روی گجت‌های مختلفی اجرا کرد که از آن جمله‌ باید به سرفیس فون جدید اشاره کرد.

یکی از عواملی که باعث مرگ ویندوز ۱۰ موبایل شد، کمبود پشتیبانی نرم‌افزاری یا به عبارت دیگر کمبود اپلیکیشن‌های آن بود. آخرین پرچم‌داران مایکروسافت یعنی لومیا ۹۵۰ و لومیا ۹۵۰ ایکس‌ال، گوشی‌های فوق‌العاده‌ای از نظر سخت‌افزاری بودند؛ اما نسبت به اندروید به شدت با کمبود اپلیکیشن مواجه بوده و هستند. اگر مایکروسافت با ارائه‌ی سیستم‌عامل اندرومدا بتواند پشتیبانی نرم‌افزاری آن را نیز تضمین کند، سرفیس‌ فون می‌تواند شانس زیادی در رقابت دنیای موبایل داشته باشد.

پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات (مرکز تحقیقات مخابرات ایران) اعلام کرد که این سامانه به درخواست و حمایت سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و با هدف رفع وابستگی کشور در تأمین نیازمندی‌ به این تجهیزات از خارج کشور، در پژوهشگاه اجرا شد.

با ساخت سامانه بومی اندازه‌گیری شدت امواج الکترومغناطیسی و الکتریکی برای پایش حد تشعشعات تجهیزات بی‌سیم، علاوه بر جایگزینی نمونه‌های خارجی با داخلی، رفع نگرانی مردم از اثرات امواج الکترومغناطیسی و تشعشات رادیویی در آینده نزدیک با محصولات بومی امکان‌پذیر خواهد شد.

با اجرای این پروژه، سامانه بومی اندازه‌گیری شدت امواج رادیویی برای نخستین بار به دست پژوهشگران داخلی طراحی، ساخت و راه‌اندازی شد و به این ترتیب جمهوری اسلامی ایران عنوان یکی از کشورهای دارای این فناوری در دنیا را به خود اختصاص داد.

تاکنون تجهیزات اندازه‌گیری میدان، توسط شرکت‌های خارجی ساخته می‌شد که نیازمندی‌های کشور نیز از طریق آن‌ها تأمین می‌شود؛ اما طراحی و ساخت نمونه‌ صنعتی آن، کشور را در این زمینه خودکفا کرده و باعث تأمین ارزان‌تر و سریع‌تر به همراه خدمات پس از فروش بهتر شده است. مراکز و بخش‌های مختلف دولتی و خصوصی که متولی نظارت بر فرکانس و توان انتشار تجهیزات مخابراتی یا تضمین‌کننده حفظ سلامت فردی و اجتماعی در مقابل تشعشعات محیطی هستند، می‌توانند از این تجهیزات اندازه‌گیری استفاده کنند.

با توجه به الزام سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در خصوص نظارت بر شدت تشعشعات رادیویی در سطح کشور از نظر ایمنی و بهداشت تشعشعات، نیاز به این سامانه بومی در سطح وسیع در آینده وجود خواهد داشت. علاوه بر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، بخش‌هایی نظیر مراکز بهداشتی و درمانی، بیمارستان‌ها، مدارس، مهدکودک‌ها، کارگاه‌ها و کارخانه‌های تولیدی، مراکز پرجمعیت، فضاهای عمومی و پرتردد و ... نیز به‌عنوان کاربران این سامانه مطرح خواهند بود.

این سامانه دارای ۵ پروب شامل اندازه‌گیری در میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی در فرکانس‌های مختلف است. برای میدان‌های الکتریکی دو پروب ۶ گیگاهرتز و ۱۸ گیگاهرتز و برای میدان‌های مغناطیسی دو پروب در ۳۰ مگاهرتز و ۱۰۰ مگاهرتزی طراحی و ساخته شده است. همچنین به‌طور مجرا یک پروب جهت اندازه‌گیری تشعشعات رادیویی تلفن همراه نسل‌های GSM، 3G و LTE طراحی و ساخته شده است. از جمله مزایای این سامانه ایجاد، پیاده‌سازی و راه‌اندازی سایت پایش، کنترل و نمایش مرکزی است که ضمن داشتن قابلیت تجمیع و ذخیره اطلاعات اندازه‌گیری شده در داخل کشور، امکاناتی نظیر به‌روزرسانی و همچنین نمایش اطلاعات برای کاربران خاص و کاربران عمومی نیز دارد. نحوه محاسبات و متوسط‌گیری از کل انرژی تابشی، مطابق استانداردهای ملی و جهانی بهداشت تشعشع است.

سامانه مذکور یک گیرنده و اندازه‌گیر امواج الکترومغناطیسی و فاقد هر گونه تشعشع رادیویی است. این سامانه بسیار کم‌مصرف است؛ به‌گونه‌ای که تنها با یک سلول خورشیدی کوچک می‌تواند به‌صورت شبانه‌روزی اطلاعات شدت میدان را جمع‌آوری و ثبت کند و سپس اطلاعات جمع‌آوری‌شده را از طریق شبکه ارتباط سیار به مرکز کنترل، پایش و نمایش ارسال کند. با توجه به بومی‌سازی تجهیزات مذکور امکان هرگونه تغییر در ساختار پروب‌های اندازه‌گیری با قابلیت باندگزینی مناسب برای فرکانس‌های رادیویی مورد استفاده در کشور نیز وجود خواهد داشت.

علاوه بر سامانه مذکور، بسترهای تست لازم جهت انجام کالیبراسیون تجهیزات نیز در محل پژوهشگاه و در آزمایشگاه‌های همکار مجموعه مستقر در دانشگاه‌ها ایجاد شده است.

این سامانه در حال گذراندن تست‌های نهایی تأیید نمونه در سازمان انرژی اتمی است.

با توجه به دستیابی کشور به این فناوری، پژوهشگاه با هماهنگی و همکاری سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی از سال آینده با تجاری‌سازی محصول، تولید انبوه این سامانه را در برنامه‌های خود قرار داده است. با تولید این محصول علاوه بر صرفه‌جویی اقتصادی و جلوگیری از خروج ارز از کشور، گام‌های مثبتی در خصوص ایجاد اشتغال نیز برداشته خواهد شد. این پروژه از جمله مصادیق عملی اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و برنامه ششم توسعه است.

پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات (مرکز تحقیقات مخابرات ایران) اعلام کرد که این سامانه به درخواست و حمایت سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و با هدف رفع وابستگی کشور در تأمین نیازمندی‌ به این تجهیزات از خارج کشور، در پژوهشگاه اجرا شد.

با ساخت سامانه بومی اندازه‌گیری شدت امواج الکترومغناطیسی و الکتریکی برای پایش حد تشعشعات تجهیزات بی‌سیم، علاوه بر جایگزینی نمونه‌های خارجی با داخلی، رفع نگرانی مردم از اثرات امواج الکترومغناطیسی و تشعشات رادیویی در آینده نزدیک با محصولات بومی امکان‌پذیر خواهد شد.

با اجرای این پروژه، سامانه بومی اندازه‌گیری شدت امواج رادیویی برای نخستین بار به دست پژوهشگران داخلی طراحی، ساخت و راه‌اندازی شد و به این ترتیب جمهوری اسلامی ایران عنوان یکی از کشورهای دارای این فناوری در دنیا را به خود اختصاص داد.

تاکنون تجهیزات اندازه‌گیری میدان، توسط شرکت‌های خارجی ساخته می‌شد که نیازمندی‌های کشور نیز از طریق آن‌ها تأمین می‌شود؛ اما طراحی و ساخت نمونه‌ صنعتی آن، کشور را در این زمینه خودکفا کرده و باعث تأمین ارزان‌تر و سریع‌تر به همراه خدمات پس از فروش بهتر شده است. مراکز و بخش‌های مختلف دولتی و خصوصی که متولی نظارت بر فرکانس و توان انتشار تجهیزات مخابراتی یا تضمین‌کننده حفظ سلامت فردی و اجتماعی در مقابل تشعشعات محیطی هستند، می‌توانند از این تجهیزات اندازه‌گیری استفاده کنند.

با توجه به الزام سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در خصوص نظارت بر شدت تشعشعات رادیویی در سطح کشور از نظر ایمنی و بهداشت تشعشعات، نیاز به این سامانه بومی در سطح وسیع در آینده وجود خواهد داشت. علاوه بر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، بخش‌هایی نظیر مراکز بهداشتی و درمانی، بیمارستان‌ها، مدارس، مهدکودک‌ها، کارگاه‌ها و کارخانه‌های تولیدی، مراکز پرجمعیت، فضاهای عمومی و پرتردد و ... نیز به‌عنوان کاربران این سامانه مطرح خواهند بود.

این سامانه دارای ۵ پروب شامل اندازه‌گیری در میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی در فرکانس‌های مختلف است. برای میدان‌های الکتریکی دو پروب ۶ گیگاهرتز و ۱۸ گیگاهرتز و برای میدان‌های مغناطیسی دو پروب در ۳۰ مگاهرتز و ۱۰۰ مگاهرتزی طراحی و ساخته شده است. همچنین به‌طور مجرا یک پروب جهت اندازه‌گیری تشعشعات رادیویی تلفن همراه نسل‌های GSM، 3G و LTE طراحی و ساخته شده است. از جمله مزایای این سامانه ایجاد، پیاده‌سازی و راه‌اندازی سایت پایش، کنترل و نمایش مرکزی است که ضمن داشتن قابلیت تجمیع و ذخیره اطلاعات اندازه‌گیری شده در داخل کشور، امکاناتی نظیر به‌روزرسانی و همچنین نمایش اطلاعات برای کاربران خاص و کاربران عمومی نیز دارد. نحوه محاسبات و متوسط‌گیری از کل انرژی تابشی، مطابق استانداردهای ملی و جهانی بهداشت تشعشع است.

سامانه مذکور یک گیرنده و اندازه‌گیر امواج الکترومغناطیسی و فاقد هر گونه تشعشع رادیویی است. این سامانه بسیار کم‌مصرف است؛ به‌گونه‌ای که تنها با یک سلول خورشیدی کوچک می‌تواند به‌صورت شبانه‌روزی اطلاعات شدت میدان را جمع‌آوری و ثبت کند و سپس اطلاعات جمع‌آوری‌شده را از طریق شبکه ارتباط سیار به مرکز کنترل، پایش و نمایش ارسال کند. با توجه به بومی‌سازی تجهیزات مذکور امکان هرگونه تغییر در ساختار پروب‌های اندازه‌گیری با قابلیت باندگزینی مناسب برای فرکانس‌های رادیویی مورد استفاده در کشور نیز وجود خواهد داشت.

علاوه بر سامانه مذکور، بسترهای تست لازم جهت انجام کالیبراسیون تجهیزات نیز در محل پژوهشگاه و در آزمایشگاه‌های همکار مجموعه مستقر در دانشگاه‌ها ایجاد شده است.

این سامانه در حال گذراندن تست‌های نهایی تأیید نمونه در سازمان انرژی اتمی است.

با توجه به دستیابی کشور به این فناوری، پژوهشگاه با هماهنگی و همکاری سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی از سال آینده با تجاری‌سازی محصول، تولید انبوه این سامانه را در برنامه‌های خود قرار داده است. با تولید این محصول علاوه بر صرفه‌جویی اقتصادی و جلوگیری از خروج ارز از کشور، گام‌های مثبتی در خصوص ایجاد اشتغال نیز برداشته خواهد شد. این پروژه از جمله مصادیق عملی اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و برنامه ششم توسعه است.

پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات (مرکز تحقیقات مخابرات ایران) اعلام کرد که این سامانه به درخواست و حمایت سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و با هدف رفع وابستگی کشور در تأمین نیازمندی‌ به این تجهیزات از خارج کشور، در پژوهشگاه اجرا شد.

با ساخت سامانه بومی اندازه‌گیری شدت امواج الکترومغناطیسی و الکتریکی برای پایش حد تشعشعات تجهیزات بی‌سیم، علاوه بر جایگزینی نمونه‌های خارجی با داخلی، رفع نگرانی مردم از اثرات امواج الکترومغناطیسی و تشعشات رادیویی در آینده نزدیک با محصولات بومی امکان‌پذیر خواهد شد.

با اجرای این پروژه، سامانه بومی اندازه‌گیری شدت امواج رادیویی برای نخستین بار به دست پژوهشگران داخلی طراحی، ساخت و راه‌اندازی شد و به این ترتیب جمهوری اسلامی ایران عنوان یکی از کشورهای دارای این فناوری در دنیا را به خود اختصاص داد.

تاکنون تجهیزات اندازه‌گیری میدان، توسط شرکت‌های خارجی ساخته می‌شد که نیازمندی‌های کشور نیز از طریق آن‌ها تأمین می‌شود؛ اما طراحی و ساخت نمونه‌ صنعتی آن، کشور را در این زمینه خودکفا کرده و باعث تأمین ارزان‌تر و سریع‌تر به همراه خدمات پس از فروش بهتر شده است. مراکز و بخش‌های مختلف دولتی و خصوصی که متولی نظارت بر فرکانس و توان انتشار تجهیزات مخابراتی یا تضمین‌کننده حفظ سلامت فردی و اجتماعی در مقابل تشعشعات محیطی هستند، می‌توانند از این تجهیزات اندازه‌گیری استفاده کنند.

با توجه به الزام سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در خصوص نظارت بر شدت تشعشعات رادیویی در سطح کشور از نظر ایمنی و بهداشت تشعشعات، نیاز به این سامانه بومی در سطح وسیع در آینده وجود خواهد داشت. علاوه بر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، بخش‌هایی نظیر مراکز بهداشتی و درمانی، بیمارستان‌ها، مدارس، مهدکودک‌ها، کارگاه‌ها و کارخانه‌های تولیدی، مراکز پرجمعیت، فضاهای عمومی و پرتردد و ... نیز به‌عنوان کاربران این سامانه مطرح خواهند بود.

این سامانه دارای ۵ پروب شامل اندازه‌گیری در میدان‌های الکتریکی و مغناطیسی در فرکانس‌های مختلف است. برای میدان‌های الکتریکی دو پروب ۶ گیگاهرتز و ۱۸ گیگاهرتز و برای میدان‌های مغناطیسی دو پروب در ۳۰ مگاهرتز و ۱۰۰ مگاهرتزی طراحی و ساخته شده است. همچنین به‌طور مجرا یک پروب جهت اندازه‌گیری تشعشعات رادیویی تلفن همراه نسل‌های GSM، 3G و LTE طراحی و ساخته شده است. از جمله مزایای این سامانه ایجاد، پیاده‌سازی و راه‌اندازی سایت پایش، کنترل و نمایش مرکزی است که ضمن داشتن قابلیت تجمیع و ذخیره اطلاعات اندازه‌گیری شده در داخل کشور، امکاناتی نظیر به‌روزرسانی و همچنین نمایش اطلاعات برای کاربران خاص و کاربران عمومی نیز دارد. نحوه محاسبات و متوسط‌گیری از کل انرژی تابشی، مطابق استانداردهای ملی و جهانی بهداشت تشعشع است.

سامانه مذکور یک گیرنده و اندازه‌گیر امواج الکترومغناطیسی و فاقد هر گونه تشعشع رادیویی است. این سامانه بسیار کم‌مصرف است؛ به‌گونه‌ای که تنها با یک سلول خورشیدی کوچک می‌تواند به‌صورت شبانه‌روزی اطلاعات شدت میدان را جمع‌آوری و ثبت کند و سپس اطلاعات جمع‌آوری‌شده را از طریق شبکه ارتباط سیار به مرکز کنترل، پایش و نمایش ارسال کند. با توجه به بومی‌سازی تجهیزات مذکور امکان هرگونه تغییر در ساختار پروب‌های اندازه‌گیری با قابلیت باندگزینی مناسب برای فرکانس‌های رادیویی مورد استفاده در کشور نیز وجود خواهد داشت.

علاوه بر سامانه مذکور، بسترهای تست لازم جهت انجام کالیبراسیون تجهیزات نیز در محل پژوهشگاه و در آزمایشگاه‌های همکار مجموعه مستقر در دانشگاه‌ها ایجاد شده است.

این سامانه در حال گذراندن تست‌های نهایی تأیید نمونه در سازمان انرژی اتمی است.

با توجه به دستیابی کشور به این فناوری، پژوهشگاه با هماهنگی و همکاری سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی از سال آینده با تجاری‌سازی محصول، تولید انبوه این سامانه را در برنامه‌های خود قرار داده است. با تولید این محصول علاوه بر صرفه‌جویی اقتصادی و جلوگیری از خروج ارز از کشور، گام‌های مثبتی در خصوص ایجاد اشتغال نیز برداشته خواهد شد. این پروژه از جمله مصادیق عملی اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و برنامه ششم توسعه است.