پژوهشگران، نوع جدیدی از لیزر به نام لیزر حلقه‌ی نقاط کوانتومی را طراحی کرده‌اند که نور قرمز، نارنجی و سبز گسیل می‌کند. هر‌کدام از رنگ‌ها، از قسمت خاصی  از نقاط کوانتومی گسیل می‌شود. قرمز از مرکز، سبز از پوسته و نارنجی ترکیبی از هر دو قسمت قبلی است.  گسیل رنگ نارنجی با عوض کردن نسبت گسیل از مرکز و گسیل از پوسته، قابل کنترل است.

پژوهشگرانی از ETH زوریخ در سوییس، به نام‌ها‌ی: بوریس فبر، فری پرینس، ایوا د لیو، فردی رابو و دیوید نوریس، مقاله‌ای در مورد این لیزر‌ها‌ی جدید در Nano Letters منتشر کرده‌اند.

در این پژوهش، اثر جالب لیزر‌ها‌ی نقاط کوانتومی بررسی شد. لیزر‌ها‌ی نقاط کوانتومی، بلور‌ها‌ی نیم‌رسانا‌یی در اندازه‌ی نانو هستند. در این لیزر‌ها، نقاط کوانتومی، روی پوسته‌ی سطحی ماده‌ی دیگری لایه‌نشانی می‌شوند. زمانی که لیزر شروع به کار می‌کند، پوسته‌ی ماده شروع به تابش می‌کنند و همین‌طور باعث گسیل اکسیتون (exciton) از هسته‌ی داخلی نقاط کوانتومی می‌شوند. این فرایند، گسیل نور مرکزی را بهبود می‌بخشد.

برای کنترل محل گسیل یک لیزر نقاط کوانتومی (فقط از مرکز نور گسیل کند یا فقط از پوسته)، پژوهش‌گران کاواک لیزری به‌خصوصی را طراحی کرده‌اند که در قسمت مرکزی لیزر قرار گرفته و قادر است نورد را مکررا محبوس کرده و دوباره بازتاب کند تا به یک تابش کاملا همدوس دست پیدا کند. با این‌که لیزر‌ها‌ی نقاط کوانتومی در سراسر جهان گسترش یافته‌اند، تاثیر کاواک لیزری در مرکز دستگاه، هنوز هم کاملا مشخص نشده است.

در پژوهش اخیر، دانشمندان، کاواک‌ها‌یی به صورت آرایه‌ای با کیفیت بسیار بالا با استفاده از حلقه‌ها‌ی نقاط کوانتومی طراحی کرده‌اند. لیزر‌ها‌ی حاصل از این طراحی فاکتور‌ها‌ی کیفیت بسیار بالایی نسبت به لیزر‌ها‌ی نقاط کوانتومی معمولی عرضه کردند. نوریس، پروفسور مهندسی مواد از ETH زوریخ، در محاسبه‌ای با Phys.org گفت:

ما قادر به ساخت کاواک‌ها‌ی ساده‌ای هستیم که کیفیت بسیار بالایی دارند و برای بررسی نور‌ها‌ی رنگی در لیزر‌ها‌ی نقاط کوانتومی، به ما کمک زیادی می‌کنند. در صورتی‌که با استفاده از کاواک‌ها‌ی کیفیت پایین، شانس مطالعه روی نور‌ها‌ی رنگی را از دست می‌دادیم.

پژوهشگران ادعا می‌کنند که این لیزر‌ها‌ی جدید در انرژی‌ها‌ی پایین، از مرکز نقاط نور قرمز و از پوسته‌ی سطحی نقاط، نور سبز گسیل می‌کنند. در انرژی‌ها‌ی متوسط، از هر دو قسمت مرکزی و سطحی نقاط نور نارنجی گسیل می‌شود. طبق توضیح پژوهش‌گران، می‌توان به کلی تابش مرکزی را خاموش کرد چرا که این تابش در مقیاس زمانی یک پیکو‌ثانیه اتفاق می‌افتد در حالی‌که گسیل سطحی، در مقیاس زمانی چند پیکو‌ثانیه اتفاق می‌افتد. بنابر‌این اگر توان لیزر به حد کافی باشد، می‌توان تابش مرکزی را به‌طور کلی خاموش کرد. در آینده‌ی نه‌چندان دور، لیزر‌ها‌ی نقاط کوانتومی، باعث پیشرفت تکنولوژی‌ها‌یی در زمینه‌ی لیزر و شیمی و دیگر زمینه‌ها خواهد‌شد. نوریس گفت:

در این پژوهش، ما روی کنترل محل تابش نور کار کرده‌ایم. اما تغییر رنگ نور در توان‌ها‌ی بالا اتفاق می‌افتد. برای این‌که بتوان در توان‌ها‌ی کم‌تر به این اثر دست پیدا کرد، پژوهش و آزمایش بیشتری مورد نیاز است. خوشبختانه پیشرفت نقاط کوانتومی در زمینه‌ی لیزر بسیار چشم‌گیر است و در آینده‌ی نه‌چندان دور، شاهد پیشرفت دستگاه‌ها خواهیم بود.

همه‌جا بحث از آسیب‌پذیری‌ پردازنده‌ها است. آیا راهی آسان برای توصیف این آسیب‌پذیری‌ها و اطمینان بخشیدن به مردم وجود دارد؟

ما خیلی در رابطه با این مطلب صحبت کرده‌ایم. جالب این است که از این آسیب‌پذیری با عنوان «آسیب‌پذیری پردازنده» یاد می‌شود؛ در واقعیت محققان روزنه‌ای در تکنیک‌های برنامه‌نویسی مدرن پیدا کرده‌اند که می‌تواند برخی کدها را خراب کند. این مشکل بیشتر روی پردازنده‌های رده‌بالا تأثیر می‌گذارد، به این دلیل که مربوط به پردازش حدسی و کنترل حافظه‌ی پنهان (Cache) است. رفع این آسیب‌پذیری نیازمند یک هماهنگی بزرگ در تمام اکوسیستم است. این مشکل تنها مربوط به پردازند‌ه‌های اینتل یا نوع خاصی از معماری پردازنده‌ها نیست؛ این مشکل مربوط به (روش) پردازش مدرن است و برای حل آن تولیدکنندگان تراشه‌، سخت‌افزار و نرم‌افزار باید با یکدیگر همکاری کنند.

باید به بارِ کاری سیستم‌ها نیز توجه شود. تأثیر این روزنه‌های امنیتی وابستگی زیادی به بار کاری سیستم دارد. همانطور که گفته شد، این مشکل با روش ذخیره‌سازی پنهان حدسی در ارتباط است و میزان قابل پیش‌بینی بودن اثرات آن به خواست شما ارتباط دارد. برخی از وصله‌های امنیتی موجب کند شدن یا توقف پردازش‌های حدسی می‌شوند؛ بگذارید این مسئله را با مثالی ساده برای شما توضیح دهم؛ فرض کنید بین فونیکس تا لس‌آنجلس در حال رانندگی هستید و محدودیت سرعت، ۶۰ مایل بر ساعت است. اگر می‌دانید هیچ دستگاهی برای کنترل سرعت در مسیر وجود ندارد، احتمالا می‌توانید با سرعت ۸۰ مایل بر ساعت رانندگی کنید. اما اگر بدانید که در هر سه مایل یک دوربین کنترل سرعت وجود دارد، تمام مسیر را با سرعت ۶۰ مایل بر ساعت طی می‌کنید. اما اگر بدانید که دوربین‌های کنترل سرعت در فواصل ۱۰۰ مایلی نصب شده‌اند، بیشتر مسیر را با سرعت ۸۰ مایل بر ساعت طی می‌کنید و فقط در نزدیکی دوربین‌ها سرعتتان را کاهش می‌دهید.

پس همه‌چیز به وصله‌های امنیتی و میزان کاهش پردازش‌های حدسی بستگی دارد. این مسئله هم به سخت‌افزار و هم به نرم‌افزار مربوط است. نمی‌دانم آیا بنچمارک‌ها را دیده‌اید یا خیر؛ اما اثرات این روزنه‌های امنیتی به بارِ کاری سیستم و میزان محدودسازی پردازش حدسی توسط وصله‌های امنیتی بستگی دارد.

نگاه ما اساسا معطوف به دستگاه‌های همراه است و اثرات این تهدیدهای امنیتی (و وصله‌های مربوطه) بنا به نوع استفاده‌ی که از ابزارها می‌شود متفاوت خواهد بود؛ اما تغییرات ایجادشده در استفاده‌ی روزمره توسط کاربران احساس نخواهد شد. کارهایی که کاربران با تلفن همراه خود انجام می‌دهند در حقیقت چندان تحت تأثیر ذخیره‌سازی پنهان حدسی قرار نمی‌گیرند. تلفن همراه شما معمولا در حال انجام پردازش‌های محلی سنگین و انجام چندین کار به‌صورت همزمان نیست. گوشی شما برنامه‌ها را اجرا می‌کند و می‌بندد و همچنین داده‌ها را منتقل می‌کند. حین انجام کارهایی مانند پردازش صفحات گسترده (برای مثال، پرونده‌های اکسل) یا کامپایل مجدد برنامه‌ها، کارتان تحت تأثیر قرار نخواهد گرفت.

ما از نظر حافظه‌ی پنهان حدسی و الگوی اجرای خارج از نوبت چندان تحت تأثیر قرار نگرفته‌ایم. این روزنه‌ی امنیتی مربوط به تمام پردازنده‌های ما نیست. از تمام حجم پردازنده‌های عرضه‌شده توسط ARM، تنها درصد کمی از محصولات ما از این روش‌های پردازشی استفاده می‌کنند؛ چیزی در حدود پنج درصد. این حجم تنها جزء کوچکی از تمام تراشه‌های سری Cortex-A است؛ باقی تراشه‌ها به‌طور پیش‌فرض تحت تأثیر قرار نگرفته‌اند. در وب‌سایت ما جدولی وجود دارد که نشان می‌دهد تنها دو تراشه از سری Cortex-A و دو تراشه از سری Cortex-R تحت تأثیر این روزنه امنیتی قرار گرفته‌اند. بزرگ‌ترین حجم پردازنده‌های ارائه‌شده توسط ما مربوط به سری Cortex-A و احتمالا Cortex-A 53 است که تحت تأثیر این آسیب‌پذیری قرار نگرفته‌اند.

یک مورد در رابطه با این روزنه‌ی امنیتی جالب بود. نکته‌ی مثبت این بود که در ارتباط با این روزنه‌ی امنیتی وضعیت شبیه به آسیب‌پذیری‌های پیشین نبود که (برای مثال) رایانه‌های سرویس سلامت همگانی انگلستان (NHS) مورد حمله‌ی باج‌افزارها قرار گرفته بودند. وضعیت در مورد روزنه‌ی امنیتی فعلی شبیه به یک حمله‌ی پیشگیرانه است. محققان یک تهدید بالقوه را کشف کردند و سپس دست‌اندرکاران صنعت رایانه دست در دست همدیگر دادند و روش‌ها و ایده‌هایی برای به حداقل رساندن این تهدیدات پیدا کنند؛ در حقیقت مشکلی رخ نداد. صرفا جلساتی بین تعدادی از شرکت‌ها تشکیل شدند. وقتی از بیرون به این مسئله نگاه می‌کردید به خود می‌گفتید «آیا همه‌ی این افراد با هم سر میز نشسته‌اند و برای حل یک مشکل با هم همکاری می‌کنند؟» این فوق‌العاده است و این همان چیزی بود که اتفاق افتاد.

بزرگ‌ترین درسی که در رابطه با این مسئله گرفتیم این بود که این اتفاق برای اولین بار رخ نمی‌داد. بزرگ‌ترین سود حاصل از این مسئله این است که رقبای خود در دیگر شرکت‌ها را شناختیم. ما حالا همه‌ی اعضای درگیر در این کار را می‌شناسیم و این چیزی نیست که فراموش شود. ما در یک جهان زندگی می‌کنیم؛ جهانی که نیازمند همکاری اکوسیستم‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است. این تنها یک شرکت نیست.

ما در هر حال از نزدیک با تولیدکنندگان سیستم‌عامل‌ها همکاری می‌کنیم؛ این‌ کار تنها موجب ایجاد حس عمیق مسئولیت‌پذیری بین اعضای عادی شرکت‌ها نمی‌شود؛ نکته‌ی مثبت این است که در سطوح بالاتر نیز افراد این مورد را درک می‌کنند. آن‌ها متوجه اهمیت این مسئله خواهند شد که این گفتگوها نباید محدود به یک نوبت باشند. وقتی در حال توسعه‌ی نسل آتی پردازنده‌های ARM هستیم، از نظر ویژگی‌ها و دیگر موارد از نزدیک با دست‌اندرکاران حوزه‌ی نرم‌افزار همکاری می‌کنیم. گاهی بازخورد دریافتی ما بسیار خوب است و گاهی نیز در سطحی متفاوت از تعامل قرار می‌گیریم و این چیز مثبتی است. برای اولویت بخشیدن به این مسئله باید بگوییم «این‌ها مواردی هستند که به آن‌ها فکر می‌کنیم. چه‌ چیزی از دست می‌دهیم و چه‌ چیزی به دست می‌آوریم؟».

ما به‌طور ویژه در حال کار روی روزنه‌ی امنیتی Spectre هستیم. ما در محصولات آینده‌مان هم در زمینه‌ی سخت‌افزار و هم در زمینه‌ی نرم‌افزار به این مسئله توجه می‌کنیم. مردم طوری به این روزنه‌ی امنیتی نگاه می‌کنند گویی این آسیب‌پذیری صرفا مربوط به سخت‌افزار است؛ اما این روزنه‌ی امنیتی به همان اندازه که به سخت‌افزار مربوط است، به نرم‌افزار نیز مربوط می‌شود؛ چرا که این روزنه امنیتی از نحوه‌ی کارکرد نرم‌افزار با زمان‌بندیپردازنده استفاده می‌کند. پس هر دو مورد (نرم‌افزار و سخت‌افزار) باید در آینده مورد توجه قرار گیرند.

من مطلبی دیدم که توسط رویترز منتشر شده‌ بود و می‌گفت اگر وصله‌های امنیتی قرار است پردازنده‌های اینتل را کند کنند، این مسئله می‌تواند دلیلی باشد تا به پردازنده‌های ARM برای سرورها فکر کنیم.

ما ترجیح می‌دهیم به دلایل خوب و متعددی که برای استفاده از پردازنده‌های ARM در سرورها وجود دارند فکر کنیم. اواخر سال گذشته به‌دلیل کارهایی که کوالکام و دیگران مشغول انجامش بودند، عزم گسترده‌ای برای استفاده از پردازنده‌های ARM در سرورها وجود داشت. ما احساس می‌کنیم که این یک حرکت طولانی و ادامه‌دار است. همچنین فکر می‌کنم آنچه قرار است اتفاق بیفتد این است که روند پردازش توزیع‌شده از رایانه‌های ابری به سوی بخش‌های مختلف شبکه و نزدیکی محل ذخیره‌سازی داده در حال حرکت است. ما به کار در این زمینه ادامه می‌دهیم؛ یکی از مشکلات، نبود بازاریابی خوب است؛ اما عزم زیادی برای ادامه‌ی این فرایند وجود دارد.

ما در اینجا (CES ۲۰۱۸) رایانه‌ای ویندوزی با پردازنده‌های ARM را دیدیم. ویژگی Always on و اتصال دائم به شبکه موارد خوبی هستند.

یک نکته‌ی خوب دیگر به مسئله‌ای برمی‌گردد که در دوران ویندوز آر‌تی درباره‌ی آن صحبت کرده‌ایم –بسیاری از مشکلات ویندوز آر‌تی در ویندوز ۱۰ برطرف شده‌اند. آن نکته‌ی خوب این است که می‌توانید از این رایانه‌ها برای امور کاری نیز استفاده کنید. در این رایانه‌ها دیگر خبری از ناسازگاری برنامه‌ها وجود ندارد؛ وقتی که از دو سیستم‌عامل متفاوت استفاده نمی‌کنید، کاربران با هیچ نکته‌ی ناراحت‌کننده‌ای مواجه نمی‌شوند.

در پنج سال گذشته همه‌چیز تغییر کرده‌ است. در عمل تمام برنامه‌های مدرن برای پردازنده‌های ARM نوشته شده‌اند. یکی از مشکلاتی که در سال ۲۰۱۲ با آن روبرو بودیم این بود که برنامه‌هایی همچون iTunes روی ویندوز آر‌تی کار نمی‌کردند. اکنون اسپاتیفای و پاندورا را داریم و حتی مفهوم کلی دسترسی به موسیقی نیز تغییر کرده است؛ چرا که دسترسی به موسیقی از طریق وب انجام می‌شود و کسی اهمیت نمی‌دهد که از چه پردازنده‌ای استفاده می‌کند. این یک مثال کوچک است؛ اکوسیستم برنامه‌ها طی این پنج سال با چنان سرعتی رشد کرده که کاربران نهایی نه‌تنها از نظر تجربه‌ی کاری، بلکه از نظر برنامه‌های مورد استفاده‌ هم نیازی نخواهند داشت چیزی را فدا کنند.

تاکنون ماشینی را ندیده‌ام که به اندازه‌ی این دستگاه‌ها برای کارهای متخلف مناسب باشد و می‌دانم که افراد زیادی در حال صحبت کردن درباره‌ی این دستگاه‌ها هستند. لنوو اخیرا محصول خود را که از پردازنده‌ی ARM استفاده می‌کند، معرفی کرد و فکر نمی‌کنم که هدف مایکروسافت از ارائه‌ی این دستگاه‌ها صرفا این باشد که بگوید «ما به یک پلتفرم دیگر نیاز داریم». ARM هم هیچ‌وقت درباره‌ی سرعت پردازنده و چیزهایی شبیه به این صحبت نکرده است. ما همواره درباره‌ی چگونگی پیشرفت تجربه‌ی کاربران صحبت کرده‌ایم. فکر می‌کنم آن‌ها (مایکروسافت) همکاری بین ARM و کوالکام را دیدند و متوجه این موقعیت شدند و با خود گفتند «ما می‌توانیم تجربه‌ی کاربران را در زمینه‌ی ارتباط با اینترنت و عمرباتری بهبود ببخشیم».

البته باید آن‌ها (مایکروسافت) را برای مورد دیگری نیز ستود و آن هم فراموش نکردن دو ارزش است: یکی «قابل حمل بودن» و دیگری «قدرت دستگاه‌ها». مردم همیشه خواسته‌اند عمر باتری و قابل حمل بودن لپ‌تاپ‌هایشان مانند تبلت‌ها و گوشی‌ هوشمند باشد؛‌ این‌ها برای تجربه‌ی کاری کاملا مهم هستند و با وجود این دستگاه‌ها کاربران به این خواسته‌ها دست پیدا می‌کنند.

آیا شما همانطور که ماسایوشی سان می‌گوید در حال حرکت به سمت «تکینگی» هستید؟

این مسئله یک نقطه‌ی تمرکز بزرگ برای ما است. شما سخنان او را شنیده‌اید؛‌ او در رابطه با برنامه‌های ۳۰۰ ساله صحبت می‌کند و دیدگاهی طولانی مدت دارد. او متفکری بزرگ است و شکی در این مورد وجود ندارد.

ویدئویی وجود دارد از کنفرانس جهانی سافت بانک  که در آن، افرادی از شرکت‌های مختلف روی صحنه حضور داشتند از جمله بوستون داینامیکس، ARM و شرکت‌های دیگر. یکی از مزایای حضور در اکوسیستم سافت‌بانک تعامل با شرکت‌هایی است که سافت‌بانک در آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده و با سافت‌بانک همکاری می‌کنند. در چنین شرایطی ما تشویق می‌شویم با این شرکت‌ها همکاری نزدیک‌تری داشته باشیم؛ اما جنبه‌ی دیگر مسئله که کمتر به آن توجه می‌شود مفهوم تکینگی در اکوسیستمی گسترده است که اجزای آن با هم کار می‌کنند. در چنین حالتی هوش انسان با هوش مصنوعی یکی می‌شود؛ یا اینکه هوش مصنوعی از هوش انسان پیشی می‌گیرد. قرار گرفتن زیر چتر سافت‌بانک برای به حقیقت پیوستن ایده‌ی تکینگی بسیار سودمند خواهد بود. دوران کنونی دوران هیجان‌انگیزی است.

در اینجا (CES ۲۰۱۸) یک شرکت نوپای هلندی با نام Roader حضور دارد. آن‌ها دوربینی ساخته‌اند که به گردن‌ آویزان می‌کنید و به‌طور منظم به فیلم‌برداری می‌پردازد. باتری این دوربین ۷ ساعت کار می‌کند, چرا که این دوربین فیلم‌های گرفته‌شده را ذخیره نمی‌کند. آن‌ها ویدئو را در یک حافظه‌ی موقت ۱۰ ثانیه‌ای نگه می‌دارند و پس از فشردن یک دکمه، ۱۰ ثانیه‌ی قبل و بعد از فشردن دکمه در حافظه ذخیره می‌شود. آن‌ها این وسیله را ماشین زمان نامیده‌اند. شما می‌توانید با این وسیله لحظاتی را ثبت کنید که احتمالا به دلیل زمان مورد نیاز برای آماده کردن گوشی جهت فیلم‌برداری آن صحنه‌ها را از دست می‌دادید؛ برای مثال اولین قدم‌های فرزندتان.

این یک حوزه‌ی بزرگ است؛ یکی از حوزه‌هایی که در آن شاهد تقاضای عظیمی هستیم، دید هوشمند رایانه‌ای است. شما چیزی را ضبط می‌کنید، اما سطحی از هوش (مصنوعی) وجود دارد که تشخیص می‌دهد آن چه ضبط می‌کنید حائز اهمیت است یا خیر. در زمینه‌ی امنیت، اگر به مدت یک‌ ساعت از یک پارکینگ فیلم‌برداری می‌کنیم و در آن فیلم چیزی حرکت نمی‌کند، داده‌ها را ذخیره نمی‌کنیم؛ اما به‌محض مشاهده‌ی چیزی عجیب، ثبت تصاویر شروع می‌شود. بخش جذاب ماجرا به مسئله‌ی یادگیری (ماشین) باز‌می‌گردد؛ اگر یکی از این دوربین‌ها را در اختیار دارید و این دوربین مجهز به هوش مصنوعی است، با یادگیری رفتار شما تشخیص می‌دهد که چه چیزهایی برای شما جذاب است. این یک موقعیت بزرگ است.

در زمینه‌ی محصولات مالکیت معنوی، ما در حال انجام کارهای زیادی روی دید هوشمند رایانه‌ای هستیم. این حوزه احتمالا یکی از بزرگ‌ترین حوزه‌های رشد در زمینه‌ی محصولات مالکیت معنوی است. مردم در تلاش هستند تا چنین دوربین‌های هوشمندی بسازند؛ در این‌جا کلمه‌ی «هوشمند» به معنی اتخاذ تصمیمات هوشمند جهت ضبط کردن یا نکردن فیلم است. چنین دوربین هوشمندی می‌تواند به خود بگوید: آن خودروی آئودی سفیدرنگ که به‌نظرم مرموز بود، همیشه ساعت ۷ و ۱۷ دقیقه صبح همین‌جا است. پس احتمالا نیازی نیست که در مورد آن تصمیم بگیرم. در این حوزه موقعیت‌های نامحدودی وجود دارند.

اگر شما به مسئله‌ی شلیک به افراد توسط پلیس فکر کنید، می‌بینید که دلیلی برای ضبط نکردن تصاویر وجود ندارد. دوربین‌هایی که در حال حاضر از آن استفاده می‌کنند هنوز همان دوربین‌های گوپرو هستند.

اگر مسئله‌ی ضبط هوشمند تصاویر، ذخیره‌سازی و عمر باتری را حل کنید، این دوربین‌ها همیشه فعال خواهند بود. این دوربین‌ها همیشه فعال و در حال جمع‌آوری اطلاعات هستند. فقط باید مشکل باتری را حل کنیم. این مورد به مسئله‌ی انجام پردازش در نزدیکی محل ذخیره‌سازی داده نیز برمی‌گردد که قبلا در موردش صحبت کردم. مفهوم انجام پردازش در نزدیکی محل ذخیره‌سازی داده یک حوزه‌ی بزرگ برای پیشرفت است. مسائل زیادی نیز به قدرت (پردازش) مربوط می‌شوند.

هوش مصنوعی ابری به‌خوبی هوش مصنوعی در دستگاه‌ها نیست. شما می‌توانید (با هوش مصنوعی ابری) آن‌چه در دستگاه‌ها قرار دارد تکمیل کنید؛ اما اگر بتوانید دستگاه‌ها را هوشمندتر کنید، در ترافیک شبکه صرفه‌جویی زیادی خواهید کرد.

بله، هوش مصنوعی ابری یک ابزار مکمل است. باید ترافیک شبکه را کاهش دهیم و یادگیری ماشین نیز همواره در حال بهتر شدن است. دست کم در وضعیت امروزی نوعی بده و بستان بین این دو (هوش مصنوعی در دستگاه‌ها و ترافیک شبکه) وجود دارد. اما همواره شرایط بهتر خواهد شد.

با روی کار آمدن نسل پنجم شبکه‌های سیار (5G) بخشی از مشکل ترافیک شبکه حل خواهد شد.

این مسئله اتفاق می‌افتد و این یک نکته‌ی مثبت است. با داشتن ۱۰۰ تریلیون دستگاه متصل به اینترنت، با مشکل داده‌هایی در مقیاس پتابایت روبرو هستیم؛ شما نمی‌توانید این حجم داده را از خطوط ارتباطی فعلی انتقال دهید. فناوری نسل پنجم شبکه‌های سیار در این زمینه به ما کمک خواهد کرد.

زينب كبرى(س) دختر بزرگوار امام علی(ع)، روز پنجم جمادى الاول سال 5 يا 6 هجرت در مدينه چشم به جهان گشود، و در واقعه کربلا حضور داشتند که به عنوان اسوه صبر و مقاومت شناخته شدند.

هنگامی که خبر تولد نوزاد عزيز، به گوش رسول خدا(ص) رسيد. رسول خدا(ص) براى ديدار او به منزل دخترش ‍ حضرت فاطمه زهرا(س) آمد و به دختر خود فاطمه(س) فرمود: «دخترم، فاطمه جان، نوزادت را برايم بياور تا او را ببينم».

 فاطمه(س) نوزاد كوچكش را به سينه فشرد، بر گونه‌هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پيامبر(ص) فرزند دلبند زهراى عزيزش را در آغوش كشيده صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشك ريختن كرد. فاطمه(ص) ناگهان متوجه اين صحنه شد و در حالى كه شديدا ناراحت بود از پدر پرسيد: «پدرم ، چرا گريه مى كنى؟!»

رسول خدا (ص) فرمود: «گريه ام به اين علت است كه پس از مرگ من و تو، اين دختر دوست داشتنى من سرنوشت غمبارى خواهد داشت، در نظرم مجسم گشت كه او با چه مشكلاتى دردناكى رو به رو مى‌شود و چه مصيبت‌هاى بزرگى را به خاطر رضاى خداوند با آغوش باز استقبال مى‌كند».

در آن دقايقى كه آرام اشک مى‌ريخت و نواده عزيزش را مى‌بوسيد، گاهى نيز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومى كه بعدها رسالتى بزرگ را عهده دار مى‌گشت خيره خيره مى‌نگريست و در همين جا بود كه خطاب به دخترش فاطمه‌(س) فرمود: «اى پاره تن من و روشنى چشمانم، فاطمه جان، هر كسى كه بر زينب و مصايب او بگريد، ثواب گريستن كسى را به او مى‌دهند كه بر دو برادر او حسن و حسين گريه كند.»

منبع: خطابه زينب كبرى(س) پشتوانه انقالب امام حسين(ع)، صفحه 55

 پنجمین رزمایش محمد رسول الله ارتش جمهوری اسلامی ایران از روز گذشته در منطقه عمومی جنوب شرق کشور و با محوریت نیروی زمینی ارتش آغاز شده که در جریان این رزمایش، یگان های منتخب نیروهای ۴ گانه آجا به عملیات و تمرین سناریوهای عملیاتی می پردازند. یکی از ویژگی های مهم عملیاتی و خبری رزمایش های نیروهای مسلح در سالهای اخیر، رونمایی از تاکتیک ها و سامانه های جدید دفاعی است که در این رزمایش جدید نیز علی رغم گذشت زمانی کوتاه، تصاویر منتشره نشان می دهد حداقل یک سلاح جدید وارد سازمان رزم نیروی زمینی ارتش شده؛ هرچند موضوعاتی چون استفاده رزمی از کوادکوپتر و پرتاب بمب توسط آن نیز در جای خود، قابل بررسی و تحلیل است ...

یک سال از رونمایی تا رسیدن فجر جدید به ارتش

سال گذشته و در جریان ایام دهه فجر، از چندین دستاورد وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح رونمایی شد. یکی از این دستاوردها راکت فجر ۵ هدایت شونده با کالیبر ۳۳۳ میلی متری بود که این محصول در حقیقت جدیدترین ارتقاء بر روی خانواده راکت های فجر ۵ محسوب می شد. به فاصله یک ماه از این رونمایی و در اسفند ماه سال ۱۳۹۵ شاهد استفاده از این راکت توسط نیروی زمینی سپاه در جریان رزمایش پیامبر اعظم ۱۱ بودیم که نشان می داد گام های جدی و سریعی برای بهره برداری از این محصول مهم و تاکتیکی در حال برداشته شده است.

اما حالا نزدیک به یک سال پس از رونمایی از این راکت هدایت شونده توسط وزارت دفاع، شاهد ورود به خدمت آن توسط بازوی دیگر نیروهای مسلح یعنی نیروی زمینی ارتش هستیم تا ماجرای عملیاتی شدن این موشک یا همان راکت هدایت شونده، گام های سریعتری بردارد.

راکت انداز فجر در جریان رزمایش جدید ارتش در جنوب شرق کشور

معمولا سلاح ها پس از رونمایی از سوی سازنده، توسط کاربران سفارش داده می شوند که این امر خود مستلزم طی کردن یک سری از آزمایش های کنترل کیفی توسط کاربران است. به همین دلیل، مدت زمانی از رونمایی و سفارش یک سلاح تا زمان ورود به خدمت آن می گذرد که بعضا تا چند سال است. رزمایش محمد رسول الله (ص) ۵ در حقیقت اولین استفاده میدانی ارتش از موشک فجر ۵ هدایت شونده به حساب می آید اما چرا فجر ۵ جدید سلاحی مهم برای یگان های توپخانه ای نزاجاست؟

فجر ۵ جدید؛ سلاحی انقلابی برای یگان های توپخانه ای

در دوره جنگ تحمیلی یکی از راکت اندازهایی که در حجم بالایی توسط دو طرف درگیر استفاده شد، سامانه ۱۲۲ میلی متری گراد ساخت شوروی سابق بود. این سامانه از دقت بالایی برخوردار نبوده اما زمانی که در حجم بالا مورد استفاده قرار می گیرد می تواند بسیار موثر بوده و خصوصا اثر روانی مخربی را برای روی دشمن دارد. صنایع دفاعی جمهوری اسلامی ایران در سالهای پس از جنگ با تجربیات به دست آمده از دوره جنگ به سرعت به طرف توسعه راکت اندازها برای استفاده در یگان های توپخانه ای رفت. چند نوع محصول متفاوت در این بخش در کشور ما طراحی و ساخته شده است که خانواده فجر را می توان به نوعی معروفترین خانواده راکت انداز ایرانی معرفی کرد. راکت اندازهای فجر در نوع اصلی فجر ۳ و فجر ۵ طراحی و تولید شدند.

راکت فجر ۳ یک پرتابه تک مرحله با کالیبر ۲۴۰ میلیمتر، طول ۵.۲ متر و جرم ۴۰۷ کیلوگرم بوده و به برد ۴۳ کیلومتر می رسد. سرجنگی ۹۰ کیلوگرمی این سلاح که ۴۵ کیلوگرم آن ماده منفجره است قدرت تخریبی خوبی برای انهدام اهدافی چون مراکز فرماندهی و پشتیبانی، مراکز تجمع، پادگان ها، فرودگاه های نزدیک خطوط رزمی و سایر اهداف دارد.

نمونه اولیه راکت انداز فجر ۵

پرتابگرهای این راکت با تحرک بالا برای اجرای حجم آتش بالا و نسبتاً دقیق روی مواضع دشمن نقش مفیدی ایفا می کنند. تجهیز یگان های توپخانه ای به این راکت اندازها امکان پوشش منطقه ای نسبتاً وسیع را در مدت کوتاهی بوجود آورده و با توجه به سرعت مناسب خودروی حامل قدرت تحرک یگان های عملیاتی را به میزان زیادی افزایش داده و در عین حال آسیب پذیری واحدها در برابر آتش متقابل دشمن را کاهش می دهند.

بر روی سقف کابین این پرتابگرها آنتن های مخابراتی دیده می شود که نشان دهنده وجود امکان عملکرد شبکه ای این یگان ها است که به نوبه خود دقت آتش کلی را افزایش داده و می تواند برای توزیع بهتر اهداف در منطقه بین آتشبارهای موجود به کار رود. فجر ۵ نوع دوربردتر و مؤثرتری از خانواده فجر بوده که دارای کالیبر ۳۳۳ میلیمتر، جرم ۹۱۵ کیلوگرم که ۱۷۵ آن مربوط به سرجنگی و ۹۰ کیلوگرم آن ماده منفجره است. این راکت ۶۴۸۵ میلیمتری در بیشترین برد، به ۷۵ کیلومتر می رسد. خودروی پرتابگر این راکت از همان نوع مربوط به راکت فجر ۳ است ولی با پرتابگر ۴ لوله ای است.

نوع دو مرحله ای از فجر ۵ نیز تاکنون در چند نمایشگاه عمومی معرفی شده است که بیشتر از ۹ متر طول داشته، به صورت تک فروندی شلیک شده و پس از شتاب گرفتن توسط پیشران مرحله اول، این بخش جدا شده و پیشران مرحله دوم روشن می شود.

گفتنی است پیشران مرحله اول این راکت قطر بیشتری نسبت به خود موشک دارد و سرعت موشک را تا حد زیادی افزایش می دهد بطوری که این موشک به برد نهایی حدودا ۱۹۰ کیلومتر رسیده و شعاع مرگباری سرجنگی از انوع انفجاری شدید آن بالغ بر ۱۰۰ متر است. این راکت نیز از روی پرتابگری مستقر بر کامیون های مشابه موارد قبلی شلیک می شود.

در جریان بازدید فرماندهی معظم کل قوا از نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوا فضای سپاه در سال ۱۳۹۳، نمونه ای از راکت فجر ۵ دیده شد که به عنوان موشک فجر ۵ معرفی شده و در بخش سر جنگی آن بالک هایی دیده می شود. رونمایی از این راکت هدایت شونده در همان زمان هم از چشم تحلیل گران بیگانه دور نماند.

نمونه ای از فجر ۵ هدایت شونده در نمایشگاه هوافضای سپاه

یوزی رابین از مسئولین سابق برنامه دفاع موشکی رژیم صهیونیستی در باره این راکت گفته بود: این تصویر در اسراییل توجه ما را به خود جلب کرد. ایرانی ها قطر راکت های خود را کاهش داده و این به این معنا است که این سلاح در بحث دقت پیشرفت داشته و در حال حاضر شبیه به سلاح GLMRS ساخت آمریکا می باشد.

بیشتر بخوانید: سلاطین آسمان ایران/رکوردهایی که تکرار نشد

رابین در عین حال تاکید کرده بود که "به نظرم ایران در این بخش، در سطح قدرتهای جهانی عمل می کند."

فجر ۵ مدل C از راه رسید

در مدل جدید این راکت که در اواسط دهه فجر سال ۹۵ توسط وزیر دفاع از آن رونمایی شد، در بخش عقبی یک خروجی گاز متفاوت با نمونه دیده شده در سال ۹۳ رو به رو هستیم و البته بالک هایی نیز به بخش عقبی راکت اضافه شده است.درباره مشخصات سامانه هدایتی، برد، سرعت یا وزن و نوع سرجنگی این راکت جدید اطلاعاتی منتشر نشده است و صرفا می دانیم که کالیبر این راکت مانند فجر ۵ قبلی ۳۳۳ میلی متر است.

رونمایی از راکت فجر هدایت شونده توسط وزارت دفاع

اما بالک های موجود در سر این راکت نیز می توان سرمنشا اتفاقات و تحولاتی مهم در حوزه طراحی و تولید راکت های پیشرفته در ایران باشد چراکه به احتمال زیاد این بالک ها برای هدایت سر جنگی استفاده می شوند و با توجه به اینکه به نظر نمی رسد اندازه این بالک ها به صورتی باشد که بتواند در هدایت کل راکت موثر باشد، می توان این گمانه زنی را مطرح کرد که سر جنگی در این راکت جدا شده و به صورت مستقل به سمت هدف حرکت می کند.

شلیک آزمایشی فجر هدایت شونده در رزمایش سپاه

با توجه به اینکه این نوع طراحی و نصب بالک در سر جنگی موشک ها، پیش از این در سامانه های مدرن و پرافتخار موشکی فاتح ۱۱۰ و عماد دیده شده و باعث افزایش چشم گیر دقت این موشک ها شده است، چنین احتمالی خارج از توان و ایده های متخصصان دفاعی کشورمان نخواهد بود.با این اوصاف و با توجه به برد کمتر سامانه فجر ۵ به عنوان یک راکت توپخانه ای، می توان انتظار یک سامانه کاملا نقطه زن را از فجر ۵ هدایت شونده داشت که کمک فراوانی به یگانهای توپخانه ای خواهد کرد. همچنین با توجه به اینکه خود راکت نیز بر روی یک کشنده حمل شده و ۴ تیر از آن بر روی این خودرو حمل می شود، این امر تحرک مناسبی را به این سامانه می بخشد.

حضور و عرض اندام موشک های فجر ۵ در رزمایش جدید ارتش نشان می دهد علاوه بر آنکه سرعت رسیدن محصول؛ از زمان رونمایی تا تحویل به سرپنجه های نیروهای مسلح، با کاهش قابل توجهی همراه بوده، در عین حال، هم اکنون نزاجا با سامانه های پیشرفته و دقیقی مجهز شده که می تواند این نیرو را در انجام ماموریت های خود یاری کند؛ بخصوص آنکه ویژگی های این محصول، در رزمایش ها و آزمایش هایی اینچنینی در بوته نقد و بررسی قرار گرفته باشد.

 رکودهای جالبی از ایرانیان در کتاب گینس ،کتاب رکوردهای جهانی به عنوان برترین ها ثبت شده است.تمام رکوردهای جالب و عجیب جهانی در کتاب معروف گینس ثبت می شوند و کشور ایران هم بسیاری از رکوردها را به نام خود اختصاص داده است.ما چند تا از این رکوردهای عجیب را برای شما در زیر فهرست کرده ایم. همه می دانیم کتاب گینس هرساله رکوردهای مختلف دنیا را در خود جای می دهد رکوردهایی که علاوه بر عجیب بودنشان بسیاری از آنها باورنکردنی و به دور از تصور همۀ ماست. در ادامه لیستی از رکوردهای عجیب ایران در دنیا و نمونه های جالبی از رکوردهای ایران در دنیا را برای شما توضیح خواهیم داد...

1- یکی از رکوردهای عجیب ایران در دنیا بیشترین تولید پسته
2- بیشترین تولید خاویار
3- بیشترین تولید خانواده توت
4- بیشترین تولید زعفران (80% کل تولید جهانی)
5- بیشترین تولید زرشک
6- بیشترین تولید میوه آلویی (از قبیل شفت آلو وگیلاس وغیره )
7- بالاترین دمای ثبت شده روی سطح زمین (70.7 درجه سانتیگرد در کویر لوت)

8- از نمونه رکوردهای ایران در دنیا ، بیشترین تلفات انسانی در سرما و کولاک برفی (4000 نفر در کولاک سال 1350 کشته شدند، میزان بارش برف 8 متر در 5 روز)
9- بزرگترین واردکننده گندم
10- بزرگترین غار دست ساز جهان(غار سنگ شکنان جهرم)
11- بیشترین نسبت زن به مرد در مدارس و دانشگاه ها (1.23 زن در مقابل هر مرد)
12- بیشترین تعداد زمین لرزه های بزرگ (بالای 5.5 ریشتر)

13- دقیق ترین تقویم دنیا (تقویم جلالی)
14- بزرگترین تولید کننده انجیر جهان؛ استهبان همچنین بزرگترین باغ شهر دیم جهان می باشد.
15- بیشترین تعداد تغییر پایتخت در طول تاریخ (تهران سی و دومین پایتخت ایران است)
16- کهن ترین کشور دنیا (تاسیس شده در 3200 سال قبل از میلاد مسیح)
17- میزبان بزرگترین جمیعت مهاجر جهان (اکثرأ عراقی(عربها) و افغانی)
18- بزرگترین تولید کننده فیروزه
19- بزرگترین منابع روی در جهان
20- بزرگترین تولید کننده و صادر کننده فرش های دست بافت (75% کل تولید جهانی)

21- بیشترین شتاب پیشرفت تولید علم و تکنولوژی در جهان (340000% رشد در طول 37 سال 1349-1387، شتاب رشدی یازده برابر متوسط جهان در سال 1388, رشد سالانه کنونی 25.7%)
22- بزرگترین سیستم بانکی اسلامی (کل سرمایه 236 میلیارد دلار)
23- بزرگترین منابع انرژی هیدروکربن (گاز و نفت با هم، با ارزش 14000 میلیارد دلار بر حسب قیمت جهانی 75 دلار هر بشکه نفت)
24- بالاترین تناسب ذخایر به تولید برای نفت در جهان(با میزان تولید کنونی ایران معادل 89 سال ذخایر نفتی دارد)
25- ارزانترین پایتخت جهان (طبق تحقیق شبکه خبری سی ان ان تهران ارزانترین پایتخت جهان است)
26- بزرگترین فوران چاه نفت در تاریخ (نشت چاه نفتی قم در سال 1335 سه ماه ادمه داشت با فوران روزی 125000 بشکه نفت، ارتفاع فوران 52 متر، مقایسه با نشت نفتی خلیج مکسیکو با خروج سه ماه 53000 بشکه در روز)
27- بالاترین آلودگی دی اکسید گوگرد در هوای شهری

28- قدیمی ترین منبع مصنوعی یا دست ساز آبی جهان با قدمت 2700 سال (قنات گناد آباد هنوز هم آب 40000 نفر را فراهم میکند)
29- بزرگترین مجموعه جواهرات در جهان (جوهرات شاهی ایران در موزه بانک مرکزی ایران بزرگترین گنجینه جوهرات جهان است)
30- کهن ترین امپراتوری جهان (هخامنشیان اولین ابرقدرت تاریخ بودند و در اوج قدرت بر 44% کل جمیعت جهان حکومت میکردند که این بالاترین درصد جمیعت تحت حاکمیت یک کشور در تاریخ هم هست؛ که ثبت شده است)
31- بیشترین تعداد تلفات در جنگ شیمیایی (100000 کشته و 100000 زخمی در جنگ با صدام، ایران همچنین دومین رتبه تلفات تاریخ را بر اثر سلاح های کشتار دست جمعی بعد از ژاپن دارد

همه ما حداقل یک‌بار برج میلاد را دیده‌ایم. این برج حالا در کنار برج آزادی به نماد تهران تبدیل‌شده است و گویا تمامی تلاش مسئولین وقت برآن  بوده که نماد زیبای برج آزادی را با ساختن این برج کم رنگ‌تر کنند، اما به هر جهت برج میلاد از بلندترین برج‌های مخابراتی جهان است و در لیست برج‌های مخابراتی بلند جهان در رتبه ششم قرار دارد. برج میلاد هم‌چنین به‌عنوان نوزدهمین سازه بلند نامتکی دنیا شناخته‌شده است.

زیربنای این برج چیزی حدود ۱۳ هزار متر است و ازنظر وسعت کاربری سازه رأس، در میان تمام برج‌های مخابراتی دنیا رتبه اول را دارد. این برج زیبا به دلیل بلندی و ظاهر متفاوتش تقریباً از همه جای تهران دیده می‌شود.

در این مطلب به سراغ حقایق جالبی در رابطه با برج میلاد رفته‌ایم که شاید تابه‌حال آن‌ها را نشنیده باشید:

۱. ساخت یک برج مخابراتی و مجموعه یادمان بخشی از طرحی بسیار بزرگ‌تر به نام شهستان پهلوی هستند که پیش از انقلاب اسلامی ایران طراحی‌شده و در دست احداث بود.

۲. غلامحسین کرباسچی معتقد است طرح برج میلاد در دوره شهرداری او و با توجه به سفرهای خارجی‌اش ارائه‌شده است. پیشنهاد ساخت یک برج و تالار نمادین برای شهر تهران در سال ۱۳۷۰، در زمانی که مسعود رجب پور شهردار تهران بود، مطرح شد و در پایان سال ۱۳۷۲، محل کنونی از میان ۱۷ نقطه پیشنهادی ساخت آن برگزیده شد.

۳. کلنگ ساخت این برج در دی‌ماه ۱۳۷۶ پس از سه سال مطالعات شناخت و امکان‌سنجی بانام یادمان (مرکز ارتباطات بین‌المللی تهران) بر زمین خورد و در سال ۱۳۸۰ به پیشنهاد شورای اسلامی شهر تهران به مناسبت یکصدمین زادروز امام خمینی (ره)، بنیان‌گذار جمهوری اسلامیایران بانام برج میلاد تغییر یافت. ساخت این برج ۱۱ سال به درازا انجامید. در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل‌شده بود، اما با سرعت بخشیدن به پروژه توسط محمدباقر قالیباف، شهردار تهران، ۶۰ درصد بعدی در ۳۰ ماه ساخته شد.

۴. پس از ۱۱ سال از آغاز ساخت و در روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷، برج میلاد با حضور نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شورای اسلامی شهر تهران و محمدباقر قالیباف، شهردار تهران با شعار «آسمان نزدیک است» گشایش یافت.

۵. برج میلاد، میان تپه‌ای با مساحت تقریبی ۶۲ هکتار واقع در جنوب محله شهرک غرب و شمال کوی نصر (گیشا) در منطقه ۲ شهرداری تهران قرار دارد. این محل پس از بررسی و مطالعه ۲۱ نقطه و انتخاب ۱۷ نقطه از مختلف شهر تهران توسط یک گروه شامل تیم شهرسازی، تیم مطالعات تلویزیون، مخابرات، راه و ساختمان، اقتصادی، معماری، هواشناسی، تیم مطالعات ترافیک و تیم ژئوتکنیک برگزیده‌شده است.

۶. برخی بر این باورند که این برج روی سامانه گسل شهرک غرب ساخته شده است.

۷. برج میلاد از ۵ قسمت اصلی شامل، شالوده، ساختمان پای برج (لابی)،‌ بدنه اصلی برج، سازه رأس و دکل تشکیل شده که ساختمان رأس آن، یکی از بزرگ‌ترین ساختمان‌های رأس در برج‌های مخابراتی دنیا است.

۸. برج میلاد بیستمین بلند نامتکی (سازه‌هایی که بدون هیچ نگه‌دارنده‌ای همانند سیم و دکل سرپا هستند) جهان است.

۹. مرکز ارتباطات بین‌المللی تهران که باهدف رفع نیازهای مخابراتی و تلویزیونی تهران ساخته شده، از چهار بخش اصلی شامل: برج مخابراتی-تلویزیونی، مرکز همایش‌های بین‌المللی، هتل پنج ستاره بین‌المللی و مرکز تجارت جهانی تشکیل شده است.

۱۰. این برج سازه‌ای است بتنی که پایه اصلی برج بتن آرمه است. ارتفاع آن ۳۱۵ متر از روی زمین طبیعی با مقطع حجره‌ای (سلولار) است که حدود ۳۳۰۰۰ مترمکعب بتن در آن مصرف شده است.

۱۱. بدنه برج، شامل هسته مرکزی و چهار عدد باله است که درون‌هسته مرکزی ۳ حجره به آسانسورها و یک حجره به راه‌پله اضطراری اختصاص یافته است.۶ آسانسور شیشه‌ای در سه طرف بدنه برج، هر یک با ظرفیت ۲۵ نفر قرار دارد که با سرعت متوسط ۷ متر بر ثانیه، بازدیدکنندگان را به بالای برج منتقل خواهد کرد.

۱۲. نگهداری از برج ميلاد ماهانه ۸۰۰ ميليون تا يک میلیارد تومان هزينه دارد!

۱۳. راه‌اندازی رستوران گردان برج ميلاد که بزرگ‌ترین رستوران گردان جهان محسوب می‌شود، بدون حاشيه نبوده است. علی‌رغم سرو بستنی طلا در اين رستوران که منجر به برخورد شهردار تهران با پيمانکار اين رستوران و دستور توقف سرو اين بستنی گران‌قیمت شده بود، ظاهرا شهرداری و شرکت برج ميلاد همچنان انتخاب پيمانکاری که برای بهره‌برداری از رستوران گردان صورت گرفته را مناسب می‌دانند و تصميمی در خصوص تغيير آن اتخاذ نکره‌اند.

وجود بدافزار برروی هر دستگاه رایانه‌ای ما به هیچ عنوان خوب نیست. این بدافزارها می‌توانند تقریبا هر چیزی را که به اینترنت متصل می‌شود اعم از تلفن، رایانه، تبلت و ... را آلوده کند. به عبارتی هکرها در تلاش برای پول در آوردن به طور مستقیم از شما و یا با استفاده از خرابکاری در سیستم‌های شما اقدام می‌کنند.

هکرها می‌توانند با استفاده از سرقت اطلاعات شخصی، تبلیغات بی‌پایان pop ها، استفاده از حملات DDoS، ارسال متون و یا ثبت نام برای خدمات پرداخت این‌کار را انجام دهند اما اکثر آنها نمی‌توانند همه این کارها را به یکباره انجام دهند. بلکه هر کدام از این اتفاقات از طرق مختلفی صورت می‌گیرد.

"بدافزار loapi" اما یک بدافزار خاص است که همه این کارها را انجام می‌دهد. گوشی‌های اندروید را آلوده می‌کند و به نظر بسیار متنوع هم می‌رسد. loapi قادر به سازگار شدن و وفق دادن خود با چندین دستگاه و کاربر است. اما عملکرد اصلی آن استخراج نوع جدیدی از انتشار پول دیجیتال به نام monero است، که معنی کند و کاو حفاری و یا جستجو را می‌دهد.

برای ساخت سکه (بدست آوردن سکه) شما نیاز به مقدار زیادی قدرت محاسباتی دارید. اما بسیار گران است و در دسترس اکثر مردم نیست مگر اینکه در مقیاس بزرگ آن را انجام دهید. بنابراین آنها راهی برای استفاده از مجموعه‌ای از دستگاه‌های افراد را به صورت رایگان پیدا می‌کنند.

Loapi چگونه گوشی شما را نابود می کند؟

این ویروس بر اساس اطلاعات سایت پلیس فتا، بسیار خصومت آمیز است که اساسا موجب تخریب تلفن شما از طریق استفاده از آن می‌شود. (در واقع باعث خود تخریبی گوشی می‌شود)؛ پردازنده cpu قدرت بسیار زیادی را نشان می‌دهد، باتری بیش از حد گرم می‌شود و شروع به منسبط شدن (پهن شدن) می‌کند.

باتری‌ها جای زیادی را در تلفن‌ها اشغال نمی‌کند اما انسباط باتری باعث می شود که دیگر در قاب گوشی جا نشود، بنابراین تلفن شما شروع به متورم شدن می‌کند، صفحه نمایش شما شروع به بیرون زدن و انفجار می‌کند و اجزای داخلی تلفن منفجر می شود.

loapi با دانلود برنامه‌های شخصی ثالث به تلفن شما می‌رسد! به همین دلیل است که ما همیشه می‌گوییم فقط نرم‌افزارها و برنامه‌های مورد نیاز خود را از فروشگاه‌های رسمی مثل google play و itunes تهیه و دانلود کنید. این ساده‌ترین راه برای حفاظت از خود است، البته هرچند که این امر اثبات نشده است.

شما ممکن است که فکر کنید در فروشگاه google play در برابر ابزارهای تبلیغاتی مضر محافظت شده است اما همیشه اینطور نیست. google هر چقدر که تلاش می‌کند نمی‌تواند ادعا کند که ابزارهای تبلیغاتی بیگانه مضر را از دروازه‌های خود دور نگه دارد.

شرکت اچ‌ام‌دی گلوبال، اخیراً به‌صورت رسمی تأیید کرده است که در نمایشگاه MWC 2018 حضور پیدا خواهد کرد و گوشی‌های هوشمند جدیدی با برند نوکیا عرضه می‌کند. گمان می‌رود نوکیا ۹ به‌صورت رسمی در این نمایشگاه معرفی شود؛ فنلاندی‌ها، مدعی شده بودند که نسخه بزرگ‌تر نوکیا ۸ را روانه بازار خواهند کرد و ممکن است این مدل، در اواخر ماه فوریه ارائه شود.

بااین‌حال گمانه‌زنی‌های جدید به عرضه پرچم‎دار اچ‌ام‌دی گلوبال با نام نوکیا 10 اشاره دارند؛ طرح شماتیک فاش‌شده در چین، گوشی جدید نوکیا را با دوربین مجهز به پنج لنز به نمایش می‌گذارد و دو حفره‌ تعبیه‌شده در پنل پشتی برای فلاش LED است. در صورتی‎که این طرح به واقعیت مبدل شود، انتظار می‌رود گوشی بعدی با برند نوکیا طراحی مانند لومیا ۱۰۲۰ داشته باشد.

زایس پتنتی با عنوان Miniature Zoom Camera به ثبت رسانده است که چندین لنز مختلف را با چینش مدور نشان می‎دهد؛ این لنزها قادر به چرخش هستند و سیستم متشکل از آن، تصویربرداری با فاصله‌های کانونی مختلف و زوم واید را امکان‌‏پذیر می‎کند. اچ‌ام‎دی گلوبال و زایس، سال گذشته برای توسعه نوکیا ۸ با یک‎دیگر وارد همکاری شده‌اند و بعید نیست که این روند در آینده نیز ادامه پیدا کند. به همین جهت می‎توان امیدوار بود که نوکیا ۱۰ با یک دوربین مجهز به پنج لنز به بازار عرضه شود که زایس آن‌ را توسعه داده است.

از آنجایی‌که محصول احتمالی مجهز به این سیستم، نوکیا ۱۰ خواهد بود؛ گمان می‌رود مدل فوق به تراشه اسنپدراگون ۸۴۵ کوالکام مجهز شده باشد. این تراشه به‌صورت رسمی در ماه دسامبر معرفی شده است و از هشت هسته پردازشی استفاده می‌کند؛ برای توسعه سیستم‌روی‌چیپ (SoC)، فرآیند ساخت ۱۰ نانومتری به کار رفته است. در لیست گوشی‌های مجهز به پردازنده اسنپدراگون ۸۴۵ کوالکام، نام نوکیا ۱۰ جلب‌ توجه می‌کند؛ در آن زمان، اعلام شد این مدل در ماه آگوست ۲۰۱۸ به‌صورت رسمی معرفی خواهد شد. بااین‌حال وب‌سایت اندروید‌پیت مدعی است که پرچم‌دار اچ‌ام‌دی با دوربین مجهز به پنج لنز در ماه سپتامبر و در نمایشگاه IFA 2018 برلین رونمایی خواهد شد.

یکی از تِرِندهای رایج در بازار، حذف حاشیه‌های نمایشگر و عرضه محصولاتی با نمایشگر کشیده است؛ بعید می‌دانیم اچ‌ام‌دی گلوبال از این روند مرسوم در توسعه‌ی گوشی جدیدش پیروی نکند. به همین جهت، نوکیا ۱۰ احتمالاً به نمایشگری با نسبت ابعاد ۱۸ به ۹ مجهز خواهد شد؛ فنلاندی‌ها، هنوز محصولی با نمایشگر ۲ به ۱ عرضه نکرده‌اند و انتظار می‎رود نوکیا ۹ اولین گوشی اچ‌ام‌دی با این صفحه‌نمایش باشد. ضمن اینکه بعید نیست اچ‌ام‌دی از شیشه برای پنل پشتی پرچم‎دار جدید خود استفاده کند که قابلیت شارژ بی‌سیم را امکان‌پذیر خواهد کرد.

همان‌طور که در ابتدا گفته شد، شرکت اچ‌ام‌دی در حال‌ حاضر روی نمایشگاه MWC 2018 تمرکز کرده است؛ به همراه نوکیا ۹، احتمالاً تعدادی از گوشی‌های جدید نوکیا از جمله نسخه جهانی نوکیا ۷، نسل دوم نوکیا ۶ و گوشی ارزان‌قیمت نوکیا وان (Nokia 1) معرفی خواهد شد. ضمن اینکه انتظار می‌رود نسخه 4G گوشی ساده (فیچر فون) نوکیا ۳۳۱۰ نیز در ماه آینده به نمایش گذاشته شود.

بسیاری از افراد وجود دارند که هر روز با ایده‌هایی جدید در زمینه‌ی کسب و کار روبرو می‌شوند. عمده‌ی آن‌ها از اجرا و حتی مطرح کردن ایده‌ی خود می‌ترسند. آن‌ها نگران این هستند که دیگران ایده را مسخره کنند. ترس دیگر این است که ایده مفید واقع نشود. به هر حال افرادی که چنین طرز تفکری دارند هیچ‌گاه در زمینه‌ی کارآفرینی موفق نخواهند شد.

کارآفرینان موفق افرادی هستند که ایده‌های جدید را امتحان کرده و مرزهایی را که سنت، اطرافیان و طرز تفکرات قدیمی ایجاد کرده‌اند پس می‌زنند. آن‌ها هیچ‌گاه به غیر ممکن فکر نمی‌کنند و به هر نحوی، ایده‌ی خود را اجرا می‌کنند. البته اجرای ایده بدین معنا نیست که بدون تفکر و برنامه‌ریزی، زمان و هزینه‌ی خود را صرف کنید. این مسیر شجاعانه، استراتژی‌های خاص خود را طلب می‌کند که در ادامه این مطلب زومیت به آن‌ها می‌پردازیم.

۱- اظهار نظرهای دیگران را صادقانه ارزیابی کنید

اطرافیان ما پس از شنیدن ایده‌های جدید، قطعا در مورد آن‌ها اظهار نظر می‌کنند. افراد باهوش واکنشی عالی به این اظهار نظرها دارند. آن‌ها نظرها را به کلی رد نمی‌کنند و به همین ترتیب، بدون مطالعه هیچ نظری را صد درصد قبول نمی‌کنند. واکنش عاقلانه این است که نظرات را به‌خوبی ارزیابی کنیم و حتی آن‌هایی که ایده‌ی ما را دیوانه‌وار می‌دانند نیز بررسی کنیم.

پس از بررسی و اصلاح نظرات افراد، می‌توان به نتایجی مفید برای اجرای ایده رسید. ادامه‌ی مسیر زمانی هوشمندانه می‌شود که راه حل جدید را با مخاطبان قبلی در میان بگذاریم و اید‌ه‌های ثانویه را نیز دریافت کنیم. حفظ این روند در طول تصمیم‌گیری‌های کاری و شخصی بسیار مفید خواهد بود.

۲- با استفاده از مهارت‌ها، اجرا را شروع کنید

همه‌ی ما کم و بیش مهارت‌هایی داریم. یک کارآفرین موفق به جای اینکه در آنالیزها و بررسی‌های فنی گم شود، سریعا اجرا را شروع می‌کند. او از مهارت‌های فردی خود استفاده می‌کند و پله‌های اول مسیر کارآفرینی را می‌سازد. فراموش نکنید انجام دادن کارها و رسیدن به موفقیت‌های اولیه، موتورهای محرک برای ادامه‌ی مسیر هستند. درحالی‌که تفکر بیهوده و بررسی بیش از اندازه‌ی احتمالات، تنها شما را از اجرای ایده دور می‌کند.

۳- همکارانی با طرز تفکر مشابه پیدا کنید

مطمئنا پیدا کردن افرادی که دقیقا مشابه شما فکر کنند و به ایده ایمان داشته باشند بسیار دشوار است. البته می‌توان افرادی را پیدا کرد که علاقه‌ای نسبی به این کار دارند و از همه مهم‌تر حاضر باشند زمانشان را صرف آن کنند. پیدا کردن چنین همکاران و همراهانی، کمک بزرگی در مسیر خواهد بود. آن‌ها می‌توانند در چالش‌های بزرگ مسیر کارآفرینی شما را یادی کنند و بدین ترتیب با کمک یکدیگر می‌توانید ایده را به اجرای نهایی برسانید. از مطرح کردن ایده هم نترسید. اگر بتوانید ایده را به همکاران آینده خود بفروشید، پس خواهید توانست محصول نهایی را نیز به مشتری‌ها بفروشید.

بیشتر بخش‌های اساسی کامپیوتر با استفاده از فناوری استاندارد سیلیکون ساخته می‌شود. در بررسی مجددی که توسط مهندسان استرالیایی و هلندی انجام شده است، پی خواهیم برد که یک کامپیوتر کوانتومی چگونه ساخته می‌شود. در ساخت این کامپیوتر بیش از هر چیزی از فناوری استاندارد سیلیکون استفاده می‌شود.

تیم‌های پژوهشی در سراسر دنیا روی راه‌هایی برای طراحی یک تراشه‌ی پردازشی کار می‌کنند که بتواند تعاملات کوانتومی را ادغام و یکپارچه کنند. اکنون طبق ادعای مهندسان نیوساوت ولز، آن‌ها این مشکل را حل کرده‌اند. آن‌ها با تجدید نظر در مورد ریزپردازنده‌های سیلیکونی، یک طرح کامل برای تراشه‌ی کامپیوتر کوانتومی که می‌تواند با استفاده از ترکیبات وروند‌های صنعتی استاندارد ساخته شود، ایجاد کرده‌اند.

طرح جدید در مورد تراشه، در ژورنال Nature Communications، منتشر شد. در این طرح جزئيات یک معماری جدید آورده شده است و بر مبنای آن، طرح جدید باعث می‌شود محاسبات کوانتومی با استفاده از ترکیبات نیمه‌رسانایموجود یا CMOS (مکمل اکسید فلز نیمه رسانا) انجام شوند.CMOS اساس تمام تراشه‌های مدرن است.

این طراحی توسط آندرو ژوراک، مدیر تسهیلات تولید ملی استرالیا در دانشگاه نیوساوت ولز و منو ولدهورست، نویسنده‌ی اصلی مقاله و یکی از افراد درگیر در پژوهش موقع انجام کار مفهومی، صورت گرفت.

ژوراک، رهبر برنامه‌ی مرکز عالی استرالیا برای محاسبه کوانتومی و فناوری ارتباطات (CQC2T)، معتقد است:

ما اغلب اوقات فرود آمدن انسان روی کره‌ی ماه را بزرگ ترین دستاورد مربوط به فناوری بشریت می‌دانیم؛ اما ساخت یک تراشه‌ی ریزپردازنده با یک میلیارد دستگاه عامل که با یکدیگر ادغام شده‌اند تا به‌عنوان یک مجموعه‌ی واحد کار کنند و شما بتوانید آن را به‌صورت جیبی حمل کنید، یک دستاورد فنی بسیار بزرگ است. این دستاورد زندگی مدرن را تا متحول کرد.

او اضافه کرد:

ما با استفاده از پردازش کوانتومی درصدد رسیدن به جهش فناورانه دیگری هستیم که می‌تواند بسیار عمیق و باعث تغییر و تحول شود؛ اما ایجاد یک طرح مهندسی کامل برای تحقق و پیاده‌سازی این طرح روی یک تراشه واحد، مشکل بوده است. من فکر می‌کنم آن چیزی که ما در دانشگاه نیوساوت ولز ساخته‌ایم، می‌تواند این کار سخت را عملی و شدنی کند و مهم‌تر اینکه می‌توان آن را در یک کارخانه و واحد تولید نیمه‌رسانای مدرن ساخت.

ولدهورست که اکنون که سرپرست تیم فناوری کوانتوم در کیوتک، واحد همکاری بین دانشگاه صنعتی دلفت و TNO (سازمان تحقیقات علمی کاربردی هلند) است، می‌گوید قدرت طرح جدید این است که برای اولین بار توانسته فهرستی از مسیرهای شدنی مهندسی برای خلق میلیون‌ها بیت کوانتومی یا کیوبیت ایجاد کند:

تراشه‌های کامپیوتری امروزی با وجود اهمیتی که دارند، بازهم نمی‌توانند اثرات کوانتومی مورد نیاز برای حل مسائل مهمی که کامپیوتر کوانتومی می‌تواند آن‌ها را حل کند، از خود نشان دهند. مشخص شده است که ما برای حل مشکلات و مسائلی که مخاطب آن‌ها چالش‌های اصلی جهان مثل تغییرات اقلیمی یا بیماری‌های خطرناک و پیچیده‌ای مثل سرطان است، باید میلیون‌ها کیوبیت داشته باشیم که به‌طور همزمان کار کنند. ما برای تحقق این امر باید این کیوبیت را در یک جا جمع‌آوری کنیم و آن‌ها را با یکدیگر ادغام کنیم؛ همان‌طور که در تراشه‌ی ریزپردازنده مدرن این کار را انجام می‌دهیم. این همان هدفی است که طراحی جدید ما درصدد دسترسی به آن است.

او اضافه کرد:

طرح ما، ترانزیستور سیلیکون معمولی در بین کیوبیت‌های یک آرایش دوبعدی را به حالت روشن در می‌آورد. این طرح بااستفاده از word و bit مبتنی بر شبکه، پروتکلی را که شبیه به پروتکل مورد استفاده برای انتخاب بیت‌ها در تراشه‌ی مموری کامپیوترهای عادی است، انتخاب می‌کند. ما می‌توانیم با انتخاب الکترودهای بالای یک کیوبیت، کنترل چرخش کیوبیت را به‌ دست بیاوریم. این چرخش، کدهای باینری ۰ و ۱ را ذخیره می‌کند. ما می‌توانیم با انتخاب الکترودهای بین کیوبیت‌ها، تعاملات منطقی دو کیوبیت یا محاسبات بین کیوبیت‌ها را انجام دهیم.

یک کامپیوتر کوانتومی به‌صورت تشریحی، کدهای باینری مورد استفاده در کامپیوترهای مدرن را با استفاده از دو اصل فیزیک کوانتوم به نام‌های در‌هم‌تنیدگی و برهم‌نهی گسترش می‌دهد. کیوبیت‌ها می‌توانندکدهای ۰ و ۱ را به‌صورت جداگانه و ترکیبی، به‌صورت همزمان ذخیره کنند و همان‌طور که یک کامپیوتر کوانتومی می‌تواند چندین مقدار چندگانه را به‌طور همزمان ذخیره کند، می‌تواند آن‌ها را به‌طور همزمان پردازش کند و چندین عملیات روی آن‌ها انجام دهد. این ویژگی باعث می‌شود کامپیوتر کوانتومی میلیون‌ها بار سریع‌تر از یک کامپیوتر عادی در حل مسائل مهم باشد.

اما برای حل مسائل پیچیده، به یک کامپیوتر کوانتومی جهانی و مفید که دارای کیوبیت‌های فراوان باشد نیاز خواهد بود؛ چراکه تمامی گونه‌های کیوبیت‌ که ما می‌شناسیم شکننده و ضعیف هستند و هر خطای کوچکی می‌تواند به‌سرعت باعث رسیدن به پاسخ اشتباه در حل مسائل شود. ژوراک گفت:

بنابراین ما باید از کدهایی برای تصحیح خطاها استفاده کنیم که دارای کیوبیت‌های متعددی برای ذخیره‌ی یک واحد از داده هستند. طرح اولیه‌ی تراشه‌ی ما یک گونه‌ی جدید از کد تصحیح خطا را در بر دارد که مخصوص کیوبیت‌ها طراحی شده است و شامل یک پروتکل قوی از عملیات‌ مدار سیلیکونی برای کنترل و خواندن میلیون‌ها کیوبیت مورد نیاز برای پردازش کوانتومی می‌شود.

او اضافه کرد:

البته می‌دانیم که طرح کامل نیست و باید اصلاحاتی قبل از ساخت و تولید در آن انجام شود؛ اما تمام اجزای کلیدی مورد نیاز برای پردازش کوانتومی در تراشه ما وجود دارند و این همان چیزی است که اگر ما بخواهیم کامپیوتر کوانتومی بسازیم که مکانی برای محاسبات و چیزی فراتر از کامپیوترهای عادی باشند، به آن نیاز پیدا خواهیم کرد. این طرح نشان می‌دهد که چگونه باید میلیون‌ها کیوبیت مورد نیاز برای تحقق وعده حقیقی پردازش کوانتومی را با هم ادغام کنیم.

ساخت کامپیوتر کوانتومی جهانی، از زمان رقابت فضایی قرن بیستم مطرح بوده است. چنین کامپیوترهایی برای طیفی از محاسبات، بسیار سریع‌تر از کامپیوترهای فعلی هستند و همچنین می‌توانند برای برخی از چالش‌های موجود، راه‌ حل‌هایی را ظرف مدت چند روز و یا حتی چند ساعت انجام دهند. این در حالی است که اگر بخواهیم این مشکلات را با بهترین ابرکامپیوترهای امروزی حل کنیم، میلیون‌ها سال طول خواهد کشید.

حداقل ۵ شیوه‌ی پردازش کوانتومی اصلی در دنیا تا به حال کشف شده‌اند: کیوبیت اسپین سیلیکونی؛ دام یون؛ حلقه‌های ابررسانایی؛ خلأ الماسی؛ و کیوبیت‌های توپولوژیکی. طرح دانشگاه نیوساوت ولز بر اساس کیوبیت‌های اسپین سیلیکونی است. مشکل اصلی تمامی شیوه‌های بالا این است که راه مشخصی برای اندازه‌گیری میلیون‌ها بیت‌ کوانتومی مورد نیاز بدون یک سیستم کامپیوتری عظیم وجود ندارد و برای این کار به تجهیزاتی عظیم و زیرساختی گران نیاز است.

برای همین، طرح جدید دانشگاه نیوساوت ولز بسیار جالب است: این طرح به‌شیوه‌ی کیوبیت اسپین سیلیکونی متکی است. در این شیوه بیشتر از دستگاه‌های حالت جامد به‌صورت سیلیکون (سیلیکون حکم قلب صنعت نیمه‌رسانای جهانی آمریکا با ارزش ۳۸۰ میلیارد دلار را دارد) پیروی و استفاده می‌شود. استفاده از این شیوه نشان می‌دهد که چگونه می‌توان کد تصحیح‌کننده کیوبیت اسپین را با طرح‌های تراشه موجود ادغام کرد و باعث شد که پردازش کوانتومی جهانی به‌صورت حقیقی فعال و انجام شود.  تلاش برای پردازش کوانتومی CQC2T، برخلاف هر گروه دیگری، به‌مقدار زیاد بر ساخت دستگاه‌های سیلیکونی تمرکز دارد. تمامی تراشه‌های کامپیوتری دنیا نیز با همین سیلیکون ساخته شده‌اند. آن‌ها نه‌تنها طرحی خوب برای نشان دادن اینکه کیوبیت‌ها چگونه با هم جمع و دسته‌بندی می‌شوند ارائه داده‌اند، بلکه هدف آن‌ها ساخت کیوبیت‌هایی است که بتواند روزی به‌راحتی و در مقیاس بالا تولید شود. ژوراک گفت:

البته انجام این کار کمی مشکل است؛ ولی ما برای پردازش کوانتومی به مقیاس بالا به میلیون‌ها کیوبیت نیاز داریم. در اینجا قصد داریم راهی را نشان دهیم که در آن می‌توان کیوبیت‌های اسپین را به مقیاس بالا رساند. این کار کاری کلیدی است.

این طرح جهشی به سوی کیوبیت‌های اسپین سیلیکونی است. این طرح تنها در دو سال پیش در مقاله‌ای در Natureارائه شد. در این طرح ژوراک و ولدهورست برای اولین بار نشان دادند که محاسبات منطقی کوانتومی چگونه می‌توانند در یک دستگاه سیلیکونی انجام شوند. آن‌ها این کار را با ساخت یک دروازه‌ی منطقی دو-کیوبیتی که بلوک مرکزی یک کامپیوتر کوانتومی است، انجام دادند.

مارک هافمن، رئیس دانشکده مهندسی دانگشاه نیوساوت ولز، گفت:

این اقدامات، گام‌های ابتدایی بودند. اینها گام‌هایی بودند که نشان می‌دادند چگونه با استفاده از ترکیبات سیستم پردازشی تمامی پردازش‌گرهای دنیا (سیلیکون) این مفهوم پردازش کوانتومی را در یک دستگاه عملی پیاده کنیم. تیم ما هم‌اکنون یک طرح اولیه برای افزایش چشمگیر این مقدار در دست دارد.

او اضافه کرد:

ما عناصر این طرح را در آزمایشگاه تست و بررسی کرده‌ایم و به‌نتایج مثبتی دست یافته‌ایم. ما تنها باید راه خودمان را در ساخت آن ادامه دهیم که البته این راه با چالش‌هایی همراه است، اما اساس کار فراهم شده و جای امیدواری زیادی وجود دارد. وارد کردن پردازش کوانتومی به بازار تجاری هنوز نیازمند مهندسی زیادی است؛ اما مشخص است کاری که این تیم فوق‌العاده در CQC2T انجام داد، استرالیا را مسئول کنترل کارها کرد.

سایر پژوهشگران CQC2T مشمول در این طرح عبارت‌اند از: هنری یانگ و گرتیان اینیک. گرتیان اینیک اخیرا به ولدهورست در کیوتک ملحق شده است. تیم دانشگاه نیوساوت ولز باعث به‌ وجود آمدن معامله‌ای به ارزش ۸۳ میلیون دلار استرالیا بین دانشگاه نیوساوت ولز، تلسترا، بانک کامان‌ولث، دولت استرالیا و دولت نیوساوت ولز برای توسعه یک مدار ادغام‌شده کوانتوم سیلیکونی ۱۰ کیوبیتی تا سال ۲۰۲۲ شد.

 در ماه آگوست این شرکا، کمپانی Silicon Quantum Computing Pty Ltd را راه‌اندازی کردند. این کمپانی اولین کمپانی پردازش کوانتومی استرالیا است. هدف از راه‌اندازی این کمپانی پیشرفت در توسعه و تجاری‌سازی فناوری‌های منحصربه‌فرد این تیم است. دولت نیوساوت ولز ۸.۷ میلیون، دانشگاه نیوساوت ولز ۲۵ میلیون، بانک کامن‌ولث ۱۴ میلیون، تلسترا ۱۰ میلیون، و دولت استرالیا ۲۵ میلیون دلار استرالیا برای این کار متقبل شدند.

ویدیو، عکس‌ها و سابقه‌های موجود برای مطالعه بیشتر

عکس‌ها: تصاویر ژوراک و ولدهورست به‌علاوه شکل تراشه کامپیوتر کوانتومی کامل. (عکس‌ها از گرانت ترنر/دانشگاه نیوساوت ولز؛ شکل از تونی ملو/دانشگاه نیوساوت ولز)

سوابق: مقایسه‌ی طرح کیوبیت اسپین سیلیکونی با سایر روش‌ها؛ به‌علاوه یک مقاله برجسته ۳ هزار کلمه‌ای در مورد تلاش دانشگاه نیوساوت ولز. (عوام خلاق).

مقاله‌ی علمی: مقاله اصلی در Nature Communications؛ معماری CMOS برای کامپیوتر کوانتومی بر اساس اسپین.

سوابقی از دانشکده مهندسی دانشگاه نیوساوت ولز

دانشکده‌ی مهندسی دانشگاه نیوساوت ولز مرکز اصلی پژوهش‌های مهندسی در استرالیاست و متشکل از ۹ گروه و ۴۲ مرکز تحقیقاتی است. این دانشکده جزو ۵۰ دانشکده برتر مهندسی دنیا است. این دانشکده بزرگ‌ترین مرکز مهندسی برای دانشجویان کارشناسی، کارشناسی ارشد، دانشجویان داخلی و خارجی در رشته‌های مهندسی استرالیا است. دانشگاه نیوساوت ولز رتبه اول در استرالیا را در تولید میلیونرها (رتبه ۳۳ جهانی) و رتبه ۱ در استرالیا برای فارغ‌التحصیلانی را دارد که استارتاپ‌های فناوری به‌ وجود می‌آورند.

سوابقی از CQC2T

CQC2T بزرگ‌ترین تیم دنیا است که روی ساخت اکوسیستم پردازش کوانتوم جهانی کار می‌کند. CQC2T رهبر دنیا در مسابقه‌ی ساخت یک کامپیوتر کوانتومی از جنس سیلیکون است و پژوهش‌هایی در کلاس جهانی در زمینه‌های محاسبات کوانتومی نوری، ارتباط کوانتومی، اتصالات کوانتومی و سایر تکنولوژی‌های کوانتومی انجام می‌دهد. این مرکز در دانشگاه نیوساوت ولز قرار دارد و دارای بالغ بر ۲۰۰ محقق از ۹ مؤسسه پژوهشی برتر استرالیا است.