یک بررسی جدید نشان داد موردی که زنان همیشه به آن مشکوک بوده‌اند، یعنی اختلال در عملکرد شناختی در هنگام بارداری واقعا رخ می‌دهد. بنا بر فراپژوهشی که به‌تازگی توسط پژوهشگران دانشگاه دیکن انجام شده است، فراموشی و اختلالات شناختی در طول دوران بارداری قابل اندازه گیری هستند؛ اما تنها زنان باردار و نزدیکان آن‌ها می‌توانند متوجه این اثر بشوند.

چالش مغزی بارداری یا مامنسیا اغلب اوقات خود را به‌صورت نوعی تشدید حواس‌پرتی‌های روزانه نشان می‌دهد؛ فرد فراموش می‌کند که یک جسم را در چه مکانی قرار داده بود یا در وسط انجام دادن کاری به‌ناگهان تمرکز خود را از دست می‌دهد.

زنان همچنین مشکلات دیگری را نیز گزارش کرده‌اند؛ از جمله: از دست دادن تمرکز در میان مکالمه، نیاز شدید پیدا کردن نسبت به یادداشت برداری برای منظم ماندن برنامه‌هایشان، مشکل در درک مطلب و این مشکلات حتی به حدی می‌رسند که نیاز می‌شود در بازگشت به کار تاخیر بیاندازند. به گفته‌ی پژوهشگران، این بررسی و بررسی‌های دیگر در این مورد به نتایج متناقض و تغییرات اندکی دست یافته‌اند؛ حتی فراپژوهش انجام شده در سال ۲۰۱۷ پس از ۱۰ سال به این نتیجه رسید که اثر یاد شده در نواحی مختلف مغز متفاوت و ناهماهنگ است.

مدیرعامل یکی از شرکت‌های طراح تراشه‌های موبایل، پس از انتشار خبر وجود یک حفره‌ی امنیتی خطرناک در تراشه‌ی گوشی‌های هوشمند، اعلام کرد که در آینده نیز ممکن است شاهد وجود چنین حفره‌هایی باشیم. سایمون سگرز، مدیرعامل هولدینگ ARM، طی مصاحبه‌ای که در حاشیه‌ی رویداد CES 2018 با وب‌سایت سی‌نت داشت، اعلام کرد:

حقیقت این است که احتمالا حفره‌های امنیتی دیگری نیز وجود دارند که کماکان از وجود آن‌ها بی‌خبریم. شخصی که به‌صورت مداوم در حال اندیشیدن در خصوص تهدید‌های امنیتی است، احتمالا راه‌های دیگری برای سوءاستفاده از سیستم‌ها پیدا می‌کند؛ راه‌هایی که تا پیش از این، کاملا ایمن تصور می‌شدند.

اوایل ماه ژانویه‌، خبرهایی مبنی بر کشف چند حفره‌ی امنیتی در بسیاری از پردازنده‌های مدرن منتشر شد؛ این حفره‌های امنیتی کامپیوترها و ابزارهای موبایل را در برابر حملات هکرها آسیب‌پذیر می‌کنند. در حقیقت یک متد طراحی که در تراشه‌‌های اینتل، آرم و سایر شرکت‌های تولیدکننده استفاده شده است، به هکرها اجازه می‌دهد به داده‌های شخصی کاربران در حافظه‌ی دستگاه‌‌ها دست پیدا کنند. این حفره‌ی امنیتی، تمام تراشه‌هایی را که از دو دهه‌ی پیش تاکنون تولید شده‌اند، با خطر مواجه می‌کند و هکرها را قادر می‌کند به رمزهای عبور کاربران، کلیدهای رمزنگاری یا اطلاعات محرمانه‌ی موجود در اپلیکیشن‌ها دسترسی داشته باشند.

آنچه وخامت اوضاع را تشدید می‌کند، منحصر نبودن حفره‌های امنیتی Spectre و Meltdown‌ به تنها یک تراشه‌ساز یا یک دستگاه به‌خصوص است. در حقیقت این حفره‌های امنیتی تمام دستگاه‌ها از کامپیوترهای شخصی گرفته تا گوشی‌های هوشمند و سرورها را تهدید می‌کنند. در حال حاضر، شرکت‌های فعال در حوزه‌ی فناوری در تلاش برای کاهش شدت و گستردگی این حفره‌های امنیتی از طریق انتشار به‌روزرسانی‌های امنیتی برای سیستم‌های عامل، مرورگرهای اینترنت، سرویس‌های رایانش ابری و دیگر بنیادهایی هستند که باید امن باشند.

سگرز در این خصوص می‌گوید:

واقعا شگفت‌انگیز است که مردم برای بهره‌برداری از این حفره‌های امنیتی، دست به چه کارهایی زده‌اند. تاکنون هیچ فردی متوجه [وجود این حفره‌های امنیتی] نشده بود. مانند تمام کشفیات دیگر، آن‌ها تنها زمانی بدیهی به‌ نظر می‌رسند که وجودشان کشف شده باشد.

۶ میلیارد تراشه

آرم یک شرکت بریتانیایی است که معماری‌های آن، پایه‌ و اساس بسیاری از تراشه‌های موبایل دنیا، نظیر تراشه‌هایسامسونگ و اپل محسوب می‌شود. موقعیت کلیدی آرم در این صنعت، در سال ۲۰۱۶، سافت‌بانک، غول ژاپنی حوزه‌ی مخابرات را به تصاحب این شرکت با پرداخت مبلغ ۳۲ میلیارد دلار ترغیب کرد. از زمان تأسیس آرم در سال ۱۹۹۰ تاکنون، این شرکت بیش از ۱۲۰ میلیارد تراشه‌ی آرم را روانه‌ی بازار کرده است.

به گفته‌ی سگرز، از بین ۱۲۰ میلیارد تراشه‌ی عرضه‌شده، حدود ۵ درصد یا ۶ میلیارد نمونه از آن‌ها در برابر حفره‌ی امنیتی Spectre آسیب‌پذیر هستند. اپل هفته‌ی گذشته اعلام کرد که تمام دستگاه‌های مبتنی بر iOS که از تراشه‌های اپل بر پایه‌ی معماری آرم بهره می‌برند و تمام کامپیوترهای مک این شرکت که از تراشه‌های اینتل بهره می‌برند، در مقابل حفره‌های امنیتی کشف‌شده آسیب‌پذیر هستند.

کوالکام، دیگر مشتری آرم، طی بیانیه‌ای اعلام کرد که از وجود آسیب‌پذیری‌ها آگاه است و با همکاری آرم و دیگر شرکت‌ها در حال ارزیابی مشکل و توسعه‌ی راهکاری برای حل آن است. کوالکام اوایل ماه جاری، ضمن اشاره به لزوم به‌روزرسانی مداوم دستگاه‌ها، اعلام کرد:

ما به‌صورت پیوسته در حال کار روی وصله‌های امنیتی برای کاهش خطر آسیب‌پذیری محصولات خود هستیم و به تلاش خود جهت مقاوم‌سازی آن‌ها ادامه می‌دهیم.

پردازنده‌ی مبتنی بر آرم دیگری نیز وجود دارد که ممکن است در برابر حفره‌ی امنیتی Meltdown آسیب‌پذیر باشد؛ اما طبق گفته‌ی سگرز «این تراشه جدید است و تاکنون در هیچ محصولی استفاده نشده». سگرز اشاره‌ای به سازنده‌ی این پردازنده یا محصول مرتبط با آن نکرده است.

هدف متحرک

سگرز در ماه اکتبر سال گذشته‌ی میلادی، طی یکی از کنفرانس‌های آرم اعلام کرد که «امنیت سایبری یک فاجعه است» و با توجه به پیشرفت هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء، باید اقدامی در جهت تغییر وضعیت آن صورت گیرد. آرم معتقد است که علاوه‌ بر نرم‌افزار دستگاه‌ها، سخت‌افزار آن‌ها نیز باید امن شود.

اما سرانجام متد طراحی یادشده که در برابر حفره‌های امنیتی Spectre و Meltdown آسیب‌پذیر است، چه خواهد شد؟ به‌گفته‌ی سگرز، شرکت‌های تولیدکننده از به‌کار بردن آن در پردازنده‌های خود دست نخواهند کشید. افزایش سرعت حاصل از به‌کارگیری این متد به‌اندازه‌ای زیاد است که حذف آن از تراشه‌های بالارده توجیه‌پذیر نیست. سگرز در ادامه گفت:

اما آنچه مشاهده می‌کنید، سیستمی با ترکیب سخت‌افزار و نرم‌افزار است. چگونگی توسعه و آزمایش [این متد] به‌گونه‌ای تکامل پیدا خواهد کرد که از درک کامل ریسک‌های استفاده از آن، اطمینان کامل حاصل شود.

در حال حاضر آرم در خصوص چگونگی تغییر معماری تراشه‌ها یا نرم‌افزار آن، به‌گونه‌ای که در آینده از ریسک مواجهه با تهدید‌های امنیتی جلوگیری شود، تصمیم‌گیری نکرده است؛ اما به‌گفته‌ی سگرز، در کنار اِعمال تغییراتی در پردازنده‌ها، این شرکت تغییراتی در پرسنل خود ایجاد خواهد کرد، در صورت لزوم شرکت‌های دیگر را به تصاحب درخواهد آورد و زمان بیشتری صرف آزمودن آسیب‌پذیری‌های بالقوه خواهد کرد.

اما سگرز در خصوص اینکه چرا خود آرم، حفره‌های امنیتی یادشده را شناسایی نکرده و توسط پژوهشگرهای حوزه‌ی امنیت از وجود آن‌ها مطلع شده است، می‌گوید:

آنچه این رخداد نشان می‌دهد، این است که دنیای امنیت یک هدف متحرک به شمار می‌آید. درست‌ زمانی که تصور می‌کنید همه‌چیز تحت کنترل شما است، [مشکل دیگری] از راه می‌رسد.

محققان دانشگاه "فردریش شیلر ینا" موفق به ابداع پنجره‌هایی شدند که با استفاده از نانوذرات مغناطیسی شناور در مایع، سایه و گرما را کنترل می‌کند.

محققان چینی طرحی مبنی بر پاکسازی زباله‌های فضایی اطراف مدار زمین با استفاده از لیزرهای فضایی را ارائه دادند.

میزان تولید برق از انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور آمریکا در سال 2017 رکورد جدیدی در این حوزه به خود اختصاص داده است.

کداک از دوربین جدیدی در دسته‌‌بندی Astro Zoom Bridge این شرکت، در نمایشگاه CES 2018 رونمایی کرده است که در دسته‌ی محصولات پرچم‌دار این شرکت قرار می‌گیرد و دارای زوم فوق‌العاده‌ی 102X است که اولین در نوع خود به شمار می‌رود. این محصول جدید در دسته‌ی دوربین‌های کامپکت Kodak PIXPRO قرار می‌گیرد که با قابلیت «Friendly Zoom point and shoot» با قیمت زیر ۱۰۰ دلار آمریکا شروع می‌شوند و با دوربین‌های آسترو زوم مجهز به زوم قدرتمند با قیمت‌ ۱۲۹ دلار برای دوربین‌های با زوم 25X و تا ۴۰۰ دلار برای دوربین‌های با زوم 65X ادامه پیدا می‌کنند. اطلاعات بیشتری درباره دوربین آسترو زوم 102X از جمله اسم کامل آن تاکنون منتشر نشده است.

کداک سری دوربین‌های دیجیتال پیکس‌پرو را همچنان در سال ۲۰۱۸ توسعه می‌دهد و ساخت دوربین‌های ۳۶۰ درجه سه‌بعدی با فناوری‌های نسل آینده و دوربین‌های واقعیت مجازی را در دستور کار خود قرار می‌دهد.

گلکسی اس ۹ و گلکسی اس 9 پلاس به‌عنوان پرچم‌داران نیمه اول ۲۰۱۸ سامسونگ، اواخر ماه فوریه در نمایشگاه MWC معرفی خواهند شد. به‌تازگی کانال DBS Designing در یوتیوب، ویدیویی مفهومی از کهکشانی‌های جدید شرکت کُره‎ای منتشر کرده است که ظاهر احتمالی جانشین گلکسی اس ۸ و گلکسی اس ۸ پلاس را به نمایش می‌گذارد.

هر دو گوشی از جنس شیشه و فلز هستند و در پنل پشتی و جلوی گوشی، انحنا وجود دارد. در این ویدیوی مفهومی اشاره می‎شود که گلکسی اس ۹ و گلکسی اس ۹ پلاس از نظر دوربین اصلی، با یک‌دیگر تفاوت خواهند داشت؛ مدل ۶.۲ اینچی با ترکیب دو دوربین در پنل پشتی همراه شده است که چینش عمودی دارند. در نسخه‌ی کوچک‌تر، تنها از یک سنسور برای دوربین اصلی استفاده شده است. همچنین DBS Designing، تفاوت‌ دیگری برای پرچم‏‌داران سامسونگ متصور شده است؛ گلکسی اس ۹ از حسگر اثر انگشت در پنل پشتی و نسخه «پلاس» آن از سنسور اثر انگشت یکپارچه با نمایشگر استفاده می‎کند. باید گفت که این تفاوت در پرچم‌‏داران ۲۰۱۸ سامسونگ وجود نخواهد داشت؛ زیرا هردو گوشی جدید از سری گلکسی اس با سنسور اثر انگشت در قاب پشتی همراه خواهند شد. 

شرکت کُره‌‏ای احتمالاً پرچم‏‌داران گلکسی اس ۹ و اس ۹ پلاس را با دکمه‎ی اختصاصی برای فعال‎سازی دستیار صوتی بیکسبی ارائه می‌دهد؛ این دکمه به همراه کلید یکپارچه تنظیم صدا در لبه‌ی سمت چپ گوشی جای گرفته است. در پایین گوشی از درگاه یواس‌بی نوع سی استفاده می‌شود و جک هدفون ۳.۵ میلی‎متری در کنار آن قرار دارد.

برخلاف آنچه در ویدیوی مفهومی به نمایش گذاشته شده است، گلکسی اس ۹ و گلکسی اس ۹ پلاس از نظر میزان حاشیه‌ی نمایشگر نسبت به نسل قبل پیشرفت چشمگیری ندارند؛ به همین جهت، بعید است حاشیه‌ی پایین صفحه‏‌نمایش به‌طور کامل حذف شود. بااین‌حال حاشیه‌های نمایشگر، کمی باریک‌تر خواهند شد.

جانشین گلکسی اس ۸ سامسونگ، نمایشگر ۵.۶ اینچی خواهد داشت. در واقع اندازه صفحه‌نمایش ۵.۸ اینچ است؛ اما ادعا می‌شود با احتساب انحنای گوشه‌های نمایشگر، اندازه واقعی آن ۰.۲ اینچ کاهش خواهد یافت. در مقابل، نسل جدید گلکسی اس ۸ پلاس به صفحه‎نمایش ۶.۲ یا ۶.۳ اینچی مجهز خواهد بود؛ هرچند در ویدیوی مفهومی پرچم‏‌داران ۲۰۱۸ سامسونگ، به نمایشگر ۵.۶ و ۵.۸ اینچی برای گلکسی اس ۹ و اس ۹ پلاس اشاره شده است.

در فبلت ۶ اینچی سامسونگ، از ترکیب دو سنسور ۱۲ مگاپیکسلی استفاده خواهد شد؛ یکی از سنسورها به لنزی با F1.5 و سنسور دیگر،  به لنزی با F2.4 مجهز خواهد شد. مدل ۵.۸ اینچی نیز با دوربین تکی ۱۲ مگاپیکسلی همراه خواهد بود. برای عکاسی سلفی، می‌توانید از دوربین ثانویه ۸ مگاپیکسلی در جلوی گوشی استفاده کنید. مانند نسل قبل، پرچم‎داران سامسونگ در دو نسخه با تراشه اکسینوس و اسنپدراگون کوالکام عرضه خواهند شد؛ گفته می‌شود در مدل‌های جهانی، از پردازنده‌ی اکسینوس ۹۸۱۰ استفاده خواهد شد و نسخه‌های مخصوص بازار ایالات متحده و چین به تراشه اسنپدراگون ۸۴۵ کوالکام مجهز خواهد بود.

ایوان بلس اعلام کرده است که گلکسی اس ۹ و اس ۹ پلاس در تاریخ ۷ اسفند معرفی می‎شوند و این دو گوشی، ۱۶ مارس (۲۵ اسفند) در بازارهای عمده در دسترس قرار خواهند گرفت.

سامسونگ رسما نسل جدید تراشه‌ی میان‌رده‌ی خود را رونمایی کرد؛ اکسینوس ۷۸۷۲ که تراشه‌ای میان رده‌ی با ویژگی‌هایی عاریه گرفته‌شده از تراشه‌های رده بالا است. البته باید به این نکته اشاره کنیم که این تراشه در میزو M6s مورد استفاده قرار گرفته است. اکسینوس ۷۸۷۲ را باید از جمله‌ی تراشه‌های سری اکسینوس ۵ خواند. 

اکسینوس ۷۸۷۲ مبتنی بر لیتوگرافی ۱۴ نانومتری و با بهره‌گیری از ۶ هسته‌ی پردازشی توسعه یافته است. این تراشه از دو هسته‌ی Cortex-A73 با فرکانس ۲ گیگاهرتزی در کنار ۴ هسته‌ی پردازشی Cortex-A53 با فرکانس ۱.۶ گیگاهرتزی تشکیل می‌شود. همچنین باید به پردازنده‌ی گرافیکی Mali-G71 اشاره کرد. 

یکی از ویژگی‌های جالب توجه این تراشه پشتیبانی از حسگر عنبیه است که ویژگی مورد انتظار و پشتیبانی‌شده توسط تراشه‌های رده بالا محسوب می‌شود. همچنین باید به پشتیبانی از ویدیو‌های فول اچ‌دی با نرخ ۱۲۰ فریم در ثانیه اشاره کرد که در کنار Smart Wide Dynamic Range این تراشه را به گزینه‌ی مناسبی برای گوشی‌های میان‌رده با تمرکز بر قابلیت‌های دوربین تبدیل می‌کند. 

البته در این تراشه خبری از قابلیت‌های جالب توجه برای دوربین‌های دوگانه و پشتیبانی از رزولوشن ۲۱۶۰ پیکسلی نیست. این تراشه قادر است از نمایشگرهایی با رزولوشن ۱۹۲۰ در ۱۲۰۰ پیکسل پشتیبانی کند که نشان‌دهنده‌ی پشتیبانی نکردن از نمایشگرهای فول اچ‌دی پلاس با نسبت تصویر ۱۸ به ۹ است.

این تراشه از ارتباط LTE Cat.7 2CA با نرخ دانلود ۳۰۰ مگابیت در ثانیه و نرخ آپلود ۱۵۰ مگابیت بر ثانیه پشتیبانی می‌کند. همچنین باید به استاندارد 802.11n دو بانده وای‌فای و بلوتوث ۵.۰ اشاره کرد. 

سامسونگ اخیرا تراشه‌ی مشابه ۷۸۸۵ را همراه با گلکسی ای ۸ ۲۰۱۸ رونمایی کرده است که به‌جای بهره‌گیری از ۶ هسته‌ی پردازشی، از ۸ هسته‌ بهره می‌برد. 

فیزیک‌دان‌ها مدعی ساخت دستگاهی هستند که به گفته‌ی خودشان ذراتی تولید می‌کند که رفتاری شبیه به ذراتی با جرم منفی از خود نشان می‌دهند. این دستگاه جدید، ذرات عجیبی تولید می‌کند که جنس آن‌ها نیمی از نور و نیمی از ماده است. اگر این ذرات دما‌ی کافی داشته باشند، می‌توان به‌وسیله‌ی آن‌ها نوع جدیدی از لیزر ساخت. این لیزر‌ها در صورت سخته شدن، می‌توانند جایگزین تکنولوژی‌ها‌ی اخیر شوند؛ چرا که انرژی بسیار کم‌تری برای یک میزان بازده مشخص استفاده می‌کنند.

بر مبنا‌ی این دستاورد، کار‌ تئوری جدیدی در مورد شناخت ماهیت ذراتی به نام پلاریتون، پایه‌ریزی شده است. این ذرات به گونه‌ای رفتار می‌کنند که گویا جرم منفی دارند. این رفتار عجیب به این شکل است: اگر به ذراتی مانند پلاریتون‌ها نیرویی به سمت جلو وارد شود، به‌جای حرکت به جلو، رو به عقب حرکت می‌کنند.

در حال حاضر، فیزیک‌دان‌ها‌ی دانشگاه روچستر، دستگاهی طراحی کرده‌اند که به‌وسیله‌ی آن می‌توانند پلاریتون‌ها را در دما‌ی اتاق تولید کنند. آن‌ها این کار با دست‌کاری کردن فوتون‌ها‌ی محبوس‌شده انجام می‌دهند؛ به‌این صورت که فوتون ها را با نوعی از شبه‌ذرات به نام اکسایتون ترکیب می‌کنند تا به ماده‌ای از جنس نیمی نور و نیمی ماده دست یابند. دانشمندان، نام مناسب غبار جادویی را بر این جنس از ماده گذاشته‌اند.

به‌گفته‌ی فیزیک‌دان کوانتومی، نیک وامیواکاس، از مؤسسه‌ی اپتیک دانشگاه روچستر:

 از دید یک فیزیک‌دان، این پدیده به‌تنهایی بسیار جالب و مهیج است. اما به نظر می‌سد دستگاهی که ساخته‌ایم، راهی برای دست‌یابی به لیزر‌ها‌یی با توان بسیار کم به ما نشان خواهد داد.

قبل از این که وارد بحث لیزر شویم، اجازه بدهید توضیح دقیق‌تری در مورد این «غبار جادویی» متشکل از پلاریتون‌ها داشته‌باشیم. همان‌طور که قبلا گفتیم، تولید پلاریتون، با ترکیب فوتون و شبه‌ذره‌ای به نام اکسایتون انجام می‌شود.

اگر دنیای ذرات را مانند یک ارکستر سمفونیک در نظر بگیریم، هر‌کدام از الکترون‌ها، کوارک‌ها و فوتون‌ها، قسمتی از این ارکستر را تشکیل خواهند داد. اگر بخواهیم دقیق‌تر صحبت کنیم، باید بگوییم شبه ذرات، عضو اصلی این ارکستر سمفونیک نیستند. در عوض این ذرات رفتاری متفاوت با دیگر ذرات از خود نشان می‌دهند.

از آن‌جایی که شبه‌ذرات، شبیه ذرات جدا از هم رفتار می‌کنند، استفاده از آن‌ها به‌جا‌ی ذرات معمولی، ما را به هدف می‌رساند. در این‌جا، شبه ذرات به‌ کار گرفته‌شده، اکسایتون نام دارند. آن‌ها همان الکترون با بار مثبت هستند که به آن‌ها حفره‌ی الکترونی نیز گفته می‌شود.

دو ذره، به‌وسیله‌ی نیرو‌ی کولنی با یک‌دیگر جفت می‌شوند و معمولا زمانی یک جفت به‌وجود می‌آید که نور با مواد به‌خصوصی بر‌هم‌کنش کند. در این پژوهش، ماده‌ی مورد استفاده، نوعی نیم‌رسانا‌ی اتمی تشکیل‌شده از مولیبدن‌ دی‌سلناید است. 

پژوهشگران، این نیم‌رسانا را با میکرو‌کاواک‌ها‌ی اپتیکی (باریکه‌ی کوچکی از آینه‌ها‌ی متقاطع که برای به‌ دام انداختن فرکانس مشخصی از نور به‌صورت یک موج ایستاده استفاده می‌شود) ترکیب کردند. در‌نتیجه‌، اکسایتون با امواج نوری ایستاده ترکیب می‌شود و پلاریتون را به‌ وجود می‌آورند.

این شبه‌ذرات، کاملا جدید نیستند. اما طبق توضیحات پژوهشگران، تا‌به‌حال پلاریتون‌ها تنها از ترکیب اکسایتون‌ها و فوتون‌ها تولید شده‌اند و از ترکیبات پیچیده‌تر برای تولید آن‌ها استفاده نشده است. دستگاه جدید، امکان بررسی بر‌هم‌کنش بین انواع مختلف پلاریتون را برای پژوهشگران به‌وجود آورده است و این بر‌هم‌کنش‌ها، بسیار عجیب به نظر می‌رسند. وامیواکاس گفت: 

با دادن خاصیت نیم‌فوتون به یک اکسایتون، به پلاریتونی دست‌ پیدا می‌کنیم که جرم آن منفی است.

مفهوم جرم منفی به حدی پیچیده است که ممکن است بشر را گیج کند. اما کار در این زمینه بسیار مهم و باارزش است. جرم همیشه به‌عنوان مقاومت اجرام در برابر حرکت شناخته می‌شود. برای مثال: حرکت دادن یا متوقف کردن یک توپ بولینگ، از حرکت دادن یا متوقف کردن یک قطعه مرمر سخت‌تر است. در این شرایط، جسمی که جرم منفی داشته باشد، مثل پلاریتون، رفتاری قابل پیش‌بینی از خود نشان نمی‌دهد و نمی‌توانیم رفتاری شبیه به توپ بولینگ از آن انتظار داشته‌ باشیم. وامیواکاس گفت: 

فکر کردن در مورد این مسئله می‌تواند ذهن ما را کاملا به‌ هم بریزد. چرا که اگر شما جسمی با جرم منفی را هل دهید یا به سمت خود بکشید، جهت حرکت آن کاملا متضاد انتظار شما خواهد بود.

این پدیده می‌تواند کاربرد‌ها‌ی بسیار جالبی داشته باشد. از جمله این کاربرد‌ها در گسیل القایی تابش الکترومغناطیس است؛ پدیده‌ای که در لیزر به وقوع می‌پیوندد و باعث تابش الکترومغناطیسی الکترون‌ها می‌شود. وامیواکاس گفت: 

اگر از پلاریتون به‌عنوان ماده‌ی فعال لیزر استفاده کنیم، فرایند کار لیزر، کاملا متفاوت خواهد شد.

پلاریتون‌ها می‌توانند با توجه به عملکرد متفاوت خود، ما را قادر به ساخت لیزر‌ها‌یی با توان ورودی بسیار کم کنند. در سال‌ها‌ی اخیر، شبه ذرات قسمت بسیار مهمی از فیزیک ذرات را تشکیل داده‌اند. دانش این ذرات، کمک زیادی به پیشرفت تکنولوژی از جمله ابر‌رایانه‌ها می‌کند. فیزیک‌دان‌ها در تلاش هستند تا از غبار جادویی به‌عنوان پایه‌ی اصلی کامپیوتر کوانتومی استفاده کنند.

این پژوهش در مجله‌ی Nature Physics منتشر شده است.